Γυναικεία κυριαρχία; Really? Πώς;

Απάντηση: Γυναικεία κυριαρχία; Really? Πώς;

αμα σε ελκυει και σε τραβαει θα κανεις πολλα για χαρη της ... ως γνωστο ο μαιντανος σερνει καραβι .. γιατι νομιζετε οτι βγηκε αυτο ? ...
δεν υπαρχει περιπτωση μια γυναικα να βαλει πονηρια στο μυαλο της και να μην το καταφερει ...
Κατα την θρησκευτικη εκδοχη , η γυναικα συνεχως εξαπατει τον αντρα ενω ταυτοχρονα εξουσιαζεται απο αυτον
Το στραπον δεν σημαινει τιποτα .. ειναι μονο ενα μεσο για να εξυπηρετησει τον σκοπο της .. για εκεινη δεν σημαινει κατι .. αλλα επειδη εκεινος ντρεπεται , τοτε της αρεσει ... ειναι το οπλοστασιο της ...
Θυμηθειτε ποσες φορες , σε διενεξη , η γυναικα παντα θα υπενθυμισει μιαν αδυναμια του αντρα για να τεκημριωσει την θεσης της .
Κακα τα ψεμματα .. η γυναικα δεν εχει ιδεολογια , κοιταει παντα το συμφερον της ...
Πως να μιλησεις για κυριαρχεια οταν συνεχως μετρας και υπολογιζεις το σωστο και το λαθος ;

 

Απάντηση: Re: Γυναικεία κυριαρχία; Really? Πώς;

Δεν τα πήρα. Απλά μίλησα απότομα για να γίνω πιο ξεκάθαρη. Στο 6 διευκρινίζω οτι αυτος ο οποιος λές είναι μόνο ενας απο τους λόγους που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς strap - on. Υπάρχουν κι άλλοι λογοι οι οποιοι δεν είναι συνδεδεμένοι με την κυριαρχία γιατι η κυριαρχία -κατά τη γνώμη μου - δεν βασίζεται ουτε σε χρηστικά αντικείμενα ούτε σε φύλλα.

Το στραπ το χρησιμοποιώ συνήθως γιατί είναι ένα εργαλείο αρκετά ασφαλές και με προδιαγραφές τέτοιες ώστε να προσφέρει ηδονη ή και πόνο. Το φοράει κανείς αντί να το χρησιμοποιεί με τα χέρια, όταν θέλει παράλληλα να κάνει και άλλα πράγματα με τα χέρια του.8α μπορούσα να χρησιμοποιήσω και ένα κερί ή ένα μπουκάλι για να έχω το μέγεθος που χρειάζομαι αλλά δεν είναι ασφαλή. Η γροθιά είναι ένα βήμα βιαιότητας πιο πέρα.

Σαν αντικαταστάτη φαλλού το χρησιμοποίησα μία φορά για να αντιλυφθεί κάποιος την κατασταση δυείσδησης στο σώμα ενός τέτοιου μεγέθους και μία άλλη φορά γιατι η κοπέλα το χρειαζόταν. Αυτές είναι 2 φορές στις άλλες 10 που χρησιμοποιήθηκε για αλλους λόγους και με άλλους τρόπους. Οι λόγοι αφορούν:1. ασφάλεια, 2. ηδονη, 3. πόνος = εργαλείο. λειτουργεί για εμένα όπως το μαστήγιο. Εχω έναν άνθρωπο που του κάνω ότι θέλω και εχω εγώ τον απολυτο έλεγχο στο σώμα του.

