Ο Θούριος του BDSM

Κάνοντας έναν σεξουαλικό απολογισμό των τελευταίων 2 ετών, από τότε δηλαδή που ανακάλυψα το οργανωμένο BDSM, και εισήλθα στις τάξεις του, αφού μου έκαναν an offer I couldn't refuse, συνειδητοποίησα ότι το σεξ έπαιξε ελάχιστο ρόλο σε αυτή την τρομερά διεγερτική και απολαυστική βόλτα στον χώρο. Και η απάντησή μου στο poll της Syrah, σχετικά με το άγχος περί οργασμού του έτερου, αν και ελαφρώς κακιασμένη, τείνει να είναι αντικειμενική και ακριβής, αν λάβουμε υπόψη την πληθώρα των περιστατικών που (δι)ερεύνησα. 

Πράγματι, το τριπάκι του ελέγχου, καθώς και το τριπάκι του πόνου (όπως και της ξεφτίλας, για να θέσω τον "εξευτελισμό" όσο κομψά του αξίζει), από ότι φαίνεται αναπληρώνει μερικώς ή και πλήρως σε κάποιες περιπτώσεις το σεξ (ή το καλό σεξ). Βρέθηκα λοιπόν αντιμέτωπη αυτά τα δύο χρόνια, με καλούς έως άριστους Κυρίαρχους, με άπειρους αλλά ευφάνταστους έως φοβερά έμπειρους Σαδιστές και με πολύ αγαπημένους Σαδιστές - Κυρίαρχους, που πηδάνε κιόλας πότε πότε (διότι ένα τυχερό αστέρι όσο νάναι τόχουμε).  Καλά ως εδώ. Μιλάμε για υπέροχα ταξίδια. Νύχτες ολόκληρες συσπάσεων του τραχήλου της μήτρας. Συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, έμετοι λόγω φρικαλέων υπερβάσεων, παραχώρηση / δανεισμός σε αγνώστους, και λοιπά και λοιπά, τα ξέρετε, τι να τα λέμε τώρα. Και κάποτε, σεξ, από κακό έως καλό, έως πολύ καλό. Αλλά σπάνια, γαμώτο, πολύ σπάνια. Και θα ήταν ακόμα πιο σπάνια αν δεν ήμουν συχνά ιδιαίτερα άτακτη και ανυπάκουη (που μου αναρωτιέστε κιόλας αν έχουν καύλες οι γυναίκες...)

Και σκέφτομαι λοιπόν, πού είναι τα πουλιά; Εκείνα που τσάκωνα στον αέρα λέω, στις παραλίες και στα μπαράκια και στα κλαμπάκια. (Πρέπει να έχω περάσει πιο πολλές ώρες της ζωής μου με ανοιχτά τα πόδια παρά με κλειστά, η ξανθιά.) Και όμως, εδώ, τίποτις. Ελάχιστα πράγματα. Πότε πότε μόνο, και αυτό...με χίλιες δυο προϋποθέσεις. Και σκέφτομαι, το πουτανί, μα τι γίνεται, ανίκανοι είναι όλοι; Δεν θέλουν σεξ, δεν το θέλουν σχεδόν κάθε μέρα; Γιατί; Και οι άλλες; Δεν παραπονιούνται;

Then it hit me. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτή την κωλοζωή. Δεν μπορείς να έχεις και το καλό σεξ και τις απίστευτες καύλες του BDSM, τους φοβερούς οργασμούς του, την εγκεφαλική διέγερση που φέρνει και που όμοιά της δεν υπάρχει, μια διέγερση που μπορεί να κρατήσει μήνες ολόκληρους. Δεν μπορούμε να έχουμε και την κανονική σεξουαλική σχέση δηλαδή και την άφατη διέγερση του BDSM. Απλά δεν γίνεται. Ο καθένας επομένως κάνει τις επιλογές του. Εδώ δεν έχει πολύ κοκό, ας το παραδεχτούμε επιτέλους, μεταξύ μας είμαστε.

