Μας χρειάζονται οι «bdsm κανόνες»;

Απάντηση: Μας χρειάζονται οι «bdsm κανόνες»;

Έχω την εντύπωση πως αν γράψω ότι «σήμερα θα ήθελα να βρέξει», κάποιοι θα πιστέψουν πως θέλω να αναστήσω τον Hitler μέσω Voodoo.


Όπως και να έχει, προσωπικά βλέπω πως τα πράγματα εξελίσσονται αργά αλλά σταθερά προς την πορεία που περιέγραψα σε προηγούμενα posts. Κι αυτό για μένα είναι το θετικό της όλης υπόθεσης.

Ίσως τελικά να είναι μονόδρομος…

 

Απάντηση: Μας χρειάζονται οι «bdsm κανόνες»;

Φίλτατε και συμπαθέστατε νηματοθέτη.
Ψυχανεμίζομαι πως παίρνεις την όποια τοποθέτηση στο νήμα σου
σαν προσωπική αντιπαράθεση.
Στην περίπτωσή Μου γνωρίζουμε αμφότεροι πως κάτι τέτοιο
δεν ισχύει, απλώς επειδή δεν γνωριζόμαστε.
Τουναντίον μόνο καλά λόγια έχω ακούσει για σένα.
Προσωπικά δεν θα κρίνω πεποιθήσεις, ακόμα και αν ποθούν τη νεκρανάσταση
του Χίτλερ ή του Μπέρια, εάν και εφόσον μπορούν να πείσουν για το ορθό
της επιδίωξης τους. (Ας πρόσεχα να είχα ανατραφεί με αντιστάσεις μαζί με
το bebelac που με ταΐζε η μανούλα Μου).
Και, {διπλό συντακτικό ανορθόδοξο}, κάποιοι γνωρίζουμε πολύ καλά
ότι μία ικανή, κουτοπόνηρη πένα μπορεί να συγγράψει βιβλιοθήκες ολάκερες
επιχειρηματολογώντας υπέρ του οτιδήποτε και πείθοντας εδώ κι΄εκεί.
(Αμ πως μπήκε στη Βουλή ο Καρατζαφέρης; [λέμε τώρα] ).

Αν και το χθεσινό ποστ το έγραψα στο γόνατο (χρόνου φείδου),
δεν νομίζω πως χρειάζεται κάτι να προσθέσω.
Ούτε φυσικά τίθεται ζήτημα επικράτησης απόψεων.
Έρχομαι όμως με την πάσα που το όλο νήμα σου δίνει
να μιλήσω για τον επαρχιωτισμό που μαστίζει αυτόν τον τόπο
και αναδύεται από κάθε μορφή δραστηριότητας.

Είχε γράψει κάποτε ο Καββαθάς στους 4τροχούς:
«Δεν θα διαμαρτυρόμουν ποτέ για την ίδρυση ξένων πανεπιστημίων
στην Ελλάδα, αλλά θα προσπαθώ για την ίδρυση ελληνικού πανεπιστημίου
στο Παρίσι.»
Συνυπογράφω. (Σπουδαία τα λάχανα θα Μου πεις).

