Αναρχικός και αμφί

Συμφωνώ απόλυτα με το πρώτο post του MindMaster.
Κατ'εμέ ακόμα και ένας πχ 24/7 slave έχει το δικαίωμα να αγωνίζεται για μην να τον εκμεταλεύεται ο εργοδότης στη δουλειά του, για να μπορεί να εκφράσει τις αντίθετες απόψεις του ή να μην ασπάζεται τον "από κούνια" ρατσισμό..
Οξύμωρο? Πιθανόν.. Ψευτικό? Όχι._  
"Ελευθερία είναι να μπορείς να επιλέγεις τα δεσμά σου"...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

Δεν χρειάζονται λινκς, γι' αυτό εδώ το φόρουμ μιλάω, όχι γιά άλλα...


Στα όσα είπες πιό πάνω, μόνο ένα βρίσκω να έχει ουσία, και είναι το ερώτημα σε δύο μέρη, που υπογράμμισα... Μπορεί και να είναι λοιπόν "φαντασιακή" αυτή του η "ενεργητικότητα", και όντως, να του περάσει. Και μπορεί πράγματι, να μην ξέρει καλά τον εαυτό του... Αυτά είναι όμως άσχετα με το πώς διαχειρίζεται την κάβλα του... Γιά μένα το εάν είναι συνεπής με τις φιλελεύθερες αρχές του, κρίνεται από το κατά πόσο έχει το θάρρος να κάνει αυτό που του αρέσει χωρίς να κρύβεται και να ψεύδεται, και όχι από το εάν του αρέσει να παίρνει και τον παθητικό/υποτακτικό ρόλο στο κρεβάτι του... Ξαναλέω, τα σεξουαλικά γούστα μπορούν να είναι τελείως ανεξάρτητα από τις πολιτικές/κοινωνικές πεποιθήσεις του καθενός, και συνήθως είναι. Είναι επίσης συνήθως τελείως ανεξάρτητα από τη γενικότερη στάση ζωής του καθενός. Το να θεωρεί λοιπόν κάποιος ότι ένας άνθρωπος ερωτικά παθητικός/υποτακτικός θα είναι υποχρεωτικά το ίδιο σε όλες τις εκφάνσεις του βίου του είναι λάθος, και σχεδόν σίγουρα, θα οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα...

Ως προς την κοινωνική αποδοχή: Προφανώς δεν είναι δυνατό να είναι κάποιος "αξιοσέβαστος" από όλους, όταν υπάρχουν τόσο διαφορετικές αντιλήψεις, όσο η δική σου και η δική μου ας πούμε γι' αυτό το θέμα... Εγώ προσωπικά τον βρίσκω μιά χαρά τον άνθρωπο, όπως μιά χαρά θα έβρισκα και τη Γ.Γ. του ΚΚΕ, εάν μάθαινα πως ενώ το πρωί διαρρηγνύει τα ιμάτιά της κατά της καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο (παράδειγμα είναι αυτό, μην το πάρει κανείς τοις μετρητοίς  ), το βράδυ είναι η πλέον υποταγμένη σκλάβα, και γλύφει όχι μόνο τα πόδια, αλλά και τις σόλες του Αφέντη της...

 

