Πως είναι ένας Κυρίαρχος/η στην ζωή Του?

hephestus, ο MindMaster τα είπε όλα!

Αναρωτιέμαι εάν,κάποιος υποτακτικός προσέγγιζε μια Domme,προβάλλοντας τον δυναμισμό του χαρακτήρος του (εάν υπάρχει,σαφώς) και όλη του η στάση φανέρωνε την επιθυμία του για ίση αντιμετώπιση.. Τι θα γινόταν τότε; Θα εξακολουθούσε η Domme να του φέρεται με άνισους όρους;

Απ'την άλλη,δεν ξέρω αν τα μάτια του υποτακτικού,θα έπρεπε να κοιτούν απ'ευθείας τα μάτια της Domme..   Μήπως έτσι χάνεται η "μαγεία";  

Πάντως,για την ιστορία και μόνον,έχε υπ'οψιν σου πως,υπάρχουν υποτακτικοί που πλησιάζουν μια Κυριαρχη γυναίκα και προσπαθούν να έχουν τον έλεγχο της κατάστασης,ρωτούν μόνον χωρίς να λένε πολλά πολλά για εκείνους,και γενικότερα προσπαθούν να κατευθύνουν εκείνοι τις συζητήσεις. Δεν γνωρίζω γιατί συμβαίνει αυτό..τώρα τελευταία το συνειδητοποίησα και το "δουλεύω" ακόμη..



^*^

 

Μιλάς για την φάση της αρχικής γνωριμίας από μακρυά υποθέτω πάντα, σε αυτή τη φάση αναφέρομαι από την αρχή, όχι όταν την έχεις γνωρίσει πια από κοντά. Κάθε φορά που με καθόλου επιθετική ούτε εριστική διάθεση, αλλά με ευγένεια και αρκετό παράπονο ζητούσα κάποιες στοιχειώδεις πληροφορίες, παρά το ότι εγώ της είχα δώσει μέχρι και τον αριθμό ταυτότητας μου που λέει ο λόγος, εκείνη αρνιόταν να μου δώσει οποιαδήποτε πληροφορία για εκείνη ακόμα και όταν είχε περάσει αρκετός καιρός και οι άνισοι όροι εξακολουθούσαν να είναι άνισοι. Ακόμα κι όταν πια είχε αναπτυχθεί τέτοια οικειότητα που εκείνη ήξερε ακόμα και τι ωράρια έχω.

Τί είδους δυναμισμός χωράει σε τέτοιες περιπτώσεις ; Να πεις "απαιτώ να μου πείτε τι κάνετε στη ζωή σας" αλλιώς η επικοινωνία μας διακόπτεται εδώ ; Με την υποτακτική ιδιοσυγκρασία σε οποιοδήποτε στάδιο υποτακτικά επικοινωνείς μαζί της από τη στιγμή που η ίδια μάλιστα σε θεωρεί εν δυνάμει σκλάβο της και σε ενθαρύνει να συνεχίσεις να επικοινωνείς. Κρυβόμαστε από κανέναν όμως ; Και στο κάτω κάτω είχε όλα τα στοιχεία μου και αν της έκανα ζημιά θα μπορούσε να μου κάνει ζημιά, εγώ δεν είχα τίποτα σχεδόν και διακινδύνευα και την ασφάλειά μου στο κάτω κάτω. Δεν συμφωνώ μ'αυτό που έγραψες για το μυστήριο και τη γοητεία του μακρυά. Οι άνθρωποι πρέπει να ναι ρεαλιστές και να θαραλέοι και να μάθουν να κοιτάζονται στα μάτια. Από μακρυά κι εγώ μπορώ να λέω σε μια Κυρία ότι είμαι ένας βιομήχανος μποντιμπιλντεράς με 30 χρόνια εμπειρία στο bdsm, o καθένας από κοντά δείχνει την αλήθεια του. Αυτά τα νεφελώδη, τα αινιγματικά κλπ είναι καλά για bdsm fiction ιστορίες, όχι για την πραγματικότητα.

 

Απάντηση: Re: Πως είναι ένας Κυρίαρχος/η στην ζωή Του?

hephestus; Mε πήδηξες...  

Θα απαντήσεις και σε μένα μήπως, ή να πιαστώ από την απάντησή σου στη Lady_Dementia, με την οποία εν πολλοίς συμφωνούσαμε, σ' αυτά που γράψαμε πριν;

 

Re: Απάντηση: Πως είναι ένας Κυρίαρχος/η στην ζωή Του?

