Το κουτάκι

Re: Απάντηση: Το κουτάκι

Γιατί όμως;;
Πες, πες!!!!  

 

Απάντηση: Το κουτάκι

Ήμουν κακομαθημένος στο full και ξιπασμένος όσο δε πάει.

Χαλάω το νήμα και γίνομαι spammer!!

Good luck again  

 

Re: Απάντηση: Το κουτάκι

 

 

---------- Post added at 19:20 ---------- Previous post was at 17:53 ----------

 

χοπ χοπ  

 

Re: Απάντηση: Re: Το κουτάκι

Την τιμώρησες;  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το κουτάκι

Περίμενα τον τιμωρό  

Αυτός που θα έβλεπε και θα έλεγε ότι βγήκε έξω, αυτός θα την τιμωρήσει. Μπορείς να της επιβάλεις την τιμωρία, αρκεί αυτή να περιορίζεται μέσα στο κουτάκι.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το κουτάκι

Αναμενόμενο.
Μια ζωή φυγόπονος, τώρα στα γεράματα θα αλλάζατε;;  

---------- Post added at 00:07 ---------- Previous post was at 00:03 ----------

Α! Και στην ουσία Κυριούλη, εγώ το είπα πρώτη οτι βγήκα έξω!!!! Εκτός αν δεν πιάνομαι.
Επίσης, σε περίπτωση τιμωρίας, θα ήθελα να ακουστεί και η υπεράσπισή μου πριν τον ορισμό της.
Ευχαριστώ 



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~




Πριν 2 χρόνια και κάτι, τότε που πήγαινα από φίλο σε φίλο και από παρέα σε παρέα, γνώρισα έναν νεαρό, τον Χ., με τον οποίο βρισκόμασταν μόνο για να του παίρνω πίπα. Παράξενο για ‘μένα που δεν είμαι ιδιαίτερη fan, τουλάχιστον εκτός πλαισίου bdsm, αλλά ίσως τότε να μου άρεσαν ακόμη, δεν θυμάμαι. Με τον Χ. λοιπόν, δεν κάναμε σεξ, αλλά πέρα από τις πίπες που του έπαιρνα, είχαν άρωμα τσιχλόφουσκας, κάναμε και όμορφες συζητήσεις. Λίγες μέρες προτού ανακαλύψω το forum, έχοντας μια ιδέα περί s/m, αλλά χωρίς καμία εμπειρία – όπως νόμιζα- του είπα ότι νιώθω πως μου αρέσει η ένταση στο σεξ. Εκείνος τότε μου είπε για έναν φίλο του, ο οποίος ήξερε από αυτά, και αποφάσισε να του μιλήσει για εμένα. Εγώ ούτε καν συμφώνησα, ακολούθησα χωρίς να το σκεφτώ, αφέθηκα να παρασυρθώ όπως το συνήθιζα άλλωστε.
Τώρα ξέρω πως θα μπορούσα να έχω πέσει σε κανέναν τρελό, που να με βασάνιζε, αλλά τότε ακόμη πίστευα ότι όλοι ήταν οπαδοί της κοινής λογικής.
Μια μέρα λοιπόν, και αφού είχα αναπτύξει μια υποτυπώδη επικοινωνία με τον φίλο του Χ., της τάξεων των 3 ημερών, κτύπησα το κουδούνι του σπιτιού του.
Την πρώτη μέρα δεν κάναμε κάτι ιδιαίτερο.
Με έδεσε απλοϊκά, με κτύπησε στον κώλο με σκοινί λεπτό, με έβαλε στα τέσσερα και μου έχωσε κεριά, με πήδηξε, και με έστησε γυμνή μπροστά από το ανοικτό παράθυρο και μου έριχνε παγωμένο νερό, ήταν φθινόπωρο.
Αφού με δοκίμασε λοιπόν και είδε πως του έκανα, αποφάσισε να με κρατήσει ως Κ.
Την ίδια περίοδο, εγώ μπήκα στο forum – κάποιοι ίσως θυμούνται εκείνο το ανεκδιήγητο νήμα όπου με χαρακτήριζα ως «εκπαιδευόμενη σκλάβα» και όπου ρωτούσα κατά πόσο η επιθυμία του να με πηδήξει χωρίς προφυλακτικό, συμβάδιζε με τις θεωρίες περί bdsm και κατά πόσο ήμουν υποχρεωμένη να υπακούσω.
Αργότερα, ωρίμασα.

