Enslavement

Απάντηση: Enslavement

Δωρα ,θα γινοσουν μια εξαιρετη δικηγορος,πιστευω.  .Αυτο ομως προσεξε,δεν ειναι απλα κοπλιμεντο,περιεχει και μια αμφισημια...
Εν πασει περιπτωσει,θεωρητικη συζητηση περι ρεαλιστικης εφαρμογης TPE πιστευω δεν εχει νοημα,
Παντα εξεταζοντας μια εννοια πρεπει να προσδιοριζουμε τα "σε σχεση με.." και τα "ως προς τι..." και αυτο δεν ειναι δυνατον να γινει οταν μιλαμε για μια διαπροσωπικη σχεση,γιατι πολυ απλα δεν υπαρχει μεσος ανθρωπος για να ορισεις τις παραμετρους του.Η συμβατη με τη λογικη θεληση του Κ, η φροντιδα του για το υ ,τα διαφορα σκληρα κλπ,απλα θετουν καποια απο αυτα τα "σε σχεση με.." και αρα αυτοματα σχετικοποιουν το TPE.

 

Απάντηση: Enslavement

To ολική αναφέρεται στο ποσοστό, στο μέγεθος της εξουσίας που έχει το ελεύθερο, το δικαίωμα, να Ασκήσει ο Αφέντης. Που και με ποιο τρόπο και αν και πότε θα την ασκήσει είναι δικό του θέμα.
Αν δεν επιλέξει να ασκήσει την εξουσία του για να μου πει να πηδήξω απ τον 5ο, δεν σημαίνει πως δεν είναι ολική η εξουσία, σημαίνει απλά πως ο Κ έχει σώας τας φρένας.
Αν η dora θα γινόταν μια εξαίρετη δικηγόρος, εσύ αναμφισβήτητα είσαι ήδη ένας εξαιρετικός σοφιστής  

 

Re: Απάντηση: Enslavement

Κατάλαβα. Θέλεις να πεις ότι ο ίδιος ο Κ περιορίζει την ελευθερία του.

Δικαίωμά του δεν είναι να το κάνει; 

 

Απάντηση: Enslavement

Προσωπικά δε χρησιμοποιώ τον όρο, όχι τόσο γιατί προβληματίζομαι για τη πρώτη λέξη του όρου: Total ή Partial.
Έχω την εντύπωση ότι κάποιες στιγμές (ή για κάποιους πιο ικανούς, για μικρές χρονικές περιόδους), μέσα σε μια σχέση ds μπορούμε να μιλήσουμε για το όλο, το πλήρες, το απόλυτο. Με τον ίδιο τρόπο (σύμβαση) που επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να μιλάμε για την ευτυχία (=απόλυτή έννοια που και αυτή εμφανίζεται μόνο σε στιγμές).
Η δυνατότητα του Total (έστω για στιγμές) μου αρκεί ώστε να δέχομαι τη χρήση της λέξης. Άλλωστε και την έννοια της σκλάβας (που σημαίνει και αυτή στο δικό μου λεξικό το απόλυτο) ως δυνατότητα (στιγμών), προσωπικά, την αποδέχομαι.

Δεν χρησιμοποιώ λοιπόν τον όρο TPE, όχι όμως εξαιτίας του πρώτου, αλλά εξαιτίας του τρίτου γράμματος. Exchange =Ανταλλαγή.
Από πού κι ως που ανταλλαγή δύναμης; και γιατί όχι μεταφορά (Transfer) ή παράδοση ή κάτι παρεμφερές;

Εκτός θέματος είμαι, αλλά μια που κάνουμε το κόπο να δούμε την αλήθεια των γραμμάτων του όρου, δε στεκόμαστε και στο τρίτο γράμμα, μπας και μου λύσετε μια απορία χρόνων;

TPE, PPE, TPT, ή P(artial)P(ower)T(ransfer);


_____
Μούτσος (gracias)
 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Enslavement

δεν υπάρχει αυτό που έγραψες dora...        

