Η θρησκοληψία των s (και όχι μόνο) ή αλλιώς τροφή για σκέψη...

Απάντηση: Η θρησκοληψία των s (και όχι μόνο) ή αλλιώς τροφή για σκέψη...

Συνεχόμενες και πολλαπλές παρεξηγήσεις, μάλλον απέτυχα να γίνω κατανοητή,   ή ίσως εσείς παρερμηνεύσατε τα λεγόμενά μου.

Ήθελα να γίνει κατανοητό από την μεριά μου, το κατά πόσο ορισμένοι Κυρίαρχοι την κάνουν θρησκόληπτη, απαιτώντας εμπιστοσύνη από τις πρώτες συνομιλίες, ζητώντας υποχωρήσεις, που αν ΔΕΝ ήταν γνωστά εξαρχής τα στάτους, δεν θα απαιτούσαν.

Αν τύχαινε να συνομιλήσουν με κάποια Κυρίαρχη του χώρου, θα απαιτούσαν τα ίδια πράγματα?

Το ότι δηλώνω υποτακτική σημαίνει ότι είμαι διατεθειμένη να υποταχθώ στον ΚΑΘΕ Κυρίαρχο που θα τύχει στο διάβα μου?

Και αυτός ο Κυρίαρχος, με μοναδικό εφόδιο την γνώση της φύσης μου, δεν πρέπει να κερδίσει κάποια στοιχειώδη πράγματα?

Το ότι δεν κατάφερε να με υποτάξει ο τάδε Κυρίαρχος, με κάνει μη- υποτακτική?

Όταν γνωρίζει ότι σύρθηκες στο πάτωμα, στο παρελθόν, πρέπει να θεωρεί δεδομένο ότι αυτό αναζητάς από τον καθένα, κι εξαρχής να σου συμπεριφέρεται σαν να μη σηκώθηκες ποτέ από το πάτωμα?

Έχει διαφορά το να θέλει να με υποτάξει κάποιος, επειδή με γνώρισε και όσα εισπράττει τον δελεάζουν να με υποτάξει, από το να θέλει να με υποτάξει επειδή απλά δηλώνω υποτακτική.

Έχει μεγάλη διαφορά να απευθύνεσαι στον πληθυντικό, επειδή έτσι αισθάνεσαι, νιώθοντας σεβασμό, και δεν σου βγαίνει με τίποτε με τον συγκεκριμένο άνθρωπο κάτι άλλο, από το να απαιτείται από εσένα, a priori, λόγω του στάτους σου.

Φυσικά με εγωκεντρικό κίνητρο θα ξεκινήσω, αλλά όταν θα έχω υποταχθεί, δεν θα με αφορά το εγώ μου πια, tender lilly.

Επίσης, δεν μπορώ να υποταχθώ βάσει λογικής. Είμαι πολύ νέα για να μην απολαμβάνω τα συν-αισθήματά μου.

Ο νηματοθέτης έκανε εξαρχής σαφές, με ποιό τρόπο θίγει την θρησκοληψία.
Και βάσει αυτού, τοποθετήθηκα.

 

Re: Απάντηση: Η θρησκοληψία των s (και όχι μόνο) ή αλλιώς τροφή για σκέψη...

tender_lilly, μικρή μου όαση της Σίβας, καταλαβαίνω την αγανάκτησή σου, γιατί συμμερίζομαι το σκεπτικό σου. Aλλά φοβάμαι ότι θα πρέπει να προστρέξω σε υπεράσπιση της Eugenie, η οποία απλά εξέφρασε την μία πλευρά της εσωτερικής αγωνίας την οποία πολλές από μας έχουμε περάσει, νομίζω.

Απόλυτα κατανοητό αυτό. Παρόλα αυτά, δύο τινά ισχύουν ταυτόχρονα: το ένα είναι ότι η υπομονή είναι αρετή. Και το άλλο, ότι η υπομονή έχει τα όριά της. Αλίμονο στον Κυρίαρχο που δεν (ανα)γνωρίζει όρια. Διότι παίζει ένα παιχνίδι χαμένο από χέρι. Ποτέ μου δεν συμπάθησα τους losers. Κι από την άλλη, αλίμονο στην γυναίκα - όχι καν σκλάβα - που δεν έχει υπομονή. Ούτε μία γέννα της προκοπής δεν θα καταφέρει. 

