Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

http://www.piecejointe.com/stock/200608/20060815160351Fichier.swf

 

Απάντηση: Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Εγώ όταν γεννήθηκα ήμουν μαύρος,
όταν μεγάλωσα ήμουν μαύρος,
όταν κάθομαι στον ήλιο είμαι μαύρος,
όταν κρυώνω είμαι μαύρος,
όταν τρομάζω είμαι μαύρος,
όταν πεθάνω είμαι μαύρος…

Εσύ όταν γεννήθηκες ήσουν ροζ,
όταν μεγάλωσες ήσουν άσπρος,
όταν κάθεσαι στον ήλιο είσαι κόκκινος,
όταν κρυώνεις είσαι μπλε,
όταν τρομάζεις είσαι κίτρινος,
όταν αρρωσταίνεις είσαι πράσινος,
όταν πεθάνεις είσαι γκρι…

Και έχεις το θράσος να λες εμένα “Έγχρωμο”;

 

 

A thriving weed behind a dog-proof fence
A writhing dog behind a screen of weeds
The street needs people less and less
Their brave pursuits, their wretched deeds
They think the street is there for them
To bear their feet, to bear them on
"But bear with me," the pavement says
"I'm here at night; I'm here at dawn."
"When you are here and when you're gone."


Υ.Γ.(Δεν το βάζω στα ποιήματα, γιατί δεν είναι ακριβώς ποίημα. Το είπε κάποιος σε μια τηλεοπτική σειρά).

 

 


Jesus and Madonna!

O Χριστός κι η Παναγία!!! Τί άλλο θα δούμε;     ​

 

Απάντηση: W.C. (αυστηρώς ακατάλληλο για ανόητους)

Έ. Χ. Γονατάς
ΟΙ ΑΓΕΛΑΔΕΣ




Καθόμαστε σ' ένα υπαίθριο καφενείο: πέντ' έξι καρέκλες αραδιασμένες στην όχθη ενός μικρού ποταμιού και πιο πέρα, κάτω από ένα πλατάνι, μιά παράγκα πνιγμένη στις περικοκλάδες, με την επιγραφή "Η μορφωμένη Αράχνη". Πίνομε το ούζο μας βλέποντας τις πέστροφες να πηδάνε κάθε τόσο δυό-δυό έξω απ' το νερό, που αφρίζει σαν άσπρο στεφάνι γύρω στ' αστραφτερά τους κεφάλια. Αμίλητοι χαιρόμαστε τη γαλήνια ομορφιά του τοπίου.

Μα δεν περνάει πολλή ώρα και τρεις βροντερές εκρήξεις στη γραμμή τραντάζουν τα ποτήρια στα τραπέζια και με ξεκουφαίνουν. Ξυπνώ από τη ρέμβη μου αναπηδώντας στην καρέκλα. Κάτι τζάμια ακούγονται να σπάνε μακριά σ' ένα χτήμα· φωνές και βλαστήμιες εξιδανικευμένες απ' την απόσταση ταράζουν για λίγο την ησυχία. Ύστερα πάλι σιωπή. Οι άλλοι γύρω μου —άνθρωποι του τόπου— ατάραχοι, σα να μην άκουσαν τίποτα, συνεχίζουν να ρουφάνε γουλιά-γουλιά το ούζο τους σφουγγίζοντας με το χέρι τις στάλες πού κρέμονται στα μουστάκια τους. Στα μαλλιά τους πετάνε μεγάλα δειλινά κουνούπια. Δεν κρατιέμαι και γυρίζω σ' αυτόν που κάθεται πλάι μου. Φοράει μενεξελιά ράσα.

"Πάτερ", ρωτάω, "τί συμβαίνει; Άκουσες τις κανονιές;".

Ο παπάς πολέμαγε να σπρώξει με τα παχουλά του δάχτυλα μέσα στο φαρδομάνικό του ένα κοτόπουλο πού όλο έβγαζε το κεφάλι. Χωρίς να με κοιτάξει, μου λέει:

"Ο θεός, τέκνον μου, τιμωρεί τους φιλάργυρους βουκόλους".

