Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Δεν παρατήρησα να επικαλούμαι κανέναν και δη διαρκώς. Καταθέτω τις προσωπικές μου μαρτυρίες συνήθως, τις δικές μου σκέψεις, και όπου απαιτείται κάνω quote. Σίγουρα εκτιμώ τη σκέψη των δύο ατόμων που αναφέρεις καθώς και την εμπειρία τους, και έχω την τύχη να κάνω συχνά εκτεταμένες συζητήσεις μαζί τους. Αλλά δεν είναι μόνο η δική τους σκέψη και εμπειρία της οποίας είχα την δυνατότητα να επωφεληθώ. Κατά τον ίδιο τρόπο γνωρίζω τη σκέψη του DreamMaster, του MasterJp και άλλων πολύ αξιόλογων Κυρίαρχων. Θα έλεγα ότι ανήκω κυρίως στην "σχολή" του MasterJp. Με αυτό εννοώ ότι συμμερίζομαι πολλές από τις απόψεις του. Δεν κατανοώ τον όρο "τρέφει" που χρησιμοποιείς. Μπορείς να τον εξηγήσεις;

Όταν αναφέρομαι σε άλλα άτομα, συνήθως αναφέρομαι σε άτομα που γνωρίζουν και οι συνομιλητές μου, από τα γραπτά τους στο φόρουμ. Θα μπορούσα να αναφέρομαι εξ ίσου στην Sudden's slave ή στην little slut, οι οποίες έχουν επίσης μεγάλη εμπειρία και έχουν κάνει αξιόλογες διαδρομές και τις γνωρίζω καλά. Αλλά οι περισσότεροι που γράφουν σήμερα στο φόρουμ, όπως εσύ, δεν γνωρίζουν τη σκέψη τους. Δεν θα είχε νόημα λοιπόν να αναφερθώ σε αυτές - αν και τα γραπτά τους βρίσκονται εδώ, σε παλιά νήματα και μπορεί όποιος το επιθυμεί να ανατρέξει σε αυτά.

Δεν είμαι αρνητική στο να μαθαίνω από παλαιότερους ή να ζητώ τη γνώμη τους για ότι με απασχολεί. Μία αξιόλογη υποτακτική, μέλος του φόρουμ, υπήρξε μέντοράς μου για ένα έτος. Η συμβουλή μου σε όσους πραγματικά θέλουν να κατανοήσουν το BDSM σε βάθος, είναι να επωφελούνται από τη σκέψη των παλαιότερων που έχουν πείρα και γνώσεις. Η άρνηση και ο εγωϊσμός δεν ωφελούν στον χώρο μας. Οι περισσότεροι από μας έμαθαν αυτά που έμαθαν κοντά σε κάποιον που ήξερε.

 

Δεν πρόκειται για πρακτική. Γι αυτό και δεν ανέφερα καν τί ήταν αυτό που ζητήθηκε, θα έπρεπε να μπω σε λεπτομέρειες και δεν έχω την άδεια γι αυτό. Πρόκειται για ένα παράδειγμα πιθανής βλάβης. Όσο για την επικινδυνότητα, κάποιο άτομο που έχει την δυνατότητα να επιλέξει σχέση τύπου RACK δεν είναι ποτέ νέο στον χώρο. Η έννοια του RACK αυτή ακριβώς είναι: ότι γνωρίζουμε τον κίνδυνο και δεχόμαστε το μερίδιο της ευθύνης. Τέτοια άτομα είναι πολύ "χρήσιμα" στον χώρο, κατά την άποψή μου, αν και σπανίζουν δυστυχώς. Είναι τρομερά δύσκολο να εξερευνήσει κανείς ακραίους χώρους στο BDSM αν δεν έχει στη διάθεσή του άτομα συνειδητοποιημένα, που δέχονται το ρίσκο και επωμίζονται την ευθύνη που τους αναλογεί.

