Τα κατάφερα τελικά;

Η ιστορία μου είναι πολύ μεγάλη...., και επειδή ουδέποτε υπήρξα καλός εξιστορητής, ούτε παραμυθάς, θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο σύντομος και περιεκτικός μπορώ.
Όλα ξεκίνησαν πριν 4 χρόνια περίπου.
Τη γνώρισα σε ενα chat. 3-4 χρονια η διαφορά ηλικίας μας, εκείνη μικρότερη.
Αρχικά κάποιες διερευνητικές κουβέντες, έπειτα πιο πονηρά πράγματα. Και καταλήξαμε να μου εκμυστηρευτεί τη φαντασίωση της να πηδηχθεί με κάποιον άγνωστο σε φτηνό ξενοδοχείο της Ομόνοιας.
Κατέβηκα για δουλειά στην Αθήνα και ήταν η ευκαιρία να ικανοποιηθεί η φαντασίωση και των δυο μας. Να πηδηχτούμε με κάποιον που συναντούσαμε πρώτη φορά!
Τελικά ίσως δεν την πίεσα όσο έπρεπε, ίσως δεν της άρεσα, δεν ανεβήκαμε ποτέ σε αυτό το ξενοδοχείο αν και συναντηθήκαμε ακριβώς απο κάτω.
Την επόμενη μέρα, η κοπελίτσα το μετάνιωσε και επέμενε να ξαναπροσπαθήσουμε. Ήταν όμως αργά, αφενός επειδή είχα κανονίσει κάτι άλλο για το δεύτερο βράδυ παραμονής μου στην Αθήνα, και αφετέρου επειδή δεν θα ρίσκαρα να ξαναπάθω το... 'στραπάτσο' της προηγούμενης ημέρας.
Έγινε όμως κάτι εκείνη τη δεύτερη μέρα που μου άρεσε ιδιαίτερα. Η φαινομενικά αθώα κοπελίτσα, με παρακαλούσε να βρεθούμε για να τη πηδήξω! Ποτέ δεν μου είχε ξανατύχει κάτι τέτοιο. Μου το έχουν ζητήσει με διάφορους τρόπους, διακριτικά, πονηρά, επίμονα, όμως ποτέ άλλοτε δεν με είχε παρακαλέσει κάποια να την πηδήξω. Κατάντησε φορτική. Σχεδόν την άκουγα να μυξοκλαίει στο τηλέφωνο και να με παρακαλεί να έρθει εκεί που ήμουν για να την πηδήξω. Αρνήθηκα (αν και μου άρεσε όπως είπα) και η ιστορία τελειωσε εκει.
Η συνέχεια εκτυλίσεται 2-3 χρόνια αργότερα.
Στο ενδιάμεσο, οι σχέσεις μας ήταν φιλικές, καθώς κάναμε και οι δυο σοβαρές σχέσεις και δεν ψάχναμε οτιδήποτε άλλο.
(Παρένθεση: κάπου εκεί στο ενδιάμεσο, άρχισα κι εγώ να ανακαλύπτω καινούριες φαντασιώσεις και καινούρια ''θέλω'').
Εντελώς ξαφνικά λοιπόν χρόνια μετά την αρχική μας ''γνωριμία'', η σχέση μας ξαναέγινε ''σεξουαλική'' (αν λάβουμε υπόψη τα 800χλμ που μας χώριζαν).
Πρόστυχα μηνύματα σχετικά με το τι θα ήθελε ο καθένας μας απο τον άλλον, πρόστυχες φωτογραφίες και ζωντανή της εικόνα στο msn να κάνει οτι της ζητώ. (απο το να χαιδεύτεται, μέχρι να χώνει πράγματα μέσα της).
Όλ αυτά συνέβαιναν, ενώ εξακολουθούσε να βρίσκεται σε ''σοβαρή'' σχέση.
Εκεί όμως άρχισαν και οι δικές μου ανωμαλίες! Με εξίταρε η ιδέα να γαμιέται με άλλους μπροστά στα μάτια μου (πείτε με μαλάκα, μου αρέσει!!!). Άρχισα να της το λέω, και σε εκείνη μάλλον άρεζε το να μου περιγράφει το πως γαμιέται με τον καθένα. Σύντομα άρχισα να της βρίσκω εγώ γαμιάδες απο το ιντερνετ και να τους φέρνω σε επαφή. Αποκορύφωμα; Μια φωτό της στο κινητό μου, με τα χύσια κάποιου στην πλάτη της.

