Η μοναξιά του σκλάβου στην σχέση Κυριαρχίας / υποταγής

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η μοναξιά του s στο M/s

Με την προσθήκη του Πατέρα η σκέψη σου γίνεται πληρέστερη κι η αναλογία πιο σαφής. Πιστεύω πως υπάρχει πράγματι αντιστοιχία μεταξύ των σχέσεων κυριαρχίας και των οικογενειακών – γονεϊκών μοντέλων, πατριαρχικών και μητριαρχικών. Ας μην ξεχνούμε πως μεταξύ παιδιών και γονέων δεν αναπτύσσονται μόνο δεσμοί αγάπης αλλά και σχέσεις εξουσίας, άσχετα που καμιά μάνα δεν το παραδέχεται. Αν αυτό ευσταθεί, ίσως κι οι υποτακτικοί άντρες να βλέπουν στις αφέντρες τους υποσυνείδητα, μια ερωτική ενσάρκωση της αυστηρής Μητέρας στην οποία οφείλουν υπακοή και σεβασμό.

 

Από τη στιγμή που αντιλαμβάνεσαι την καταβύθιση ως ένα προβληματικό ή ακόμη και νοσηρό φαινόμενο που χρήζει αντιμετώπισης, τότε δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τα λόγια σου.

Απλώς ξαφνιάστηκα, διότι η προσωπική μου εμπειρία άλλα μου δίδαξε. Όλες οι σκλάβες κι οι υποτακτικές που έχω γνωρίσει, εσού συμπεριλαμβανομένης, μου έδωσαν την εντύπωση γυναικών με ποικίλα ενδιαφέροντα, με δουλειά, σπουδές, φιλίες, κοινωνική ζωή. Ήταν δε άριστα ενημερωμένες για το τι συνέβαινε στον κόσμο κι είχαν άποψη και γνώμη για τα πάντα, πολιτική, θρησκεία, τέχνες, ιδέες. Ουδόλως έμοιαζαν με αδιάφορες ερημήτριες ή αναχωρήτριες που απαρνήθηκαν τα εγκόσμια προς χάριν του Κυρίου τους, ούτε έμοιαζαν να μην διαβάζουν εφημερίδα και να μην σηκώνουν το τηλέφωνο.

Σημειωτέον, αυτά τα αναφέρω ως έπαινο κι όχι προς ψόγον κι ούτε αμφισβητώ πως στην εσωτερική τους ζωή πιθανόν ο Κυρίαρχος τους ν’ αποτελεί την προτεραιότητα.

 

To κοινωνικό προσωπείο δεν είναι παρά ένα προσωπείο. Βρίσκεται εκεί για να προβάλλει κάτι συγκεκριμένο (στην δική μου περίπτωση μάλιστα, το προσωπείο είναι σχεδιασμένο εκ των προτέρων ή / και τροποποιείται κατά το δοκούν).

Προφανώς δεν έχει γίνει κατανοητό διόλου αυτό που περιγράφω, εκτός από κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις στις οποίες το άτομο είναι ήδη εκεί. Ίσως μία σελίδα από το ημερολόγιο μιας σκλάβας, δηλαδή, a slice of 24/7, διασαφηνίσει τί σημαίνει total immersion στο slavery, ενώ το άτομο φαίνεται να διατηρεί ακόμη επαφή με το κοινωνικό περιβάλλον του. Θα προσπαθήσω να κάνω κάτι σ' αυτή την κατεύθυνση αμέσως.

 

Απάντηση: Η μοναξιά του s στο M/s

Έχω την τιμή να συνομολογώ σε ένα συνολικό προβληματισμό
όπου συμμετέχουν μερικά από τα λαμπρότερα μυαλά του παρόντος ιστοχώρου.

Η αναγνώριση αυτή δεν οφείλεται σε μπουρζουάδικη αβρότητα του κώλου
αλλά ξεκάθαρα στην προληπτική παραδοχή Μου ότι μπορεί να φανώ
έως και επιθετικός χωρίς να το επιδιώκω.
Εξηγούμαι παραβολικά.
Συναθροίστηκε το ανφάν γκατέ του φόρουμ για να πλέξει ένα ωραίο πουλόβερ.
Γίνεται λόγος για βελονάκια, επιλέγονται χρώματα και αποχρώσεις,
διαπραγματεύται μέχρις εξαντλήσεως ποια είναι η πρέπουσα πλέξη
και στο τέλος προβλέπω –ως συνήθως- να φορέσουμε …φούτερ.

