Open minded... Τι είναι αυτοί τελικά;

Απάντηση: Open minded... Τι είναι αυτοί τελικά;

Ανοιχτόμυαλος είναι αυτός που σκέπτεται.

 

Re: Απάντηση: Open minded... Τι είναι αυτοί τελικά;

Οι άλλοι όμορφε G, δεν σκέφτονται;

Ανοιχτόμυαλος νόμιζα ότι είναι αυτός που μπορεί να δεχθεί και πράγματα που δεν είχε μέσα του. Για να είμαι και ειλικρινής δε νομίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που σε κάποιον τομέα δεν είναι ανοιχτόμυαλοι, αρά συνήθως υιοθετούμε τον χαρακτηρισμό για ανθρώπους που στατιστικά μπορούν να δεχθούν περισσότερα από άλλους. Χμμμ υπό αυτή την έννοια μήπως τελικά ανοιχτόμυαλα μπορούν να θεωρηθούν τα παιδιά που απορροφούν τον κόσμο σαν σφουγγάρια; Άρα τελικά ανοιχτόμυαλος είναι αυτός που αφήνει την πύλη ανοιχτή στο να τον επισκεφθούν ιδέες, πράγματα, βιώματα, εμπειρίες, έχοντας την μικρότερη τάση να ρίχνει πόρτα στους επισκέπτες;

 

Ο ανοιχτόμυαλος άνθρωπος είναι εκείνος που αφήνει περιθώρια στο να αποδεχτεί το διαφορετικό.
Εκείνος που μπαίνει στο κόπο να σκεφτεί. Αποδέχεται ή απορρίπτει ανάλογα με το εάν μπορεί να αιτιολογήσει ή και να δικαιολογήσει.
Ο ανοιχτόμυαλος άνθρωπος δεν χρειάζεται να αποδεχτεί τα πάντα.
Άλλωστε το να αποδέχεται κανείς τα πάντα δε είναι σημάδι ανοιχτομυαλιάς ή προοδευτισμού, αλλά μάλλον βλακείας. Και η βλακεία είναι συχνά ασυγχώρητη.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Open minded... Τι είναι αυτοί τελικά;

Δε διαφωνώ.

Στοιχειωδώς όλοι σκέπτονται. Πολλοί είναι αυτοί που μπροστά σʼ ένα ερώτημα «σκέφτονται» απλώς για να δικαιολογήσουν ήδη ειλημμένες αποφάσεις που είτε έχουν παγιωθεί μέσα στο κεφάλι τους, είτε επιλογές που ετεροκαθορίζονται από πατροπαράδοτες αξίες, την νεωτερική μόδα, την «κοινή γνώμη», τους πολιτικούς, τον προϊστάμενο τους, τους συγγενείς τους, το γκουρού τους. Αυτή, η ετερόνομη σκέψη, παράγει τα λεγόμενα στερεότυπα είτε «προοδευτικά», είτε «συντηρητικά» μοιάζουν.

Αντίθετα, με την αυτόνομη σκέψη, το άτομο αναγνωρίζει και σταθμίζει τις παραμέτρους του εκάστοτε ζητήματος προκείμενου να πάρει την κατάλληλη θέση ανάλογα με το πρόβλημα. Με την αυτόνομη σκέψη το άτομο μπορεί να υιοθετήσει εκ διαμέτρου διαφορετική στάση σε περιπτώσεις που μοιάζουν ή άπτονται του ίδιου ηθικού διλλήματος γιατί το αποτέλεσμα της διαδικασίας στάθμισης των παραγόντων κάθε περίπτωσης δεν είναι προκαθορισμένο.

Βέβαια απόλυτα αυτόνομη σκέψη δε υπάρχει. Δεν παύει όμως να είναι ένα εργαλείο, που όταν εφαρμόζεται, οδηγεί στην «ανοιχτομυαλιά». Αρκεί το άτομο να μην έχει προσκολληθεί στην ιδέα της αυτόνομης σκέψης ως θέσφατου (ως στερεόπυπου), να μην έχει υπέρμετρη εμπιστοσύνη στη μέθοδό της και να αναγνωρίζει τα όριά της.

Ελπίζω να σας μπέρδεψα αρκετά. Το μπέρδεμα είναι ο σπόρος της αυτόνομης σκέψης.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Open minded... Τι είναι αυτοί τελικά;

Και πολύ καλά έκανες. Λατρεύω τέτοια μπερδέματα,περισσότερο πολλές φορές και από...