Εμείς τι κάνουμε τόσα χρόνια εδώ χάμου αγαπητέ σύντροφε;
Θα στο περιγράψω κομματάκι πιασάρικα.
Δεν παράγουμε κάρα (αυτοκίνητα που λένε και οι εμιγκρέδες μας
στο Αμέρικα).
Πάει κάποιος κύριος Θεοχαράκης στην Ιαπωνία και χρήζεται
γενικός αντιπρόσωπος της Ντάτσουν στην Ελλάδα.
Τα φέρνει, τα εμπορεύεται και τα αγοράζει το πόπολο.
Τα παίρνουν και οι Μπαλαμοί, τα παίρνουν και οι Ρομ.
Ο Μπαλαμός το πουσάρει, του κοτσάρει και το 7000W stereo,
ultra hi-fi, Πιονέρ και κάνει παντιλίκια στο Μπουρνάζι.
Ο Ρόμ βάζει στο αγροτικό δεκαεννιάρα ζάντα και πωλεί
οπορωλαχανικά και είδη προικός.
Εκεί τελειώνει και η όποια επαφή μας ως έθνος
με την τεχνολογική εξέλιξη.
Έρχεται κάποτε η μέρα που ο ίδιος κύριος Θεοχαράκης αποφασίζει
να φτιάξει εργοστάσιο Ντάτσουν στην Ελλάδα.
Πάει στο Βόλο και το στήνει.
Μη φανταστείς τίποτα Ντιτρόιτ, μία γραμμή συναρμολόγησης ήτανε.
Για αρχή καλή.
Έπειτα πλακώνουν διάφοροι "εξωγενείς» παράγοντες",
ας μην το πλατειάσουμε
Και το εργοστάσιο πάει περίπατο. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ακόμα εισάγουμε Ντάτσουν πατριώτη. (Συγνώμη, Νισσάν).
Κάνε τώρα μία προβολή να σε χαρώ.
Βάλε όπου «εξωγενείς παράγοντες», «πρόθεση ρεφορμισμού του BDSM»,
όπου «Ντάτσουν», «D/s και S/M κουλτούρα» κι΄όπου «Θεοχαράκης»
τους κουτόφραγκους που αφού τους αντιγράψαμε κα πήραμε
τα φώτα τους και τα γαμώτα τους, θέλουμε τώρα να
τους αποκηρύξουμε επί το ελληνικότερον.
Κάνε και κάτι άλλο σε παρακαλώ.
Σκέψου ΑΝ αντί να πετάξουμε το εργοστάσιο του Βόλου
στη θάλασσα, είχαμε πατήσει επάνω σε εκείνη την πρώτη γραμμή
παραγωγής, το είχαμε παλέψει με γόνιμες ιδέες και πολλή ΔΟΥΛΕΙΑ
(άχου τι είπα τώρα!) και είχαμε εξελίξει αυτό που μας έφεραν
και πριν δεν το είχαμε, από τη βίδα έως το σασί,
αναπαυόμενοι πολύ λιγότερο και συνδικαλιζόμενοι ολίγον λιγότερο,
τι θα μπορούσαμε σε βάθος χρόνου να είχαμε πετύχει.

Μη Μου πεις τώρα ότι κάτι τέτοιο εννοούσες κι΄εσύ σύντροφε.
Δεν βλέπω συγκεκριμένες προτάσεις πουθενά στο νήμα σου.

Επιμύθιο:
Καλοί οι αφορισμοί.
Αλλά καλύτερο είναι όταν ασπαζόμαστε με εθνική υπερηφάνεια τα όποια «δάνεια»
των αλλοφύλων, πιότερο να ανασκουμπωθούμε παρά να τρέχουμε να διοριστούμε Δ.Υ.

 

Απάντηση: Μας χρειάζονται οι «bdsm κανόνες»;

Δυσκολοι καιροι για την αυτοκινητοβιομηχανια Master DO...τη μαστιζει η ανεργια!

 

Απάντηση: Μας χρειάζονται οι «bdsm κανόνες»;

Καλό.
Αλλά αυτά έγιναν δυστυχώς όταν τα Νισσάν τα έλεγαν ακόμα Ντάτσουν....

 

Απάντηση: Μας χρειάζονται οι «bdsm κανόνες»;

Φαινεται τελικα οτι οι «εξωγενείς παράγοντες» ειχαν μαντικες ικανοτητες!

 

Απάντηση: Μας χρειάζονται οι «bdsm κανόνες»;

Ηθικόν δίδαγμα:
Μη μυείτε ποτέ επίδοξες υ στο bdsm.
Κάποτε μπορεί να πονέσουν.

