Ο πόνος είναι απαραίτητος για να είισαι σκλάβος ?

Νομίζω πως όλοι οι σαδιστές γνωρίζουν πολλούς τρόπους για να πηγαίνουν την αντοχή του Υ όλο και πιο πέρα. Ένας τρόπος είναι η γνωστή τεχνική κρύο/ζέστη (σκληρότητα/τρυφερότητα). Η εναλλαγή των δύο σκληραίνει αρκετά το Υ κατά την άποψή μου. Είναι θεμιτό να γίνονται μικρά διαλείμματα στην προσφορά του πόνου. Σε αυτές τις ανάπαυλες συνήθως κάνουμε κάτι ηδονικό, σεξουαλικά διεγερτικό, πράγμα που διευκολύνει την μετουσίωση του πόνου σε διέγερση. Όπως ένα χάδι στα γεννητικά όργανα, ερεθισμός της ρώγας κλπ και μετά φτου κι απ' την αρχή. Αλλά αυτά θα πρέπει όντως να τα ξέρει η Κυρία σου, όπως ελέχθη και παραπάνω.

Επίσης, κατά την άποψή μου, όταν τελειώσει η "διαδικασία", δεν πρέπει ποτέ να "παρηγορούμε" το Υ γι αυτό που υπέστη, είναι λάθος να δείξουμε ότι το λυπόμαστε, γιατί α)δεν το λυπόμαστε και β) αυτό θα συμβάλλει στο απεχθές drama queening. Ούτε το κοροϊδεύουμε όμως, είμαστε σταθεροί και ήρεμοι και βλέπουμε την όλη διαδικασία ως κάτι απόλυτα φυσικό - που είναι, σε τέτοιες σχέσεις. Αντιθέτως, είναι καλό νομίζω να δείχνουμε την ευαρέσκειά μας, σχετικά με το ότι κατάφερε να υπομείνει όλη τη διαδικασία.Έτσι γίνεται πιο πρόθυμο για την επόμενη φορά, ιδίως εφόσον α) είναι υπερήφανο που κατάφερε να τα βγάλει πέρα, και β) γνωρίζει πλέον ακριβώς τις διάφορες βαθμίδες του πόνου και δεν φοβάται. Το Υ συνήθως φοβάται μόνο το άγνωστο. Τα υπόλοιπα καταφέρνει να τα υποστεί καλούτσικα, εκτός από αυτά που πράγματι απεχθάνεται και τα οποία, προσωπικά, θα τα φύλαγα ως κόρη οφθαλμού για τιμωρίες και δεν θα τα "ξόδευα" για την διασκέδασή μου.

Υπάρχουν και άλλες πολλές τεχνικές που έχω υπόψη μου, αλλά θεωρώ ότι ο καθένας έχει τις δικές του ή ανακαλύπτει τις δικές του και τότε η προσφορά και η αποδοχή του πόνου πράγματι αξίζει τον κόπο, και γίνεται κάτι ηδονικό, επειδή επινοήθηκε από το συγκεκριμένο Κ για το δικό του Υ. Ειδάλλως μπορεί να καταντήσει ένα κακέκτυπο σχέδιο που στήθηκε προχείρως από ανεμομαζώματα - ανεμοσκορπίσματα συμβουλές, αυτές που δίδονται ελαφρά τη καρδία και δεν λαμβάνουν υπόψη τις περιστάσεις, την ιδιοσυγκρασία των συμμετεχόντων, την πείρα τους, τα βίτσια τους, και την υφή της κάθε σχέσης. The worst vice is giving advice. 

Σου εύχομαι καλή δύναμη. Ελπίζω να έχεις ήδη διδαχθεί την υπομονή.

 

Απάντηση: Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΚΛΑΒΟΣ?

Αν ο i like to obey η οποιος αλλος ικανοποιειται απο την ικανοποιηση που προσφερει στον Κ του ενεκα της οποιας μεταχειρισης του επιφυλασσει,παω πασο.
Αν ομως δεν εξαντλειται η ικανοποιηση του εκει και θελει να ικανοποιειται μετουσιωνοντας τον πονο σε ηδονη αλλα δεν ανταποκρινεται ο οργανισμος του στις τεχνικες επεκτασης των οριων του πονου που του προξενουν ευχαριστηση,τι γινεται;

υγ. μη μου απαντησετε κανει υπομονη...

 

Απάντηση: Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΚΛΑΒΟΣ?

το ανησυχητικό είναι ότι κάποιος που δεν είναι μαζωχιστής πρέπει πάσει θυσία να γίνει... και του προτείνουμε και τεχνικές (χαχαχα)

 

Απάντηση: Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΚΛΑΒΟΣ?

...χαχαχα ; Ειρωνευεσαι αναιδεστατη;
Στην αναφορα του λοχου παραυτα!

 

dora the mistress....και παραπονα??? ειδηκη περιπτωση θα ηταν ο ατιμος..... 

 

Αν ήταν πράγματι Mistress όλες όσες ξέρουν να δέρνουν, οι άντρες Υ θα έπλεαν σε πελάγη δυστυχίας. Ο νοών νοήτω. 

 

:

Νομίζω πως ο i like to obey μας παρέσυρε σε μία συλλογιστική η οποία δεν μπορεί να υφίσταται σε οποιαδήποτε εγκαθιδρυμένη σχέση αυτού του είδους. Εάν έχει φτάσει στο στάδιο να ικανοποιείται από την ικανοποίηση του άλλου, γνωρίζει ήδη την απόλαυση που προέρχεται από την ίδια την υποταγή και γνωρίζει ήδη ότι ο πόνος αποτελεί ένα μικρό κομμάτι της σχέσης, που καλύπτει μόνο θέματα ερωτισμού και διέγερσης. Εκτός εάν μας λέει ότι υπάρχει υποταγή αλλά αυτό το μικρό - και σημαντικό - κομμάτι της διέγερσης δεν καλύπτεται, ότι είναι προβληματικό. Αυτό δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να συμβεί, όταν η ερωτική διέγερση αποτελεί πολλές φορές την αφετηρία, το κίνητρο, τα πολύ αρχικά στάδια μιας τέτοιας σχέσης. Αυτός δηλαδή ξεκίνησε ανάποδα, από το τέρμα; Ή υποτάχθηκε σε κάποια η οποία αρχικά βανιλλόφερνε (και τότε πώς υποτάχθηκε; ) ή παρίστανε την Καλόκαρδη Αφέντρα και αργότερα αποκαλύφθηκε ότι είναι Αφέντρα Δράκωλας που θέλει να βλέπει αίμα στην άκρη του μαστιγίου της; Γίνονται αυτά τα πράγματα;

Επί του προκειμένου: Θεωρώ ότι δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που να μην μετουσιώνει (ή να μην μαθαίνει σύντομα να μετουσιώνει) τον επιζητούμενο πόνο σε ηδονή. Γι αυτό τον επιζητά εξάλλου. Δεν αναφέρομαι σε περιπτώσεις κακοποίησης ή ασχέτων που βγάζουν απωθημένα. Αναφέρομαι σε συναινετικές καταστάσεις, μέσα σε λογικά πλαίσια, τα οποία είναι βέβαια κάπως υποκειμενικά.

Πιστεύω ότι η υποταγή ως έννοια δεν ταυτίζεται με την μετουσίωση του πόνου σε ηδονή, δηλ. την διαδικασία που βρίσκεται στον πυρήνα του μαζοχισμού (με οποιονδήποτε τρόπο και αν συμβαίνει αυτό - παράκαμψη ενοχών προς την σεξουαλικότητα, έκκλυση αδρεναλίνης κλπ). Η υποταγή είναι μία πολύ ευρύτερη έννοια και ως εκ τούτου προσφέρει απόλαυση πολύ ευρύτερης κλίμακας από αυτή της ερωτικής διέγερσης. Ο ίδιος ο μαζοχισμός μπορεί να αποτελεί ακόμη και εμπόδιο στην πορεία της υποταγής, όταν αποτελεί προτεραιότητα για το Υ. Διότι άλλο υποτάσσομαι στην πιεστική ανάγκη μου να απολαμβάνω τον μαζοχισμό μου και άλλο υποτάσσομαι σε κάποιον Κυρίαρχο, ο οποίος μπορεί να κάνει χρήση του πόνου, αλλά μπορεί και να μην κάνει.