Το θέμα είναι, θέλω να γυρίσω στον βανίλλα κόσμο, όπου έχει άφθονο κοκό;

Τώρα τελευταία άρχισα να το σκέφτομαι. Αλλά επειδή είμαι πανέξυπνη, όπως ξέρετε, και ο κόσμος ίσως και να περιστρέφεται γύρω μου, χαχα, γνωρίζω ότι ακόμα και αν φύγω, θα ξαναγυρίσω. Οπότε, γιατί να φύγω; Για να γευτώ ακόμη μια φορά την απογοήτευση του καλού σεξ που έρχεται πάντα σκέτο, χωρίς την πλήρωση που αναζητώ; Ε όχι, τόσο χαζή δεν είμαι, είτε είμαι στο κέντρο του κόσμου (Μου) είτε όχι.

Κι έτσι, κάθισα κι έγραψα αυτό τον στίχο, με την ευχή να μείνει αιώνιος ανάμεσα μας:

Καλύτερα μιας ώρας μαστίγιο και σκλαβιά, παρά σαράντα χρόνια γαμίσια και καυλιά.

 

Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM


Ξέρεις φυσικά, πως τα γράφω τώρα αυτά, με τα μάτια ήδη γυρισμένα ανάποδα.

Θα ρωτήσω όμως, πριν γράψω άλλα, γιά λόγους αβρότητος: Θέλεις απαντήσεις εδώ; Τί είδους; Απ' όλες, ή μόνο θετικές; Πολύ αρνητικές, θέλεις;

 

Re: Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

To νήμα αυτό αποτελεί απλά έκκληση για περισσότερο σεξ. 

Νομίζω ότι αυτό που θέλω να πω κυρίως είναι ότι για πολλούς, το BDSM λειτουργεί αναπληρωματικά και όχι συμπληρωματικά. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, όχι αν θα μπορούσε το BDSM να είναι απολαυστικό χωρίς να επιβάλλει την έλλειψη του σεξ, αλλά αν όσοι προσέρχονται σ' αυτό, το επιλέγουν αντί για το σεξ, επειδή δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν σεξ, ή αν το σεξ είναι ένα απλό casualty στην όλη ιστορία. Για παράδειγμα, αν βλέπεις κάποιον κάθε μέρα, δεν δίνεις στον εαυτό σου την δυνατότητα να σου λείψει. Αν κάνεις σεξ κάθε μέρα, δεν θα καυλώσεις το ίδιο όσο εάν σου έχει επιβληθεί τριήμερη αποχή από οργασμό. Κάπως έτσι. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή. Εννοώ, επίτηδες γίνεται αυτό, για μεγαλύτερες καύλες, ή είναι απλά ανίκανοι μερικοί και αναπληρώνουν την καύλα του σεξ με την καύλα του BDSM;

 

Καταλαβαίνω πως για κάποιους το bdsm λειτουργεί αναπληρωματικά στο σεξ. Υπάρχουν Κυρίαρχοι που θέλοντας να κρύψουν το φόβο τους πως αδυνατούν να ικανοποιήσουν σεξουαλικά τον υποτακτικό τους προσπαθούν να μετατρέψουν τη στέρηση σεξ σε προτέρημα. Προβάλλουν την αδυναμία τους να προσφέρουν οργασμό ως απαγόρευση οργασμού. Δείχνουν πως προτιμούν να προκαλέσουν πόνο από το να προσφέρουν σεξ στο σύντροφό τους και στον εαυτό τους. Για μένα, όλα αυτά είναι λάθος. Έχω συνδυάσει το bdsm με έντονο, παθιασμένο σεξ. Δε μπορώ να τα δω χωριστά το ένα από το άλλο. Στα μάτια μου δε χάνει κάποιος την Κυριαρχία του όταν θέλει σεξ.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