Πέρασα όμορφα μαζί του.

Είναι από τους ανθρώπους που δεν μου άφησαν καμία πικρία.
Δεν ξέρω πως με είχε ο ίδιος στο μυαλό του. Μπορεί να με αντιμετώπιζε σαν ένα τσουλάκι, αλλά δεν το έδειχνε.
Και εμένα μου αρκούσε αυτό.

Τότε ήταν που αποδέχτηκα το σώμα μου σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό.
Αν και αυτό είχε ξεκινήσει και είχε δυναμώσει με το είδος των σχέσεων που έκανα μέχρι τότε, το γεγονός ότι με υποχρέωνε να κυκλοφορώ ολόγυμνη σπίτι του και να κάνω διάφορες δουλειές, με έκανε πιο δυνατή, ήρεμη και σίγουρη.

Όσο ήμουν μαζί του, είχα σταματήσει να βρίσκομαι με άλλους.
Ήθελα να είμαι σωστή σε αυτή την σχέση.
Για εμένα.

Ήταν όμορφα.

Δυο περιστατικά έχουν αποτυπωθεί λίγο πιο έντονα μέσα σε αυτή την σχέση.

Θα ξεκινήσω με το δεύτερο.
Ένα βράδυ που ήμουν σπίτι του, κάλεσε κάποιους φίλους του να περάσουν για ποτό.
Ένας από αυτούς ήταν ο Χ., αυτός που μας σύστησε.

Αφού τους σέρβιρα και καθίσαμε λίγο και τους άκουγα να μιλάνε, ο Χ. άρχισε να γίνεται πιο διαχυτικός και πιο πιεστικός απέναντί μου.
Εγώ δεν ανταποκρινόμουν, αντιμετώπιζα το θέμα «σκλαβιά» με την σοβαρότητα που θεωρούσα πως του άρμοζε.
Λίγο αργότερα, άρχισε να μου ζητάει να πάμε στην κρεβατοκάμαρα.

Κοίταξα τον Κ μου, και εκείνος μου έγνεψε να το κάνω.
Η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενα, νόμιζα ότι θα υπήρχε μια ελάχιστη κτητικότητα από την πλευρά του και απογοητεύτηκα.
Έτσι ακολούθησα τον Χ. στην κρεβατοκάμαρα, όπου του πήρα πίπα.
Όταν τελείωσε, στο στόμα μου, βγήκε από το δωμάτιο και πήγε στο σαλόνι.
Εγώ έμεινα εκεί, μέχρι που με φώναξαν μέσα.
Λίγα λεπτά αργότερα, οι φίλοι του έφυγαν και μείναμε οι δυό μας.
Με ρώτησε τι είχα κάνει με τον Χ. και του απάντησα ψυχρά, πως του είχα πάρει πίπα.
Φάνηκε να θυμώνει, να στεναχωριέται, να απογοητεύεται.
Του θύμισα ότι εκείνος μου είχε πει να πάω στην κρεβατοκάμαρα με τον φίλο του, ο σκοπός του οποίου έβγαζε μάτι.
Μου ζήτησε συγνώμη και μου είπε να μην το ξανακάνω.
Με φίλησε.
Το στόμα μου, είχε την γεύση του σπέρματος του φίλου του.
Τραβήχτηκε και με έριξε στον καναπέ.
Μου έσκισε το καλσόν, μου άνοιξε τα πόδια και άρχισε να με πηδάει με τα δάχτυλά του.
Δεν με κοίταζε, δεν μιλούσε, δεν καύλωνε.
Απλά με πονούσε.

Όταν τα δάχτυλά του άρχισαν να γεμίζουν αίμα, σταμάτησε.

Με έστειλε να πλυθώ και όταν επέστρεψα μου είπε σε ουδέτερο τόνο να μην το ξανακάνω, και με πήρε αγκαλιά.



