Το κουτάκι

Καλησπέρα  

Στην μετάφραση του Ν.Μόσχου που έχω "κληρονομήσει" από τον μπαμπά μου, η μετάφραση είναι η εξής :

και

Έχουμε να κάνουμε με 2 θέματα.
Το 1ο είναι η αλλαγή των μεταφρασμένων (43-43 ή 44-44).
Το 2ο είναι το 43-44 στο πρωτότυπο.

Όσον αφορά στο πρώτο θα συμφωνήσω μαζί σου. Πιστεύω πως δεν πρέπει να διορθώνουμε ποτέ το πρωτότυπο κείμενο, ούτε τα νοηματικά λάθη, ούτε τα ορθογραφικά, παρά έχουμε υποχρέωση να προσπαθήσουμε να τα μεταφέρουμε και στην γλώσσα-στόχο. Εξάλλου, ένας συγγραφέας σπάνια κάνει αθέλητα λάθη, καθώς το κείμενο περνά συνήθως από έλεγχο, και πιστεύω πως, χρησιμοποιώντας κάτι που ξενίζει ή παρουσιάζεται ως λάθος, προσπαθεί να μας δώσει μια ιδέα, ένα νόημα.

Όσον αφορά το δεύτερο δεν μπορούμε να ξέρουμε.
Η αντιστοιχία των "λαθών" με τις ημερομηνίες έκδοσης και εξαφάνισης μου μοιάζει τυχαία αν και είναι προκλητική.
Η περίπτωση του να "ξέχασε" ο συγγραφέας τι είχε πει πριν από λίγο, ειδικά σε αυτό το σημείο το οποίο είναι από τα δυνατά του βιβλίου, μου μοιάζει και αυτό λιγότερο πιθανό.
Από όσο ξέρω στην γαλλική κουλτούρα αυτοί οι αριθμοί δεν έχουν κάποια σημασία.
Ίσως να έχει κάποια σχέση με την αριθμολογία ή την σημειολογία, πάνω στα οποία όμως δεν έχω σχεδόν καμιά γνώση.
Υπάρχει και η περίπτωση, να χρησιμοποιεί εν γνώση του και χωρίς να κρύβει κάποιο νόημα πίσω του, τον αριθμό 44, μιας και στο σημείο όπου χρησιμοποιείται, ο συγγραφέας μας δείχνει την δύναμη της εξουσίας του βασιλιά, προσθέτοντας αυτόματα ένα ακόμη ηλιοβασίλεμα στα 43 του μικρού πρίγκιπα.

(Στην ελληνική μετάφραση, αν χρησιμοποιούταν η φράση "όχι μόνον 44" αντί για "οχι 44", η σύνδεση με τα 43 θα ήταν άμεση οπότε αυτή μου η υπόθεση δεν θα ίσχυε. Το σκέτο "οχι", νιώθω πως δεν δημιουργεί μια τόσο δυνατή σύνδεση.
Στην αγγλική είναι "not forty-four times in one day" όπου και πάλι η σύνδεση δεν είναι ισχυρή.
Στο πρωτότυπο είναι "non pas à quarante-quatre" όπου έχουμε το ίδιο.)


Καθώς το γαλλικό πρωτότυπο μεταφράστηκε στα αγγλικά μόλις ένα μήνα μετά την έκδοσή του, πρόκειται στην ουσία για ταυτόχρονη παρουσίαση/ύπαρξη/αναγνώριση από το κοινό του γαλλικού και του αγγλικού κειμένου. Πολλοί υποθέτουν πως οι μετέπειτα εκδόσεις στα γαλλικά, αποτελούν μεταφράσεις του αγγλικού κειμένου, οπότε ίσως αναπαραγάγουν το λάθος που υποτίθεται πως έγινε στην πρώτη προς τα αγγλικά μετάφραση. Αυτό αν υποθέσουμε πως στο πρωτότυπο ήταν 43-43 ή 44-44.
Δυστυχώς δεν έχω κατά νου κάποια έκδοση του ’43, αλλά επιφυλάσσομαι να ψάξω αύριο στην σχολή και να σου πω.

Από ότι έχω διαβάσει στο net (δυστυχώς δεν θυμάμαι κάποιο link), το πρωτότυπο ανέφερε 43 ηλιοβασιλέματα τα οποία έγιναν 44 στην αγγλική μετάφραση της Wood ( ; ) ως φόρος τιμής στον συγγραφέα, ο οποίος πέθανε στα 44.

Αν σκεφτούμε ότι ,οι αλλαγές, του πρωτοτύπου από τον μεταφραστή, που γίνονται συνήθως δεκτές, είναι όταν αφορά σε στοιχεία του πολιτισμού, της κουλτούρας, ίσως πρέπει να δούμε την σημασία του 43 και του 44 για τους Γάλλους κι ειδικά την περίοδο που γράφτηκε το κείμενο, μέσα δηλαδή στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, λαμβάνοντας υπόψη την δράση του συγγραφέα εκείνη την εποχή.
Χωρίς να θυμάμαι ημερομηνίες, είχα διαβάσει πως το 43 του πρωτότυπου αντιστοιχούσε στις μέρες που χρειάστηκαν οι Ναζί για να κατακτήσουν την Γαλλία, και γι’ αυτό ο μικρός πρίγκιπας ήταν τόσο λυπημένος την «ημέρα» των 43 ηλιοβασιλεμάτων. Το 43ο ήταν η τελευταία μέρα όπου η Γαλλία ήταν ελεύθερη.
Εδώ έχουμε αυτό το πολιτιστικό στοιχείο, όπου όμως δεν μπορεί να βρεθεί αντιστοιχία στις γλώσσες-στόχους. Και σίγουρα το 44 δεν αποτελεί αντιστοιχία οπότε μάλλον μεταβλήθηκε ως σημείο της ηλικίας του συγγραφέα, πολύ κακώς(κατά την γνώμη μου).