Περίεργο τρόπο επέλεξες γιά να κάνεις την έκκληση που λες... Δεν ξέρω γιατί νομίζεις πως αυτό το ποστ σου επεξηγεί το προηγούμενο, εγώ βλέπω πως λένε πράγματα πολύ διαφορετικά. Το πρώτο δηλώνει, εκφράζει το κατασταλαγμένο συμπέρασμα σου πως "δεν μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτή την κωλοζωή", ενώ στο δεύτερο διερωτάσαι μήπως θα μπορούσες τελικά και να τα έχεις. Με το πρώτο προσωπικά διαφωνώ κάθετα, ενώ με το δεύτερο δεν έχω πρόβλημα, σου έχω μάλιστα και μιάν απάντηση:

Αυτός που δεν θα σε πηδήξει γιά μιά-δυό μέρες, μπορεί όντως να το κάνει γιά ν' αυξήσει την κάβλα σου ή την κάβλα του. Εκείνος όμως που δεν θα σε πηδήξει γιά δυό μήνες είναι, όπως πολύ σωστά το έγραψες "απλά ανίκανος, που αναπληρώνει την κάβλα του σεξ με την κάβλα του BDSM".

Δεν αντιλέγω στο ότι η κάβλα του άνευ-σεξ-"bdsm" μπορεί να είναι ισχυρότατη. Ούτε στο ότι κάποιος που δεν μπορεί να έχει και τα δυό (το συνδυασμό δηλαδή της κάβλας του σεξ μ' αυτήν του bdsm), μπορεί να επιλέξει είτε τη μία, είτε την άλλη κατά τα γούστα, τίς ανάγκες του και το τί βρίσκει πιό εύκολα, αφού δεν μπορεί να κάνει αλλοιώς. Δεν παύει όμως ποτέ κατ' εμέ το ιδεώδες, να είναι το να έχει το συνδυασμό, εφ' όσον τουλάχιστον θεωρεί πως το bdsm είναι απαραίτητο στοιχείο στη ζωή του (διότι δεν μπορώ προσωπικά να διανοηθώ ότι υπάρχει κάποιος γιά τον οποίο το σεξ δεν είναι απαραίτητο στοιχείο)... Κι εδώ είναι που διαφωνώ με το πρώτο ποστ σου, και με το "δεν μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτή την κωλοζωή". Διότι μπορείς. Φτάνει να ξέρεις τί ψάχνεις, ή μάλλον να μην το ξεχνάς. Όταν όμως ονομάζεις BDSM αυτό το άνευ-σεξ-"bdsm" που έλεγα πριν (διότι BDSM δεν είναι), επειδή αυτό σε καβλώνει ίσως συγκριτικά περισσότερο από το σεξ-χωρίς-bdsm, κατακερματίζεις το πραγματικό, το full monty bdsm, και δίνεις την ευκαιρία στον κάθε σεξουαλικά ή ερωτικά ανίκανο να περνάει κι αυτός όσο μπορεί καλά πάνω στο δικό σου το τομάρι, και να πουλάει σε τελική ανάλυση και μούρη.

Αν τα ζητούσατε όλα, θα είχατε την πιθανότητα να τα πάρετε όλα. Όσο κουτσουρεύετε τις απαιτήσεις σας και βολεύεστε με τα μισά, θα παίρνετε τα μισά ή έστω τα μισά συν κάτι λίγο. Εσείς οι αποκάτω είστε που καθορίζετε το παιχνίδι, όχι εμείς οι αποπάνω. Όσο λοιπόν βιάζεστε να χωθείτε κάτω από κάποιον έστω κι αν είναι μισός και σας μισοκαλύπτει, τόσο πιό δύσκολο θα γίνεται να σας προκύψει κάποια στιγμή ένας ολόκληρος...