Κάπου εδώ θα σταματήσω την ιστορία...
και θα ζητήσω να επιστρατεύσετε τη φαντασία σας και να γράψετε ποια πιστεύετε πως είναι η συνέχεια!!!

 

μα παντα πρεπει να βγαζεις το λαδι στους ανθρωπους για να μαθαινουν κατι?  uzzled:

 

Απάντηση: Τα κατάφερα τελικά;

Αφου με ξέρεις.....

 

Αυτή ήταν πρόθυμη να εκτελέσει οποιαδήποτε εντολή του. Ότι και να της ζήταγε. Έτσι ήταν τουλάχιστον στην αρχή. Είχε γνωρίσει πολλούς άγνωστους τύπους. Αισθανόταν σαν πόρνη και αυτό της άρεσε. Μόνο που κάποια στιγμή αισθάνθηκε πολύ δυνατή που μπορούσε να κυριαρχήσει στα συναισθήματά της και να υποκλίνεται σε αυτό τον άντρα. Συνειδητοποίησε τη δύναμη της και σιγά-σιγά ξεκίνησε να έχει αντιρρήσεις και να προβάλλει τα "θέλω" της.

Τα μηνύματα, προοδευτικά, άλλαξαν. Ο άντρας δεν διέταζε και τόσο πολύ και εκλιπαρούσε, στο τέλος να υπακούσει αυτό το ατίθασο θηλυκό. Είχε γίνει η μεγάλη ανατροπή. Η γυναίκα γνώρισε τον κυρίαρχο εαυτό της και έμαθε να του επιβάλλεται. Τότε του ζήτησε να ξανασυνατηθούν πάσει θυσία. Το απαιτούσε. Του όρισε ημέρα και τοποθεσία, σε ένα φιλικό σπίτι, κάπου στην εξοχή, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη. "Λέω να μυσιάσουμε την απόσταση", του είπε.

(αφιερωμένo στη Sofia)

συνεχίζεται...

 

Απάντηση: Τα κατάφερα τελικά;

Καλή προσπάθεια φίλε συνονόματε....
Απέχει όμως... παρασάγγες απο την πραγματικότητα!

 

φαντασία γαρ. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Μπορούμε όμως να δώσουμε και άλλη εκδοχή (για να μην πω και άλλες).

 

Απάντηση: Τα κατάφερα τελικά;

..όποια και να είναι η συνέχεια έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον!!   Πες..  

 

Θες να συνεχίσεις εσύ, ω Αφέντη του Ricardo;

 

σε ευχαριστω πολυ για την ιστορια σου john....
ομολογουμενως μου αρεσε πολυ...

(απορια ηλιθιου ή μαλλον ηλιθιας :τι σε ωθησε να την αφιερωσεις σε μενα?)

 

Παρακαλώ όπως μου καταβάλετε το τίμημα των πνευματικών δικαιωμάτων για τη συγκεκριμένη φράση.  

 

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!!!!!!!!!!

παρακαλω ενημερωστε με για το αντιτιμο και θα το φροντισω ταχιστα!!!!!!!!
παρακαλειστε επισης να μου δωσετε και εγραφη αδεια αναδημοσιευσης της φρασησ απο δω και περα!!!!!!!!

  

 

Ήταν στο σωστό μέρος και την σωστή ώρα εκεί. Προς το παρόν ήταν ισότιμοι. Αυτός και αυτή.

