Θυσία στο βωμό της… Τέχνης

Zougla online - Θυσία στο βωμό της… Τέχνης
Τα σχόλιά σας παρακαλώ...


Θυσία στο βωμό της… Τέχνης

Σκηνές αχαλίνωτης βίας με μαστίγωμα μέχρι αίματος, σε performance που διαδραματίστηκε στα εγκαίνια της έκθεσης Art Athina 2009 με θέμα τον ανθρώπινο πόνο, την οποία εγκαινίασε ο υπουργός Πολιτισμού Α. Σαμαράς.

Θέμα του δημιουργού ήταν ο ανθρώπινος πόνος, τον οποίο, όπως λέει στη zougla.gr, ανακάλυψε στις αρχαίες παγανιστικές τελετές, στην θρησκεία, στην πολιτική και σε μία γκάμα γεγονότων από το Γκουαντάναμο μέχρι τους… Ολυμπιακούς Αγώνες.

Και για να γίνει πιο πειστικός, ώστε να αποκτήσει η παράσταση μεγαλύτερη αμεσότητα και εκφραστική δύναμη, ο δημιουργός Λάμπρος Στεμνής όρισε ότι ο πρωταγωνιστής του έπρεπε να… μαστιγωθεί ολόγυμνος επί σκηνής.

Όχι συμβολικά, αλλά, όπως θα δείτε, πραγματικά και μέχρι... αίματος.

Αφού ο ηθοποιός αυτομαστιγώθηκε υπό τους ήχους του Ολυμπιακού Ύμνου, τη συνέχεια του έργου ανέλαβε ειδικά επιλεγμένος… μαστιγωτής, ο οποίος αφού έδεσε πισθάγκωνα τον πρωταγωνιστή και του φόρεσε μία κουκούλα στο κεφάλι, σε ένα ανελέητο κρεσέντο τον κτύπησε δυνατά επί αρκετά λεπτά.

Στη συνέχεια, το μαστίγιο παρέλαβε ο δημιουργός, και τότε ο πρωταγωνιστής άρχισε να αιμοραγεί.

Προειδοποιούμε ότι το θέαμα είναι σκληρό...

Στο τέλος, όπως προέβλεπε το σενάριο, το μαστίγιο δόθηκε στους θεατές, οι οποίοι αν ήθελαν μπορούσαν με τη σειρά τους να μαστιγώσουν τον πρωταγωνιστή. Όμως το σοκ που είχαν υποστεί ήταν τέτοιο, που ουδείς άπλωσε το χέρι του.

«Create an ever - lasting body».

Ο δημιουργός και σκηνοθέτης Λάμπρος Στεμνής μίλησε στη zougla.gr για το σκεπτικό πάνω στο οποίο οικοδόμησε το έργο του, που έχει τίτλο: «Create an ever - lasting body». Λέει γιατί επέλεξε να «φλερτάρει» με το ανθρώπινο σώμα και τον πόνο, και τι σχέση έχει αυτό με έννοιες όπως παγανισμός, ολυμπισμός, θρησκευτική και πολιτική βία…

Mιλώντας για τον πρωταγωνιστή του αποκλειστικά στη zougla.gr, ο Λάμπρος Στεμνής διευκρινίζει ότι αυτός συμμετείχε στην παράσταση εθελοντικά -και μάλιστα χωρίς αμοιβή- και τονίζει με νόημα ότι «ως χαρακτήρας είναι έτοιμος για όλα...».

Τι να εννοεί, άραγε, και τι άλλο να μας επιφυλάσσει για το μέλλον; Ως πού μπορεί να φθάσει η προθυμία του ιδιόρρυθμου αυτού ηθοποιού;

Όταν το «επί μέρους» καταργεί το «όλον»…

Τα ερωτήματα που γεννώνται από την παράσταση δεν αφορούν μόνο την σφαίρα της ηθικής, και βεβαίως δεν προκύπτουν από κάποια διάθεση λογοκρισίας.

Αφορούν κυρίως τα όρια μεταξύ Τέχνης και Φύσης, τα όρια μεταξύ συμβολοποιημένου εικαστικού μέσου και φυσικής πράξης.

Δηλαδή τα όρια μεταξύ Τέχνης και μη Τέχνης.