μιας και συζητατε μια προβληματικη, που εν μερει με απασχολησε και μενα στο thread που ανοιξα, χωρις να εχω καταληξει οριστικα. απο τη μια σκεφτομαι οτι θα μπορουσε κανεις να δει μια οποιαδηποτε σεξουαλικη πρακτικη, σαν ενα παιχνιδι. οταν παιζεις ποδοσφαιρο, δεν εισαι εσυ και οι "εχθροι"; δεν κανεις τα παντα για να τους "νικησεις". δεν δημιουργειται μια παρασταση μεσα σου, οπου καθε τι το διαφορετικο (οι αλλοι) ειναι και ο εχθρος σου; αυτο λοιπον σημαινει, οτι οσοι παιζουν μπαλα ειναι γουρουνια; θα μπορουσε να υποστηριξει κανεις, η επιθετικοτητα ειναι εγγενης στον ανθρωπο, οπως και η αναγκη και για επιβεβαιωση ειτε μεσω της αποδοχης ειτε μεσω της επιβολης. προκειμενου λοιπον, καθε κοινωνια να μην αυτοκαταστρεφεται απο αυτα τα ενστικα των μελων της, δημιουργησε θεσμους και ηθη ωστε να εκτονωνομαστε εκει. οντας περιστασιακος παικτης βιντεοπαιχνιδιων, μπορω να σας διαβεβαιωσω οτι εχει απιστευτα περισσοτερη πλακα, να παιζεις αντιπαλος με τον φιλο σου, παρα να συνεργαζεστε. αυτο βεβαια δεν σε εμποδιζει να συνεχισεις να τον θεωρεις φιλο σου και μετα το παιχνιδι.

απ την αλλη, βεβαια σκεφτομαι οτι ναι μεν, ο χαρακτηρας καποιων μεμονομενων δραστηριοτητων δεν μπορει να καθοριζει και ολοκληρη την ψυχοσυνθεση/ ιδεολογια του οποιουδηποτε αλλα μπορει να υποστηριχτει οτι ατομα με συγκεκριμενα χαρακτηριστικα ελκυονται περισσοτερο απ αυτες. (;;; )

αυτα για την γενικοτερη συζητηση που ανοιχτηκε,οσο για το αρχικο ερωτημα του ποστ,το θεωρω ολιγον ακυρο, μιας και θεωρει ντε φακτο την επιθυμια για να εισαι δεκτης της διεισδυσης, ενδειξη παθητικοτητας γενικευμενης.
αν μη τι αλλο, πρεπει να κοιταξουμε το τι ακριβως αντιπροσωπευει αυτη η πρακτικη στα ματια αυτου που την εξασκει.
για παραδειγμα, αλλοι βλεπουν το μουνι σαν τρυπα που πρεπει να ξεσκισουν, και αλλοι φοβουνται οτι θα καταπιει το πουλι τους (υπαρχει η σχετικη φοβια). αλλες γυναικες ανοιγοντας τα ποδια θεωρουν οτι παραδινονται στον γαμια τους, και αλλες οτι ετσι τον "τυλιγουν".
αν ο συγκεκριμενος αμφι εχει απαλλαξει τον εαυτο του απο το διπτυχο "ετεροφυλοφιλος= αντρας, επιθετικος, κυνηγος / ομοφυλοφιλος= μη αντρας, δειλος (πουστης δηλαδη)" πως μπορεις εσυ να ισχυριζεσαι οτι η αμφιφυλοφιλια του αντιφασκει με την ριζοσπαστικη ιδεολογια του;;;

αυτα και φιλικα παντα  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

Πραγματικα δε μπορω να σε καταλαβω,οποιος δηλαδη εχει υποτακτικες κλησεις στο κρεβατι του και τον καυλονει να τον γαμανε,πρεπει να ειναι και συντηρητικος με το κεφαλι μεσα να γουσταρει να του γαμανε και τη ζωη?
Μπορει να σου φενεται μπερδεμενος και οτι εχει χασει το μονοπατι του αλλα ισως να ειναι η δικια σου αδυναμια να καταλαβεις χαρακτηρες που στη ζωη τους γουσταρουν κ αλλα χρωμματα εκτος απο το μαυρο και το ασπρο.
Δεν περημενα να συναντησω τετοιο συντηρητισμο εδο μεσα,απο ποτε το να εισαι παθητικος η αμφι θα πρεπει να εχεις μη αναρχικα πιστευω
Και οσων αφορα την ερωτηση σου γιατι δε γενικοποιει τη σταση του στη ζωη του ουτως ωστε να κερδησει το σεβασμο απο τη κοινωνια μια πρωτη υποθεση θα μπορουσε να ειναι οτι "σταρχιδια του για την κοινη γνωμη"!!!
Καποιος ειπε καποτε οτι "οταν πεταμε πολυψηλα φανταζουμε μικροι σε αυτους που δε μπορουν να πεταξουν"...

