Το (BDSM) Δείπνο

Και οι παντρεμένοι επίσης   εξού και οι μάσκες που αρέσουν και στην Lady Dementia.Μη μας δει και κανένας γνωστός να σερβίρουμε φορώντασ στολή οικιακής βοηθού  

 

Απάντηση: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

Θα συμφωνησω με σαπφω κ ουρανο..

1. ελαχιστα ατομα θα μπορουσαν να σταθουν στο υψος κ στις ισορροπίες που χρειάζονται οι ερωτικές συνευρέσεις πολλών ατόμων οι απλές, πόσο μάλλον οι βδσμ-ικες.

2. και να βρεθούν... προσωπικά δεν βρίσκω τιποτα ερωτικο να αγγιζω ή να με αγγιζουν αγνωστοι άνθρωποi ασχέτως αν ειναι αξιολόγοι ή οχιι.

Ως θέμα και ως φωτο στο φορουμ μου άρεσαν  

 

Οι φωτογραφίες μπορεί να έχουν την γοητευτική αισθητική της Γαλλικής σχολής, αλλά σε μεγάλο βαθμό λειτουργούν περισσότερο ηδονοβλεπτικά, θέτοντας τον θεατή στη θέση του "παρείσακτου", του παρατηρητή.
Μια αντίστοιχη συνάντηση μπορεί να ιντριγκάρει τους εμπλεκόμενους, αλλά - από τη δική μου οπτική - χάνεται η συγκέντρωση...
Και δεν μπορώ να αποφύγω το να το θέσω σε προσωπικό επίπεδο...Δε θα ήμουν διατεθειμένος να παραχωρήσω την ιδιοκτησία μου σε άλλους - ακόμα και ως μορφή τιμωρίας (...τυγχάνον εφευρετικό κάθαρμα...) - αν δεν ήμουν σίγουρος οτι ΕΓΩ θα έχω και τον τελικό έλεγχο για την μορφή που θα πάρει η τιμωρία και για τη διαδικασία της. Έτσι όμως δημιουργείται ένα ισχυρό παράδοξο: οι υπόλοιποι Κ που θα έπαιρναν μέρος, ως προς τη δική μου ιδιοκτησία θα έπρεπε απλά να λειτουργήσουν ως πιόνια στη δική μου βούληση και να υπακούσουν τις εντολές μου. Στη βάση αυτή, είναι για μένα πιο αποτελεσματικό να χρησιμοποιήσω μια άλλη υ που θα υποχρεωθεί να υπακούσει και να τιμωρήσει την ιδιοκτησία μου. Και ο ίδιος προβληματισμός αντιστρέφεται εξίσου, αναλογιζόμενος εμένα στη θέση του οργάνου της τιμωρίας επί της ιδιοκτησίας των ξένων...Πέραν από την αυθόρμητη αντίδραση μου στη λήψη εντολών    δεν υπάρχει και το πρακτικό κομμάτι; Το ισχυρότερο και φοβερότερο όργανο τιμωρίας που διαθέτω είναι το μυαλό μου. Αν μου αφαιρεθεί η πρωτοβουλία, ο αυτοσχεδιασμός και η εφευρετικότητα, τι μένει;

Μήπως - σε κάποιο βαθμό - αυτό που βρίσκεται καμουφλαρισμένο πίσω από τέτοιες μαζώξεις είναι η ανία, το "βαρεθήκαμε να παίζουμε" και το "να προσθέσουμε λίγο αλατοπίπερο";;...

 

Απάντηση: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

Οι παρεπιδημούντες στο σαδομαζοχισμό είμαστε οι τελευταίοι που μπορούμε να ανατριχιάσουμε με αισθητικά αιτήματα ή κάθε είδους άλλο πολιτισμικό, φετιχιστικό ή φαντασιωτικό δεκανίκι για την καύλα. Είμαστε από τους ανθρώπους εκείνους που δυστυχώς ή ευτυχώς η φαντασιωτική πλευρά της ερωτικής πραγματικότητας είναι ίσως πιο σημαντική από την ίδια την πραγματικότητα. Γι αυτό και αρκετοί δε γαμούνε καν.