Η ατμόσφαιρα μύριζε πόλεμο. Ή μάλλον μάχη. Θα γινόταν, το ήξεραν και οι δύο, μια ιδιότυπη μονομαχία και ο νικητής θα κυριαρχούσε. Η Γυναίκα και ο Άντρας, αντιμέτωποι στην αιώνια αυτή μάχη που ξεκίνησε από την Εύα και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.

Σε λίγο ήρθε και εκείνη. Αυτή τη φορά με το αυτοκίνητό της. Είχε και ένα μικρό σακβουαγιάζ. Του είχε πει να μη φέρει τίποτε, είχε φροντίσει για όλα εκείνη. Του έδειξε το σακβουαγιάζ. "Σε περίπτωση που θα χρειαστεί", του είπε και τον κοίταξε χαμογελώντας. Του το έδωσε και αυτό το πήρε, με ένα ιπποτικό τρόπο.

Η μονομαχία θα ξεκίναγε όταν θα έμπαιναν στο σπίτι. Το ήξεραν και οι δύο. Ή μάλλον το υποψιάζονταν. Ήπιαν τα ποτά τους και μίλησαν για αυτή την πρώτη φορά και για τις επόμενες που ακολούθησαν. Όλες από απόσταση. Τον ρώτησε να του άρεσε που ήταν τώρα μαζί της. Αυτός απάντησε θετικά. Τον πλησίασε και τον άγγιξε απαλά στον ώμο. Μετά έσκυψε και τον φίλησε στο λαιμό.

Πολλά έχουν αλλάξει από τότε, του είπε, και μπορεί να αλλάξουν στη συνέχεια τόνισε, αλλά, αυτή τη φορά, ο τόνος της φωνής της ήταν πιο μεταλικός, πιο ψυχρός. Εκείνος πάγωσε, προς στιγμή, συνήλθε και αντέδρασε. Περιπαιχτικά απάντησε ότι "θα δούμε" ή κάτι τέτοιο. Αυτά που μας βγαίνουν μισοαυθόρμητα μισοφτιαχτά. "Ναι, θα δούμε", συμφώνησε και εκείνη. "Μπορεί όμως και να δεις", του ανταπάντησε. Την κοίταξε και είδε ένα μαύρο στα μάτια της. Σχεδόν το απορρόφησε αυτό το σκοτάδι και αδράνησε. Ένας πόντος υπέρ της.

Η νύχτα θα ήταν μακριά σήμερα. Και ο αγώνας αμφίβολος.

Τον γρατζούνισε λίγο με τα νύχια της. Ήταν σα να του έλεγε ότι είναι δικός της. Αυτός έκανε να απομακρυνθεί, αλλά αμέσως αφέθηκε για να αντιδράσει και να κάνει να σηκωθεί. Αυτός ήταν το αρσενικό, το αφεντικό εκεί μέσα, τουλάχιστον ακόμα...

"Αφού σου αρέσει", και η φωνή της βγήκε σαν ένα σφύριγμα, "έτσι δεν είναι;", τον ρώτησε. "έτσι δεν είναι;" επανέλαβε την ερώτηση, μετά λίγα δευτερόλεπτα. Αυτός έκανε να αντιδράσει, αλλά πάγωσε. Το άγγιγμα της σχεδόν τον είχε φέρει στην αδράνειά του. Σιώπησε. Ήταν σαν να έλεγε "ναι". Και αυτό ήταν μια άλλη υποχώρηση. Έχανε πόντους, το ήξερε, αλλά δεν μπορούσε να αντιδράσει, δεν ήταν πλέον αυτός ο εαυτός του που ήξερε. Ήταν άλλος. Και πήγαινε σε ένα δρόμο άγνωστο, αλλά εκεί αισθανόταν καλά. Κάτι του έλεγε να τον ακολουθήσει.

(να συνεχιστεί 

(επίσης)