Το ζήτημα ετέθη με σαφήνεια:

Προς τι λοιπόν ω νηματοθέτρια οι επιδέλοιπες περικοκλάδες;
Φιλενάδα. (επέτρεψέ Μου την τιμή να σε προσφωνώ έτσι)
Ένα κι΄ένα κάνουν δύο.
Σχέση και μοναξιά είναι έννοιες ασύμβατες.
Με την υπερ-αναλυτικότητά σου κινδυνεύεις να υποπέσεις σε μέγιστο ατόπημα.
Ποιο;
Να ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΕΙΣ την ΜΟΝΑΞΙΑ ως μέρος της ΣΧΕΣΗΣ.
Γι’ αυτό και καλά πράττεις που «υποθέτεις».
Ειδικότερα εκεί που όλοι Μ/μας (στον παρόντα χώρο) έχουμε έννομο συμφέρον,
δηλαδή στο Μ/s, δεν νοείται η παράμετρος μοναξιά.
Τελεία και παύλα.
Θέλεις μήπως να μιλήσουμε για νοσούσες σχέσεις;
Πολύ ευχαρίστως.
Άνοιξε ένα άλλο νήμα και θα χαρώ να παρευρεθώ.
Στο παρόν πλαίσιο, (λέγε με Μ/s) δεν χωρά μοναξιά. Δεν είναι M/s.
Είναι άλλο πράγμα.
Απορώ (για τα μάτια του κόσμου) ειλικρινά, πως τόσο ευφυή και αξιοζήλευτα
μυαλά σαν αυτά που συμπράττουν στο παρόν νήμα πέφτουν στην παγίδα
να πραγματεύονται υπό αυτές τις συνθήκες
και Ναι, θεωρώ υπεύθυνη 100% την υπερ-μικροσκόπηση δια λεξιλαγνείας
που χρησιμοποιείς συντρόφισσα.
Υπερθεματίζω.
Οι φαντασιακές, ονειροπαρμένες, ιδεατές, ευσεβείς ή ασεβείς, ποθητές καταστάσεις
(είδες τι ωραία που ξέρω και εγώ να γίνομαι λεξιλάγνος; ),
αναφορικά με το πώς φαντασιώνεται ο καθείς –Κ ή υ – μία σχέση
στον καναπέ του δεν αφορoύν ζων και αναπνέων Μ/s.
Αφορούν Fx (το νέο κανάλι της nova με τις σαπουνόπερες).

Επιμύθιο:

Το M/s είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να το εμπιστευτούμε στα χέρια (μυαλά) των ρητόρων.
Εκτός από Μαστοριά θέλει και … μαστοριά.

Υ.Γ. Εάν πραγματικά νοιάζεσαι για ζώσες και λειτουργικές,
όντως αμφίδρομα ετεροκαθοριζόμενες (δηλαδή υγιείς) σχέσεις D/s
που εν δυνάμει θα έχουν προοπτική να ανθίσουν κάποτε και σε M/s,
που δεν έχω λόγους να αμφιβάλω,
θα σου πρότεινα επειδή
α) είσαι Mod,
β) είσαι Μυαλό
και γ) –και κυριότερον- είσαι θήλυ Κ,
δηλαδή είδος εν ανεπαρκεία στο παρόν φόρουμ,
αντί για παραφιλολογικές διαπραγματεύσεις σχημάτων και εννοιών
(π.χ dora «καταβύθιση»),
να αρπάξεις τον hephestus από τα μαλλιά,
να τον εκπαιδεύσεις στην υποβρύχια κατάδυση,
να βρεις και άλλες εν δυνάμει του είδους Σου,
που παρασιτούν κρυπτόμενες πίσω από μυριάδες πρακτικές αναστολές,
να δημιουργήσετε Όλες μαζί Σχολή,
μπας και δουν άσπρη μέρα οι εκατοντάδες γε…όργιοι
του Greek BDSM community.
Θα σε κάνουν Θεά και επιτέλους
ο ιστότοπος θα αποκτήσει απτό νόημα ύπαρξης.
Believe Me!!