Ύστερα βλέποντας πως το πουλί ησύχασε κι έπαψε να μπαινοβγαίνει στα μανίκια του, σηκώνεται και μου γνέφει να τον ακολουθήσω. Οι άλλοι ούτε μας προσέχουνε καν. Περνάμε πίσω απ' την παράγκα του καφενείου, μέσα από 'να φράχτη με κολοκυθιές φορτωμένες πορτοκαλιά λουλούδια, μεγάλα σαν χάλκινες τρουμπέτες, και βγαίνουμε σ' ένα απέραντο χωράφι με πολλές στέρνες. Ακούγονται ζώα πού ξεφυσάνε ρουθουνίζοντας. Πηγαίνουμε από στέρνα σε στέρνα. Είναι όλες βαθειές, χωρίς νερό, και στον πάτο γυρίζουν αγελάδες με καστανό τρίχωμα. Σκύβουν κάθε τόσο το χοντρό σβέρκο τους στα παχνιά και μασουλίζουν. Οι κοιλιές τους τεράστιες πετάγονται έξω απ' το κορμί ολοστρόγγυλες και πρησμένες.

"Αυτές εκεί πρόσεξέ τες καλά, τώρα πού σηκώνουν την ουρά να διώξουν τις μύγες", μου λέει ο σύντροφος μου.

Κοιτάζω και βλέπω χωμένο βαθιά στον πισινό τους από 'να μεγάλο άσπρο φελλό. Λουριά περασμένα κάτω απ' τα σκέλια και την κοιλιά και σφιχτοδεμένα στη ράχη τους, κρατάνε γερά στη θέση του το φράξιμο, που να μην μπορεί με τίποτα να το πετάξει το ζώο.

"Με το σύστημα αυτό", μου εξηγεί, "που αποκλείει στις αγελάδες να διώξουν απ' τον οργανισμό τους τ' ανεπιθύμητα περισσέματα της τροφής, οι βουκόλοι πιστεύουν πως θα καταφέρουν να τις παχύνουν γληγορότερα. Δεν εννοούν ν' αφήσουν ούτε ένα σπειρί κριθάρι να βγει από μέσα τους αχώνευτο. "Είναι κι αυτό ζυγισμένο στη ζυγαριά του εμπόρου και το πληρώσαμε", λένε, "δε μας το έδωσαν χάρισμα!"".

"Και τα ζώα δεν ανακουφίζονται ποτέ;", τον ρωτάω, κοιτώντας με οίκτο τις αγελάδες που με τις χειλάρες τους αρπάζουν κάτι μακριά χορτάρια φυτρωμένα εδώ κι εκεί στους τοίχους της στέρνας.

"Πώς! Κάθε είκοσι, είκοσι πέντε μέρες, μόλις τους λύσουν τις ζώνες που τους φοράνε. Έχω δει πολλές ν' αντέχουν και πάρα πάνω. Μα είναι κι άλλες πού απ' την πέμπτη κιόλας μέρα αρρωσταίνουν βαριά· αρχίζει ή κοιλιά τους και τουμπανιάζει, φουσκώνει φουσκώνει σαν μπαλόνι μέσα σε λίγα λεπτά, κι αν δεν τις προλάβουν, μπάμ!, σκάνε ξαφνικά και κομματιάζονται στον αέρα με τρομερό θόρυβο, σαν οβίδες".

Εκείνη τη στιγμή ακούστηκαν βήματα. Δυό ανθρώποι αξούριστοι, με λερωμένες κοντές ποδιές πάνω απ' τα γόνατα, πλησιάζουν τη στέρνα. Είναι βουκόλοι.

"Να μη μας δουν", μου λέει σιγά ο παπάς. "Είσαι ξένος και μπορεί να τους περάσει απ' το μυαλό πως σ' έφερα επίτηδες εδώ να κλέψεις το σύστημα τους".

Κρυβόμαστε γρήγορα πίσω από την πεζούλα. Οι κτηνοτρόφοι κατεβαίνουν τα σκαλιά και μπαίνουν στη στέρνα. Ο ένας, βαστώντας μιά μεζούρα, πηγαίνει από γελάδα σε γελάδα και παίρνει την περίμετρο της κοιλιάς της. Ο άλλος, στο θαμπό φως ενός φαναριού, σημειώνει σ' ένα τεφτέρι.

