Το (BDSM) Δείπνο

underherfeet απόλαυση το ποστ σου, γιατί δίνει μια συνολική εικόνα που είναι γνήσια και σε αντιπροσωπεύει και επειδή δεν υποσκάπτει την βασική ιδέα του νήματος αλλά δίνει μια άλλη οπτική.

Σκέπτομαι ότι το αφύσικο στήσιμο που μπορεί να διέκρινε τις φωτό δεν οφειλόταν στο black tie ντύσιμο των συμμετεχόντων - άλλωστε ο συναινετικός σαδομαζοχισμός μοιάζει να είναι αστικό σπορ, το ίδιο και τα ακομπλεξάριστα όργια   - αλλά μάλλον σε κακούς ηθοποιούς και μέτρια σκηνοθεσία. Αν οι ίδιοι δεν πίστευαν σε αυτό που έκαναν τότε πώς θα περίμεναν να μεταφέρουν μια πειστική αίσθηση και εικόνα στους θεατές;

Δεν είναι εύκολο να βρεθούν άνθρωποι που μπορούν να παίζουν θέατρο πραγματικά και είναι διατεθειμένοι να εκτεθούν με αυτόν τον τρόπο.

Σκέπτομαι τη σκηνή στο σαλόνι του Ρουασσύ, την πρώτη βραδιά της Ο εκεί, της κινηματογραφικής Ο του Ζυστ Ζακέν. Ήταν σκληρή σκηνή, ομαδική, δεν υπήρχε ίχνος γέλιου, δεν υπήρχε οικειότητα αν και οι παριστάμενοι ήταν απολύτως γνώριμοι μεταξύ τους, υπήρχε αυταρχική κατεύθυνση των παιχνιδιών και απόλυτη σύμπνοια ως προς αυτό που γινόταν. Οι Κυρίαρχοι είχαν πολύ συγκεκριμένες ευθύνες και οι υποτακτικοί ήξεραν τη θέση και το ρόλο τους. Δε δινόταν έμφαση στην απόλαυσή τους, πώς θα μπορούσε να διανεμηθεί στις αίθουσες μετά το έργο άλλωστε, αλλά ο καθένας που λίγο την έβρισκε με κάτι τέτοια, μπορούσε να την υποθέσει. Εγώ θυμάμαι, ταυτιζόμουν με τις σκλάβες, με θύμωνε ο Τζεημς μέχρι που άρχισα να καταλαβαίνω κάποια πράγματα, αλλά μπορούσα να ταυτιστώ και πιστεύω πολλοί άλλοι ήταν σαν κι εμένα, δεν με απέτρεπε το κακότεχνο στήσιμο.

Για το γέλιο, αναρωτιέμαι, πόσο πραγματικά ταιριάζουν τα χα χα χου χα με τις κάβλες; Η κάβλα του καθενός είναι σοβαρό ζήτημα για τον ίδιο, ως και κρίσιμο την ώρα εκείνη, δεν έχει διάθεση να την αραιώνει με γέλια. Πόσο γελάμε την ώρα που κάνουμε έρωτα και για πόσο; Δε νομίζω να συμβαίνει συχνά ή να είναι για πολύ.

Τα νευρικά γελάκια πάνω στο όργιο, μου φαίνονται κανονική αγένεια   χαλάνε την ατμόσφαιρα, αλλά υποθέτω, δυο τρεις με τη βίτσα θα διόρθωναν την κατάσταση, αρκεί να έπεφταν έγκαιρα ώστε να μην επιφέρουν και κανένα βρισίδι και βιαστική αποχώρηση από την πλευρά του βιτσιζόμενου.

 

Απάντηση: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

Αγαπητέ ΜΜ, δεν θέλω να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου... sorry της madlene ήθελα να πω...

Όμως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σχετικά με κάποια μέλη που δεν συμφωνούν οι απόψεις σου με τις δικές τους βγάζεις αμέσως συμπεράσματα και μάλιστα τα γράφεις και δημοσίως;

Φίλτατε, το bdsm θα πρέπει να ξέρεις είναι πολυδιάστατο και ο καθένας που εμπλέκεται σ' αυτό έχει τον δικό του ξεχωριστό τρόπο να εκφράζει το στάτους του.

