Ο Σαδομαζοχισμός σαν Πνευματική Διαδρομή

Έτσι το κατάλαβα κι εγώ, σε ευχαριστώ παρόλα αυτά για την διευκρίνιση. Ας διευκρινίσω κι εγώ τί εννοώ, με τη σειρά μου.

Το σημείο απελευθέρωσης το οποίο αναφέρεις είναι πολύ σημαντικό. Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να προσεγγίσει κανείς την ελευθερία του και κατανοώ την δική σου προσέγγιση - και μάλιστα την επιδοκιμάζω σε μία πορεία αναζήτησης αυτού του είδους. Δεν συμμερίζομαι πλέον την αιτία αυτού του surrendering, για μένα εννοώ.

Κάποτε πίστευα ότι δοκιμάζοντας όλο και πιο ακραία πράγματα ή υπερβαίνοντας τα όρια του εαυτού μου, πετύχαινα να φτάσω όσο πιο κοντά γινόταν σε ένα είδος ελευθερίας. Δεν μπορώ να αρνηθώ την πραγματικά τεράστια απόλαυση του substate ή και λιγότερο συγκλονιστικές απολαύσεις, στο πλαίσιο της μαζοχιστικής εμπειρίας. Δεν μπορώ να αρνηθώ την ικανοποίηση που έχω λάβει στο παρελθόν όταν αναγκαζόμουν από κάποιον να κάνω πράγματα που δεν θέλω. Καμία όμως προσέγγισή μου δεν ήταν τόσο αποτελεσματική όσο αυτή που κατανόησα στο τέρμα αυτού του - κάπως εκνευριστικού στην εμμονή του - ταξιδιού μου.

Η δική μου ελευθερία δεν έρχεται από το να μπορώ να αφήνομαι πλήρως στο να μου επιβάλλει ο άλλος αυτό που θέλει - ενώ εγώ θέλω κάτι διαφορετικό - ή να με κάνει να κάνω αυτά που δεν θέλω. Η ελευθερία μου προέρχεται από το γεγονός ότι έχω χαλαρώσει τα δικά μου θέλω σε τέτοιο βαθμό, που δεν έχει καμία σημασία πλέον το αν θα εκπληρωθούν ή όχι. Δεν υφίσταται η κατάσταση "αυτό το θέλω, αλλά εκείνο δεν το θέλω" ή αν υφίσταται, διαρκώς φθίνει, όλο και περισσότερο. Αυτό μου δίνει την ελευθερία που χρειάζομαι για να λειτουργώ πιο καλά παρά ποτέ και να νιώθω πιο πλήρης παρά ποτέ. Αυτό δεν είναι ένα μικρό σημείο απελευθέρωσης, μετά από το οποίο επανέρχομαι σε έναν άλλον, πιο συνήθη και καθημερινό εαυτό. Είναι ένα αλλιώτικο state of mind, μία διαρκής ελευθερία, μία αίσθηση "νιρβάνα" θα έλεγα. Δεν είχα ιδέα ότι αντιστεκόμουν σε κάτι τόσο όμορφο, τόσο καιρό.

Αυτό εννοούσα, και αφορούσε μόνο μία δική μου διαπίστωση, για μένα προσωπικά, στο πλαίσιο των διαφορετικών προσεγγίσεων σε τέτοια ταξίδια. 

 

Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα την ερώτησή σου, ακριβώς επειδή αν δεν την είχες διατυπώσει θα θεωρούσα αυτονοήτως ότι περιττεύει.

Θεωρείς πιθανή την ισχύ της δεύτερης συνθήκης που διατυπώνεις εδώ; Δηλαδή θεωρείς πιθανή τη συναίνεση στην αποδοχή του πόνου από άνθρωπο μη μαζοχιστή και χωρίς ψήγματα υποτακτικότητας και κατ' οποιονδήποτε άλλο τρόπο μη προσκείμενο στο BDSM (σε περιπτώσεις μη ανώτερης βίας, μιας και σε τέτοιες μου έδωσε την εντύπωση η sk ότι αναφέρεται);

Είναι απολύτως κατανοητό πως το δεύτερο είναι μόνο ένα τμήμα του πρώτου.

