Το (BDSM) Δείπνο

Απάντηση: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

Μου είναι δύσκολο να αγνοήσω την αισθητική των φωτογραφιών και να απαντήσω. Οι πρωταγωνιστές είναι φλούφληδες, νυσταλέοι, ντεκαβλέ, και το περιβάλλον άχρωμο και παγερό. Άνετα θα μπορούσαν να μπουν φούσκες πάνω από κάθε πρόσωπο, που θα διακωμωδούσαν τα τεκταινόμενα. Αδύνατον να φανταστώ τον εαυτό μου εκεί μέσα, σε ρόλο διαφορετικό από το "ήρθα να σπάσω πλάκα, άσε που σας έχω όλους"  

Αν δεν λάβω υπόψη τις φωτογραφίες όμως, ναι θα μπορούσα να συμμετάσχω σε κάτι τέτοιο. Θεωρητικά. Πρακτικά, θεωρώ δύσκολο να μαζευτεί ικανός αριθμός ατόμων από τη μέχρι τώρα γνωστή βδσμ δεξαμενή, διότι ανεξάρτητα από φιλίες και συμπάθειες, η ερωτική χημεία είναι το άλφα και το ωμέγα σε ένα τέτοιο εγχείρημα - κάτι που ο διοργανωτής οφείλει να λάβει σοβαρά υπόψη του, αν δεν θέλει το βδσμ δείπνο του να καταλήξει μια νερόβραστη σούπα.

 

Απάντηση: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

'Εχω βαρεθεί να συμφωνώ μαζί σου... 

 

Aγαπητέ φίλε νηματοθέτα,

Ευχαριστίες, κατ'αρχήν, για το ενδιαφέρον θέμα και το αρκούντως καβλωτικό φωτογραφικό υλικό απο αυτό το γκουρμέ όργιο.

Αν συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην Ελλάδα; Αστειεύεσαι; Είναι αδύνατο να κερδίσεις το σεβασμό άλλων δικαστών / βουλευτών / γιατρών / επιχειρηματιών αν δεν έχεις δημοσίως ματσουκιάσει τη γυναίκα σου ή αν δεν έχεις (πάλι δημοσίως) βάλει στον κώλο σου τουλάχιστον τσιπούρα.

Σοβαρά μιλάω, συμβαίνει. Bέβαια, δεν είναι οργανωμένο, δεν υπάρχει κάποια ελιτιστική λέσχη την οποία πρέπει να αναζητήσουμε και να πασχίσουμε να γίνουμε μέλη της. Απλά συμβαίνει. Αd hoc και impromptu, a capella και concertato, συμβαίνει. Συμβαίνει στις βίλες της Φιλοθέης, στα υπόγεια της Κοδριγκτώνος και στα ρετιρέ της Καλλιθέας. Καθώς διαβάζεις αυτό, ίσως να συμβαίνει στο διαμέρισμα που βρίσκεται ακριβώς κάτω απ'το δικό σου. Mόλις χθες το βράδι συνέβη σε κάποια απόμερη παραλία του Ιονίου, κάτω απ'το μισο-γεμάτο φεγγάρι που κι'αυτό έπαιρνε μάτι και τον έπαιζε.

Θα έλεγα οτι συμβαίνει ακόμα και στις πιο συντηρητικές και θεοκρατικές κοινωνίες της γης. Ακόμα και στη Σαουδική Αραβία, η κυρία Χαλάλ βάφει τα νύχια των ποδιών της καθώς μιλάμε ώστε να έχει κομψά πόδια καθώς ο φίλος του κυρίου Χαλάλ θα χτυπάει τις πατούσες της με τη ζώνη του αργότερα.

It's a big pervy world out there, bigger than both you and I together (and that's quite big).

Καταθέτω ευθαρσώς οτι ως πτωχός και μόνος καουμπόης, θα χοροπήδαγα απ'τη χαρά αν κάποιος με καλούσε για τζάμπα φαί, ποτό και γαμήσια. Δε θέτω καμία προϋπόθεση.

