Ο Μύθος της Αγάπης

Ας ξεκινησουμε απο το τελευταιο. Η βαση του ορθολογικου σου συλλογισμου ειναι οτι 1. ολοι οι ανθρωποι ειναι μελη της ανθρωποτητας, 2.η αγαπη ειναι το "πραττειν εν κοινω για το κοινο." ,αρα η αγαπη "πρεπει" να ειναι καθολικη ,διαφορετικα η ανθρωποτητα δεν ειναι ανθρωποτητα αλλα κατι αλλο (τι; ) χειροτερο,υποβιβασμενο
Οταν εγω παρατηρησα οτι "πραττειν εν κοινω για το κοινο" δεν ειναι αγαπη,αλλα πολιτικη, μου απαντησες - ορθολογικα υποθετω- "γι'αυτο δεν θα γινουμε ποτε ανθρωποι."
Επειδη αυτη η απαντηση δεν με καλυψε και συνεχιζω να αμφισβητω αυτον τον συλλογισμο, θα μπορουσες να γινεις λιγο πιο αναλυτικος;
Η - μη αυθαιρετη και δογματικη υποθετω - φραση "η αγαπη ειναι το πραττειν εν κοινω για το κοινο" που βασιζεται;Στη λογικη, στη βιοχημεια,που;
Γιατι οι ανθρωποι,εχοντας την λογικη σαν βαση της σκεψης και της συμπεριφορας τους σφαζονται μεταξυ τους εδω και καμμια δεκαρια χιλιαδες χρονια; Γιατι δεν αγαπιουνται;

Η αγαπη κατ'εμε, ειναι συναισθημα,ας το πω ξανα.Θα παραδεχτω οτι ενεχει λογικη επεξεργασια η αναπτυξη της,δεν ειναι κατι πηγαιο και αυθορμητο σαν τον ερωτα και εχει να κανει με το δουναι και το λαβειν στη σχεση δυο ανθρωπων.Αφορα δυο ανθρωπους,δεν αφορα την οικουμενη.

Οι ενδορφινες ,οι φερομονες και οσες αλλες ουσιες εκκρινονται απο τον οργανισμο,απο την αλλη πλευρα, περαν του γεγονοτος οτι δεν εχει μελετηθει και ανακαλυφθει -ακομα,αν θες- ο τροπος και ο μηχανισμος δρασης τους,σε σχεση με τα ερεθισματα που προκαλουν την εκκριση τους ,δεν αρκουν απο μονες τους να εξηγησουν την -ειτε αρεσει στην λογικη σου ,ειτε οχι - αναπτυξη συναισθηματων -οπως εγω τα οριζω- μεταξυ των ανθρωπων."Κατι" μεσα μας ,-αν δεν σου αρεσει η λεξη "ψυχη" που ουτε και μενα αρεσει,εδω που τα λεμε, πες το ασυνειδητο, γονιδιωμα η οπως αλλιως θες- πυροδοτει αυτη τη βιοχημεια κι'αυτο το κατι δεν ειναι κοινο σε ολους μας αφ'ενος , δεν μπορουμε να ελεγξουμε αφ'ετερου.Οι"ενεργειακες ροες" και τα "εγκεφαλικα ερεθισματα εκτος του χωρου του συνειδητου" ,για να χρησιμοποιησω την ορολογια σου λοιπον,δεν ελεγχονται απο τη συνειδηση και τη λογικη. Μπορουμε ασφαλως να ελεγξουμε εν μερει η εν ολω-την συμπεριφορα που προκαλουν.,Μπορω να κρυψω τον θυμο μου ,τον ερωτα που νοιωθω ,την αηδια μου ,η να ελεγξω την μορφη και τον βαθμο της εκδηλωσης τους.Εδω ασφαλως ερχεται να δρασει η λογικη και η σκεψη.

Ολη αυτη η -νεφελωδης ακομη- πραγματικοτητα ωστοσω δεν δικαιολογει το λογικο αλμα που κανεις για να φτασεις στην επομενη θεση - αξιωμα " η αγαπη ειναι πραξη" κλπ κλπ.
Ισως να φταιει και η ηλικια μου,εχει αρχισει η αρτηριοσκληρυνση βλεπεις και τα πιανω δυσκολα.
Παρ'ολ'αυτα ειμαι διατεθειμενος να συνεχισω την προσπαθεια.