 

Re: Απάντηση: Η μοναξιά του s στο M/s

    καταπληκτικός ! πάντως εμένα μου αρέσουν πολύ τα θέματα που ανοίγει η Syrah και ψηφίζω πουλόβερ, όχι ότι το φούτερ δεν είναι καλό βέβαια.
Τώρα σχετικά με τα μαλλιά μου, πρέπει όντος κάποια να με πιάσει από τα μαλλιά και να με καταδύσει, κατά προτίμηση μετά χαστουκίων, αλλά ειλικρινά επειδή κόντευαν να μου πέσουν όλα μέσα από την τελευταία απολύτως ετεροπροσδιοριζόμενη κατάδυση, με το μαλακό μην γίνω και τελείως Γιουλ Μπρίνερ.

 

Προς Master Do

Αγαπητέ Master Do.
Σε ευχαριστώ για τη βοήθεια. Τόσο καιρό προσπαθούσα να καταλάβω γιατί μου συνέβαιναν δύο πράγματα από τότε που μπήκα στο φόρουμ.

Το ένα ήταν γιατί αισθανόμουν τόσο βλάκας διαβάζοντας κάποια πράγματα εδώ μέσα. Ένιωθα πολλές φορές ότι το επίπεδο της αντίληψής μου, αλλά και του λόγου μου, ήταν παιδαριώδες.

Το άλλο ήταν ότι αισθανόμουν δεκαεξάχρονο παπαδοπαίδι, μπροστά στις τόσες εμπειρίες, και μάλιστα τόσων πολλών. Κι ας είχα μια πολυτάραχη ζωή. Μηδέν. Παπαδοπαίδι. Συγκριτικά.

Αφελής νεοεισελθής. Ψυχανεμιζόμουν βέβαια το αληθές, αλλά πάλι την πατούσα. Η μαρτυρία σου όμως και ο λόγος σου έδρασαν καταλυτικά. Μεγάλη βοήθεια.

Να είσαι πάντα καλά.

 

Re: Απάντηση: Η μοναξιά του s στο M/s

DRD, ευχαριστώ για την ανάλυση. Νομίζω ότι έχω καταλάβει τί εννοείς, ωστόσο εκτιμώ ότι αυτό που ονομάζεις εδώ "καταβύθιση" θα μπορούσε να προκύψει και σε οποιαδήποτε περίπτωση όπου το υποκείμενο είναι τόσο εστιασμένο σε κάτι, ώστε όλα πλην αυτού να αξιολογούνται ως δευτερεύουσας σημασίας. Σκέπτομαι δηλαδή πως όσα γράφεις, θα μπορούσαν ίσως να ταιριάζουν και στην περίπτωση ενός καλλιτέχνου που αφιερώνει τη ζωή του στην τέχνη του ή ενός επιστήμονα που ζει για την εκπόνηση μίας έρευνας, ως εκ τούτου αναρωτιέμαι αν πρόκειται για μία κατάσταση που αναφέρεται μόνο στο M/s.

Είναι πολύ σεβαστή αυτή η οπτική anasia. Καταλαβαίνω ότι σε αντίθεση με εμένα που επιθυμώ -έχω την εγγενή τάση ή ανάγκη, αν προτιμάς- να αναλύω τα πάντα, υπάρχουν και άνθρωποι που προτιμούν να λειτουργούν εκτός στρατηγικού πλάνου, αυθόρμητα και με πάθος.

Αγαπητή thaleia, δεν προκύπτει από το παρόν νήμα η παραπάνω συνεπαγωγή. Υπάρχει κάποιο σημείο της αρχικής μου εισήγησης που θα ήθελες να επαναδιατυπώσω, ώστε να βοηθηθείς στην κατανόηση του θέματος;

Πολύ ενδιαφέρον αυτό που γράφεις εδώ. Ουσιαστικά περνάς στον αντίποδα, εκεί όπου δηλαδή τα ενδιαφέροντα του κυρίαρχου μέρους περιορίζονται στο υποτακτικό. Συμφωνώ μαζί σου, θα μου επιτρέψεις όμως να παρατηρήσω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι γοητεύονται από εκείνους που έχουν ενδιαφέροντα και προσωπική ζωή και ανησυχίες περαιτέρω από τα απλά και καθημερινά ζητήματα και ότι συνήθως κάποιοι συμπλεγματικοί ή εξαιρετικά ανασφαλείς προτιμούν συντρόφους που ασχολούνται μόνο με τους ίδιους και με τίποτα άλλο.

