Αντιαυταρχική εκπαίδευση

Απάντηση: Re: Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Εγώ το έκανα και με τις δύο, όχι σε θάλασσα, αλλά σε μπανιέρα και μια χαρά κολυμησαν. Εδώ φίλες μου είχαν γεννήσει τότε μέσα σε μπανιέρα.
Κι αυτό πριν 16 χρόνια. Οπότε δεν βρίσκω τίποτα σοκαριστικό αλλά και τίποτα καινούριο στην συγκεκριμένη πρακτική.

Αλλά άλλο το να έχω ανοιχτό μυαλό και να αποδέχομαι κάποια πράγματα, μετά από ώριμη σκέψη κι εξέταση κι άλλο να αποδέχομαι κάθε πληροφορία και κάθε θεωρία που γεννά οποιοσδήποτε ως ορθή και να τρέχω χωρίς περαιτέρω σκέψη να την επιβάλω στα παιδιά μου.
Δεν είναι αυτή η σημασία του ανοιχτού μυαλού στη γνώση...

Πολύ εύστοχο σχόλιο και όχι μόνο αυτό.  

 

Re: Απάντηση: Re: Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Τι θέλεις να πεις?? 

Υπάρχει σοβαρός λόγος να πειραματιστώ σε κάτι τέτοιο?¨για να αποδειχθεί ότι δεν θα πνιγεί? ε και?

Εγώ δεν πίνω δεν καπνίζω και οι γονείς μου δεν μου κάνανε ποτέ κάτι τέτοιο παρόλο που ήταν καπνιστες και οι δύο.Θεωρείς τον εαυτό σου πιο τυχερο η πιο ελεύθερο?

 

Απάντηση: Αντιαυταρχική εκπαίδευση

Dora, ολο σου το ποστ ειναι εξαιρετικο, και συγχαρητηρια για τη συγκεντρωση του επιλεγμενου υλικου, για τις ευστοχες και συγκροτημενες απαντησεις, αλλα και για το θαρρος σου.

Οταν ρωτησα αν θα αφηνατε το μωρο σας στο νερο δυο μηνων χωρις να το κρατατε, ειχα υποψη μου οτι:
Η παραδοσιακη αντιληψη ειναι οτι το μωρο θα πνιγει. Γι αυτο και οι γονεις δεν το αφηνουν ετσι στο νερο.
Καποιοι ομως, ερευνωντας σε μη παραδοσιακους χωρους σκεψης, ανακαλυψαν οτι τα μωρα γεννιουνται με την ικανοτητα να κολυμπουν, την οποια χανουν μετα τον 3ο μηνα, αν δεν καλλιεργηθει, και πρεπει μετα να διδαχθει απ την αρχη.
Ωσπου να γινει ΄παραδοση' αυτη η γνωση, οι γονεις θα στερουν απο τα παιδια τους μια σημαντικη διανοητικη/κινησιολογικη κατακτηση του ανθρωπινου ειδους.
Αυτο επειδη δεν εμπιστευονται τη φυση αρκετα, ωστε να την αφησουν να λειτουργησει, παρατηρωντας με μεγαλη φυσικα προσοχη και εστιασμο για να μη συμβει κατι επικινδυνο.

Αυτο εχει αμεση σχεση με τη σταση μας απεναντι το Summerhill.
Εχουμε καποιες αντιληψεις για την ευφυια των παιδιων μας, για την ικανοτητα προσαρμογης τους, για την αναγκη να τους ορισουμε ακομη και το πως να αναπνεουν.

Το Summerhill για μενα, περα απο το αποδειγμενο εκει συμπερασμα του Neil: "Η ελευθερια ειναι θεραπευτικη",
ειναι ενα σημαντικο πειραμα που εβαλε καινουργιες γνωσεις στην ανθρωποτητα για τα παιδια της.

