Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

ναι sklavina, γάμα τα, εδώ που φτάσαμε να ζούμε, τι εποχές, τι ήθη. Πάνε εκείνα τα καλά τα χρόνια που οι κόρες του λωτ τον αποπλάνησαν εκεί στις ερημιές (πάντα οι πουτάνες φταίνε). Αχχ κάποτε έβαζες φωτιά σε μια ολόκληρη πόλη αφού είχες πρώτα προσφέρει στους κατοίκους της ολόκληρη την οικογενειά σου για να την "γνωρίσουν", ξεφορτωνόσουν τη γυναίκα σου, μετά πήδαγες τις κορούλες σου κι έμπαινες και στην πεντάτευχο ως παράδειγμα προς μίμηση...
Κι όλα αυτά όχι για την κάβλα, όχι, γιατί ο θεός μου είπε να το κάνω.

lais και atasai οι ψυχοπαθείς απ'όσο γνωρίζω δεν είναι ελεύθεροι, ούτε κατα διάνοια δεν θα το περιέγραφαν έτσι. Μάλλον το αντίθετο.

Για το άλλο που ήθελες διευκρινήσεις νομίζω θα τις βρεις στα στάδια της ανάπτυξης των παιδιών. ένα από αυτά είναι και το οιδιπόδιο στάδιο, όπου το παιδί, ερωτευμένο με τον γονιό του αντίθετου φύλου, θέλει να ξεφορτωθεί τον έτερο γονιό για να πάρει τη θέση του. Οπότε εκεί, όχι μόνο υπάρχει συναίνεση στο ερωτικό κομμάτι της σχέσης, αλλά συνήθως το ίδιο το παιδί ως "απολίτιστο" παρακινεί για την αντικατάσταση του αντίζηλου με κάθε τρόπο (του φόνου μη εξαιρουμένου).

ΥΓ τελικά η αγία γραφή έχει μπόλικα κενά. Και δεν έχει bold στις πικάντικες ιστορίες, γαμώτο

ΥΓ2 atasai η συναίνεση δεν μπορεί να είναι και για φαντασιακά πράγματα? Εγώ ο μπαμπάς σου κι εσύ η κορούλα μου έχουμε μια συναίνεση πάνω στο πόσο στρίγγλα είναι η μαμά? Δεν σημαινει πως θα την σκοτώσουμε κιολας. Αλλά ναι, στη φαντασίωση η συναίνεση δεν είναι απαραίτητη. Είμαι σίγουρος πως δεν ζήτησα τη συναίνεση της γειτόνισσας που άπλωνε ρουχα στο μπαλκόνι απέναντι σήμερα.

 

Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

χμμμ...

διάβασα πολύ προσεκτικά και αργά το εισαγωγικό ποστ του isnogood.

Φαντασιώσεις του πατέρα... εμείς το συμπεραίνουμε από την μαρτυρία της μάνας, ενδεχομένως όταν ο πατέρας έχει πλέον αποχαιρετήσει τον μάταιο τούτο κόσμο;

Δεδομένη έχουμε την αίσθηση της κόρης ότι κάποιος την παρακολουθούσε, ένα είδος φαντασίωσης της κόρης.

Δεδομένο έχουμε ότι η μάνα παρακολουθούσε τον πατέρα και τον είχε - κατά τα λεγόμενά της - τσακώσει να την παίζει με τρόπο που της επέτρεψε να τον συσχετίσει με την κόρη.

Όσα ακολουθούν είναι σκέψεις δικές μου.

Σε αυτήν ειδικά την οικογένεια δεν μου φαίνεται ότι το πρόβλημα ήταν η παρά λίγο αιμομειξία ή η συγκαλυμμένη / ήπια κακοποίηση της κόρης. Σε αυτήν την οικογένεια, νομίζω ότι έδινε και έπαιρνε η παραβίαση της ιδιωτικότητας του καθενός. Ο πατέρας - ίσως - παραβίαζε την ιδιωτικότητα της κόρης, η μάνα έπαιρνε μάτι τον πατέρα ... Μπορεί να εξηγείται και έτσι η αίσθηση της κόρης ότι την παρακολουθούσαν. Εννοώ ότι, η μάνα που παρατηρούσε, δεν θα είχε το νου της αν η νεαρή θυγατέρα έτριβε το μουνάκι της; Αν ήταν ακόμα παρθένα; Δεν θα έλεγχε με άπειρη προσοχή τα εσώρουχα της μικρής; Αναρωτιέμαι. Δεν θα ήθελα να ήμουν φιλοξενούμενη σ εκείνο το σπιτικό  