 

εννοώ οτι κατεβάζοντας την εννοια του ανθρωπισμού και την κοινωνικότητα στο επίπεδο της πολιτικής που ειναι ενα αιώνιο πεδίο μαχης για την επιβίωση του πλουσιότερου και ισχυρότερου καθάρματος, φερνουμε μαζί και τον άνθρωπο στο επίπεδο του κτήνους.

Originally Posted by James_Bondage
Δεν αρκεί μονο προς ενα άτομο, διοτι το ατομο αυτο και εσυ ειστε μελη της ανθρωπότητας. Υπιοβιβάζοντας την ανθρωπότητα με το να περιορίζεται η αγάπη αναμεσα σε 2 ατομα, υποβιβάζονται και τα 2 αυτά ατομα. Απειροελάχιστα μεν, αλλα δεν παυει να είναι υποβιοβασμός.

Γιατι πολύ απλα πολλοι που γνωριζουντην αλήθεια την κρατάνε για την παρτη τους και πειθουν τον εαυτό τους οτι μπορουν να αποκόψουν τον εαυτό τους και τους ομοιδεατες τους (ή ομοεθνείς τους) απο το κοινό της ανθρωπότητας και να πράξουν την αγάπη επιλεκτικά (για να μη παρεξηγουμαι, αυτο δεν ειναι μπηχτή).

ο ερωτας ειναι αλλο καπέλο. και αυτός ειναι επιλεκτιότατος. και επίσης πρωτο-τιτάνας γιος του χάους.

Καταρχήν, καμια σχεση με το ασυνειδητο. Αποτι καταλαβα ομως αυτο που θες να πεις ειναι οτι η αγαπη ειναι ενα ενστικτο που προερχεται απο το υποσυνείδητο, σε συνδυασμό με τους συνδέσμους που εχει κανει το υποσυνείδητο με τις γνώσεις και τα δεδομένα του συνειδητού.
Αυτο που θελω εγώ να πω ειναι οτι η αγάπη ειναι η πρακτική της υπερτατης ανθρωπιστικής συνειδητοποίησης. Ειναι επιλογή που προερχεται απο τη συνειδητοποιηση της ύπαρξης και της ευθύνης του ατόμου στην ανθρωπότητα. Γι αυτο κιολας δεν εχει να κανει και με πολιτική αλλα με ανθρωπισμό και φιλοσοφια. Γι' αυτό και η εκφρασή της ειναι πράξη. Εν μερει θα μπορουσα να τη θεωρήσω και συναισθημα, αλλα μονον όταν γίνει συνείδηση και πράξη. Τοτε, σαν συναισθημα θα φερνει και τα αναλογα χημικα στον ανθρώπινο εγκεφαλο.

Το συνειδητό μπορεί να χρησιμοποιήσει αδρανείς δυνατότητες του υποσυνείδητου για να παράγει βασικα αισθήματα οπως ευφορία, χαρά, αυτοπεποιθηση κλπκλπ τα οποία συνδιαζόμενα με αλλα αισθήματα ή συναισθήματα να δημιουργήσουν συναισθήματα, ή να αλλάξουν τρόπο καταννόησης, τροπους επεξεργασίας ερεθισμάτων απο τις αισθησεις μας, ή ακόμα κια τις ενεργειακες μας ροες.

Κοιτα, γενικα δεν προτείνω να γινουμε ψυχροί υπολογιστές και κυνικοι υλιστές, απλα μεσα στη συναισθηματική μας φορτιση, να εχουμε και τη γνώση του πραγματισμού.
Να το κανουμε γιατι μας αρεσει και μας ικανοποιεί και μας ολοκληρώνει, αλλα να ξερουμε και γιατί μας αρεσει, και τοι ειναι αυτο που κανουμε. Το γνώθι σ' αυτόν.

 

Οι ανθρωπο ανεκαθεν εχουν την ταση να οργανωνονται σε κοινωνιες και να τις θεσμιζουν με τον αλφα η βητα τροπο.Η αρχαια Αθηνα, η πολις, με την οργανωση της εχει δωσει στην ανθρωποτητα το προτυπο,κατα την γνωμη μου , του πολιτη και της πολιτικης.Εκει κυριως αναφερομουν. Εσυ αναφερεσαι στον απολυτο ευτελισμο της.