Θα πρέπει δε να σου πω ότι και η δική μου άποψη περί της "χρήσης" των "υ" σε ένα τέτοιο δείπνο... είναι ίδια με την δική σου. "Φρονώ" όμως ότι δεν είναι πρέπον και σωστό να πω και μάλιστα δημοσίως σε κάποιο μέλος που βλέπει από άλλη οπτική γωνία την υποτακτικότητα του: "Άκου, κοπέλα μου, επειδή εσύ εκφράζεις την υποταγή σου με γατουλιάσματα... και δεν σου αρέσει να σε χρησιμοποιούν σαν αντικείμενο όλοι/ες έστω σ΄ένα bdsm δείπνο, δεν είσαι υποτακτική".

Την άποψή μου είπα χωρίς να θέλω να σε θίξω. Πιστεύω ότι σε ένα φόρουμ με ανοιχτούς ορίζοντες σε κάθε είδους ιδιαιτερότητα δεν είναι σωστό να απευθυνόμαστε προσωπικά σε μέλη, και μάλιστα δημοσίως, λέγοντάς τους ότι "εσύ δεν είσαι υποτακτική/ός ή κυρίαρχη/ος" γιατί τότε το ίδιο μπορεί να πει κάποιος/α και για εμάς...

Ο καθένας μας, φίλτατε, έχει τον δικόν του ιδιαίτερο και ξεχωριστό τρόπο στο να εκφράζει το στάτους του, γι΄αυτό άλλωστε δεν ταιριάζουν και όλοι/ες με όλες/ους...

Πάντα φιλικά.
Την καλησπέρα μου.

 

Απάντηση: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

Μπήκα στον πειρασμό να σου απαντήσω τώρα αμέσως Perri -λόγω της ιδιαίτερης αδυναμίας που σου έχω, ξέρεις-, αλλά τελικά, όχι... Προηγούνται απαντήσεις σε άλλους. Κάθε πράγμα στην ώρα του λοιπόν, "κι αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας". Sorry, αλλά τυγχάνω κι εγώ λίγο busy αυτές τις μέρες...

 

Απάντηση: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

Μην μου αγχώνεσαι... φίλτατε, κάνε την δουλειά σου... Εγώ θα περιμένω την απάντησή σου, αν και δεν μου αρέσει να πηγαίνω με την αράδα μου...

Υγ. Πάντως να ξέρεις ότι σ' αυτό το φόρουμ κάνεις την περισσότερη δουλειά απ' όλους μας... νομίζω ότι κάποτε θα πρέπει να ζητήσεις μισθό και ένσημα ανθυγιεινής εργασίας...  

Την καλημέρα μου αγαπητέ.

 

Just an aside.

Εχω δει πιτσιρικάδες να γδύνονται και να κάνουν σεξ όπου βρέθηκαν, χωρίς να ενδιαφέρονται για το περιβάλλον. Αν εξαιρέσεις την άβολη στάση, ήταν εντελώς vanilla.
Θέλω να πω πως παρόλο που η υπέρβαση τέτοιων ορίων (σεμνοτυφίας, πουριτανισμού κτλ) είναι χαρακτηριστικό του bdsm, δεν είναι αποκλειστικά δικό του. Οπως δεν είναι αποκλειστικά σεξουαλικής φύσεως.

Επί παραδείγματι, η φράση "να ξεπεράσω όρια όπως σεμνοτυφία, πουριτανισμός, φόβος, ντροπή" θα μπορούσε να χαρακτηρίζει την κίνηση αυτού που ομολογεί στο συντηρητικό περιβάλλον του ότι είναι gay.
Επίσης, αν θέλει κανείς να ξεπεράσει όρια όπως σεμνοτυφία, πουριτανισμός, φόβος ή ντροπή, εκτός από bdsm, μπορεί να κάνει και γυμνισμό, και μάλιστα οικογενειακώς.

Το να "κάνεις bdsm", ευτυχώς, μπορεί να σημαίνει και αυτά, αλλά μπορεί να σημαίνει και πολλά πιο πολλά.
Ούτε είναι απαραίτητο για να "κάνεις bdsm" και να ξεπεράσεις τα όριά σου να μην έχεις (αισθητικό ή άλλο) θέμα να εμπλακείς σε μια γκάμα δραστηριοτήτων που περιλαμβάνουν το 6ο σύνταγμα πεζικού, γερμανικούς ποιμενικούς ή escherichia coli, λόγου χάρη, μόνο και μόνο για να υπερβείς σεμνοτυφίες και πουριτανισμούς.

Τα όρια, που, ας είμαστε ειλικρινείς, ο καθένας θέτει, διαβάζονται κι από την ανάποδη ως κριτήρια επιλογής και είναι προσωπικά. Και δεν έχει αξία άλλη από εκείνη της χειραγώγησης η δήλωση ότι η *πραγματική* σκλάβα πρέπει να ακολουθεί μια και συγκεκριμένη οδό υποταγής.

