Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Η Louis Vuitton δεν είναι πια αυτό που ήτανε

Συζήτηση στο φόρουμ 'Off Topic Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος gaby, στις 27 Ιουλίου 2009.

  1. gaby

    gaby Guest

    Από καιρό είχα κατά νου ν ανοίξω ένα νήμα για μόδες, απόψε ήρθε το πλήρωμα του χρόνου  

    Ευπρόσδεκτες όλες οι απόψεις. Εκκεντρικοί, παθιασμένοι με τη μόδα, αδιάφοροι, preppy, grunge, των εμπορικών αλυσίδων, της υψηλής ραπτικής, θαυμαστές της Σήλιας, λάτρεις της Σανέλ, οι πάντες,. Ακόμα, θα ήθελα πολύ τις απόψεις και την αισθητική των παρενδυτικών.

    Μπορείτε να γράφετε για ό,τι σας κατέβει, αρκεί να είναι σχετικό με μόδα. Για το ξαφνικό εύρημα που πάει με όλα και δεν το είχατε φανταστεί ότι ένα πορτοκαλί σκέτο φόρεμα θα έκανε για τόσες δουλειές. Γι αυτό το μωβ και πράσινο πουλόβερ που ψάχνετε και δεν βρίσκετε. Για την shopping therapy που κάνατε τις προάλλες. Για το αγαπημένο σας άσπρο πουκάμισο που έχει αρχίσει να λιώνει πάνω σας, γιατί το έχετε δεκαπέντε χρόνια (αλλά το φοράτε σπάνια) και δεν μπορείτε να διανοηθείτε άλλο άσπρο πουκάμισο, αυτό που έχετε είναι απλά τέλειο. Για το τζην της τρίτης λυκείου και πόσο θέλετε να ξαναμπείτε σ αυτό. Για το πώς να πλένονται και αν οι φούστες με βολάν από ειδκά επεξεργασμένο χαρτί. Για το πόσο μεγάλη απώλεια είναι ο Υβ Σαιν Λωράν. Για τα κολλήματα του Φερραγκάμο. Για την προδοσία της παλαβής αγγλίδας, δεν θα πω ποιανής   Για ρούχα για θεατρικό βδσμ, αν έτσι αγαπάτε. Και ούτω καθ εξής  

    Ελπίζω να το απολαύσετε  
    _________________

    Ξεκινώ με τη γνώμη μου για τη Λουί Βουιττόν.

    Η Λουί Βουιττόν ιδρύθηκε το 1854, στη Γαλλία. Ήταν μόνον για είδη ταξιδιού και μόνον για κυρίους αρχικά. Οι κυρίες δεν ταξίδευαν την εποχή που ιδρύθηκε η εταιρεία. Το δυνατό σημείο της εταιρείας δεν ήταν το μονόγραμμά της.

     

    Ούτε ήταν οι εκκεντρικές δηλώσεις μόδας που κατά καιρούς αναγκάζεται να κάνει, λόγω ανταγωνισμού.
    Το δυνατό σημείο της εταιρείας ήταν ότι πάντα και σε κάθε περίπτωση είχε άμεσα διαθέσιμη πλήρη σειρά ταξιδιωτικών ειδών, από μπαούλα - γκαρνταρόμπες μέχρι sleeping bags (τότε) καθώς και μπαρ σε συσκευασία ταξιδιού με όλα τα σύνεργα για ένα κοκτέϊλ. Έφτιαχνε και παραγγελίες αλλά ήταν από τις πρώτες, αν όχι η πρώτη εταιρεία που έβγαζαν έτοιμα είδη, αυτό ήταν το δυνατό της σημείο.

    Μερικά από τα παλιά της μοντέλα τα βγάζει στις βιτρίνες του καταστήματος του Champs Elysees, εδώ by night, το κόλπο με τις τσάντες απέξω ξεκίνησε από την εποχή που ανακαινιζόταν, λίγο πριν το μιλλένιουμ, αν θυμάμαι καλά.

     

    Οίκος με παράδοση. Καμία σχέση με τους Ιταλούς ανταγωνιστές, που ξεκίνησαν μεταπολεμικά, δηλαδή έναν αιώνα σκάρτο αργότερα, μέσα στα απλά χωριάτικα σπίτια τους και δούλευαν μέρα - νύχτα, όλη η οικογένεια, είτε λεγόταν Φερραγκάμο, είτε Γκούτσι αλλά και άλλοι, για να φτιάξουν το όμορφο δερμάτινο δίνοντας στο υλικό τους όλη τη δύναμη που είχε, βγάζοντάς στην επιφάνεια όλες τις κρυφές του χάρες, και πουλώντας το στην αστική τάξη που ήθελε να συνέλθει από τον πόλεμο. Με τις οικονομικές πλάτες αυτών που είχαν να ξεπλύνουν χρήματα από τον πόλεμο...