 

Απάντηση: Μας χρειάζονται οι «bdsm κανόνες»;

Τα αλγη των υ καταληγουν σε συμψηφισμο...
Κι ενος συμψηφισμου μυρια αλγη επονται...

 

Απάντηση: Μας χρειάζονται οι «bdsm κανόνες»;

Master DO Με συγχωρείς αλλά τα παραδείγματά σου μου φαίνονται λίγο άστοχα.
Ο σαδομαζοχισμός δεν είναι κάτι «ξενόφερτο». Όπως επίσης δεν είναι κάποιο «εισαγόμενο προϊόν».
Είναι επιθυμία την οποία νοιώθεις, ένοιωθες, θα νιώθεις κ.ο.κ.

Πιστεύεις πως είναι δυνατό να χαρτογραφηθεί η ανάγκη αυτή θεωρώντας πως είναι ίδια ακριβώς για οποιονδήποτε π.χ. σαδιστή ή μαζοχιστή ώστε να οριστεί «ποια πρέπει να είναι η σεξουαλική του συμπεριφορά ή το πώς να νοιώθει και πότε»;

Ένα παράδειγμα:
Είναι δυνατόν όλοι οι μαζοχιστές να αρέσκονται στο ίδιο είδος πόνου (τσούξιμο, κάψιμο) ή σε πόνο στο ίδιο σημείο του σώματός τους (πλάτη, κοιλιά) ή στην ίδια ένταση;
Πως μπορείς να ορίσεις λοιπόν ποιος είναι "original" μαζοχιστής και ποιος «όχι και τόσο» και τι πρέπει να αντέχει και πώς να συμπεριφέρεται σε οποιαδήποτε κατάσταση; Μπορεί να γραφτεί maunal γι' αυτό;



Υ.Γ. Την περίπτωση του εργοστασίου στο Βόλο δυστυχώς την έχω ακουστά κι εγώ.

 

Την προσκόλληση σε κανόνες για λειτουργικούς λόγους μπορώ πολύ εύκολα να την κατανοήσω. Για κάποιους είναι σαφώς πιο εύκολο το να εφαρμόζουν πιστά κάποιους προδιατυπωμένους (αλήθεια, από ποιον; ) κανόνες, να τηρούν manuals κατά γράμμα. Τους βγάζει από τον κόπο να σκεφτούν τι πραγματικά οι ίδιοι θέλουν για τη σχέση τους, τι τους είναι χρήσιμο και τι όχι. Ίσως και να τους βοηθά να γίνονται αποδεκτοί.

Αυτό που αδυνατό να καταλαβώ είναι η εφαρμογή κανόνων και πρωτοκόλλων με βάση τη λογική "αφού έξω εφαρμόζονται, άρα θα έχουν επιτυχία κι εδώ". Αλήθεια, πού το είδατε γραμμένο πως στο εξωτερικό όλα τα ζευγάρια εφαρμόζουν κατά γράμμα πρωτόκολλα και κανόνες, δίχως να παραλείπουν ούτε ένα κόμμα; Κι έστω (που βέβαια δεν το πιστεύω) πως γίνεται. Αυτό σημαίνει πως απαραίτητα όλοι οι κανόνες θα είναι εφαρμόσιμοι (και μάλιστα θα διευκολύνουν) στη σχέση του καθενός; Προσωπικά πιστεύω πως όχι. Ο καθένας, πριν μπει στη λογική της πιστής εφαρμογής προδιατυπωμένων πρωτοκόλλων και κανόνων καλά θα κάνει να σκεφτεί τι θεωρεί ο ίδιος χρήσιμο και, εν συνεχεία, να το εφαρμόσει στη σχέση του. Απ' όσο ξέρω, τους κανόνες μέσα σε μια D/s σχέση οφείλει να τους βάζει ο Κυρίαρχος (με τη συγκατάθεση του υποτακτικού) κι όχι κάποιο manual. Στο κάτω - κάτω, το BDSM είναι τρόπος ερωτικής έκφρασης κι όχι κοσμοθεωρία που θέλει να βλέπουμε ακόμη και την ερωτική μας ζωή υπό ένα γραφειοκρατικό/τυπολατρικό πρίσμα.

