Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Θυμάσαι?

Συζήτηση στο φόρουμ 'Off Topic Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος echo, στις 9 Ιουλίου 2008.

  1. echo

    echo ***

    The Windmills of Your Mind-Dusty Springfield(1969)

    ...
    Lovers walk along a shore and leave their footprints in the sand
    Is the sound of distant drumming,just the fingers of your hand?
    Pictures hanging in a hallway and the fragment of a song
    Half-remembered names and faces,but to whom do they belong?
    ...
    Like a circle in a spiral
    Like a wheel within a wheel
    Never ending or beginning
    On an ever-spinning reel
    As the images unwind
    Like the circles that you find
    In the windmills of your mind



     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  2. Πως δεν θυμάμαι...θυμάμαι,
    Όταν ήμουνα μικρή που πάντρευα την bibibo με τον jonjon, που παίζαμε στο πάρκο μακρυά γαιδούρα, που τρέχαμε στις αλάνες, που για να μάθω να κάνω ποδήλατο έφαγα τα γόνατά μου (δεν καταδεχόμουν εξάσκηση με βοηθητικές βλέπετε), θυμάμαι την γιαγιά να μου λέει να πάρεις άντρα με λεφτά για να περάσεις καλά και εγώ της έλεγα πως όταν υπάρχει αγάπη τι να τα κάνεις τα λεφτά ? θυμάμαι τις ατελείωτες διακοπές στα camping, τις βραδιές που ανάβαμε φωτιά και κάποιος φίλος έπαιζε κιθάρα το βράδυ μπροστά στη θάλασσα και εμείς τραγουδούσαμε,θυμάμαι πως ήμασταν παιδιά...μικρά με μεγάλες αναμνήσεις 
     
  3. Emma

    Emma Contributor



    Δε θέλω να 'χω ελπίδα,
    Μια σάπια είναι σανίδα,
    Μια λέξη πεταμένη
    Στου φόβου τη σπηλιά.

    Δε θέλω να θυμάμαι.
    Μια πέτρα θέλω να 'μαι,
    Ο ήλιος να με καίει
    Κι ο χρόνος να κυλά....
    Δε θέλω να θυμάμαι.
    Μια πέτρα θέλω να 'μαι,
    Να πέφτω και να σπάω
    Τα τζάμια τα κλειστά.

    Δε θέλω να 'χω πίστη,
    Από μπροστά μου σβησ' τη!
    Οι άγγελοι πεθαίνουν
    Πριν βγάλουνε φτερά.

    Δε θέλω να θυμάμαι.
    Μια πέτρα θέλω να 'μαι,
    Ο ήλιος να με καίει
    Κι ο χρόνος να κυλά....
    Δε θέλω να θυμάμαι.
    Μια πέτρα θέλω να 'μαι,
    Να πέφτω και να σπάω
    Τα τζάμια τα κλειστά.

    Δε θέλω να θυμάμαι.
    Μια πέτρα θέλω να 'μαι,
    Ο ήλιος να με καίει
    Κι ο χρόνος να κυλά....
    Δε θέλω να θυμάμαι.
    Μια πέτρα θέλω να 'μαι,
    Να πέφτω και να σπάω
    Τα τζάμια τα κλειστά.
     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  4. underherfeet

    underherfeet πέρα βρέχει Contributor

    Απάντηση: Θυμάσαι?