 

Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

αναρωτιεμαι αν το θεμα ηταν "αναρχικη και αμφι (γυναικα) " .......
εεεε ? .... για φανταστητε σκηνη .... η μια φοραει μπλουζακι με τον Τσε ή αλλη με τον Μπομπ Μαρλεϋ , γλωσοφιλα και χουφτωματα παθιασμενα στον καναπε , τα μακρια τους μαλια μπερδευονται στα φιλια τους , και ο Μεγιστος παρακαλουθει απο το τραπεζι της κουζινας καταβροχθιζοντας μπριζολες στα καρβουνα με πατατες ... μολις το κοσερτο για αναρχικους φτασει στο μαξ , ο Μεγιστος σηκωνεται και ρευεται συγχρονως , στο δευτερο βημα ριχνει εναν πορδαρο αντρικιο και στο τριτο σκουπιζει τα λαδια απο τα χερια του στο δασυτριχο στηθος , ορμαει στον Τσε και τον Μπομπ και σε 3 λεπτα επιστρεφει αδειος απο σπερμα , διοτι το μεσσημεριανο δελτιο της ΝΕΤ τελειωνει και θελει να ακουσει τα αθλητικα ...
μμμμ ναι .. τωρα που το σκεφτομαι , ακουγεται καλυτερα ...

 

Re: Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

Αν ζούσαμε σε μια κοινωνία με απόλυτη αυτονομία, μπορεί αυτός να μην είχε ανάγκη να κυριαρχήσει πάνω του κανείς. Έχουμε μεγαλώσει σε μια κοινωνία που ο καθένας έχει ελάχιστη αυτονομία και το έχουμε συνηθίσει. Δύσκολα το ξεσυνηθίζουμε. Αυτό που έχω δει είναι πως πολλές φορές στο bdsm μας αρέσει να "σεξουαλικοποιούμε" μια αρνητική κατάσταση η μια τραυματική εμπειρία, γιατί έτσι την αντιμετωπίζουμε πιο εύκολα. Δηλαδή μια κοπέλα που έχει κακοποιηθεί μπορεί να θέλει να την βιάζει ο γκόμενος της σε μορφή role play.

Εγώ για παράδειγμα, δύο απο τα πράγματα που σιχαίνομαι περισσότερο ειναι η εκκλησία και οι ναζί. Και όμως, αυτά είναι τα δυο πράγματα με τα οποία τη βρίσκω απίστευτα σε bdsm role play. Παράδοξο; Τι σημαίνει αυτό, πως στην πραγματικότητα είμαι υποκρίτρια και δεν σιχαίνομαι τους ναζί και την εκκλησία; Οχι βέβαια. Επειδή υπάρχουν αναγκαστικά, έχω ανάγκη να δεχτώ κάπως την ύπαρξη τους και ένας ανώδυνος τρόπος είναι η σεξουαλικοποίηση τους. Έτσι πιθανόν να συμβαίνει και με τον γνωστό σου.

Επίσης: Το να ξέρεις με την λογική σου οτι η αναρχία είναι το ορθότερο πολιτικό σύστημα, δεν σημαίνει πως μπορείς και συναισθηματικά να το εφαρμόσεις. Πως θα μπορούσες, έχοντας μεγαλώσει σε μια κοινωνία που σε έχει κάνει εξαρτητικό;

Παθητικό ψυχοσεξουαλικά άτομο; Για αυτόν ξέρουμε πως μόνο σεξουαλικά είναι παθητικός. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι παθητικοί στο σεξ αλλά σε τίποτα άλλο. Αντιθέτως.

