Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

Η αιτιολόγηση της απαγόρευσης της αιμομιξίας είναι εξαιρετικά πολύπλοκη και κάθε μεμονωμένη θεωρία φωτίζει μόνο μια πτυχή αυτού του κολοσσιαίου ζητήματος που ουσιαστικά αποτελεί την χαραυγή του ανθρώπινου ηθικού πολιτισμού.

Η παρατήρηση του Βέστερμαρκ δεν εξηγεί το γιατί αυτή η απαγόρευση είναι όχι μόνο οικουμενική αλλά κι εξαιρετικά αυστηρή. Αν δηλαδή τα παιδιά που μεγαλώνουν μαζί δεν αισθάνονται ερωτική έλξη μεταξύ τους, τότε ποιος ο λόγος να απαγορευτεί με δρακόντειες ποινές ο γάμος μεταξύ αδελφών, αφού αυτοί ποτέ δεν θα ποθούσαν ο ένας τον άλλον; Μάλλον το αντίθετο πρέπει να ισχύει. Όσο πιο μεγάλος ο πειρασμός, τόσο ισχυρότερο το ταμπού κι αυστηρότερη η τιμωρία. Δεν απαγορεύεις κάτι που ουδείς θα ποθούσε.

Προσωπικά, βρίσκω πιο πειστική την Φροϊδική ερμηνεία που υπαινίχθηκε ο Mesodo κι απορώ που η Wikipedia ούτε καν την αναφέρει. Συνοπτικά, η αιμομιξία πιθανόν να απαγορεύτηκε επειδή προκαλούσε ενδοοικογενειακή βία. Πατέρας και γιοι βρίσκονταν σε διαρκή πόλεμο για την κατοχή των θηλυκών κι αυτός ο σπαραγμός αδυνάτιζε ολόκληρη τη φυλή. Η θεωρία του Λέβι-Στρός εξηγεί αρκετά καλά το επόμενο βήμα, δηλαδή την καθιέρωση της εξωγαμίας ως μέσο σύναψης ζωτικών για τη φυλή συμμαχιών.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

Η ενδογαμία, είναι ένα βιολογικά ασύμφορο μοντέλο. Φέρει μια σειρά σοβαρών ασθενειών και οδηγεί την φυλή σε παρακμή και εν τέλει στην εξαφάνιση Το γεγονός ότι μια επιστήμη έρχεται να διαπιστώσει αργότερα μια τέτοια πτυχή, δε σημαίνει ότι αυτό δεν συμβαίνει., Το γεγονός ότι ο Δαρβίνος δεν διατύπωσε τη θεωρία της εξέλινξης των ειδών νωρίτερα δε σημαίνει ότι η εξέλιξη αυτή δεν συνέβαινε, ούτε μειώνει και τα κοινωνικά αίτια.Το ταμπού της αιμομιξίας έχει και βιολογικό υπόβαθρο. Δεν σημαίνει αυτό ότι δεν υπάρχουν και κοιωνικοί λόγοι, βιολογία και κοινωνία πάνες χεράκι χεράκι σε πολλές περιπτώσεις. Για την αιμομιξία αυτό έχει αποδειχθεί. Το ότι αυτό έχει αποδειχθεί για την αιμομιξία, δεν σημαίνει ότι αυτό ισχύει καθολικά για όλα τα ταμπού και όλες τις απαγορεύσεις. Ότι αυτό ισχύει στη αιμομιξία δεν σημαίνει πχ ότι ισχύει για τον κανιβαλισμό, άλλο ταμπού. Επίσης η αιμομιξία δεν βοηθάει στη επέκταση των γονιδίων μια φυλής.. και άρα στην επικράτησή της...

Αν λοιπόν κάποιος τυχόν σφάλει δεν είμαι εγώ αλλά το σύνολο της επιστήμης της βιολογίας και της γενετικής όπως αυτή ισχύει σήμερα. Το κρίμα είναι δικό τους, όχι δικό μου 

@isnogood. Η υποκρισία είναι ένας πολύ πετυχημένος τρόπος να πετυχαίνεις στην ανθρώπινη κοινωνία. Η εκκλησία είναι μια απόδειξη αυτού του ισχυρισμού μου.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

ναι .. η υποκρισια φερνει αποτελεσματα ..... αλλα για ποσο ? ?? ....
κατσε να δεις που θα παει και η Εκκλησια σε λιγο καιρο ....
Θυμαμαι πολλες φρασεις αρχαιων Ελληνων ... αλλα ουτε μια του Παπανδρεου απο τις χτεσινες του δηλωσεις .. Η υποκρισια ειναι σαν την κλανια .. ανακουφιζει προς στιγμη , αλλα ολοι μετα σε θυμουνται για την μποχα της ...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

αρκεί να μην τον πιάσουν  

Σπουδαίο το ποστ dora_salonica, σωστό το περί αμαρτήματος.