Το ότι ο πόνος είναι μέσο ελέγχου αλλά και έκφρασή του είναι επίσης κατανοητό;

Μου τυχαίνει αυτή την περίοδο DRD, συνεπώς δεν μπορώ να γνωρίζω αν πρόκειται για συνομωσία δυνάμεων ή για ασφαλές συμπέρασμα.

Εσένα σου έχει τύχει ποτέ αυτές οι δυνάμεις να μην συνομωτούν αλλά να δρουν εν γνώση σου και να μην είναι του σύμπαντος αλλά δικές σου; Σε εμένα ναι. Θα μπορούσα να γράψω και βιβλίο: "Δημιουργήστε τον τέλειο σκλάβο" αν δεν βδελυσσόμουν τα unhappy ends.

Δεν έχω ενστάσεις επί του ορισμού σου και έχω ήδη εξηγήσει ένας σαδιστής πρέπει να αναπτύξει κυριαρχικές ικανότητες για τον παρακάτω λόγο:

Η πρόκληση του κυριαρχικού σαδιστή έγκειται στο ότι εν προκειμένω δεν χρειάζεται να εξαπατήσει κάποιον αλλά έχει την πολυτέλεια να εκμαιεύει συναίνεση.

DRD,αυτό που προσπαθώ να υποστηρίξω σε αυτή τη συνομιλία μας είναι πως ο μαζοχισμός μπορεί σε πρώτο επίπεδο ανάλυσης να ταιριάζει έναν μαζοχιστή σε έναν σαδιστή κυρίαρχο, αλλά σε περαιτέρω ανάλυση διαπιστώνει κανείς πως ο μαζοχισμός ενός σκλάβου αποτελεί συχνά τροχοπέδη για έναν σαδιστή κυρίαρχο στην εφαρμογή της κυριαρχίας. Μπορώ μάλιστα να σκεφτώ με πικρία δύο περιπτώσεις όπου οι μαζοχιστές σκλάβοι εισπράττουν (ανεξέλεγκτη από τον κυρίαρχο) απόλαυση από τον πόνο, με αποτέλεσμα να υπονομεύεται η εκπαίδευση ή η πορεία τους προς την επίτευξη του επιθυμητού στόχου.

 

Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Δεν καταλαβαίνω, Syrah... Σε μένα απευθύνεσαι;

Απορώ: Είδες και τα παρακάτω, ή μόνο μέχρι το ποστ #22 πρόλαβες να διαβάσεις;

 

Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Ναι. Το ότι η απόλαυση είναι μέσο ελέγχου αλλά και έκφρασή του είναι επίσης κατανοητό;

Σε εμένα όχι βέβαια. Βρίσκω την ιδέα ανατριχιαστική. 

Δεν αντιλέγω. Θεωρείς ότι η πρόκληση ερωτικών συναισθημάτων είναι μία έντιμη μέθοδος εκμαίευσης της συναίνεσης; Προσωπικά πιστεύω ότι το BDSM ξεκινάει αφού ξεμπερδέψουμε με τους "έρωτες". Ποια η άποψή σου; (Εάν μου δώσεις έναν ορισμό του έρωτα, που να μου επιτρέψει να βγάλω τα εισαγωγικά, θα καταπιώ πιο εύκολα μία καταφατική απάντηση στην ερώτησή μου). 

Σαφέστατα. Ξέρεις ότι συμφωνώ απόλυτα με αυτό και γνωρίζω τη μία εκ των δύο περιπτώσεων στις οποίες αναφέρεσαι. Και πολύ καλά κάνεις που επιμένεις σ' αυτό το θέμα. Προσωπικά πιστεύω ότι το BDSM ξεκινάει αφού αρχίσει ο αυτο-έλεγχος του Υ, όσον αφορά τον μαζοχισμό του, όταν δηλαδή ο μαζοχισμός του τεθεί στην υπηρεσία της σχέσης Κυριαρχίας, όπως και η σεξουαλικότητά του ή οτιδήποτε άλλο στοιχείο έχει στη διάθεσή του το Υ.