Μα... ,αυτο ειναι ανθρωπισμος,ουμανισμος,δεν ειναι αγαπη.Σ'αυτη τη βαση θα συμφωνησω.
Θα μπορουσα να πω οτι οι ανθρωπιστικες αξιες ασφαλως για να εχουν εννοια θα πρεπει να μετουσιωνονται σε πραξη.
Η "αγαπη" προς τον συνανθρωπο ομως δεν ειναι το ιδιο πραγμα με την αγαπη για μια ( η περισσοτερες,εστω) γυναικα που ερωτευεσαι,σχετιζεσαι και συμβιωνεις και με την οποια δενεσαι συναισθηματικα.Ουτε με την αγαπη που νοιωθεις για τα παιδια σου.

 

Απάντηση: Ο Μύθος της Αγάπης

βεβαια πως μπορεις αληθεια?
οταν ο κ. Καρρας "κοπτεται" περι των οικολογικων και της προστασιας των ζωων και δεν εχουν αφησει αυτος και οι υπολοιποι "αρχοντες" του Γερακα σκυλο για σκυλο και γατα για γατα , ζωακια που τα παιδια στις γειτονιες τα προσεχαν κι επαιζαν μαζι τους κι ολοι μας τα ταϊζαμε.
Τα βοθρολυματα κυλανε στους δρομους του γερακα και μην εχεις την ατυχια να περασει αυτοκινητο με ταχυτητα διπλα σου ...
να μην πω δε για δυο συγκεκριμενες διασταυρωσεις οπου καθε μερα που περναω υπαρχει τροχαιο ατυχημα

συγγνωμη για την παρεμβαση στο νημα αλλα "τα πηρα στο κρανιο" οταν ειδα αυτη την υποκρισια ,
φιλε μου inco εσυ το εβαλες με ολη σου την καλη διαθεση αλλα που να ηξερες...
εγω δυστυχως διαμενω στο Γερακα εδω και πολλα χρονια...

 

 

8α συμφωνησω μαζι σου αν και εισαι ολιγον τι, εκτος τόπου και χρόνου όσον αφορα το παραπανω ξεκαρφωτο ποστ του inco. Δεν εχει σημασια τι ηταν και γιατι, σημασία εχει να προχωρησοτμε το thread παρακατω....

 

Απάντηση: Ο Μύθος της Αγάπης

οκ.
παιρνω αμπαριζα και τρεχω...


λοιπον : η Αγαπη ειναι ομορφη
αλλα τα εχει με αλλον..... 

 

Αυτο προσπαθω να σου πω, οτι η αγαπη προς μια γυναικα που ερωτευθηκες και με την οποια συμβιώνεις δεν ειναι αγαπη. Ειναι το αποτέλεσμα της ωρίμανσης του έρωτα ο οποίος προήλθε απο την γοητεία που ασκησε εκεινη επανω σου. Επιπλεον δεν ειναι μια και μοναδική. Στν επαρχία Yunan της κινας, υπαρχει ενα χωριο στο οποίο γυναικες και αντρες μπορουν να εχουν οσους συντροφους θελουν, και μαλιστα τους παντρευονται κανονικα.

 

Απάντηση: Ο Μύθος της Αγάπης

περα ομως απο την πλακα , αυτο που καθορισε την σταση μου απεναντι σ' αυτο που λεμε αγαπη
και χαραξε και την πορεια μου στον τομεα αυτο ειναι το βιβλιο του Fromm "Η τεχνη της αγαπης"
που το διαβασα στα 16 μου, ηταν της μοδας τοτε ο Freud και Fromm.

βεβαια δεν μπορω να καθησω να αναλυσω εδω τη θεωρια του περι του οτι η αγαπη ειναι τεχνη και απαιτει συνεχη ασκηση, το συστηνω ομως σε οποιους δεν το εχουν υπ οψιν τους, μια εκτενη αναφορα βρηκα εδω:

pikos apikos: H Ο„Ξ*χνη της αγάπης

Κι επειδη ειμαι σε συναισθηματικη εξαρση αυτη τη στιγμη
και ως παιδι αλλα και ως μητερα σας αφιερωνω αυτα
ειδικα σε οσους δεν εχουν γινει ακομη γονεις.

Της μάνας η καρδιά
Είναι ένα ποίημα, του Jean Richepin που πέρασε στη λαογραφία μας σα μύθος.