 

Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

Αν το bdsm χρησιμποιείται ως υποκατάστατο του σεξ... ε, τότε, φασκελοκουκούλωστα 

 

Διαβάζοντας όλα αυτά μου έρχεται στο μικρό, πτωχό μου μυαλό το εξής απλοϊκό ερώτημα: τι στο διάολο είναι το bdsm; Τρόπος διαχείρησης μιας σχέσης; Ένας μπούσουλας για να ξέρουμε που πάμε, για να θυμόμαστε ποιος είναι ποιος μέσα σε μια σχέση; Τρόπος να κρύψουμε τους φόβους και τις ανασφάλειές μας κάτω από το χαλί; Ή μήπως απλά κάτι που μεγιστοποιεί την ικανοποίηση που λαμβάνουμε μέσα από μία σχέση, ή έστω μέσα από μία σεξουαλική συνεύρεση; Επειδή, λοιπόν, τείνω προς την τελευταία απάντηση, δε μπορώ να δω το bdsm ως κάτι αποκομμένο από το σεξ. Δεν είναι κάτι που λειτουργεί αυθύπαρκτα, πόσο μάλλον κάτι που έρχεται σε αντίθεση με το σεξ. Άλλωστε, η απόλαυση που λαμβάνει κάποιος εφαρμόζοντας bdsm πρακτικές, μοιάζει περισσότερο στη σεξουαλική απόλαυση και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την απόλαυση που μπορεί να λαμβάνει διαβάζοντας ένα καλό βιβλίο ή τρώγοντας ένα καλό γεύμα.

Επομένως, είμαι της άποψης πως το bdsm και το σεξ είναι δύο πράγματα που για μένα, σε μεγάλο βαθμό, συμπληρώνουν το ένα το άλλο. Αδυνατώ να καταλάβω εκείνους που προκειμένου να παγιώσουν τη διαφορά δυναμικού ανάμεσα στα δύο μέλη, χρησιμοποιούν κατά κόρον την έλλειψη σεξουαλικής ικανοποίησης ή αυτούς που έχουν αντικαταστήσει την καύλα της διείσδυσης με τον πόνο του μαστιγίου ή την ταπείνωση. Για μένα, όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο ή, έστω, όταν παρουσιάζεται ως κάτι το φυσιολογικό, το αναμενόμενο ή ακόμα και ως κάτι το πρέπον μου δείχνει πως κάποιο πρόβλημα υπάρχει.

 

Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

Αχ dora !
Πρόσφατα ήμασταν μαζί και συζητούσαμε αυτά περίπου
και θυμάμαι μου έλεγες πως το βλέπεις όλο αυτό στο σύνολο του ,
και διαφωνούσαμε ( όμορφα ) γιατί η δική μου οπτική ήταν τελείως αντίθετη …
Σου έλεγα …
‘’καταλαβαίνω τι λες , το δέχομαι και το σέβομαι ,
και αφού εσύ έχεις πάρει τις αποφάσεις σου για τον τρόπο που σε ευχαριστεί ,
όλα καλά ‘’.
Θα σου πω και εδώ ότι σου είπα και κατ ιδίαν ,
αυτό που εγώ είχα πάντα στο μυαλό μου ( λάθος για πολλούς )
σωστό για μένα , με αποδείξεις πλέον στην ζωή μου για τα χρόνια αναμονής μου ,
( έτυχε θα μου πεις , και θα έχεις μάλλον δίκιο , έστω όμως ,
αλλά πάντα υπάρχει και η πιθανότητα να μην ‘’έτυχε’’ απλά ,
αλλά δεν είναι της παρούσης )
Ξεκαθαρίζεις λοιπόν εφόσον έχεις δοκιμάσει πολλά και έχεις την εμπειρία ,
την γνώση μέσα από τα βιώματα σου τι είναι αυτό που θέλεις πραγματικά
για σένα και τι σε γεμίζει .
Έχεις δυο δρόμους όταν έχεις φτάσει εκεί ,
είτε δεν κάνεις καμία ‘’έκπτωση’’ με το ρίσκο να μην το βρεις ποτέ
και να μην ζεις ουσιαστικά τίποτα παρά να κανεις παρεα με την μοναξιά σου
και τις φαντασιωσεις σου ,
είτε κάνεις ‘’έκπτωση’’ με συνείδηση όμως
πως ότι ζήσεις όπως το ζήσεις θα είναι αυτό που θα είναι πάντα … λιγότερο .
Για μένα από ένα σημείο και μετά όλα ήταν απλά .
Το θέμα ήταν η συνειδητοποίηση αρχικά των δρόμων
και στην όποια απόφαση κατάληξης
να εμείνεις σε αυτή εφόσον έχεις γνώση ότι δεν κάνεις λάθος.


