Επιθυμία και έκφραση

Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

ισως ακουγεται ασχημα το οδηγω τον Κυριο μου αγαπητε Apollyon
να το πω τοτε καθοδηγω την σκεψη του ωστε επιθυμησει αυτο που επιθυμω?
το λεω ετσι, ειναι ενας τροπος , μια μεθοδος που μπορει να εφαρμοστει με επιτυχια
σε καθε ανθρωπο μικρο η μεγαλο αντρα η γυναικα σε οποιαδηποτε σχεση
και δεν βλεπω πουθενα δολο .
ο σκοπος επιτυχαγχανεται και ειναι ικανοποιημενα και τα δυο μελη στην οποια σχεση .

 

Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

Οι σχέσεις αυτού του είδους χρειάζονται πάνω απο όλα ειλικρίνεια και διαφάνεια. Αν δεν είναι κανείς σε θέση να είναι ειλικρινής πράγμα το οποίο απαιτεί αυτογνωσία τότε ας εστιάσει την προσοχή του στην έννοια της διαφάνειας. Είναι επίφοβο και συχνά μπορεί να γίνει επικίνδυνη οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση. Ο Κ είναι ικανός να βάλει σε προτεραιότητα τις ανάγκες του καθενός από τα δύο μέλη. Αν το s δεν τον εμπιστεύεται οτι έχει αυτη την ικανότητα τότε καλά θα κάνει να συζητήσει μαζί του την έλλειψη εμπιστοσύνης που δείχνει προς το προσωπό του και όχι να ακυρώσει τους κανόνες ασφαλείας που απαιτεί μία σχέση D/s (κανόνας ασφαλείας = ειλικρίνεια και διαφάνεια) .

Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.

 

Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

μια χαρα τα λες , αλλα γιατι τα λες στο δικο μου μηνυμα δεν καταλαβα ....

 

Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

χε.. όχι πάντως για να εκφράσω διαφωνία.μάλλον σαν.. να λέω.. "επιπροσθέτως...", το οποίο παρέλειψα να γράψω.

 

Σαφώς το πρώτο είναι το καταλληλότερο. Η υ έλαβε βήμα για να το εκφράσει, δουλειά της είναι να το εκφράσει.

Τα 2 και 3 τα βρίσκω τελείως εκτός D/s, στο οποίο δεν μπορεί να χωρέσουν ανειλικρίνειες και μεντιουμοθηρείες.

 

Διάλεξα το … 4 κι αφού δεν υπήρχε 4 το δημιούργησα μόνος μου.

Στο παρελθόν, όταν συζούσα με την υποτακτική μου, ήθελα πάντα να μπορεί να εκφράζει ανοιχτά τις σκέψεις, τις επιθυμίες και τα αιτήματά της, αλλά ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο τελετουργικό που παρέπεμπε σε φεουδαρχικές πρακτικές απονομής δικαιοσύνης όπου ο ηγεμών καθιέρωνε μια ημέρα ακροάσεων και οι υπήκοοι, μετά τις σχετικές γονυκλισίες εξέθεταν τις παρακλήσεις ή τις μεταξύ των διαφορές κι εκείνος εν συνεχεία αποφάσιζε ποιες θ’ αποδεχθεί και ποιες θ’ απορρίψει. Η ημέρα των ακροάσεων ήταν προκαθορισμένη, Κυριακή πρωί, και η διαδικασία διέπονταν από φορμαλισμό, ήταν δηλαδή ταυτόχρονα κι ένα θεατρικό παιχνίδι ρόλων. Έκτακτα αιτήματα μπορούσαν να υποβληθούν και μεσοβδόμαδα βέβαια, αλλά με την ίδια διαδικασία.