Το μόνο που με κάνει να απορώ είναι ο συνδυασμός ιδεολογικού καθωσπρεπισμού και της (κατά δήλωση) σαδομαζοχιστικής πρακτικής, πράμα που εκφράστηκε και σε τούτο το thread.

Χωρίς να αρνούμαι πως αρκετοί βρίσκουν ευδαιμονία στην άνευ ορίων και όρων σαβουρογαμία (σχετική διαφωνία με το «δασκαλο» είχα παλιότερα), υπάρχουν επίσης αρκετοί που κάτι τέτοιο θα έκανε το τουτσούνι τους αόρατο. Εγώ είμαι ένας απʼ τους τελευταίους πριν να καταναλωθεί το πρώτο μπουκάλι. Μετά, τα πάντα είναι δεκτά αλλά πολύ δύσκολα πραγματοποιήσιμα.

 

Πέρα από τη διαφωνία μου σε σχέση με την τόσο έντονη χρήση του όρου τιμωρία (άλλωστε, το bdsm δεν είναι απλώς μία διαδικασία απόδοσης ποινών), θα ήθελα να σχολιάσω την τελευταία φράση. Ναι μεν η ανία θα μπορούσε να είναι λόγος που θα οδηγούσε κάποια άτομα στο να μπουν στη διαδικασία να συμμετάσχουν σε κάποιο bdsm δείπνο, κάποιο bdsm συμπόσιο ή έστω σε μία κοινή, ταπεινή παρτούζα, ωστόσο δεν είναι ο μόνος. Στο κάτω - κάτω, δεν αναζητάς "αλατοπίπερο", ή αλλιώς νέα ερεθίσματα, τρόπους βελτίωσης της ερωτικής ζωής, μόνο αν η πλήξη έχει χτυπήσει κόκκινο, αλλά και γιατί επιθυμείς απλά να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό, κάτι καινούριο, χωρίς να σημαίνει πως δεν καλύπτεσαι από τη μέχρι τώρα ερωτική ζωή με το σύντροφό σου.

 

Απάντηση: Re: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

Εύγε, νέε μου...    

 

Tαπεινοί παρτουζιαρέοι, ποτέ δεν υπήρξαν   Οι εκλεκτές απολαύσεις αποτελούσαν προνόμιο της αστικής τάξης ενώ η φτωχολογιά μεροδούλι μεροφάι, το φυσούσε και δεν κρύωνε...Και σήμερα μια απ' τα ίδια, ή μάλλον χειρότερα, όσα δε φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια  

 

Είναι μια βολική "ευγενέστερη" ταμπέλα (με ορισμό "free-for-all")
σε σχέση με άλλα κοσμητικά επίθετα που χρησιμοποιούν "οι φυσιολογικοί".
Είναι ένα μικρό σύμπαν άπειρης ποικιλομορφίας όπου όλα έχουν τη θέση τους...

Δεν με ενδιαφέρει και δεν υιοθετώ τον ιδεολογικό πουριτανισμό ούτε στο BDSM, ούτε οπουδήποτε
αλλού. Η ελευθεριότητα απαιτεί την ελευθερία θέσπισης κανόνων κατά το δοκούν.
Ευνόητο επομένως, όταν ερωτώμαι, να απαντώ με βάση αποκλειστικά τους δικούς μου κανόνες κι'όχι κάποιους άλλους που τίθενται αυθαίρετα από τρίτους. Στην αρχική μου απάντηση διευκρίνισα a priori οτι μιλώ
υποκειμενικά. Πέραν αυτού...de gustibus...και δεν προτίθεμαι να κρίνω οιονδήποτε "πρόθυμο συνωμότη".