Αν, μαζί με την τόσο συνηθισμένη παραβίαση της ιδιωτικότητας στο σπίτι είχαν και πρόβλημα χειρισμού της τρυφερότητας μεταξύ τους και έλλειψη ηθικής ή εξαιρετική αφέλεια ή πολύ αραιό κοινωνικό περίγυρο, ερημιά δηλαδή, τότε μπορεί να είχαν και άλλα παρατράγουδα, ερωτικού χαρακτήρα.

Αν ο πατέρας είχε την απωθημένη επιθυμία που ικανοποιούσε έτσι, θα είχε μείνει εκεί; Δεν θα του είχε βγει καμία ροπή βίαιης επιβολής;

Αν η γιαγιά μου είχε καρούλια θα ήταν πατίνι, τα "αν" μπορεί κανείς να τα αγνοήσει τελείως, η ιδιωτικότητα πάλι είναι ένα συμπέρασμα που βασίζεται σε δεδομένα, σύμφωνα με την οπτική μου.

Δεν είναι και τόσο λεπτά τα όρια αυτά. Διαθέτουμε έναν μηχανισμό για να τα διευθετούμε αυτά τα θέματα μέσα μας, νομίζω αρχίζει να αναπτύσεται από πολύ νωρίς. Πότε υφιστάμεθα την πρώτη μας σοβαρή κοινωνική καταπίεση όλοι; Νομίζω με την εκπαίδευση τουαλέτας. Έχω την εντύπωση ότι τότε καταλαβαίνουμε, με μεγάλη πίκρα, ότι δεν μπορούμε να είμαστε κοινωνικά αποδεκτοί, να μας αγαπούν και συγχρόνως να αφοδεύουμε όποτε και όπου θέλουμε. Απο κεί και πέρα, σε όλη μας τη ζωή παλεύουμε να συνδυάσουμε το επιθυμητό με το εφικτό.

Γι αυτή τη δουλειά έχουμε την "εξειδανίκευση" (sublimation). Κάποιος που αρέσκεται να πετσοκόβει πηγαίνει και γίνεται χειρουργός, κάποιος που έχει θυμώσει πάρα πολύ, πέφτει με τα μούτρα σε σκληρή σωματική εργασία για να ηρεμήσει. Την κακή, στραβή και ανάποδή του ενόρμηση δηλαδή, ο καθένας μπορεί να την στρέψει σε κάτι αποδεκτό κάπως. Ένας που θέλει συνέχεια να βλέπει και εί δυνατό να γαμάει γυμνές γυναίκες το παίρνει απόφαση και αρχίζει να ζωγραφίζει γυμνά. Όταν πεινάω πάρα πολύ λόγω δίαιτας, διαβάζω συνταγές.

Και λέω τώρα, ας δεχτούμε ότι ο πατέρας πράγματι ήταν ματάκιας της κόρης του και αυνάν. Και πάλι δεν ξέρουμε τις φαντασιώσεις του. Μπορεί να έβλεπε την κόρη και να θυμόταν τη μάνα και τον εαυτό του προ 25ετίας. Ένα εκατομμύριο "μπορεί".

Ούτε γάτα ούτε ζημιά στην προκειμένη και βέβαια ο πατέρας ήταν πολύ παλιόπαιδο αν έκανε τέτοιο πράγμα. Δεν έχω καμία αντίρρηση επ αυτού, ούτε και τον γνώριζα άλλωστε.

Και δεν νομίζω ότι ως κοινωνία δεν προστατεύουμε τα παιδιά μας ή προτάσσουμε την ικανοποίηση των άλλων επί των παιδιών μας, δεν το νομίζω διόλου.

Αν είναι να φαντασιωθώ υπαρκτό πρόσωπο με το οποίο έχω δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας, τότε σαφώς και θέλω τη συναίνεσή του, ει δυνατό και τη σύμπραξή του αλλιώς δεν μπορώ να το φαντασιωθώ  
Βίτσιο...

Με βέβαιο ανταγωνιστικό σύνδρομο κατά της κόρης τσάκωσα τη μάνα, προσωπικά. Όλα τ άλλα δεν είναι δεδομένα.