Είσαι ακριβώς στον πυρήνα του θέματος αγαπητή. Συμφωνώ με όσα γράφεις. Εντούτοις, η έννοια της πραγματικότητας είναι υποκειμενική. Π.χ. κάποιος ερμηνεύει την προστατευτικότητα ως τάση πατερναλισμού και έμμεσης πλην σαφούς επιβολής, και ως ένδειξη αξιολογησής του ως ανίκανο να διαχειριστεί τις περιστάσεις, ενώ κάποιος άλλος που έχει μάθει να δείχνει την αγάπη του εκφράζοντας προστατευτικότητα, θα την εισπράξει ως τρυφερότητα και ενδιαφέρον. Η πραγματικότητα για το κάθε μισό μιας σχέσης είναι διαφορετική, γιατί δεν υπάρχουν ούτε τέλεια ορισμένες από λέξεις έννοιες, ούτε τέλειοι κώδικες επικοινωνίας. Ούτως ή άλλως όλοι ερμηνεύουμε το εξωτερικό (ενίοτε και το εσωτερικό) μας περιβάλλον με μια κάποια μυωπία, εστιάζοντας σε ερεθίσματα που θέλουμε πιο πολύ να δούμε ή που φοβόμαστε πιο πολύ ότι θα δούμε. Πιστεύω ότι μία ευχάριστη έκβαση αυτού του προβληματισμού θα ήταν, για τον καθένα από εμάς, το να μπορέσει να δει ποιο κομμάτι της πραγματικότητάς του είναι δική του προβολή και ποιο έρχεται έξωθεν, ούτως ώστε να μην οδηγηθεί στον ατέρμονα βρόχο της εσωστρέφειας που ανέφερα αρχικά, χωρίς όμωςαπαραίτητα να προχωρά σε αξιολογικές κρίσεις του είδους "ό,τι δεν έρχεται έξωθεν, δεν είναι πραγματικό και κακώς λογίζεται ως τέτοιο". Η ζωή μου είναι γεμάτη συναισθήματα που προέρχονται όχι άμεσα από το εξωτερικό μου περιβάλλον αλλά από εσωτερικές διαδικασίες. Σοκάρομαι από τα ίδια μου τα όνειρα, το μυαλό μου παίρνει φωτιά από τις δικές μου σκέψεις, υποθέσεις, αναλύσεις, νιώθω ευφορία από μία μουσική που αναπαράγω μόνο στο μυαλό μου, νιώθω χαρά από το βλέμμα κάποιου που ερμήνευσα ως ένδειξη ερωτικού ενδιαφέροντος και όλα αυτά είναι ένα αξιοσέβαστο κομμάτι της προσωπικής μου πραγματικότητας.

Δεν έχω αντίρρηση να αντικαταστήσω το όρο "μοναξιά" με όσα αναφέρεις παραπάνω κρινάκι μου. Για να νιώθει κάποιος ανάγκη προσοχής, προφανώς προηγούμενα έχει αξιολογήσει ότι δεν εισπράττει τόσο ενδιαφέρον όσο θα ήθελε.

Αγαπητέ Master DΟ, δεν χωρίζω τους συνομιλητές σε bourgois και παρακατιανούς, όποιος αξιολογεί τα νήματά μου ως ενδιαφέροντα και επιθυμεί και μπορεί να τα πραγματευτεί, το κάνει.

Η πεποίθησή σου πως μία σχέση καθιστά τη μοναξιά απαγορευτική είναι σεβαστή, εντούτοις θα επιτρέψεις σε όσους έχουν αντίθετη άποψη να μπορέσουν εδώ να την καταθέσουν. Ούτε όλες οι Μ/s σχέσεις είναι ίδιες (οι δικές σου μπορεί να μην άφησαν ποτέ κάποιο κενό στις σκλάβες σου, αλλά δεν είναι όλες οι σχέσεις ιδανικές), ούτε και όλες οι μοναξιές (χαρακτηριστικό παράδειγμα μοναξιάς που δεν αφορά σε αδυναμία συσχέτισης, είναι η υπαρξιακή, και την έχω αναπτύξει εδώ https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t17400/).