Είπε στον ερωμένο της ή μάγισσα:
“Αφού πιστά ποθείς τον έρωτά μου,
πήγαινε φέρε την καρδιά τής μάνας σου
και ριχ’ την να την φάνε τα σκυλιά μου”.
Κι ο γιος από τον έρωτα παράφορος,
απ’ το κακούργο πάθος μεθυσμένος,
το πρόσταγμα τής λατρευτής του παίρνοντας,
στη μάνα του χιμάει αγριεμένος.
Και μπήγει κοφτερό μαχαίρι
αλύπητα στα σπλάγχνα πού τον είχαν αναθρέψει
και ξεριζώνει την καρδιά τής μάνας του
και στη νεράιδα πάει, να τον πιστέψει.
Μα απ’ την ορμή παραπατώντας έπεσε.
Και ή καρδιά τής μάνας ξεσχισμένη στα λασπωμένα χώματα κυλίστηκε.
Και μέσα εκεί,
στη λάσπη κυλισμένη,
στο γιο της λέει στενάζοντας βραχνά:
- Μη χτύπησες παιδί μου πουθενά;

Κάπου αργότερα έγινε τραγούδι απ’ τη φωνή του αγαπημένου μου Παντελή Θαλασσινού
και πάει κάπως έτσι…

Ένα παλικάρι ήτανε μια φορά
που αγάπαγε με πάθος μια όμορφη κυρά
Μια μέρα, όπως έπαιρνε τα λάγνα της φιλιά
ζήτα μου οτιδήποτε τής λέει τρυφερά
Αν μ’ αγαπάς τού είπε, με νάζι και καημό
την καρδιά της μάνας σου εγώ επιθυμώ
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε, να πάει στο πατρικό του
ποτέ του αυτός δεν πάτησε τον όρκο το δικό του
Δώσε μου μάνα την καρδιά, στα πόδια της ν’ αφήσω
Αν είναι γιε μου για καλό, εγώ στηνε χαρίζω
Κι έτσι της πήρε την καρδιά και χάθηκε στο δρόμο
μα σε μια πέτρα σκόνταψε και δάκρυσε απ’ τον πόνο
Χτύπησες μήπως γιόκα μου, ψηλό μου κυπαρίσσι
γυμνή η καρδιά τού μίλησε, προτού να ξεψυχήσει
Με ματωμένα χέρια φτάνει στο σπιτικό της
να η καρδιά που γύρευες και την αφήνει εμπρός της
Μα αυτή καν δεν τον κοίταξε κι άρχισε να γελάει
μήπως θα ‘ταν καλύτερο να μού τη φέρεις Μάη

 

η δυνατη αγαπη καραταει στατιστικα 10 με 15 χρονια απο εκει και περα ειναι συνηθεια και σεβασμος του αλλου

 

Μερικοί μπερδευουν την αγάπη με τον έρωτα.Αυτος ερχεται και φευγει.Η αγαπη μένει.Δεν πιστευω σε ειδη αγαπης.Η αγαπη ειναι μια.Πιστευω όμως στη δυναμη της.Καποιες φορες ειναι δυνατη ενω αλλες όχι.Υπαρχει μεσα μας.Άλλο αν θελουμε να την πνίγουμε.Ότι χάνεται στον χρόνο δεν ειναι αγαπη.Ειναι ερωτας ενθουσιασμός κ φευγει.Η αγαπη ειναι μια μοναδικη και μένει.Ο χρόνος την δυναμώνει.

 

Αγαπη σημαινει να αφηνεις τον αλλο ελευθερο, να μην τον καταπιεζεις, να μην προσπαθεις να τον αλλαξεις, να τον δεχεσαι με τα ελλατωματα του, να τον στηριζεις, να εισαι εκει οταν σε χρειαζεται, να υπαρχει μονογαμικη σχεση. ζηλιες και φασαριες ειναι απλα καψουρα. και υπαρχει πραγματικη αγαπη και οταν την βρεις θα με θυμηθεις.

 

Απάντηση: Ο Μύθος της Αγάπης

καλησπερα ειναι πρωτη φορα που γραφω και θα ηθελα να πω την δικια μου γνωμη πανω σε αυτο το θεμα.Ποιος μεχρι τωρα εχει αναλυσει αυτη την λεξη τη σημαινει αγαπη,ποιοςδινει την πραγματικη εννοια, κανεις.Ειναι μια λεξη αοριστη που περιλαμβανει τα παντα μεσα της και που ο καθενας απο εμας την αντιλανβανεται οπως αυτος θελει και πολλες φορες και οπως τον συμφαιρει.