Τί πρέπει να κάνει μια υποτακτική όταν νιώθει αντιδραστική και αυτάρεσκη

 ....  

 

Ενδιαφέρον και εντυπωσιακό σκηνικό. Δεν είμαι σίγουρος αν συζητάτε για ένα από τα πολλά φόρα του διαδικτύου ή αν συζητάτε για κάποια μεγάλη πολιτική - οικονομική , με νομικές προεκτάσεις , υπόθεση. Τα επιχειρήματα και η φρασεολογία εκεί παραπέμπουν. Μου κάνει αίσθηση και ο δραματικός τόνος ορισμένων δημοσιεύσεων καθώς και το μέγεθος ορισμένων άλλων. Kαλά-κακά μέλη, υψηλό-χαμηλό επίπεδο, προτάσεις και αντιπροτάσεις ,κλίκες, τιμωρίες, μέτρα ,αλλαγές ,ελευθερίες ,on topic-off topic, ένα ατέλειωτο «που βαδίζουμε Κύριοι»,χολωμένες αποχωρήσεις,όπως η παραπάνω,(Οι λόγοι της αποχώρησης δεν μου είναι κατανοητοί από την ανάγνωση του αρχικού κειμένου αλλά δεν έχει σημασία) συνοδευόμενες από δημοσιεύσεις που βγάζουν έντονη υπαρξιακή(!) αγωνία για την πορεία και την τύχη του ιστότοπου.
Προς τι όλη αυτή η σπατάλη χρόνου και φαιάς ουσίας; Αρχικά νόμιζα ότι είναι ένα ακόμα σάιτ αλλά με αυτά που διαβάζω πιστεύω ότι δεν είναι. Τι είναι λοιπόν;
Ότι κι'αν είναι, ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στους δημιουργούς του .

 

Είναι ένα ζωντανό, συνεχώς διαμορφώμενο και εξελίσιμο παράδειγμα σουρρεαλισμού  

 

Σχετικά με το "ζωντανό, συνεχώς διαμορφώμενο και εξελίσιμο" Είμαι σίγουρος ότι έτσι είναι και τα άτομα είναι αξιόλογα ,αλλά λίγο να χαλαρώνουμε μερικές φορές επειδή ίσως να υπάρξει κάποιος κακόπιστος και να μας πεί ότι δεν έχουμε δουλειά να κάνουμε.

 

Απάντηση: Τί πρέπει να κάνει μια υποτακτική όταν νιώθει αντιδραστική και αυτάρεσκη

 

Αγαπητέ SensualTorturer (συγνώμη που δεν γνωρίζω απολύτως τίποτε περί DragonPrince, ώστε να ενώσω και τα δικά μου επιφωνήματα χαράς που είστε alive and well με αυτά των υπολοίπων)

Όλες οι αποχωρήσεις είναι θέμα ηττοπάθειας. Από εκεί που έρχομαι εγώ, we never give up. Δεν έχω αποχωρήσει ποτέ. Ευημερώ μέσα στην πρόκληση. Έχω αναχωρήσει όμως πολλές φορές. Συνήθως φεύγω όταν έχω ήδη βρει τον επόμενο προορισμό. Είχα την εντύπωση ότι όλες οι γυναίκες έτσι το κάνουν. Ρηχά, επιπόλαια, δολίως ενδεχομένως, και πολύ πρακτικά.

Η βλακεία αναφερόταν στις βιαστικές αποφάσεις, τις οποίες έμαθα να αποφεύγω. Επίσης αναφερόταν στην τακτική του να επιρρίπτουμε ευθύνες στο περιβάλλον για τον τρόπο με τον οποίο το αντιλαμβανόμαστε. Με εκπλήσσει η ανεξήγητη ευαισθησία της Syrah σε αυτό το κομμάτι. Δηλαδή, εάν ταράζομαι σε κάποιο περιβάλλον, και αν αποφύγω το περιβάλλον, θα είμαι εντάξει; Δεν θα έπρεπε να φροντίσω να μην ταράζομαι ποτέ; Όταν είμαι άνω των 5 εννοώ. Αυτό δεν είναι το νόημα του growing up;

Άλλο αν επιλέξω ότι κάποιος χώρος δεν μου κάνει πια. Γεια σας κι αέρα στα πανιά σας. Αυτό το κατανοώ. Αλλά δεν πρόκειται περί τέτοιας περίπτωσης, από ότι κατάλαβα. Είναι σαν να λέμε ότι αποφάσισα να φύγω και να πάω σε κάποιο πιο φωτεινό μέρος, αντί να βγάλω απλά τα γυαλιά ηλίου που φοράω...