 

Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

οταν αναφερομαι σε ψυχοπαθεις (και/ή κοινωνικοπαθεις) εννοω (εγκλειστους η μη) ανθρωπους που δεν εχουν ικανοτητα να νιωσουν εμπαθεια, ουτε να βιωσουν ανθρωπινα συναισθηματα οπως πονο και αγαπη. Διορθωστε με αν κανω λαθος και θα το ψαξω κι αλλο αργοτερα αλλα οι ψυχοπαθεις δεν μπορουν να νιωσουν ουτε ενοχες.. οσοι απο αυτους (μιας και ειναι μανουλες στο να μιμουνται ανθρωπινα συναισθηματα) ειναι ελευθεροι και αναμεσα μας, ειναι το πιο κοντινο παραδειγμα ανθρωπων χωρις ενοχες.

---------- Post added at 18:39 ---------- Previous post was at 17:57 ----------

Επετρεψε μου να διαφωνησω. Μια ερευνα στο ποσα εγκληματα κατα των παιδιων καταγγελονται και διωκονται επιτυχως θα σε πεισει. Επειδη κατι δεν εχει συμβει στην αυλη μας δεν σημαινει οτι δεν συμβαινει...Ως tender lilly ειμαι σιγουρη οτι προστατευεις τα παιδια τα δικα σου και των αλλων..αλλα παρα πολλοι κανουν το ακριβως αντιθετο. Δεν θα εμβαθυνω γιατι θα βγω παλι εκτος νηματος. 

 

Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

θα γινω ισως ακομα ποιο προκλητικος λεγοντας οτι ο εμπαιγμος των συναισθηματων του αλλου ειναι το ιδιο ειτε του πατερα που κρυφοκοιταει την κορη , ειτε της μανας που κρυφοκοιταει τον πατερα , ειτε μιας γυναικας που υποκρινεται τον οργασμο της για να ξεμπερδευει μια ωρα αρχιτερα , ειτε ενος αντρα που υποσχεται για να κερδισει .....
Ποιος μπορει να κρινει αν το ταδε αμαρτημα ειναι ποιο βαρυ απο καποιο αλλο ...
Γιατι η αιμομιξια να θεωρειται περισσοτερο απαιχθεις απο την υποκρισια ? ....
Αν η υποκρισια ηταν ποινικο αδικημα , οι περισσοτεροι θα γραφαμε απο το λαπ τοπ στα κελια μας ....
το οτι δεν χωραμε ολοι στον κορυδαλο δεν σημαινει οτι η υποκρισια ειναι αθωα , κατ εμε , ουτε καν λιγοτερα αθωα ... απλα ειναι περισσοτερο συνηθισμενη ...
Αρα καταληγουμε οτι ασυνηθιστο + ταμπου = απαγορευμενο (ποινικο αδικημα)
Και η παρτουζα ειναι ποινικο αδικημα αλλα στην ουσια δεν διωκειται ... διοτι δεν ειναι ασυνηθιστη ...
μαλιστα , στις λεωφωρους των ηθικων κομβων , ο προορισμος στην παρτουζα μπορει να ειναι φωτισμεος με μαγκια ... μην σου πω και must αν οι συμμετεχοντες ειναι και εμφανησιμοι/διασημοι/κυρους ....
κατα τα αλλα η πετρα στο χερι ετοιμη να παει στο κεφαλι του τρελου του χωριου ....
Ισως ακουγομαι λιγο αφελεις ή και αναισθητος , απεναντι σε τυχον οδυνηρες εμπειριες καποιων μελων του φορουμ ... ομως ο μικροκοσμος του φορουμ , ειναι ιδιος και απαραλαχτος με τον εξωτερικο μεγαλυτερο κοινωνικο χωρο , δαιμονοποιει οτιδηποτε βρισκεται εξω απο τα δικα του προσωπικα ορια..
Μιλαω για ανοιχτη ερωτικη αντιληψη μου στους φιλους μου και με παιρνουν στο ψιλο , ποιοι ? .. οι ιδιοι που μου λενε πως ποτε δεν εχουν γλυψει μουνι για να μην χαλασουν τα δοντια τους ...
Φυσικα σε καμια περιπτωση δεν υποβιβαζω την καταδικη εναντια σε πραξεις που δεν σεβονται την ελευθερη βουληση και την ψυχικη υγεια , ιδιως οταν μιλαμε για ομαδες ανθρωπων με χαμηλη θωρακιση , ειτε λογο νεαρης ηλικιας ειτε για αλλο λογο .
Αλλα ας δεχτουμε οτι η συζητηση δεν σημαινει προσπαθεια αποδοχης ή υποβιβασης ....