Ακόμα και αν τα πράγματα πηγαίνανε ψιλο-μέτρια, αν, για παράδειγμα, η οδοντογλυφίδα του μαρτίνι μου δεν κάρφωνε μια original πράσινη ελιά αλλά μια προ-ξε-κουκουτσωμένη του βάζου, ακόμα και αν οι γκόμενες ήταν κρυόκωλες και οι άντρες βαρετοί, ακόμα και αν στη μουσική ένδυση της βραδιάς συμπρωταγωνιστούσαν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και η Μαρίζα Κωχ, ακόμα και αν δεν υπήρχε ούτε μια γυναίκα που δεν κάνει τις ζυγαριές να τρέμουν, είμαι σίγουρος οτι θα πέρναγα καλά. Όλο και κανα βυζί θα βούταγα, όλο και κάνα κωλαρούδι (ή κωλάθρα) θα χούφτωνα.

Έτσι για να κάνουμε μια υπόθεση εργασίας, επέτρεψέ μου να φανταστώ οτι πηγαίνω σε ένα τέτοιο "αζμπέτε" (θρυλική Βλαχοπούλου) με μια απο τις χιλιάδες υποτακτικές που με έχουν κατα καιρούς ερωτευθεί και μου έχουν ορκισθεί αιώνια υποταγή μέχρι την ημέρα που με παρατάνε (συνήθως με ένα δυσθεώρητα αγενές SMS).

Σε μια τέτοια περίπτωση θα πεταγόταν σαν την ψωλή απ'το βρακί ένας πρόσθετος παράγοντας, ένα μπαλαντέρ που αποσυντονίζει τα ανώμαλα νευρόνια του εγκεφάλου μου: το συναίσθημα.

Πόσο νοιάζομαι γι'αυτήν που έχω μαζί μου;

Αν είναι κάποιο απ'τα σύνηθη ξεκωλάκια με τα οποία τείνω να συνανατρέφομαι (δεν το κάνω επίτηδες, είναι ασθένεια), αν δηλαδή ξέρω οτι οι δρόμοι μας θα έχουν χωρίσει πριν καν περάσει η ημερομηνία λήξης των γιαουρτιών στο ψυγείο μου, θα τη φέρω στο δείπνο για να τη μοιραστώ. Θα μπορούσα να την αντιστοιχήσω με το ταψί σπανακόπιτας που φέρνει η θεία ακόμα και όταν ξέρει οτι οι οικοδεσπότες έχουν ήδη φροντίσει η ποσότητα των προσφερόμενων εδεσμάτων να επαρκεί και με το παραπάνω. "Γεια σας, τί κάνετε, σμουτς, σματς, σας έφερα λίγη Σούλα. Όχι, δε θέλει ψυγείο, είναι vegetarian και την τελευταία φορά που της τσίμπησα τις ρόγες δε φάνηκε να περιέχει γάλα."

Αν όμως είναι μια γυναίκα για την οποία έχω πιο ιδιαίτερα και σοβαρά συναισθήματα, αν, για παράδειγμα, βλέπω τον εαυτό μου σε 6 μήνες και τον φαντάζομαι ακόμα μαζί της, αν φευγαλέα μου περνάει απ'το μυαλό οτι μου αρέσει τόσο πολύ η συντροφιά της που δε θα ήθελα να μου λείψει ποτέ, αν τη σκέφτομαι πάνω απο 26 φορές την ημέρα (42 τις αργίες) και αν της έχω προσφέρει τριαντάφυλλα ή κοσμήματα ή και τα δύο, η παρουσία μας σε ένα τέτοιο do θα με γέμιζε ανασφάλειες, και τo foie gras θα με γέμιζε με τόσα αέρια που μια κλανιά θα μου έδινε αρκετή ώθηση για να πετάξω μέχρι το Σκαραμαγκά.