    1973, Μαρτης,μετα το σχολασμα.Κατηφοριζουμε με την παλιοπαρεα την Ασκληπιου για να παρουμε το τρολεϋ απο την Πανεπιστημιου για το σπιτι.
    Διασχιζουμε την Ακαδημιας και εκει,στη γωνια πισω απο τη Βιβλιοθηκη βλεπω ενα παλληκαρι με μακρια μαλλια και μουσια περικυκλωμενο απο τεσσερις αστυνομικους..Κοντοστεκομαι .Οι αλλοι μου φωναζουν:"Προχωρα ρε μαλακα ψηλε ,πας γυρευοντας;"
    Οι δυο απο τους μπατσους αρπαζουν το παλληκαρι κι'ο τριτος του χωνει μια γονατια στο στο στομαχι.
    Αυτος ,βογγαει κι'αμεσως μετα αρχιζει να φωναζει."Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α , Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α...".Η φωνη του ισα που ακουγεται,βραχνη,πνιχτη, αλλα πεισματωμενη.
    Οι αστυνομοι τον ριχνουν κατω,τον κλωτσανε και τον σερνουν.Αυτος επιμενει,"Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α,Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α...."
    Οι περαστικοι εχουν λακισει ,μονο εγω εχω απομεινει και παρακολουθω τη σκηνη.Η ματια μου διασταυρωνεται με του φοιτητη .Αυτη τη ματια θα την θυμαμαι για παντα,γιατι με σημαδεψε για παντα ,κι'ας μην κρατησε αυτο το σταυρωμα πανω απο δυο-τρια δευτερολεπτα.
    Ποσο πολυ ηθελα να τρεξω να τον βοηθησω! Ποσο πολυ φοβομουν!...
    Ο ενας απ'τους αστυνομικους στραφηκε προς το μερος μου:"Τι κυττας ρε τσογλανι;" ,μου φωναξε αγρια
    Εβαλα στα ποδια μου φτερα κι'αρχισα να τρεχω προς την Πανεπιστημιου.Ο μπατσος με κυνηγησε για λιγο και μου'χωσε μια κλωτσια στον κωλο,πριν με παρατησει για να επιστρεψει στη λεια του.

    Τα χρονια που εχουν περασει απο τοτε δεν εχουν απαλυνει ,δεν εχουν μαλακωσει την ντροπη που ενοιωσα για 'κεινη την ατακτη φυγη μου,Την ιδια ντροπη νοιωθω και τωρα ,που καθομαι και γραφω ,που θυμαμαι σα μα μη περασε μια μερα ,εκεινο το μεσημερι του Μαρτη του 1973,εκεινο το παλληκαρι με το φλογισμενο βλεμμα και τη βραχνη φωνη,εκεινη την απελπισμενη,παθιασμενη κραυγη,"Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α, Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α"....
     
  5. ae1969

    ae1969 Regular Member

    Re: Απάντηση: Θυμάσαι?

    Αυτές είναι κορυφαίες εμπειρίες ζωής!

    Κρίμα μόνο που το παλικάρι αυτό και αρκετοί άλλοι έφαγαν το ξύλο της ζωής τους, έμειναν ανάπηροι ή και έχασαν τη ζωή τους, για να γεμίσουμε μετά "αντιστασιακούς" που έκαναν αγώνα από το Παρίσι, το Λονδίνο κλπ. ή έκαναν χρυσές δουλειές επί "εθνοσωτηρίου" ή που για 7 χρόνια τριγυρνούσαν στην Αθήνα και σε δημόσια κτίρια με τον "Ελεύθερο Κόσμο" στην τσέπη του σακακιού, δήθεν διπλωμένο αλλά ξεκάθαρα διακριτό κλπ. κλπ.
     
  6. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor


    Έπαιζα και γω με τη Bibi-bo. ''Ιστορικές στιγμές'' και πλάκες! ...  
     
  7. Kaveiros

    Kaveiros Regular Member

    Απάντηση: Θυμάσαι?

    underherfeet ποσο καλο εκανες που το κοινωνησες...
     
  8. danos

    danos Regular Member

    Απάντηση: Θυμάσαι?

    Ευτυχώς αυτές της εποχές δεν της έζησα .
    Ντροπή θα έπρεπε να νιώθουν αυτοί που έφτασαν την Ελλάδα σ αυτό το σημείο όχι εσύ underherfeet αλλά δεν ............................. 
     
  9. engelsblood

    engelsblood Regular Member

    Απάντηση: Re: Θυμάσαι?

    [/COLOR]
    Τουλάχιστον εσύ τους πάντρευες,εγώ που τους έβαζα να δένονται...? 
     
  10. danos

    danos Regular Member

    Απάντηση: Re: Θυμάσαι?

        
     
  11. nadu

    nadu Regular Member

    Απάντηση: Re: Θυμάσαι?

       

    βλεπω ολοι τα ιδια παιχνιδια ειχαμε .
     

  12.  άστα να πάνε madlene...όμορφα ήταν