Ο Θούριος του BDSM

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

Είχε κυκλικές διαδρομές παράδεισος - κόλαση 30min. Μία Δε-Πα και τρεις ή τέσσερις Σα, Κυ και αργίες. Σε αυτό αναφέρεσαι κάνοντας λόγο για μεγαλείο;

Ad vitam aut culpam.

 

Υπάρχουν άτομα που εκφράζονται και με το BDSM και με το διεισδυτικό σεξ (είτε ως Κυρίαρχος, είτε ως υποτακτικός) και άλλα άτομα που εκφράζονται μόνο με το BDSM ή μορφές φετιχισμού (είτε ως Κυρίαρχος, είτε ως υποτακτικός) .

Αυτοί που εκφράζονται μόνο με το BDSM εκφράζονται έτσι, είτε λόγο ανικανότητας είτε επειδή δεν επιθυμούν διεισδυτικό σεξ σε συγκεκριμένες στιγμές είτε και καθόλου.

Όλα είναι θεμιτά όταν είναι διάφανα, όπως όλοι έχουν δικαίωμα, όταν γνωρίζεις τα δεδομένα από την αρχή και δεν κρύβονται τα προβλήματα πίσω από την κουρτίνα της Κυριαρχίας ή της υποταγής, σε μορφή παραφιλολογίας περί της σωστής και απόλυτης κάβλας.

Από όλα έχει ο «μπαχτσές» μόνο που πρέπει να επιλέξεις προσεκτικά το «φρούτο» που σου ταιριάζει!

Η αλήθεια είναι πως πολύς κόσμος πίσω από την όμορφη Κουρτίνα του BDSM κρύβει ένα κάρο προβλήματα (είτε σωματικά είτε ψυχολογικά) και εκεί είναι το θέμα.
Πόσο μπορεί κάποια/ος να είναι ανοιχτός και ειλικρινής με το τι μπορεί να δώσει για να λάβει και τα ανάλογα.

Θα έλεγα πως δεν μπορώ να ξεχωρίσω το BDSM από το διεισδυτικό σεξ.
Πάνε μαζί σαν τους Χιώτες και αυτά….
Μορφές φετιχισμού ή επιλογές BDSM, έχουν την ιδιότητα να εκτινάσσουν το διεισδυτικό σεξ σε μαγικά επίπεδα.

 

Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

Οποιος πηδαει πολλα παλουκια, καποια στιγμη θα κατσει και σε καποιο!! 

 

Το θέμα hermis σηκώνει πολύ κουβέντα. Σε αυτή χωράει η ψυχανάλυση. Και αυτό είναι δύσκολο. Όμως δε θα μείνω στις επιλογές του καθενός (αυτές είναι ΑΠΟΛΥΤΑ σεβαστές) αλλά καλό κάποια στιγμή θα ήταν να εξετάζαμε γιατί αυτές έχουν γίνει με αυτό τον τρόπο. Θα ήταν ένας τρόπος ίσως να ανακαλύψουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας. Προσπάθησα να ξεκινήσω μια τέτοια κουβέντα 2 ή 3 φορές αλλά δεν "έπιασε", οπότε ας το κάνουμε κατ' ιδίαν, εδώ δεν είναι χώρος για κουβέντες φιλοσοφικού περιεχομένου, πιστεύουν μάλλον οι περισσότεροι.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

Καταλαβαίνω απόλυτα τις επιφυλάξεις σου. Έτσι κι αλλιώς, το "προϊόν" αυτό δεν είναι για πούλημα, ούτε μπορεί να παραχθεί μαζικά, καθώς είναι αυστηρά εξατομικευμένο. 'Ήθελα να εκφράσω με την δική μου προσωπική ματιά το εύρος στο οποίο μπορεί να επεκταθεί το BDSM, όπου υπάρχει πρόσφορο έδαφος. Θα έλεγα λοιπόν ότι μπορεί να ξεκινήσει από τον απλό και διόλου αμελητέο φετιχισμό, χωρίς ή με σεξ, να κάνει μια όμορφη βόλτα στον χώρο του πόνου, χωρίς ή με σεξ, είτε υπάρχει φόβος ευνουχισμού είτε εξορκισμός θανάτου είτε κατευνασμός ενοχών, να το γυρίσει σε μία δυνατή σχέση με ικανές δόσεις S/M ή/και ελέγχου, με σεξ, να εξωκείλει στην υπέροχη χώρα των Λωτοφάγων του D/s, με ή χωρίς σεξ, να αράξει σε μία συμβατική σχέση που περβοτσουλίζει κατά το δοκούν, με άφθονο σεξ, να ναυαγήσει για πάντα στο M/s όπου είτε υπάρχει σεξ είτε όχι, τι σημασία έχει;