Οπως:
Οχι, οταν αφησεις τα παιδια να αυτορυθμιστουν σε ενα περιβαλλον ελευθεριας, δε γινονται αναρχικοι ή κτηνη.
Γινονται εξαιρετικα υπευθυνα πλασματα, με μια αναληψη ατομικης και συλλογικης ευθυνης πρωτοφανη για την ανθρωποτητα.
Οπως αναφερει και η Ντορα, τα παιδια ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ αναλαμβανουν την ευθυνη της ζωης τους, με φυσικο και ανετο τροπο.
Οχι, οταν αφησεις τα παιδια να λυσουν τις διαφορες τους σε ενα περιβαλλον ελευθεριας, δε σκοτωνονται. Τα παιδια δημιουργησαν συλλογικους τροπους επιλυσης των διαφορων τους.
>Οπως η αποθαρρυνση των ταραξιων (bullies) με την αποχη απο την παρεα τους.
>Η συλλογικη υποστηριξη του θυματος του ταραξια, (αντι για την ενοχοποιηση του θυματος και τη διαιωνιση του διασυρμου του, που ειναι χαρακτηριστικο του κοινου σχολειου αλλα και συλλογικοτητων οπως το φορουμ εδω.)
>Οπως το τριμελες δικαστηριο που στηνουν και τα ιδια τα παιδια και δικαζουν καθε Πεμπτη. Μαλιστα, εχει τετοια λειτουργια το τριμελες, που η συνηθης εικονα ειναι ο καταδικασμενος να φευγει χερι χερι με τον κατηγορο, αφου εχει αποδωθει δικαιοσυνη και εχει ελθει καθαρση.
>Οπως η τακτικη προσαρμογη των νομων σχεδον καθε Παρασκευη, στο νομοθετικο. Τα παιδια ζουν με νομους που τα ιδια δημιουργουν. Νομους που προσαρμοζονται στις αναγκες τους, αντι για αναγκες που προσαρμοζονται στους νομους.

Αν υπηρχε τεστ νοημοσυνης για την ικανοτητα επιλυσης κοινωνικων προβληματων, τεστ για την ικανοτητα συλλογικης αυτορυθμισης, τεστ για την πολιτικη συμπεριφορα, τεστ για το αισθημα δικαιοσυνης και την ικανοτητα εφαρμογης της, ειμαι απολυτα σιγουρος οτι ολοι εμεις οι ευφιεις κατα τα αλλα ενηλικες, θα πατωναμε μπροστα σ αυτους τους αγριους αναρχικους των 5-13 ετων, που εφαρμοζουν γνωσεις που δεν τους διδαξε κανενας ενηλικας, αλλα που αναπτυχθηκαν απο τη συλλογικη ιστορια των παιδιων αυτου του σχολειου και περνανε απο χρονια σε χρονια με τη δυναμη του συλλογικου παραδειγματος, και τη διακριση των παιδιων να επιλεξουν αυτο το παραδειγμα αυτο-οργανωσης, απο οσα αλλα τους περναει το συστημα.

Απο τα παραπανω, θελω να τονισω αυτο: Η φυση δεν υπακουει παντα στις παραδοσιακες αντιληψεις. Η παραδοση συχνα ειναι η διαιωνιση της αρρωστειας, και οχι η καλυτερη δυατη λυση.
Οταν εχουμε ενα διαφορετικο παραδειγμα, ειναι πιο ευφυιες (και επιστημονικο στην ουσια) να μελετησουμε το παραδειγμα, αντι να προδιαγραψουμε το αποτελεσμα του χωρις να το δουμε.

 

Απάντηση: Αντιαυταρχική εκπαίδευση

ενα μωρο 2- 3 μηνων αμα το αφησεις να κολυμπησεις θα πνιγει..αυτα τα καποιο κανανε και ειπανε δεν ισχυουν στις μερες μας...γιαυτο ειμαστε στο 2010..

 

Απάντηση: Αντιαυταρχική εκπαίδευση

Κι έχουμε το δικαίωμα μετά τη μελέτη να μην πεισθούμε πως είναι πιο ευφυές.