 

Απάντηση: Μας χρειάζονται οι «bdsm κανόνες»;

Ερίτιμοι συνδαιτυμόνες στο λουκούλλειο γεύμα του σαδομαζοχισμού,
Elysium και Durcet.
Λένε πως η Μούσα σε επισκέπτεται πάντα αφού πιάσεις την πένα.
Ποτέ πριν.
Μ’ άλλα λόγια, γνωρίζω πολύ καλά τι θέλω να σας πω,
μα το πώς θα το αραδιάσω «στο χαρτί» μεσημεριάτικα, θα δείξει.

Δεν έριξα τυχαία το κέντρο βάρους στην προσέγγιση του νήματος
στην ελληνική τάση να μην «παράγει», αλλά να εισάγει
και έπειτα να παραποιεί, να μεταποιεί, ενίοτε και να «ασελγεί»
πάνω στα «εισαγόμενα».
Κατά τη γνώμη Μου η επιθυμία να επαναδιαπραγματευτούμε
κατά μία έννοια τους κανόνες του BDSM έχει τις ρίζες της εκεί.
Τι θέλω να πω.

Συμφωνώ διαφωνώντας.
Συμφωνώ στα περί επιθυμίας που νοιώθουμε.
Διαφωνώ όχι στην έκφραση αυτής της επιθυμίας αλλά στο φορμάρισμά της.
Δηλαδή.
Χωρίς να αποκλείω το ενδεχόμενο πως κάποια ωραία πρωία
ο Κίτσος ο γιδοβοσκός από το Καϊμακτσαλάν μπορεί να σηκώθηκε
με καύλες κι’ αντί να μαρκαλίσει την Παγώνα, την πλάκωσε
με τη βοιδόπουτσα και το καταφχαριστήθηκε, ανακαλύπτοντας
παράλληλα την ελληνοπρεπή ορεσίβια εκδοχή του S/M,
πιστεύω
πως το άθλημα το έχουμε σαφώς αντιγράψει.
Όταν λέω αντιγράψει εννοώ αυτό που θα δείτε ρίχνοντας
μία ματιά γύρω σας στο site.
Οι φόρμες είναι δανεισμένες και έτοιμες.
Εισαγόμενες. Παφ και τάληρο. Σκέτο Τέξας! (Θυμάστε τη διαφήμιση; )
Η αντίρρησή Μου Σύντροφοι στην ελευθεριάζουσα, χαλαρή χρήση
αυτών (είτε τα πούμε manuals είτε πρωτόκολλα, είτε τσελεμεντέδες)
δεν έγκειται στην τυπολατρική προσκόλληση στις νόρμες.
Έγκειται απλά στην πεποίθηση πως ό,τι πιάσουμε στα χέρια μας ως λαός
και δεν προέρχεται από δικές μας καταβολές, έχουμε την τάση να
κανιβαλίζουμε επ’ αυτού.
Και δεν είναι μόνο το εργοστάσιο του Βόλου.
Ρίξτε μια ματιά γύρω σας και τα ξαναλέμε.