Να το πω κι αλλιώς; Δεν απέκλινα από τη νόρμα για να βάλω νόρμες στην απόκλισή μου.

 

Απάντηση: Re: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

Εύγε!!!

 

Νομιζω πως αυτο που εννοει η lara[E-p] και στο οποιο συμφωνησα, δεν ειναι πως το να κανεις "οργια" σε ενα χωρο για να ξεπερασεις την σεμνοτυφια, πουριτανισμο, κλπ ειναι απο μονο του βδσμ, αλλα το να κανεις βδσμ σε ενα χωρο που υπαρχουν και αλλοι, θα σε παει ενα σταδιο παραπερα. Το να κανετε μια "συμφωνια" με τον συντροφο σου πως εσυ θα δινεις εντολες και ο αλλος υπακουει, ειναι μια συμβαση μεταξυ σας. Οταν αυτο μεταφερεται σε εναν χωρο με τριτους, οι οποιοι συμπεριφερονται και εκεινοι αναλογα με την συμβαση αυτη, τοτε αμεσα γινεται και περισσοτερο "πραγματικοτητα", αν καταλαβαινεις το εννοω.

 

Σε καταλαβαίνω πολύ καλά. Να επαναλάβω (και υπόσχομαι να μην το ξανακάνω).
Η αντίρρησή μου, βρίσκεται στην αποκλειστική περιγραφή του bdsm που τείνει σε Κανόνα αληθείας και δεν επιτρέπει παρεκκλίσεις και εναλλακτικές αναγνώσεις, η οποία (αντίρρηση) εκφράστηκε και εκτενέστερα στο σημείο του ποστ μου, το οποίο στην απάντησή σου δεν περιελήφθη.

Και είναι χαρακτηριστικό ότι η επιλογή των λέξεων που χρησιμοποίησες στην απάντησή σου είναι σημειολογικά πολύ πιο εύγλωττη απ΄αυτό που λέω.
Μιλάς για σύμβαση, και δεν διαφωνώ, εκτός από το σημείο όπου η σύμβαση ολισθαίνει στην συμβατικότητα, η οποία βεβαίως δεν είναι τίποτα άλλο από έναν "κατά σύμβαση τρόπο", ιδίως όταν φεύγουν τα εισαγωγικά, αν γίνομαι γενικώς αντιληπτή  

Βεβαίως καθείς μπορεί να επιλέξει τη σύμβαση ή την συμβατικότητα που του ταιριάζει.

 

Δεν συμπεριελαβα την τελευταια παραγραφο του ποστ σου, γιατι συμφωνω.  

Σχετικα με την συμβαση και την συμβατικοτητα σε ενα βδσμ δειπνο, να πω το εξης: Συμβαση, ειναι το να εχεις μια βδσμικη σχεση με καποιον αλλο, δηλαδη μια σχεση που λειτουργει με μια σειρα απο κανονες που οι ιδιοι εχετε ορισει. "Φερνετε" στο δειπνο αυτη την συμβαση. Το αν θα κανετε εκει "συμβατικο" βδσμ, δηλαδη ενα παιχνιδι με το μαστιγιο, γυμνο και δεν ξερω εγω τι αλλο θεωρειται συμβατικο βδσμ, ειναι καθαρα δικη σας υποθεση. Προσωπικα, θα μου αρεσε, λαθος, θα θεωρουσα απαραιτητο, ενα τετοιο event να αφηνει χωρο για τον καθενα να βιωσει κοινωνικα το βδσμ οπως γουσταρει. Και να γουσταρουν και οι υπολοιποι για αυτη την ελευθερια εκφρασης και την ποικιλομορφια. Ξερω παντως πως εγω θα γουσταρα.

 

Απάντηση: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

Θα συμφωνήσω, έχοντας δει πλέον το βίντεο. Δεν είδα κι εγώ πουθενά "ξυνισμένες φάτσες". Ούτε υπερβολική σοβαρότητα. Ούτε τίποτε το πομπώδες. Οι Κ μεταξύ τους μιλούσαν, γελούσαν, και γενικά ήταν μιά χαρά χαλαροί. Το ότι δεν ήταν εξ ίσου χαλαρές οι σκλάβες, μου φαίνεται απόλυτα λογικό και θεμιτό. Διαφορετικά "θα ήταν παιδική χαρά". Συμφωνώ απόλυτα... Γιά χάρη όμως όσων τις λυπήθηκαν γιά την "κατήφεια" ή τη "σοβαροφάνεια" που τους επιβλήθηκε, θα βάλω μερικές ακόμη φωτογραφίες, σύντομα.