Δίκοπο μαχαίρι κι αυτό. Ξέρει η ίδια τις ανάγκες της; Ή τις ξέρει καλύτερα ο Κύριός της; Στην μακρά μου πορεία, την στρωμένη με ροδοπέταλα, άκουσα και το εξής: "μα πίστευα ότι ο αυνανισμός σε καλύπτει". Παιδιά, πάτε καλά ή κάνουν πουλάκια τ' αυτιά μου; Για γυναίκες μιλάμε, κι ας είναι σκλάβες. Ανοίξτε και κάνα μανιουάλι, έχει πολλά ιατρικά και ψυχιατρικά στο εμπόριο. Ειδάλλως, ένας οποιοσδήποτε παππούς σε οποιοδήποτε καφενείο, θα σας τα πει καλύτερα. "Άμα της έριχνες και κάναν πούτσο πότε πότε, δεν θάφευγε..."

Πόσο αληθινό...Όσο σκοτεινές κι αν είναι οι γωνίες του μαζοχισμού, όμως, το BDSM δέον όπως είναι ένα φωτεινό πράγμα. Και να ρίχνει το φως του και στις πιο σκοτεινές γωνιές. Δεν θα ήθελα να παρασύρω τον δικό μου Αφέντη στα δικά μου σκοτάδια. Θα χανόμασταν και οι δυο μας...

Επομένως ουδείς λόγος να κακολογούμε την καταβύθιση. Είναι αποκλειστικά θέμα του Κ πότε θα την άρει, αν θα την άρει, για πόσο θα την άρει ή αν θα την κάνει βαθύτερη. Το Υ ξέρουμε τί θέλει. More... 

Εγώ πάντως πέρασα κι από κει. Δεν ήταν ότι το απολαυστικότερο. Χαίρομαι πολύ που τελείωσε το μπλοκάρισμα αυτό. Όχι ότι δεν στήθηκαν άλλα στη θέση του...

Αχ, τί γλυκιά που είσαι...Δεν αισθάνθηκα ποτέ μου τύψεις, ούτε για τα μπινελίκια, ούτε για τα κλάματα, ούτε για τους θυμούς, ούτε για τα αντίποινα - τώρα θα σου δείξω εγώ, σε μορφή αυτοκαταστροφής πάντα, για να μην ξεχνιόμαστε...Ποια σκλάβα και ποιο Υ δεν έχει αντιδράσεις και αντιστάσεις;

[Στιχομυθία με τον Κύριο, χθες:
- Τί σκλάβα είσαι εσύ; Αρχίδια σκλάβα είσαι.
- Δεν είμαι σκλάβα.
- Τί είσαι;
- Αρχίδια είμαι.
- Σήκω και χόρεψε να με καυλώσεις.
- Πληρώστε με για να το κάνω (απλώνω το χέρι, σαν ζητιανάκι, μου δίνει δύευρο).
- Το δύευρο σας αγοράζει αυτή την μπούρδα.
Κάνω την μπούρδα και κοιτάζει. Δεν καυλώνει φυσικά. Δεν είμαι η Ρόζα η ναζιάρα με τα σγουρά μαλλιά. Μια σαραντάρα που ψάχνεται είμαι.

Ουδέν παραλήρημα, n' est-ce pas?]