 

Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

διότι με την αιμομιξία τα παιδιά που προέρχοναι από αυτήν και οι καθολικοί διάδοχοί τους γεννιούνται με σοβαρότατα διανοητικά και παθολογικά προβλήματα...

Γι αυτό η αιμομιξία είναι ταμπού. Ο λόγος του είναι βιολογικός και προστατευτικός για την εξέλιξη του είδους μας που έχει επιλέξει τις επιμειξίες. Μετά ήρθες
η ηθική και επικύρωσε την βιολογία σε αυτό το ζήτημα. Και μην αρχίσουμε πάλι με καμιά φυλή σε κάποιο νησί του Ειρηνικού. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η φυλή έχει μείνει μόνο σε αυτό το νησί και δεν διαθέτει καν λαπ τοπ.

 

Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

ακριβώς τέτοιες έρευνες είχα στο νου μου lais, όχι την "αυλή μου". Ως καινωνία - σε σχέση με άλλες κοινωνίες δηλαδή - δεν έχουμε αυξημένο πρόβλημα εγκλημάτων κατά παιδιών, μάλλον περιορισμένο. Και όλοι λένε ψέματα για αυτό, δεν είναι μόνον στην "αυλή" ελληνικών σπιτιών που κρύβονται αυτά τα αμαρτήματα.

Και ασφαλώς είναι βαρύτατο αμάρτημα η αιμομειξία.

Όπως και πάρα πολλές άλλες γυναίκες, την αισθάνομαι ως τον ειδεχθέστερο και ουδόλως αποδεκτό τρόπο ατομικής βίας. Ταμπού ξεταμπού, με αφήνει αδιάφορη. Η βιαιότητα της επιβολής στο παιδί με πειράζει, όχι το "ταμπού". Αν ήμουν η μάνα εκείνη και αν συνέβαινε στην αυλή μου η σκηνή εκείνη με το παιδί μου, είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν θα σώπαινα για να το πω μετά από χρόνια en passant. Η κοινωνία έχει αναθέσει στη μάνα την ευθύνη του παιδιού της, το παιδί βλάπτεται εξαιρετικά πολύ από την όποια αιμομικτική κατάσταση, ασυζητιτί θα φώναζα την αστυνομία, ό,τι και αν συνεπαγόταν αυτό οικονομικά και κοινωνικά για μένα.

Μόνο που αμφισβητώ ότι τα δεδομένα του παραδείγματος του isnogood οδηγούν στα συμπεράσματα που βγάλαμε και όχι από άρνηση της ύπαρξης του φαινομένου . Ίσως επειδή εγώ στη θέση της μάνας θα έκανα τελείως αλλιώτικα.

 

Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

Καλυτερα να στειλω ενα πμ αλλιως θα αρχισω να γινομαι πιο ενοχλητικη και απο αυτα που γραφω. 

 

Re: Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

Κάνεις λάθος, elfcat. Το αντίστροφο συνέβη. Οι ευγονικές θεωρίες δεν ασχολήθηκαν με αυτό παρά τον 19ο αιώνα. Το πιθανότερο είναι οτι η αιμομειξία ήταν ταμπού, όπως και όλα τα άλλα πρωταρχικά ταμπού, κυρίως για λόγους κοινωνικής αλληλεγγύης (ή αντίστροφα καλύτερα, μείωσης της βίας) και έπειτα για λόγους οικονομίας. Οι άντρες μιας φατρίας δεν υπήρχε κανένας λόγος να τσακώνονται για τις γυναίκες, άσε που αν επέλεγαν γυναίκες από τη διπλανή φατρία ή από την παραδίπλα υπήρχε περίπτωση να συνάψουν μιλιταριστικούς δεσμούς όλοι μαζί. (Αυτό είναι χοντρικά η άποψη του Claude Levi Strauss, οπότε φαντάζομαι θα το θεωρήσεις αρκετά αξιόπιστο).