Επικίνδυνη δεν είναι η δική μου προσωπική ματιά, η οποία αποτελεί μέρος της πορείας μου ούτως ή άλλως, και οι πορείες, εκ των πραγμάτων, προϋποθέτουν την εξέλιξη και την αλλαγή. Ούτε είναι επικίνδυνο το να μην μπορείς να κρίνεις και να εκτιμήσεις αυτό που συμβαίνει σε κάθε δεδομένη στιγμή της πορείας, το πολύ πολύ να περάσεις την ζωή λίγο ξώφαλτσα, σαν ένα ζωάκι που του συμβαίνουν πράγματα και δεν αναρωτιέται. Ουδείς κίνδυνος. Η άγνοια δεν βλάπτει. Εκτός εάν θέλεις να κάνεις επιλογές.

Ο μόνος κίνδυνος που διαβλέπω εγώ είναι ο εξής: ας πούμε ότι κάποιος δεν είναι ικανοποιημένος από την ζωή του, ούτε από τις συμβατικές σχέσεις, ούτε από το ίδιο το σεξ - γιατί πώς να το κάνουμε, το σεξ είναι απλά σεξ, δεν έχει να προσφέρει κάτι πέρα από την σαρκική απόλαυση. Ας πούμε λοιπόν ότι αρχίζει και εξερευνά το BDSM γιατί θέλει κάτι πέρα από αυτό που ήδη έχει βρει στο σεξ και στις σαρκικές απολαύσεις. [Υποψιάζομαι ότι το πρόβλημα είναι ο ολοσχερής διαχωρισμός του σώματος από το πνεύμα, αποτέλεσμα αιώνων μαλάκυνσης εγκεφάλου στα χέρια της εκκλησίας και αυτού που ονομάζουμε πολιτισμό.] Θεωρώ επικίνδυνο αυτόν που θα του πει, βρε κουτό, έλα εδώ, εγώ θα σε πάω εκεί που θέλεις, σε μέρη που δεν φαντάστηκες ποτέ σου. Μαζί μου θα βιώσεις καταστάσεις που δεν βίωσες ποτέ στη ζωή σου, ονειρικές, μεγαλειώδεις. Κάτσε να σε γαμίσω πρώτα.

Σε γαμάει λοιπόν, και σε ξαναγαμάει και όλα είναι ωραία και καλά και μετά από λίγα χρόνια λες, καλά, που πήγε αυτό που υποσχέθηκες; Που είναι αυτά που αναζητούσα; Που είναι η πλήρωση; Εντάξει, δεν λέω, το σεξ ήταν πολύ καλό, και οι παρτούζες μου άρεσαν, και το μαστίγωμα πότε πότε, πάντα μέσα στα όριά μου, ήταν όλα μια χαρά. Μου άρεσε πολύ. Ευχαριστώ. Αλλά, εγώ δεν ήθελα αυτό από τη ζωή. Αυτό το είχα και πριν. Το έβρισκα οπουδήποτε. Κάτι άλλο ήθελα. Δεν μπορεί να είναι αυτό μόνο η ζωή.

Σκάσε και φάε τον πούτσο μου, έρχεται η απάντηση. Α, ναι, μην ξεχάσω κιόλας. Σ' αγαπώ βρε κουτό.

Υπάρχει ένας μόνο κίνδυνος σ' αυτή την περίπτωση. Είναι ο κίνδυνος της σπατάλης της ζωής σου. Όταν άλλα ψάχνεις, άλλα βρίσκεις και δεν έχεις τη δύναμη να φύγεις και να ψάξεις αυτά που πραγματικά θέλεις. Δεύτερη ζωή δεν έχει.

Αλλά μην ανησυχείς. Οι πιο πολλοί δεν πείθονται από την δική μου προσωπική ματιά. Άλλα ζητάνε. Γι αυτό δεν είμαι επικίνδυνη.