Το μόνο ίσως που αξίζει να επαναλάβω - μιας και ίσως δεν ήμουν επαρκώς εναργής στην αρχική μου απάντηση -
είναι οτι είναι τελείως διαφορετική η αίσθηση που έχει κανείς συμμετέχοντας σε μια τέτοια σύναξη (ειδικά όταν τα πράγματα αρχίζουν να εκτραχύνονται) από τις ηδονοβλεπτικές (ψευδ)αισθήσεις κάποιου που παρατηρεί απλά ως θεατής...
Προσωπικός υποκειμενικός αφορισμός;
Εγώ λέω κοινή συν-αντίληψη με άλλους που μοιραστήκαμε συναφή ερεθίσματα.-

 

Για να μην παρεξηγηθούν τα γραφόμενά μου (όχι πως εσείς, G_E, το κάνατε):

Οταν λέω στην παρτούζα δεν νοούνται όροι, αναφέρομαι στο setup της παρτούζας. Δεν σημαίνει ότι εντός της και για τη χαρά της διατίθεμαι να γαμήσω το οποιοδήποτε μπάζο ή πως αν δω έναν μουρόχαβλο να έχει βγάλει μια ψωλή από κώλο και να με κυνηγά θα του κάτσω.

Ούτε φυσικά, αν πρόκειται για BDSM παρτούζα, ότι πρέπει να ανατραπούν οι κατευθύνσεις στις ροές κυριαρχίας.

Ξαναζουμάρω στην κεντρική συμβολή μου στη συζήτηση: η παρτούζα δεν είναι το όχημα για να εξερευνήσει κανείς, βήμα-βήμα και προσεκτικά την σεξουαλικότητά του. Αυτό εισέπραξα με το checklist που κατέθεσαν πολλοί, του στυλ "μπορώ να κάνω μακροβούτια και να βγαίνω με μαλλί κομμωτηρίου;" Μπορείς, αλλά θα τα κάνεις με σκάφανδρο, οπότε δεν τα λες και μακροβούτια...

Αν ο κόσμος το γνωρίζει αυτό θα γλιτώσει από προβλήματα και -το πιο ενδιαφέρον για μένα- θα έχουμε καλύτερες παρτούζες!

Dream

 

Απάντηση: ΤΟ (BDSM) ΔΕΙΠΝΟ.

Εγώ που δεν είμαι (ώρες ώρες) καθόλου ντροπαλή ανακραζω..

Dolmanceeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee



υγ: αυτο μου θύμισε.. κάποιους άλλους συνδαιτημόνες σε ένα άλλο φαγοπότι, κάπου στην Περαία.. που τον φώναζαν όλοι μαζι να φανερωθει...

παμε παλι λοιπόν..
Dolmanceeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee    

 

Σύμφωνα με τις προτιμήσεις που υποβάλλουν οι απαντήσεις που δόθηκαν σε αυτό το νήμα, υπάρχουν τόσα είδη παρτουζώματος όσοι και άνθρωποι.

Αν θέλουμε να προσπαθήσουμε να σουμάρουμε (φιλόδοξο σχέδιο) θα μπορούσαμε να πούμε ότι διακρίνονται δυο βασικές κατηγορίες προτιμήσεων:
α) το αβίαστο όργιο
β) η δομημένη παρτούζα
Δεδομένης της επικρατούσας κοινωνικής συνθήκης, κάποια μορφή οργάνωσης είναι αναγκαία και για τα δύο είδη. Συνήθως οι υποψήφιοι συμμετέχοντες συνεννοούνται έστω στοιχειωδώς από πριν και τίθενται κάποιοι όροι – πλαίσιο ας πούμε (να οργανωθούμε σύντροφοι).
Ας δούμε όμως ποια στοιχεία διαφοροποιούν κάθε προτίμηση.