@isnogood, δεκτό για τους πατεράδες, προφανώς αναφερόμουν στο παράδειγμά σου, όπου ο θύτης ήταν ο πατέρας, τότε η μάνα δρα αυτόβουλα και άμεσα και ουχί συναινετικά με τον πατέρα καθώς αυτό είναι αδύνατο. Υπάρχουν μάνες που έχουν αθωωθεί και από φόνους σε κάτι τέτοιες - πολύ βαριές - περιπτώσεις. Δεν μιλούσα για τον σύγχρονο πατέρα σε κάθε περίπτωση, είναι εκτός θέματος νήματος άλλωστε  

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

Η βιολογία είναι η επιστήμη που μελετάει τα έμβια όντα. Όταν λέω ότι η επικύρωση από τη βιολογία είναι κατοπινή λοιπόν, ακριβολογώ. Αυτό που λες τώρα λοιπόν, ότι η επιλογή αυτή έγινε για εξελικτικούς λόγους είναι κάτι στο οποίο άφησα ανοιχτό το παραθυράκι. Από κει και πέρα ξεκινάς μια τελείως διαφορετική κουβέντα -πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά θα νευριάσουμε τον isnogood- που σχετίζεται με τη φυσική επιλογή. Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε είναι οτι αυτό που επιλέξαμε ήταν αυτό που επιβιωσε. Δεν είμαι καθόλου σίγουρη για το ότι οι επιστήμονες (με την βαριά θετικιστική έννοια που τους θες) είναι βέβαιοι αυτή τη στιγμή για το αν το επιλέξαμε επειδή "γνωρίζαμε", "νιώθαμε", ή απλά επιβίωσε η επιλογή αυτή που ανάμεσα στις άλλες κατάφερε να ανταπεξέλθει καλύτερα στις υπάρχουσες συνθήκες.

Πιθανότατα. Ένα από τα "ταμπού" που έσπασε η νεωτερικότητα είναι αυτό της κριτικής σκέψης απέναντι σε κάθε μορφή αλήθειας. Από αυτή την άποψη δεν θεωρώ αντιεπιστημονική τη στάση οποιουδήποτε βλέπει κριτικά τη βιολογία (ακόμη και αν άνηκαν στη σύγχρονη βιολογία οι θέσεις σου). Δεν έχω κανένα λόγο να θεωρώ πιο επιστημονική την αλήθεια τον θετικών επιστημών από αυτή των κοινωνικών (όταν αυτές έρχονται σε σύγκρουση). Και κυρίως δεν έχω κανένα λόγο να θεωρώ λιγότερο ιδεολογικά τα συμπεράσματά τους.

 

Θα κάνω μια ύστατη προσπάθεια:

Είναι η αιμομιξία το θέμα του νήματος ή οι φαντασιώσεις/ενοχές (ΓΕΝΙΚΑ) σε σχέση με την πραγματικότητα;

 

Kι εγώ ρώτησα, αλλά καμιά απάντηση, καμιά φωνή...

 

Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

ως νηματοθετης ζητω συγνωμη ... ξεφυγαμε ...
το θεμα ειναι κατα ποσο η φαντασια μπορει να επιφερει ενοχη ....
και ενδεχομενος να αναρωτηθει κανεις , αν η ενοχη αυτη ειναι σημαδι ψυχικης υγειας ή κρυβει κατι ανεπιθυμητο .

 

Re: Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

Ο νηματοθέτης, στο εισηγητικό του ποστ:

Αυτό είναι και το θέμα του νήματος, παρά το ενδιαφέρον detour.

Συμφωνώ.

Το θεϊκό είναι ταμπού και έξω...Δεν θα έπρεπε να σε ξενίζει αυτό λοιπόν. 

Δεν βρίσκω προσωπικά τίποτε κακό σε όντα με συνείδηση και γλώσσα, που ονειρεύονται την θέωση...Το αντίθετο μάλλον, θα έλεγα. Θεωρώ αυτό το όνειρο - όταν δεν συνοδεύεται από delusions θρησκευτικού τύπου - σημείο μίας πλούσιας εσωτερικής ζωής, καθώς και ένδειξη καλής προσαρμογής στις απαιτήσεις της ανθρώπινης ύπαρξης. Βεβαίως, υπάρχουν και οι νευρωτικοί, που δεν ονειρεύονται τίποτα... 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

Δεν διαφωνώ, αρκεί να κατέχονται επαρκώς οι γνώσεις περί του υπό κρίση αντικειμένου...
Ελπίζω να μην με βάλεις τιμωρία, αλλά δεν είμαι παντογνώστης, ούτε επαρκώς αλαζονας για να τα βάλω με όλη την επιστημονική κοινότητα.  Ίσως στην επόμενη ζωή μου, αν έρθω ως άνθρωπος και όχι ως γατάκι . Αυτή η τελευταία φαντασίωσή μου, ότι θα ξαναέρθω σε τούτον τον κόσμο μου γεννά ευχαρίστηση.

 

Απάντηση: Re: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

 

Απάντηση: Re: Φαντασία , ενοχή , πραγματικότητα

Να κάνω κι εγώ το ίδιο ερώτημα;

Αν ξεχάσουμε λίγο το αρχικό παράδειγμα και τον περιορισμό της συζήτησης στα
ενδό-οικογενειακά, το θέμα είναι πολύ πιο ενδιαφέρον.
Δηλαδή πως γίνεται η μετάβαση από τις φαντασιώσεις (που έχουν να κάνουν με το BDSM) στην ίδια την πραγματικότητα του BDSM και πως αντιμετωπίζονται οι ενοχές των ανθρώπων που δεν έχουν φτάσει στο σημείο της πλήρους κατανόησης και αποδοχής των επιθυμιών τους;

Και για να αναφέρω ένα παράδειγμα, ένας άντρας που συμπεριφέρεται κυριαρχικά με τάσεις σαδισμού, αλλά εξαγριώνεται με την αποδοχή του γεγονότος ότι είναι Κ και σαδιστής.