Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος Ricardo, στις 22 Απριλίου 2006.

Tags:
  1. G_E

    G_E Contributor

    RE: RE: Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;

    Συμφωνώντας με τον Dolmance ότι ο Αφέντης (όπως και καθε σοβαρός άνθρωπος) δεν μπορεί να είναι κλαψομούνης, δεν καταλαβαίνω τις απόψεις πού λίγο ως πολύ θεωρούν απαραίτητη για το BDSM τη συναισθηματική λοβοτομή.

    Δε μπορεί ένας Κυρίαρχος να είναι συναισθηματικά πλούσιος, να έχει συναισθήματα για την (τις) σκλάβα (ες) του και να τα διαχειρίζεται? Χρειάζεται μια ασπίδα ορθολογικής ψυχρότητας για να τα καταφέρει?. Μερικοί ίσως να τη χρειάζονται σε κάποια περίοδο της ζωής τους ή και για πάντα. Αλλά αυτό δεν μπορεί να είναι το ζητούμενο. Το BDSM είναι πρωτίστως ερωτικό.
     
  2. DreamMaster

    DreamMaster Regular Member

    Νομίζω πως καταλαβαίνω τί θελει να πει η MPslave και ελπίζω πως σωστά κατάλαβα ότι δεν γενικεύει αλλά επισημαίνει μια ομάδα ανθρώπων που κάνουν BDSM (ή βανίλα ή οτιδήποτε άλλο, εδώ που τα λέμε...) προσπαθώντας να μην έχουν συναισθηματική εμπλοκή, επειδή είναι ΑΝΙΚΑΝΟΙ να έχουν συναισθηματικό κόσμο.

    Ναι, είναι επικίνδυνοι (χωρίς εισαγωγικά) αυτοί οι άνθρωποι, εκτός αν είναι κανείς μαζί τους με την γνώση ότι εξερευνά (ή απολαμβάνει!) μια σχέση με έναν τέτοιον άνθρωπο.

    Εγκρίνω και επαυξάνω την μεταφορά του KyriosG με τον χαρακτηρισμό "συναισθηματικά ανάπηροι". Θέλω επίσης να επισημάνω μιαν "αδικία" της φύσης, στον τρόπο που διαφέρουν οι σωματικά και οι ψυχικά ανάπηροι άνθρωποι.

    Αν γνωρίσεις έναν άνθρωπο χωρίς πόδια, αμέσως, με την πρώτη ματιά, εξαιρείς την πιθανότητα να γίνετε αχτύπητο δίδυμο στο beach volley (προσεγμένο παράδειγμα). Ποτέ δεν περνά από το νου σου κάτι τέτοιο, δεν έχεις ποτέ τον κρυφό πόθο ότι μπορείς να τον "αγαπήσεις" αρκετά ή να τον κάνεις να σε "αγαπήσει" αρκετά για να τον αλλάξεις. Τον δέχεσαι (ή δεν τον δέχεσαι) όπως είναι, και με γνώση όλων των άλλων υπέροχων πραγμάτων που μπορείς να κάνεις μαζί του - πλην beach volley.

    Αυτή η άμεση "αποκάλυψη" και συνακόλουθη ταξινόμηση των προσδοκιών δεν συμβαίνει δυστυχώς (ή ευτυχώς, για τους περιπετειώδεις...) με τους "συναισθηματικά ανάπηρους". Μ΄αυτούς, μπορείς να περάσεις πολλά χρόνια, ακόμη και μοιραζόμενος τράπεζα και κλίνη, και να πλανάσαι πλάνην οικτρά. Το αν είναι αυτο-πλάνη ή όχι, μπορεί να αλλάζει τις ευθύνες, αλλά λίγο αλλάζει τις συνέπειες.

    Αυτό συμβαίνει γιατί η ψυχική ζωή είναι εσωτερική και εξωτερικεύεται μόνον με την συμπεριφορά, η οποία όμως μπορεί (θέλει  να την μασκαρέψει. Αφού είναι εσωτερική, λογικό είναι οι όροι της εξωτερικής πραγματικότητας (π.χ. η με μια ματιά αναγνώριση των "φυσικών" δυνατοτήτων και αναπηριών) να μην έχουν μεγάλη εφαρμοσιμότητα.

    Στην ουσία του θέματος της MPslave: δεν νομίζω πως στατιστικά αποδεικνύεται ότι το BDSM είναι καταφύγιο των "συναισθηματικά αναπήρων". Εχει και το BDSM το μερτικό του απο δαύτους, αλλά έξω από αυτό έχω δει πολύ περισσότερους, στατιστικά πάντα. Στο BDSM βέβαια, είναι λίγο πιο επικίνδυνοι λόγω της πιθανής χρήσης αλόγιστης ψυχικής ή και σωματικής βίας, ελέω κατά φαντασία "πρωτοκόλλων".