Η ενεργητικότητα του δεν μπορεί να είναι φαντασιακή. Η είναι ενεργητικός επαναστάτης, η δεν είναι. Οι πράξεις του το δείχνουν αυτό πάνω στην πολιτική του δράση, όχι στο τι κάνει στο κρεβάτι του.

 

Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

Κάποιος εμένα μπορεί να με χαρακτηρίσει αναρχικό και αμφί. Δεν είμαι αναρχικός, γιατί υπάρχει πολύ συντηρητισμός και εκεί.

Αυτό που έχω παρατηρήσει όμως είναι, ότι όταν φουντώνουν τα αναρχικά μου ζητούμενα σκέφτομαι αμέσως μετά, ότι γουστάρω πολύ σήμερα ένα πήδημα από τον κώλο.

 

Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

Αλλεπάλληλες συμπερασματικές ακροβασίες.
*Αμφισεξουαλικός= Παθητικός
(εκτός αν ξέρεις κάτι παραπάνω που δεν το κατέθεσες).
*Παθητικός=υποτακτικός
(από πού προκύπτει άραγε; )
*Κοινωνικοπολιτικά «προοδευτικός»=Απαραίτητα σεξουαλικά «ενεργητικός»
(δεν Μ/μας το κάνεις πιο λιανά; )
* «Μάγκες» για να τον πηδήξουν.
(Καλό θα ήταν να ορίσεις και τι εστί μάγκας και τίνι τρόπω η «μαγκιά» πάει παράλληλα με το μόριο
και το πώς αυτό χρησιμοποιείται).
* Σεξουαλικός ψυχισμός αντίστοιχος κοινωνικών αντιλήψεων και συμπεριφορών.
(Υποχρεωτικά θα πρέπει τώρα να Μ/μας τα συνδέσεις πειστικά).
*Παθητικό σεξουαλικά άτομο (αν δεχτούμε πως είναι το συγκεκριμμένο,
μέχρι στιγμής δεν στοιχειοθετείται) = Παθητικό ψυχοσεξουαλικά άτομο;
(από που κι' ως που; )
Καλό θα σου έκανε να ψάξεις την ιστορία του Έρνεστ Ρεμ
και των διαβόητων S.A.
Ειδικότερα περί της νύχτας των μεγάλων μαχαιριών.
Θα έβαζε χρήσιμες παραμέτρους στη συλλογιστική σου
την οποία προσωπικά δεν έχω αντιληφθεί.

 

Αντιπαρέρχομαι την εμφανώς σεξιστική τοποθέτηση του αρχικού post.

Επιπλέον, η εξέλιξη του νήματος αποκαλύπτει τη σύγχυση εννοιών που συχνά προκύπτει σε αυτό το forum – και όχι μόνο, η οποία όταν δεν είναι φαιδρή, είναι επικίνδυνη. Ενδεικτικά: αμφισεξουαλικότητα – παθητικότητα – bdsm, αναρχισμός – αριστερισμός.

Θέλω να ασχοληθώ με την άποψη που λέει ότι: «τα σεξουαλικά γούστα μπορούν να είναι τελείως ανεξάρτητα από τις πολιτικές/κοινωνικές πεποιθήσεις του καθενός, και συνήθως είναι» (MindMaster), με την οποία διαφωνώ. Οι πολιτικοκοινωνικές πεποιθήσεις του καθενός δεν είναι ένα σετάκι από ιδέες που επιλέγονται και υιοθετούνται εν κενώ, αλλά αντανακλούν τον τρόπο που τοποθετούμαστε μέσα στον κόσμο. Η σεξουαλικότητα είναι μια ακόμα εκδοχή αυτής της τοποθέτησης.