με σεβασμό
sk

 

Πολύ σωστή η παρατήρηση, αγαπητή soutzoukakia, και έχει ξανατεθεί το ερώτημα αν θυμάμαι καλά, μόνο που δεν θυμάμαι σε ποιο νήμα. Δεν πρόκειται για exchange, ανταλλαγή, αλλά για παράδοση - ούτε καν απώλεια υποθέτω, στις περιπτώσεις όπου ο έλεγχος "αφαιρείται" κάπως πιο βίαια, εφόσον έχει προηγηθεί η μία, αρχική και ταυτόχρονα τελική, συναίνεση. Για κάποιο λόγο όμως, έχει επικρατήσει ο όρος, και δεν γνωρίζω γιατί. Αν κάποιος γνωρίζει το ιστορικό του όρου TPE, ίσως μπορέσει να μας διαφωτίσει.

Θα ήθελα να πω μερικά πράγματα περί απολυτότητας, και χαίρομαι ιδιαίτερα που θίγεις αυτό το θέμα. Το απόλυτο βέβαια παραείναι απόλυτο για να υπάρχει.  Όμως, υπάρχουν διακυμάνσεις στο πόσο κοντά στο απόλυτο ή πόσο μακριά από αυτό μπορεί να βρίσκεται κάποιος. Σαφώς καταλαβαίνω το ανώφελο της υπόθεσης του τείνειν προς κάτι το άπειρα άπιαστο...Παρόλα αυτά, θα επιχειρήσω να κάνω μία διαφοροποίηση ανάμεσα σε δύο καταστάσεις: την κατάσταση του ενήλικα και αυτή του παιδιού.

Φαίνεται λοιπόν ότι αυτό που λες για στιγμές ευτυχίας ή έστω για μικρές χρονικές περιόδους, είναι μία ώριμη, λογική και ενήλικη αντιμετώπιση. Όμως, πρέπει να σκεφτούμε και το εξής: όταν ήμασταν παιδιά, βιώναμε τα πράγματα πολύ πιο κοντά στο απόλυτο από ότι ως ενήλικες. Ένα απόγευμα παιχνιδιού ήταν ένα τεράστιο απόγευμα. Μία μέρα επίσκεψης στο ζωολογικό κήπο ήταν μία τεράστια μέρα. Όμως οι ενήλικοι δεν τα βλέπουν έτσι τα πράγματα. Φαίνεται ότι έχουν χάσει την δυνατότητα να βιώνουν κάθε στιγμή ως αιώνια. Είναι μόνο ένα μικρό σημείο μέσα σε μία καλά οργανωμένη μέρα και μία καλά οργανωμένη ζωή, με παρελθόν και μέλλον. Και το παρόν είναι τόσο ασήμαντο, είναι μόλις και μετά βίας μία - συνήθως ανούσια - καθότι κανένας δεν της δίνει σημασία - στιγμή. Προσπάθησε να το πεις αυτό σε ένα παιδί που βγάζει καινούργιο δόντι. Πόσο διαρκεί το παρόν για ένα παιδί, μέχρι να σκάσει το ούλο και να εμφανιστεί η ακρούλα του νέου δοντιού; Πόσο μεγάλες είναι οι στιγμές ενός παιδιού που βγάζει καινούργια δόντια; Άπειρα μεγάλες θα έλεγα, σχεδόν όσο το απόλυτο.

Πιστεύω λοιπόν, και το λέω βιωματικά και μόνο, δεν έχω άλλα στοιχεία, ότι μία μικρή μετατόπιση στον τρόπο σκέψης - πιο επικεντρωμένο στο παρόν - και μία μετατροπή στον τρόπο ζωής - ως πιο "άδειου", λιγότερο cluttered εννοώ - κάνει θαύματα με το πρόβλημα αυτό. Πάντα με την έννοια του τείνειν, ασφαλώς.

Αυτό θα εξηγούσε γιατί ένα παιδί είναι απόλυτα ευτυχισμένο όταν τρώει μια σοκολάτα. Και γιατί μία σκλάβα είναι απόλυτα ευτυχισμένη με έναν μικρό έπαινο ή μια επιδοκιμαστική ματιά. Είναι το ίδιο ακριβώς principle.