 

Απάντηση: Re: Αντιαυταρχική εκπαίδευση

Μα τοτε δεν θα ειναι πια αυτο,θα ειναι εσυ...


Θα ηθελα επισης να διασαφηνισω μια συγχυση εννοιων που διαπιστωσα διαβαζοντας το νημα, η αυτονομια,που εφαρμοζεται στο Σαμμερχιλ ,η αυτονομια γενικοτερα,δεν εχει καμμια σχεση με την αναρχια.
Αυτονομια σημαινει να θετει η κοινοτητα η ιδια τους νομους με τους επιθυμει να κυβερνηθει και δημιουργει επισης η ιδια τους μηχανισμους με τους οποιους θα εφαρμοσει τους νομους της και θα ελεγξει την συμμορφωση προς αυτους.
Η αυτονομια ειναι το προταγμα της πραγματικης,της ουσιαστικης δημοκρατιας και της ελευθεριας,που θετει αφ'εαυτης τα ορια της,τους περιορισμους της.
Αν ημουν Αγγλος πολιτης δεν θα ειχα κανενα δισταγμο να στειλω τα παιδια μου στο Σαμμερχιλ,αν και η πιο συνεπης σταση θα ηταν αφησω σε αυτα την δυνατοτητα επιλογης.
Αληθεια, αν ησασταν οκτω,και σας εβαζαν να διαλεξετε αναμεσα σ'ενα υποθετικο Ελληνικο Σαμμερχιλ και σ'ενα παραδοσιακο σχολειο (δημοσιο η ιδιωτικο) τι θα διαλεγατε;

Ποιος ειναι αληθεια ο καλυτερος τροπος να διαπαιδαγωγησεις ελευθερους ,δημοκρατικους πολιτες με ευρυ ,ανοιχτο,κριτικο πνευμα;Να τους μαθαινεις απο μικρη ηλικια,να τους "ενσωματωνεις" την αντιληψη πως πρεπει να υπακουουν,να υποτασσονται,να συμμορφωνονται σε μια εξωθεν αρχη που"ξερει καλυτερα", που κατεχει την Αληθεια, που φροντιζει πριν απο αυτα γι'αυτα, η να τα οδηγεις στην αναληψη της ευθυνης της ζωης τους ,στην ανακαλυψη των πραγματικων επιθυμιων τους;
Θα μου πειτε ποιος τρελλος σηκωνει τα χερακια του να βγαλει τα ματακια του;Γιατι να το κανει αυτο η συγχρονη κοινωνια,οπως ειναι δομημενη; Σωστο κι'αυτο...

 

Re: Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Δεν μιλώ γι αυτές τις απλές και κάπως επιφανειακές καταστάσεις, που είναι απλά συμπτώματα της αληθινής τραγωδίας της ανθρώπινης κατάστασης σήμερα. Το rat race αναφέρεται στο μανιπουλάρισμα της ανθρώπινης επιθυμίας. Είμαι εγκάθετα αντίθετη σε κάθε καταναγκασμό σκέψης, τον οποίο θεωρώ ανελευθερία και ανάξιο του ανθρώπου. Θα έλεγα δε, ότι rat είναι αυτό που δεν γνωρίζει ότι είναι rat, και αντίθετα, ένα rat, χάνει το δικαίωμα να είναι rat, από τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσει its ratness (ο ορισμός δικός μου).

Θα παραθέσω δύο σχετικά quotations που βρήκα ενδιαφέροντα στο λήμμα "rat race" της wikipedia και ίσως επεξηγούν λίγο τη θέση μου:

The trouble with the rat race is that even if you win, you're still a rat. (Lily Tomlin) [Αυτό για τους γνωστούς σου που "πέτυχαν".]

"That is real freedom. That is being educated, and understanding how to think. The alternative is unconsciousness, the default setting, the rat race, the constant gnawing sense of having had, and lost, some infinite thing." (David Foster Wallace) [Αυτό για τους "μορφωμένους".]