Άρχισε και με λούζει κρύος ιδρώτας. Ή εσείς είστε όλοι πολύ ευαίσθητοι ή εγώ πολύ καθίκι.Καμία σχέση με αυτά που ξέρω εγώ. Παραμένω κάπου όσο μου είναι χρήσιμο και απολαυστικό. Αν πάψει να είναι, δεν με νοιάζει καθόλου. Κανένας κόμπος στο λαιμό, κανένα πνίξιμο. Μόνο χαρά και ανυπομονησία γι αυτό που θάρθει. Αν τυχόν καταλάβω ότι έκανα λάθος επιλογή, με μουτζώνω και το ξεχνώ subito. Τι ωφελεί να κλαψουρίζουμε για το παρελθόν, όταν το μέλλον μας περιμένει λαμπρό;

Δεν βλέπω κανέναν βάλτο γύρω μου, μόνο μερικούς που πνίγονται χωρίς να υπάρχει βάλτος. Βλέπω ένα φιλελεύθερο περιβάλλον, γόνιμο για συζητήσεις του είδους που με ενδιαφέρουν, με αστείες καταστάσεις πολλές φορές που με κάνουν να διασκεδάζω, με συνεισφορές μελών που με διεγείρουν, με προβληματίζουν, με βοηθούν στις σκέψεις μου, με κάποια από μετρίως έως εξαιρετικά ενδιαφέροντα άτομα, για ανταλλαγή απόψεων, εμπειριών, σύναψη σχέσεων, φιλικών και ερωτικών και άλλα πολλά. Θα ήθελα με την ευκαιρία να ευχαριστήσω τον ιδιοκτήτη του "βάλτου" καθώς και όλους όσους κοπίασαν για να δημιουργήσουν αυτόν τον διαδικτυακό τόπο, τον οποίο απολαμβάνω από την άνοιξη του 2007 και θα συνεχίσω να τον απολαμβάνω και να κάνω ότι μπορώ για να τον βελτιώσω. Merci. Επίσης, θα ήθελα να πω ότι το ποσό της ετήσιας συνδρομής είναι τόσο μηδαμινό, που ειλικρινά απορώ γιατί δεν το καταβάλουν όλοι όσοι κάνουν συχνή χρήση του site. Μήπως είναι πολύ πτωχοί;

Ναι, τώρα έρχεστε στα λόγια μου. Αυτό ακριβώς εννοώ. Μιλούμε επομένως για αναχωρήσεις. Αλλά ζόφος το παλιό; Γιατί; Αρκαδία δεν ήταν όταν την επέλεξα; Άλλο αν εγώ άλλαξα εν τω μεταξύ. Άλλο αν μου γυάλισε κάτι καινούργιο. Άλλο αν δεν κοιτάξω ποτέ πίσω. Τα θετικά του όταν το διάλεξα δεν τα ξεχνώ. Δεν νιώθω παρά ευγνωμοσύνη για όσα ήδη πήρα. Εάν δεν πήρα, σαφώς φταίω εγώ. Να έπαιρνα. Στο χέρι μου ήταν.

 

Αγαπητέ SensualTorturer (συγνώμη που δεν γνωρίζω απολύτως τίποτε περί DragonPrince, ώστε να ενώσω και τα δικά μου επιφωνήματα χαράς που είστε alive and well με αυτά των υπολοίπων)

Καλά! Αν είναι μόνο αυτός ο λόγος έλλειψης αλαλαγμών χαράς και αγαλλίασης τον δέχομαι και τον προσπερνώ. Αν όμως είναι άλλος, ε! τότε να δεις πως τον προσπερνώ! Εν πάση περιπτώσει, αν θέλετε σας κάμνω μια ενημέρωση να μην νοιώθετε όξω από το κλίμα .. μην απορρίψεις την πρόταση! Θα στεναχωρηθώ.

Όλες οι αποχωρήσεις είναι θέμα ηττοπάθειας. Από εκεί που έρχομαι εγώ, we never give up. Δεν έχω αποχωρήσει ποτέ. Ευημερώ μέσα στην πρόκληση. Έχω αναχωρήσει όμως πολλές φορές. Συνήθως φεύγω όταν έχω ήδη βρει τον επόμενο προορισμό. Είχα την εντύπωση ότι όλες οι γυναίκες έτσι το κάνουν. Ρηχά, επιπόλαια, δολίως ενδεχομένως, και πολύ πρακτικά.

