Training Theory (Θεωρία της Εκπαίδευσης)

Απάντηση: Training Theory (Θεωρία της Εκπαίδευσης)

Μπορούν τα όρια του "bdsm πλαισίου", να υπερβαίνουν εκείνα της ερωτικής επικοινωνίας; Εάν ναι, ό,τι κομμάτι περισσεύει, εξακολουθεί να νοείται ως bdsm;

 

Αν και βρίσκω εξαίρετη συνεισφορά αυτό το κείμενο, ομολογώ ότι δεν το έχω πολυδιαβάσει, όπως και το "Αρχές τιμωρίας", το ίδιο και το "Αντίδραση - Αντίσταση".

Η αιτία είναι απλή. Δεν είναι ότι αντιδρώ στο ότι ένας άνθρωπος μπορεί να μη διαφέρει απ όλους τους άλλους ακόμα και στον ερωτισμό του, ούτε στον "υποβιβασμό" ενός σκλάβου εν τω γεννάσθαι σε επίπεδο ζώου, που για μένα δεν είναι πρόβλημα όταν συμβαίνει σε προσωπικό επίπεδο και αφού κάποιος το έχει επιλέξει, απλά. Είναι ότι τα κείμενα αυτά μου φαίνονται αρκετά γενικά και τελείως επίπεδα ώστε να μην αποδίδουν - επουδενί - όλες τις διαστάσεις της διαδικασίας εκπαίδευσης κάποιου ώστε να αρχίσει κάπως να θυμίζει σκλάβο στον τρόπο σκέψης και τη συμπεριφορά και για να αποκτήσει σε κάποιο βαθμό μερικές δεξιότητες σκλάβου. Συμβαίνει να γνωρίζω ότι υπάρχουν αυτές οι διαστάσεις, ακόμα και όταν η εκπαίδευση σκλάβου δεν έχει συναισθηματικό κίνητρο ή εστίαση στο πρόσωπο του Εκπαιδευτή ως μόνο πιθανό Αφέντη.

Εκτός αυτού, μου είναι αδιάφορο αν θα γνωρίζω στη θεωρία κάτι την εφαρμογή του οποίου πάνω μου δεν ελέγχω ούτε επιθυμώ να ελέγχω. Χώρια που βρίσκω αδύνατο ο σκλάβος να ερμηνεύσει για τον εαυτό του τί ακριβώς και πώς ισχύει για τον ίδιο κάτι απ όλα αυτά που περιγράφονται π.χ. στο "Αντίδραση - Αντίσταση".

Ειλικρινά, προτιμώ ένα εκατομμύριο φορές το, όχι για μαλθακές ψυχές, "Slave's Principles and Committment", που λέει, χωρίς περιστροφές, αλλά όμως αφήνοντας τα αναγκαία περιθώρια υποκειμενικής θεώρησης, τί στην ευχή είναι ένας σκλάβος και τί θα σημαίνει γι αυτόν στη ζωή του να είναι σκλάβος, χωρίς να ξανοίγεται στο πώς αυτό το πλάσμα θα γίνει σκλάβος, ξεκαθαρίζοντας πάντως ότι θα αρχίσει να υπάρχει απο τη στιγμή που θα είναι σκλάβος και όχι από νωρίτερα. "Μα θα σηκωθεί να φύγει ο άλλος, με την φρίκη που θα πάρει, αν τα διαβάσει αυτά μπαμ και έξω!" λένε κάποιοι. "Καλά ξεκουμπίδια!" απαντώ γιατί αν ένας ενήλικος δεν είναι ικανός να αντικρύσει το τί είναι, τί δεν είναι και τί θα γίνει, τότε σαφέστατα δεν κάνει για σκλάβος και αυτό θα αποδειχτεί στην πορεία, τώρα αν προτιμά κανείς να το βρει μπροστά του αφού πχ έχει μείνει δέκα χρόνια στο χώρο και όχι με το "καλημέρα", δικό του θέμα βέβαια και πραγματικά αξίζει τότε να φροντίσει να μη στενοχωρεθεί.

Ωστόσο, αυτά τα κείμενα έχουν και στα μάτια μου χρησιμότητα, όχι ευκαταφρόνητη γι αυτόν τον λόγο και μόνο.