Εννοείται ότι σε σχέση M/s η πηγή της δύναμης και της ενέργειας είναι ο Κ. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει; Ποτέ δεν θα μπορούσα από μόνη μου να κάνω όλες τις τομές που έκανα στη ζωή μου με την στήριξη του Κυρίου μου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ήμουν υπό την επιτήρηση ψυχίατρου, αλλά επέλεξα να μην πάρω χάπια, διότι είμαι αποδεδειγμένα εξαρτητική προσωπικότητα, λόγω παλαιότερου προβλήματος με τον αλκοολισμό. Το συζήτησα με τον γιατρό και αποφασίσαμε από κοινού να το παλέψουμε έτσι. Ήταν σωστή η επιλογή τελικά, διότι συνήλθα άνευ χαπιών.

Νομίζω πως μετά από έναν χρόνο, δεν κινδυνεύω από transference προς τον Κύριό μου, λολ. Δεν λειτούργησε ποτέ ψυχοθεραπευτικά μαζί μου, έτσι κι αλλιώς. Δεν χρειάστηκε. Είχε κάνει άλλος την προεργασία. 

Ναι, πολύ καλή η ερώτηση. Δεν ξέρω την απάντηση. Αν ήμουν Κ θα πρόσεχα πάρα πολύ, μην μου αυτοκτονήσει καμία. Πολλά γίνονται. Νομίζω πως ο Κ πρέπει να δουλέψει πολύ πάνω στο Υ έτσι ώστε να βρει τις δικές του δυνάμεις και ισορροπίες και να είναι ικανό να ζήσει μόνο του, σε περίπτωση release ή θανάτου του Κ.

Όχι, δεν είπα τέτοια πράγματα εγώ. 

Ανέφερα ένα παράδειγμα όπου μία κυριαρχική δράση είχε αρνητικές επιπτώσεις (δηλ. βλάβη). Ο στόχος ήταν συγκεκριμένος και επετεύχθη, αφού πάρθηκε ένα ρίσκο. Προσπαθώ να εξηγήσω πώς λειτουργεί μία τέτοια σχέση στην πράξη. Στην ουσία, ο Κ αποφασίζει τον στόχο και την μέθοδο. Το Υ εκτελεί, κάνει όλη τη δουλειά, τραβάει τα ζόρια. Μετά βγαίνει στην επιφάνεια και συνήθως είναι πολύ καλύτερα από πριν και του αρέσει εκεί που έφτασε και είναι περήφανο γι αυτό.

Δεν ξέρω. Ο δικός μου Κ λύνει μόνος του τα προβλήματά του, όπως κι εγώ. Τα συζητούμε βέβαια, συχνά, και έχουμε κατανόηση ο ένας για τον άλλον. Μιλάω για προβλήματα υγείας, οικονομικά, οικογενειακά, επαγγελματικά, με φίλους μας κλπ. Σε θέματα της σχέσης, βλ. παραπάνω.

Ναι, όταν Του έριχνα τα μπινελίκια. 

Τώρα Τον ευγνωμονώ. He's the best. 

 

Απάντηση: Re: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Εύχομαι τα γραφόμενα μου να μην δίνουν την αίσθηση χλευασμού.Ουδεμία τέτοια πρόθεση υπάρχει.

Σωστά,έχω όμως την υποψία ότι αρκετές (για να μην πω πολλές) φορές,το υποκείμενο ενώσω είναι μέσα στην σχέση θεωρεί εαυτόν υπεύθυνο και ώριμο για τις επιλογές του και όταν πλέον παψει να είναι μέρος αυτής της σχέσης σμπαραλιάζεται κανονικά αγαπητή Syrah.Είναι ωραίο να λέμε τα μεγάλα λόγια εκ του ασφαλούς (νομίζουμε...) αλλά καλύτερα να δειχνουμε πέντε πραγματάκια παρά να λέμε δέκα.
Επίσης η εκτίμηση χαμηλής επικινδυνότητας προφανώς διαφέρει κατά κόρον από άτομο σε άτομο,με κίνδυνο μάλιστα οι λέξεις να χάνουν την πραγματική σημασιολογία τους.Βλέπουμε πως ουσιαστικά η υψηλή επικινδυνότητα κρίνεται ως χαμηλή για κάποιους...