Άλλο η αποχώρηση, άλλο η υποχώρηση και άλλο το μας πήρανε φαλάγγι! Το μας πήρανε φαλάγγι είναι πανικός, το υποχωρήσαμε είναι έλλειψη σθένους, η τακτική υποχώρηση είναι ελιγμός και η αποχώρηση με την σειρά της σκοπούμενος κόλαφος. Το αν, προσωπικά εσύ, ευημερείς μέσα στην πρόκληση δεν σημαίνει ότι δικαιώνεται η στάση σου και για τους άλλους! Άλλοι δεν θα κάτσουν να δώσουν μια μάχη άνιση ή χαμένη εκ των προτέρων, ιδιαίτερα αν δεν αφορά καίρια σημεία αρχών ή συμφέροντος.
Γιατί δεσποσύνη Δώρα, πραγματικά με αφήνει παγερά αδιάφορο το πώς πχ, γενικά και αόριστα οι mod επιλέγουν θέματα και δεν θα προκληθώ από αυτό και δεν θα δώσω καμία μάχη, ούτε θα αιστανθώ ηττοπαθής για αυτό. Αν θυμάσαι όμως καλά, οι διαφωνίες που πήρα μέρος και συντήρησα αφορούσαν σε θέματα αρχής. Εκεί πρέπει κανείς να μαχηθεί με νύχια και με δόντια. Και αυτό πάλι όσο είναι λογικό και αναμενόμενο, ανάλογα κάθε φορά με την προσβολή, με το ποιόν του συνομιλητή του, ανάλογα με τον σκοπό της έκθεσης σε διαμάχες .. αν δηλαδή όσα λες και υποστηρίζεις προσπίπτουν σε τοίχο, δεν είναι ηττοπάθεια να σταματήσεις, είναι κοινή λογική.

Η βλακεία αναφερόταν στις βιαστικές αποφάσεις, τις οποίες έμαθα να αποφεύγω. Επίσης αναφερόταν στην τακτική του να επιρρίπτουμε ευθύνες στο περιβάλλον για τον τρόπο με τον οποίο το αντιλαμβανόμαστε. Με εκπλήσσει η ανεξήγητη ευαισθησία της Syrah σε αυτό το κομμάτι. Δηλαδή, εάν ταράζομαι σε κάποιο περιβάλλον, και αν αποφύγω το περιβάλλον, θα είμαι εντάξει; Δεν θα έπρεπε να φροντίσω να μην ταράζομαι ποτέ; Όταν είμαι άνω των 5 εννοώ. Αυτό δεν είναι το νόημα του growing up;

Σε αυτό δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ. Οι βιαστικές αποφάσεις είναι πάντα τακτικά και στρατηγικά κακές. Σε ηθικό όμως επίπεδο, επειδή παίρνονται εν βρασμό ψυχής και αναφέρονται σε βασικά σημεία της προσωπικότητας (εσύ μικρή είσαι ευέξαπτη – μ’ αρέσεις) σπάνια είναι λάθος. Και μια αποχώρηση σε αυτό το επίπεδο είναι καλή και έντιμη.

Άλλο αν επιλέξω ότι κάποιος χώρος δεν μου κάνει πια. Γεια σας κι αέρα στα πανιά σας. Αυτό το κατανοώ. Αλλά δεν πρόκειται περί τέτοιας περίπτωσης, από ότι κατάλαβα. Είναι σαν να λέμε ότι αποφάσισα να φύγω και να πάω σε κάποιο πιο φωτεινό μέρος, αντί να βγάλω απλά τα γυαλιά ηλίου που φοράω...

Α! γεια σου! Τώρα ήρθες στα λόγια μας. Γιατί δεν βλέπω να αποχωρείς στα καλά καθούμενα από κάπου, αν έχεις πειστεί ότι αξίζει τον κόπο να μείνεις. Μιλάμε για αποχωρήσεις εν πλήρη συνειδήση, μετά από διεργασίες νοητικές και συναισθηματικές, που γίνονται από ενήλικες εν ψυχρώ. Αξιολογείς το όφελος της παραμονής και την απώλεια της ησυχίας σου και την κάνεις. Αυτό δεν λες παραπάνω; Ποιος είπε άλλο;

Άρχισε και με λούζει κρύος ιδρώτας. Ή εσείς είστε όλοι πολύ ευαίσθητοι ή εγώ πολύ καθίκι. Καμία σχέση με αυτά που ξέρω εγώ. Παραμένω κάπου όσο μου είναι χρήσιμο και απολαυστικό. Αν πάψει να είναι, δεν με νοιάζει καθόλου. Κανένας κόμπος στο λαιμό, κανένα πνίξιμο. Μόνο χαρά και ανυπομονησία γι αυτό που θάρθει. Αν τυχόν καταλάβω ότι έκανα λάθος επιλογή, με μουτζώνω και το ξεχνώ subito. Τι ωφελεί να κλαψουρίζουμε για το παρελθόν, όταν το μέλλον μας περιμένει λαμπρό;

Ζηλεύω την καθαρότητα της σκέψης σου! Την έλλειψη συναισθήματος! Την λογική να πρυτανεύει και να καθοδηγεί! Υπάρχουν άλλοι λοιπόν που δεν έχουν αυτή την καθαρότητα! Κατά καιρούς δένονται με καταστάσεις και άτομα, κατά καιρούς τους συνεπαίρνει μια κάποια ελπίδα προώθησης των πραγμάτων, και επίσης κατά καιρούς έρχονται αντιμέτωποι με την ανοησία, την πρόκληση, την αγένεια, τον στόκο, την καμαρίλα, το γλύψιμο (όχι το καλό – το άλλο, το στεγνό), την αμάθεια, την στενομυαλιά …. Ως ουκ έστιν αριθμός.
Μην μου πείς ότι κακά κάνουν! Αυτό μπορούν να κάνουν, αυτό κάνουν! Τους αγαπάς με τα ελαττώματα τους, αν ενδεχομένως αποδειχθεί ότι αυτά είναι ελαττώματα και δεν είναι ελαττώματα πχ η συναισθηματική αγκύλωση της καθαρότητας και της λογικής!