Αγαπητέ μου,

Εσύ, όπως και άλλοι στο πρόσφατο παρελθόν, πιθανότατα αναρωτιέσαι "μα γιατί;" Δεν έχω απάντηση. Υποθέτω πως δε θέλω να γίνεται αντικείμενο κάβλας τρίτων η γυναίκα που αγαπάω - τουλάχιστον όχι τόσο εσκεμμένα. Μη με παρεξηγείς, είμαι ανοιχτόμυαλο παιδί. Θα δεχόμουν -- λάθος, θα επεδίωκα να φέρουμε ένα call girl ή ένα call boy, ή την ανυποψίαστη γερμανίδα τουριστριούλα που παραθερίζει στην Πάργα, και να το κάνουμε παιχνιδάκι μας - με οποιοδήποτε τρόπο γουστάρουμε. Αλλά δε θα ήθελα ποτέ να είναι η δική μου γυναίκα το "toy". Η γυναίκα μου είναι μόνο δικό μου παιχνίδι και κανενός άλλου.

Εντάξει, το παραδέχομαι. Αν έπαιρνε το κουταβίσιο ύφος της και μου το ζήταγε παραπάνω απο μία φορά, θα δίναμε μαζί το παρόν. Αλλά πιθανό είναι να την ανάγκαζα να φοράει μια ταμπέλα που θα γράφει "ΜΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΤΕ, ΜΗ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΤΕ, ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΑΙΖΕΤΕ ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΜΕ, Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΒΑΡΑΓΕ ΠΟΛΛΕΣ ΣΚΟΠΙΕΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΣΤΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ".

Δεν ξέρω ρε φίλε απο που μου έχει βγει τον τελευταίο καιρό αυτός ο ψευδο-νεο-φιλελεύθερος συντηρητισμός. Ίσως να είναι απλώς μια φάση, μια παρένθεση του (κατα τ'άλλα) καβλοβόρου εαυτού μου. Κάποτε ήμουν μισός άνθρωπος, μισός τράγος. Είχα κέρατα και έβλεπα μόνο σώματα και τρύπες. Αυτές τις μέρες είμαι ανησυχητικά διαφορετικός: περπατάω στα δύο πόδια και έχω σταματήσει να μηρυκάζω το παραμυθόχορτο του σεξομανή bon vivant. Love is not for everyone, it's mine, I've earned it, and god help anyone who tries to even ask me for my permission to taste it.

Ίσως απλά είμαι πιο ειλικρινής με τον εαυτό μου τώρα στα 37 μου.

Ίσως απλά γερνάω.

Και πάλι ευχαριστώ για το νήμα, και να μην αμελήσουμε εκείνη τη μπύρα που είπαμε να πιούμε.

Χαιρετισμούς,
DocHeart

 

Απάντηση: Re: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

Έχω να απαντήσω πολλά και διάφορα σ' αυτό το νήμα, φίλτατε, προσπαθώ να βρω το χρόνο να το κάνω. Θα περιμένεις όμως λίγο, γιά σοβαρές απαντήσεις.

Δύο πραγματάκια μόνο λοιπόν εδώ, λίγο βιαστικά:

Πρώτον, μ' αυτόν τον "ψευδο-νεο-φιλελεύθερο συντηρητισμό" σου, μίλησες κατ' ευθείαν στην καρδιά μου. Θα κεράσω εγώ τις μπύρες λοιπόν, και θα κουβεντιάσουμε το πώς θα κόβουμε χέρια και κώλους, όποτε κάποιος τολμά ν' απλώσει έστω το βλέμμα του, προς τις εκλεκτές μας...  

Δεύτερον, βεβαίως και θα την πιούμε τη μπύρα, φτάνει να σταθεροποιηθείς. Όλο πάνω σ' αεροπλάνα σε βλέπω, τελευταία...  

 

Απάντηση: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

........

