Πρώτη επέτειος

Δεκέμβρης 2009

Καθώς η χρονιά κυλά αργά, βασανιστικά προς το τέλος της, οι νύχτες γιγανώντονται απειλητικά όσο πορευόμαστε προς το Χειμερινό Ηλιοστάσιο - αρχαίο ορόσημο που σημάδευε το θάνατο του φθίνοντος έτους και τη γέννηση του καινούριου.

Τούτη την εποχή είθισται να κάνει κανείς έναν απολογισμό του τελευταίου δωδεκάμηνου, προτού τ' αφήσει να βυθιστεί στη δύση του. Ο δικός μου απολογισμός δεν θα μπορούσε παρά να αγκαλιάζει μια σχέση καταλυτική που θεμελιώθηκε ένα χρόνο πριν. Αναδύθηκε μέσα από τις πύρινες γλώσσες ενός απίστευτου πάθους και σιγά σιγά, σε ένα αδιάκοπο σφυρηλάτημα, ωρίμασε εκλύοντας τους δικούς της ζωογόνους χυμούς.

Εκείνες τις μέρες, πριν από ένα χρόνο, είχα δημοσιεύσει στο φόρουμ το κείμενο "Αιχμάλωτη του Σκοτεινού Βασιλιά". Σήμερα παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ. Άλλωστε, την εποχή αυτή, το μήνα Ποσειδεώνα, γιορτάζονταν στην αρχαία Αθήνα και την Ελευσίνα τα Αλώα, τα οποία τιμούσαν τη Δήμητρα και την Περσεφόνη και μαζί τους τον Ποσειδώνα Φυτάλμιο και το Διόνυσο (βλ. Αλώα - Βικιπαίδεια).

Θα ήθελα, λοιπόν, να θυμίσω το κείμενο που έγραψα τότε, αφιερώνοντάς το και πάλι στον υπέροχο Κύριό μου. Είναι ο δικός μου τρόπος για να τιμήσω την πρώτη μας επέτειο, εκφράζοντας ένα εξαίσιο άρωμα ευγνωμοσύνης προς αυτόν...

 

Απάντηση: Πρώτη επέτειος

 

 

Απάντηση: Πρώτη επέτειος

πολυ αισιοδοξο μηνυμα στέλνεις..σας ευχομαι τα καλλιτερα..

 

Απάντηση: Πρώτη επέτειος

Σε ευχαριστούμε, Maley! Να'σαι καλά!   

 

Απάντηση: Πρώτη επέτειος

Σ΄ ευχαριστούμε, αγαπητέ, για τις ευχές σου, εύχομαι και σε εσένα να βρεις μια υπέροχη υποτακτική ύπαρξη όπως την δική μου και να την απολαμβάνεις γονατιστή...σύμφωνα με τα δικά σου "θέλω"