Δεν βλέπω κανέναν βάλτο γύρω μου, μόνο μερικούς που πνίγονται χωρίς να υπάρχει βάλτος. Βλέπω ένα φιλελεύθερο περιβάλλον, γόνιμο για συζητήσεις του είδους που με ενδιαφέρουν, με αστείες καταστάσεις πολλές φορές που με κάνουν να διασκεδάζω, με συνεισφορές μελών που με διεγείρουν, με προβληματίζουν, με βοηθούν στις σκέψεις μου, με κάποια από μετρίως έως εξαιρετικά ενδιαφέροντα άτομα, για ανταλλαγή απόψεων, εμπειριών, σύναψη σχέσεων, φιλικών και ερωτικών και άλλα πολλά.

Ίσως όλα όσα γράφτηκαν και γράφονται στα νήματα για την διοίκηση αυτού του forum να μην το αφορούν τελικά και να αφορούν άλλο, ξένο! Ίσως να γράφω σε λάθος forum και για λάθος προβλήματα! Όλα μπορεί να συμβούν!

Θα ήθελα με την ευκαιρία να ευχαριστήσω τον ιδιοκτήτη του "βάλτου" καθώς και όλους όσους κοπίασαν για να δημιουργήσουν αυτόν τον διαδικτυακό τόπο, τον οποίο απολαμβάνω από την άνοιξη του 2007 και θα συνεχίσω να τον απολαμβάνω και να κάνω ότι μπορώ για να τον βελτιώσω. Merci. Επίσης, θα ήθελα να πω ότι το ποσό της ετήσιας συνδρομής είναι τόσο μηδαμινό, που ειλικρινά απορώ γιατί δεν το καταβάλουν όλοι όσοι κάνουν συχνή χρήση του site. Μήπως είναι πολύ πτωχοί;

Ω καλοτάτη! Τα ίδια περί πτωχών είπε και η Μαρία – ξέρετε εσείς – και έχασε τα αυγά και τα πασχάλια! Μην ψέγετε συλλήβδην, όταν δεν ξέρετε τι ζόρια μπορεί να τραβάει ο καθένας! Δεν είναι πρέπον, ιδίως σε μια φιλικοτάτη ατιμόσφαιρα που λέτε ότι παρουσιάζει αυτό το forum! Μην γίνεστε βασιλικότερη του βασιλέως – αυτό είναι ίδιο των snob και καλό να αποφεύγεται.
Από την άλλη – όλοι αναγνωρίζουν την προσφορά, όλοι μόνο καλά λόγια έχουν να πούν, πολλάκις και πλειστάκις είπα- και είπαν και άλλοι – ότι αν χρειάζονται βοήθεια να βοηθήσουμε σε μια συλλογική βάση που δεν θα ανεβάζει κόστος αλλά θα βελτιώνει το forum και την προσφορά, έτσι που να λες ότι λες το βρίσκω ξένο προς τα όσα είπα!

Ναι, τώρα έρχεστε στα λόγια μου. Αυτό ακριβώς εννοώ. Μιλούμε επομένως για αναχωρήσεις. Αλλά ζόφος το παλιό; Γιατί; Αρκαδία δεν ήταν όταν την επέλεξα; Άλλο αν εγώ άλλαξα εν τω μεταξύ. Άλλο αν μου γυάλισε κάτι καινούργιο. Άλλο αν δεν κοιτάξω ποτέ πίσω. Τα θετικά του όταν το διάλεξα δεν τα ξεχνώ. Δεν νιώθω παρά ευγνωμοσύνη για όσα ήδη πήρα. Εάν δεν πήρα, σαφώς φταίω εγώ. Να έπαιρνα. Στο χέρι μου ήταν.

Αν δεν πήρες σαφώς φταις! Αν ζήτησες και δεν πήρες; Αν οι συνθήκες ήταν τέτοιες που δεν μπορούσες να πάρεις; Αν αναλίσκεσο σε κοινοτοπίες και δεν μπορούσες να πάρεις; Αν οι κοινοτοπίες σε χτύπαγαν στα μάτια κάθε φορά που ζήταγες κάτι καλύτερο; Αν οι σχέσεις και το κλίμα ήταν τέτοιο που δεν ήταν δυνατό να πάρεις τίποτα; Εκεί φταις ακόμη εσύ;
Κοντολογίς Δώρα – καλά και άγια όσα έγραψες αλλά δεν συνδέονται με τα νήματα που άνοιξαν τελευταία, τα όσα γράφησαν εκεί, ούτε σχολιάζουν αντικειμενικά την κεντρική ιδέα αυτού του νήματος . Περιορίζεσαι στην προσωπική σου σφαίρα και στο πως αντιδράς σε σχέση με εσένα, για εσένα κλπ. Δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω με αυτό ποτέ!