Το πρώτο, αν και για πολύ καιρό δεν καταλάβαινα την σημασία του, το επεξεργάστηκα πρόσφατα, όταν προσπαθούσα να ξεκαθαρίσω το ζήτημα του εξευτελισμού.

Με είχε γδύσει και με είχε βάλει να κάτσω στο πάτωμα μπροστά στην τηλεόραση.
Εκείνος καθόταν στο κρεβάτι του, που ήταν στο πλάι μου.
Έβαλε να παίζει μια τσόντα, με ήχο, και άρχισε να με ρωτάω διάφορα πράγματα γι’ αυτούς με τους οποίους είχα πηδηχτεί πρόσφατα.
Αφού του απάντησα στις ερωτήσεις μου, χωρίς να πάρω τα μάτια μου από την οθόνη, όπως ακριβώς είχε απαιτήσει, άρχισε να με ρωτάει αν είχα πηδηχτεί με κάποιον ενώ ήμουν μαζί του.

Εγώ αρνήθηκα.

Δεν ξέρω αν ήμουν ερωτευμένη μαζί του εκείνη την περίοδο, νομίζω πως ναι.
Η ερώτησή του αυτή, την απάντηση της οποίας την θεωρούσα αναμενόμενη και όχι κάτι που χρήζει αμφιβολίας, με πλήγωσε.

Εκείνος επέμενε πως είχα πηδηχτεί με άλλον, πως τον είχα απατήσει, και ενώ μου φώναζε τις κατηγορίες του, άρχισε να με κλοτσάει.

Δεν το έκανε δυνατά, δεν πονούσα, αλλά ένιωσα τόσο άσχημα, τόσο μικρή, τόσο βρώμικη.

Δεν με πίστευε όταν του έλεγα ότι δεν είχα πάει με άλλον, γιατί;

Δεν ξέρω αν αυτό που ένιωσα ήταν εξευτελισμός, νομίζω πως ήταν περισσότερο η απογοήτευση και το αίσθημα της αδικίας που με έκανε να νιώσω τόσο άσχημα.

Πιστεύω πως καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η τσόντα – «δεν είσαι τίποτα παραπάνω από μια πουτάνα, γιατί να σε πιστέψω; Γιατί να σε εμπιστευτώ; Για πήδημα και για ξύλο είσαι. Και για πίπες, για τίποτε άλλο». Ίσως κάπως έτσι να μετέφραζα τις κατηγορίες του σε συνδυασμό με την τσόντα.

Πάντως, νομίζω πως μέχρι τώρα, εκείνη ήταν η μόνη φορά όπου κάποιος, συνειδητά προσπάθησε και τα κατάφερε να με κάνει να νιώσω τόσο άσχημα, βασισμένος μάλιστα στην μη πραγματικότητα.



Η σχέση μας τελείωσε όταν άρχισα να νιώθω μη σημαντική για αυτόν, μη απαραίτητη. Όταν άρχισα να νιώθω πως είμαι απλά για να γεμίζω τον χρόνο του, πως στην θέση μου θα μπορούσε να ήταν οποιαδήποτε άλλη χωρίς να του κάνει καμία διαφορά.
Έτσι, απλά χάθηκα.

Δεν ξέρω αν ίσχυαν αυτά που ένιωθα.
Ίσως να ήταν λάθος μου που έφυγα.
Ίσως να στεναχωρήθηκε, δεν ξέρω.


Από τότε, τον είδα πάλι δυο φορές, φέτος.

Την μια πηγαίνοντας σε έναν άλλο Κ – μένουν στην ίδια περιοχή και μάλιστα πολύ κοντά ο ένας στον άλλο.
Την δεύτερη, στον δρόμο, όταν πήγαινα σινεμά με την φίλη μου.

Καμία από τις δυο φορές δεν με είδε, δεν ξέρω αν θα με αναγνώριζε.
Ίσως να μην με θυμάται πια.

Φαινόταν πάντως καλά.

Α.