Έχω "καταστρέψει" κάμποσες γυναίκες Babylon, αλλά αυτά συνέβησαν στα νιάτα μου, κυρίως. Πολύ ευχάριστο να διαπιστώνω πως "περνάει ακόμη η μπογιά μου"...  

Πολύ καλή η αναφορά στον Κιούμπρικ, και σε μιά τέτοιου είδους αισθητική, που δεν έχει καμμία σχέση με αισθητική χασαποταβέρνας... Ας με συγχωρήσουν οι οπαδοί εκείνης της αισθητικής, αλλά κι εγώ δεν θα μπορούσα, όντως, να συμμετέχω στην ίδια σκηνή μαζί τους, και μαζί με τις ψησταριές, την τσίκνα από τα παϊδάκια και τα ιπτάμενα καρπουζοκούκουτσα...

Πολύ καλές και οι ιδέες γιά χορό, πόκερ κλπ, και εντός κλίματος...  

Δεν το τοποθετείς σωστά το ζήτημα αγαπητή μου lara, και θα δημιουργηθούν (ή μάλλον ήδη δημιουργήθηκαν) παρεξηγήσεις... Δεν φαντάζομαι να είναι ταυτόσημο με το BDSM το ξεπέρασμα των ορίων, όπως και το να είναι το ξεπέρασμα των ορίων αυτοσκοπός.

Αυτό που προφανώς εννοείς αν έχω καταλάβει καλά το πώς βλέπεις τα πράγματα, είναι μάλλον: "Πάω γιά να βρεθώ σ' ένα χώρο και με ανθρώπους που θα με βοηθήσουν (βλ. θα με πείσουν, θα με πιέσουν, θα με σπρώξουν, θα με αναγκάσουν κλπ κλπ) να ξεπεράσω κάποια όρια (π.χ. σεμνοτυφία, πουριτανισμό, φόβο, ντροπή), επειδή θέλω να βιώσω τις ηδονές που πιστεύω πως βρίσκονται πέρα απ' αυτά τα όρια"...  

Αγαπητέ μου under, καλό είναι να μην συμπέσουμε σε κάποια συγκέντρωση λοιπόν, του ενός ή του άλλου είδους (σίγουρα είναι πολύ διαφορετικό το "δικό σου" από το "δικό μου"), διότι προφανώς τουλάχιστον ο ένας απ' τους δυό μας, δεν θα περάσει καθόλου καλά. Συμφωνούμε λοιπόν απόλυτα σ' αυτό, ένα το κρατούμενο.

Κατά τα λοιπά, βεβαίως και δικαιούσαι να έχεις την προσωπική σου οπτική γιά το BDSM, όπως έχω κι εγώ τη δική μου, ή ο καθένας τη δική του. Η ένστασή μου, βρίσκεται στο εξής: Θέλουμε όλοι μας, και επιμένουμε εξ ίσου όλοι, να μη μιλάμε αόριστα (π.χ. γιά τους "εναλλακτικούς τρόπους ερωτισμού που μας ταιριάζουν και ικανοποιούν εμάς ατομικά") ή ψάχνοντας να βρούμε κάποιον πιό πρόσφορο όρο, που να περιγράφει καλύτερα τα δικά μας, προσωπικά γούστα, αλλά ό,τι και νά 'χουμε ο καθένας στο μυαλό του, εξακολουθούμε, ΟΛΟΙ ΜΑΣ, να χρησιμοποιούμε το ακρωνύμιο BDSM, και να θέλουμε, ντε και καλά, να είμαστε καλυμμένοι κάτω από την ομπρέλλα του... Όμως, να πάρει η ευχή, καλώς ή κακώς, θέλουμε - δε θέλουμε, "ΒDSM" σημαίνει κάτι. Κάτι όχι και τόσο αόριστο, που να χωράνε τα πάντα και οι πάντες από κάτω. Κάθε πότε θυμόμαστε αλήθεια, τί σημαίνει το ακρωνύμιο; Bondage/Discipline/Dominance-submission/Sadism-masochism. Σύμφωνα με κάποιους, γιά να μπορεί κάποιος να θεωρεί εαυτόν bdsmer, πρέπει να έχει ενταγμένα στη ζωή του ΟΛΑ τα συστατικά του ακρωνυμίου. Προσωπικά, δεν ανήκω σ' αυτούς. Εγώ πιστεύω πως εάν γιά παράδειγμα κάποιος είναι σαδιστής ή μαζοχιστής χωρίς να του αρέσει το bondage ή το να υποτάσσει ή να υποτάσσεται, δικαιούται να έχει άποψη γιά το bdsm, εκ των έσω. Όπως και κάπoιοι -άλλο παράδειγμα- που θέλουν να ζουν μέσα σε μιά σχέση D/s, που όμως, σύμφωνα με τα δικά τους γούστα, δεν περιλαμβάνει σωματικό πόνο... Αν όμως κάποιος δεν έχει σταθερή και μόνιμη σχέση με κανένα από τα συστατικά στοιχεία αυτού του άμοιρου ακρωνυμίου (και λέω "μόνιμη σχέση" γιατί μιά περιστασιακή ξυλιά σε κάποιο πισινό ή ένα μαλλιοτράβηγμα κάπου-κάπου, δεν λέει φυσικά τίποτε), αν δηλαδή δεν του είναι απαραίτητο ούτε το "B", ούτε το "D", ούτε το "D/s", ούτε το "S/m", γιά ποιό λόγο του είναι απαραίτητο να ανήκει στην "οικογένεια" των bdsmers;

