Το κουτάκι

Απάντηση: Το κουτάκι

 

Bloody ballerina, scrubbing at the stains that won't fade,
Tattered silk of your dress is...an odd shade of gray.
Bodice ripped and torn down, shredded strips of your dress decay,
Spinning round and round, velvet lands on the ground with the delicate steps you take.
Ballerina, those two perfect slits on your wrists are bleeding.
Ballerina, wound you up with an old rusty key in your back.
Do a pretty pirouhette for me,
Slit lips make you smile so pretty.
Satin cinch your waist in tightly.
And I've watched your brillance fade, cheecks dulled and cracked with age.
Old gears still an-i-mate, make you dance with a stilted grace.
Peice by peice has been replaced, porcelain now twigs and string.
Watch the light shine through the lace, worn thin with years of dancing.

 ) ♥

 

Απάντηση: Το κουτάκι

Και μια που μιλαμε για κουτακια .... mind in a box

 

 



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Combien de temps...
Combien de temps encore ?
Des années, des jours, des heures, combien?
Je m'en fous mon amour...
Quand l'orchestre s'arrêtera, je danserai encore...
Quand les avions ne voleront plus, je volerai tout seul...
Quand le temps s'arrêtera..
Je t'aimerai encore
Je ne sais pas où, je ne sais pas comment...
Mais je t'aimerai encore...
D'accord ?

Πόσος καιρός..
Πόσος καιρός ακόμη;
Χρόνια, μέρες, ώρες, πόσο;
Δεν με νοιάζει αγάπη μου...
Όταν η ορχήστρα σταματήσει, εγώ θα χορεύω ακόμη...
Όταν τα αεροπλάνα δεν θα πετάνε πια, εγώ θα πετάω μόνος...
Όταν ο χρόνος σταματήσει...
Θα σ'αγαπάω ακόμη
Δεν ξέρω που, δεν ξέρω πως...
Αλλά θα σ'αγαπάω ακόμη...
Εντάξει;

 

 
[...]
Que me font ces vallons, ces palais, ces chaumières,
Vains objets dont pour moi le charme est envolé ?
Fleuves, rochers, forêts, solitudes si chères,
Un seul être vous manque, et tout est dépeuplé !
[...]


Alphonse de Lamartine - Méditations poétiques - LʼIsolement


Καληνύχτα μας..

 

Σκεφτόμουν διάφορα σήμερα.

Εκνευρίστηκα με ένα μάθημα όπου έχει πέσει τρομερή αδικία αλλά τι να κάνουμε... 
Έχω και λίγο άγχος για την πρόοδο που δίνω αύριο. Έχω διαβάσει καλά, έχω ξεκουτιάνει, δεν μπορώ να διαβάσω άλλο και μέσα σ'όλα αυτά, δεν θυμάμαι και τπτ  

Έχω επίσης αγχωθεί με τα χρόνια που περνάνε και πότε θα τελειώσω την σχολή μου και τι θα κάνω μετά και έφτασα ήδη σχεδόν 22 και γερνάω.. 

Σκεφτόμουν επίσης όσον αφορά σε εκείνο τον περίεργο διαχωρισμό ανάμεσα σε Σαδιστή και Μαλάκα. Αν είναι κάποια, που παίζει με κάποιον, και ο οποίος συμπεριφέρεται απολύτως σαδιστικά απέναντί της, παίζει ρόλο στον απολογισμό, το αν αυτός είναι Σαδιστής ή Μαλάκας;

Επίσης, πως είναι το συναίσθημα του σεβασμού; Τι νιώθει κάποιος όταν στέκεται απέναντι σε κάποιον τον οποίο σέβεται; Είναι άλλος ο σεβασμός απέναντι στον Κ μου, και άλλος απέναντι σε ένα πρόσωπο εκτός πλαισίου και σχέσης;

Επίσης, υπάρχει περίπτωση, ο ερεθισμός από την λήψη πόνου, να γίνεται υποσυνείδητα; Να δημιουργείται το ερέθισμα του πόνου, η υ να θέλει να τον αποφύγει και να μην νιώθει πως ερεθίζεται, αλλά το σώμα της να αντιδρά σαν να λαμβάνει ένα καυλωτικό ερέθισμα; Η ευθεία που ενώνει τον πόνο και την καύλα, να εξαφανίζεται σε κάποιο σημείο και η υ να μην αντιλαμβάνεται την σύνδεση;

Υπάρχει ο όρος αυτομαζοχισμός, ή σε αυτή την περίπτωση η κατάσταση είναι παθολογική (αυτοκαταστροφή κλπ πχ);

Επίσης, μπορούμε να πούμε οτι ο εξευτελισμός συνδέεται αποκλειστικά με την αισθητική; Η υ δηλαδή, νιώθει εξευτελιστικά/εξευτελισμένη, μόνο όταν λαμβάνει/δημιουργεί ερεθίσματα (εικόνες) που ειναι αντίθετες με την αισθητική της;

Τέλος, πιστεύω, πως το σημαντικό, είναι η συντροφικότητα.

 

Απάντηση: Το κουτάκι

Μια που δεν μπορεις να διαβασεις κατι εκτος αυτου του νηματος αναπαραγω εδω το τελευταιο μου ποστ απο αλλο νημα.