Ο λόγος όμως είναι για το συλλογικό.


DragonPrince

 

Ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέσατε σε μία τόσο μακροσκελή απάντηση σε κείμενο που δεν άπτεται του συλλογικού. Εάν έθιξα κάποια συλλογική χορδή, δεν ήταν στις προθέσεις μου. Από το πρώτο μου ποστ στο παρόν νήμα, απαντώ στην συγκεκριμένη προσέγγιση της συγκεκριμένης φίλης μου με τον τρόπο που εγώ συγκεκριμένα προσεγγίζω παρόμοιες καταστάσεις. Όποιος βεβαίως το επιθυμεί, μπορεί να το γενικεύσει κατά το δοκούν.

Η οπτική σας γωνία έγινε απόλυτα κατανοητή, αν και δεν την συμμερίζομαι στο σύνολό της. Συμφωνώ με πολλά από αυτά που λέτε, τώρα που τα εξηγήσατε λίγο περισσότερο. Όχι με όλα, αλλά δεν πειράζει, είμαι βέβαιη ότι θα αντέξουμε αυτή τη μικρή διαφωνία κι εσείς κι εγώ. Για παράδειγμα, συνεχίζω να απεχθάνομαι τους τσιγγούνηδες, και όχι τους φτωχούς, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Αυτό που δεν κατάλαβα είναι το εξής: το νήμα της tender lilly αφορά την αποχώρηση της λόγω του ότι το περιβάλλον του φόρουμ και μερικά συγκεκριμένα ποστ που ανέφερε την έκαναν να νιώθει αντιδραστική και αυτάρεσκη. Όμως, το φόρουμ δεν μας υποσχέθηκε ότι θα φροντίζει ώστε να μην νιώθουμε αντιδραστικές και αυτάρεσκες. Και στο κάτω κάτω, δεν είναι υποχρεωτικό να είναι κάποιος μέλος αυτού του φόρουμ, ούτε να συμμετέχει. Εγώ ας πούμε είμαι εδώ επειδή μου αρέσει, την βρίσκω εδώ πέρα. Και αν νιώθω αντιδραστική και αυτάρεσκη, λέω τώρα εγώ, δεν μου φταίει το περιβάλλον μου αλλά η κούτρα μου. Η δική μου απάντηση επομένως - και παρά το γεγονός ότι μου προσάπτετε συναισθηματική αγκύλωση, εμένα of all people! - είναι μπαμ στο κέντρο του νήματος. Φεύγω, λέει η άλλη, γιατί μου χαλάτε τη φάση της υποτακτικότητάς μου. Μη φύγεις λέω εγώ, φτιάξε το μέσα σου, γιατί αν χαλάει εδώ η φάση σου θα χαλάει κι αλλού.

Και ερωτώ: σ' αυτό το απλό, απλούστατο, καθημερινό σκλαβίσιο θέμα, πού κολλάει η διαχείριση του φόρουμ και το συλλογικό; Συνδέετε τις 4-5 αποχωρήσεις αυτών που ήταν δικαίωμά τους να φύγουν και καλά έκαναν αν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου γι αυτούς (μεταξύ μας όλοι ξανάρχονται), με την ποιότητα του φόρουμ ή την διαχείρισή του, όταν υπάρχουν 200 μέλη που μπαίνουν καθημερινά; Ας φύγουν κι άλλοι πέντε. Ας φύγουν δέκα. Ε και; Θα έρθει καινούργιο αίμα.

ΥΓ. Δεν γνωρίζω την προϊστορία σας, DragonPrince, όπως είπα και πριν, αλλά μου μυρίζεται κάτι έντονα προσωπικό. Έχω άδικο;

 