"Τους έχει πιάσει πανικός", μου ψιθυρίζει πάλι ο παπάς. "Μαζί με τα τρία σημερινά, τα θανατηφόρα κρούσματα έφτασαν τον αριθμό έντεκα αυτό το μήνα. Υπάρχει θεός από πάνω και βλέπει. Έχουν ανησυχήσει πολύ και προσέχουν. Εξετάζουν τώρα για περισσότερη ασφάλεια πιο συχνά το κοπάδι τους, μήπως κι η κοιλιά των ζώων ξεπεράσει άξαφνα το όριο αντοχής".

Άμα τέλειωσαν το μέτρημα, οι βουκόλοι ανέβηκαν και τράβηξαν σε άλλη στέρνα. Τότε βγαίνουμε κι εμείς απ' τον κρυψώνα και γυρίζουμε από τον ίδιο δρόμο σκεφτικοί και αμίλητοι.

Άκρη-άκρη στο χωράφι γυαλίζει μιά μεγάλη καλύβα δίχως παράθυρο, στημένη με ντενεκέδες. Έχει αντίς για πόρτα ένα στρογγυλό άνοιγμα. Απόξω άλλοι δυό βουκόλοι, με τα ίδια αξούριστα μούτρα αλλά με ποδιές πού κρεμάνε ως τις φτέρνες τους, σκύβουν πάνω σ' έναν μακρύ ξύλινο πάγκο όπου είναι απλωμένα κομμάτια ματωμένες προβιές. Με μεγάλα μαχαίρια τις καθαρίζουν.

"Πιο σιγά", μου κάνει ο παπάς. "Να αυτοί που έχασαν τρία ζώα σήμερα τ' απόγεμα. Μετράνε τις ζημιές και βράζουν από το θυμό τους. Σε λίγο, μόλις φανεί το φεγγάρι, θα βγάλουν τ' απομεινάρια των ζώων απ' την καλύβα και θα τα θάψουν. Δε θέλουν να τους βλέπει κανείς. Όταν αγριεύουν δεν αστειεύονται".

Προχωράμε σιγά στις μύτες των ποδιών και φεύγουμε ανάλαφρα σα φαντάσματα. Περνώντας το σύνορο του χωραφιού αρχίζω και ξαναβλέπω το ποτάμι. Μεγάλα φύλλα ταξιδεύουν πάνω του αργά. Μέσα στην ησυχία ακούγονται γύρω μας μόνο τα φτερά των κουνουπιών και τα βήματα μας που καθώς περπατάμε τσακίζουν κλαδιά και κοτσάνια.

 

 




^*^

 

Πού πας ρε μ΄ένα σκέτο lower; You dont exist..Αθάνατες Ελληνικές Εκφράσεις | Facebook

Αγαπητά μέλη....

The masturbation goes cloud .