 

Απάντηση: Re: Γυναικεία κυριαρχία; Really? Πώς;

 

Απάντηση: Γυναικεία κυριαρχία; Really? Πώς;

Συμπληρωματικά και διευκρινιστικά θα ήθελα να αναφέρω ότι η άποψη μου στηρίζεται στην ισορροπία και την εξίσωση, χωρίς να αγνοώ ότι είναι σίγουρα και ένα φετιχ. Απλά για μένα το φετιχ είναι δεύτερο. Και επειδή έχω βρεθεί στη θέση του χρήστη (το αντίθετο δεν το αναφέρω, γιατί είναι το θέμα συζήτησης) και εννοώ χρήση και στραπον για dp, αυτό μετατρέπει τον ανδρισμο εις διπλούν?     (το τελευταίο είναι για να χαλαρώσουμε λίγο,λόγω ΣΚ, αν πάλι ένοχλεί ο αστεϊσμός μου, μπορείτε να το αγνοήσετε, γιατί δεν θέλω να θεωρηθεί ότι υποβαθμίζω την κουβέντα και ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη)

 

Απάντηση: Γυναικεία κυριαρχία; Really? Πώς;

H πλήρης φράση μου είναι "Δεν υπάρχει γυναικεία κυριαρχία. ... Αυτό που υπάρχει είναι η αντρική υποτακτικότητα, συνήθως λόγω ανεπάρκειας του πατρικού προτύπου." Και σʼ αυτή την υπογραμμισμένη φράση μου βρίσκεται η ουσία.

Θα μπορούσα απλά να πω πως στις πλείστες των περιπτώσεων που γνώρισα, η γυναικεία κυριαρχικότητα εκφράζεται μέσα από τον εξευτελισμό των υποτακτικών. Το βλέπουμε στα πάρτι και τις συναντήσεις και δε με πείθει καθόλου για την κυριαρχικότητα. Αντίθετα με πείθει για την αντρική υποτακτικότητα (μεταξύ μας, ως μέσο καύλας και όχι πραγματικής υποταγής). Επίσης θα μπορούσα να πω πως η πλειονότητα των κυριαρχικών γυναικών θα γινόταν γατούλες αν ένας άντρας που τους γυάλιζε, τις κολάκευε και τις εξασφάλιζε. Πιστέψτε με, δεν είναι αυθαίρετο συμπέρασμα.

Θα το πάω παρακάτω (με το απαραίτητο γνωμικό).

Δώστε μας ένα παιδί 8 χρονών και θα γίνει μπολσεβίκος για πάντα.
Влади́мир Ильи́ч Улья́нов (Λένιν).

To κυριαρχικό Πατρικό πρότυπο εξακολουθεί να είναι αναγκαίο για την ομαλή εξέλιξη του ατόμου. Πρότυπο όχι κοινωνικό, οικονομικό και πολιτισμικό, όπως λένε οι φεμινίστριες (Λενινίστριες κατʼ ουσία), αλλά πηγαίο, υποσυνείδητο (και γι αυτό πολύ ισχυρό), που αντλεί απʼ τη φύση του ανθρώπου ως αγελαίου ζώου, ζώου όπου η κυριαρχία του αρσενικού είναι ζωτικής σημασίας για οριοθέτηση και προστασία του ζωτικού χώρου, τη συνοχή και εύρυθμη λειτουργία της αγέλης (οικογένειας – φυλής). Δεν είναι ήσσονος σημασίας ο ρόλος των θηλυκών για την προστασία και τη φροντίδα των μικρών ή το μοίρασμα της τροφής. Απλά είναι διαφορετική και αλληλοσυμπληρούμενη με τη λειτουργία των αρσενικών. Δυνατή, δυναμική, σημαντική, αλλά όχι ηγετική.

Αν ο Πατέρας είναι ανεπαρκής ως ηγέτης, είτε ασκώντας την εξουσία του με τυραννικό τρόπο λόγω ουσιαστικής του αδυναμίας, είτε εξαγοράζοντας την ευμένεια της κόρης ασκώντας ερωτική γοητεία επάνω της, είτε μη θέτοντας κόκκινη απαράβατη γραμμή στην επιθυμία του γιού ή της κόρης να εισχωρήσει στην γονική κρεβατοκάμαρα, αν δε θεσπίσει τα ήθη και τα έθιμα της οικογένειας του, αν δε δημιουργήσει σταθερό και ασφαλές περιβάλλον ανάπτυξης, αν εν τέλει δε λειτουργήσει ως λύκος-αρχηγός της αγέλης, τότε στην ουσία κακοποιεί τα παιδιά του και τα οδηγεί στη δυστυχία.