Με αυτό το σκεπτικό, μπορούμε να ξαναδούμε τις έννοιες της απόλυτης ευτυχίας, του απόλυτου ελέγχου, την έννοια της σκλάβας ή και την έννοια της απόλυτης ελευθερίας του Κ, όπως την έθεσα σε πρόσφατο ποστ.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Enslavement

Χαίρομαι που το πιάνεις... 

 

Δεν της επιτρέπεται να κρύψει τους φόβους της, τους θυμούς της, τα συναισθήματά της, γιατί όταν ο Αφέντης διαισθανθεί ότι είναι ταραγμένη, θα βρίσκεται συνέχεια μπροστά της μέχρι η σκλάβα να του τα ανοίξει όλα.

Eξαιρετικό!!!!και ενώ πάντα ντρέπομαι κάτι με πιάνει και δεν το κλείνω το ρημάδι....Του τα λέω όλα χαρτί και καλαμάρι...Τον έχω ζαλίσει.. Κύριε το ένα Κύριε το άλλο..φοβάμαι εκείνο ντράπηκα το άλλο ζήλεψα φοβήθηκα στεναχωρέθηκα..αλλά μόλις Του τα πω μου τα εξαφανίζει όλα !
Δεν είναι υπέροχος?
Καποιες φορές βέβαια μου βγάζει την ψυχη κυριολεκτικα!!! καθόλου δεν με λυπάται(μάλλον θα είναι οι στιγμές που σκάω γάιδαρο.Μου το έλεγε η μαμα μου αλλά δεν την άκουγα!!) και τον αγαπάω τόοοοοοοοσο πολύ!!!!

 

Ευχαριστώ πολύ για τη διευκρίνιση MasterJp.

Δύο παρεμφερείς οπτικές γωνίες θα ήταν οι εξής:
1. Ο Κ δίνει την δυνατότητα στο Υ να παραδώσει την ισχύ του καθώς και την δυνατότητα να μην νιώθει το βάρος της ευθύνης = το δούναι είναι από την πλευρά του Κ.
2. Το Υ δίνει την ισχύ του στον Κ καθώς και την δυνατότητα να αξιοποιήσει ο Κ αυτό που διαθέτει σε πλεόνασμα = το δούναι είναι από την πλευρά του Υ.

Η αίσθησή μου είναι ότι οι δύο οπτικές γωνίες ισχύουν ταυτόχρονα, κάνοντας έτσι την σχέση πραγματική, βιώσιμη και απολαυστική. Φυσικά αν κάποιος δεν απολαμβάνει αυτού του είδους το σχετίζεσθαι και ψάχνει να βρει λόγους γι αυτό, μπορεί απλά να το δει από μία εκ των δυο οπτικών, κατά το δοκούν. Σε αυτή την περίπτωση, ο ένας εκ των δύο πιάνεται Κώτσος. 

Επίσης, μία άλλη αίσθηση που έχω, και που συνηγορεί υπέρ του πραγματικού της υπόθεσης, είναι ότι τα πιο σημαντικά πράγματα δεν δίνονται αλλά "αρπάζονται". Αυτό που εννοώ είναι ότι "αρπάζεται" η βούληση του Υ να τα δώσει. Είναι μία συγκλονιστική διαδικασία. Πιο πραγματική, δεν γίνεται.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Enslavement

Ο Αφέντης σου είναι πολύ τυχερός...

 

Απάντηση: Enslavement

Aυτη ειναι η δικη σου ερμηνεια, που εχει ενα προαπαιτουμενο,Λαρα:την βεβαιοτητα ,που θα πρεπει να εδραζεται στην αλανθαστη κριση του υ περι της ορθης -λογικης διαχειρισης της εξουσιας που παραδιδει στο Κ.Too risky....
.

Mπα! Ενας γερο- ξεκουτης ,φιλυποπτος,γκρινιαρης σχετικιστης ειμαι... 

Θυμιζω: "...ως προς...." , "...σε σχεση με...."
Ευχαριστω για την επιβεβαιωση!