Θα αρχίσω ανάποδα ...
1. Γενικά δεν έχω βαρια μυρουδιά, έχω καλές συνήθειες υγιεινής, δεν με τρομάζει το νερό - νομίζω λοιπόν πως ότι μυρίζετε είναι αλλωνών. Η ένταση μου αρέσει, αλλά την προτιμώ στην κρεββατοκάμαρα μου και όχι στα fora.
2. Η αναφορά της δεσποινίδος tenderlilly στο συλλογικό βρίσκεται στο τρίτο σημείο αν θυμάμαι καλά, όπου και αναφέρομαι. Άρα η συλλογική συνιστώσα υπάρχει - έστω και κεκαλυμμένη, όπως απαιτεί η ευγένεια της.
3. Προσωπικές επιλογές κάνει ο καθένας μας και εκεί δεν πέφτει λόγος σε κανένα άλλο. Ισχύει και για σένα και για μένα.
4. Οι τσιγγούνηδες δεν είναι πτωχοί και η παρατήρηση σου, μού έβγαζε κάτι αυτοκρατορικό εναντίον τους. Αν σε αδίκησα ζητώ ταπεινά συγγνώμη. Αλλά ακόμη και αν αξιολογούν το χρήμα και τι ανάγκες τους διαφορετικά από εσένα και εμένα, γιατί θα πρέπει άραγε να ψέγονται; Οι ηθοπλασίες ως λογοτεχνικό είδος δεν έχουν πέραση στην εποχή μας.
5. Κάθε φορά οι αντιδράσεις μας οφείλονται σε εμάς αλλά και στο περιβάλλον που ζούμε. Όταν βρίσκεσαι σε λάθος καταστάσεις - μια οικογένεια διαλυμένη, αν σε κακοποιούν, αν βιάζεσαι καθημερινά ( και βιώνεις παρόμοιες καταστάσεις διάφορης κάθε φορά έντασης και είδους, όχι κατ' ανάγκη ακραίες καθημερινά) δεν φταίς εσύ που δεν μπορείς να τις απολαύσεις. Κάπου φταίει και το περιβάλλον σου. Ή δεν συμφωνείς;
6. Συμφωνώ ως προς το τι υποσχέθηκε και τι όχι το forum. Κατανοώ όμως τα όσα έθιξε η ερίτιμος φιλενάδα σας, γιατί μετά από ορισμένο χρόνο, και κυρίως για αυτήν, αναπτύσσονται σχέσεις που είναι περισσότερο προσωπικές. Αυτό που λέτε ισχύει ίσως για μένα, όχι για την tenderlilly. Αυτή έχει κάθε λόγο να ζητά κάτι παραπάνω  

Αυτά καλή μου δώρα - θα ζήσουμε με την διαφωνία να μπαίνει ανάμεσα μας.
Σας χαιρετώ

DragonPrince

 

Απάντηση: Τί πρέπει να κάνει μια υποτακτική όταν νιώθει αντιδραστική και αυτάρεσκη

Άν ένα περιβάλλον γίνεται για τους όποιους λόγους τοξικό, δεν βλέπω καμία πρόκληση στο να παραμείνω σ αυτό και να πεθάνω από δηλητηρίαση.

Δεν μπορούμε να κρίνουμε άπαντες μέσα από τα προσωπικά μας πρότυπα και αυτοπροσδιορισμούς που συνιστούν αυτό που είμαστε/γίναμε, ο καθένας μέσα από εντελώς διαφορετικές καταστάσεις και βιώματα, όπως και δεν μπορούμε να κρίνουμε βάση των τρόπων που επιλέγουμε ως αποτέλεσμα αυτών να "γινόμαστε".

Ο κάθε από μας έχει διαφορετικές αρχές, αξίες, διαφορετικά δεδομένα και δυνατότητες εξ ορισμού. Αυτό το οποίο δουλεύει με θετικά αποτελέσματα για τον ένα μπορεί να μην δουλέψει ή και να βλάψει κάποιον άλλο. Πραγματικά πιστεύω πως καλό θα ήταν να μην κρίνουμε αλλήλους, ιδιαίτερα με σκληρές και απόλυτες εκφράσεις, μόνο και μόνο επειδή δεν είναι εμείς και δεν βλέπουν/αντιδρούν όπως εμείς. Δεν νομίζω να υπάρχει οποιοσδήποτε που σοβαρά να πιστεύει πως είναι το πρότυπο ιδανικού ανθρώπου, η ζωή του πρότυπο ζωής και οι απόψεις του κι οι επιλογές του πρότυπο απόψεων και επιλογών για όλη την ανθρωπότητα κι όποιος βλέπει, αντιδρά κάνει διαφορετικές επιλογές οι επιλογές του είναι καταδικασμένες να είναι λανθασμένες.....
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη, ο καθένας επιλέγει εκείνον που του ταιριάζει καλύτερα.