Ο πολιτισμός είναι ούτως ή άλλως πηγή δυστυχίας γιατί θέτει το «εγώ» μεταξύ των συμπληγάδων του πολιτισμικού υπερεγώ και των υποσυνείδητων ανθρώπινων επιθυμιών. Το ηγετικό Πατρικό πρότυπο, όσο κι αν βγάζουν σπυράκια οι φεμινίστριες και οι Αφέντρες, είναι αναγκαίο γιατί όπως είπα έρχεται από μακρυά. Εγκαθιδρύει στο παιδί μηχανισμούς ρύθμισης των εντάσεων και το καθιστά ικανό να λειτουργήσει ισορροπημένα μέσα στις συμπληγάδες του "πρέπει- είναι σωστό" και του "θέλω". Η μητέρα απʼ την άλλη, έχει κι αυτή να επιτελέσει τον πολύ ουσιαστικό ρόλο της, αλλά δεν γίνεται να υποκαταστήσει τον Πατέρα, εκτός κι αν συμπεριφερθεί ως Πατέρας, υιοθετώντας εν πολλοίς τα πατρικά πρότυπα και ρόλους, κι αυτό με αμφίβολα αποτελέσματα (κάτι στο οποίο αναφέρθηκε με άλλο τρόπο και η Emma).

Οι μεταβολές στην κοινωνικοοικονομική δομή της κοινωνίας και η συμμετοχή της γυναίκας στην παραγωγή και την κοινωνική εξουσία δε μεταβάλει τη φύση του ανθρώπου. Θα χρειαστούν εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια για να γίνουν, αν γίνουν, οι αναγκαίες μεταλλάξεις, εκτός κι αν η βιοτεχνολογία επιταχύνει τις εξελίξεις.

Ο ισχυρισμός πως η μεταβολή της κοινωνικοοικονομικής θέσης της γυναίκας μεταβάλλει και τους αναγκαίους ρόλους των δύο φύλων για την ομαλή ψυχολογική ανάπτυξη του ανθρώπου μοιάζει με την Μαρξιστική – Λενινιστική ουτοπία πως τάχατες η κοινοκτημοσύνη των μέσων παραγωγής όπου ο καθένας θα παράγει σύμφωνα με τις δυνατότητές του και θα λαμβάνει σύμφωνα με τις ανάγκες του, θα οδηγήσει σε μεταλλαγή της φύσης του ανθρώπου με αποτέλεσμα την παγκόσμια εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού. Το μόνο που επέτυχε το σοσιαλιστικό πείραμα ήταν η δημιουργία δυστυχισμένων γενιών αλκοολικών και πορνιδίων. Κατʼ αναλογία ή «γυναικεία κυριαρχικότητα» δημιουργεί ήδη παράταιρες δυστυχισμένες γενιές σαστισμένων ανθρώπων.

Είναι μια διαίρεση με το μηδέν.

ΥΓ. Άντε, δε θα σας χρεώσω για το πόστ. Και μην αρχίστε να λέτε ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του περιμένοντας απάντηση. Δεν είμαι gold, 2 ποστ το πολύ έχω και ο χρόνος μου χρεώνεται ακριβά.

 

Απάντηση: Γυναικεία κυριαρχία; Really? Πώς;

Would you be my daddy?

 

Απάντηση: Γυναικεία κυριαρχία; Really? Πώς;

Ευτυχώς GE που έβαλες και το συνήθως γιατί είχα αρχίσει να ανησυχώ μήπως έχουν γίνει τίποτα έρευνες και δεν τις γνώριζα.Απλά γελάω...δεν θα μπω όμως στο τρυπάκι γιατί άκρη δεν θα βγει.Οι Doms θα λένε ότι δεν υπάρχει γυναικεία κυριαρχία.Οι Dommes ότι δεν υπάρχει αντρική κ.ο.κ...