Έβρισκα πως η μέθοδος αυτή παρουσίαζε πολλά πλεονεκτήματα. Αφενός έδινε στην υποτακτική την ευκαιρία να εκφράζεται με ειλικρίνεια, αφετέρου τόνωνε την πειθαρχία της κι επιβεβαίωνε τη θέση μου ως κυρίαρχου. Όμως η απόσταση από την θεωρία στην πράξη είναι μεγάλη και δεν επιθυμώ να εξωραΐζω την πραγματικότητα. Η εφαρμογή της ιδέας στην καθημερινή ζωή αποδείχτηκε προβληματική τόσο λόγω του παρορμητικού κι αυθόρμητου χαρακτήρα της εθελόδουλης, όσο και της δικής μου χαλαρότητας. Τελικά ούτε τα κατεβασμένα μούτρα αποφύγαμε, ούτε τα μισόλογα και την κρυψίνοια.

Εξακολουθώ πάντως να την θεωρώ μια ενδιαφέρουσα σύλληψη, που όμως για να λειτουργήσει απαιτείται χρόνος, υπομονή και προσπάθεια.

 

Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

επανερχομαι γλυκεια μου sumisa διοτι δεν καταλαβα κατι , ισως κι εσυ δεν το λες καθαρα,
λες "....που θα μπορούσε να ακολουθήσει "... για ποιον απο τους δυο λογους ? για να εκφρασει την επιθυμια της ή για να πετυχει το στοχο της? , βεβαια πιο κατω στις πιθανες εκδοχες χρησιμοποιεις τη λεξη "εκφρασει" θελω ομως να το διευκρινησουμε αυτο διοτι θεωρω οτι θα διαφερουν και οι απαντησεις μετα.
φιλακια και sorry που σε παιδευω  

 

Σεβαστές όλες οι απόψεις και για κάθε σχέση ίσως και οι πιο κατάλληλες.
Προσωπικά εξακολουθώ να πιστεύω πως η δευτερη επιλογή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ.Και αυτό διότι κάθε σχέση έχει άλλους κανόνες και είναι ξεχωριστή.
Εμένα ο Κύριος μου, μου έχει δείξει πως θέλει να μπορώ να ξεχωρίσω πότε πρέπει να πώ τι...πότε να κάνω χιούμορ απέναντι Του,πότε να Του εκφράσω επιθυμίες μου, μέχρι και πότε πρέπει να εξαφανιστώ στην γωνιά μου...
Εννοείται πως δεν τα καταφέρνω πάντα να γίνομαι ο μάντης Κάλχας , αλλά επειδή με τον Αφέντη μου μοιάζουμε αρκετά δεν μου είναι και υπερβολικά δύσκολο.
Ο Κύριος μου θέλει να μπορώ να λειτουργώ σύμφωνα με τις επιθυμίες Του, ακόμα και αν δεν τις έχει εκφράσει, όπως επισης θέλει να μπορώ να ξεχωρίζω τις απολύτως απαραίτητες ανάγκες μου και να τις εκφράζω πάντα ανοιχτά, με τις επιθυμίες μου οι οποίες μπορούν να περιμένουν.
Και δεν είναι κακός...υπάρχουν μέρες που μόνο επιθυμίες ακούει απλά θέλει να μπορώ να κρίνω πότε πρέπει να συμβει αυτό και όχι κάθε φορά που με ρωτάει πως είμαι ή τι έχω να αρχίσω να λέω ότι επιθυμία μου κατέβει 

 

Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

Είναι γεγονός οτι παρέλειψα να γράψω στην εισαγωγή του νήματος πως πέρα από τις τρεις επιλογές που ανέφερα, θα μου ήταν πολύ ευχάριστο να διαβάσω και άλλες που πιθανώς θα ήθελαν να προσθέσουν οι συνομιλητές μου, όπως, για παρέδειγμα, ο vautrin. Παρ'όλα αυτά, θεωρώ οτι η διαδικασία που περιγράφει ο vautrin σχετίζεται αρκετά με την πρώτη εκδοχή, καθώς η υποτακτική του εξέφραζε με ειλικρίνεια τις επιθυμίες, ανεξάρτητα αν αυτό γινόταν βάσει ενός συγκεκριμένου πλαισίου επικοινωνίας, δηλαδή σε ορισμένο χρόνο, χώρο και με ορισμένο τρόπο.