Πέραν τούτου δεν αντιλαμβάνομαι τη σκοπιμότητα ενός σκαιού σχολίου, όπως αυτό που παρέθεσα παραπάνω. Δεν αντιλαμβάνομαι δηλαδή πόθεν η διαπίστωση πως στερούμεθα σοβαρότητας -ή σοβαρής προσέγγισης του M/s- όσοι πραγματευόμαστε το εν λόγω θέμα. Καλό θα ήταν να αποφεύγουμε τέτοιους αξιολογικούς χαρακτηρισμούς. Οι δε παροτρύνσεις σου προς ίδρυση "σχολής" για να ικανοποιηθούν οι εκαντοντάδες υποτακτικοί, δεν καταλαβαίνω ούτε πώς πρόσκεινται στο θέμα, ούτε τί υπενίσσονται.

 

Re: Απάντηση: Η μοναξιά του s στο M/s

Δυστυχώς η προσωπικότητα του Κ δεν ξεδιπλώνεται αμέσως. Μπορεί να γοητευθείς αρχικά από χίλια δυο πράγματα και χαρακτηριστικά της προσωπικότητας,αλλά μετά να αποκαλυφθούν πλευρές διόλου ευχάριστες και να πρέπει να μπεις στη δυσάρεστη θέση να ζυγίσεις τι μετράει περισσότερο, τα συναισθήματα σου γι'αυτόν ή τα "προβλήματα" του.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η μοναξιά του s στο M/s

Η μόνη αληθινή κυριαρχική και απόλυτη σχέση είναι αυτή της μάνας προς το παιδί.  για λόγους βιολογικούς και ψυχολογικούς. Γι αυτό τα παιδιά στο τέλος τα κάνουμε σαν τα μούτρα μας. 

 

Re: Απάντηση: Η μοναξιά του s στο M/s

DRS, διατείνομαι ότι στο M/s, αυτό

δεν έχει νόημα χωρίς αυτό:

Έως τώρα, δεν είδα ουδεμία πρόταση περί εναλλακτικού μοντέλου M/s, παρά τις πολλές αντιρρήσεις. Ούτε βρήκα κάποιο άλλο, στις πάμπολες μαρτυρίες που έχω διαβάσει, από Κυρίαρχους αλλά και σκλάβους.

Για μία πιο προσωπική ματιά στην καταβύθιση, μπορεί όποιος δεν βαριέται να ανατρέξει εδώ: https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t24988/#post302446

Νομίζω πως εκεί υπάρχει και η απάντηση στο ερώτημά σου περί μοναξιάς. Όπως και η απάντηση στις αμφιβολίες της ariadni.

Με λίγα λόγια, η απάντηση είναι πως, κάτι που δεν σε αγγίζει δεν έχει νόημα. Και επομένως, η μόνη λογική επιλογή είναι να μην το επιλέξεις, εφόσον δεν σε αγγίζει. Αντίθετα, η μόνη λογική επιλογή για κάποιον που τον αγγίζει κατά τέτοιο τρόπο, είναι να το επιλέξει με όλη τη δύναμη της ψυχής του.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η μοναξιά του s στο M/s

βασικα το "τινω" που χρησιμοποιω μαλλον προς οριο φερνει παρα προς συνεπαγωγη  

αυτη η ταση λοιπον προκυπτει οχι απο την εισηγηση της νηματοθετριας αλλα απο τοποθετησεις οπως οι ανωτερω.

 

Απάντηση: Η μοναξιά του s στο M/s

Syrah επέτρεψε μου να παρεκκλίνω λίγο από το θέμα σου

Εμφανίστηκαν πάλι τα φαινόμενα να πετάγονται κάποιοι σε ένα φόρουμ, σε θέμα που από τη στάση τους φαίνεται πως δεν τους αφορά και χωρίς να προσθέσουν ή να σχολιάσουν σε ένα ή περισσότερα σημεία του, απλά για να καταθέσουν την "εξυπνάδα" ή τη χαζομάρα τους κριτικάροντας τον/την νηματοθέτη ή τους συμμετέχοντες σε αυτό, Αφήνοντας να εννοηθεί (σε ποιους και για ποιο σκοπό άραγε?) ότι είναι υπεράνω μυαλά και αξιολογότερες πένες!

Δεν είναι απορίας άξιον για μένα πλέον, απλά εξακολουθεί να είναι ηλίθιο και να χαλάει το νήμα.