Επειδή το BDSM δεν είναι μόνον εναλλακτικός ερωτισμός, είναι, κατ εμέ κυριότερα, σαδομαζοχισμός σε συγκεκριμένο πλαίσιο. Είναι η έκφραση του σαδισμού, του μαζοχισμού ή της ενεργητικοπαθητικής αλγολαγνίας κάποιων. Είναι συγχρόνως αρκετά underground, ώστε να μην έχει αναλυθεί ως BDSM από ευρύτερα αποδεκτούς ερευνητές της ανθρώπινης συμπεριφοράς και των κοινωνικών επιστημών. Τα συμπεράσματά του δεν έχουν τύχει τεκμηριωμένης κριτικής, ούτε έχουν εφαρμοστεί μέθοδοι ανάλυσης γενικά αποδεκτές. Αποτέλεσμα αυτού είναι, ότι αν κάποιος επιθυμεί να το δει με ευρύτερη της στενής οπτικής της έκφρασης του ερωτισμού του, δεν έχει να πατήσει σε σταθερό έδαφος. Αναγκαστικά θα δανειστεί. Από τα κείμενα που διαβάζουμε εδώ. Από Λακάν, Φουκώ, ΝτεΣαντ, Μαζόχ, Ζενέ, Μαρκούζε, Ντελέζ, Αγκάμπεν και πολλούς άλλους. Από - μη σοκαριστείτε - θρησκευτικά κείμενα, όταν σκλάβοι θελήσαν να βγάλουν άκρη σε θέματα ταπεινότητας και υπομονής και δεν είχαν κάπου αλλού να στραφούν, προφανώς. Από τα της εκπαίδευσης σκύλων. Από εγχειρίδιο εκπαίδευσης σκύλων π.χ. έτυχε και διαφωτίστηκα απολύτως ως προς την ανασφάλεια που νιώθουν οι σκλάβοι, ελπίζω να μην προσβάλει κανέναν που σύμφωνα με το έγχειρίδιο, είναι ακριβώς ίδια με των οικιακών σκύλων, με τους αγελαίους και αν νιώθουν ανασφάλεια κάτω απ τον έναστρο ουρανό, μάλλον δεν ασχολήθηκε κανένας. Ενώ, για μένα, τίποτα δεν εξηγεί πληρέστερα την επίπτωση μιας τιμωρίας στους σκλάβους από το σχετικό βιβλίο περί ελέγχου και κολασμού του Φουκώ.

Δεν θα έμπαινα λοιπόν στις προθέσεις ή στον πολιτικό προσανατολισμό του κάθε στοχαστή ή εξειδικευμένου συγγραφέα, του οποίου τη δουλειά μπορεί κάποιος να δανείστεί για να καταλάβει λίγο ευρύτερα το πλαίσιο στο οποίο εκφράζεται ο σαδομαζοχισμός του BDSM. Εφόσον μάλιστα γνώριζει πώς να χειρίζεται αυτά τα κείμενα και έχει ένα φίλτρο με το οποίο να επιλέγει τα χρειαζόυμενα και να τους δίνει τον προσανατολισμό που χρειάζεται.

Γιατί το θέμα δεν είναι το τί λένε αυτά τα κείμενα, που κανείς δεν έχει πάρει για θέσφατα, έτσι και αλλιώς, το θέμα είναι τί επιλέγουμε και πώς χρησιμοποιούμε τα κείμενα.

Για παράδειγμα, βλέπω αυτό,

Αν η εκπαιδευόμενη δεν έχει εσωτερικεύσει τί είναι καλό και τί κακό, τί είναι προνόμιο γι αυτήν και τί σημαίνει γι αυτήν να περιμένει από τον Εκπαιδευτή της να της τα παρέχει, να μην της τα παρέχει ή να της στα στερεί, δεν προχωράει διόλου το σύστημα και η έννοια "επίπτωση" ακυρώνεται πέρα ως πέρα αφού η σκλάβα από άμυνα, αντίδραση ή απλή αμάθεια δεν ενδιαφέρεται για όλα αυτά. Το κείμενο δε νομίζω να λέει κάτι περί εσωτερίκευσης και πώς ακριβώς θα υπάρξει εσωτερίκευση και το διάβασα αρκετά προσεκτικά ως προς αυτό. Οπότε, από μόνο του το κείμενο και χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση δε λέει τίποτα. Συνεπώς, έχω μια βάση να το θεωρώ ιδεολογικά ουδέτερο και πραγματικά έτσι τα βλέπω αυτά τα κείμενα.

Εφόσον ισχύει στο Γουαντανάμο, έπεται ότι είναι εφικτό αγαπητή, δεν είναι έτσι; Γιατί το εφικτό να είναι απαράδεκτο, όταν διαφέρουν, επί το ανθρωπιστικότερο και το ερωτικότερο, οι στόχοι από τους στόχους του Γκουαντανάμο;

Αν νομίζετε ότι τα ζώα, αυτά που σηκώνουν και αυτά που δεν σηκώνουν εκπαίδευση δεν έχουν τίποτα μέσα τους και μόνον των ανθρώπων η λογική, η αίσθηση και το συναίσθημα είναι που αξίζουν, τότε μάλλον έχετε χάσει επεισόδια.

Είναι γεγονός, όλοι που έχουν ασχοληθεί με τη θεωρία της εκπαίδευσης το έχουν για κοινό μυστικό, ότι αρχικά, η δομημένη εκπαίδευση είναι ένα δυσάρεστο σοκ για τον εκπαιδευόμενο. Τα παιδάκια που πάνε σχολείο και πρέπει να κάνουν κανονικά μαθήματα, ενοχλούνται και κουράζονται, ενώ η ικανοτητά τους προς μάθηση μειώνεται σημαντικά και χάνουν τον αυθορμητισμό τους σε κάποιον βαθμό. Παντού η δομημένη εκπαίδευση ισοδυναμεί με βία, οργανωτική βία. Ο εκπαιδευόμενος αντιδρά σε αυτήν, παύει να μαθαίνει σε κάποιον βαθμό και δεν συνεισφέρει την έμπνευσή του, παρά μόνο όταν διαπιστώσει ότι το σύστημα δίνει και ανταμοιβές. Τότε, λίγο λίγο αποκαθίσταται η σχέση του με τη μάθηση και κάποια στιγμή επανέρχεται - σχεδόν - στο αρχικό του σημείο, όπου θεωρούσε την ίδια τη μάθηση ένα πολύ μεγάλο δώρο και προνόμιο και πανηγύριζε σύψυχα, μες την αγνότητά του, για ό,τι καινούργιο μάθαινε...