Αφήνω ένα ενδεχόμενο στις θεωρίες που λένε ότι το σώμα γνωρίζει πριν το μάθει η βιολογία. Αλλά ακόμη και αν ο άνθρωπος το αντιλαμβανόταν ως κάτι κακό, δεν το είχε ονομάσει τερατογένεση. Οπότε επιμένω στο ότι η βιολογική επικύρωση είναι κάτι αρκετά κατοπινό.

 

Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

εχω μια απορια
ποιοι γαμησαν τα παιδια του Αδαμ και της Ευας και πολλαπλασιαστηκαν ?

 

Re: Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

Αυτή είναι η κοινή άποψη επί του θέματος. Σε αυτό συνετέλεσε μία πλειάδα μή επιστημονικών προσεγγίσεων στο θέμα, όπως ανεκδοτολογικές αφηγήσεις μεμονωμένων περιστατικών και...ταινίες του Χόλλυγουντ. Είναι απίστευτο πως διαμορφώνεται η κοινή γνώμη, δεδομένης της απροθυμίας της συντριπτικής πλειοψηφίας να το ψάξει περισσότερο. Εάν λοιπόν το ψάξουμε περισσότερο, όπως οφείλουμε στο πλαίσιο αναζήτησης της αλήθειας, θα δούμε ότι τα επιστημονικά στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας δεν επιβεβαιώνουν την πεποίθηση της κοινής γνώμης με τόσο μεγάλη απολυτότητα.

Είναι προφανές ότι η αηδία και απέχθεια που ήδη αισθανόμαστε για την αιμομιξία - συναισθήματα που διαμορφώνονται από κοινωνικούς παράγοντες, και μπορώ να παραθέσω βιβλιογραφικές πηγές εάν χρειαστεί - επιζητούν και μία επιστημονική βάση. Δεν είναι κακό, απλά το υπογραμμίζω ως ενδιαφέρον. Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή ισχύει (στην συγκεκριμένη περίπτωση τουλάχιστον, ή σε όσες θίγουν μεγάλες ευαισθησίες και ταμπού): πρώτα έρχεται η ηθική και μετά οι άνθρωποι ψάχνουν εναγωνίως για κάποια επιστημονική βάση. Δείτε τί συμβαίνει στην συγκεκριμένη περίπτωση:

"Η ενδογαμία οδηγεί σε ένα μεγαλύτερο ποσοστό γεννετικών ανωμαλιών λόγω της αύξησης των ατόμων που είναι ομοζυγώτες. Τα αποτελέσματα αυτού του γεγονότος είναι διαφοροποιημένα - από τη μία, υπολειπόμενα γονίδια που προκαλούν γεννετικές ανωμαλίες μπορεί να γίνουν πιο συχνά, με αποτέλεσμα ένα υψηλότερο εν δυνάμει ποσοστό αυτών των ανωμαλιών, ενώ από την άλλη γονίδια που δεν φέρουν καμία γεννετική ανωμαλία μπορεί να αυξηθούν μέσα σε έναν συγκεκριμένο πληθυσμό. Οι συνολικές συνέπειες αυτής της διαφοροποίησης εξαρτώνται εν μέρει από το μέγεθος του πληθυσμού. Σε μικρές πληθυσμιακές ομάδες, αν τα παιδιά που γεννιούνται με γεννετικές κληρονομικές ανωμαλίες πεθάνουν πριν αναπαραχθούν, το τελικό αποτέλεσμα της ενδογαμίας θα είναι η μείωση των ελαττωματικών γονιδίων στον πληθυσμό, με μία συνολική μείωση στον αριθμό των γονιδίων που προκαλούν γεννετικές ανωμαλίες. Σε μεγαλύτερους πληθυσμούς, είναι πιο πιθανό ότι μεγάλοι αριθμοί φορέων θα επιβιώσουν και θα ζευγαρώσουν, πράμα που θα οδηγήσει σε πιο σταθερά ποσοστά γεννετικών ανωμαλιών. Μία έρευνα του 1994 βρήκε έναν μέσο όρο θνησιμότητας στην ενδογαμία σε επίπεδο εξαδέλφων πρώτου βαθμού, της τάξης του 4.4%. Όπως και νάχει, τα εκφυλιστικά αποτελέσματα της ενδογαμίας θα είναι σημαντικά σε μοιραίο βαθμό μόνο μετά από δύο ή περισσότερες επαναλαμβανόμενες περιπτώσεις αιμομιξίας, και αυτό ποικίλει, ανάλογα με τον αριθμό και την ποιότητα των γεννετικών ανωμαλιών που κληρονομούνται και των οποίων μπορεί να είναι φορείς τα μέλη μίας οικογένειας."