    Σήμερα έχει φτηνήνει πολύ, τα προϊόντα της έχουν γίνει κοινά και προσδοκώμενα στο μάτι. Με εκνευρίζει ότι είναι σα μια δήλωση της εύκολης λύσης, της λύσης στην οποία η κάθεμία έχει πρόσβαση, αρκεί να είναι διατεθειμένη να δαπανήσει λίγα σχετικά χρήματα, για κάτι που απλά δηλώνει ότι είναι ακριβό και τίποτα άλλο. Γιατί βολές τα προϊόντα της δεν έχουν, κάθε άλλο μάλιστα, είναι μάλλον άβολα. Πάντως, η τιμή μιας τσάντας που είχα στο μάτι από το 2004, τώρα έχει κατέβει στο ένα τρίτο. Λόγω της πειρατείας του σήματος. Προτίμησαν να το φτηνήνουν στην τιμή - αλλά και στην ποιότητα - το προϊόν, για να αποφεύγουν όσο γίνεται την πειρατεία.

    Μου φαίνεται μια κακή λύση. Θα προτιμούσα να είχαν δώσει έμφαση σε λεπτοδουλειές και σε βολικές λύσεις αλλά με τεχνικές απαιτήσεις για να γίνουν, παρά να μιμηθούν τις απομιμήσεις.

    [ame=http://en.wikipedia.org/wiki/Louis_Vuitton]Louis Vuitton - Wikipedia, the free encyclopedia[/ame]

    Δεν μπορούσα να μην ...  

     
     
  2. Απάντηση: Η Louis Vuitton δεν είναι πια αυτό που ήτανε




    Ότι και να είναι, αποτελούν φετίχ. Έχω καταφέρει να αποκτήσω δύο, χωρίς να με ενδιαφέρει αν η απέναντί μου τις κοιτά επίμονα ψάχνοντας μανιωδώς για τα 5 σημάδια που ίσως τις καθιστούν αυθεντικές. Το ξέρω εγώ και μου είναι αρκετό.  




    Πώς προσθέτω φωτό??
     
  3. Maley

    Maley Contributor

    Απάντηση: Η Louis Vuitton δεν είναι πια αυτό που ήτανε

    εμενα μου αρεσουν τα λακοστακια..τα θεωρω αξεπεραστα
     
  4. underherfeet

    underherfeet πέρα βρέχει Contributor

    Απάντηση: Η Louis Vuitton δεν είναι πια αυτό που ήτανε

    Η υπεραξια του διακριτικου σηματος ενος προιοντος ειναι στο μεγαλυτερο της ποσοστο,πλαστη,απατηλη και ιδεολογικα ...υπουλη  
    Ωστοσω ειναι γεγονος οτι ,συνηθως ,η ποιοτητα και η αισθητικη ενος επωνυμου προιοντος ειναι ανωτερη ενος ανωνυμου.
    Η ιδεολογια της μοδας απο την αλλη,ως τετοιας, με αφηνει παγερα αδιαφορο. Ποτε μου δεν επελεξα "μαρκα",χρωμα,σχεδιο,"κοψιμο" ενδυματος επειδη ετσι η μοδα προσταζε ,η σχεδον ποτε ,αν θυμηθω καποιες νεανικες μου παρασπονδιες , με κατι πουκαμισα με λαχουρια και γιακαδες που εφταναν μεχρι τον αφαλο ,που οταν σημερα τα φερνω ως εικονα στο μυαλο μου γεννουν αισθηματα φρικης ...
    Παγερα αδιαφορο ειπα; Λαθος! Αντιθετο με βρισκει,ως εξωθεν ,απο τα πανω,προσπαθεια επιβολης προτυπων ,μοντελων εμφανισης και συμπεριφορας.Σε τελευταια αναλυση ,η μοδα ειναι ενας ιδεολογικος μηχανισμος υποταγης και αγελοποιησης των ανθρωπων και δεδομενου οτι δεν ειναι "πολιτικος" ,εμφανως τουλαχιστον,ειναι και πολυ περισσοτερο επικινδυνος.
     
  5. female

    female Contributor

    Απάντηση: Η Louis Vuitton δεν είναι πια αυτό που ήτανε



    Η μόδα ως αφορμή δημιουργίας... που δεν μπορεί να φορεθεί... Αλλά μ΄'αρέσει! Έχει πλάκα! Σταθερή μου αδυναμία ο "ημίτρελλος" Issey Miyake.

    http://mochimag.com/blog/wp-content/uploads/2009/07/isseymiyake_v45_davidsimsm-V-magazine.jpg

    (χαχαχα, με το νέο σύστημα εδώ ούτε ξέρω πως να βάλω φωτο... που κατάντησα, τόσο που απουσιάζω, λολ...)