Η BDSM εκπαίδευση δεν είναι για πλάκα και μόνον για κάβλα, αν και έχει και απολαύσεις, καθώς είναι όμως από μόνη της μια μεγάλη και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και αυτοτελής άσκηση πάνω στον σαδομαζοχιστικό έλεγχο και περιορισμό.

Όμως, δεν είπε ποτέ κανείς ότι η επιτυχία είναι δεδομένη, καθώς στην πορεία της εκπαίδευσης μπορεί να προκύψει ότι ο εκπαιδευόμενος δεν κάνει για σκλάβος ή δεν θέλει να είναι σκλάβος. Ίσα ίσα, που όταν πατάει κάποιος σε κάποια, έστω και μερικά μόνον αποδεκτά, πάντως ευρύτερα από τον ίδιο κείμενα, ίσως να μπορεί να δει πιο ξεκάθαρα αν ισχύουν κάποια πράγματα και να μη βλέπει μόνον ανάλογα με τις προσωπικές του επιθυμίες. Ούτε - σε καμία περίπτωση - έχει ειπωθεί ότι επαρκούν αυτά που υπάρχουν σε διάφορα κείμενα για να εκπαιδευτεί κανείς, το έδειξα και παραπάνω.

Αν κάποια αποφασίσει - ή πεισθεί - για να είναι σκλάβα σας, ασφαλώς θα το κάνει με προσωπικά κριτήρια, για να αποφασίσει όμως ότι θέλει να είναι σκλάβα εν γένει; Και αυτό μόνον με προσωπικά κριτήρια θα το κάνει;

Εδώ μπλέκει πολύ το πράγμα και ίσως να αξίζει δικό του νήμα, αν και το έχουμε συζητήσει κάποιες φορές. Δεν αμφιβάλλω ότι ο σοβαρός σαδιστής Κυρίαρχος θα θέλει για σκλάβο κάποιον κατ αρχήν ικανό να διαχειριστεί την ευθύνη της επιλογής του να είναι σκλάβος ή να εκπαιδευτεί και να μην την πετάξει μπαλάκι πάνω Του. Πλην όμως, έχω την εντύπωση ότι ο μαζοχισμός του σκλάβου στην πορεία ικανοποιείται πλήρως με την στέρηση ακριβώς της ελευθερίας επιλογής. Γιατί θα καθήσει να πονέσει για τα καλά, ακόμα και ο μαζοχιστής, γιατί θα αποδεχτεί έλεγχο και περιορισμούς ο υποτακτικός, αν ο ίδιος αισθάνεται ή επιτρέπει στον εαυτό του να κάνει και διαφορετικά; Αναφέρομαι σε περιπτώσεις μη φετιχιστών υποτακτικών και μαζοχιστών.

Το άρθρο νομίζω ότι απευθύνεται στην κατηγορία αυτών που θεωρούν ότι ο σαδομαζοχισμός έχει κάποιες ιδιομορφίες ως ερωτική έκφραση και ως τρόπος σκέψης και θέλουν πρώτα να ξέρουν περί τίνος πρόκειται και αν τελικά τους αφορά και είναι ικανοί να λειτουργούν στο πλαίσιο αυτό και μετά να πάρουν τις αποφάσεις τους για το αν θα σχετιστούν προσωπικά και θα ερωτευτούν σε BDSM πλαίσιο.

 

Απάντηση: Re: Training Theory (Θεωρία της Εκπαίδευσης)

Δεν κατάλαβα. Please rephrase.

 

Re: Απάντηση: Re: Training Theory (Θεωρία της Εκπαίδευσης)

Ευχαρίστως  

Εννοούσα ότι για να αποφασίσει κάποια να είναι σκλάβα ενός Κυρίαρχου ασφαλώς έχει προσωπικούς λόγους, έλξη, ταίριασμα στο τί θέλουν, πείσθηκε από τον Ίδιο και ούτω καθ εξής.

Δεν γνωρίζω όμως αν αυτής της μορφής οι προσωπικοί λόγοι μπορεί και στέκει να είναι αρκετοί για να αποφασίσει κάποια να είναι σκλάβα εν γένει και όχι σκλάβα με κολλάρο.

Το να προσφερθεί κάποιος να είναι σκλάβος Κάποιου είναι υπόθεση δύο ανθρώπων. Το να αποφασίσει ότι θα είναι σκλάβος γενικά είναι υπόθεση μόνον δική του και ο τρόπος ή το έναυσμα της απόφασης καθώς και αυτά που θα λάβει υπόψην του για να αποφασίσει μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό.