Θα συμφωνήσω με την απάντηση του hermis όσον αφορά τον χώρο μας, καθώς και με της tender_lilly. Επίσης να ευχαριστήσω τον MasterDo και τον SadalMelik για τις συμβουλές τους.

@Syrah, θα εξηγήσω μελλοντικά με ένα αρκετά μεγάλο κείμενο περί μεγαλείου, όχι στον παρόντα χώρο. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν οι απόψεις μας περί μεγαλείου συμπίπτουν. Θαρρώ πως όχι, διότι κάποιος που ξέρει τι μέρα της εβδομάδας είναι, δεν βλέπει το Grand Canyon αλλά κρατάει σημειώσεις περί αυτού.

@cider, θα έλεγα ότι μάλλον πρέπει να αναρωτηθείς αν κάνεις πρωτίστως σεξ στο οποίο εντάσσεις το βδσμ ή αν κάνεις πρωτίστως βδσμ, στο οποίο εντάσσεις το σεξ. Προσωπικά τείνω προς το δεύτερο, αν και μου είναι ξεκάθαρο ότι η πλειοψηφία τείνει προς το πρώτο. Και δεν διαφωνώ ότι το σεξ είναι ένα σημαντικό κομμάτι του βδσμ, αλλά διαφωνώ με την κοινή αντίληψη περί δοσολογιών. Λέω ότι οι δοσολογίες μπορεί να διακυμαίνονται κατά μήκος μίας πολύ μεγάλης κλίμακας, με αντίστοιχες επιπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο κάποιος βιώνει μια σχέση και στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τον έτερο. Οι συνήθεις δοσολογίες μας εντάσσουν κάπου στο μέσον της κλίμακας. Οι ασυνήθεις μας πάνε στα άκρα. Στο ένα άκρο της κλίμακας όπου υπάρχει άφθονο σεξ, καθημερινή επαφή, συμβίωση, οικειότητα, συμβατικές καθημερινές ασχολίες, καταλαβαίνεις ότι casualty αποτελούν το δέος και το μεγαλείο. Στο άλλο άκρο της κλίμακας, βλέπουμε αντίστοιχα φαινόμενα, από την ανάποδη. Είναι απλά αναγκαίο κακό. Οι περισσότεροι ισορροπούν κάπου στο μέσον. Δεν έχω τίποτε εναντίον της ισορροπίας. Αλλά μια βολτίτσα στα άκρα, την πήγα.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

Τίποτε απολύτως νέο σ' όλ' αυτά, τα ίδια και τα ίδια. Δεν έχω κάτι να προσθέσω στα όσα είπα πριν.

Θ' ανησυχώ. Για το ενδεχόμενο να πεισθεί έστω και ένας. Διότι όπως είπες -σωστά το είπες αυτό-, "δεύτερη ζωή, δεν έχει"...

 

Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

κατά βάση είμαι ξεροκέφαλη... δεν ακούω κανέναν... ή μάλλον, ακούω αλλά στο τέλος θα κάνω αυτό που θέλω... κι αυτό κυρίως γιατί έχω ένα καμπανάκι που χτυπάει όταν κάτι δεν πάει καλά... ακόμα και όταν δεν έχω συνειδητοποιήσει τι είναι αυτό το κάτι, έρχεται το καμπανάκι (συνήθως το λέμε ένστικτο) και κουδουνίζει εκνευριστικά μέσα μου... έτσι δεν έχω ανάγκη από κανέναν θούριο/φωστήρα/καθοδηγητή -πείτε το όπως θέλετε γιατί έχω το δικό μου... και ούτε θα μπω στη διαδικασία να δοκιμάσω κάτι αν το κουδουνάκι χτυπάει... απλά την κάνω με ελαφριά

η dora έχει πολλές περισσότερες εμπειρίες από μένα... δεν ξέρω αν αυτό είναι καλύτερο ή χειρότερο... ξέρω όμως πως ήταν επιλογή της, όπως και δική μου... οι επιλογές είναι αυτές που μας δημιουργούν και μας ψήνουν... και ο μηχανισμός των επιλογών είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό (με ή χωρίς καμπανάκι)


ΥΓ. συγνώμη αν βγήκα εκτός θέματος, ήταν αυτόματη γραφή εμπνευσμένη απ' όσα διάβασα μέχρι τώρα

 

Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

Τελικά ο "Θούριος του BDSM" είναι ο Ύμνος προς στις Πεοφόρες Υποτακτικές και στη συγκαταβατικότητά τους προς τους εξυπηρετούντες τες Κυριάρχους με τα Πεσμένα Καυλιά.