Δηλαδή .... Η Μαλακία πάει σύννεφο...!!!! Παμε λοιπόν


* Are you working me? (Με δουλεύεις?)
* You changed my lights (Μου άλλαξες τα φώτα)
* They did her from hand (Την έκαναν από χέρι)
* Welcome my eyes the two (Καλώς τα μάτια μου τα δυό)
* Fart me a stonewall of bullocks! (Κλάσε μου μιά μάντρα αρχ....)
* He is a fart bathtub (είναι κλασομπανιέρας)
* Better five and in hand than ten and waiting (Κάλιο 5 και στο χέρι παρα 10 και καρτέρι)
* Better donkey-bonding than donkey-searching (Κάλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε)
* It says! (Λέει)
* It counts (Μετράει)
* I've played them! (Τα έχω παίξει)
* I made her lottery! (Την εκανα λαχείο)
* I stayed bone! (Εμεινα κόκκαλο)
* I saw the Christ soldier. (Είδα τον Χριστό φαντάρο)
* It happened the come to see. (Εγινε το έλα να δείς)
* Like the unfair curse. (Σαν την άδικη κατάρα)
* Something's running down to the gypsies. (κάτι τρέχει στα γύφτικα)
* It didn't sit on us.(Δεν μας έκατσε)
* He gives her to me. (Μου την δίνει)
* You take him and you incline (Τον πέρνεις και γέρνεις)
* It brakes her to me. (Μου την σπάει)
* You owe me your horns. (Μου χρωστά τα κέρατα του)
* Who pays the bride. (Ποιός πληρώνει την νύφη?)
* He doesn't understand Christ. (Δεν καταλαβαίνει Χριστό!)
* Your mind and a pound and the painter's brush. (Τα μυαλά σου και μιά λύρα και του μπογιατζή ο κόπανος)
* I came out of my clothes. (Βγήκα από τα ρούχα μου)
* This place is at Devil's mother. (Αυτό είναι στου διαόλου την μάνα)
* It rains chair legs. (Βρέχει καρεκλοπόδαρα)
* Hairs curly. (τρίχες κατσαρές)
* I don't have face to come out in society. (Δεν έχω πρόσωπο να αντικρίσω την κοινωνία)
* How from here morning morning? (Πώς από δώ πρωϊ πρωϊ?)
* I don't know my blindness. (Δεν ξέρω την τύφλα μου)
* The Blind man's rights (του στραβού το δίκιο)
* I see it pale. (Τα βλέπω χλωμά)
* Ηe is dewatered! (Αυτός είναι ξενέρωτος)
* You are for the festivals. (Είσαι για τα πανηγύρια)
* Three-blanket party. (Τρικούβερτο γλέντι)
* They don't chew. (Δεν μασάνε)
* Does the goat chew taramas? (Μασάει η κατσίκα ταραμά?)
* Does the cat spins in the yoghurt? (Σπινιαρει η γατα στο γιαουρτι)
* Slow the cabbages! (Σιγά τα λάχανα)
* Sit down well. (κάτσε καλά)
* Catch the egg and give it a haircut. (Πιάσε το αυγό και κούρευτο!!)
* Are we gluing coffee pots? (Μπρίκια κολλάμε?)
* Marrows drums! (Κολοκύθια τούμπανα)
* Marrows with oregano. (Κολοκύθια με τη ρίγανη)
* I made them salad - I made them sea. (Τα έκανα σαλάτα/ θάλασσα)
* We became robes - Robe unbuttoned! (Γίναμε ρόμπες)
* I have spit them. (Τά έφτυσα)
* He ate bunch. (Εφαγε μπουκέτο)
* He ate horror( Έφαγε φρίκη)
* I throw you to the ears. ( Σου ρίχνω στ' αυτιά)
* I took them to the scul (Τα πήρα στό κρανίο)
* Slow the very oil (σιγά τον πολυέλαιο)
* Holy Mary's eyes. (Της Παναγιάς τα μάτια)
* Whatever you remember you are glad. (¨Οτι θυμάσαι χαίρεσαι)
* Are you asking and the change from over? (Μου ζητάς και τα ρέστα?)
* Glass! (Τζάμι!!)
* We drank him. (Τον ήπιαμε)
* We confused our thighs. (Μπερδέψαμε τα μπούτια μας)
* He farted me fat. (Μέ έκλασε χοντρά)
* He farted mints( Έκλασε μέντες)
* Ηore's fence. ( Πουτάνας το κάγκελο)
* Of the gay. (Του πούστη)
* She's taking him. (Τόν παίρνει)
* The bad your weather! (Τον κακό σου τον καιρό)
* With this side to sleep. (Αυτό το πλευρό να κοιμάσαι)
* Your eye the crosseyed! (Το μάτι σου το αλλήθωρο)
* I am dogbored. (Σκυλοβαριέμαι)
* We did black eyes to see you (Μαυρα μάτια να σε δούμε)
* Like the snooooows! (Σαν τα χιόνια)
* He made us the three two. (Μας έκανε τα τρία δύο)
* I took the third the longest. (Πήρα τό τρίτο το μακρυτερο)
* You are a coffee shop. (Είσαι καφενείο)
* Shit and fromshit. (Σκατά και απόσκατα)
* At the end they shave the groom. (Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό)
* Sunday short feast. (Κυριακή κοντή γιορτή)
* To say the figs figs and the tub tub! (Τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη)
* You do accounts without the hotel owner. (Λογαριάζεις χωρίς τον ξενοδόχο)
* The madness doesn't go to the mountains. (Η τρέλα δεν πάει στα βουνά)
* Better your eye goes out than your name. (Καλύτερα να σου βγεί το μάτι παρά το όνομα)
* Will I take out the snake from the hole? (Θα βγάλω το φίδι από την τρύπα?)
* He sleeps with the hens. (κοιμάται με τις κότες)
* He stuck me to the wall. (Με κόλησε στον τοίχο)
* I'm sitting on ignited coals. (κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα)
* You will eat wood. (Θα φάς ξύλο)
* In the boil the iron sticks (στην βράση κολλάει το σίδερο)
* They returned me the entrails. (Μου έβγαλε τα σωθικά)
* He sat me on the neck. (Μου έκατσε στό σβέρκο)
* I balded! - You balded me! (Καράφλιασα - Με καράφλιασες)
* If ... this happens pierce my nose! (Να μου τρυπήσεις την μύτη)
* You took my ears with the music. (Μου πήρες τα αυτιά με την μουσική)
* Has the weather turnings. (Εχει ο καιρός γυρίσματα)
* I | He/She/It | We |You | They do(es) the duck. (Κάνει την πάπια)
* In the down down of the written. (Στο κάτω κάτω της γραφής)
* He does the dead bug. (Κάνει τον ψόφιο κοριό)
* He does the duck (Κάνει την πάπια)
* friend u dont fight her φιλε δεν την παλευεις.