Eγώ παραδίδω συνήθως από την αρχή τα ηνία οπότε παραδέχομαι ότι έχω ευθύνες. Την πλησιάζω ως εν δυνάμει σκλάβος και αυτό με επηρρεάζει ασφαλώς και στον τρόπο που επικοινωνώ μαζί της ακόμα και στο αρχικό φιλικό αν μπορούμε να το πούμε επίπεδο. Η υποτακτικότητα μου όμως στην επικοινωνία δεν βλέπω να σχετίζεται αναγκαστικά με την αμοιβαιότητα και την ειλικρίνεια στο άνοιγμα.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Πως είναι ένας Κυρίαρχος/η στην ζωή Του?

Το να προσεγγίζεις ως δυνάμει σκλάβος είναι αναμενόμενο, και πιθανότατα δεν μπορείς να κάνεις κι αλλοιώς. Όχι όμως και σαν ήδη σκλάβος, έτσι δεν είναι; Όσο χαμηλώνεις εσύ, τόσο ψηλότερα αισθάνεται ο άλλος, δεν είναι εύλογο; Δεν είναι όμως ταυτόχρονα λογικό πως πρέπει να καταλάβει πως εσύ δεν είσαι ένα με τη γη, πως δεν είναι όλα ίσωμα, πως κι εσύ κάτι περιμένεις να πάρεις, πως κι εκείνος (εκείνη) πρέπει να καταβάλλει κάποια προσπάθεια, και κάτι να επενδύσει;

Πρέπει λοιπόν να βρεις τον τρόπο να περιορίσεις κάπως την υπερβολική πρώιμη δοτικότητα, να πετύχεις κάποια ισορροπία ανάμεσα στην υποτακτική συμπεριφορά και την ουσία στην επικοινωνία, και να καταφέρνεις να θέτεις κάποιους όρους. Και ο καιρός γιά να θέσεις όρους σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι, ακριβώς, η αρχή. Όταν θα είσαι ήδη σκλάβος, θα είναι αργά...

Δεν έχεις άδικο ως προς το "όχι αναγκαστικά", βλέπεις όμως τί εισπράττεις, στην πράξη... Δεν πιστεύω πως είναι έτσι σε όλες τις περιπτώσεις βέβαια, μάλλον σε κακή συγκυρία οφείλεται το ότι έχεις αντιμετωπίσει πάντα το ίδιο. Εσύ όμως, γιατί ανοίγεσαι όσο ανοίγεσαι, όταν δεν βλέπεις κάτι ανάλογο από την άλλη πλευρά; Πιστεύεις στα σοβαρά πως το να ξεγυμνώνεσαι εσύ τελείως μπροστά σε κάποια που δεν σου αποκαλύπτει το παραμικρό, σε κάνει πιό επιθυμητό στα μάτια της; Ότι την κάνει έστω να σε αισθάνεται σαν πιό οικείο, παρά αν δεν το έκανες; Αν έτσι σκέφτεσαι και συνειδητά πράττεις έτσι, πιστεύω πως πρέπει να αναθεωρήσεις. Αν δεν κάνω λάθος άλλωστε, δεν έχεις δει ως τώρα θετικά αποτελέσματα, από αυτή την τακτική...


Και μιά παρατήρηση σχετική με την απάντησή σου στη Lady_Dementia: Όταν εκείνη έγραψε αυτό

δεν νομίζω πως εννοούσε αυτό που κατάλαβες προφανώς εσύ, απαντώντας έτσι:

Πιστεύω πως με τον προβληματισμό περί του κατά πόσο θα πρέπει τα μάτια του υποτακτικού να κοιτούν αυτά της Domme "απ' ευθείας", η Lady δεν εννοούσε την απόσταση, το κοντά ή το μακρυά δηλαδή, αλλά την οπτική γωνία, την κλίση, το "αφ' υψηλού" δηλαδή, ή το "από χαμηλά", ή το "στα ίσια"...

 

Ο κυρίαρχος είναι ακριβώς όπως οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος , με μία μόνο μικρή (πλην όμως καίρια) διαφορά.

Έχει θέση.
Και δεν αναφέρομαι σε θέσεις απέναντι σε ζητήματα γενικώς.Κάτι που , έτσι κι αλλιώς , έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι μέσα στη ζωή.Και μάλιστα σε αρκετές των περιπτώσεων αυτές βρίσκονται να είναι και αρκετά ενδιαφέρουσες θα έλεγα.