Πάντως, κρίνοντας εξ ιδίων, αν δεν έχει αποφασίσει κάποιος ότι θέλει να είναι σκλάβος, θα δει με τελείως άλλο μάτι το αναμένο τσιγάρο που πλησιάζει κοντά του, απ ότι αν έχει αποφασίσει ότι το θέλει και πιστέψτε με, την ώρα του "αναμένου τσιγάρου" τα καλά και ευγενή προς τον Κυρίαρχο αισθήματα παίζουν μηδαμινό ρόλο...

Αυτή ήταν η σκέψη μου και πάνω σε αυτήν ζητούσα τις απόψεις σας, δεν πρέπει κάποιος να έχει κάπως προϊδεαστεί για το τί θα βρει ως σκλάβος προκειμένου να σχετιστεί με Κυρίαρχο;

 

διαβασα γρηγορα το άρθρο και εμένα μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον, σκεφτόμουν ήδη πολλά για τα οποία μιλάει.

ο συμπεριφορισμός σαν ρεύμα απορρίπτει τις πολύπλοκες θεωρίες φρόιντ κτλ που είναι πολύ θεωρητικές και βασίζονται σε υποκειμενικά αντικείμενα μελέτης όπως η συνείδηση, και ασχολείται με απτά, παρατηρήσιμα πράγματα που φαίνονται στη συμπεριφορά του ανθρώπου.

μπορεί να μας ξένισαν τα παραδείγματα με τα κουδουνάκια, αλλά σκεφτείτε με πιο ευρύ πλαίσιο από αυτό. μιλάμε για το συνδυασμό δύο ανεξάρτητων ερεθισμάτων μέχρι να γίνουν εξαρτημένα. αν θέλετε πιο ζωντανό παράδειγμα δείτε ή ξαναδείτε το κουρδιστό πορτοκάλι.

είναι ένα δίπολο ενίσχυσης-τιμωρίας και μη μου πείτε ότι δε μας αγγίζει αυτό. δε θα είναι κουδουνάκι αλλά θα είναι ένα χάδι.
όταν κάνεις κάτι και εκείνη τη στιγμή κάποιος σε επιβραβεύει για αυτό θα το ξανακάνεις και θα το ξανακάνεις.
όταν κάνεις κάτι και κάποιος σε τιμωρήσει γι αυτό θα το αποφύγεις.
εξαρτάται βέβαια από το τι σημαίνει για τον καθένα επιβράβευση και τιμωρία. εκεί είναι η επιπλοκή με εμάς τους ανθρώπους.

 

(εχοντας λαβει υπ'οψιν και τις διευκρινησεις)

ποσο πιθανο ειναι αυτο;
ακομα και οταν δεν υπαρχει συγκεκριμενο προσωπο -στοχος , υπαρχει στο φαντασιακο το ιδεωδες ενος αφεντη που συναρμολογειται απο -τι αλλο; - τα προσωπικα κριτηρια του καθενα και του οποιου την προσομοιωση αναζητα στην πραγματικη ζωη.
Θελουμε ,οσοι τελος παντων, να ειμαστε σκλαβοι καποιου , ενος ιδεατου εστω αφεντη,που ενυπαρχει στη φαντασια μας και οχι σκλαβοι εν γενει του πρωτου τυχοντα που θα σκουντουφλησουμε μπρος του.

 

Για να είμαι ειλικρινής με εξέπληξε το ρεπ σου, μια και πίστευα πως αποκλείεται να θεωρείς πως ένα τέτοιο άρθρο, άσχετα αν έχεις τεκμηριωμένους προσωπικούς λόγους να διαφωνείς ή όχι, είναι της πλάκας και χαίρομαι που με επιβεβαιώνεις.   Γιατί σε αυτό τον χαρακτηρισμό αντέδρασα και όχι στις όποιες προσωπικές απόψεις επί του θέματος, που ειλικρινά δεν βλέπω και να εξέφρασε το αντικείμενο του ρεπ σου.
Για το τι εστί υγιές bdsm δε, μπορούμε να συζητήσουμε κάπου αλλού, αλλά ακόμα κι εκεί εικάζω πως δεν θεωρείς αρρωστημένο όποιο bdsm απλά δεν ταιριάζει προσωπικά σε σένα ή τις απόψεις σου ή δεν σε βρίσκει σύμφωνο. Διόρθωσε με αν κάνω λάθος.

Για μένα δεν είναι δεδομένο πως το bdsm είναι απλά εναλλακτικός ερωτισμός.
Για μένα το Ms αφορά πέραν του ερωτισμού, που αναμφισβήτητα είναι έντονος και διάχυτος σε κάθε σχεδόν έκφραση του, τον ψυχισμό μου, τις ανάγκες του για έλεγχο σε τομείς που υπερβαίνουν εκείνους του ερωτισμού και δεν μου προκαλούν καμία ερωτική διέγερση, αλλά μου χαρίζουν ψυχική ηρεμία, αίσθηση ασφάλειας και πολλά άλλα, βασισμένα πάντα στις προσωπικές μου ιδιομορφίες, εμπειρίες, ανάγκες κ.ο.κ.
Ο DeSade έγραψε παλιά:

¨Όλα αυτά και πολλά άλλα, δεν αφορούν μόνο τον ερωτισμό.