 

Να υποθέσω ότι μιλάς για ανοιχτόμυαλους εραστές και των δύο φύλων madlene;

Θα έλεγα ότι είναι αυτοί που δεν κουβαλάνε τις συνηθισμένες και βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις στην προσωπική τους ζωή και ούτε τις προβάλουν στην προσωπική ζωή των άλλων, στο βαθμό που η τελευταία υποπίπτει στην αντίληψή τους. Γιατί οι ανοιχτόμυαλοι γενικά έχω παρατηρήσει ότι δεν πολυενδιαφέρονται για ό,τι δεν τους αφορά.

Όλοι σχεδόν είμαστε φορείς, κατά βάθος, μιας βασικής προκατάληψης, ότι η απόλαυση έχει κόστος, ότι κάποια στιγμή "θα πληρώσουμε" για ό,τι είμαστε και ό,τι κάνουμε, που είναι στρεβλό, ίσως παρακμιακό, μπορεί επικίνδυνο, μάλλον εθιστικό, ανθυγιεινό σίγουρα και άλλα διάφορα, ότι κάποιος δίπλα μας, που μπορεί να αγαπάμε, θα υποφέρει από τις επιλογές μας, ίσως θα πληρώσει μαζί μας και εξαιτίας μας.

Αυτοί που έχουν καταφέρει να αποενοχοποιήσουν ολικά την απόλαυσή τους αλλά και την απόλαυση των άλλων, πράγμα ακόμα πιό δύσκολο, αυτοί είναι οι ανοιχτόμυαλοι, κατά τη γνώμη μου. Υπόψη, συνήθως είναι ή έχουν γίνει λίγο σκληροί άνθρωποι και όχι απαραίτητα συναισθηματικοί, τουλάχιστον όχι όταν δεν το θέλουν, αλλά δεν γίνονται χωρίς λόγο κυνικοί και είναι μάλλον έξυπνοι, κάτι πολύ θετικό και ελκυστικό για εραστές γενικά, κατά τη γνώμη μου πάντα.

Πιθανό να δοκιμάζουν νέα πράγματα, ίσως και να εφεύραν κάποτε μερικά από αυτά, αρκεί να νιώσουν ότι αυτά τα νέα πράγματα είναι όντως νέα και έχουν κάτι να τους δώσουν, αλλιώς αδιαφορούν.

Στην ψυχή μου τουλάχιστον, ο εραστής που είναι και έτσι και γιουβέτσι και ό,τι λάχει και όπου φυσά ο άνεμος, που τον έχω ικανό να κοτσάρει και κανένα φωσφοριζέ προφυλακτικό, που μπορεί να είναι ανοιχτόμυαλος αλλά η αιτία γι αυτό είναι ότι είναι ανερμάτιστος, δεν έχει καμία ελπίδα μπροστά στον κατασταλαγμένο, ανοιχτόμυαλο αλλά που ουσιαστικά έχει καταλήξει σε αυτά που τον αφορούν και γι αυτό τον λόγο αυστηρό.

 

Απάντηση: Re: Open minded... Τι είναι αυτοί τελικά;

Αγαπητή μου tender, από πού προκύπτει αυτό το "όλοι σχεδόν"; Είσαι βεβαία πως αυτή η ενοχικότητα είναι τόσο -σχεδόν απόλυτα- γενικευμένη;

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Open minded... Τι είναι αυτοί τελικά;

Ναι, νομίζω πως αυτό είναι.
Όποιος, δηλαδή, μπορεί να λειτουργήσει σαν τα παιδιά σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, είναι ανοιχτόμυαλος.
Και όποιος, επίσης, αφήνει να περάσουν μέσα απο την πύλη ιδέες που μπορούν να ταράξουν τα συμπεράσματα που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε σχηματίσει.
Και όποιος μπορεί να αλλάξει άποψη ή ακόμα και τρόπο σκέψης, χωρίς να νιώσει ηττημένος.

Η προοδευτικότητα δε θεωρώ οτι ταυτίζεται με αυτό. Ένα ανοιχτό μυαλό είναι διατεθιμένο να σε πάει προς όλες τις κατευθύνσεις, όχι πάντα και μόνο μπροστά.