Το αβίαστο όργιο

Η σύναξη είναι χαλαρής μορφής, μπορεί να μη χωράνε όλοι οι καλοί, πάντως χωράνε αρκετοί και ο τρόπος που εμπλέκονται δεν αφορά στην κατάθεση πρωτοκολλημένης αίτησης συνοδευόμενης από εκτενές βιογραφικό και δικαιολογητικά. Η σύνθεση των φύλων και των αδρών σεξουαλικών προτιμήσεων (straight, bi, gay) ποικίλουν. Δίχως να αποκλείεται η ύπαρξη ενός σταθερού πυρήνα ατόμων, η εναλλαγή προσώπων είναι ευπρόσδεκτη. Η γνωριμία των συμμετεχόντων δεν αποτελεί κριτήριο, και η έλλειψη γνωριμίας προσμετράται συχνά θετικά. Οι «κοσμικές» σχέσεις των συμμετεχόντων αναστέλλονται κατά τη διάρκεια της δράσης (π.χ. δεν μπορεί να ισχύσουν όροι όπως «αν τολμήσεις να ακουμπήσεις τη γυναίκα μου χωρίς την άδειά μου θα σε κάνω τ’ αλατιού»). Τα τεκταινόμενα δεν είναι προσχεδιασμένα. Δεν υπάρχει σενάριο ούτε κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία. Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι προϋπάρχοντες όροι που γίνονται σεβαστοί (π.χ. μπορεί να είναι σαφές ότι ορισμένοι άντρες δεν θα κάτσουν να τους γαμήσουν άλλοι άντρες) αλλά συνήθως το πράγμα ρέει φυσικά και το τι γίνεται και τι δεν γίνεται διαμορφώνεται επιτόπου. Ο χρόνος και ο τόπος που λαμβάνει χώρα η δράση είναι συνήθως περιστασιακός και πολλές φορές αφορά σε έμπνευση της στιγμής, δίχως όμως να αποκλείεται και κάποια συστηματικότητα του τύπου «η συνάντηση της Κυριακής στο εξοχικό του Χ».
Το αβίαστο όργιο παραπέμπει στην φυσικότητα της σεξουαλικότητας και είναι προσφιλές μεταξύ ανθρώπων που φέρουν ελευθεριακές αντιλήψεις. Η απενοχοποίηση του σεξ, η αποθέωση των αισθήσεων, η σεξουαλική ελευθερία και η «αναστολή της καταστολής» είναι βασικά του ζητούμενα.


Η δομημένη παρτούζα

Σε αυτήν την περίπτωση, οι συμμετέχοντες είναι πολύ πιο οργανωμένοι και έχουν προσχεδιάσει αρκετά πράγματα. Οι συμμετέχοντες επιλέγονται με πιο αυστηρά κριτήρια καταλληλότητας. Η σύνθεση των φύλων και των σεξουαλικών προτιμήσεων είναι τέτοια ώστε να εξυπηρετεί τον αρχικό σχεδιασμό. Συνήθως το πράγμα ξεκινάει από έναν σταθερό πυρήνα ατόμων, και ο βαθμός της διεύρυνσης και της εναλλαγής προσώπων εξαρτάται από το ζητούμενο. Η γνωριμία των προσώπων είναι συνήθως ένας θετικός όρος, αν και δεν αποκλείονται guest stars. Οι «κοσμικές» σχέσεις των συμμετεχόντων ενδέχεται να αναστέλλονται πλήρως ή μερικώς ή κατά περίπτωση. Ο χρόνος και ο τόπος που λαμβάνει χώρα η δράση είναι προσεκτικά επιλεγμένος και συνήθως σταθερός. Το ομαδικό swinging είναι ένα τυπικό παράδειγμα αυτού του είδους. Η ροπή των BDSMrs στα πρωτόκολλα και η παγίωση των ρόλων, καθιστά αυτό το είδος προσφιλές στον χώρο. Μοιράζονται ρόλοι, προσχεδιάζονται δράσεις και υλοποιούνται σενάρια.
Η δομημένη παρτούζα είναι ένας από τους βασικούς τρόπους για υλοποίηση φαντασιώσεων. Ο φορμαλισμός της είναι κάτι που θέλει προσεκτική ανάγνωση, καθώς ναι μεν μπορεί να παραπέμπει στην μεταφορά των κοινωνικών αναστολών ή στην αναπαραγωγή αμφισβητήσιμων κοινωνικών αξιών επί κλίνης, μπορεί όμως να αφορά και στην εναγώνια προσπάθεια των συμμετεχόντων να αναπαραστήσουν με ακρίβεια σε πραγματικές συνθήκες το περιεχόμενο των φαντασιώσεών τους.