Για κάποιους, όπως είδα στο ίδιο εκείνο νήμα είναι η Κυριαρχία και υποταγή θέματα άμεσα και μόνο συνυφασμένα με τη σεξουαλικότητα κάποιου, όπως την περίπτωση του underherfeet:

Δεν είναι συγκρίσιμα το ένα με το άλλο, είναι τόσο διαφορετικά, αλλά δεν μπορεί κανείς να πει, πως είμαι εγώ σωστή επειδή το βλέπω διαφορετικά ή ο underherfeet επειδή το βλέπει αλλιώς. Μπορώ να πω πως ο τρόπος που αντιλαμβάνεται την Κ/υ ο underherfeet είναι της πλάκας επειδή σε μένα δεν ταιριάζει ούτε ο τρόπος που αντιλαμβάνεται το bdsm ούτε ποτέ θα με γέμιζε κάτι τέτοιο από μόνο του?
Ποια είμαι στην τελική εγώ που θα κρίνω με τέτοια βαριά επίθετα, τι γουστάρει και πως ολοκληρώνεται ο καθένας, τι είναι σοβαρό και τι είναι της πλάκας?

Μπορώ να εκφράσω τις απόψεις μου, καλή ώρα όπως κάνεις εσύ, γιατί αυτό ή εκείνο δεν μου ταιριάζουν, δεν τα αποδέχομαι κ.ο.κ. χωρίς να προσβάλλω τα των άλλων, έτσι δεν είναι?

Αναφορικά με την μπιχεβιοριστική μέθοδο εκπαίδευσης, όπως είπα και πιο πάνω, δεν βλέπω να είναι από μόνη της μια μέθοδος που να ικανοποιεί τους τρόπους και τις μεθόδους που εγώ προσωπικά αντιδρώ και εξελίσσομαι ως σκλάβα, αλλά κάποιες φορές τέτοιες μέθοδοι σε συνδυασμό πάντα με άλλες μεθόδους εκπαίδευσης με βοήθησαν ευκολότερα να ξεπεράσω κάποια κολλήματα μου (που και η ίδια επιθυμούσα να ξεπεράσω).
Όταν άρχισε ο Κύριος μου την εκπαίδευση μου είπε ξεκάθαρα, πως υπάρχουν μέθοδοι και τρόποι να με κάνει να φέρομαι με κάθε πρωτόκολλο, να αντιδρώ με τους τρόπους που Εκείνος επιθυμεί, αλλά δεν θέλει να τους χρησιμοποιήσει, γιατί δεν τον ενδαφέρει να έχει δίπλα Του μια καλοεκπαιδευμένη μαϊμού για να ικανοποιεί απλά όσα Εκείνος θέλει, επειδή τον ενδιαφέρει μια σχέση ζωής με κάποια που να είναι πραγματικά σκλάβα, που κάθε συμπεριφορά και στάση βγαίνουν αυθόρμητα επειδή αυτό κουβαλά και η ίδια μέσα της αλλά κι επειδή αυτό ολοκληρώνει την ίδια. Πως αυτές οι μέθοδοι είναι εργαλείο που μπορεί να βοηθήσει όταν ήδη έχεις στα χέρια σου μια συνειδητοποιημένη σκλάβα, που χρειάζεται βοήθεια στην τροποποίηση της συμπεριφοράς κ.α. Τότε εγώ ικέτευα να μου πει κάνε έτσι και κάνε αλλιώς και φέρσου έτσι ή αλλιώς. Δεν το έκανε, αλλά όσο με εκπαίδευε, χρειάστηκε κάποιες στιγμές να με τιμωρεί κλείνοντας μου το τηλέφωνο κάθε φορά, επειδή π.χ. δεν έλεγα μετά από κάθε "Μπράβο" του "ευχαριστώ Κύριε, μέχρι πλέον να μου γίνει συνήθειο να ευχαριστώ αυθόρμητα. Γι αυτό και δεν απορρίπτω την μπιχεβιοριστική θεώρηση εκπαίδευσης.
Απλά όπως κάθε εργαλείο, χρειάζεται και επιδέξια χέρια.

Αντιλαμβάνομαι την επιθυμία να νιώθουμε μοναδικοί, «I love you just the way you are”, όλοι την έχουμε, αλλά προσωπικά δεν έχω πεισθεί πως κάποια αποφασίζει να είναι σκλάβα επειδή απλά έτυχε να γνωρίσει κάποιο άντρα που της άρεσε και έτυχε αυτός να είναι Αφέντης, αλλά επειδή κάτι την έσπρωξε να ψάξει εξαρχής για Αφέντη και όχι για κάτι διαφορετικό.