    Τέλος, θα ήθελα να βάλω και τη δική μου πινελιά στο θέμα. Ανέφερα και στο νήμα για τους Players την περίπτωση "τσογλάνι" (δεν γνωρίζει φύλο ο χαρακτηρισμός). Εχω διαπιστώσει, δηλ. ότι η "συναισθηματική αναπηρία" συναγωνίζεται πλέον την "έλλειψη στοργής και προδέρμ στα παιδικά χρόνια" ως απολογητικό καταφύγιο του κάθε τσόγλανου που είναι απλώς ένας / μία κακομαθημένος / η που δε μπόρεσε ποτέ να ξεφύγει από την απαίτηση να τον αφήνουμε να σκαλίζει τη μύτη του στο τραπέζι και να μπορεί ανενόχλητος να βγαίνει από το μπάνιο χωρίς να τραβάει καζανάκι.

    Και το BDSM είναι ένας χώρος που προσφέρει καταφύγιο σε κακομαθημένα τσογλάνια, όχι τόσο γιατί αυτά (αυτοί / αυτές) εκμεταλλεύονται την "τελετουργία της βίας" αλλά γιατί υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι - πολλές πρόθυμες να τους κάνουν, στα μάτια τους, upgrade, απο "τσογλάνια του κοινού ψυχικού δικαίου" σε "συναισθηματικά ανάπηρους" που δεν βρήκαν ως τώρα την κατανόηση που τους αξίζει...

    Καταλαβαινόμαστε, νομίζω...

    Dream

    -----------------
    "sucker love I always find, someone to bruise and leave behind..." - Placebo
     
  3. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Απόλυτα...
     
  4. Dome of Affection

    Dome of Affection Contributor

    Αγαπητέ Κύριε Dream , όπως και ο Κyrios G , και οπως πάντα ναι σωτά αντιληφθήκατε τα γραφομενά μου και ομολογώ ότι χαίρομαι ιδιαιτέρως γι'αυτό!

    Χαιρομαι επίσης που τονίσατε την ποσοστιαια αναλογία αλλα και την επικινδυνότητα αυτής της μικρής μειοψηφίας

    Τα σέβη μου
     
  5. Guest05

    Guest05 Guest

    Μπορεί κάποιος που «συναισθηματικά ανάπηρος» να είναι , ας πούμε αλαζονικός;*

    Μπορεί ένας «συναισθηματικά ανάπηρος » να το παίζει μάγκας και παλικαράς , εραστής και καθοδηγητής ;**
    Μα είναι δυνατόν ο «διασωληνωμένος συναισθηματικά » να πουλάει φύκια για κορδέλες μέσα απ' την «Συναισθηματική εντατική»;

    *Ξέρω πολλούς, αγαπητέ μου DreamMaster, που αν τους δινόταν η ευκαιρία, αν τους βοηθούσε η συγκυρία δηλαδή(ς) , θα 'βγαζαν τον άγριο φονιά συναισθημάτων που αδημονεί και λυσσομανάει μέσα τους .

    *Μπορώ να κατονομάσω κάποιους που, αν τους κλήρωνε και ήταν , ας πούμε δικτάτορες ή αυτοκράτορες πολύ άνετα θα διέταζαν να ευνουχιστεί συναισθηματικά μα και σωματικά ότι κυρίαρχο κυκλοφορεί γύρω μας .

    **Να μην σας πω ότι ξέρω κάποιον που δεν θα ικανοποιούνταν ούτε μ' αυτό μέχρι και τους ευνουχισμένους θα ευνούχιζε αν μπορούσε. Τέτοιο κακό , μεγάλο κακό !

    Μακριά από μας .
     
  6. G_E

    G_E Contributor

    Και καταλαβαινόμαστε και χαιρόμαστε που σε ξαναβλέπουμε.
     
  7. Princess_of_Pain

    Princess_of_Pain Regular Member

    DreamMaster θα έλεγα όχι. Όσα χρόνια ασχολούμαι ποτέ δεν έχω αισθανθεί την έλλειψη του BDSM. Όρεξη να έχω   Το ιδανικότερο ξέρουμε όλοι ότι είναι ο συνδυασμός και των δύο, έρωτα και BDSM, πράγμα αρκετά δύσκολο.
    Παντρεμένες γνωστές μου, πρώην Αφέντρες, μου έχουν εξομολογηθεί κατά καιρούς ότι μετά τον γάμο όλα άλλαξαν. Εκεί είναι που λες " μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα " και κάνεις τις επιλογές σου  
     
  8. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

    Τι εννοούμε με τον όρο bdsm έρωτας,υπάρχει διαφορά; 

    p.s: btw nice thread.
     
  9. ipakouo_skilaki

    ipakouo_skilaki Regular Member

    Απάντηση: Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;

    Ο Χ Ι
     
  10. XplorR

    XplorR Regular Member

    Απάντηση: Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;

    Φοβάμαι πως μπορεί να γίνει... ειδικά όταν ο αληθινός έρωτας έχει συνήθως μπόλικα vanilla στοιχεία... η έλλειψή του, μπορεί, ως αντίδραση, να οδηγήσει σε BDSM καταστάσεις...
     
  11. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Απάντηση: Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;

    Δηλαδή για να καταλάβω καλύτερα. Οταν ο αληθινός έρωτας με μπολικα βανίλα στοιχεία λείπει, τότε μπορεί ως αντίδραση να οδηγηθούμε στο bdsm?
    Αυτό λες?
     
  12. Uther

    Uther Contributor

    Απάντηση: RE: Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;