 

 

Απάντηση: Πως ξεκινά μια BDSM σχέση - Ερωτήσεις και σκέψεις

Είμαι της άποψης ότι νήματα που εμμέσως πλήν σαφώς ή έστω και εγκυκλοπαιδικά γράφουν για εκβιασμούς με φωτογραφίες κ.λ.π. δεν θα έπρεπε να γράφονται σ΄αυτό το φόρουμ γιατί απλά δεν μας αντιπροσωπεύουν σαν bdsmers και ας είναι κατά κάποιο τρόπο καλυμμένα πίσω από φιλοσοφικές αναλύσεις περί bdsm.

Δεν ξέρω αν έχουν και άλλα μέλη την ίδια άποψη μ΄εμένα επί του θέματος.

 

Re: Απάντηση: Πως ξεκινά μια BDSM σχέση - Ερωτήσεις και σκέψεις

Άντε πάλι με τους προστατευτισμούς... μου θύμιζουν τις παλιές καλές εποχές που κάποια "κυρία", καλή της ώρα όπου κι αν βρίσκεται, ζητούσε να απομακρυνθούν μέλη γιατί οι απόψεις τους είναι επικίνδυνες και δεν αντιπροσωπεύουν το bdsm. Τι εμμονή είναι αυτή με το τι αντιπροσωπεύει το bdsm και τι όχι; Ο καθένας δε μπορεί να κρίνει με τι συμφωνεί και τι όχι; Πρέπει να δώσουμε σώνει και καλά κάποια καλή μαρτυρία, ως σύνολο;

Και επιπλέον, έλεος πια με τη "φιλοσοφία". Δεν έχω ξαναδεί ποτέ στο παρελθόν να χρησιμοποιείται αυτός ο όρος τόσο συχνά, και μάλιστα τόσο αδόκιμα.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Πως ξεκινά μια BDSM σχέση - Ερωτήσεις και σκέψεις

Σαφώς... Καθόσον το "μπορώ να γράψω πέντε λέξεις στη σειρά, να είναι σωστές χωρίς χρεία διορθωτή και να βγάζουν και νόημα", δεν ισούται με τη φιλοσοφία...

Ας πούμε λοιπόν ότι ποτέ στο παρελθόν δεν έχουν γίνει τόσο πολύ κρεμαστάρια αυτά που δε φτάνει η αλεπού, που είναι ταυτοχρόνως και λαϊκό, και πολύ πιό δόκιμο...