Προσωπικά εγώ το λέω χωρίς ντροπές, πως αν ο Κύριος μου δεν ήταν όσο έμπειρος ήταν, δεν θα ήμουνα μαζί του, ακριβώς επειδή δεν θα θεωρούσα πως είναι άξιος και άξιος εμπιστοσύνης, όχι σαν άνθρωπος αλλά ως μέλλοντας Ιδιοκτήτης μου, αν δεν είχε εμπειρία, μέρος αυτής και μέσα από μελέτη διαφόρων πηγών και άρθρων (χωρίς να σημαίνει πως εκλαμβάνουμε ότι διαβάζουμε ως έχει ή ως εγχειρίδιο), αν η μόνη σχέση με το χώρο ήταν μερικές βουρδουλιές και καμία γνώση για τους τρόπους που μπορείς να δράσεις και να επιδράσεις με τις αντιστάσεις και τις αντιδράσεις της υπό εκπαίδευση σκλάβας (αν το Ms αφορά ή επιθυμεί να αφορά τομείς πέραν εκείνου του εναλλακτικού ερωτισμού που είναι και το μοναδικό σχήμα στο οποίο αντιλαμβάνομαι να έχει θέση εκπαίδευση), έχοντας βέβαια ως βασικά σημαντικό το τι άνθρωπος είναι, το IQ του, το χιούμορ του, ποιες είναι οι αξίες και οι αρχές του και όσο παράξενο κι αν ακούγεται και ποια τα πολιτικά του πιστεύω. (όχι κομματικά, αλλά πολιτικά έχουν διαφορά).

Έχω αντιληφθεί στα χρόνια που βρίσκομαι στο χώρο, πως όταν μιλάμε για σκλάβους στο bdsm ο καθένας μπορεί να εννοεί κάτι διαφορετικό, ανάλογα και πάλι με το πώς ορίζει την ίδια την Κυριαρχία/υποταγή.
Όπως είπα και πιο πάνω, προσωπικά δεν είμαι σκλάβα για να εκφράζομαι ερωτικά-σεξουαλικά μόνο.
Είμαι σκλάβα γιατί επιθυμώ να επαναπροσδιορίσω τα προσωπικά μου όρια σε πολλούς τομείς, επειδή επιθυμώ να είμαι υπό συνεχή έλεγχο, επειδή επιθυμώ να ανήκω, επειδή είμαι μαζόχα και εκτός κρεβατιού και πολλούς άλλους λόγου, όπως και για κάποια κι απ αυτά που λες πως δεν μιλάμε. Όπως το να ρυθμιστεί η συμπεριφορά μου ώστε η ανάγκες μου να καλύπτονται, άσχετα αν πολλοί, ανάμεσα σ΄ αυτούς και αγαπημένοι φίλοι, δεν βρίσκουν λογικούς, κατανοητούς ή επιθυμητούς τους τρόπους, την φιλοσοφία, αλλά και όλα όσα έχω ανάγκη προσωπικά εγώ, για τους ίδιους, ακριβώς επειδή είμαι ελεύθερος άνθρωπος και έχω δικαίωμα επιλογής να εκχωρήσω ακόμα κι αυτό το ίδιο το δικαίωμα μου επιλογής, αν αυτό επιθυμώ, ότι κι αν λένε ή πρεσβεύουν ή πιστεύουν οι άλλοι.  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Training Theory (Θεωρία της Εκπαίδευσης)

μια διευκρινιστική ερώτηση παρακαλώ:
όταν λες "σκλάβος γενικά" εννοείς να είναι ενήμερος πως εφόσον φορέσει κολλάρο τον περιμένουν οι χ, ψ, ζ καταστάσεις ή να φέρεται slavish σε κάθε έκφανση της καθημερινότητάς ακόμα και αν είναι unowned;

 

Τώρα πια χαμογελάω σχεδόν κάθε φορά που βλέπω να βγαίνει ένα M/s θέμα προς συζήτηση. Χαμογελάω γιατί με διασκεδάζει πια ο χαμός που υποψιάζομαι πως θα προκαλέσει

Διάβασα πως η σκλάβα δεν είναι ζώο, δεν είναι αντικείμενο, έχει συναισθήματα, έχει ευφυία, έχει δικαιώματα και πολλά πολλά ακόμα.
Ως μια τέτοια θέλω να ευχαριστήσω κάποια μέλη που με Ιπποτισμό και ζέση προασπίζονται τα συμφέροντα και δικαιώματα μου. (Σημειώνω πως το λέω πειρακτικά και όχι ειρωνικά.)

Παρ’όλα αυτά πρέπει να σας ομολογήσω πως τόσο εγώ όσο και πολλές άλλες σκλάβες διεκδικούμε το δικαίωμα να μας αντιμετωπίζουν ως ζώα και αντικείμενα προς χρήση και επίσης όχι πάντα για σεξουαλικούς σκοπούς.
Επίσης, ενώ μου αρέσει να γίνομαι σκύλος, μουλάρι σκαμπώ, σερβίτσιο, κρεμάστρα είμαι ταυτόχρονα ισορροπημένη, σκεπτόμενη και με συναισθήματα. Αλήθεια σας λέω! Και στην εκπαίδευση μου που κάποιες φορές αντιμετωπίσθηκα ως ζώο, προσωπικά βρήκα οφέλη.
Εμπειρικά μπορώ να δηλώσω πως ποτέ δεν αισθάνθηκα πως θίγεται η νοημοσύνη μου. Η σωματική και ψυχική μου ακεραιότητα έμειναν ανέπαφες.