Σε λίγο θα γίνει και η συζήτηση. Θα βρεθεί και η λύση (μαθήματα χορού; ) 

Εμένα αυτό με τα τσίσα μου αρέσει.  Βέβαια, δεν μου το κάνει το χατίρι, αλλά ψέματα δεν θα πω...Νομίζω όμως πως η Eugenie δεν επιθυμεί να γίνει προσβλητική, και μπορούμε να το δούμε απλά ως έκφραση της εσωτερικής αγωνίας που προανέφερα. Ίσως κάποιες, κυρίως άπειρες Υ, να προσπαθούν να συμπεριφερθούν σύμφωνα με πρότυπα. Θα έλεγα ότι μόνο μία προσέγγιση είναι έντιμη και κυρίως λειτουργική: να είσαι ο εαυτός σου. Δεν μπορείς; Πέστο. Δεν αντέχεις; Συζήτησέ το. Κάτι σε ενοχλεί; Ζήτα του βοήθεια. Σε τί ωφελούν τα δύευρα και τα τσαλίμια; 

Ακριβώς. Και κυρίως, είναι έτοιμη να ακούσει την απάντηση;

Νομίζω πως δεν σφάλλει όλωσδιόλου η Eugenie, αλλά προσεγγίζει το θέμα ΜΟΝΟ συναισθηματικά, χωρίς να το βάλει στο μικροσκόπιο. Για να γίνει αυτό, απαιτείται πλήρης αποστασιοποίηση. Εκεί χάνεται ο εγωκεντρισμός και ο εγωισμός και η βανιλιά. Γιατί αντιδρώ σε αυτό που ζήτησα και που θέλω; Αυτή είναι η ερώτηση. Αν δεν το ζήτησα και δεν το θέλω, αντίο. And thank you for flying with us...

 

Απάντηση: Η θρησκοληψία των s (και όχι μόνο) ή αλλιώς τροφή για σκέψη...

Αποστασιοποιηση..ειναι μια δεξιοτητα που αξιζει κανεις να την καλλιεργησει..ειναι απαραιτητη για την επιβιωση μου. Το μεγαλυτερο λαθος που θα μπορουσα να κανω προς τον εαυτο μου ειναι να αναζητησω η να μπω σε μια σχεση Μ/s με το σκεπτικο οτι θα αγαπηθω. Αν βγαλεις τον ερωτα/αγαπη απο το τραπεζι αυτοματως ολα γινονται πιο ξεκαθαρα και ρεαλιστικα. Ο σημαντικοτερος αγωνας που θα δωσω αν βρεθω ποτε σε μια τετοια σχεση θα ειναι να αντισταθω σε τετοιες προσδοκιες.
Ο Κ για μενα πρεπει να κρινεται ειδικα στην αρχη οχι για το ποσο μας φερεται σαν τον ιδανικο γκομενο αλλα κατα ποσο δεν αφηνει το συναισθημα και τα παθη να Τον ελεγξουν.. Αυτο μου λεει η λογικη μου. Το κατα ποσο αυτο μπορει να εφαρμοστει στην πραξη...ειναι το ζητουμενο και το προσδοκομενο.
Δεν ξερω αν εχει συζητηθει αρκετα το αν η αγαπη τελικα ειναι βοηθητικη η τροχοπεδη σε μια Μ/s σχεση..υποθετω εξαρταται καθε φορα. Αυτο που κανει μια υ να θεοποιει εναν Κ ειναι αποτελεσμα της αξιολογησης και εμπειριας της, ή μια αναγκη της να αγαπησει και να αγαπηθει ιδανικα;

 

Απάντηση: Η θρησκοληψία των s (και όχι μόνο) ή αλλιώς τροφή για σκέψη...

Tender και Eigenie

Εχετε και οι δύο δίκαιο απο την πλευρά που η κάθε μια σας τα βλέπει τα πράγματα. Και τοποθετείστε ανάλογα. Το ίδιο δίκαιο έχει και η lais. Και φυσικά και η Dora έχει δίκαιο! (Η δαημοσύνη της είναι πάντα χρήσιμη στο φόρουμ, είτε συμφωνεί - είτε διαφωνεί κάποιος μαζί της)

Συναισθηματικά
Εμπειρικά
Σκληροπυρηνικά
Αποστασιοποιημένα
Εκλογικευμένα
Ενοχικά
Απενοχοποιημένα
...