Υ.Γ
Η απάντηση μου είναι γενική και έτσι να την δεις ,
και αντίθετα να έθετες το νήμα , αναποδα ,
το ίδιο θα απαντούσα ,
αν και είμαι σίγουρη πως καταλαβαίνεις απόλυτα τι θέλω να πω …

 

 

Λογικό. Ηδονή μπορεί κανείς να αντλήσει από αλληλοαποκλειώμενες δραστηριότητες.

Και αυτό θα ήταν συνεπαγωγικά λογικό, αν είχες τεκμηριώσει ότι BDSM και σεξ, αποκλείουν το ένα το άλλο.

Τουλάχιστον, αν είχες τεκμηριώσει ότι η τομή BDSM-σεξ είναι "μικρή". Αυτό που στον προτασιακό λογισμό θα γράφονταν BDSM Λ σεξ < x, όπου ως x θα όριζε καθείς το "αρκετό".

Όπως καταλαβαίνεις διαφωνώ με την υπόθεση στην οποία είναι βασισμένη το ερώτημά σου - το δικό μου BDSM είχε άφθονο σεξ.

Αλλά για συμμορφωθώ με την ερώτησή σου: αν έπρεπε να επιλέξω μεταξύ BDSM και σεξ, θα επέλεγα το σεξ.

 

Θεωρώ το σεξ αναπόσπαστο κομμάτι κάθε ερωτικής σχέσης. Και δε νομίζω ότι για το «περιορισμένο» σεξ φταίνε μόνο οι ανίκανοι, παράξενοι άντρες που ανήκουν στο χώρο. Πιθανών να υπάρχουν και γυναίκες οι οποίες π.χ ακριβώς επειδή δεν μπορούν να το απολαύσουν το αφήνουν σε δεύτερη μοίρα. Σε κάθε περίπτωση, αν κάποιος θέλει να κάνει σεξ αλλά δε το βρίσκει μέσα από τη σχέση του μπορεί πάντα είτε να αποχωρήσει, είτε να μείνει για τους λόγους που τον πείθουν ότι αξίζει να το κάνει. Το θέμα είναι να είμαστε ευχαριστημενοι με τις επιλογές μας και να πλησιάζουμε όσο περισσότερο μπορούμε τις νόρμες μας. Και πάντα θυσιάζουμε κάτι. Εκείνο που μπορούμε να θυσιάσουμε. Αν για άλλους είναι το σεξ και για άλλους η καύλα που δίνει το bdsm, εμένα προσωπικά μου περισσεύει. Επιπλεόν δεν θεωρώ ότι το λίγο ή καθόλου σεξ είναι γνώρισμα μόνο των bdsm σχέσεων όπως περιγράφει η dora..Υπάρχουν ένα σωρό ζευγάρια που κάνουν σεξ κάθε σχεδόν ποτε και συνεχίζουν να παραμένουν ζευγάρια (με την ευρεία βεβαίως έννοια...). Απλά στο bdsm ενδεχομένως η απουσία σεξ να μπορεί να δικαιολογηθεί (προσχηματικά η μη) με τη φραση «εμένα με αναπληρώνει αυτό που παίρνω από το bdsm».

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

Eυχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις. Νομίζω πως πρέπει πότε πότε να κάνουμε τέτοιους απολογισμούς και να κοιτάζουμε πίσω, έτσι ώστε να ξέρουμε που βαδίζουμε. Κατανοώ βέβαια ότι ο καθένας αλλιώς προσεγγίζει το BDSM και ίσως αλλιώς προσεγγίζει και το σεξ. Τα διαχωρίζω αναγκαστικά γιατί το δικό μου BDSM, κοιτάζοντας πίσω, δεν είχε πολύ σεξ (αν και τώρα τελευταία έστρωσαν τα πράγματα). 