Όμορφο το concept του «επιβάλομαι με την προσωπικότητα μου» και σαφώς αληθινό. Δεν μπορεί ένας spineless φλώρος να πείσει ως Μάστερ. Η προσωπικότητα φαίνεται αργά ή γρήγορα και αυτή είναι που σε ελκύει και θαυμάζεις.
Όμως θέλω και τον Γερμανό... εχμ λάθος (μην ανάψω κανένα ρατσιστικό flame άθελα μου) καταναγκασμό μου ήθελα να πω. Αλλιώς τι σκλαβιά θα ζούσαμε? Δεν αρκεί ο σεβασμός στην προσωπικότητα του άλλου. Αν θέλει ο Αγιος φοβέρα δεν θα θέλει και η σκλαβούλα δηλαδή?

Όσο για τα ερεθίσματα, την υποβολή κλπ. σπουδαία εργαλεία! Μακάρι να τα είχα και όταν πήγαινα σχολείο. Θα θυμόμουνα πολύ καλύτερα αυτά που έπρεπε και θα μου άρεσε και η διαδικασία.

Η εξάρτηση που τόσο τρομάζει κάποιους, καλώς ή κακώς υπάρχει by default και δεν θεωρώ πως χρειάζεται επιδίωξη ή πλύση εγκεφάλου για να επιτευχθεί. Είναι κάτι που μας αρέσει να αισθανόμαστε χωρίς προτροπή.
Η εκπαίδευση ΔΕΝ επιδιώκει την εξάρτηση από τον εκπαιδευτή αλλά την επικέντρωση, την συγκέντρωση, την εκμάθηση σε τρόπους αντίληψης και επικοινωνίας, παροχής υπηρεσιών κλπ κλπ.

Το ερώτημα είναι, αν κάτι δουλεύει, γιατί να το απορρίψουμε? Κανείς δεν είπε πως δεν μπορούμε και να το προσαρμόσουμε. Δεν θέτε? Ε μην το κάνετε, αλλά ταυτόχρονα μην το κατακρίνεται για όσους το χρησιμοποιούν και αποδίδει.

 

ρεπ ρεπ! 

 

εκπαίδευση αγαπητή παντογνώστρια θεωρητικής κατεύθηνσης σημαίνει πρωτίστως συναίνεση, συμφωνία εντός πλαισίου οριζόμενου κατ αρχάς απ το Κυρίαρχο μέρος.
Σε καμία περίπτωση αυτό δεν αποτελεί την πλήρη παράδοση του σκλάβου επειδή και μόνο ο άλλος απλά δηλώνει Κυρίαρχος.
Είναι υποχρέωση της Κυρίαρχικής πλευράς να δηλώσει το πλαίσιο και τις προσδοκίες Της και είναι στην δική μου απόφαση αν θα το αποδεχτώ ή όχι.
Αν το αποδεχτώ σαφώς και εκπαιδεύομαι και σαφώς είμαι ιδιοκτησία της Κυρίας μου.
Αν όχι την κάνω με ελαφρά.
Αυτό είναι το απόλυτα υγιές.
Δεν είμαστε σκλάβοι έτσι γενικώς και αορίστως έρμαια του καθενός.
Έχουμε κρίση,συνείδηση για το τι θέλουμε και ποιά είναι Εκείνη που θα μας το δώσει.
Σε Εκείνη ανήκουμε τότε.
Πριν απ αυτό όμως όφείλουμε να γνωρίζουμε ποιος είναι απέναντι μας και τι προσδοκά.
Μπορεί εσένα προσωπικά να μην σε χαλάει η παραπάνω προσέγγιση της εκπαίδευσης αλλά αν σε εμένα προσωπικά συνέβαινε κάτι τέτοιο δηλαδή να προσομοιώνει κάποια την εκπαίδευση μου με την εκπαίδευση ενός ζώου δεν θα θεωρούσα πως έχω μπροστά μου μια αληθινή και σοφή πανω απ όλα Κυρίαρχη όποτε θα την έκανα με ελαφρά.
Θα θεωρούσα πως υπάρχει έλλειψη σωφροσύνης στοιχείο απαραίτητο για μια Κυρίαρχη.
εσένα μπορεί να μην σε νοιάζει ή να το απολαμβάνεις.
εμένα όχι.
μπορεί σίγουρα αυτό να μην με κάνει απαραίτητα καλύτερο σκλάβο βάση το εγχειρίδιο σκλαβού και εκπαίδευσης του αλλά σίγουρα θα με κάνει πιο ευτηχισμένο όταν ξέρω ποιά είναι πραγματικά Εκείνη που θα δεσμευτώ απέναντι Της και θα είμαι ιδιοκτησία Της.
θέλει κόπο ίσως αλλά σίγουρα το ταξίδι προς Εκείνη αξίζει.
και σίγουρα στην διαδρομή θα συναντήσει κανείς και ανθρώπους που δεν τους κάνουν.
αν μείνει μαζί τους μόνο και μόνο γιατί έχει ανάγκη απλά να ανήκει σε ένα lifestyle επειδή πότε στην ζωή του δεν μπόρεσε να έχει μια υγιή και ισοροπημένη σχέση είναι δυστηχής.
Αυτά και ευχαριστώ για την προσοχή

 

Παντογνώστρια δεν είμαι, όπως και δεν είμαι θεωρητικής μόνο κατεύθυνσης σκλάβα. Εκφράζω τις απόψεις μου, όπως διαμορφώθηκαν μέχρι σήμερα, δηλώνω δε ένοχη στο ότι εδώ και χρόνια που ασχολούμαι με το αντικείμενο, έχω διαβάσει κι έχω μελετήσει αλλά κι έχω συζητήσει αρκετά.
Συμφωνώ δε, πως δεν τίθεται καν θέμα όχι απλά παράδοσης, αλλά και υπακοής επειδή και μόνο κάποιος δηλώνει Κυρίαρχος.