Δεν λες αυτό. Λες ότι του αρνείσαι την διαδικασία με την οποία θα διδαχθεί να κάνει θεμελιώδεις επιλογές. Κόβεις την δυνατότητα, εν τη γενέσει της.

Σε αυτή την περίπτωση, η πλειοψηφία του πληθυσμού της γης δεν έχουν την ικανότητα να διαχειριστούν τον έλεγχο της ζωής τους. Θεωρώ όμως προσωπικά, ότι η ευφυία δεν αποτελεί προϋπόθεση για την επιλογή. Ψυχικά ασθενείς, άτομα χαμηλοτάτου IQ, με ένα σωρό διανοητικά προβλήματα, καλούνται καθημερινά να κάνουν επιλογές και να διαχειρίζονται την ζωή τους. Αυτό θεωρείται μέρος της πορείας τους προς την ψυχική υγεία.

Δεν έβαλαν τα παιδάκια να χειριστούν το πρόβλημα του πληθωρισμού, της ανεργίας, των πολιτικών δικαιωμάτων, των μειονοτήτων, το Παλαιστινιακό, το πρόβλημα της διαχείρισης των πόρων, το πρόβλημα των κοινωνικών ανισοτήτων κλπ. Αν και η άποψή μου είναι, ότι θα τα κατάφερναν καλύτερα από τους αλήτες που τα διαχειρίζονται σήμερα...

Τα παιδιά στο Summerhill διαχειρίζονται τα μικρά προβλήματα της καθημερινότητάς τους: τις σχέσεις τους μεταξύ τους, με τους δασκάλους τους, με τους bullies, πρακτικά προβλήματα διαχείρισης χρημάτων (χαρτζηλίκι), διαχείρισης του χρόνου τους κλπ. Η ευφυία που έχουν είναι υπεραρκετή γι αυτό. Δεν ζητήθηκε από το παιδί να επιβιώσει μόνο του. Ζητήθηκε από το παιδί να αναλάβει την ευθύνη των επιλογών του, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, με την πλήρη καθοδήγηση και στήριξη των εκπαιδευτών του.

Σ΄ευχαριστώ παρόλα αυτά για τα λινκς και τα στοιχεία περί ευφυίας, τα βρήκα πολύ ενδιαφέροντα.

Ναι. Και γι αυτό επιμένω. Και ένα παιδάκι να σωθεί, θα είμαι ικανοποιημένη. Αυτό σκέφτηκε και ο ίδιος o Neill, φαντάζομαι. Ήξερε εκ των προτέρων τί θα αντιμετώπιζε, όπως το ξέρει και η κόρη του, όπως το ξέρουν και οι εκπαιδευτές που εργάζονται εκεί. Θεωρώ ότι η ζωή έστω και ενός παιδιού, αξίζει τον κόπο.

Η φιλοσοφία του Neill φαίνεται ότι βασιζόταν σε ορθές αντιλήψεις, κρίνοντας από την επίδραση που είχε στο εκπαιδευτικό σύστημα και στα αποτέλεσματα που πέτυχε, αν εξετάσουμε την προσωπική επιτυχία των αποφοίτων του, από το 1921 μέχρι σήμερα. Προσοχή όμως στον τρόπο εξέτασης: διότι η φιλοσοφία του σχολείου λέει ότι, είναι προτιμότερος ένας ευτυχισμένος οδοκαθαριστής από έναν νευρωτικό πρωθυπουργό. Πράγμα με το οποίο συμφωνώ - και έχω εμφυσήσει και στα παιδιά μου.

Και βέβαια είναι παρέμβαση. Είναι μία σωτήρια παρέμβαση για όποιον μπορεί και θέλει να την κάνει. Εάν δεις ένα παιδί να κακοποιείται δεν θα παρέμβεις; Κατά τον ίδιο τρόπο η ιατρική επιστήμη κάνει παρεμβάσεις όταν κάποιος νοσεί. Η κοινωνική κατάσταση είναι νοσηρή, το ίδιο και η παιδεία - και αυτό δεν είναι τυχαίο. Απαιτούνται παρεμβάσεις, και στα δύο.