Υπάρχουν τόσες θέσεις που η κάθε μια μπορεί (ή και θέλει, ή δεν ξέρει αλλιώς) να σταθεί για να δει τα πράγματα. Η αλήθεια είναι πως κάθε φορά που αλλάζει αυτή τη θέση, θα τα βλέπει αλλιώς. Και κάθε φορά θα έχει (ή θα νιώθει) πως τώρα έχει δίκαιο και πριν έκανε λάθος ή και το αντίθετο. Δεν υπάρχουν σωστές ή λάθος συνταγές.

Ωστόσο θα σταθώ στην απάντηση της Εugenie.

Κατά την γνώμη μου, αξίζει να σταθεί ο αναγνώστης και στο παρακάτω:

Ποιός μπορεί να πεί πως το θέμα που θίγει στη τελευταία της φράση (διαφωνώ μόνο ότι το θέτει ηλικιακά. Δεν υπάρχουν τέτοια όρια.) δλδ ότι τα συναισθήματα δεν επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τις πράξεις και τις σκέψεις του ανθρώπου στο διάβα του; Πιστεύω πως οι άνθρωποι, σχεδόν στην απόλυτη πλειονότητα τους καθοδηγούνται σχεδόν ολοκληρωτικά από αυτά και ότι ο έλεγχος τους είναι από τα πλέον δυσεπίλυτα πράγματα που έρχονται αντιμέτωποι στη διάρκεια της ζωής τους.

Όταν αναφερόμαστε στον συναισθηματικό έλεγχο δεν πρέπει να εννοούμε την καταδυνάστευση τους, ούτε βέβαια την βίαιη κατάπνιξη τους, για έναν πολύ απλό λόγο. Με αυτό τον τρόπο θα συνεχίζουν να υφίστανται ως άλλο μόρφωμα και ενδεχομένως να καταδύονται κάτω από το όριο της συνειδητότητας, αυξάνοντας ταυτόχρονα τον βαθμό της νοσηρότητας όσων το πράττουν.

Οποιος δεν τα δει κατάματα και αρνηθεί να τα αντιμετωπίσει επιλέγοντας να τα καταστείλει, θα αυξήσει την ένταση τους και το μόνο που θα επιτύχει είναι να τα διοχετεύσει σε άλλες λειτουργίες οι οποίες θα καλύπτονται (επιφανειακά τις περισσότερες φορές) από κάποιο ψευδολόγημα που με αυτό θα κοιμίζει το είναι του. Στον χώρο μας οι μάσκες του καθωσπρεπισμού όπως αυτός έχει προσδιοριθεί από την "κοινωνία" ΔΕΝ πρέπει να καλύπτουν τα πρόσωπα μας. Ούτε τις σκέψεις μας, ούτε τα θέλω μας, ούτε τις επιθυμίες μας...

Συνήθως οι s είναι ερωτευμένες με τα συναισθήματά τους. Ειδικά όταν αυτά είναι (ή βιώνονται ή προσλαμβάνονται) ως ευχάριστα τα θεωρούν λειτουργικά και πορεύονται χωρίς περαιτέρω αναζητήσεις. Το κακό είναι όταν οι s προσκολλούνται μαζοχιστικά στα βασανιστικά συναισθήματα. Είναι εντελώς λάθος κατά τη γνώμη μου, οι s να παραδίδονται σε αυτά και να αντιστέκονται -τις περισσότερες φορές μένοντας απλά απαθείς- στις ευκαιρίες για να τα αλλάξουν. Αυτό που κάνουν στον εαυτό τους είναι να ταυτίζουν την ύπαρξή τους με αυτά.

Και κάπου εδώ έρχεται η επαφή τους με τον K ή "απλά" η αναζήτηση τους για έναν Κ. Το να τους αλλάξει ο Κ τον τρόπο που αισθάνονται, νομίζουν ότι θα είναι πιο τρομακτικό ακόμα και από το να τους αλλάξει τον τρόπο σκέψης τους. Νομίζουν ότι θα σταματήσουν να είναι αυτές και θα γίνουν κάποιες άλλες! Στην ουσία του -εκεί βαθειά- αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Nα βγούν επιτέλους από μια υπνωτική εσωτερική ρουτίνα; Να αποχαιρετίσουν την καθημερινή συναισθηματική τους ανία; Aν δουν καθαρά τον πρότερο βίο τους θα καταλάβουν ότι πάντα κινιόντουσαν από εξάρτηση σε εξάρτηση ανακυκλώνοντας αυτό που απλά δεν τις έκανε να νιώθουν και να είναι ουσιαστικά γεμάτες.