Anyway, στο δείπνο θα συμμετείχα ενεργά, σίγουρα στο πρώτο μέρος του. Στο δεύτερο παίζεται γιατί οι παρτούζες πάντα μου φέρνουν στο νου εκείνο το ανέκδοτο «να οργανωθούμε ρε παιδιά».

 

Ο Master Perris έχει απόλυτο δίκιο. Αυτά και πολλά άλλα συμβαίνουν και αυτοί που τα κάνουν δεν το φιλολογούν. Πρόκειται για σφιχτοδεμένες παρέες και ανθρώπους που γνωρίζονται πολύ μα πολύ καλά...και η σφαίρα δράσης τους είναι ιδιωτική, με την έννοια ότι δεν θα έβαζαν αγγελία για να βρουν συμμετέχοντες.

Οσο για το αν θα συμμετείχα...νιώθω πιο πολύ turned off για το σύνολο των λόγων που προαναφέρθηκαν: πολύ στημένη έως γελοία κατάσταση (τί θα περιμέναμε – οι άνθρωποι στις φωτό τη δουλειά τους κάνουν), θα είχα αμφιβολίες για το κατά πόσο είναι DD free οι συμμετέχοντες και συνεπώς δεν θα ήθελα να με αγγίξουν ούτε να αγγίξω κανένα, πιθανότατα θα με ενοχλούσε αισθητικά η προσέγγιση του ενός ή του άλλου όπως λέει ο Durcet (για παράδειγμα η verbal humiliation μου προκαλεί από θυμηδία μέχρι αποστροφή), θα έπρεπε να υπάρχει συμβατότητα στη γενικότερη νοοτροπία γιατί ένα είναι η παρούσα στιγμή που μπορεί να είναι παρορμητική και άλλο είναι το sober *μετά* όπου έχει μεγαλύτερη σημασία η ωριμότητα (για τον απλό λόγο ότι δεν μπορείς να το ελέγξεις και να επέμβεις), και τελοσπάντων είμαι μάλλον σπαστικά picky σχετικά με τον ποιόν αφήνω να εισέρχεται στην ιδιωτική μου σφαίρα.

Για αυτούς τους λόγους και επιπλέον γιατί δεν έχω ισχυρό voyeuristic ή exhibitionistic streak, δεν νομίζω να πέταγα τη σκούφια μου για να να συμμετέχω...

Ισως ως domme να συμμετείχα αν μια τέτοια κατάσταση κέντριζε τον υ μου, περισσότερο για να διασκεδάσω με τις αντιδράσεις του παρά με ο,τιδήποτε ή οποιονδήποτε άλλο, γιατί ο τρόπος που λειτουργώ ως Domme είναι πιο lighthearted...

Ως sub…now that’s a tricky one… δεν νομίζω...έχω πολύ ρομαντικές ιδέες για το πώς («πρέπει» να) είναι οι συνευρέσεις μου με τον άνθρωπο που με κατέχει, και ένα τέτοιο dinner δεν τις εκφράζει... έχω εκφράσει με σαφήνεια τη διαφωνία μου και σε περισσότερες από μιας περιπτώσεις έχω αποχωρήσει από σχέσεις και ανθρώπους...(περισσότερο λόγω ασυμφωνίας οπτικής γωνίας) και νομίζω πως ακόμα και στο βαθύτατο επίπεδο υποταγής μια τέτοια κατάσταση απλά θα την ανεχόμουν, με αδιαφορία για τα τεκταινόμενα...

Ισως να το συνοψίσω καλύτερα λέγoντας περίπου ό,τι και ο DocHeart, οτι όσο πιο επιφανειακή και ελαφριά είναι μια κατάσταση, τόσο πιο εύκολα και άνετα γίνονται τα βήματα... όσο πιο σοβαρή και βαθειά είναι, τόσο αυξάνονται οι παράμετροι, οι δυσκολίες, οι ευαισθησίες...