Υ.Γ. Ψάχνω να βρω τι κακό έχει ο πατέρας μου και με κατάντησε έτσι.Θα το βρω που θα πάει.Ρε γέλια...  

 

Αγαπητέ G_E, δεκτή η άποψη που διατυπώνεις εδώ αναφορικά με τα ενδεχόμενα γενεσιουργά αίτια της ανδρικής υποτακτικότητας, ή ακόμη και με τα ενδεχόμενα αρνητικά αντίκτυπα της γυναικείας κυριαρχικότητας. Αμφότερα όμως δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο της ύπαρξης της γυναικείας κυριαρχικότητας. Και δεν αναφέρομαι σε αυτή που καλλιεργείται προς τέρψη και κατανάλωση των υποτακτικών ανδρών -γιατί δεν αγνοώ και αυτές τις περιπτώσεις.

 

Απάντηση: Γυναικεία κυριαρχία; Really? Πώς;

Φυσικά.

 

Για αρχή έμμα καταλαβαίνω, απο αυτά που λες, πως δεν σου αρέσουν πολύ τα παιχνίδια που δεν εχουν σάρκα. Δεν θα διαφωνίσω μαζί σου αν και δεν είμαι τόσο κάθετος. Τα μη σάρκινα παιχνίδια έχουν πλάκα πολλές φορές.

κατά δεύτερο θα αφήσουμε στην άκρη τον GE διότι είναι off topic (η emma θεωρεί πως υπάρχει γυναικεία κυριαρχικότητα, της προξενεί ερωτηματικά ο τρόπος που εκφραζεται με τα στραπον κλπ). Όπως κι εγω, έχει μόλις 2 ποστ οποτε θα μεινει μουγκός. Στο κάτω κάτω δεν έχει νόημα να ψυχιατρικοποίησουμε τη γυναικεία κυριαρχικότητα ειδικά στα πλαίσια που τα παιδάκια αρέσκονται να παίζουν μαζί της και δεν την ταυτίζουν με κάποια παθολογία...

και πάμε στο καθεαυτό ερώτημα.
α1) ένα κομμάτι της γυναικείας κυριαρχίας είναι και η αλλαγή του κοινωνικού ρόλου και φύλου. Η κυρίαρχη θέλει να αποκτήσει πουλί και να το κοπανάει και κάτω εάν γουστάρει. Κι αυτό της προσφέρει ηδονή από μόνο του. υπάρχουν δε και στραπον που γίνονται πολύ περισσότερο ένα με το σώμα των γυναικών από το κλασικό πάνα-βρακάκι-τσουτσουνακι. Δεν μας απασχολεί εάν αυτό είναι μια ακόμα παγίδα της πατριαρχικής κοινωνίας από τη στιγμη που το παιχνίδι είναι ευχάριστο.
α2) στα ιδια πλαισια της πατριαρχίας το καβαλημα από τον πουλοφορο θεωρειται ενδειξη υποταγης, κι αφου εκλαμβάνεται και απο τα δυο μερη ως τέτοια, προσφερει και στους δυο την αντιστοιχη ικανοποιηση.
β) καταλαβαίνω τον πόνο σου στο κατα πόσο δηλαδή μπορεί να υπάρχει γυναικεια κυριαρχια καθεαυτή κι όχι ως αντανάκλαση πατριαρχικών προτύπων. Που φυσικά υπάρχει και τη βλέπουμε παντού γύρω μας. Και αυτή η κυριαρχεία δεν χρειάζεται strapon για να επιβληθει. Αλλά δυστυχώς πολλές φορές έχει μη σεξουαλικό υπόβαθρο οποτε δεν την σεξουαλικοποιουμε ευκολα...

 

Αγαπητή Syrah δεν εντόπισες το θεμελιώδες λάθος του G_E;  
Ενδιαφέρουσα η συζήτηση. Δυστηχώς δεν έχω αρκετό χρόνο για να συμετάσχω αυτή τη στιγμή. Θα επανέλθω αργότερα ίσως.