Έχει θέση ζωής.Στάση ζωής.
Μια στάση τέτοια όπου ερχόμενος κάποιος σε επαφή μαζί της , οι μόνες επιλογές που του δίνονται είναι , είτε να την ερωτευθεί , είτε να την αγνοήσει.

Τόσο απλά , τόσο πολύπλοκα...

 

Απάντηση: Πως είναι ένας Κυρίαρχος/η στην ζωή Του?

Και οι δυο σωστοί. Ο καθένας από την δική του πλευρά μια και αναφέρεστε σε διαφορετικά πράγματα.

@heresy
Δεν είναι για όλους σεξουαλική και μόνο προτίμηση το bdsm.
Έτσι και να θέλουν, δεν μπορούν να πάψουν να είναι αυτό που είναι βγαίνοντας από την κρεβατοκάμαρα «ή όπου αλλού».
Δεν μπορώ να γνωρίζω τι ακριβώς και πως το εννοούσε η Sumisa, αλλά εικάζω πως αναφερόταν σ αυτό που λέω και όχι στο αν όταν πηδιόμαστε γουστάρουμε πόνο.
Ένας σκλάβος – με την ερμηνεία που εγώ δίνω στον όρο και όχι με την ελευθεριάζουσα ερμηνεία που θέλει κάθε bottom και υποτακτικό να ονομάζονται έτσι επειδή είναι πιο «πιασιάρικο»- είναι σκλάβος ακριβώς επειδή έχει μια συγκεκριμένη ψυχοσύνθεση – το ίδιο ισχύει για τον ανάλογο του Α.

Ένας σκλάβος μπορεί να είναι διευθυντής, μπορεί να είναι πολλά. Και πιθανόν στα μάτια παρατηρητών να μοιάζει και κυριαρχικός.
Αλλά εκείνα που διαχωρίζουν τους πραγματικά Κυριαρχικούς από τους υποτακτικούς δεν αφορούν τόσο εξωτερικές αποκλειστικά εκφράσεις και συμπεριφορές, όσο τις εσωτερικές διεργασίες που υπάρχουν πίσω τους.

Μπορώ να βάλω κάποιον στη θέση του με 1002 διαφορετικούς τρόπους. Και μπορεί εξωτερικά να μοιάζω αμείλικτη και ήρεμη, επειδή έμαθα να επιβιώνω σε μια κοινωνία που θεωρεί την υποχωρητικότητα αδυναμία - πέραν της υποχωρητικότητας προς την ίδια και τους κανόνες της- και αν δεν μάθει ένας υπο να συμπεριφέρεται με συγκεκριμένους τρόπους είναι σαν να δίνει άδεια να τον θυματοποιήσουν.
Αυτό ονομάζω εγώ "δυνατότητα της προσωπικότητας να ανταποκρίνεται στις διαφορετικές συνθήκες κάθε φορά, δυνατότητα σωτήρια και αναγκαία για την επιβίωσή μας". Αλλά αυτή η προσαρμοστικότητα της προσωπικότητας αφορά μόνο όσα είναι ορατά στο μάτι από έναν παρατηρητή.

Προσωπικά όσο και να έχω δουλέψει για να μπορώ να αντεπεξέρχομαι σε τέτοιες καταστάσεις όπως αυτή που περιγράφω, εσωτερικά, δεν είμαι ήρεμη και η συμπεριφορά μου έρχεται σε σύγκρουση με την εσωτερική μου επιθυμία να μην δυσαρεστώ τους άλλους. Με τα χρόνια βέβαια έμαθα να ξεπερνώ γρήγορα τις ενοχές και τα αισθήματα ντροπής για αναγκαίες σκληρές συμπεριφορές, με Τον Κύριο μου δε, αξιοποιώ την δική Του άφεση και τα δικά Του κριτήρια, αλλά αυτό δεν σταματά την γέννηση ανάλογων συναισθημάτων εντός μου, έστω και για λίγα δευτερόλεπτα.

Ένας Κυρίαρχος μπορεί να συμπεριφερθεί φαινομενικά το ίδιο, η διαφορά είναι πως Εκείνος δεν θα είναι εσωτερικά σε σύγκρουση με τον ίδιο του τον εαυτό όπως εγώ. Οπότε αυτό που λέει η sumisa, είμαστε ένα ενιαίο σύνολο όλων όσων είμαστε, όπου κι αν είμαστε, δεν αφορά ούτε το κολάρο που θα βάλω στη δουλειά - ούτε οποιεσδήποτε άλλες "αστείες" εικόνες, επειδή δεν είμαστε όλοι αποκλειστικά σεξουαλικά και μόνο κυριαρχικοί και υποτακτικοί και μετά βγάλαμε τον ρόλο και συνεχίζουμε την straight ζωή μας.