Δεν ξέρω κατά πόσο θα βγάλεις άκρη, είναι κυρίως σκόρπιες σκέψεις και πληροφορίες από το net (από μνήμης). Ελπίζω να βοηθήσει κάπως 





---------- Post added at 01:50 ---------- Previous post was at 01:43 ----------

Α, δωράκι ε;; Χμμμ, ακούσαμε για μαργαρίτες και αρχίσαμε τις γαλιφιές ε;;;;;  

 

Ευχαριστώ Κυριούλη μου      






---------- Post added at 01:53 ---------- Previous post was at 01:50 ----------

Πάω κι εγώ σιγά-σιγά γιατί τα γραμματάκια στο βιβλίο άρχισαν να θολώνουν και εγώ να εκνευρίζομαι  

Καληνύχτα μας και καλό ξημέρωμα 

 


υγ: νιώθω πως μετά από μένα θα ποστάρει ένας τεντυμπόις!!!! Για να δούμε αν έχω δίκιο....  

 

Λάθος έκανες, εγώ πόσταρα.  



Καληνύχτα εξυπνούλα μ.

 

Απάντηση: Re: Το κουτάκι

Έχει το δικαίωμα να αρνηθεί  
Όχι να σε ικανοποιήσει, αλλά όχι έξω από εδώ  

 

Απάντηση: Re: Το κουτάκι

Είσαι teddy boy  

 

 

Απάντηση: Το κουτάκι

Μικρή μου σου έφερα παρέα...

 

...έψαχνε σπίτι  

 

Kαλημέρα Georgia,
αφήνω τον πίνακα έξω από την πόρτα..
 

(Φτιάξε με τη φαντασία σου,τον δικό σου κόσμο και όταν το καταφέρεις,να είσαι σίγουρη.. θα μπορείς να τον χωρέσεις ακόμη και σε ένα κουτάκι!)



..και ένα τραγουδάκι..

^*^
​

 

Απάντηση: Το κουτάκι

ενα τραγουδακι κι'απο μενα... 

 

Εμ, έπρεπε να το φανταστώ!!!Δεν πειράζει, ελπίζω να το πετύχω την επόμενη φορά 

Αυτό σημαίνει πως δεν θα κάνω ούτε επισκέψεις κατ' οίκον;;;  

Μμμμμ, τι υπέροχος σκυλάκος! Και στο κατάλληλο μέγεθος!
Θα τον ονομάζω Pti  

Η αλήθεια είναι πως χάθηκα λίγο στις σκέψεις μου, αλλά τουλάχιστον έβγαινε κάποια άκρη.
Στο γαλλικό κείμενο δεν είχα παρατηρήσει παρόμοια λάθη, οπότε ας υποθέσουμε οτι "γνώριζε", όπως αναφέρει και το link, και έτσι χρησιμοποίησε το 44 σαν υπαινιγμό προς την τελευταία του μέρα εν ζωή.

Υγ: στο link με τσίμπησε λίγο η φράση "Men don't kill themselves, and Saint-Ex was a Man."

Σε ευχαριστώ πάααααρα πολύ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 
Είναι πολύ γλυκό και όμορφο και ταιριαστό!! 
Σε ευχαριστώ    

---------- Post added at 15:37 ---------- Previous post was at 15:35 ----------

~~~~~~~~~~~~





Θα σας αφήσω τώρα, πάω να κουκουλωθώ για λίγες ωρίτσες  



@ underherfeet

 

Ρίξε μια γρήγορη ματιά έξω από το παράθυρο..


 

 

     Μου αρέσουν πολύ οι στίχοι του! 

Ω!Τελικά σε πολύ ωραίο μέρος είναι το κουτάκι.Γι' αυτό έχω επισκέψεις:mwink:
Μακάρι να μπορούσα να κάτσω σε εκείνη την καρεκλίτσα και να χαζεύω τριγύρω νιώθωντας την δροσιά του αέρα και την μυρωδιά των λουλουδιών 


Υγ: ο Κυριούλης μου πρότεινε να διαβάσω το βιβλίο του Pascal Bruckner "Το θείο βρέφος" ("Le divin enfant") και σας το προτείνω κι εγώ με την σειρά μου, γιατί μου άρεσε πάρα πολύ:nod: Το τελείωσα σε λιγότερο από 5 ώρες! Υπέροχο!!  

Επόμενη στάση "Οι κλέφτες της ομορφιάς" ("Les Voleurs de beauté") του ιδίου 

 

  Μου αρέσουν περισσότερο τα όρια που τεντώνονται και σπάνε.  

=====

Η δική μου εκδοχή για το κουτάκι θα ήταν σαφώς πιο αυστηρή. Ίσως κάπως έτσι...

 
​

... χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες.



Υ.Γ. Και μία, σχετική/άσχετη ( ), μουσική συνοδεία για το ποστ.