Δεν νομίζω ότι αμφισβητήθηκε η ειλικρίνεια κανενός,αλλά όσοι προχωρούν σε αυτές τις σχέσεις δεν σημαίνει πως και όλοι ειλικρινώς τις εννοούν.Μερικοί μάλιστα έχουν την τάση να νομίζουν και ακόμα χειρότερα να πιστεύουν πεισματικά, έχοντας την ανάγκη να αποδείξουν σε όλους, το πόσο ειλικρινείς είναι είτε αυτό ισχύει είτε όχι.Αυτό είναι ακόμη χειρότερο.

Και ποιος κρίνει με βεβαιότητα πόσο νοήμονας είναι ο έτερος?Συνήθως έναν Κ τον βολεύει να ''πεισει'', το υ του για τον μεγάλο βαθμό νοημοσύνης του.Ενα δε, όχι και τόσο έξυπνο υ δεν θα δυσκολευτεί καθόλου να το πείσει για την εξυπνάδα που το διακατέχει...άρα δεν είναι και τόσο προφανές ή εύκολο να πεισθούμε ότι την αξίζει...

Μιλάμε περί εμπιστοσύνης και αναρωτιέμαι...ο Κ που έχει συναίσθηση της θνητότητας του και πως δεν είναι θεός, αλλά σαν τέτοιος θέλει να αντιμετωπίζεται, (και το υ του έτσι τον βλέπει, έτσι του φέρεται), εκτιμάει αυτή του την προσφορά προς αυτόν?Αισθάνεται το βάρος της ευθύνης που και ο ίδιος έχει αναλάβει ώστε να διαφυλάξει την ισορροπία (σωματική και ψυχική), της σκλάβας του?Προσπαθεί γ'ιαυτό και με ποιούς τρόπους το δείχνει?

 

Re: Απάντηση: Re: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Σε καμία περίπτωση δεν δίνει αυτή την αίσθηση αγαπητή sklavina η εισήγησή σου στο θέμα.

Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Το να διάκειμαι ώριμα απέναντι στη σχέση μου με κάποιον δεν συνεπάγεται πως αν η σχέση λυθεί, το συναισθηματικό κόστος για εμένα θα είναι μηδενικό. Η ωριμότητα και η σοβαρότητά μου σε αυτές τις περιπτώσεις έγκειται μάλλον στο ότι και υπό καθεστώς ψυχικού πόνου, είμαι σε θέση να διατηρήσω τη νηφαλιότητά μου και να αναγνωρίσω ότι ο πόνος μου προέρχεται από δικές μου επιλογές.
Προσοχή, δεν προάγεται εδώ η τάση του υποκειμένου να χρεώνει εαυτόν για λανθασμένες πράξεις ή παραλείψεις των άλλων. Απλώς υπογραμμίζεται η αναγκαιότητα να αντιληφθεί το υποκείμενο το δικό του σφάλμα στην επιλογή του να σχετιστεί μαζί τους.

Η ανωτέρω πρόταση είναι αντιφατική. Αν δεν αμφισβητείς την ειλικρίνεια κάποιου, τότε δέχεσαι πως αυτό που διατυπώνει το εννοεί.

Για να διανοηθεί κάποιος το βαθμό της νοημοσύνης μου, πρέπει να έχει τουλάχιστον μεγαλύτερη νοημοσύνη από εμένα. Ωσαύτως για να καταλάβει κάποιος ότι είμαι κωφή, θα πρέπει να διαπιστώσει ότι δεν αντιδρώ σε έναν ήχο, τον οποίο ο ίδιος ακούει.

Ό,τι δεν γίνεται αντιληπτό από το υποκείμενο, είναι σαν να μην υφίσταται στον δικό του προσωπικό κόσμο.

Δεν θα προχωρήσω στη διαδικασία να πραγματευτώ ποιος είναι ευφυέστερος τίνος, γιατί κάτι τέτοιο δεν άπτεται κατά κανένα τρόπο της προβληματικής μου επί του παρόντος. Το μέρος του σχολίου μου που παρέθεσες, αναφέρονταν στην προϋπόθεση πως ένας νοήμων υποτακτικός άνθρωπος εκτιμά ότι ο κυριαρχικός που έχει απέναντί του θα φανεί αντάξιος της εμπιστοσύνης του. Δεν ανέφερα πως ο Κ είναι ευφυέστερος του υ και του δημιουργεί επιτυχώς την πλασματική εντύπωση ότι είναι έντιμος, ενώ προτίθεται να τον εξαπατήσει.