Ακούτε, (που έλεγε κι΄ο καπετάν-Γιώτης).
Κανείς δεν πρόκειται να μπουκάρει στο σπίτι κανενός για να
κάνει αυτοψία κατά πόσον ο τάδε δεδηλωμένος Μάστερ
τηρεί τον 20-1 του σαδομαζοχιστικού κώδικα κατά την εκπαίδευση
της σκλάβας του.
Ούτε φαντάζομαι να συγκληθεί έκτακτο συνέδριο κατά τα πρότυπα
Τσίπρα για να επαναβεβαιωθεί η απαρέγκλιτη πορεία του κόμματος
στα κηρύγματα των Ντε Σαντ και Μάζοχ.
Κι΄ό,τι γουστάρει ο καθένας κάνει ή υπόκειται ή και τα δύο.
Μόνο που προσωπικά θα επιθυμούσα αντί για γενικόλογες
αναφορές σε αλλαγές και στην αποκαθήλωση των κανόνων χωρίς
μάλιστα κάποιες σαφείς προτάσεις, έστω παραδειγματικές,
να άκουγα και να έβλεπα κάτι που πατώντας σε αυτά που δανειστήκαμε
θα πάει την τέρψη και την ηδονή πιο μακριά.

Ταύτα και παραμένω.

 

Αξιότιμε συμφορουμίτη Master Do, λυπάμαι αλλά θεωρώ πως το παράδειγμα της σύγκρισης του BDSM με μία γραμμή παραγωγής είναι άτοπο. Δε μπορούμε να συγκρίνουμε μία παραγωγική διαδικασία, που καλό θα κάνει ν' ακολουθεί κάποιους αυστηρούς κανόνες, κάποια πρότυπα αν δε θέλει να πάει άπατη, μ' έναν τρόπο έκφρασης στην ερωτική ζωή ή, αν θέλετε, σ' έναν τρόπο διευθέτησης μίας ερωτικής σχέσης.

Θα μου πείτε, το ζήτημα είναι ν' αλλαχθούν οι αποικιακοί BDSM κανόνες με εδώδιμους; Φυσικά και όχι. Δε βρίσκω το λόγο να πρέπει να επαναδιαπραγματευτούν οι όποιοι κανόνες, να γραφτούν manuals στην ελληνική. Ούτε βέβαια ν' αλλαχθεί το πρότυπο της ξενόφερτης Mistress, έτσι όπως αυτή παρουσιάζεται σε διάφορα sites, μ' αυτό της Κίτσας, της κοπτοραπτούς από την Αμφιλοχία (ελπίζω να μη μου ζητηθούν πνευματικά δικαιώματα) που τυγχάνει να ασχολείται με το BDSM.

Το θέμα είναι η συνειδητοποίηση πως δε μπορούμε να μιλάμε για καθολικά αποδεκτούς κανόνες, για συγκεκριμένους τρόπους διαχείρισης μιας σχέσης. Έχω βαρεθεί να διαβάζω σχόλια του τύπου "δεν είσαι σκλάβος", "δεν πρέπει να αποκαλείσαι κυρίαρχος", με αποκλειστικό κριτήριο την τήρηση συγκεκριμένων, προδιατυπωμένων κανόνων. Μπορεί να μην έχει συγκλιθεί κεντρική επιτροπή, προκειμένου να δηλώσει την απαρέγκλητη πίστη σε BDSMικούς κανόνες και αρχές, ωστόσο κάποιοι δε χάνουν ευκαιρία να επικρίνουν άλλους απλά και μόνο γιατί δεν δηλώνουν πίστη και αφοσίωση στα manuals. Εκτός βέβαια αν οφείλουμε να θεωρήσουμε πως το BDSM δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία γραφειοκρατική προσέγγιση του ερωτισμού. Πάντως, μέχρι τη σύγκλιση του συνεδρίου, εξακολουθώ να πιστεύω πως ο καθένας οφείλει να πράττει κατά το δοκούν.

 

Απάντηση: Re: Μας χρειάζονται οι «bdsm κανόνες»;

Το αναλύουμε πολύ το θέμα, σε βαθμό που θα ξεφύγει.

Απλή ερώτηση.

Για ποιό ακριβώς λόγο κάποιος που δηλώνει ενάντια σε κανόνες
και πεπατημένες διαπραγματεύεται δημόσια και διακυρήσει
ενώ αντί απλως να πράττει κατά το δοκούν, το διεκδικεί;