Φυσικά είναι θέμα επιλογών. Αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο το παιδί δεν μπορεί να κάνει την επιλογή, διότι ακόμη δεν ξέρει πώς είναι να κάνεις επιλογές και να αναλαμβάνεις ευθύνες. Γιατί δεν διαβάζεις τις συνεντεύξεις των παιδιών που αποφοίτησαν από το Summerhill για να δεις τί λένε; Επικροτούν την παρέμβαση των γονιών τους (και του σχολείου) ή όχι; Γιατί δεν εξετάζεις την πορεία της ζωής τους για να δεις αν κατέληξαν ευτυχισμένοι ως άνθρωποι, ήρεμοι, δημιουργικοί, κλπ;

Αντιγράφω από το λινκ το οποίο ήδη παρέθεσα σε προηγούμενο ποστ, με την αναφορά εξωτερικών επιθεωρητών και αναφέρεται στην αγγλική νομοθεσία περί εκπαίδευσης και στην αιτιολόγηση της θετικής αναφοράς τους για το Summerhill:

"... education is 'suitable ' if it primarily equips a child for life within the community of which he is a member, rather than the way of life in the country as a whole, as long as it does not foreclose the child's options in later years to adopt some other form of life if he wishes to do so."


"The parent of every child of compulsory school age shall cause him to receive efficient full-time education suitable:-

(a) to his age, ability and aptitude, and

(b) to any special educational needs he may have, either by regular attendance at school or otherwise"

"The first point to be noted is that the term used is 'cause' rather than 'coerce'. It is arguable on behalf of Summerhill parents that by sending their children (it has to be said almost invariably with the children's consent/own choice) to Summerhill they are discharging this responsibility, since there is evidence both from parents and children that they have fared much better, including in simple academic terms, than they were under more coercive systems."

Γιατί αυτή η διαδικασία νομιμοποιεί ένα νοσηρό αποτέλεσμα; Και γιατί θεωρείς ότι έχουμε την υποχρέωση να ανεχόμαστε κάτι νοσηρό, μόνο και μόνο επειδή ήδη υφίσταται;

Προφανώς, όταν αρκετοί άνθρωποι αντιληφθούν τη νοσηρότητα (ελπίζω να μην είναι πολύ αργά) και καταφέρουν να αντιδράσουν, παρά την "αδράνεια" του συστήματος και των μελών του (η οποία προέρχεται από μία αεικίνητη κυκλικότητα), θα επέλθουν οι αλλαγές, αν και πιστεύω ότι δεν θα είναι αναίμακτη η διαδικασία. Σήμερα, θα έλεγα ότι απαιτούνται παρεμβάσεις που να οδηγήσουν σε μία νέα ελευθερία αλληλεπίδρασης των ανθρώπων. Είναι πολύ δύσκολο για rats να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, βλέπεις, έτσι ώστε να καταφέρουν να βγουν από το κλουβί. Το μανιπουλάρισμα της επιθυμίας είναι άτιμο πράγμα...

Το Summerhill δεν χρηματοδοτείται από το κρατικό σύστημα, για ευνόητους λόγους. Φαντάζομαι πως τα δίδακτρα χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες του σχολείου και την κάλυψη των μισθών των εκπαιδευτικών που εργάζονται εκεί. Δεν νομίζω να πλουτίσει κανένας από τα δίδακτρα 70 (!) παιδιών ετησίως...

H αναφορά μου στον προσωπικό μόχθο στην διεκδίκηση στόχων δεν συνεπάγεται το "παίδεμα" το οποίο ανέφερες ως τμήμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Πιστεύω ότι η μάθηση οφείλεται σε προσωπικά, εσωτερικά κίνητρα και όχι στον καταναγκασμό.Επιπλέον, οι εκπαιδευτικές διαδικασίες οφείλουν να είναι απολαυστικές. Αυτό έχω μάθει ως μαθήτρια και ως δασκάλα. Δεν ξέρω άλλον τρόπο να μαθαίνω ή να διδάσκω.