Αγαπητή sklavina, όπως δεον είναι να αποφεύγουμε ανεδαφικές προσεγγίσεις του είδους "όλοι οι σκλάβοι είναι σκουλήκια" και λοιπά φαιδρά, έτσι φρονώ πως καλό θα ήταν να μην περνάμε και στον αντίποδα, εκεί όπου δηλαδή η όποια προσφορά του σκλάβου, πρέπει να "σκλαβώνει" τον αφέντη, επειδή πρέπει να εννοείται ως εκλεκτό δώρο. Και ο σκλάβος υπηρετώντας, κάποια δική του -αυτοαναφορική- ανάγκη ή επιθυμεί εν τέλει εξυπηρετεί. Το ότι ο αφέντης του τον εκτιμά ή τον αγαπά είναι κάτι πολύ όμορφο αλλά δεν είναι αντιπαροχή για τις υπηρεσίες του, ούτε ηθική αποζημίωση.

Επιμένω ότι είναι πολύ vanilla προσέγγιση από την πλευρά του υποτακτικού η θεώρηση μίας M/s σχέσης, ως μία σχέση όπου το υποτακτικό μέρος (ο μ***κας) δίνει (αγάπη, τρυφερότητα, υπηρεσίες κ.α.) και το κυριαρχικό μέρος (ο μάγκας) παίρνει. Ασφαλώς, έτσι εξηγείται το γιατί αρκετοί υποτακτικοί άνθρωποι θεωρούν ότι υπηρετώντας "πιστώνουν" τους αφέντες τους και ότι αργότερα τεκμαίρονται να απαιτήσουν το χρέος. Εξηγείται και το γιατί τα κρούσματα αγανάκτησης ή εκδικητικότητας από υποτακτικούς είναι μία πραγματικότητα. Εξηγείται και το γιατί ακόμη και γυναίκες της δικής μου γενιάς επιδίδονται συστηματικά και με μεγάλη επιτυχία σε topping from the bottom, την αναξιοπρεπέστερη και χαμερπέστερη των τακτικών διαχείρισης ενός ανθρώπου. Το δικαίωμα κάποιου στην ψυχική και τη σωματική υγεία, όπως έγραψα και πρόσφατα νομίζω είναι εγγενές, και ως τέτοιο πρέπει αυτονοήτως να ασκείται. Δεν βλέπω κανένα λόγο γιατί να εννοείται ως προνόμιο που κανείς απολαμβάνει επειδή υφίσταται την κυριαρχία κάποιου ή επειδή του δημιουργεί αισθήματα οίκτου ή ηθικής υποχρέωσης ή επειδή επικαλείται τη φιλοτιμία του. Εν είδει δηλαδή ελεημοσύνης ή αντιπαροχής.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Νομιζω πως στο σημειο αυτο φλερταρεις εντονα με την σοφιστεια αγαπητη.

Νομιζω οτι καθε σχεση ειναι ανταποδοτικη,με οποια λογικη και αν την προσεγγισει καποιος.απλα για να λειτουργησει ,θα πρεπει να διασαφηνιστουν εκατερωθεν οι αναγκες που υπαρχει η προσδοκια να ικανοποιηθουν και να υπαρχει η δυνατοτητα της αποτιμησης της πορειας και ο επανακαθορισμος αν χρειαζεται της ροτας και των στοχων.
Παει να πει, η βδσμικη προσεγγιση της εφ'απαξ παροχης συναινεσης υποταγης δεν ειναι δυνατον να καλυψει την δυναμικη εξελιξη της σχεσης,η οποια ως τετοια γεννα νεα δεδομενα και σε επιπεδο πρακτικο αλλα και σε επιπεδο συναισθηματικο,τα οποια ενδεχομενως διαφοροποιουν την αρχικη εικονα.
Ετσι,το δικαιωμα του υ στην σωματικη και πνευματικη του υγεια, .που υποθετω πως το ιδιο κρινει ποτε και αν απειλειται,για να ασκηθει θα πρεπει να αμφισβητηθει η/και να ανασταλει η κυριαρχια του Κ αν οχι εν ολω,τουλαχιστον εν μερει.
...Διοτι (ευτυχως) δεν υπαρχουν πολλες σκλαβες που αν τις κρεμασεις αναποδα στο κενο απο τον εκτο θα πουνε του Κ τους "αχ τι ωραια,,μετα να κανουμε και κεινο το κολπο με τα μαχαιρια που εχω δει στο τσιρκο..."

