Η συνεντευξη..

Θα ηθελα τις σκεψεις και τις εμπειριες Σ/σας απο τις πρωτες συναντησεις που ειχατε με Κυριαρχους και υποτακτικες... 

 

Απάντηση: Η συνεντευξη..

O τίτλος "συνέντευξη" τι σχέση έχει; Εξετάσεις για το θέατρο δίνουμε ή βιογραφικό για πρόσληψη σε εταιρεία;

 

Re: Απάντηση: Η συνεντευξη..

Πώς φαίνεται πως είστε άσχετη από ανωτέρα βδσμική... Δε γνωρίζατε πως ο σωστός αφένταρος, πριν επιλέξει την κατάλληλη γι' αυτόν σκλάβα, την περνάει από συνέντευξη; Και, φυσικά, έχει προηγηθεί λεπτομερής ανάγνωση του βιογραφικού της. Όχι σαν εμάς, τους κοινούς θνητούς, που πέρνουμε τους συντρόφους μας σαν γουρούνια στο σακί.  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η συνεντευξη..

Μην υποτιμάτε τους κοινούς θνητούς, Κύριε. Έχουν έκδηλα τα σπέρματα θεϊκότητας!
Άλλωστε, μέσα στο σακί ενυπάρχει η πεμπτουσία του βδσμ, εκεί φαίνεται πόσα απίδια βάνει ο σάκος!!! 

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η συνεντευξη..

Κύριε, και μάλιστα με Κ κεφαλαίο; Αυτό είναι casus belli!  

 

Αναφέρεσαι σε πρώτες συναντήσεις για τον ορισμό σχέσης (που περιέχουν μόνο συζήτηση ή και ξύλο; ) ή/και σε πρώτες συναντήσεις με σκοπό το ξύλο (και οχι την δημιουργία σχέσης) ;

Επίσης, για ποιόν λόγο ζητάς να μάθεις κάτι τέτοιο;

 

 

Απάντηση: Η συνεντευξη..

Η ερωτηση τεθηκε απο πλευρας μου γιατι θα ειχα την πρωτη μου συναντηση με καποιον Κυριαρχο (και οταν λεω πρωτη..εννοω πρωτη σε αυτη τη χωρα, πρωτη μετα απο εναμιση χρονο, πρωτη μετα απο ενα μεγαλο προσωπικο στραπατσο) και απλα ηθελα να ξερω αν αυτα που νιωθω τα εχουν ζησει κι αλλοι..Το ειρωνικο στυλ καποιων σχολιαστων το βρισκω αναμενομενο μιας και δεν εξηγησα γιατι χρειαστηκα την συμβολη των μελων αλλα και επειδη μερικοι απλα δεν μπορουν να κανουν αλλιως.

Ειμαι σιγουρη οτι και αλλοι εχουν βρεθει και θα βρεθουν στη θεση μου.

Georgia σε ευχαριστω που μου θυμησες αυτο το νημα μιας και η συναντηση εγινε και δεν χρειαστηκε να το ξαναεπισκευτω.

 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η συνεντευξη..

Απλά κορυφαία παρατήρηση!

 

Αλίμονο αν οι πρώτες συναντήσεις θυμίζουν συνεντεύξεις. Επιχείρησα εδώ και λίγη ώρα να γράψω τί έγινε, πώς ένοιωσα και τί έκανα στην πρώτη συνάντηση, σ'αυτό το τελευταίο κεφάλαιο που είναι και πιο νωπό. Αδύνατον. Πράγματα που εξομολογούμαι προσωπικά μου είναι πια αδύνατο να τα μοιραστώ με όλους, στιγμές που τις θεωρώ σχεδόν ιερές αδύνατο να τις καταθέσω, επειδή αυτές οι στιγμές με διέσωσαν από το μίσος και στη θύμιση τους χρωστάω ίσως τη δύναμη "επιβίωσης" αλλά και την δύναμη τουλάχιστον να μην μισώ. Η θύμιση των μοναδικών ευτυχισμένων στιγμών γεμάτων από ειλικρίνεια μας διασώζει ως ανθρώπους. Είναι σαν άφεση αμαρτιών που και που ένας εσωτερικός μονόλογος κι αυτό αρκεί. Καλύτερα να αγαπάς ακόμα κι αυτούς που σε έβλαψαν, είναι ο μόνος δρόμος να ξεκινήσεις να χτίζεις ξανά.