Θεωρώ δεδομένο τον αυτο-έλεγχο του Κ, όσον αφορά τον σαδισμό του. Μόνο σε μία σχέση με ήδη υφιστάμενο έλεγχο υψηλού επιπέδου, μπορεί η χρήση των σαδομαζοχιστικών πρακτικών να γίνει απρόσκοπτα, και χωρίς να προκαλεί προβλήματα στην σχέση Κυριαρχίας, κατά την άποψη μου.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Που εγκειται λοιπον η πραγματικη ουσια του σκλαβου; στον μαζοχισμο του η στην υποτακτικοτητα του;
Μηπως για καποιους το δευτερο ειναι το μεσον για να επιτυχει το πρωτο,αρα επιπλαστο η απλα ενας ρολος;( κατι το οποιο δεν κατηγορω,να εξηγουμεθα..)
Θα μου πειτε και ποια η θεση του σαδιστη κυριαρχου εν προκειμενω..Το πιο ρεαλιστικο κατ'εμε ειναι να κυτταξει κι'αυτος να ικανοποιησει τον σαδισμο του φορωντας παραλληλα το κοστουμι του Κυριαρχου.
Εχω την αποψη εξ αλλου οτι για να ειναι πραγματικα αφροδισιακη η κυριαρχια πρεπει να ειναι αληθινη κυριαρχια ,να προκυπτει συνεπεια της κατισχυσης επι του αλλου Ολα τ'αλλα ειναι παιχνιδακια εγκεφαλικα που προσπαθουννα αναπαραστησουν - επι ματαιω- αυτο το αρχεγονο,αυθεντικο αισθημα ευφοριας που μπορει να αισθανθεις οταν ριξεις τον αντιπαλο χαμω κι'αρχισεις να τον τσαλαπατας ανελεητα,απολαμβανοντας το θεαμα καθως θα σπαρταραει κατω απο το πελμα σου.
Το εχω νοιωσει αυτο το αισθημα ,τοτε που ριξαμε τεσσερα στον Ολυμπιακο.Χριστουλη μου αυτο ναι,ηταν ο ορισμος της ηδονης...

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Στην ελευθερία που του παρέχεται με την παράδοση του ελέγχου του. Αυτό του λύνει τα χέρια. Μπορεί πλέον να ζήσει ελεύθερος, πλήρως. Χωρίς το βάρος του εαυτού του (διότι ο εαυτός του, του ήταν βάρος πριν).

Δεν μπορεί να γίνει αυτό, γιατί θα του ζητηθούν πράγματα που δεν θα μπορεί να τα δώσει και θα αποκαλυφθεί. Εξάλλου, οι ανάγκες του θα καλυφθούν. Απλά δεν θα κουμαντάρει αυτός, το πώς και το πότε. Ή ακόμη και το αν, εάν υποθέσουμε ότι ο Κ θα κάνει λανθασμένη διάγνωση αναγκών ή κακούς υπολογισμούς (οπότε θα προκαλέσει την αρρώστια του Υ ή τον μαρασμό του).

Η ικανοποίηση του σαδισμού δεν φτουράει μπροστά στην αίσθηση της ελευθερίας. Εξάλλου δεν μπορεί να γίνει αυτό, γιατί θα του ζητηθούν πράγματα που δεν θα μπορεί να τα δώσει και θα αποκαλυφθεί (η ανάληψη της ευθύνης).

Δεν συμφωνώ με την περιγραφή σου. Αυτό το αρχέγονο, αυθεντικό αίσθημα ευφορίας είναι κατεξοχήν ερωτικό, όχι επιθετικό. Έρωτα κάνει ο Κυρίαρχος, δεν βγάζει απωθημένα. Γιατί δεν έχει.