Πηγή: [ame=http://en.wikipedia.org/wiki/Incest]Incest - Wikipedia, the free encyclopedia[/ame]


Από την ίδια πηγή, εντόπισα δύο ενδιαφέροντα φαινόμενα που αναφέρουν οι επιστήμονες: το Westermarck effect και τη γεννετική σεξουαλική έλξη.

"Η αποφυγή της αιμομιξίας αποκαλύπτεται εμπειρικά να είναι ένα καθολικό πολιτισμικό φαινόμενο (αν και εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο σε διάφορους πολιτισμούς), και οδηγεί σε έρευνες σχετικά με το αν πρόκειται για έναν εκ γεννετής βιολογικό μηχανισμό, πράγμα που υποτιθέμενα θα ευνοούσε την φυσική επιλογή για γεννετικούς λόγους. Παρατηρείται ότι όταν δύο άνθρωποι ζουν σε οικιακή εγγύτητα κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής είτε του ενός είτε του άλλου, και οι δύο απευαισθητοποιούνται ως προς μία μεταγενέστερη σεξουαλική έλξη. Αυτό το φαινόμενο, που είναι γνωστό ως Westermarck effect, περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Φιλανδό ανθρωπολόγο Edvard Westermarck. Το Westermarck effect παρατηρήθηκε από τότε σε πολλά μέρη και πολλούς πολιτισμούς, συμπεριλαμβανομένου του Ισραηλινού συστήματος των kibbutz [ακολουθεί η έρευνα, για όποιον ενδιαφέρεται] και των Κινέζικων γαμήλιων εθίμων Shim-Pua, καθώς και σε βιολογικά σχετιζόμενες οικογένειες.

Όταν η εγγύτητα δεν λαμβάνει χώρα κατά την κρίσιμη αυτή περίοδο - για παράδειγμα όταν ένας αδελφός και μία αδελφή ανατρέφονται χωριστά, χωρίς να συναντούν ποτέ ο ένας τον άλλον - μπορεί να νιώσουν μεγάλη σεξουαλική έλξη ο ένας για τον άλλον όταν συναντηθούν ως ενήλικες. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως γεννετική σεξουαλική έλξη. Αυτή η παρατήρηση συνάδει με την υπόθεση ότι το Westermarck effect εξελίχθηκε λόγω της καταστολής της ενδογαμίας. Αυτή η έλξη μπορεί να παρατηρηθεί και με ζευγάρια εξαδέλφων." [Ακολουθεί, για όποιον ενδιαφέρεται, αναφορά στο ζευγάρι αδελφού-αδελφής από τη Γερμανία, που συναντήθηκαν όντας ενήλικες, ερωτεύθηκαν και έκαναν ένα παιδί το 2001 - η περίπτωσή τους οδήγησε σε νομικές αμφισβητήσεις στη Γερμανία σχετικά με το αν η αιμομιξία ανάμεσα σε συναινούντες ενήλικες θα έπρεπε να τιμωρείται].

Στην ίδια πηγή βέβαια, θα βρούμε αναφορές στην τεράστια ψυχολογική ζημιά που προκαλείται πάντα σε θύματα ενδο-οικογενειακών βιασμών και αιμομιξίας. Κατανοώ την δίκαιη αγανάκτηση των συνομιλητών, που καταφέρονται κατά των παιδεραστών και των αιμομικτών και μάλιστα την συμμερίζομαι, έχοντας δικά μου παιδιά τα οποία υπεραγαπώ και επιθυμώ να τα προστατεύω - εις τον αιώνα τον άπαντα, αν γίνεται...Και μακάρι όλοι να έκαναν το ίδιο με τα παιδιά τους...

Αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να αφαιρεί από μία αντικειμενική και επιστημονική προσέγγιση στην αλήθεια.