Ο Κ έχει χρέος (προσοχή δεν φτάνει μόνο να θέλει, αλλά και να μπορεί και να ξέρει) να ανακαλύψει, να καταλάβει και τελικά να αγκαλιάσει αυτά τα συνασθήματα και να δείξει - δώσει στην s, να την κάνει να αντιληφθεί πως τα συναισθήματα δεν είναι ο εαυτός της, αλλά τα "φίλτρα" της. Ο Κ αποστασιοποιημένος από αυτά τα συναισθήματα μπορεί να να τα δει και να τα χειριστεί σαν εξωτερικά αντικείμενα. Αυτό δεν τον κάνει ψυχρό, αντιθέτως βοηθάει την s να βιώσει μεγάλη ελευθερία στον ψυχικό της κόσμο. Ενας Κ πρέπει να αυξήσει την ευαισθησία της s, αλλά όχι την αδυναμία της. Είναι χρέος του να δώσει στην s ένα εύρος αντίληψης που δεν είχε προηγουμένως. Είναι χρέος του, να προσφέρει στη s τρόπους που τα συναισθήματα της να αλλάξουν ριζικά ποιότητα...

 

Απάντηση: Η θρησκοληψία των s (και όχι μόνο) ή αλλιώς τροφή για σκέψη...

Συγχωρήστε την μικρή ανόητη..... αλλά κατάλαβα καλά?

Το να βρεις Κυρίαρχο είναι πρακτικό θέμα?

Με αυτή την έννοια, και αποστασιοποιημένες από αισθήματα έρωτα κι αγάπης, αφού αυτά είναι η πηγή των προβλημάτων μας, όπως κατάλαβα, να βρούμε από δυο τρεις Αφεντάδες η καθεμιά μας, και να μας βοηθάει ο καθένας σε διαφορετική πτυχή της ζωής μας.

Με την λογική αυτή θα παραμείνουν κοντά μας?

Μου έχει ζητηθεί να βρω ένα αγοράκι απλά για να κάνω αγκαλίτσες και χαδάκια, και να βγαίνω ραντεβού, επειδή Εκείνος είναι αδιάφορος σε όλα αυτά, αλλά όταν συνειδητοποίησε ότι το αγοράκι είναι ένας εν δυνάμει Κυρίαρχος, το πήρε πίσω.
Γιατί?
Εγώ δεν βλέπω αποστασιοποιημένη τη θέση αυτή.


Ο σεβασμός δεν είναι συναίσθημα?

Η εκτίμηση?

Ας με προσεγγίσει φιλικά τότε ο Κυρίαρχος, τί έρωτες και χαζά.

Αν πω σε κάποιον Κυρίαρχο που ήδη συνομιλούμε, ότι πχ είμαι ερωτευμένη με κάποιον άλλο, θα παραμείνει?

Λογίζονται ανθρώπινες σχέσεις, αληθινά ανθρώπινες, χωρίς αισθήματα?

Την μοναδική φορά που "υποτάχθηκα", αγνοούσα τα πάντα περί M/s, D/s, δεν ήξερα καν πώς λέγεται όλο αυτό, έμαθα ότι είναι Κυρίαρχος, τέσσερα χρόνια μετά.
Τί ωραία που ήταν... 

 

Απάντηση: Η θρησκοληψία των s (και όχι μόνο) ή αλλιώς τροφή για σκέψη...