Όσον αφορά στις BDSMικές σχέσεις, ενα υποτακτικό μέλος, νομίζω, οτι δε γίνεται να μην είναι ανοιχτόμυαλο. Οι λόγοι είναι ευνόητοι, φαντάζομαι.

 

Όταν ακούω τη λέξη «ανοιχτόμυαλος» μου έρχεται στο νου κάποιος ψευτο-προοδευτικός ο οποίος είναι ανεκτικός σε οτιδήποτε του σερβίρουν καθώς δεν έχει αναπτύξει αρκετά το αισθητικό του κριτήριο και άποψη ώστε να μη δέχεται αυτά τα οποία δεν τον ικανοποιούν αισθητικά.
Επίσης, λόγω του ότι τα άτομα αυτά παρουσιάζουν μεγάλη αστάθεια στο χαρακτήρα και τη συμπεριφορά τους - μιας και μονίμως ψάχνονται - είναι λογικό να μπορεί κάποιος να εμπιστευθεί περισσότερο έναν «κλειστόμυαλο» παρά έναν «ανοιχτόμυαλο».


Στο bdsm όπου η υπακοή και η πειθαρχία έχουν αυξημένη βαρύτητα, μου φαίνεται ασύμβατο οι σκλάβοι να πρέπει να διακρίνονται για το «ανοιχτό πνεύμα τους» όταν πρέπει να πειθαρχούν αυστηρά και απαρέγκλιτα σε πρωτόκολλα και κανόνες ενώ παράλληλα τιμωρούνται όταν ξεφεύγουν.

 

Περίεργο: Τα άτομα που ψάχνονται συνήθως αναπτύσονται, σα χαρακτήρες, κυρίως. Τώρα πως εσύ εξηγείς ότι ψάξιμο (και μάλιστα το διαρκές) δείχνει αστάθεια και όχι ανάγκη, αγάπη και ζήλο για την έρευνα του καλύτερου είναι απορίας άξιον!!

---------- Post added at 23:41 ---------- Previous post was at 23:38 ----------

Ακόμη στο bdsm οι σκλάβοι είναι ανοιχτόμυαλοι, γιατί πως αλλιώς θα δέχονταν κάποιον να τους καθοδηγεί αν δεν είχαν ερευνήσει το χαρακτήρα του για να βρουν τις ομοιότητές τους; (Το ίδιο ισχύει και για τους κυρίαρχους). Και αν δεν έβρισκαν κοινά στοιχεία πως θα αφήνονταν;;;;;

Μήπως θα πρέπει να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα και να γίνει openminded;;;;

 

Ανοιχτός , πότε είναι κάποιος ?
σε κάτι καινούργιο ? σε κάτι που θα θελε να κάνει αλλά φοβάτε ή ντρέπετε ?
Ο φόβος σε κρατάει δέσμιο , κλειστό , το ίδιο και η ντροπή. Η ενοχή μπορεί και για χρόνια
Πότε είσαι ανοιχτός στους άλλους και στον ίδιο σου τον εαυτό ?
για μένα όταν δεν φοβάσε , απελευθερώνετε η σκέψη και το σώμα σου.
Με την επιλογή , οταν ξέρεις τι είναι αυτο που σου ταιριάζει και θέλεις, όταν αντέχεις να βλέπεις την αλήθεια
Πως μπορείς να ρίξεις τους φόβους να απελευθερωθείς απ τα δεσμά σου ?
ελα ντε ...

 

Απάντηση: Re: Open minded... Τι είναι αυτοί τελικά;

Υποτίθεται οτι σε μια D/s σχέση ο υποτακτικός δεν υπακούει σε προτόκολλα και κανόνες γενικά παραδεκτούς και ακλόνιτους, αλλά σε έναν άνθρωπο. Είναι διατεθιμένος να προσαρόζεται στις κατευθύνσεις και τις ανακατευθύνσεις που του δείχνει/ορίζει/επιβάλλει εκείνος. Όλα αυτά, πες μου, πώς θα μπορούσε να τα κάνει ένας άνθρωπος που δεν έχει ανοιχτό μυαλό, που είναι κολλημένος σε προσωπικές αντιλήψεις του, τις οποίες δε θέλει να αλλάξει; Νομίζω πως αυτός δε χρειάζεται και δεν ανέχεται κανέναν Αφέντη, είναι σκλάβος του εαυτού του.

@john_slave, συμφωνώ απόλυτα.