Ο νομος της ελξης

Το να προσδιορισει καποιος τι ειναι αυτο που τον/την ελκυει σε μια αλλη οντοτητα ειναι δυσκολο τουλαχιστον για μενα. Ειναι η προτιμηση μας για αυτο το lifestyle λογος να συμβιβαζομαστε στην επιλογη συντροφου η playmate?
Οι Κυριαρχοι φαινεται να ειναι σε θεση να μπορουν να "πλασουν" ως ενα βαθμο την σκλαβα η την υποτακτικη για να δημιουργησουν αυτο που θελουν η που νομιζουν πως θελουν.







Υ.Γ. Ισως ρωταω τα αυτονοητα παλι αλλα ειχα αυπνιες σημερα και ειπα να ξαναρχισω απο τα βασικα.

 

Απάντηση: Ο νομος της ελξης

Kανείς δεν μπορεί να πλάσει τίποτα εκ του μηδενός.
Ένας Αξιόλογος Κύριος, μπορεί να βοηθήσει κάποια που και η ίδια επιθυμεί, να βελτιωθεί, σε πράγματα που ήδη προϋπάρχουν μέσα της, απλά δεν έχουν εκδηλωθεί, ή ραφιναριστεί ακόμα.

Όσον αφορά την επιλογή Συντρόφου, προσωπικά δεν συμβιβάζομαι.
Εφόσον έχω επιλέξει και μετά κι είμαι σίγουρη για την επιλογή μου, θα συμβιβαστώ σε ότι χρειαστεί για την επίτευξη των στόχων Μ/μας.

 

Απάντηση: Ο νομος της ελξης

Τωρα ας υποθεσουμε οτι θες να φας.Σου αρεσουν τα ζυμαρικα al dente, με τα μυρωδικα τους,τα αγνα υλικα για τη σαλτσα, την φρεσκια ντοματουλα την ψιλοκομμενη, τα μπαχαρικα.Αντι γι'αυτα ,σου παρουσιαζουν κατι λασπωμενα ,παραβρασμενα παρασκευασματα,με λιγο ντοματοπελτε για σαλτσα,κι'ενα τριμμενο τυρι που βρωμαει τραγιλα.Θα τα φας επειδη εχεις κολλημα με τα ζυμαρικα η θα προτιμησεις ενα αξιοπρεπες,καλοψημενο μπιφτεκακι απο την παραδιπλα ψησταρια;
Η θα μεινεις νηστικη;

Οσον αφορα την σκλαβοπλαστικη,κατα την ταπεινη μου γνωμη εχει νοημα μονο οταν ξεκινα απο τον ιδιο τον σκλαβο που εχοντας επιγνωση συγκεκριμενων αδυναμιων του ζητα την συνδρομη του Κ . Αν αντιθετως επιδιωκεται απο τον τελευταιο μονο και μονο για να ικανοποιησει την ματαιοδοξια του ,αδιαφορωντας για το αν και κατα ποσο αλλοτριωνει την προσωπικοτητα του υ, αποτελει υβριν ,το εχω ξαναπει,και θεμελιωδη αιτια να διακοπει η σχεση.

 

Re: Απάντηση: Ο νομος της ελξης

Eξαρτάται από τις εξής παραμέτρους:

1. Από το εάν έχεις την δεύτερη επιλογή.
2. Από το εάν το μπιφτέκι σε κάνει να ξερνάς.
2. Από το πόσο πεινάς.

Με άλλα λόγια, έχοντας την επιλογή για βανίλλα σχέσεις ή συνευρέσεις, επιλέγω να μην τις κάνω, και δεν συμβιβάζομαι με καταστάσεις τύπου παραβρασμένος Κυρίαρχος με εσάνς τραγίλας, παρά μόνο εάν πρόκειται για ζήτημα ζωής και θανάτου για μένα (από το 2007 και δώθε, αντέχω καλά,έως τότε, τσιμπολογούσα το δόλιο, εάν όμως χρειαστεί ποτέ στο μέλλον να φάω αηδίες για να επιβιώσω, θα το κάνω).

Αυτό δεν μπορεί να γίνει αγαπητέ μου, εξ ορισμού. Εάν το Υ ήξερε την μαλακία που το δέρνει, θα την διόρθωνε μόνο του, δεν θα είχε ανάγκη την συνδρομή κανενός.

Οι Κ δεν είναι ματαιόδοξοι αλλά πάσχουν από τρομακτική αυτογνωσία (αρρώστεια είναι - γι αυτούς - λόγω...μεγέθους, λολ). Όσο για την ύβρι της αλλοτρίωσης της προσωπικότητας του Υ, ΄πιστεύω ότι δεν υφίσταται, διότι μιλούμε απλώς περί ρυθμίσεων, περί διαχείρισης, περί αντιληπτικότητας, όχι περί αλλαγών επί της ουσίας. Μιλούμε για ένα σύστημα, το οποίο ήδη υφίσταται, μέσα στον καθένα μας, και που το Υ μαθαίνει να το λειτουργεί καλύτερα. Πού το κακό και πού η ύβρις; Και πώς θα κάνει μία τόσο απαιτητική σχέση, με τους όρους που επιθυμεί ο Κ του, εάν δεν μάθει να το λειτουργεί το σύστημα; Και πώς να ξέρει να το λειτουργεί, πώς να ζητήσει από μόνο του συνδρομή γι αυτό, όταν δεν ΒΛΕΠΕΙ καν, το ίδιο το σύστημα, πόσο μάλλον τις μαλακίες χειρισμούς που κάνει;

Αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού. Είναι ξεκάθαροι για όσους έκαναν έστω και μισό βήμα μέσα στο D/s μίας BDSM σχέσης.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο νομος της ελξης

ακριβως,,οι επιλογες παραμενουν ανοιχτες,καμμια δεν αποτελει μονοδρομο ακομα και για το ιδιο ατομο ,που μπορει σε καποιες φασεις της ζωης του ν'ακολουθησει τη μια η την αλλη

μα γιατι τα τσουβαλιαζεις ετσι ολα τα ερμα τα υ;αποκλειεις δηλαδη να υπαρχουν υ με αυτογνωσια μεν ,που να θελουν κι'ενα σμπρωξιματακι δε; 

Mη ξεχνας πως υπαρχουν και καποιοι που αρεσκονται να τρυπανε καυκαλα,η και να τα θρυμματιζουν...DRD... 

 

Απάντηση: Ο νομος της ελξης

Οκ..Πρωτον τι γινεται οταν δεν εχεις ξαναφαει ζυμαρικα? Δεν θα τα απορριψεις απο την οψη μιας και δεν γνωριζεις εαν ετσι επρεπε να μαγειρευτουν η οχι. Οταν παρεις μια πηρουνια αποφασιζεις ποσο και αν σου αρεσουν. Αν εχεις ξαναφαει ζυμαρικα και δεν σου αρεσουν αυτα που σου εφεραν τοτε φωναζεις το γκαρσονι και του δινεις το feedback σου. Αν και τοτε δεν υπαρχει γιατρεια σηκωνεσαι και φευγεις. Το αν το διπλανο μαγαζι εχει καλυτερο φαγητο απο το πρωτο δεν το ξερεις. Και εκει δοκιμαζεις. Η επιλογη του να μεινεις νηστικη εξαρταται απο το ποσο καιρο πεινας...Αλλα πιστεψε με..μολις χορτασεις δεν ξαναεπιστρεφεις εκει που δεν περασες καλα. Αυτα προς την συμπεριφορα των καταναλωτων/πελατων.

Φυσικα και κανενας Κυριαρχος δεν μπορει να δημιουργησει εκ του μηδενος..
Κανεις ομως για μενα δεν θα επρεπε να προσπαθησει να πλασει ενα υλικο το οποιο δεν γνωριζει και να περιμενει να του κατσει το σχεδιο που ειχε στο μυαλο του...

Οι πιο αξιολογες αλλαγες για τις οποιες θα μπορουσα να καυχηθω εαν ειμουν Κυριαρχος θα ηταν αυτες που προεκυψαν οχι επειδη τις επεβαλλα..αλλα επειδη οι συνθηκες και το rapport που δημιουργησα μεσα στη σχεση ηταν γονιμες για να τις προωθησουν..

  Ευχαριστω και παλι για τα εποικοδομητικα Σ/σας σχολια

 

«Όποιος μπορεί να περιμένει, δεν χρειάζεται να κάνει συμβιβασμούς».
Σίγκμουντ Φρόιντ.

Μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης υποτακτικής μου μεσολάβησαν 9 χρόνια. Όπως καταλαβαίνετε δεν είμαι και το πιο γρήγορο πιστόλι της Δύσης, αλλά προτιμώ να παραμείνω «νηστικός» μέχρι να βρω τον «μουσακά» των ονείρων μου, παρά ν’ αλέθω κρέατα για να φτιάξω τον κιμά.

 

Απάντηση: Ο νομος της ελξης

Δε γίνεσαι κυρίαρχη, βρε κορίτσι μου, μήπως και δούμε άσπρη μέρα...  (αστειεύομαι..)

Έχεις πολύ δίκιο, μόνο που το πράγμα σπανίως λειτουργεί έτσι. Συνήθως, οι μεν αρέσκονται να βγάζουν φιρμάνια, οι δε παίρνουν το ύφος του υποταγμένου οσιομάρτυρα, όταν έχουν την (παράλογη) απαίτηση να συμβούν όλα, εδώ και τώρα!
Οι αλλαγές θέλουν χρόνο...ποιος έχει την υπομονή να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να συμβούν οι αλλαγές...που βέβαια δεν μπορεί να είναι μονόπλευρες, είναι αφύσικο να αφορούν μόνο στο ένα μέρος. Δε γίνεται να παριστάνεις τον Βούδα θέτοντας εαυτόν αμέτοχο της διαδικασίας που συντελείται. Όσο επηρεάζεις άλλο τόσο επηρεάζεσαι, εάν και εφόσoν βέβαια το ζητούμενο είναι να βαθαίνει η επαφή.