Περι Σαδισμου.
Η αστοχία διαχείρισης της σαδιστικής επιθυμίας λογω έλλειψης αυτοκυριαρχίας οσο και αυτο ελεγχου οδηγει στην ανεξελεγκτη εκφραση του.
Αυτο δημιουργέι πολλά προβλήματα, στον ιδιο οσο και στον κοινωνικο του περιγυρο . Ουσιαστικά τον απομονώνει γιατι ο σαδισμος οδηγει σε αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Παραλλήλα αν η ελλειψη αυτοελεγχου οφειλεται σε ανυπαρξία συνείδησης η ελεγκτικού υπερεγώ τοτε μιλαμε για περιπτωση που χρειαζεται παρεμβαση επαγγελματία της ψυχικής υγείας, μια και προκειται για σοβαρη ψυχικη ασθενεια.
Ο Σαδισμος ειναι μια δύναμη καταστροφική απο τη φύση της που ομως μπορει να διαχειριστεί καποιος με ωριμοτητα ώστε να τον οδηγήσει στην απολαυση της προκλησης πονου οσο και στον διακριτικο χειρισμο της προσωπικοτητας της μαζοχιστριας .
Αλλωστε η "Κυριαρχικοτητα" ειναι η εκφανση του Σαδισμου σε ψυχικο επιπεδο, η επιθυμία επιβολής και καθυπόταξης.
Δεν προκειται για μανιπιουλαρισμα με την εννοια της απατης αλλα σε μια αμοιβαια επιθυμία αφενος του Σαδιστη για καθυποταξη και της μαζοχιστριας υπο για περιορισμο της επωδυνης για αυτην ελευθερίας.
Οι ψυχολογικοι λογοι που η ελευθερια ειναι επωδυνη για την μαζοχιστρια και οι λογοι που ο σωματικος πονος φανταζει λυτρωτικος ειναι το κλειδι που καθε Σαδιστης καλειται να ανακαλυψει για να μπει βαθια μεσα στον ψυχισμο της και να προκαλεσει την πολυποθητη και για τους δυο ανευ ορων παραδοση στον ερωτικο Σαδισμο που λυτρώνει μεσα απο την παραδοση στις επιταγες του κτηνώδους ασυνειδητου, την ομοιπαθητική του πονου στον πονο και της βίωσης του τραυματος της παιδικης ηλικιας με απωτερο στοχο την συμφιλίωση με αυτο (στην γλωσσα του ψευδεπιγραφου D/s αυτη η κατασταση περιγραφεται ως η lifestyle σχεση Master-slave ) .
Ο Σαδισμος συχνα ειναι ενα υπεροχο ψυχολογικο παιχνιδι και οποιος νομίζει οτι περιοριζεται σε μηχανιστικες κινήσεις χειρισμου εργαλειων πονου δεν καταλαβε τιποτα.
Ειναι ο σκοτεινος ευγενης που δεν κρυβει τις προθεσεις του και χαμογελώντας αφοπλιζει ολες τις αμυνες μεχρι να κατασπαραξει το ευτυχισμενο θυμα του.

 

Απάντηση: Re: Το κουτάκι

Φιλεναδίτσα, μάλλον θα κοιμάσαι τώρα, αλλά πέρασα από δω και είπα να βάλω ένα χεράκι στους συλλογισμούς σου.  

Τί λες παιδί μου! Θα μας τρελάνεις???

Σε ποιόν απολογισμό; Εμπειριών; Συναισθημάτων; Εξέλιξης; Τί της αρέσει σ'αυτόν και στη σχέση της με το Μαλάκα;

Νομίζω πως μου συμβαίνει συχνά.

Εννοείς να κόβεται κάποιος ή να αυτουπονομεύεται;

Αυτή η απορία μ'αρέσει πάρα πολύ. Χωρίς πολλή σκέψη, θα απαντούσα πως δε συνδέεται μόνο με τη δική της αισθητική, αλλά και με την αισθητική των άλλων, εκείνων δηλαδή στους οποίους εκτίθεται. Γιατί αν η εικόνα της (οπτική, ακουστική, συμπεριφοράς κτλ.) αντιτίθεται στη δική τους αισθητική και έτσι τη θεωρούν ευτελή, από τη στιγμή που το εκδηλώνουν απέναντί της, αυτή νιώθει εξευτελισμό.
Το ζήτημα είναι όμως πιο βαθύ τελικά, από ό,τι βλέπω. Εκείνη ντρέπεται πραγματικά, όταν για την ίδια αυτό που κάνει είναι απόλυτα ορθό και όμορφο; Νιώθει ευτελής; Ή απλά νιώθει άβολα επειδή δεν αρέσει σε κάποιους άλλους; Μήπως ο πραγματικός εξευτελισμός πρέπει να περνάει πρώτα από τον εαυτό της; Και φυσικά, τί ρόλο παίζει σε όλα αυτά ο Κ της;

Είσαι καταπληκτική!  

Μάλλον χειρότερα τα έκανα...  Πάω να κοιμηθώ.. Νάνι τώρα! Καληνυχτούδια...