Προτηγανισμένη πατάτα δηλαδή.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

Πρέπει; ΠΡΕΠΕΙ; Γιατί παρακαλώ; Για να συμπληρώσω κουπόνια βδσμοφροσύνης;
Μου είναι απολύτως αδιάφορο σε ποια κατηγορία εντάσσομαι.* Ούτως ή άλλως, ό,τι βιώνω το βιώνω στο πλαίσιο μιας σχέσης με ένα και μόνο άτομο (ακούς ΜΜ; Οι αντιφάσεις που λέγαμε) γεγονός που κατά κάποιους ήδη σημαίνει ότι δεν δικαιούμαι τον τίτλο που (έχω αποφασίσει ότι θέλω να) φέρω, και ίσως κατά κάποιους άλλους να σημαίνει ότι δεν δικαιούμαι καν να θεωρώ ότι ανήκω στον χώρο.

Ελπίζω η απροθυμία μου να κατακτήσω την αυτογνωσία να μην εξοργίσει τις (αγαθές και μη) θεότητες του βδσμ.


*εδώ μιλάς στον άνθρωπο που δεν νοιάστηκε ποτέ για καμιά κατηγοριοποίηση, σε καμιά έκφανση της ζωής του. Ακόμα και στη μουσική, χέστηκα αν το τάδε ή το δείνα είναι προγκρέσιβ ροκ ή γκραντζ ή γκαράζ πανκ. Και εξακολουθώ να μην ξέρω τι σκατά σημαίνει κάθε κατηγορία.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

Καλά βρε cider, μην εξάπτεσαι. Κάπως πρέπει να μιλούμε μεταξύ μας, δεν μπορούμε να μουκανίζουμε συνεχώς. 

Μα δεν μιλώ για κατηγορίες, ούτως ή άλλως. Διερωτώμαι απλά αν διερωτάσαι σε τι εστιάζεις περισσότερο στην ερωτική σου ζωή. Εφόσον δεν διερωτάσαι, δεν ωφελεί να το παιδεύουμε. Κι εγώ δεν διερωτώμαι - πλέον - γιατί έχω βρει την απάντηση που ήθελα. Είπα να το συζητήσω και με άλλο κόσμο, να δω πως το βλέπουν και οι άλλοι. Εκτιμώ πολύ τις απόψεις σας εδώ μέσα έτσι κι αλλοιώς, τίποτα δεν ήξερα πριν, και τώρα επληροφορήθην ότι κι αυτά που έμαθα εδώ, λάθος τα έμαθα. 

Νομίζω πως αυτό που λες είναι πολύ σημαντικό. Ίσως θα πρέπει να επιμένουμε στο ότι η κάθε σχέση είναι μοναδική και δεν μπορεί να επεκταθεί σε κλίμακες, πράγμα που επιχειρώ - δυστυχώς για σας - να κάνω. 

Πάντως, οι σχέσεις έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους, και ίσως αυτό που έχουν κοινό να είναι αυτό που αναδεικνύει και τις διαφορές τους. Πως μπορώ να κρίνω και να επιλέξω αν δεν διακρίνω διαφορές και ομοιότητες ανάμεσα σε πράγματα της ίδιας συνωμοταξίας; Καταλαβαίνω τις ενστάσεις σου περί κατηγοριοποιήσεων, αλλά αν θέλουμε να μιλήσουμε με εργαλείο τις λέξεις και όχι τις εικόνες ή τη μουσική, θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάποια λεκτικά σχήματα και κάποιους όρους: ελπίζω να συμφωνούμε όλοι ότι οι ερωτικές σχέσεις απαιτούν άνω του ενός ατόμου, και απαιτούν κάποιου είδους διάδραση. Αυτό ως μίνιμουμ. Αν αυτό είναι κοινό σε όλες τις σχέσεις, μπορούμε να αρχίσουμε να μιλούμε για τις διαφορές τους. Έχουν σεξ ή δεν έχουν; Πόσο σέξ έχουν; Τι είδους σεξ είναι αυτό; Συναισθηματική επαφή έχουν; Ενέχουν ανταλλαγή ελέγχου; Και λοιπά. Όχι για να ονοματίσουμε την κάθε κατηγορία, αφού στις ανθρώπινες σχέσεις τα όρια μάλλον είναι θολά από το ένα είδος σχέσης στην άλλη. Αλλά για να μπορούμε να πούμε, εγώ προτιμώ αυτό από εκείνο, εκείνον τον άνθρωπο πάνω από όλους και οι λόγοι είναι αυτοί, ή δεν υπάρχουν καν λόγοι, το κάνω ενστικτωδώς γιατί όσο κι άν έψαξα δεν βρήκα κάποιον λόγο ή απλά λειτουργώ λίγο σαν αγελάδα και έτσι μου αρέσει...