Στα λινκς που παρέθεσα, οι εκπαιδευτικοί του Summerhill, καθώς και τα παιδιά που φοιτούν εκεί, αναφέρονται πολύ συχνά στο θέμα του φόβου και του καταναγκασμού, που είναι συνυφασμένος με το συμβατικό εκπαιδευτικό σύστημα. Στο Summerhill τα παιδιά δεν φοβούνται. Μπορούν να μάθουν ή να μην μάθουν, ότι θέλουν και όπως θέλουν, και αν θέλουν. Ένα αυταρχικό μοντέλο εκπαίδευσης λειτουργεί σε διαφορετικό πλαίσιο, με διαφορετικό σκεπτικό και με διαφορετικά premises. Δεν συμφωνώ με αυτό το πλαίσιο και το σκεπτικό και τα premises, για τους λόγους που ανέφερα παραπάνω.

 

Απάντηση: Αντιαυταρχική εκπαίδευση

Νομίζω ότι τα παιδιά δεν χρειάζονται κάτι άλλο από την ρέουσα και αστείρευτη αγάπη των γονιών... Όλα τα αλλά μετα συγχωρήσεως είναι δικά μας κολλήματα και ημιμάθειες περί το 'καλό" τους.

 

Απάντηση: Αντιαυταρχική εκπαίδευση

Παιδια 5 ετων στις φαβελες του Ριο ειναι προστατες πολυμελων οικογενειων που αποτελουνται απο ακομη μικροτερα παιδια. Αναγκασμενα να επιβιωσουν, καταφευγουν ακομη και σε οργανωμενες ενοπλες ληστειες για να φανε και να ταισουν τα υπολοιπα παιδακια. Η ζωη ακομη και στις πιο σκληρες συνθηκες αναδεικνυει καποια μορφη ευφυιας.

Τα 5χρονα του Summerhill ασκουν με ευφυια και διακριση το δικαιωμα ψηφου τους, συμμετεχοντας με αυτονομη γνωμη σε αμεσοδημοκρατικες διαδικασιες.
Συχνα ο λογος και η αιτιολογηση ενος 5χρονου υπερισχυει στο τριμελες τους απεναντι στο λογο ενος ενηλικα, οταν παρουσιαζεται διαφωνια.
Τα παιδια 5-13 ετων στο Summerhill διαχειριζονται τα οικονομικα του σχολειου, μια και τεθηκε και θεμα συμφεροντων.
Απο τα διδακτρα που πληρωνουν οι γονεις τους, παιρνει το λογικο ποσοστο της η ιδιοκτητρια (η κορη του Neil), πληρωνεται το προσωπικο (δασκαλοι, house-parents κλπ) και το καθολου ευκαταφρονητο περισσευμα διαχειριζεται απο το συνολο των μελων της 'κοινοτητας' αυτης. Δηλαδη, μεχρι πριν λιγα χρονια, απο περιπου 40 μαθητες και 10 μελη του προσωπικου.
Η συνελευση, (κυριως τα παιδια) αποφασισε κατα καιρους και κατασκευασαν μια πισινα με τα χρηματα αυτα που αλλου θα ηταν υπεραξια για τον ιδιοκτητη, ανασκευασαν το παλιο ξυλουργικο εργαστηρι του Neil, αγορασαν pets (μεταξυ τους αλογα και ενας ..βοας), αλλα και καποια χρονιά, χρηματοδοτησαν με το 'δικο τους' αυτο ποσο μια δημοσιογραφικη ερευνα για το τι εγιναν με τη ζωη τους οι παλιοι μαθητες του σχολειου. Αυτο το αναφερω, γιατι τα παιδια -περαστικα απο κει- επεδειξαν μια ευαισθησια για τη συνεχεια και την ιστορικοτητα του σχολειου που συμμετεχουν, που δειχνει κατα τη γνωμη μου εναν αλλο βαθμο ωριμοτητας.