Προσωπικά λοιπόν, για να μην ξεφύγω κι απ την ερώτηση της tender lilly, όταν αρχίζω να νιώθω ιδιαίτερα αντιδραστική {οφείλω να ομολογήσω πως η αυταρέσκεια όπως την αντιλαμβάνομαι δεν αφορά έπαρση ή ματαιοδοξία ή καμάρι, αλλά την μεταφράζω ως self esteem μέσα από αυτογνωσία και αυτοαξιολόγηση, έτσι δεν την θεωρώ κάτι αρνητικό} υποχωρώ για όσο χρειάζεται, ένας τακτικός ελιγμός που εφαρμόζω με επιτυχία εδώ και καιρό, μέχρι να επανέλθουν μέσα μου οι απαιτούμενες ισορροπίες, οι οποίες λειτουργούν ως προστατευτική στολή που μου επιτρέπει να κινούμαι σε εχθρικό τοξικό περιβάλλον αν χρειαστεί, χωρίς συνέπειες για την ηρεμία μου, τη ζωή μου γενικότερα. Σ αυτό κατέληξα μετά από ανάλωση σε στενοχώριες και κλάματα και εντάσεις για χρόνια.
Αν δεν έβρισκα αυτή τη φόρμουλα, το πιθανότερο θα ήταν να αποχωρούσα, επειδή τίποτα και κανείς σε ένα φόρουμ δεν αξίζει τόσο ώστε να χαλιέμαι εγώ. (Όσοι αξίζουν, κατά τη γνώμη μου, δεν με χαλάνε ποτέ, ακόμη κι αν διαφωνούν κάθετα με άλλους, το κάνουν με σεβασμό προς τις επιλογές των άλλων και δεν προβάλλουν τις προσωπικές τους επιλογές και τρόπο ζωής ως τη μία ακλόνητη αλήθεια και μοναδικό τρόπο με τον οποίο αξίζει να ζει τη ζωή του κανείς).

Διαφορετικό λοιπόν είναι η ηττοπαθής αποχώρηση επειδή είμαι υπερβολικά δειλός να αντιμετωπίσω κάποιους και κάποιες καταστάσεις και διαφορετικό αν αποχωρώ επειδή θεωρώ πως δεν είμαι υποχρεωμένος να ανέχομαι να με υποτιμά και να με προσβάλλει με υφάκι χιλίων καρδιναλίων, οποιοσδήποτε, όσο μεγάλη ιδέα κι αν ο ίδιος έχει για το άτομο του ή την "εξουσία" που του προσφέρει κάποια πιθανή θέση και/ή αν αποχωρώ επειδή όχι μόνο δεν έχω να πάρω τίποτα από ένα συγκεκριμένο χώρο αλλά αντίθετα χάνω συνεχώς φαιά ουσία, ενέργεια και χρόνο. Αν αυτό δε, φτάνει να με επηρεάζει και αρνητικά ψυχολογικά και δεν βρίσκω τρόπους προστασίας άλλους, το να παραμείνω θα ήταν πρώτης τάξεως βλακεία και όχι το να αποχωρήσω.

Αξίζει να αναλώνεσαι σε υπερβάσεις και προκλήσεις που έχουν σημαντική προσωπική αξία για δικούς σου λόγους και υποβοηθούν στην επίτευξη των στόχων σου, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Αδυνατώ να αντιληφθώ την λογική στο να θεωρώ ως πρόκληση την οποία οφείλω να ξεπεράσω, κάθε δύσκολη κατάσταση αν κρίνω πως δεν με αφορά ή με βλάπτει με οποιοδήποτε τρόπο. Δεν χρειάζεται να αποδείξω στον εαυτό μου πόσο δυνατή είμαι και τι αντοχές έχω σε άσχετες και άνευ σημασίας για μένα καταστάσεις ή απόψεις ή ανθρώπους, ή μάχες. Γιατί να αναλώνομαι σε ασήμαντες μάχες, να πληγώνομαι αναίτια σ αυτές και να μην επιλέξω εκείνες τις μάχες που είναι σημαντικές για μένα, ή να μην μου απομένει ενέργεια να νικήσω στις σημαντικές, επειδή θεωρώ με κάποιο παράλογο τρόπο σκέψης πως με αφορούν όλες οι μάχες στο σύμπαν και αναλώνομαι σ αυτές! Εκεί που επιθυμώ και χρειάζεται, γνωρίζω και τι αντοχές έχω και πόσο δυνατή μπορώ να είμαι και τι είδους μάχες μπορώ να δώσω. Και αλίμονο αν κρίνονταν αυτά από την παραμονή μου στο οποιοδήποτε φόρουμ! Προσωπικά θεωρω πως υπάρχουν πολύ σημαντικότερες και πιο αξιόλογες μάχες να δώσει κανείς..

 

Μπα. Συμφωνώ με αυτά που λέτε σε ένα μεγάλο βαθμό και κατανοώ απόλυτα την οπτική σας γωνία. Την είδα και την αιχμή έναντι του συλλογικού, η οποία μου είχε διαφύγει, καθότι εμένα ο γιαλός δεν μου φαίνεται ποτέ στραβός, και αυτό αποτελεί δικό μου πρόβλημα, καθώς το σύμπαν περιστρέφεται γύρω μου, όπως ξέρετε, οπότε αν κάτι αρμενίζει στραβά αυτό είμαι σίγουρα εγώ. 