Πολλοί θα συμφωνήσουν, όμως, ότι πρωτίστως αφορούν και την κατάσταση της κοινωνίας μας. Τι είδους αισθητικό κορεσμό πρέπει να έχουν τα μέλη της για να χρειάζονται ένα τέτοιο σοκ, ώστε να στρέψουν την προσοχή τους σε ένα έργο;

Άραγε, αν το θέμα ενός δημιουργού είναι ο θάνατος, θα πρέπει οι ηθοποιοί να θανατώνονται επί σκηνής για να αποκτήσει το έργο εκφραστική δύναμη;

Και όταν κάποιος παρακολουθεί ένα τέτοιο, "καλιγούλειας" έμπνευσης, θέαμα, είναι δυνατόν να εστιάσει την προσοχή του και να αντιληφθεί τα γενικότερα και ίσως πιο "διακριτικά" χαρακτηριστικά ενός έργου;

Αν, βεβαίως, αυτό διαθέτει γενικότερα χαρακτηριστικά και δεν αποτελείται αποκλειστικά από αιματηρά ή άλλα στοιχεία εντυπωσιασμού…

Ο υπουργός Πολιτισμού, Αντώνης Σαμαράς, στις 21 Μαΐου εγκαινίασε την διεθνή έκθεση Art Athina 2009, στην οποία συμμετέχουν 60 γκαλερί από όλο τον κόσμο.

Άραγε να παρακολούθησε και την performance «Create an ever - lasting body»;

«Και αν βρισκόταν ανάμεσα στο κοινό, και ο performer τού έδινε το μαστίγιο, θα συμμετείχε στην παράσταση;», ρωτάει με πονηρή διάθεση πολιτικός της ΝΔ, μιλώντας στη zougla.gr.

Την απάντηση την δίνει ο ίδιος με αρκετή δόση χιούμορ: «να είστε σίγουροι ότι ο Αντώνης θα το έπαιρνε το μαστίγιο, φτάνει στη θέση του ηθοποιού να βρισκόταν μία άσπονδη φίλη του και πασίγνωστη υπουργός από την Κρήτη».

 

Σε πρόλαβα
https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t7029-43/#post260042

 

Απάντηση: Θυσία στο βωμό της… Τέχνης

και λοιπον που ειναι το παραξενο?
ηταν μια εκφραση τεχνης , τι μας πειραξε?
που παρουσιαστηκε δημοσιο μαστιγωμα εκτος bdsm παραστασεως?
εεε!!! τι να κανουμε υπαρχει μαστιγωμα και εκτος bdsm
ή οτι ηταν ολογυμνος ο ηθοποιος?
εδω το 1927 ο Σικελιανος ειχε παρουσιασει γυμνο αγημα απο 30 ανδρες και τωρα μας ενοχλει?
παντως εχω μια απορια.
οταν αυτομαστιγωνωταν ο τυπος η πλατη του κοκκινιζε σε σημειο που δεν εφτανε η ζωνη ....
θαυμα !!! θαυμα !!!! που θα ελεγαν και μερικοι θρησκοληπτοι.

 

Αν την έβρισκα και εγώ με το να με μαστιγώνουν μέχρι να ματώσω μπροστά σε κοινό, να είστε σίγουροι οτι θα προσέγγιζα τον συγκεκριμένο δημιουργό και σκηνοθέτη.. : Τέχνη, η καινούρια εικαστική διέξοδος για τα φετίχ και τις ανωμαλίες μας.

 

Απάντηση: Θυσία στο βωμό της… Τέχνης

Έχουν γίνει κατά καιρούς διάφορα ακραία performances και στην Eλλάδα πλέον, τα οποία ανάλογα με το τι προσπαθούν να δώσουν μας παρουσιάζουν και τα ανάλογα ακραία πολλές φορές ερεθίσματα.

Εάν ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης θέλει να παρουσιάσει τον πόνο και τη φθορά του σώματος ένα δημόσιο μαστίγωμα με ένα γυμνό σώμα είναι ένας σίγουρος τρόπος να περάσει το μύνημα.

Σε παρόμοια ακραίας μορφής performances είται κάποιος έχει πράγματι κάτι να μας πεί και εμείς επειδή ακριβώς σοκαριζόμαστε δεν κάνουμε τον κόπο να το δούμε και να σκεφτούμε κάτι παραπάνω γι αυτά που γινόμαστε μάρτυρες.

Ή μερικές φορές χρησιμοποιούνται ακριβώς στοιχεία που σοκάρουν για να τραβήξουν την προσοχή χωρίς πραγματικά ο καλλιτέχνης να έχει κατι σοβαρό να μας πεί.

Όπως και να έχει θα πρέπει όταν κοιτάζουμε ένα έργο είτε φωτογραφικό, ζωγραφικό, η γλυπτό, ή ακόμα και εγκατάσταση (installation) ή ακόμα κάποιο δρώμενο (performance) πρέπει να προσπαθούμε και λίγο να σκεφτούμε το μύνημα πίσω απο αυτά, και όχι απλα τα αυτονόητα.
_______________________________________________________________________________________
Support the artists that deserve your support

 

Αν εστω και 1 ευρω φορολογουμενου ελληνα πηρε το χαιβανι,Τοτε ευλογιμενα να ειναι τα χερακια του καθε φοροδιαφυγα.Οχι οτι εχω σε εκτιμιση μεγαλη τους καλλυτεχνες,αλλα αυτοι με τα ικαστικα η οπως τα λενε,θελουν γα........ι. Υ.Γ αυτος ο μαλακας επι σκηνη μοιαζει τον αλβερτη η μου φαινετε?