Το φωτο-όργιο

Το φωτογραφικό υλικό που παρατέθηκε στο παρόν νήμα αφορά σε δομημένη παρτούζα. Αυτό που θεώρησα πολύ ενοχλητικό με αυτό ήταν όχι καθ’ αυτή η χαμηλή του αισθητική, αλλά η άτεχνη προσπάθεια να δημιουργήσει υψηλή αισθητική, πράγμα που τελικά το οδήγησε στο γκροτέσκο. Είναι το αντίστοιχο ενός συνθετικού βρακιού που προσπαθεί να περαστεί για φίνο μετάξι.
Ας προσπεράσουμε όμως το συγκεκριμένο υλικό και ας προσπαθήσουμε να δούμε αυτό που επιχειρούν ανάλογες δράσεις. Το κεντρικό μήνυμα που νοώ είναι η προσπάθεια ανάδειξης της σεξουαλικότητας στο πλάνο της «κανονικής» (δηλαδή σεξουαλικά αποστειρωμένης) ζωής. Είναι σα να λέει κάποιος: πώς θα ήταν τα πράγματα αν εδώ που τρώμε και πίνουμε και μιλάμε για την πορεία των μετοχών μας (ε, αν είναι να έχεις μια φαντασίωση ας είναι grandiose, δεν θα την στήσεις στην κουζίνα την ώρα που μιλάς με τη γειτόνισσα για την τιμή των φασολακίων στη λαϊκή – εξ ου και η επιλογή μεγαλοαστικού σκηνικού), μπορούσαμε με απόλυτη φυσικότητα να χαμουρευόμαστε, να πηδιόμαστε, να ξεσκιζόμαστε, να γαμούμε και να δέρνουμε;
Σαν σκέψη δεν είναι άσχημη, και εκτιμώ ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ ενδιαφέρουσες παραδοχές για τη σεξουαλικότητα. Εκείνο που δεν βολεύεται, είναι η προσπάθεια διατήρησης δύο μέτρων και δύο σταθμών. Αν θέλεις να φέρεις στην επιφάνεια εκείνον τον διαρκή, τον επίμονο κι όμως υπόκωφο βόμβο που διαπερνά την ζωή σου και που λέγεται «σεξ εδώ και τώρα, και παντού και πάντα και εις τους αιώνες των αιώνων, αμήν», πρέπει να είσαι σε θέση να το υποστηρίξεις μέχρι τέλους. Δεν μπορείς να θέτεις όρους όπως «θα πήγαινα μόνο με τον καλό μου, δεν θα πήγαινα ποτέ με τον καλό μου, θα πήγαινα μόνο αν το οργάνωνε ο μπατζανάκης μου, δεν θα επέτρεπα να μου πιάσουν τον αριστερό αστράγαλο» κτλ. Κι αυτό για τον απλό λόγο ότι αν βάλεις στην καύλα σου νομικό πλαίσιο τότε την στραγγαλίζεις εν τη γενέσει της.

Επί των συγκεκριμένων ερωτήσεων του νηματοθέτη:
- Πληροφορούμαι ότι ανά την επικράτεια λαμβάνουν χώρα πλείστες παρτούζες, πάσης φύσεως και μορφής.
- Θα συμμετείχα σε ένα αβίαστο όργιο καθώς και σε μια δομημένη παρτούζα υπό τον όρο να μην κουβαλά τις «παθολογίες» που προανέφερα. Σε κάθε περίπτωση, κατά τη διάρκεια της δράσης θα επιθυμούσα αναστολή των «κοσμικών» μου σχέσεων –δηλαδή αποσύνδεσή τους από τη δράση- με τον ενδεχόμενο συνοδό μου και τυχόν γνωστούς μου, εκτός κι αν ενός είδους όρος αποτελούσε λειτουργικό στοιχείο της πλοκής.