thaleia μου, έχεις δίκιο που δε διέκρινες να αναφέρω το σκοπό της στάσης της, γιατί απλά δεν το κάνω. Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί και διάφοροι για κάθε μία από τις εκδοχές, όπως και για κάθε μία από τις περιπτώσεις ατόμων και σχέσεων. Για κάποια ο στόχος μπορεί να είναι να εκπληρώσει την επιθυμία της πάσει θυσία, για άλλη να είναι απλά να την κάνει γνωστή στον Κύριό της, για άλλη να μη δεχτεί επίπληξη κ.ο.κ. Όμως, εγώ επικεντρώθηκα στην αντίδραση της υποτακτικής όταν, δεδομένου του οτι ο Κ της διέκρινε οτι κάτι την απασχολεί, τη ρώτησε σχετικά. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να μείνουμε μόνο εκεί και να μην αναπτύξουμε το θέμα της επιθυμίας και της έκφρασής της γενικότερα.

 

Re: Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

Ναι, έχεις δίκιο, υπάρχουν πολλές ομοιότητες, αλλά και κάποιες διαφορές. Το αρχικό σου ερώτημα προϋποθέτει την ερώτηση του κυρίου, δεν μας λέει όμως τι συμβαίνει όταν εκείνος για δικούς του λόγους παραλείπει ή αμελεί να την θέσει. Τι κάνει τότε η υποτακτική; Μια θεσμοθετημένη από πριν ώρα και διαδικασία ακροάσεων αντιμετωπίζει κατά τη γνώμη μου καλύτερα το ενδεχόμενο εντάσσοντάς το στο πλαίσιο άσκησης της κυριαρχίας αντί να αφήνει την πρωτοβουλία, άρα και το δίλημμα, στην εθελόδουλη.

Επαναλαμβάνω όμως πως αυτά είναι ασκήσεις επί χάρτου. Στη αληθινή ζωή και ειδικά σε ασύμμετρες σχέσης με συμβίωση 24/7, και κατεβασμένα μούτρα υπάρχουν και προσπάθειες χειρισμού και μανιπουλαρίσματος. Επίσης πολλές φορές η απάντηση 3 ενδέχεται να είναι πιο ειλικρινής από την 1 καθώς ενίοτε η υποτακτική νιώθει μια δυσαρέσκεια της οποίας την βαθύτερη αιτία δεν έχει ακόμη εντοπίσει.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

 

εδώ λοιπόν πάλι θα εξαρτηθεί από τον Κ και τί οδηγίες έχει δώσει: εκφράζει η υ τις σκέψεις αυτές κι' ας μην είναι αποκρυσταλλοποιημένες και αναζητά την βοήθεια του Κ της για να προχωρήσει, ή είναι στην διακριτική της ευχέρεια να αποφασίσει πότε θα τις εκφράσει, λαμβάνοντας υπόψη στοιχεία όπως την κούραση / ταλαιπωρία του Κ. Ίσως άρα να μην υπάρχει μία ομόφωνη απάντηση δεδομένου ότι όλα εξαρτούνται από τις οδηγίες που έχει η καθεμία μας.

θα ήθελα επίσης να προσθέσω, σε όλα όσα έχουν ειπωθεί για την απάντηση 2 και με τα οποία συμφωνώ, ότι υπάρχει και άλλος ένας λόγος για τον οποίο δεν συνιστώ αυτήν την κατεύθυνση: σιγά που θα το πιστέψει ο Κ μου αν Του πω "τίποτα" την ώρα που με ρωτήσει "τι έχεις?". Για να με ρωτήσει σημαίνει ότι έχει καταλάβει ότι κάτι τρέχει και το μόνο που θα κερδίσω αν Του δώσω μία τέτοια απάντηση είναι να Τον εκνευρίσω (με συνέπειες καθόλου ευχάριστες για μένα  ).

άρα, καταλήγω στην πρώτη απάντηση, ακόμη κι'αν ενίοτε είναι ιδιαίτερα δύσκολη κατεύθυνση

sk (MSp)

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

Μαύρισα το σημείο που για μένα ένα μπορεί να σημαίνει. Αν ρωτήσει σημαίνει θέλει να μάθει.
Αν δεν ρωτήσει δεν είμαι υποχρεωμένη να απαντήσω.
Αν όμως ρωτήσει?