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να τεκμηριώσεις αυτή τη διατύπωση αγαπητέ underherfeet.

 

Απάντηση: Re: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Σε παραπέμπω στο ποστ 11. Άμα μου απαντήσεις χωρίς υπεκφυγές, τότε συζητάμε.

ΥΓ. Τα περί συμβουλών, διδαχών, μαθητείας κλπ κλπ, αν και αναγνωρίζω ότι πολλοί άνθρωποι τα έχουν ανάγκη για δικούς τους λόγους, δεν ανήκω σε αυτούς. Με αφήνουν ασυγκίνητη. Αν λοιπόν εκεί είναι να βασίσεις την επιχειρηματολογία σου... να το αφήσουμε καλύτερα...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Συγκρινεις ανομοια πραγματα.Δεν υπαρχει αναλογια στην μετρηση της ακοης η καποιας αλλης αισθησης και της νοημοσυνης,η οποια εξ αλλου εχει και συνιστωσες.

 

Η κοινή λογική δεν μας λέει να εμπιστευόμαστε απόλυτα. Η κοινή λογική λέει πως η εμπιστοσύνη είναι από μόνη της ένα πολυ δύσκολο θέμα.. Αν πάμε όμως ένα βήμα πιο πίσω θα δούμε πως εκτός κοινής λογικής βρίσκονται σχεδόν όλοι όσοι ασχολούνται μη επιδερμικά με το χώρο του bdsm. Oι Μ/s σχέσεις για παράδειγμα βρίσκονται επίσης εκτός κοινής λογικής.

Επιστρέφοντας στο θέμα του νήματος...θεωρώ σαφές πως η εμπιστοσύνη έχει ένα κεντρικό ρόλο στις Μ/s σχέσεις. Έχω δε την εντύπωση ότι προηγείται της υποταγής. Δεν θεωρώ όμως πως η εμπιστοσύνη είναι κάτι που χτίζεται εν μια νυκτί. Γενικώς η συμπεριφορά μας σε σχέση με τέτοιου είδους θέματα δεν χαρακτηρίζεται από κάποιου είδους διακοπτική λειτουργία. Όπως επεσήμανε η dora σε άλλο νήμα,

"Το Υ που ξεκινάει τη σχέση του με το μυαλό του και την κριτική του αντίληψη στη θέση τους, δεν θα παρασυρθεί σε θρησκοληψίες με τον πρώτο τυχόντα, αλλά θα δώσει το 100% της εμπιστοσύνης του στον άνθρωπο της επιλογής του. Και δεν θα χαλαρώσει τις αντιστάσεις του πριν ΒΕΒΑΙΩΘΕΙ ότι καλά κάνει και ποντάρει στο ζερό. Ακόμη και αν δεν του βγει, για χίλιους δυο λόγους, καθώς shit happens, θα έχει αποκομίσει την χαρά της διαδικασίας αυτής, μίας διαδικασίας η οποία απλά "δεν παίζει" στις μέρες μας"