Οσον αφορα την ελειψη ευφυιας των πενταχρονων, να παραθεσω την αλλη μεγαλη ριζοσπαστικη μορφη εκπαιδευσης, αυτη που δημιουργησε το Ινστιτουτο Doman. iahp.org : | : The Institutes for the Achievement of Human Potential
Εκει, οι νευροφυσιολογοι που ανεπτυξαν τη μεθοδο Doman, υποστηριζουν οτι το παιδι ΜΕΧΡΙ την ηλικια των 6, αναπτυσσει την ευφυια του γεωμετρικα, ΑΝ του δωθουν τα αναλογα υποστηρικτικα ερεθισματα, απο ενηλικες που αγαπουν να μεταφερουν τις γνωσεις τους.
Λενε οτι οταν η διανοια του παιδιου ερεθιζεται με πληροφοριες, καθε bit of information δεσμευει εναν νευρωνα, και ερεθιζει και προετοιμαζει για πληροφοριες δυο νεους νευρωνες.
Η διαδικασια ειναι απολαυστικη για τα παιδια, και χαρακτηριστικα λενε εκει: Το παιδι αγαπαει περισσοτερο να μαθαινει, παρα να παιζει. Αγαπαει περισσοτερο να μαθαινει παρα να τρωει!
Η δουλεια του Ινστιτουτου ειναι -κυριως- να εκπαιδευσει γονεις για να εκπαιδευουν τα παιδια τους.
Επειδη δεν ξερω αν ειναι σαφες, μια βασικη διαφορα σ αυτη την εκπαιδευτικη διαδικασια ειναι οτι ο ενηλικας τιθεται στο ιδιο επιπεδο με το παιδι, και δεν το κυριαρχει (ακριβως οπως γινεται και στο Summerhill). O ενηλικας ειναι αυτος που κατεχει κατι το οποιο εχει φυσικη αναγκη το παιδι: Την πληροφορια, που θα επεξεργαστει το νοητικο εργαστηριο του παιδιου, για να την κανει γνωση. Ποτε δεν αναγκαζεται το παιδι να μαθει κατι!
Αποτελεσματα: στην ηλικια των 5 ετων, τα παιδια μιλουν και γραφουν 3-4 γλωσσες, αθλουνται σε επιπεδο τεχνικης ολυμπιακων αγωνων, και ποτε-ποτε, -στην 'αποφοιτηση'- δινουν ενα κονσερτο κλασσικης μουσικης που εχουν συνθεσει τα ιδια.
Αυτο που η κοινωνια ονομαζει 'παιδια θαυματα' και που καποιοι εδω ισως ονομασουν 'τερατα', φαινεται να ειναι απλα η δυνατοτητα που υπαρχει στη συντριπτικη πλειοψηφια των παιδιων των ανθρωπων: Το να αναπτυσσουν περισσοτερο απο το 1% (ή 10%; δε θυμαμαι) του εγκεφαλου τους, οταν τους επιτραπει να το γυμνασουν.
Συμφωνα με το Glen Doman, απο τους ιδρυτες της μεθοδου: "Αν μου ζητουνταν να συνοψισω σε μια παραγραφο οσα εχουμε μαθει αυτα τα 50 χρονια που δουλευουμε με την ευφυια των παιδιων, θα ελεγα το εξης: Το καθε παιδι που γεννιεται, εχει τη δυνατοτητα (δυναμικο, potential) να αναπτυξει την ευφυια του περισσοτερο απ του Leonardo Da Vinci!."
Επαναλαμβανω οτι η διαδικασια της 'εκπαιδευσης' της ευφυιας τους ειναι απολαυστικη και να προσθεσω οτι το εχω επιβεβαιωσει, οταν το εφαρμοσα για λιγο σε ενα βρεφονηπιακο σταθμο. Μολις ελεγα 'ελατε να διαβασουμε', τα παιδια σταματουσαν να τσιριζουν, να χτυπουν και να δαγκωνουν το ενα τ αλλο, και ετρεχαν και καθοταν σιωπηλα μπροστα μου, κοιτωντας με στα ματια με προσμονη για να αρχισω.
Αν και η διαδικασια κραταει μονο περιπου ενα λεπτο καθε φορα, η ανταλλαγη ενεργειας αναμεσα μας μου εχει μεινει ως ομορφη αναμνηση. Οπως και το ποσο γρηγορα, με επαναληψεις ελαχιστου χρονου, παιδια τετοιας ηλικιας που δε μπορουν καν να προφερουν παραπανω απο 10 λεξεις, εμαθαν να τις διαβαζουν.
Αφου το Ινστιτουτο πολεμηθηκε για δεκαετιες, οπως συνηθως συμβαινει με τους πρωτοπορους, το επισημο συστημα 'εκλεψε' μια απ τις μεθοδους τους, την παρουσιασε ως δουλεια του 'ταδε' ασχετου επιστημονα, και συνεχισε να πολεμα το Ινστιτουτο.