Υπάρχουν δυο διακριτές τοποθετήσεις απέναντι στον κόσμο, οι οποίες έχουν ψυχολογικό υπόβαθρο, πολύ συγκεκριμένες κοινωνικές εφαρμογές και μερικώς εκφράζονται από συγκεκριμένες πολιτικές τοποθετήσεις. Ο συντηρητισμός και η ανατρεπτικότητα.

Πριν συνεχίσω θέλω να θέσω δυο παραδοχές, τετριμμένες και πολυσυζητημένες εδώ και παντού, οι οποίες όμως συνεχίζουν να μην είναι αυτονόητες γι’ αρκετούς:
1. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σχέσεις εξουσίας.
2. Ο συντηρητισμός διατρέχει όλο το φάσμα των πολιτικών τοποθετήσεων.

Ας ξαναδούμε λοιπόν, για πολλοστή φορά, πώς δομούνται αυτά. Ως παιδιά μαθαίνουμε να δεχόμαστε ένα σωρό δεδομένων, τα οποία συχνά λειτουργούν ως θέσφατα: μη σκαλίζεις τη μύτη σου μπροστά σε κόσμο, φίλα τη θεία σου, πες ευχαριστώ, αν δεν κάνεις τα μαθήματά σου δε θα βγεις, αν πάρεις καλό βαθμό θα σου πάρω ποδήλατο, οι μεγάλοι έχουν πάντα δίκιο, κτλ, κτλ. Τα περισσότερα από αυτά δεν είναι ούτε «καλά», ούτε «κακά», είναι απλώς απαραίτητα για την ικανοποιητική ένταξη και προσαρμογή σε μια δομημένη κοινωνία. Δεν χρειάζεται σπουδαία ευφυΐα για να καταλάβει κανείς πώς όλα αυτά ενδοβάλλονται και μετασχηματίζονται με τον χρόνο σε ευρύτερες πεποιθήσεις περί λειτουργίας των ανθρώπινων σχέσεων και της κοινωνίας.

Σχηματικά, τα δυο άκρα στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις παραδόσεις είναι:

Συντηρητισμός: παίρνω αυτό που μου λένε και το ενισχύω. Το κάνω απαράβατο κανόνα. Άλλωστε αυτοί που διαμόρφωσαν έτσι τα πράγματα δεν ήταν βλάκες, ποιος είμαι εγώ να τα αμφισβητήσω; Τα πράγματα είναι έτσι γιατί είναι έτσι κι αν αλλάξουν θα γκρεμιστεί ο κόσμος. Η απειλή είναι τεράστια. Πρέπει με νύχια και με δόντια να προσπαθήσω να διατηρήσω την τάξη των πραγμάτων.

Ανατρεπτικότητα: όλα αυτά που μου μάθανε είναι αηδίες. Επειδή η κοινωνία λειτουργεί με τον αυτόματο, αυτό δε σημαίνει ότι αν αλλάζαμε τα πάντα θα χανόταν ο κόσμος. Ίσα-ίσα, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος αν έκανε ο καθένας αυτό που θέλει. Ο χειρότερος εχθρός είναι η βολή μας, η απροθυμία μας να έρθουμε σε σύγκρουση και να διακυβεύσουμε τα κεκτημένα.

Πώς μεταφέρονται αυτά σε σεξουαλικό πλάνο;

Συντηρητισμός: η μόνη ορθή σεξουαλικότητα είναι η ετεροφυλόφιλη σε σχήμα ένας προς έναν, το αρσενικό μπορεί να επιβάλλει σεξουαλική επαφή ενώ το θηλυκό όχι, άρα το αρσενικό είναι ανώτερο / ενεργητικό ενώ το θηλυκό κατώτερο / παθητικό, για να έρθεις σε σεξουαλική επαφή με κάποιον πρέπει να έχεις συναισθηματική / μακρόχρονη σχέση μαζί του, άτομα που δέχονται σεξουαλική επαφή δίχως συναισθηματική σχέση είναι ανάξια αντικείμενα προς χρήση, κτλ, κτλ