Χα, χα... Πολύ εκτιμώ που τα κορίτσια του forum (lais, eugenie, ariadni klp)
εκφράζονται επι πραγματικού και λαμβάνουν απαντησεις "γυρω-γυρω όλοι¨" από τους κ. Βαθυστοχαστες, πολυγραφότατες κλπ. Μα αν μπορούσαν να απαντήσουν απλά και κατανοητά πολύ απλά θα ηξεραν. Καλά το είπε ο φαλακρακιας εκατό χρόνια πριν "Μη μιλάτε σαν βιβλία.."Και προσθέτω...Γιατί θα σας πάρουν χαμπαρι...
Διοασκεδάζω και για εναν επιπλέον λόγο... Δεν έχει πλάκα που το ανθρωπινο ειδος στηρίζει την επικοινωνία του στο πιο χαοτικό κωδικα επικοινωνίας που ανακάλυψε ?Εννοώ την λαλιά και τον γραπτό λόγο... Είναι τόσο ατελής που καταλαβαίνεις αμέσως ποιος γραφει κατι που το εχει ή δεν το εχει... Γι'αυτό μη γραφετε πολλα ...Εκτίθεστε... Κατι ηξερε ο ωκρατης που δεν αφησε γραπτα... χαχαχαχαχαχαχαχα
 

 

Απάντηση: Η θρησκοληψία των s (και όχι μόνο) ή αλλιώς τροφή για σκέψη...

Καλώς τον!

Μεγαλειότατε, αργήσατε. Χρειαζόμαστε επειγόντως τα φώτα σας.

Όλοι οι αναγνώστες με κομμένη την ανάσα και κρεμάμενοι από τα χείλη σας, περιμένουν την κατάθεση της υπέρτατης αλήθειας που μόνο εσείς κατέχετε.

Στεκόμαστε τόσο μικροί μπροστά στη σπουδαιότητα, ανωτερότητα, τελειότητα, μεγαλοπρέπεια, επιβλητικότητα, λαμπρότητα και μέγεθος του αρχοντικού μυαλού σας, αναμένοντας την απλή, κατανοητή και απολύτως σαφή τοποθέτηση σας.

Εσείς θα εκφραστείτε επί πραγματικού και χωρίς απαντήσεις «γύρω-γύρω όλοι» θα γράψετε αυτό που έχει επαληθευτεί πειραματικά, αυτό που είναι απολύτως βέβαιο ότι είναι έτσι, που υφίσταται πραγματικά και αντικειμενικά και όχι μόνο θα συμφωνήσουν η "συναισθηματική" Eugenie, η "εκλογικευμένη" lais, η "σκληροπυρηνική" Dora, η "έμπειρη" tender, η "νεοφερμένη" sk κλπ, κλπ κλπ αλλά θα καλυφθούν μια και δια παντός!

Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν.

Γκουχ, γκουχ… άρχισε ο ξερόβηχας.

Χμ, καλά, ανέπνευσε. Αστειευόμουν.

Για να σοβαρευτούμε τώρα, το φόρουμ δίνει τη δυνατότητα στα μέλη του να εκφράσουν και να διαβάσουν σκέψεις, απόψεις, ιδέες, σχόλια, να αναρωτηθούν, να ρωτήσουν, να καταθέσουν και να μοιραστούν εμπειρίες και συναισθήματα, να πληροφορηθούν, να συζητήσουν, να συμφωνήσουν, να διαφωνήσουν, να χαλαρώσουν, να διασκεδάσουν… και κάθε άλλο παρά ανάγκη έχει να πετάγονται αυτόκλητοι σωτήρες που αφήνουν να εννοηθεί ότι κατέχουν τα μυστικά του σύμπαντος, αλλά το γελοίο του πράγματος τελικά να είναι η κατάθεση μόνο της επίκρισης τους και όχι η τοποθέτηση τους στο θέμα που αναπτύσσεται!

Για αυτούς τους «σούπερ-ντούπερ γαμάω of the universe» όποιου status και να είναι κοινωνοί, έχω να προτείνω το εξής (τουλάχιστον όσο αφορά τα δικά μου νήματα)

Απλό και κρυστάλλινα ξεκάθαρο

Τα κουβαδάκια σας και στη παραλία. Εκεί θα βρείτε δύο ταμπέλες. Η μια θα γράφει προς «τα παιδία παίζει» και η δεύτερη προς «μπαρουφοτραμπάλες». Όποια κατεύθυνση και να επιλέξετε στον κατάλληλο χώρο θα βρεθείτε.