Θα επιμείνω μόνο στην άποψή μου ότι το φόρουμ είναι μια χαρά περιβάλλον, με όλα τα θετικά και αρνητικά που έχει και η υπόλοιπη κοινωνία όπου βρεθήκαμε να ζούμε. Είναι ένας διαδικτυακός τόπος όπου συζητούμε κάποια θέματα που άπτονται των ερωτικών μας ενδιαφερόντων και κάνουμε και μερικές γνωριμίες. Αυτό είναι όλο. Κάθε καρυδιάς καρύδι υπάρχει εδώ μέσα, όπως κι εκεί έξω. Το δε σύστημα λειτουργίας υπόκειται στα θετικά και αρνητικά στοιχεία που παρουσιάζουν όλα τα παρόμοια συστήματα. Όποιος θέλει πάει παραπέρα, και βρίσκει μία από τα ίδια, ειδάλλως μετακομίζει σε μια σπηλιά.

Το θέμα που τέθηκε προς συζήτηση αφορούσε μία συμπεριφορά μέλους και τις αιτίες της. Αυτό προσπάθησα να συζητήσω, δεν ξέρω πώς να το συζητήσω αν δεν κρίνω την εν λόγω συμπεριφορά. Την θεώρησα μη λειτουργική, για μένα, για την tender και για όλους και εξήγησα τους λόγους γιατί την θεωρώ μη λειτουργική. Δεν ενέχεται αξιακή κρίση σ' αυτή την τοποθέτησή μου. Άποψή μου είναι ότι πάντα κρίνουμε, ιδίως αυτά που συνδέονται με αυτά που αφορούν κι εμάς. Αξιολογούμε σχεδόν τα πάντα και διαμορφώνουμε τα δικά μας προσωπικά κριτήρια που μας επιτρέπουν να κάνουμε τις επιλογές μας, καθώς και να κατανοήσουμε τους γύρω μας και τον εαυτό μας. Ο χώρος αυτός σκοπό έχει την ανταλλαγή απόψεων περί των κρίσεών μας, όχι ανταλλαγή συνταγών μαγειρικής.

Είναι δικαίωμα της tender να αποχωρήσει, όπως είναι και δικαίωμά μου να κρίνω το σκεπτικό που έθεσε δημοσίως προς προβληματισμό. Θεωρώ λοιπόν ότι όταν το Υ νιώθει λάθος, κάτι δεν πάει καλά. Είτε αυτά που νιώθει δεν συνάδουν με τις απόψεις του περί του πώς πρέπει να νιώθει, στην οποία περίπτωση ή το συναίσθημα είναι λάθος ή οι απόψεις, οπότε πρέπει να αλλάξει ή το ένα ή το άλλο, πράγμα που μπορεί να κάνει με δική του προσωπική δουλειά ή αλλάζοντας Μάστερ. Είτε αυτά που νιώθει είναι σε αντιδιαστολή με αυτά που συμβαίνουν στο περιβάλλον του, στα οποία ασφαλώς μετέχει το ίδιο, αν δεν έχει πέσει σε κώμα ή αν δεν έχει υποστεί λοβοτομή. Θέλω να πω ότι το περιβάλλον δεν είναι κάτι το οποίο μας συμβαίνει. Επιλέγουμε τα άτομα με τα οποία θα συγχρωτιστούμε, πώς θα συγχρωτιστούμε, τι θα κάνουμε μαζί τους, γιατί θα το κάνουμε και πάντα ΚΡΙΝΟΥΜΕ. Εμάς και τους άλλους και ότι μας συμβαίνει.

Και η tender αυτό έκανε. Έκρινε λοιπόν σύμφωνα με δικά της προσωπικά κριτήρια ότι ήταν στραβός ο γιαλός. Είναι ασφαλώς δικαίωμά της. Εγώ δεν το βλέπω έτσι και το δηλώνω ξεκάθαρα. Θεωρώ ότι πήρε μία λανθασμένη απόφαση, με βάση λανθασμένα κριτήρια, εξαιρετικά και παράλογα εξωγενή (κάτι σαν να επεκτάθηκε τεχνηέντως ο ετεροπροσδιορισμός του Υ έτσι ώστε να συμπεριλάβει ένα τόσο απρόσωπο περιβάλλον όπως το φόρουμ μας, ένα περιβάλλον με σαφείς και περιορισμένους στόχους).

Με άλλα λόγια αν δεν νιώθω σκλάβα δεν φταίει το φόρουμ και ο Κωνσταντίνος, αλλά εγώ (ή ο Κύριός μου και κατ' επέκταση εγώ, αφού αποτελεί δική μου επιλογή). Κατ' αντιδιαστολή, βέβαια, αν νιώθω σκλάβα δεν το χρωστώ στο φόρουμ ούτε στον Κωνσταντίνο.

 

Τα ύστερα του κόσμου! Έφερε τα πάνω κάτω!

Σωστά τα λέτε δεσποσύνη, σωστότατα .. όσο μιλάμε το έρεβος των απόψεων μας γεφυρώνεται   μόνο που δεν ξέρω αν είναι για καλό ή όχι .. θα δούμε !

Σας χαιρετώ

DragonPrince