Μαθήματα υποταγής

Όταν επανήλθα μου έβαλε μια μεγαλύτερη τάπα. Ήξερα ότι ήταν η τελευταία. Μετά θα με δοκίμαζε. Είχα πλέον ταυτιστεί με αυτή την άγνωστη παρουσία, με το ωσεί παρών της Κυρίας μου. Και ήθελα να προχωρήσω. Να φτάσω στο επίπεδο που και Αυτή με ήθελε. Για αυτό το λόγο ήμουν έτοιμος να κάνω τα πάντα, κάθε θυσία. Να γίνω όσο το δυνατόν καλύτερος σκλάβος.

Το ήξερε ότι αυτή ήταν επιθυμία μου και πλέον με καθοδηγούσε με τις ελάχιστες κινήσεις. Σχεδόν καθόλου δε μου μιλούσε. Μια κίνησή της αρκούσε. Ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Πλησίασε την μπότα της στο πρόσωπό μου. Άρχιζα να τη καθαρίζω με τη γλώσσα μου. Την έβγαλε και το πόδι της έμεινε γυμνό μπροστά στο στόμα μου. Άκουγα σχεδόν το βαρύ αναστεναγμό της. Μου αρκούσε που η περιποίηση αυτή την είχε εξιτάρει. Συνέχισε έτσι και με το άλλο πόδι της. Θα πρέπει να είχε φτάσει σε ένα καλό σημείο ηδονής. Έσκυψε στο στόμα μου και το άνοιξε με το χέρι της. Άφησε να πέσει μέσα το σάλιο της, τελετουργικά, πολύ ερωτικά. «Αν ήσουν δικός μου θα σε είχα κάνει μια πολύ καλή πουτάνα, αλλά δεν ανήκεις σε εμένα», μου είπε, «έχεις ταλέντο, σκρόφα». Άφησε, σαν ένα σφύριγμα να ξεφύγει μια υπόσχεση: «Η αυριανή μέρα θα σου μείνει αξέχαστη».

Κατάλαβα ότι έφτασε η ημέρα που θα γινόμουν κανονικός σκλάβος και μετά pet. Μετά θα ανήκα στην Κυρία μου, για πάντα. Το μαστίγιό της έπεφτε στην πλάτη μου με πολύ δύναμη. Σα να ήθελε να πάρει εκδίκηση. Αλλά από ποιον; Ή μάλλον από ποια; Με ήθελε, μάλλον, αλλά ήξερε ότι δε θα μπορούσε ποτέ να με αποκτήσει, ανήκα, όλο και πιο πολύ, σε άλλη. Αυτός ο δεσμός μέρα με τη μέρα γινόταν πιο δυνατός, πιο στέρεος. Και αυτή βοηθούσε σε αυτό, εν γνώσει της. Με μια κλοτσιά με ανάγκασε να πέσω ανάσκελα. Ήρθε από πάνω μου. Μου έριξε με το μαστίγιο δύο φορές. Σαν ηλεκτρικό ρεύμα με τίναξε. Μετά πέταξε το μαστίγιο πάνω μου και έφυγε. Με άφησε έτσι εκεί για αρκετό χρόνο. Από καιρό σε καιρό ασχολιόταν λίγο μαζί μου, έτσι για να σπάσει την ανία της.

Άλλοτε με χρησιμοποιούσε σαν σταχτοδοχείο, άλλοτε για να ακουμπά τα πόδια της, άλλοτε για να αφήνει τα περιοδικά της εκεί. Με άφησε εκεί. Ήξερα ότι θα κοιμόμουν εκεί για όλη την υπόλοιπη βραδιά. Θα ήταν μια εισαγωγή για τη πολύ διαφορετική μέρα που θα ξημέρωνε. Το ήξερα και δύσκολα με πήρε ο ύπνος.

(συνεχίζεται)

 

Μια ερώτηση να κάνω;

Γιατί έχει ταυτιστεί η υποτακτικότητα των ανδρών με το πρωκτικό παιχνίδι και το γλύψιμο υποδημάτων;
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο;

 

Υπάρχουν και άλλα. Είναι πολλά, όχι αναγκαστικά τα ίδια σε όλους. Όλα ξεκινούν από εικόνες (πιθανόν σύμβολα) που ο εγκέφαλός μας ξερνά και μας βάζει να θέλουμε-να κάνουμε. Δες το σαν ένα κλειστό κύκλωμα, όπως στο ηλεκτρικό, και να περνά μέσα απο αυτό το συναίσθημα της υποταγής-κυριαρχίας, όπως το ηλεκτρικό σε ένα κλειστό ηλεκτρικό κύκλωμα. Το "βαρύ φορτίο" είναι η φαντασία. Περισσότερα αργότερα.

 

Την άλλη μέρα θα ζούσα τη μεγάλη στιγμή. Την ολοκλήρωση και την απόλυτη μύηση.