 

Απάντηση: Το κουτάκι

ναι μα ειναι και δικο του κουτακι και πρέπει να νοιώθει και αυτος άνετα φέρνοντας τους φίλους του  ..παραμένει όμως ένα ζεστο κουτάκι για κάποιο λόγο. Μπορώ να έχω μία ζεστή σοκολάτα παρακαλώ να πίνω διαβάζοντας τις ιστορίες που γράφεις? (γράφεις πολυ καλά. Συγχαρητήρια)
ΥΓ. και καλησπέρα φυσικά και στον Ηλία που έφτιαξε το κουτάκι. 

 

Αγαπητέ Ηλία θα προσπαθήσω να σε ενημερώσω όχι γιά το αληθές της πληροφορίας αλλά γενικότερα. Αφου το διαβάσεις και με ευχαριστήσεις διέγραψε αυτό το πόστ αν δεν το θέλεις εδώ. Εγραψα σε αυτό το τόπικ επειδή είχα τεχνικά προβληματάκια
Στην εποχή που αναφέρεσαι η σεξουαλική ταυτότητα «παιδεραστής» δεν υπήρχε.
Η πράξη αυτή δεν είχε καμία κοινωνική απαξία και επιπλέον ήταν συνηθισμένη.
Δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε η να κρίνουμε το βασιλιά Φίλιππο η οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο της εποχής εκείνης με τα σημερινά ήθη. Σεξουαλικές απαγορεύσεις ανέκαθεν υπήρχαν μέσα στους πολιτισμούς αλλά διαφέρουν από εποχή σε εποχή και από τον έναν πολιτισμό στον άλλο. Οι διάφοροι ηθικοί πανικοί είναι παιδιά της εποχής τους. Δεν διατρέχουν την ιστορία.
Σχετικά με την υπόθεση Ρομαν Πολανσκι έχω διαβάσει ότι επρόκειτο για μια στημένη ιστορία εκβιασμού. Το θύμα η «θύμα» πήρε πολλά εκατομμύρια δολάρια και απέσυρε την μήνυση. Προφανώς τα λεφτά έκλεισαν το ψυχικό τραύμα. Άλλωστε στις ΗΠΑ βρισκόμαστε , ας μην το ξεχνάμε.
Και κάτι τελευταίο. Στις ΗΠΑ δεν ισχύει η παραγραφή. Όταν το σύστημα δικαιοσύνης κυνηγά κάποιον τον κυνηγά -με τον ίδιο ζήλο- και μετά από εξήντα χρόνια.

 

Έχετε δίκιο. Για άλλη μια φορά φάνηκε το πόσο εγωίστρια είμαι:tear:

 
Σας ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σας λόγια.
Συγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά μια ζεστή σοκολάτα είναι πάντα καλοδεχούμενη φαντάζομαι 
 

Α,δεν ήξερα οτι υπήρχε θέμα με ζήτημα την παιδεραστία και οτι συμμετείχε και ο Κυριούλης σε αυτό!!! 
Τίποτα δεν είχε αναφέρει αυτός ο απαράδεκτος άνθρωπος!!! 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το κουτάκι

Μερικοί άνθρωποι σκέφτονται με περίεργο τρόπο αλλά έτσι όπως
το βλέπω αυτό που περιγράφεις, υπήρχε κτητικότητα. Όλο αυτό
μοιάζει με δοκιμασία. Με τεστ.
Σαν να σε άφησε να πας για να δει τι θα κάνεις.
Απλά για να δει αν θα αρνηθείς.  

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το κουτάκι

Θέλω να σε αποκαλεί πλέον μόνο "Ηλία" και να σου απευθύνει το λόγο στον ενικό αριθμό. Έρχεται σε μεγαλύτερη σύμπνοια με την ουσία της συμπεριφοράς της.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το κουτάκι

Για την πρώτη πρόταση, το άκουσες μικρή μου, αυτή θα είναι η τιμωρία σου.

Για την δεύτερη πρόταση, η συγκεκριμένη τιμωρία θα την κάνει να νιώσει πολύ πιο άβολα από πριν, άρα η ουσία της συμπεριφοράς της είναι ότι νιώθει άβολα;