 

Απάντηση: Αντιαυταρχική εκπαίδευση

Αυτό τώρα το θεωρείς θετικό? Παιδιά που έχασαν πρόωρα την παιδικότητά τους είτε από εξαθλίωση είτε για να αποδείξουν κάποιοι ενήλικες σε άλλους ενήλικες ότι είναι άξια και ικανά? Προσωπικά, το μόνο που θέλω για το παιδί μου όταν θα είναι στα 5, είναι να ΠΑΙΖΕΙ

 

Απάντηση: Αντιαυταρχική εκπαίδευση

Φυσικα θεωρω θετικο οτι τα 5χρονα καταφερνουν να ζησουν αναπτυσσοντας δυνατοτητες που του εχει δωσει η φυση σ ενα περιβαλλον τοσο εχθρικο που καθε μερα ζωης ειναι ενα στοιχημα.

Για το Summerhill, απο που συναγεις οτι καποιοι ενηλικες θελουν κατι απ τα παιδια εκει, περα απ το να ειναι ελευθερα να επιλεξουν τι θα κανουν και να εχουν επιλογες;
Δε μου πεφτει λογος για τα παιδια σου, αλλα για την κουβεντα, γιατι προσωπικα θελεις να παιζει το παιδι σου οταν θα ειναι στα 5; Γιατι να μη θελεις να κανει οτι το εκφραζει; Γιατι να μην του δωσεις επιλογες και να το αφησεις να διαλεξει;

 

Απάντηση: Αντιαυταρχική εκπαίδευση

διότι τα παιδία παίζει αγαπητέ μου...
Θα έρθει και η ώρα να γίνουν καλοί πολίτες, καλοί διαχειριστές, καλά πρόβατα, "καλά παιδιά", επιτυχημένοι επαγγελματίες, διανοούμενοι, ανοιχτόμυαλοι, ενοχικοί, έξυπνοι, βλάκες, παντρεμένοι, διαζευγμένοι, γονείς παππούδες... κλπ κλπ κλπ. Είτε έτσι είτε αλλιώς. Μέχρι τότε ας μείνουν παιδιά! Έχουν χρόνο για όλα τα άλλα. Δεν θέλω λοιπόν το παιδί μου να μάθει να είναι διαχειριστής, μάνατζερ, υπεύθυνος πολίτης, ευφυής μαθηματικός, να ξέρει 5 γλώσσες, μουσική, αριθμητική, κλπ κλπ. Μου αρκεί να είναι χαρούμενο.

Αυτό που δεν καταλαβαίνεις είναι ότι δεν υπάρχει κανείς και τίποτε πιο κοντά στην ελευθερία από ένα παιδί ακριβώς και μόνο γιατί είναι παιδί. Δε συμφωνώ ούτε με αυτό που γράφει η sklavina, ούτε με αυτό που γράφεις εσύ.