Ανατρεπτικότητα: η σεξουαλικότητα είναι κάτι που διαχέεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, η επιθυμία δεν μπαίνει σε στενά καλούπια, υπάρχουν αμέτρητες σεξουαλικά αποδεκτές πρακτικές και δραστηριότητες, το αρσενικό και το θηλυκό είναι συμπληρωματικά μέρη ενός συστήματος μη αξιολογικά οργανωμένα, η σεξουαλικότητα όπως και κάθε ανθρώπινη εκδήλωση θα πρέπει να γίνεται αποδεκτή ως τέτοια και να μην υπόκειται σε ηθικό ντρεσάρισμα, κτλ, κτλ.

Υπάρχει μια αχίλλειος πτέρνα σε καθεμιά από αυτές τις αντιλήψεις.

Στον συντηρητισμό είναι η ενοχικότητα. Επειδή ο ανθρώπινος ψυχισμός είναι δομημένος πάνω σε αντιθέσεις, άρα εξ ορισμού αντιφατικός, κάθε φορά που υιοθετούμε μια θέση, ένα κομμάτι μας παραμένει ανικανοποίητο. Είμαι μεν ετεροφυλόφιλος αλλά ντρέπομαι φριχτά που πεθύμησα να γαμηθώ με τον φίλο / τη φίλη μου. Αγαπώ τη γυναίκα μου και προσπαθώ να ξορκίσω την ιδέα ότι θα ήθελα να της κάνω τον κώλο κατακόκκινο καθώς τη γαμάω. Για να γίνει ανεκτή η ενοχικότητα και να μη μας οδηγήσει να πάμε να κόψουμε το κεφάλι μας από την απόγνωση του αδιεξόδου, μπαίνει κι αυτή σε νόρμες. Κάνω BDSM τα σαββατοκύριακα με τη γκόμενα κι εκτονώνομαι, η γυναίκα μου δεν ξέρει, ούτε πρέπει να ξέρει τίποτ’ απ’ αυτά. Στα επαγγελματικά ταξίδια πληρώνω αγοράκια, πράγμα που φυσικά δε θα μάθει ποτέ η μνηστή μου, κ.ο.κ. Αγαπημένο έργο: Τζέκυλ και Χάιντ.

Στην ανατρεπτικότητα είναι η κοινωνική συμμόρφωση. Μπορεί να έχω αποδεχτεί τις επιθυμίες μου και να μη νιώθω ένοχος γι’ αυτές, αλλά ξέρω ότι αν εκδηλώσω αρκετές από αυτές θα τιμωρηθώ, ενδεχομένως και πολύ σοβαρά. Είμαι τρελά ερωτευμένος με τη γκόμενα, αλλά πού και πού γουστάρω να ξεσκίζομαι με άντρες – πώς όμως να της το πω και να μη με παρατήσει; Θέλω να την δέσω χειροπόδαρα και να τη γαμήσω μέχρι τελικής πτώσεως αλλά μήπως την άλλη μέρα θα πάει να με καταγγείλει για κακοποίηση; Για να γίνει ανεκτή η ανάγκη για κοινωνική συμμόρφωση και να μη μας οδηγήσει να πάμε να κόψουμε το κεφάλι μας από την απόγνωση του αδιεξόδου, μπαίνει κι αυτή σε νόρμες. Κάνω BDSM τα σαββατοκύριακα με τη γκόμενα κι εκτονώνομαι, η γυναίκα μου δεν ξέρει, ούτε πρέπει να ξέρει τίποτ’ απ’ αυτά. Στα επαγγελματικά ταξίδια πληρώνω αγοράκια, πράγμα που φυσικά δε θα μάθει ποτέ η μνηστή μου, κ.ο.κ. Αγαπημένο έργο: Ο Χαμαιλέοντας.