Πέραν τούτου, το θέμα του νήματος είναι αν θα έπρεπε να τιμωρείται η φαντασία. Εάν κάποιος έχει ξεπεράσει το Westermarck effect και αυνανίζεται σκεπτόμενος την κόρη του, νομικά δεν μπορεί να τιμωρηθεί και δεν θα έπρεπε να τιμωρηθεί. Όπως και για οποιαδήποτε άλλη νοητή υπέρβαση. Πρακτικά, σύμφωνα με τα δεδομένα που εξέθεσα παραπάνω, έχει ήδη συνταχθεί με την άρση της καταστολής της αιμομιξίας, σε συναισθηματικό επίπεδο. Εάν υποφέρει μόνο ο ίδιος από αυτό, μπορεί να αναζητήσει ψυχιατρική βοήθεια. Εάν προκαλέσει τον πόνο και άλλων, θα τιμωρηθεί σύμφωνα με τον νόμο των ανθρώπων.

Δεν κατανοώ και δεν δέχομαι τον όρο αμάρτημα, διότι δεν έχει απολύτως καμία επιστημονική βάση.

 

Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

αρα λοιπον αφου το σημειο που διαχωριζει την αιμομιξια απο τις αλλες "ανηθικοτητες" , περιοριζεται σε θεματα βιωσιμοτητας της αναπαραγωγης , τοτε προφανως ειναι Οκ να κανει σεξ ο πατερας με τον 20χρονο γιο και γιατι οχι να ζησουν μαζι σαν ζευγαρι .... και φυσικα οποιοσδηποτε αλλος συνδοιασμος εντος των μελλων , εφοσον συμφωνισουν οτι δεν θα κανουν παιδι και παιρνουν τις απαραιτητες προφυλαξεις ...

κατα την ιδια πηγη πληροφορησης απο οπου γνωριζουμε για τον Αδαμ ... λογο της ανθρωπινης τελειοτητας δεν υπηρχαν νοσοι και βιολογικες ατελειες , συνεπως ειναι δεδομενο οτι ο ανθρωπος εξιλειχθηκε απο την αιμομιξια .
Σιγα σιγα με τα χρονια ο ανθρωπος εχασε τις τελειες ιδιοτητες του , λογο αυτης της τελειοτητας ο Αδαμ εζησε 930 περιπου χρονια και χρειαστηκαν περιπου 8 γεννες για να κατεβουμε στα σημερινα ηλικιακα ορια . Η εντολη για τερματιστμο της αιμομιξιας δωθηκε στα χρονια της φυγης των Ισραηλιτων απο την Αιγυπτο


Ανοιγω παρενθεση ..
Εχω παρατηρησει απο την τοποθετηση της Tender Lilly αλλα και απο αλλες σε αλλα νηματα , οτι οι γυναικες του φορουμ , κατα την αποψη μου , εχουν την ψευδη εντυπωση , οτι το παιδι ανηκει αποκλειστικα στην μητερα και η ευθυνη βαρυνει εκεινη ... δεν θελω να σας ταραξω και να σας το χαλασω ... αλλα σημερα οι αντρες εχουν αποδειξει πολλες φορες οτι ειναι πολυ περισσοτερο υπευθυνοι , αποτελεσματικοι και ποιοτικοτεροι γονεις απο τις γυναικες .
http://pewresearch.org/pubs/468/motherhood
κλεινω παρενθεση ... αν ενδιαφερει ας γινει αλλο νημα ..

 

Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

Εαν το θεμα του νηματος ειναι αν θα πρεπει να τιμωρειται η φαντασια, τοτε ειναι απλο.
Η φαντασια δεν μπορει να τιμωρηθει και δεν υπαρχει λογος ανθρωπινος να τιμωρηθει.
Ποιος πρωτοανεφερε εδω μεσα τον ορο αμαρτια δεν θυμαμαι, γιατι εγω δεν ειμουν..
Οσο για την αληθεια, επιτρεψτε μου να την ψαχνω και περα απο τα ιατρικα εργαστηρια και τα ατελειωτα κατεβατα που μας βολευουν να ανατρεχουμε καθε τοσο.
Το θεικο και το ανθρωπινο προσπαθω να συμφιλιωσω μεσα μου, οχι ν'αποδειξω οτι εχω δικιο.

---------- Post added at 13:14 ---------- Previous post was at 12:58 ----------

Και μιας και το θεικο ειναι ταμπου εδω μεσα,το ανθρωπινο απομονωμενο ειναι για μενα μιση αληθεια...

Υ.Γ. Αν επιχειρησει κανεις να συγχισει το θεικο με το θρησκευτικο στα λογια μου, θα αποκαλυψει πολλα για την νοημοσυνη του/της.