Θα τα ’λεγα αυτά τα ρομαντικά τώρα, για το τί γίνεται όταν αγαπάς πολύ, που όπως είναι μέσα στην ψυχή σου έτσι θέλεις να είναι και στο σώμα σου και τίποτα λιγότερο...ότι αν μέσα στην ψυχή σου είναι Ενας άντρας, μόνο αυτός έχει βασίλειο το σώμα σου και κανείς άλλος...αλλά....με κάλυψαν οι κύριοι...και μου άρεσε, πολύ μου άρεσε που βρέθηκαν τουλάχιστον δύο που τα λένε και κυρίως τα νιώθουν έτσι...

 

Περιττο να σου πω πως με εχεις καταστρεψει με αυτο το νημα αυτες τις μερες. Ειναι μην με ρωτησεις για τετοια πραγματα και μετα το μυαλο μου αρχιζει να τρεχει απο μονο του.

Νομιζω πως οταν παντως σκεφτομαι κυριλε "οργιο" μου ερχεται στο μυαλο η σκηνη απ'το παρτυ του Ματια Ερμητικα Κλειστα., χωρις το κομματι που ψελνανε. Ειναι ακριβως η ατμοσφαιρα που θα μου αρεσε. Φυσικα ειναι αδυνατον να αναπαραγει κανεις κατι τετοιο, αλλα μπορει να προσπαθησει να κρατησει μια τετοια αισθητικη. Ριξτε αν θελετε μια ματια να καταλαβετε τι εννοω.



Μερικες ιδεες:
- χορος (οπως στο βιντεακι απο πανω)
- poker table (θα μπορουσαν να παιζουν οι παικτες οχι με χρηματα αλλα να ανταλλασουν treats απο τους υπο τους, η τους υπο τους για καποια ωρα)
- δωματιακι για ιατρικη εξεταση του καθε υπο που φτανει στον χωρο (αυτο το γραφω μονο και μονο για να παρω ρεπ απο τους ιατροφετιχιστες)
- μαξιλαρια στο πατωμα για να μπορουν να καθονται οι υπο στα ποδια των Κ τους
- θα επρεπε να υπαρχει και κατι για τους s/Switches, ισως καποιο παιχνιδι για να επιλεγει τυχαια επιτοπου αν θα συμπεριληφθουν στους υπο η τους Κ

 

Ένα τεράστιο ευχαριστώ στον Ντόκχαρτ που ανέλαβε ακούσια το έργο της επεξήγησης των πεποιθήσεών μου. Και έβαλε και σε τάξη τις σκέψεις μου πάνω στο ζήτημα.

Όσο για το άλλο ζήτημα που προέκυψε, το 'χω ξαναπεί: το ιγκνόρ είναι πολύτιμο εργαλείο, πανίσχυρο. Ούτε που χαμπάριασα τίποτα.

 

ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

Ό,τι δεν φαίνεται,δεν σημαίνει πως παύει να υπάρχει!  



Επί του νήματος τώρα..

Θα εξυπηρετούσε πολύ η ύπαρξη ενός χώρου,ενδεχομένως ενός δεύτερου δωματίου,για τους θεριακλήδες του δείπνου.. Επειδή τυγχάνει να αρέσκομαι σε οπτικά ερεθίσματα,ίσως λίγο παραπάνω,θα ήθελα να μπορώ να διακρίνω καθαρά τι γίνεται γύρω μου..  
​

 

Μίλησες, κατευθείαν στην καρδιά μου:nod:

 

Warning

Moderator's notification:

Παρακαλώ σεβαστείτε το θέμα του νήματος. Περαιτέρω εκτός θέματος σχόλια θα διαγράφονται πάραυτα. Σε περίπτωση ανάρτησης περαιτέρω προσβλητικών σχολίων θα δοθούν μεγαλύτερες ποινές και οι χρήστες θα παραμείνουν οριστικά banned από το νήμα.

 

Εύγε κοπελάρα μου!