Η υπομονή αναφερόταν στο κομμάτι της υποταγής. Όχι στο κομμάτι του πόνου.

 

εγω παλι ντορα νομιζω οτι ολα ειναι θεμα χρονικης διαρκειας..Αν δεν σε τραβα σονι και καλα το 24/7 εχεις αλλη σχεση με την υποταγη,αποτι καποιος που το αναζητα.Ετσι φανταζομε καπως να ειναι και με τον πονο.Στην τελικη το βδσμ δεν μπαινη σε καλουπι...

 

Συμφωνώ. Αλλά εφόσον αναφέρθηκε η ικανοποίηση που το Υ παίρνει από την ικανοποίηση του άλλου, έχουμε σταματήσει να μιλάμε για πόνο και μαζοχισμό. Γι αυτό και μόνο ανέφερα την υποταγή, ως τον όρο που όλοι γνωρίζουμε καλά πλέον και έχουμε συζητήσει πολλάκις εδώ πέρα και νομίζω υπάρχει και στο γλωσσάρι (πάω αμέσως να δω τι λέει εκεί). Δεν θα ανέφερα την υποταγή σε δίωρο σέσσιον με pro-domme ούτε σε σχέση ανάμεσα σε μαζοχιστή και σαδιστή / σαδιστές. Μπορεί βέβαια ως ένα βαθμό να μιλούσαμε τότε για προσομοίωση υποταγής ή για φαντασιώσεις που βοηθούν στην επίτευξη της διέγερσης. Δεν ξέρω πώς το βλέπει ο νηματοθέτης. Εγώ προσωπικά ομολογώ ότι έχω περάσει και από κει, στις δαιδαλώδεις περιπλανήσεις μου. 

ΥΓ. Πήγα και ξαναγύρισα. Λέει το εξής:

Υποταγή: Το να παραιτείσαι εξουσίας ή ελέγχου. Το άτομο που παραδίδει την εξουσία ή τον ψυχολογικό του έλεγχο σε κάποιον άλλο λέμε ότι υποτάσσεται σε αυτό το άτομο. Υποταγή: η πράξη/ενέργεια της παράδοσης του ελέγχου.

Δεν βοηθάει και πολύ, έτσι δεν είναι; Αλλά εάν φαντασθείς κάποιον να πληρώνει για όσα θα του κάνουν ή κάποιον που δίνει έναν κατάλογο ή εξηγεί πώς πρέπει να τον δέρνουν , έτσι ώστε να καυλώνει κι αυτός, γίνεται ολοφάνερο ότι δεν πρόκειται για παράδοση ελέγχου. Στην πραγματική παράδοση ελέγχου, συμπεριλαμβάνεται νομίζω και η περίπτωση να μη σου κάνουν απολύτως τίποτε. Ακόμη και για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

 

Απάντηση: Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΚΛΑΒΟΣ?

όχι, δεν είναι απαραίτητος ο πόνος για να είσαι σκλάβος

 

Το πρόβλημα με το να μπορεί να πει κανείς ότι είναι slave , όπως και Master επίσης , είναι ότι χρειάζεται να έχει εν δυνάμει , τα πάντα και τίποτα.

Δυστυχώς θα μείνεις για πάντα με το ερώτημα φίλε μου.
Ότι και να σου πω εγώ , ή , άλλος , δεν παίζει κανένα ρόλο.Μπορεί και να παίζει όμως...ποιος ξέρει τελικά...

 

η απαντηση μου ειναι καθετη και γενικη για ολουσ γυναικεσ και ανδρες σκλαβους...ο πονος ερχεται σε 2η μοιρα.σκλαβος εισαικαι χωρις πονο...ενοο σωματικο...