Οι απορίες που προέκυψαν από τον δικό μου απολογισμό, έχουν να κάνουν με την αιτία της έλλειψης σεξ. Δεν αμφιβάλλω ότι μπορεί να συνδυαστεί το BDSM με καλό και συχνό σεξ. Αμφιβάλλω όμως αν θα είχα ποτέ βιώσει τις έντονες συγκινήσεις που ένιωσα τα τελευταία 2 χρόνια, μέαα σε μία συμβατική σχέση με βδσμ στοιχεία και άφθονο σεξ. Αναλογιζόμενη τις εξαίσεις απολαύσεις (που ίσως δεν ξανανιώσω ποτέ, διότι αυτά τα πράγματα σπάνια επαναλαμβάνονται - πόσες φορές μπορούμε να νιώσουμε δέος κοιτάζοντας το Grand Canyon άραγε; ) θα έλεγα ότι το στιχάκι που έγραψα το πρωί, για μένα ισχύει. Αλλά θα πρέπει να λάβω υπόψη μου ότι εγώ ήμουν μάλλον σεξουαλικά χορτάτη όταν ήρθα εδώ. Αν δεν ήμουν, ίσως δεν θα ίσχυε.

Είπα μπας και πιάσει το κόλπο. 

Ποιο υποτακτικό άτομο δεν είναι αχόρταγο; MindMaster, μήπως είσαι κι εσύ υποτακτικός; Πολύ αχόρταγο σε βλέπω... 

Εκεί εστιάζεται η απορία μου. Κατανοώ ότι δεν μπορώ να τα έχω και τα δυο (και ας τα θέλω) αλλά δεν μπορώ να ξέρω αν ο Κ είναι ανίκανος και κάνει BDSM ή κάνει BDSM με έναν τρόπο, όπου το σεξ αποτελεί casualty (όπως και η συντροφικότητα, η οικειότητα, οι βόλτες στην παραλία, οι έξοδοι στο ταβερνάκι, στο σινεμά κλπ). Θεωρώ ότι ένας σεξουαλικά (και συναισθηματικά) ικανός Κ, θα πρέπει αναγκαστικά να κάνει διπλή ζωή. Να κάνει όλα τα ανωτέρω, συμπεριλαμβανομένου του σεξ, με κάποιους παρτενέρ του, ίσως ακόμη και με την σύζυγό του, ή με βανίλλα συντρόφους, αλλά στο ίδιο το BDSM να επιχειρεί το "μεγαλείο". Αυτό από το οποίο γεννιούνται βιβλία, έργα τέχνης, μουσικές συνθέσεις και αιώνιοι έρωτες. Δεν μπορείς να νιώσεις το μεγαλείο αυτό, αν κάθε μεσημεράκι, μετά το ταβερνάκι, λες στον Κ σου, "Μήτσο, έχω καύλες, έλα μωρό μου να μου τον χώσεις".

Δυο μήνες δεν αρκούν, MindMaster, για το μεγαλείο στο οποίο αναφέρομαι. Δυο χρόνια, ίσως...

Όμως, ψιλιάζομαι πως για κάποιους του χώρου το BDSM λειτουργεί εντελώς αναπληρωματικά για το ίδιο το σεξ (αναφέρομαι και σε Υ). Δεν ' ν ' κακό. Ούτε είναι κακό να αναλύουμε τις καταστάσεις και να ψάχνουμε να βρούμε τις αιτίες τους και τα κίνητρά τους. Συχνά αναρωτήθηκα γιατί οι Κυρίαρχοι έχουν τη φήμη της μικρής τσουτσούς ή την φήμη του σεξουαλικά ανίκανου. Ίσως ο ανωτέρω συλλογισμός μου περί μεγαλείου να εξηγεί λίγο αυτές τις φήμες. Ίσως όχι, και σε μεμονωμένες περιστάσεις να ισχύει ότι κάποιοι βλέπουν το BDSM ως τη μοναδική διαδρομή προς την απόλαυση, καθώς άλλη δεν έχουν.

Μεγαλείο είχε;

Θα τα ξαναπούμε σε 20 χρόνια.