Ηθικό δίδαγμα: ο μπάτσος είναι και μέσα μας και γύρω μας κι είναι πολύ δύσκολο να πούμε ποιος είναι ο πιο κραταιός. Είναι πολύ εύκολο να πετάμε κορόνες και να νουθετούμε τους άλλους να σκοτώσουν τον μπάτσο – εύκολο κι ευχάριστο, καθώς μας αποφορτίζει και στιγμιαία μας ανακουφίζει. Είναι πολύ δύσκολο να το παραδεχτούμε για την πάρτη μας. Δύσκολο μα αναγκαίο. Για την ακρίβεια, είναι ο μόνος τρόπος για να προσπαθήσουμε να ξεφύγουμε από τη δεινή θέση μεταξύ σφύρας και άκμονος και να επιχειρήσουμε να ζήσουμε αξιοπρεπώς. Μέσα μας και γύρω μας.

* Παρέμεινα στην αλφαβήτα και δεν μπήκα καθόλου στο ουσιαστικό θέμα «ΠΩΣ νοεί καθένας και ΠΩΣ συντρέχει τη σεξουαλικότητά του ακόμα κι όταν οι εκδηλώσεις της είναι ταυτόσημες σε ανθρώπους με ριζικά διαφορετικές νοοτροπίες» γιατί θεωρώ ότι πρόκειται για ψιλά γράμματα σε σχέση με το διανοητικό μπάχαλο του νήματος.

 

Απάντηση: Αναρχικός και αμφί



@ camera obscura: Οφείλω να πω δυό πράγματα ευθέως αγαπητή μου, και keep in mind σε παρακαλώ το ότι ξέρεις πως εκτιμώ ιδιαίτερα τις απόψεις σου, γενικά.

Προσπάθησα να βρω κάτι καλό να γράψω αρχικά γιά το ως άνω κείμενο, γιά να μην είμαι μόνο αρνητικός, μα δυστυχώς τίποτε δεν κατάφερα να βρω πλην του σταθερά περιποιημένου και σαφούς τρόπου γραφής σου... Στην ουσία του το κείμενο περιγράφει έννοιες εξαιρετικά σύνθετες με τρόπο τόσο απόλυτα μονοσήμαντο, τόσο σχηματικά, τόσο περιχαρακωμένα, τόσο άσπρο-μαύρο, που τελικά καταφέρνει να μην έχει καμμία συνάφεια με την πραγματικότητα. Η προσπάθειά σου ίσως να μείνεις στην άλφα-βήτα σε έκανε τόσο υπερβολικά υπεραπλουστευτική, που δεν παρουσίασες παρά καρικατούρες ανθρώπων και αντιλήψεων, σχεδιασμένες με πάρα πολύ χοντρό μαρκαδόρο. Μακράν απέχει όμως η πραγματικότητα όπως καλά γνωρίζεις, απ' τα cartoons. Μιά και δεν απευθύνεσαι λοιπόν σε παιδιά, θα ήταν ίσως προτιμότερο να μην χρησιμοποιούσες αυτή την παιδική γλώσσα. Πιστεύω ακράδαντα πως είναι πιό σύνθετα τα πράγματα μέσα στο μυαλό σου απ' ότι τα παρουσίασες, θα ήταν λοιπόν καλύτερο να μας έδινες την κανονική και πλήρη εκδοχή της σκέψης σου, κι όχι αυτή την ειδικά προσαρμοσμένη γιά πολύ απλοϊκά μυαλά, έκδοση...


 

 

Εγώ αντίθετα βρίσκω ότι σε ένα θέμα που στη βάση του είναι πρόβλημα ορισμών, είναι ίσως απαραίτητη η καταφυγή στην αλφαβήτα

 

Απάντηση: Re: Αναρχικός και αμφί

Βρίσκεις λοιπόν ακριβείς τους παραπάνω ορισμούς; Γιατί εγώ όπως είπα τους βρίσκω τόσο υπερβολικά σχηματικούς, ώστε να χάνουν κάθε ουσία...