 

Είχα δει παλιά μια περφόρμανς της διάσημης εικαστικού Μαρίνας Αμπράμοβιτς με θέμα τον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας. Στεκόταν επί ώρες εν μέσω ενός βουνού από ματωμένα κόκαλα βοδιών τα οποία έτριβε μέχρι να γδαρθούν και να ματώσουν τα χέρια της, ενώ παράλληλα μοιρολογούσε τραγουδώντας σέρβικα και μουσουλμανικά μοιρολόγια. Συγκλονιστικό αλλά αρρώστησα, μου ήρθε τρέλα. Η οσμή του αίματος ήταν ανυπόφορη, αναγουλιαστική. Κι όμως το σοκ λειτουργούσε και το αντιπολεμικό μήνυμα περνούσε στον θεατή καλύτερα κι από χίλιες μπροσούρες.



 

 

Τιποτα. Αν έχει ταλέντο ο καλλιτέχνης θα περάσει το μήνυμα που θέλει έτσι και
αλλιώς. Περπατούσα το πρωί στην πλατεία spui στο άμστερνταμ ανάμεσα στα
κιοσκια διάφορων ζωγράφων που συμμετείχαν σε μια υπαίθρεια έκθεση. Το
βλέμμα μου έπεφτε απο δω και απο εκεί, τίποτα δεν μου έκανε εντύπωση, σαν
να τα είχα ξαναδεί και κάπου αλλο όλα αυτα. Ωσπου το μάτι μου έπεσε σε ένα πίνακα
με ένα γυναικείο πρόσωπο πίσω απο ένα κίτρινο πέπλο. Κάτι στη μορφή, κάτι στο
βλέμμα της γυναίκας, κάτι στο συνδυασμό των χρωμάτων...αυτο το κάτι τελος
πάντων που δεν μπορείς να προσδιορίσεις. Ένας σχετικά μικρός πίνακας, ένα πολύ
απλό σχέδιο έκανε ότι μια ολόκληρη πανδαισία χρωμάτων και πολύπλοκων σχεδίων
δεν είχε καταφέρει να κάνει. Με καθήλωσε εκει επι 5 λεπτά να προσπαθω να καταλάβω
τι υπονοούσε το βλέμμα αυτης της γυναικείας φιγούρας πίσω απο το πέπλο..

όχι δεν πιστευω ότι έχουμε υποστεί αισθητικό κορεσμό και ότι χρειαζόμαστε τέτοιου είδους
σοκ για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε το έργο ενός καλλιτέχνη... Απλά έχουμε γίνει πολύ
πιο δύσκολοι απο ότι ήταν οι παλιότερες γενιές...

 

Ο εντυπωσιασμός πουλάει. Το φαινομενικά μικρό και απλό, το μη φωνασκόν καταγγελτικό, μπορεί κάλλιστα να είναι μακράν αποτελεσματικότερο. Τα σοκ τέτοιου είδους τα χορτάσαμε και τηλεοπτικά. Και αναισθητοποιηθήκαμε κι άλλο.



Βαρέθηκα τους δήθεν σωτήρες καλλιτέχνες που θέλουν να είναι στο προσκήνιο. Δεν πάσχουμε από έλλειψη σκηνών βίας. Από ερμηνείες, τρόπους και δρόμους πάσχουμε.



Καταγγελίες, γενικές, εντυπωσιακές, κενές ... Τις κάνουν και στο "STAR". So?





 


ROTHKO. COLOR FIELD ARTIST


​

 

Απάντηση: Θυσία στο βωμό της… Τέχνης

Η τέχνη στις μέρες μας πολλές φορές είναι άσχημη...
Πολλοί επιλέγουν την Τέχνη που προκαλεί...
Προσωπικά επιλέγω την Τέχνη που εμπνέει.

 

Προσωπικά καμιά θυσία δεν είδα. Οι άνθρωποι απλά ήθελαν να προκαλέσουν και το έκαναν μέσω της «τέχνης».

Προφανώς ο τυπάκος που τις έφαγε είναι και μαζοχιστής.

Ήπιε και την Amstel του στο τέλος και μια χαρά πέρασε...

 

Γιατί;

Μπορεί απλά να πάσχει από το σύνδρομο "το μπορώ και αυτό".