Δεν έχω λοιπόν κανένα λόγο ή πρόθεση, φίλτατε underherfeet, να κριτικάρω τα γούστα σου, γενικώς. Δικά σου είναι, κι έτσι κι αλλοιώς όπως ήδη συμφωνήσαμε, μάλλον ποτέ δεν θα χρειαστεί στην πράξη και σε πραγματικό χρόνο να έρθουν σε κόντρα τα δικά σου με τα δικά μου. Ειλικρινά όμως, διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας αυτά που έγραψες πριν γι' αυτή τη "μάζωξη φίλων και γνωστών" (και ιδίως αυτά που έκανα bold), δεν μπορώ να διακρίνω κανένα απολύτως σημείο επαφής, με κανένα από τα συστατικά του δύσμοιρου ακρωνυμίου "ΒDSM". Αντίθετα, είναι σαφής μιά τάση άρνησης γιά κάποια τουλάχιστον από αυτά τα συστατικά... Θα σε παρακαλέσω λοιπόν γιά περισσότερες διευκρινίσεις, διότι πραγματικά θέλω να καταλάβω γιατί αυτό που εσύ περιγράφεις ως απολαυστικό γιά σένα, το ονομάζεις "δικό σου BDSM". Δικό σου ναι, βεβαίως. BDSM όμως, κατά ποιά έννοια; Αν εξηγούσες λίγο περισσότερο το ποιές τιμωρίες ας πούμε θα προβλέπονταν γιά τους "Αστραχάν", ή το πόση εξουσία, υποταγή και εξευτελισμό μπορεί να εμπεριέχει το να φτύνει κανείς καρποζόσπορους, ίσως να γινόσουν πιό κατανοητός, από μένα τουλάχιστον...

Αγαπητή μου tinker, μετά τη δήλωση πως χαίρομαι πολύ -παρά τις μεταξύ μας διαφωνίες που ασφαλώς θα προκύψουν- που σε βλέπω να ξαναγράφεις (και όχι πλέον μόνο ποίηση  ), θα κάνω ένα μόνο σχόλιο (γιά να μη σε "πάρω απ' τα μούτρα", άμα τη επιστροφή σου  ), γιά το παραπάνω ποστ σου: Γράφεις όμορφα και έξυπνα, προσπάθησε όμως να διαβάζεις κιόλας, λιγότερο σχολαστικά. Ξαναδιάβασε τη φράση της laras με αφορμή την οποία έγραψες τα ως άνω, έτσι όπως τη μετέγραψα εγώ, και πες μου αν θα είχες κάνει αυτό το σχόλιο, αν έτσι είχες κατανοήσει αυτό που έγραψε η lara, από την αρχή...  

 

Απάντηση: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

τετοια δειπνα γινονται σχεδον καθε Σαββατοβραδο η και Σαββατοκυριακα
πολλα χρονια τωρα.Οι παρεες ειναι αρκετα εως πολυ κλειστες και δεν
εισχωρει ευκολα καποιος.,τουλαχιστον στην δικη μας την παρεα
Οσο αφορα την δικη μου σκλαβα δεν την αγγιζει αλλος
ουτε παιζει μαζι της καποιος αλλος