Για την ιστορία. Ο Σωκράτης δεν έγραψε τίποτα αλλά αναρωτιέμαι: Με την λαλιά του, δεν διαλεγόταν με τους ανθρώπους; Tην λαλιά του δεν χρησιμοποιούσε ως πρύτανης της βουλής; Για όσα λαλούσε δεν κατηγορήθηκε για ασέβεια προς τους θεούς και για διαφθορά των νέων; Αναρωτιέμαι επίσης: Μήπως θα γνωρίζαμε τόσα γι’ αυτό τον μεγάλο φιλόσοφο αν για πράδειγμα ο μαθητής του ο Πλάτων, μεταξύ των άλλων, δεν έγραφε την απολογία του Σωκράτους; Mήπως ο Σωκράτης δεν ήταν ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος που αξιώθηκε ίσως την πλουσιότερη βιβλιογραφία;

Tι παράταιρη ανοησία!

Ας επιστρέψουμε στο θέμα.

Εugenie δεν διαφωνώ στην κατάθεση της οπτικής που σε κάνει να τοποθετηθείς έτσι. Η αναφορά μου ήταν στον συναισθηματικό έλεγχο, όχι στην απώλεια συναισθημάτων! Στην βοήθεια που μπορεί να δώσει ο Κ στην s να εδραιώσει μια θετική συναισθηματική στάση.

Για παράδειγμα, πιστεύεις ότι μπορείς να λειτουργήσεις ικανοποιητικότερα μόνη σου στα συναισθήματα της φοβίας, του καθημερινού άγχους, του πανικού κλπ ή με την εφαρμογή πάνω σου της εκλογίκευσης του Κ της επιλογής σου; (Nαι η δική σου επιλογή βασίζεται στα αισθήματα του έρωτα και της αγάπης. Για σένα αυτό είναι το ιδεατό και αυτό αναζητάς. Ωραία. Για κάποια άλλη είναι άλλα τα κριτήρια της επιλογής της. Και για εκείνη πάλι ωραία είναι αφού αυτό λαχταρά) Με αυτή την εκλογίκευση που ο Κ θα σου παρέχει, θα χρησιμοποιηθεί η σκέψη για να ελέγξει αυτά τα συναισθήματα. Πιστεύεις πως δεν χρειάζεσαι τη συνηδειτή του σκέψη και τη λογική του επεξεργασία, ανάμεσα στα άλλα;
Mη ξεχνάς ότι ανάμεσα στα άλλα, είναι και τα συναισθήματα που σου γεννάει. Και είναι πολλά.

Mε το νήμα μου, δεν είμαι εναντίον των συναισθημάτων, απλά πραγματεύομαι την "θρησκευτικότητα" κάποιων s να αντιμετωπίζουν τα όσα συμβαίνουν με τον K τους, με τη λογική του "Ο γαϊδαρος πετάει. Πετάει, ο γάιδαρος σκύλα; Μάλιστα Κύριε, πετάει αφού το λέτε εσείς"

 

Απάντηση: Η θρησκοληψία των s (και όχι μόνο) ή αλλιώς τροφή για σκέψη...

Συγνώμη αν μια ερωτική σχέση δε βασίζεται στον έρωτα και την αγάπη που θα βασιστεί? Στο συμφέρον η στη βλακεία ή στα κόμπλεξ..... Συγκινήθηκα.

 

Re: Απάντηση: Η θρησκοληψία των s (και όχι μόνο) ή αλλιώς τροφή για σκέψη...