ΥΓ. Συγνώμη Syrah που επενέβην, σε ερώτηση που απευθυνόταν σε σένα. Ίσως θα μπορούσες να δώσεις και την δική σου οπτική επί του θέματος. Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε αν είναι πολύ ροζ η δική μου σε σχέση με τη δική σου...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Να μην αντέχει τον εαυτό του κάποιος;
Αρρωστημένες καταστάσεις.
Οι ψυχίατροι σήμερα, λογικά μπορούν να βρουν λύση.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Μίλησα για το ΒΑΡΟΣ του εαυτού του, όχι για τον ίδιο τον εαυτό του. Σου φαίνεται παράξενο ίσως αυτό; Αναρωτιέμαι γιατί. Στον χώρο που είμαστε και συζητούμε, αυτό ακριβώς συζητούμε και έχουμε συζητήσει και στο παρελθόν, σε εκατοντάδες νημάτων. Κατανοώ ότι αυτό δεν είναι κάτι που με κατατάσσει στον μέσο όρο. Αλλά "αρρωστημένη κατάσταση"; Γιατί;

Σύμφωνα με το DSM, οι αρρωστημένες καταστάσεις κρίνονται με πολύ συγκεκριμένα κριτήρια, έλλειψης λειτουργικότητας και ύπαρξης προσωπικής οδύνης κυρίως. Δεν νομίζω επομένως να ευσταθεί αυτό που λες, όταν δεν έχεις στη διάθεσή σου όλα τα δεδομένα, παρά μόνο την αιτία που κάποια αναζήτησε μία τέτοια σχέση (κοινή αιτία, από ότι έχω αντιληφθεί, στον χώρο αυτό του slavery). Υποθέτω ότι το λες λόγω άγνοιας των ανωτέρω.

Ότι είναι διαφορετικό, δεν είναι απαραίτητα μια "αρρωστημένη κατάσταση".

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Οσο καλοι και να ειναι δεν μπορουν να διαγνωσουν κατι που δεν βιωνουν οι ιδιοι ακριβως με την ιδια οπτικη. Λυση μπορει να δωσει μονο το ιδιο το ατομο, στην καλυτερη "οδηγουμενο" απο αλλους. That is if you consider this kind of behaviour as an ilness just because it's abnormal.  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Σε τι ακριβώς διαφέρει το «βάρος του εαυτού μας» από τον ίδιο μας τον «εαυτό»;


Δεν πιστεύω να κυριολεκτούσες λέγοντας «βάρος εαυτού» λ.χ. 95 kgr.






@animator Είσαι σίγουρος πως οι σκλάβοι θεωρούν «βάρος» τον εαυτό τους;

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Χαχα. Καλό... 

Ζυγίζω 60 κιλά, Elysium. Το βάρος μου είναι φυσιολογικό.

Λέγοντας "βάρος" εννοούσα ότι μου προξενεί αρκετά μεγάλη δυσφορία (εκτός της σχέσης M/s εννοώ) ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι τις προσωπικές μου επιθυμίες και την εκπλήρωσή τους (επιθυμίες όχι μόνο σεξουαλικές, αλλά και γενικότερα). Δεν με ενοχλεί η μαγειρική μου δεινότητα, ούτε η μητρική μου τρυφερότητα και αφοσίωση, ούτε η δημιουργικότητά μου, ούτε η γλυκιά φάτσα που βλέπω κάθε πρωί στον καθρέφτη μου... 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Κατανοητό.
Αλλά γενικεύεις όταν γράφεις για το «βάρος του εαυτού» κάποιου.

Εξάλλου δεν είναι απαραίτητο να τους παίρνει όλους η μπάλα όταν εκφράζουμε τις δικές μας προσωπικές επιθυμίες και προβληματισμούς.
Δεν είναι κανείς σίγουρος για το πως σκέφτεται ή για το τι αισθάνεται ο Μ.Ο. των σκλάβων.

Εγώ είμαι 76kgr.