     
  6. elfcat

    elfcat . Contributor

    Απάντηση: Η Louis Vuitton δεν είναι πια αυτό που ήτανε

    ε, τότε να μην απουσιάζεις    
     
  7. pax

    pax Regular Member

    Casual kinky

     
     
  8. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

     

    I luv Louis Vuitton 
     
  9. Room29

    Room29 New Member

    Κορίτσια, από τη στιγμή που πέρασε στη σφαίρα του βιομηχανοποιημένου εμπορεύματος, κάθε ένα από τα προϊόντα που, με τις υπέροχες διαφημίσεις τους, μας κάνουν να ονειρευόμαστε, έχει χάσει μεγάλο μέρος της αίγλης του. Δεν είναι customised στις προσωπικές μας ανάγκες, αφού αυτές, εν τέλει, δε διαφοροποιούνται και τόσο από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ζούμε στο παγκόσμιο χωριό πια. Το ίδιο και η Louis Vuitton.
    Εγώ θρηνώ για τον Yves Saint Laurent και την ιδιοφυία του...Δε μιλάω για τις pret-a-porter δημιουργίες του (που είναι υπέροχες), αλλά τα ρούχα του σχεδιαστή που προσαρμόζονται πάνω σου γιατί αγόρασες από τον οίκο υψηλής ραπτικής. Αχ, όνειρα (κυριολεκτικά) θερινής νυκτός...
     
  10. gaby

    gaby Guest

    Απάντηση: Η Louis Vuitton δεν είναι πια αυτό που ήτανε

    Στην Αβενύ Μονταίν, γωνία με την οδό Φραγκίσκου του Α', στο Παρίσι, βρίσκεται ένας οίκος που είναι αποκλειστικά για αρώματα και για πούδρες, τόσο πετίτ όσο δείχνει και στη φωτό φαντάζει

     

    Lady Caron, Fragrance for women, Caron perfume, Luxury perfume, Flower fragrance - Caron

    στη λεωφόρο με τους περισσότερους μεγάλους οίκους μάδας του κόσμου.

     

    Πάνω, σε μια ασυνήθιστη στιγμή, κάτω όπως είναι αποτυπωμένη στο συλλογικό υποσυνείδητο αυτών που τους αρέσει η μόδα.

     

    και με το σήμα κατατεθέν της  

     

    Η Caron φτιάχει πούδρες και αρώματα, απο το χίλια οκτακόσια τόσο. Οι πούδρες πωλούνται μόνο στο μαγαζί της, νομίζω.

     

    Αρώματα έχει και της μαζικής αγοράς αλλά ορισμένα τα δίνει αποκλειστκά χύμα και επιτόπου.


     

    Δεν είναι όλως διόλου και απολύτως απαγορευτικά ακριβά για το μέσο πορτοφόλι, αρκεί να μη χτίζει σπίτι ή να μη σπουδάζει παιδιά κανείς και να τα θυμάται μέχρι μια φορά στα πέντε χρόνια, όχι συχνότερα  

    Είχα πάρει μια πουδριέρα κι ένα πολύ μικρό άρωμα απο εκεί, προ πενταετίας και περισσότερο νομίζω, προσπαθώντας να μην έχω πονεμένη έκφραση την ώρα που υπέγραφα την απόδειξη της κάρτας μου και να μην κοιτάζω ευθέως και με πλήρη συνείδηση το ποσό που υπέγραφα, ίσα ίσα για να βεβαιωθώ ότι δεν είχαν περάσει κάτι λάθος το κοίταξα. Δεν ασχολιόμουν, προφανώς, κάθε μέρα με την πουδριέρα, αλλά το απόγευμα εκείνο που επέστρεψα σπίτι, ότι που η κοπέλα μας είχε πάρει την καλοκαιρινή της άδεια για να πάει στα μέρη της έξω απ το Βουκουρέστι, όπου θα βάπτιζε και το μωρό της, παραδόξως, αντιλήφθηκα αμέσως ότι η πουδριέρα είχε εξαφανιστεί. Το απέδοσα στην ακαταστασία μου κι έφαγα τον κόσμο για να την βρω. Πουθενά δεν ήταν. Ξαναβρέθηκε κάτω απ τα μάτια μου τον Σεπτέμβρη που επέστρεψε η κοπέλλα απ το Βουκουρέστι, με το μωρό βαπτισμένο. Φαινόταν ένα πολύπαθο αντικείμενο πλέον, διολου καινούργιο. Δεν με πείραξε ιδιαίτερα, γιατί αυτά τα πράγματα είναι για να τα χαίρεται κανείς, όχι για να τα κρύβει, ούτε έδειξα ποτέ στην κοπέλα ότι το είχα καταλάβει