Όσοι μπορούν- μαγκιά τους. Κι όσοι δεν μπορούν και πάλι μαγκιά τους. Αφορά το ποιοι είμαστε και δεν μπορούμε να είμαστε όλοι το ίδιο, με ίδιες ανάγκες, ίδιες αντιλήψεις και ίδιες ψυχοσυνθέσεις.

Έτσι εσύ έχεις δίκιο απ το καμπαναριό σου να θεωρείς πως ο σαδομαζοχισμός σου τελειώνει όταν τελειώσει η όποια σεξουαλική σκηνή, κάποιοι άλλοι απ το δικό τους γνωρίζουν πως ο δικός τους ακόμα και να ήθελαν δεν μπορεί να τελειώσει εκεί. Το κουβαλούν μέσα τους πάντα και παντού.

 

Απάντηση: Πως είναι ένας Κυρίαρχος/η στην ζωή Του?

για μενα ενας κυριαρχος ειναι ενας φιλοσοφος του ερωτα με μια ιδιαιτερη αισθητικη αντιληψη.δεν μπορω να φανταστω εναν master που θα τρωει πατσα και θα κουναει πλαστικες σημαιες στις εκλογες.........

 

Απάντηση: Re: Πως είναι ένας Κυρίαρχος/η στην ζωή Του?

το προβλημα οταν δεν βρισκεις ειναι :
α) τι ψαχνεις β) που το ψαχνεις γ) αν εισαι ετοιμη και αποφασισμενη να βρεις

---------- Post added at 00:47 ---------- Previous post was at 00:41 ----------

αψογο...συμφωνω (δεν πειραζει να συμφωνει καποιος με καποιον αλλον ...ε??)

---------- Post added at 00:58 ---------- Previous post was at 00:47 ----------

Το να εχεις αρχισει απο το μηδεν, να μη σου εχει χαριστει ουτε μια δεκαρα, και -διατηρωντας ανεπαφη την εκκεντρικοτητα σου- να εχεις πετυχει πολλα περισσοτερα απο οτι περιμεναν οι αλλοι που σε ελεγαν "ρεμαλι' δεν ειναι τροπος να κυριαρχησεις στη ζωη...Το να καταφερεις πχ να εχεις περισσοτερα προσοντα απο τους καθηγητες σου στο πανεπιστημιο ...και να τους εχεις γυρισει στην πλατη...δεν σε κανει κυριαρχο της ζωης σου!!!!

 

Απάντηση: Πως είναι ένας Κυρίαρχος/η στην ζωή Του?

Νομίζω οτι αυτό είναι κάτι που προσδιορίζει τον τρόπο με τον οποίο το περιβάλλον αντιλαμβάνεται κάποια απο τα χαρακτηριστικά τις πράξεις και τον τρόπο αντίλυψης των δεδομένων που παρουσιάζονται στην ζωή μου.

η λέξη προσδιορισμός δεν είναι για εμένα κατατοπιστική. Θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει, προσωπική θεώρηση παρελθοντικών δεδομένων ή μία απλή περιγραφή των στοιχείων στα οποία αντικατοπτρίζεται η τάση της Κυριαρχίας.

Θα μου χρησιμευε μία διευκρίνηση της λέξης και άρα της ερώτησης.

-Ο τρόπος με τον οποίο χειρίζομαι τις καταστάσεις θα ήταν το πρώτο. δηλαδη έχοντας την τάση να σκέφτομαι τρόπους πραγματοποίησης της θέλησης μου.
-Ο άμεσως τρόπος αντιμετόπισης και ανάλυψης ευθυνών,
-η τάση μου να διδάσκω και να αλλάζω τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν οι γύρω μου την πραγματικότητα και τον εαυτό τους,
- δυνατότητα επίγνωσης της άγνοιας μου και μετατροπή της σε εργαλείο εκμάθησης και καλλιέργειας.
-οι επαγγελματικές μου επιλογές (οχι ηθοποιός- σκηνοθέτιδα, όχι μουσικός- μαέστρος)
-η τάση μου να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο σαν ένα γλυπτό που αν το διαμορφώσω σωστά θα φτάσει την υπερτατη ομορφιά του (την οποία παρα ελαχίστων εξεραίσεων η πλειοψηφία δεν είναι σε θέση να αντιλυφθεί ως δυνατότητα) .....
-φυσικά ο τρόπος διεξαγωγής σεξουαλικών και ερωτικών δραστηριοτήτων.
-Η επιλογή μου για συνεχή αλλαγή και εξέλιξη του εαυτού μου και του περιβάλλοντός μου.
-η τάση μου για πνευματική εξέλιξη