Τέλος, μια παρατήρηση για το γέλιο. Είναι ένα θέμα που χωράει αρκετή συζήτηση, καθώς το γέλιο έχει σύνθετη κοινωνική λειτουργία. Αρκούμαι να σημειώσω ότι αποστρέφομαι τα τσόκαρα που τραγουδούν με χάχανο το «άνοιξε πέτρα να διαβώ».

 

Κατ’ αρχάς να συγχαρώ τον νηματοθέτη τόσο για το νήμα, όσο και για το ότι κατάφερε σε περίοδο ισχνών αγελάδων για το φόρουμ να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον εκλεκτών συνομιλητών αλλά και τις επικλήσεις για παρέμβαση του «βαρέως πυροβολικού». Ως πυροβολικό λοιπόν, αν και όχι βαρύ, συστρατεύομαι στη συζήτηση για μια μικρή τοποθέτηση.

Θα θυμίσω στους παλιότερους και θα επισημάνω στους νεώτερους, μια εξαιρετική τσόντα (υπερπαραγωγή) του ανεπανάληπτου Radley Metzger (πολύ πριν από τον Κιούμπρικ και σχολιάζοντας σαρκαστικά τον Φερρέρι) με τίτλο Barbara Broadcast του 1977 (έψαξα αλλά δεν βρήκα αξιόλογα αποσπάσματα στο youtube ωστόσο αξίζει να δείτε αυτά που υπάρχουν) … Η ταινία ξεκινάει με μια φαντασίωση σε ένα three michelin stars restaurant όπου οι συνδαιτυμόνες απολαμβάνουν το carpaccio συνοδευόμενο με κολπικά υγρά, σπέρμα και «μπατσάκια» στον πισινό...

Η καλύτερη απόδοση σεξουαλικού δείπνου σε χολιγουντιανή παραγωγή!

Παρ’ όλα αυτά, η ουσία του μηνύματος είναι, ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα απάδει προς την κοινώς νοούμενη έννοια της παρτούζας, καθώς το αισθητικό αποτέλεσμα υπερβαίνει την σεξουαλική ηδονή και τις κοινωνικές προεκτάσεις της.

Συγκεκριμένα, το σχόλιο πάνω στο σεξουαλικό (απλώς ή συνθετότερα, βδσμικό) δείπνο, κεντρίζει την επιχειρηματολογία της υποστήριξης των θέσεων ότι το σεξ περιλαμβάνεται στις ορέξεις όπως η πείνα και η δίψα. Οι διατροφικές διαστροφές εν προκειμένω (οι οποίες μας κατακλύζουν) ανταγωνίζονται τις σεξουαλικές διαστροφές με σκοπό να περιχαρακώσουν, να τονίσουν (ή να υποτονίσουν) μια αισθητική, που μεταθέτει την κάλυψη των βιοτικών αναγκών στο επίπεδο της απόλαυσης.

Χωρίς να μπαίνω σε λεπτομέρειες οι οποίες θα κουράσουν τους αβαθείς και θα προκαλέσουν πλήξη στους ηδονοβλεψίες, θα πω ότι ένα βδσμικό δείπνο θα πρέπει να καλύπτει στο ελάχιστο τις ποιοτικές προδιαγραφές και προϋποθέσεις. Στο δείπνο, ο ελεγκτικός μηχανισμός των κριτηρίων θα εστιάσει στο περιεχόμενο, στο περιβάλλον και στο σέρβις. Στο βδσμικό δείπνο θα προστεθεί (συν τοις άλλοις) το κριτήριο της ποιότητας των συνδαιτυμόνων (εξίσου σημαντικό και για την απλή παρτούζα).

Ή όπως λέει κι ο αρουραίος… «δεν μ αρέσει να τρώω σκουπίδια»… !!!

Καλή Όρεξη : )






...