Αυτό είναι το απόλυτα υγιές για σένα. Δεν νομίζω να είσαι εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος εδώ που τα λέμε πρότυπο σκλάβου, ώστε να ορίζει μέσα από τα υποκειμενικά του θέλω και αντιλήψεις αναφορικά με το τι εστί υγιές για όλο το σύμπαν του bdsm.
Προσωπικά εγώ, δεν είχα τέτοια προσέγγιση όταν πριν 6 χρόνια δήλωσα υποταγή, δεν έθεσα όρια και όρους αναφορικά με την υποταγή μου, θεωρώ πως οι σχέσεις όπου το υποτακτικό μέρος θέτει όρους και όρια, ανήκουν στην σφαίρα μερικής Κυριαρχίας/υποταγής και έχουν τον σεβασμό μου, ως τέτοιες.
Στις σχέσεις Ολικής ανταλλαγής εξουσίας τα πράγματα είναι κάπως αλλιώς.
Υπάρχουν όμως γι αυτό άλλα νήματα, δεν υπάρχει λόγος να ξεφύγουμε εδώ μάλλον.

Συμφωνη με βρίσκουν και τα πιο πάνω. 

Εκπαίδευση σκλάβου νοείται μόνο σε περιπτώσεις Ms πιστεύω, όπου τίθεται θέμα ιδιοκτησίας.
Στο καταπληκτικό άρθρο Του Εκπαίδευση σκλάβας Ο MasterJp Αναφέρει τα εξής ανάμεσα σε άλλα:

Οπότε βάση του πιο πάνω ορισμού για το τι εστί σκλάβα, τον οποίο προσωπικά και ασπάζομαι, κάποια που έχει ήδη αποφασίζει πως θα υποταχθεί (μέσα από διάφορες διαδικασίες ανάμεσα πιθανόν στις οποίες και όσα αναφέρεις πιο πάνω), έχει ανάμεσα σε άλλα αποφασίσει πως θα υποταχθεί και στις όποιες μεθόδους εκπαίδευσης Εκείνος κρίνει καταλληλότερους.
Ο Κύριος μου π.χ. μου επιτρέπει να έχω απόψεις και να συζητώ για όλα, πέραν του πως και με ποιους τρόπους ή πότε θα με εκπαιδεύσει. Σ αυτό δεν έχω κανένα λόγο, κι από τη στιγμή που δήλωσα σκλάβα Του, δεν μου πέφτει και λόγος.
Αν ήμουν όμως υποτακτική του, τότε θα διατηρούσα τον έλεγχο των αποφάσεων / επιλογών και, κατά συνέπεια, των πεπραγμένων και θα παρέδιδα έλεγχο προσωρινά και υπό προϋποθέσεις, όπως Αναφέρει και πιο πάνω ο MasterJp.
Οπότε δεν τίθεται θέμα μ αρέσει, δεν σ αρέσει, τίθεται θέμα ορισμών και πως αντιλαμβάνεται ο καθένας τον όρο σκλάβος.

Θα συμφωνήσω απόλυτα με το πιο πάνω. Το έχω πει κι εγώ αρκετές φορές, πως είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι θέλουμε και να μην εγκλωβιζόμαστε σε στάτους που πιθανόν να επιλέξαμε έχοντας υπόψη κάτι διαφορετικό από ότι τελικά αποδυκνύεται να είναι είτε από φόβο μοναξιάς, είτε λόγω ανικανότητας γενικότερης δημιουργίας και συντήρησης καλών σχέσεων.
(Γενικά αποφεύγω τον όρο υγιές ίσως γιατί στον αντίποδα είναι το αρρωστημένο και δεν πιστεύω πως ότι γουστάρω εγώ είναι καλό και ότι γουστάρουν οι άλλοι κακό, ή ότι "κουμπώνει" στην δική μου αντίληψη είναι ντε και καλά υγιές για να είναι των άλλων αρρωστημένο.)

Υ.Γ. Όπως ανέφερα και στην απάντηση μου στον φίλο MindMaster, δεν με ενοχλούν οι διαφορετικές απόψεις, αντίθετα μ αρέσει να συζητώ, να διαλέγομαι. Με ενοχλούν απλά απόλυτα επίθετα όπως "της πλάκας", "υγιές" κ.ο.κ.
Πέραν αυτού, θεωρώ αναφαίρετο δικαίωμα σου να λειτουργείς όπως επιθυμείς και να επιλέγεις τους τρόπους και τους δρόμους που εσύ επιθυμείς και πάνω σ αυτά χαίρομαι και θα χαρώ και στο μέλλον να ανταλλάξουμε απόψεις.