Με ξύπνησε το άγγιγμά της. Έλυσε τον κόμπο και έβγαλε την τάπα. Αισθάνθηκα καλύτερα και μετά ένιωσα το κενό. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα κάτι από αυτήν. Να έχω πάντα μαζί μου. Κάτι σαν εξάρτηση. Με έβαλε να καθίσω στα τέσσερα και σήκωσε τη μέση λίγο πιο πάνω. Μου έδωσε να καταλάβω ότι έπρεπε να μείνω έτσι. Με ένα άγγιγμά της.

Έφυγε και σε πολύ λίγο άκουσα τα βήματά της. Ένιωσα την ατμόσφαιρα να δονείται. Κάτι θα γινόταν. Είναι όπως η σιωπή λίγο πριν από έναν εκκωφαντικό θόρυβο που έρχεται από μια έκρηξη, η οποία θα φέρει τα πάνω κάτω. Για λίγο δεν γίνεται τίποτε. Μετά γίνονται όλα και απότομα. Αφήνεσαι και το ζεις.

Αισθάνθηκα κάτι πίσω. «Τώρα, μωρό μου, θα ζήσεις αυτή τη στιγμή που περίμενες.», αισθάνθηκα να μπαίνει μέσα ένα πέος ακριβώς τη στιγμή που μου είπε σχεδόν σφυρίζοντας: «Θα σε πάρω». Έμπαινε και έβγαινε με μια ορμή που μεγάλωνε όλο και περισσότερο. Και μαζί με αυτήν γινόταν πιο βαριά και η ανάσα της. Αισθανόμουν την ηδονή της. Ξαφνικά βγήκε έξω. Δεν έφυγε. Και επανήλθε με ένα πιο μεγάλο πέος. Για να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε.

Δεν ξέρω πόσες ώρες έμπαινε και έβγαινε μέσα μου. Δεν μπορούσα να υπολογίσω το χρόνο. Το μόνο που μπορούσα ήταν να αισθάνομαι την όλο και μεγαλύτερη ηδονή της. Μέχρι που βγήκε απότομα έξω, με μια κίνηση με γύρισε και συνέχισε ενώ ήμουν πλέον ανάσκελα. Άλλαζε ερωτικά βοηθήματα, αλλά η ορμή της έμενε ίδια. Ήθελε να με κάνει δικό της αλλά ήξερε ότι αυτό θα ήταν πρόσκαιρο. Και αυτό την τρέλαινε. Το ένιωθα. Ζούσα μαζί της αυτό το αδιέξοδο. Είχε να εκτελέσει μια αποστολή και έφτανε περίπου στο τέλος της. Το έβλεπε. Και δεν μπορούσε να κάνει τίποτε.

Είχε κουραστεί. Πέταξε το πέος και έφερε το αιδοίο της στη μούρη μου. Μύριζα τον οργασμό της. Μου σήκωσε το κεφάλι και τρίφτηκε στο στόμα μου. Άρχισα να τη γλύφω. Ήταν ένα δώρο από αυτή για εμένα. Δεν ξέρω αν ήξερε ότι αυτό με τρέλαινε, μου άρεσε πολύ, αλλά το έκανε. Ένα βογκητό ήταν η αρχή ενός οργασμού που άργησε να τελειώσει. Σπασμοί μέσα στο στόμα μου γευόταν τους χυμούς της. Με είχε κάνει δικό της για μια στιγμή. Το επόμενο στάδιο ήταν να κάνουμε παθιασμένο έρωτα. Ήξερε όμως ότι δεν επιτρεπόταν, από την Κυρία μου.

Μου έφερε ένα μπολ και με διέταξε να φάω, σαν ένα σκυλάκι. Χωρίς να χρησιμοποιήσω τα χέρια μου, μόνο με το στόμα μου. Μετά να πιω νερό, από ένα άλλο. Είχα γίνει ένα pet, έτοιμο για παράδοση. Αυτά σκεφτόμουν όταν ένας θόρυβος ακούστηκε πίσω μου, κάτι σα βήματα.

(συνεχίζεται)

 

Απάντηση: Μαθήματα υποταγής

Φιλε μου μας ταξιδεψες..Πολυ ζωντανη και εντονη περιγραφη..

 

περιμενουμε τη συνεχεια.....

 

Συγκλονιτική ιστορία φιλε μου! Πραγματικά δε περίμενα να υπαρχουν τοσο επιβλητικες αφέντρες εδω που ζούμε...

 

Απάντηση: Μαθήματα υποταγής

Όντως πολυ δυνατη ιστορια john.Μεγάλη υπόθεση να υπάρχουν άκρες σε όλη την διαδικασία,σε αλλάζει ολοωκληρωτικά κατι τέτοιο,και αυτή η τυχαιότητα είναι κάτι που κάνει την αναζήτηση πάντα ποθητή σε πείσμα αναποδιών.την καλησπέρα μου

 

Απάντηση: Μαθήματα υποταγής

καλο αλλα αληθινο???

 

+100000000000000

 

Απάντηση: Μαθήματα υποταγής

o γιαννης είναι αυθεντικος..

 

περιμενουμε ακομα την συνεχεια νομιζω.....