Αλλά πως θα μπορούσαμε να μιλούμε για συνειδητές επιλογές αν μουκανίζαμε; Και τι να τα κάνουν οι αγελάδες τα κουπόνια;

 

θα συμφωνήσω.
εδώ να τονίσω πως, για μένα το σεξ στο bdsm, με άντρα κυρίαρχο, ενισχύει ακόμα πιο πολύ την κυριαρχία του, αν γίνει με τον κατάλληλο τρόπο.
με γυναίκα κυρίαρχη, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικα

 

Re: Απάντηση: Ο Θούριος του BDSM

Συνταγή για προτηγανισμένες πατάτες αλα D:

Παίρνουμε μια χαζούλα ξανθιά, μετρίων διαστάσεων, πολύ υγρή. Την βάζουμε φάτσα κάρτα με έναν Κυρίαρχο, επίσης μετρίων διαστάσεων, όμορφο, έξυπνο, επιθυμητό και με ένα ωραιότατο παλούκι να ορθώνεται μέσα στο παντελόνι του. Ο Κυρίαρχος είναι από 30 έως 60, άντε και 65 ετών, για να μη μας λένε ρατσιστές. [Κάτω των 30 ξέρω μόνο έναν, σόρρυ.] Η ξανθιά είναι απροσδιορίστου ηλικίας, ομορφούλα, αλλά οι καταχθόνιες (βλ. αγάμητες) του χώρου την αποκαλούν "γριέτζω που κάνει σέσσιονς". Είναι που δεν στρώνει η μουνοχωρίστρα τους, γι αυτό.

Η ξανθιά αρχίζει να εκλιπαρεί: "Αχ, πόσο θέλω να γαμηθώ, πόσο επιθυμώ τον πούτσο σας μέσα στο υγρό μου μουνάκι. Ελάτε Κύριε να μου τον φερμάρετε. Θα είμαι πολύ καλή και πειθήνια, είμαι πολύ έμπειρη στο deep-throating, τον παίρνω κι από πίσω. Κι αν θέλετε να με μαστιγώσετε, I don't mind, μου αρέσει κιόλας, με καυλώνει τόσο πολύ..."

Ο Κυρίαρχος δεν πολυγουστάρει, έτσι κι αλλιώς έχει χορτάσει βλαμμένες ξανθιές, για να μην πούμε και για τις αγάμητες καταχθόνιες που τις δουλεύει ψιλό γαζί. Θέλει κάτι περισσότερο από μια σχέση, διότι ένα πήδημα παραπάνω, ένα παρακάτω, τι αξία έχει; Γιατί να χαραμίσει τη στύση του; Δεν (Του) είναι πολύτιμη;

Αρνείται λοιπόν. Κι επειδή γουστάρει την χαζή ξανθιά, επειδή η δική της η μουνοχωρίστρα στρώνει καλύτερα από τις άλλες, έχει διαβάσει και Margaret Mead, πράγμα που τον εκπλήσσει, επιχειρεί να στήσει μια άλλου είδους σχέση, μία που να βασίζεται σε αυτό που παλιά, πριν την εποχή του σεξονομίσματος, ονομαζόταν unconditional and unquestioning worship. Το απίστευτο δεν είναι ότι το επιχειρεί, αλλά το ότι το καταφέρνει. Το αν μετά θα την πηδάει ο ίδιος ή κάποιος άλλος, μάλλον δεν έχει σχέση με τη συγκεκριμένη συνταγή.

Μην ξεχάσετε το αλατάκι στις πατατούλες, αγαπητέ G E. Λίγο, όμως, με μέτρο κι αυτό, μη γυρίσει μπούμερανγκ και σας βγάλει το μάτι.