Υποθέτω αυτά είναι κάποια χαρακτηριστικά που ίσως απαντάνε στην ερώτηση. Αν και πιστεύω οτι μία τέτοια κατηγοριοποίηση του ψυχισμού ενος ανθρώπου (είτε κυριαρχου είτε άλλου "κλάδου") είναι αρκετά στείρα..

ΟΠωσδήποτε δεν μπορώ να βγάλω το μαστήγιο στον εργοδότη μου στο γραφείο και να τον τιμωρήσω που του πήρε 2 χρόνια να αντιλυφθεί οτι αυτο που του πρότεινα θα γλύτωνε στην εταιρία τουλάχιστουν 8.000 κάθε χρόνο και θα μείωνε την διαδικασία παραγωγής στο 1/4ο.

Στην συκεκριμένη περίπτωση έπρεπε να περιμένω 2 χρόνια μέχρι να φτάσει ο εγκέφαλος του να επεξεργαστεί την πληροφορία. Υποθέτω υποτάχτηκα στις ταχύτητες επεξεργασίας χαχαχαχαχαχαχα.

Η στάση μου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υποτακτική απο την άποψη οτι αναγκάστηκα να δεχτώ την θέληση του για ένα χρονικό διάστημα με αποτέλεσμα να καθυστερεί η ταχύτητα παραγωγής μου.

Φυσικά το ρίσκο που παίρνω όταν εφαρμώζονται οι προτάσεις μου και η ανάλυψη της ευθύνης, αν αποδειχτεί ζημιωγόνος η προταση μου είναι μάλλον κυριαρχική τάση..

οποτε εξαρτάται απο το πως το βλέπει κανείς.

προσωπικά θα πηγαινα και στην άκρη του κόσμου. ζω με όσα ακριβώς είμαι ικανη να βγάζω για να μην εξαρτώμαι οικονομικά και ψυχολογικά απο την οικογένεια μου. Θεωρώ οτι αυτό θα έπρεπε να κάνουν και οι "υποτακτικοί" στη ζωή τους. Δεν νομίζω οτι θα επρεπε να ισχύει κάτι διαφορετικό στη ζωή κανενός..

Το να περνάω απαρατήρητη ή να φαίνομαι εκεί που θέλω και χρειάζεται το χρησιμοποιώ σαν όπλο.

Το να κρατάει κανείς χαμηλό προφίλ σε κάποιες περιπτώσεις δεν είναι θέμα κυριαρχικού χαρακτήρα αλλα σοφίας...

Ο Vladimir Dracula δεν έκανε αισθητη την παρουσία του όταν ήταν δέσμιος των Τούρκων. Την έκανε πολύ αργότερα, όταν χρειαζόταν-ΕΠΕΙΔΗ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ, με έναν πολύ αποτελεσματικό τρόπο.
Αν την είχε κάνει νωρίτερα μάλλον δεν θα ζούσε για να κυριαρχήσει

 

Απάντηση: Πως είναι ένας Κυρίαρχος/η στην ζωή Του?

α ναι..νομιζω οτι ένα απο τα εντονότερα χαρακτηριστικα των κυριαχικών ανθρώπων ειναι η τάση τους να γελάνε με τις απόπειρες εκφοβισμού

 

Απάντηση: Πως είναι ένας Κυρίαρχος/η στην ζωή Του?

Εχει ''ψυχη'' και διεκδικει αυτο που εχει βαλει στοχο η'' ποθει με στυλ και ανεση..ειτε ειναι επαγγελματικο ειτε ερωτικο, ΠΑΝΤΟΤΕ ξερει τι θελει και ''δουλευει'' γι αυτο.. με οραμα, σχεδιο, αισιοδοξια, πυγμη αλλα πανω απ'ολα εμπιστοσυνη στις δυνατοτητες του..η πραγματικη ικανοποιηση του Κυριαρχου ερχεται οταν καταφερει ''κατι'' που για τους περισσοτερους φανταζει αδυνατον γιατι ως γνωστον, η αξια του ''ηττημενου''(υ) λαμπρυνει την αξια του νικητη(Κ)