Η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Κ είναι μια επιλογή η οποία εξαρτάται άμεσα από τα κριτήρια που έχει ο καθένας κατα νου. Καταστάσεις κατα τις οποίες ο Κ επιβάλλει στην σκλάβα του να πάρει ουσίες και τα λοιπά είναι πράγματι παραπάνω από προβληματικές. Δεν θεωρώ όμως ότι κάποιος νοήμων άνθρωπος θα κάτσει να γίνει πρεζάκι επειδή του το είπε ο Κ. Και αν το κάνει, κακό του κεφαλιού του. Σε γενικές γραμμές ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει, και ως εκ τουτου ένα τέτοιο ζευγάρι θα ήταν πράγματι ένα πολύ ταιριαστό ζευγάρι. Θεωρώ όμως ότι κανένας Κ που θα του αξίζε να ονομάζεται Κ, δεν θα ζητούσε από τη σκλάβα του να κάνει πράγματα που θα τις προκαλούσαν σοβαρές, ή ανεπανόρθωτες βλάβες, διότι τότε δεν θα είχαμε να κάνουμε με έναν Κ, αλλά με ένα τελείως ανεύθυνο και επικίνδυνο άτομο. Και θέλω να πιστέυω ότι τέτοιου είδους περιπτώσεις αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα και όχι τον κανόνα.

 

Απάντηση: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Την εμπιστοσύνη μου την αξίζει και την έχει,ο άνθρωπος-κύριος-αφέντης-σύντροφός μου όταν αξίζει ο ίδιος σαν προσωπικότητα.Όταν σέβεται εμένα και ότι του δίνω,όταν μ'αγαπάει, όταν είναι αξιοπρεπής,όταν φροντίζει ως προς το να γίνω εγώ καλύτερη και όχι όχι όταν φροντίζει να με βλάψει για να ικανοποιήσει το εγώ του.Αυτός που δέχεται και παραδέχεται πως δεν είναι θεός και που ξέρει να ζητάει συγνώμη όταν σφάλλει.
Από έναν τέτοιον άνθρωπο δεν περιμένεις ανταλλάγματα ούτε τα έχεις ανάγκη.Έχεις όλα όσα χρειάζεται.Το θέμα είναι να τα εκτιμήσεις.

 

Απάντηση: Re: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Ποιό είναι το μέτρο που κρίνεται κάτι επιβλαβές. Είναι πράγματι επιβλαβές, η επιβολή χρήσης ουσιών. Είναι επιβλαβές το whoring? η επιβολή βρώσης κοπράνων? Ποιός τελικά κρίνει το επιβλαβές μια πράξης που επιβάλλεται?΄

Αν περαιτέρω, όπως θεωρείται συχνά σε αυτό το φόρουμ, ένα υ είναι ανίκανο να διαχειριστεί λειτουργικά τον εαυτό του, τη ζωή του, το περίγυρό του. Τα έχει κάνει μαντάρα και προσμένει ένα Κ να το εκπαιδεύσει, να το διδάξει, να το μάθει να ζει καλά. Αυτό το υ είναι ανίκανο ως προς τον εαυτό του αλλά είναι ικανό και έχει κριτήρια να διαλέξει έναν κατάλληλο Κύριο και μάλιστα να δοκιμάσει και να βεβαιωθεί για τον Κ?

Για εμένα μου είναι σαφές ότι η εμπιστοσύνη δεν έχει καμία σχέση μς τη λατρεία και τη θρησκοληψία του Κ. Ήτοι θεωρώ κατάκτηση την αμπιστοσύνη στο πρόσωπο ενός άλλου ανθρώπου και όχι ενός θεου΄. Το δεύτερο είναι πανεύκολο. Το πρώτο είναι δύσκολο και γι αυτό ωραίο.

 

Απάντηση: Re: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Ρωτάς εμένα?αν ρωτάς εμένα elfcat δεν ξέρω να σου απαντήσω.Από ότι διαπιστώνω ο καθείς έχει τα δικά του κριτήρια και με μεγάλες αποκλίσεις μάλιστα μεταξύ τους!!!

Δεν θεωρώ τα υ ανίκανα.Αντιθέτως τα θεωρώ πολύ ικανά.Θεωρώ δε απαραίτητο το να μπορεί διαχειριστεί σε ικανοποιητικό βαθμό τη ζωή του και μόνο του, πριν αποφασίσει να δηλώσει υ.Είναι λυπηρό να δηλώνεις υ από αδυναμία...

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα παραπάνω.Δεν έχω να προσθέσω κάτι,με κάλυψες.