Είναι σεβαστή η προσέγγισή σου στην ερωτική σχέση. Θα μου επιτρέψεις να λειτουργώ διαφορετικά στη ζωή μου και να έχω την προσωπική άποψη ότι μπορεί μία ερωτική σχέση να βασίζεται στην συνειδητή μας επιλογή κάποιου άλλου, για μία σχέση εναλλακτικού τύπου, και σε μία ήρεμη αποδοχή της ερωτικής μας διαστροφής. Επίσης θα μου επιτρέψεις να μην βλέπω τον έρωτα και την αγάπη παρά σαν μία όμορφη ψευδαίσθηση, λογοτεχνικού περιεχομένου κυρίως.

Υπάρχουν και άλλοι τρόποι - όπως αναφέρεις κι εσύ - να προσεγγίζει κάποιος μια ερωτική σχέση, όπως για παράδειγμα το όφελος, η απελπισία, η ανάγκη κλπ.

 

Απάντηση: Η θρησκοληψία των s (και όχι μόνο) ή αλλιώς τροφή για σκέψη...

Στην απόλαυση αγαπητή elfcat. Την απόλαυση που έχει κάπου χαθεί στους συναισθηματικούς δαιδάλους όπου, με πλήρη θέσπιση του ηθικού και του υψηλού, και του τί είναι απαράδεκτο να κάνει ένας Κυρίαρχος ή κυριαρχίκος (ξέρω που έβαλα τον τόνο) και τί επιθυμητό, αλλά με μικρή αίσθηση του τί μπορεί να απαιτείται από την ίδια, περιπλανιέται η Eugenie.

@ Eugenie,

απ ό,τι έγραψα επ αφορμή του αρχικού ποστ σας θα άλλαζα μόνο το "δεν σας αφορά" αφού κάνατε σαφές ότι σας αφορά και το σέβομαι. Κατά τ άλλα, δεν διέκρινα να σας έχω κάπου παρεξηγήσει, δεν επιθυμούσα να σας προσβάλω ωστόσο, μόνο να προστατέψω μια αλλιώτικη επιλογή ζωής που μάλλον είναι πρόωρο να αντιλαμβάνεστε και ίσως άθελά σας παρανοήσατε.

Κατά τ άλλα ο κάθε κυριαρχίκος δεν μπορεί να κάνει καμία υποτακτική θρησκόληπτη, αν αυτή δεν το έχει γιατί απλούστατα δεν έχει τη δυνατότητα να "παίξει με το μυαλό της". Η παγίδα της θρησκοληψίας είναι σαφώς πιο σοβαρή για μένα όταν μια υποτακτική έχει ήδη κάνει αρκετά βήματα στο χώρο και προσπαθεί να "καταπιεί" δυσάρεστα και ανεξήγητα πράγματα γι αυτήν, τα οποία νιώθει υποχρεωμένη απέναντι στον εαυτό της να ερμηνεύσει. Αναφέρθηκα στις δεύτερες περιπτώσεις.

@ dora_salonica,

Ωραία τοποθέτηση, αλλά αρκετά πια με την υπομονή, ποτέ δεν την έκρινα ως αρετή σκλάβας σε μία M/s σχέση, χώρια απ αυτό μπορεί να οδηγήσει σε θρησκόληπτες εμμονές και ουχί σε καταβυθίσεις γιατί δεν παρέχει το αναγκαίο καύσιμο. Ως αναγκαιότητα σε σπάνιες περιπτώσεις και κατόπιν εντολής μόνο την καταλαβαίνω.

 

Ακριβώς, tender_lilly. Αυτό εννοώ κι εγώ, όταν μιλώ για ερωτική διαστροφή. 

Αν και η απόλαυση αυτού του είδους, για μένα πηγαίνει λίγο παραπέρα από το ερωτικό κομμάτι...Νομίζω πως είναι η διαφορά ανάμεσα στην ηδονή και στην έκσταση.

ΥΓ. Δεκτό και το υστερόγραφο περί υπομονής. Με χειροκρότημα.

 

Απάντηση: Re: Η θρησκοληψία των s (και όχι μόνο) ή αλλιώς τροφή για σκέψη...

...να ειναι σε θεση να διακρινει τη λαμψη πισω απο τη θεση
ετσι για να το παραφρασω λιγακι.