Πολυγαμία

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Πολυγαμία

Δικαιωμα στην προσδοκια εχει ο καθενας..ακομα και οι υπο..Ο Κ εχει σαφως απολυτη ελευθερια να κανει οτι θελει..Αλλα σαφως τις προθεσεις του και τις προτιμησεις του πρεπει να τις ξεκαθαριζει εξ αρχης στην υποψηφια σκλαβα ωστε να ειναι ξεκαθαρο το τοπιο...
Και σιγουρα στην σχεση πρεπει να νιωθουν ΟΛΟΙ καλα...Καποιες υπο νιωθουν μια χαρα και δεν εχουν προβλημα να υπαρχουν και αλλες σκλαβες για τον Κυριο τους..
Αλλες απλα,,,το καταπινουν..Αλλωστε αν θελουν να λεγονται σκλαβες κατ ουσια και οχι κατ επιφαση δεν τους πεφτει λογος για το τι κανει ο Αφεντης τους απο την στιγμη που αποφασισαν να ανηκουν σε αυτον..

 

Απάντηση: Πολυγαμία

Σε ευχαριστώ πολύ lais την ίδιας άποψης είμαι   Αλλά χρειαζόμουν μάλλον κάποιον να την επιβεβαιώσει ή να με διορθώσει σε περίπτωση που ήταν λανθασμένη. Να είσαι καλά!

 

Απάντηση: Πολυγαμία

Το σωστο ειναι να ειμαστε πιστοι στον εαυτο μας οτι και αν μας υπαγορευει και οποιον και να εχουμε απεναντι μας.

ελαλησα... 

 

Απάντηση: Πολυγαμία

  

ηταν μαλλον αναποφευκτο...

 

Απάντηση: Πολυγαμία

Εγκράτεια? Η χειρότερη σεξουαλικη διαστροφή. (Aldous Huxley)
Διγαμία είναι να έχεις μια επιπλέον γυναίκα. Μονογαμία είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα

 

Απάντηση: Πολυγαμία

Από τις βασικές προϋποθέσεις για να αντέξει μια σχέση είναι η υγεία, η ισορροπία, η επικοινωνία, η ειλικρίνεια και οι κοινοί στόχοι που δύο άνθρωποι θέτουν από κοινού. Αν και οι δύο επιθυμούν την μονογαμία, τότε έχουν την ευκαιρία να δουλέψουν πάνω σε αυτή και να ευχαριστηθούν την κάθε τους στιγμή.

Υπάρχουν όμως και ζευγάρια στα οποία ισχύουν οι παραπάνω προϋποθέσεις και επιθυμούν την πολυγαμία για πάρα πολλούς λόγους. Τότε κατά την δικιά μου άποψη και την πρακτική πολλών τέτοιων ζευγαριών, θα πρέπει να το κάνουν μαζί και όχι κρυφά ο ένας από τον άλλο (για πάρα πολλούς λόγους). Θα πρέπει να το κάνουν και να το ευχαριστιόνται παρέα και όχι κρυφά.

Αν αυτό γίνεται κρυφά, δεν υπάρχει λόγος σχέσης. Απλά κοροϊδεύει κανείς τον εαυτό του, η νομίζει ότι περνά καλά (ίσως περιστασιακά). Τα χειρότερα δεν τα έχει σκεφτεί και δεν τα έχει ζήσει ακόμα.

Τα παραπάνω βέβαια δεν ισχύουν στις περιπτώσεις ανθρώπων που δεν είναι σε σχέση.

Με εκτίμηση σε όλους και σε όλες τις απόψεις.

Amanteus

 

Απάντηση: Πολυγαμία

Πόσο σεξ είναι αρκετό;


Και τι είναι καλύτερο; Η μονογαμία ή η πολυγαμία; Είναι ερωτήσεις που απασχολούν και ερευνητές. Ομάδα ερευνητών προσπάθησε να βρει τις απαντήσεις και ισχυρίζεται ότι τις έχει, τουλάχιστον από εξελικτική σκοπιά.
Φάνηκε ότι νικητής είναι η πολυγαμία, τουλάχιστον για τα ποντίκια. Ερευνητές του Κέντρου εξελικτικής βιολογίας του Πανεπιστημίου Western Australia, ανακάλυψαν ότι τα ποντίκια που είχαν περισσότερους από έναν σεξουαλικούς συντρόφους γέννησαν απογόνους με περισσότερο σπέρμα και μεγαλύτερη κινητικότητα σε σχέση με τα μονογαμικά ποντίκια.
Επιστήμονες μελέτησαν τα ποντίκια για 12 γενεές. Τα αρσενικά πολυγαμικά δεν ήταν μεγαλύτερα ούτε συμπεριφέρονταν διαφορετικά, ενώ τα θηλυκά δεν ήταν περισσότερο γόνιμα.
Όλα τα ποντίκια…υπέγραψαν για δεύτερο γύρο πειραμάτων.


ΠΗΓΗ: iatronet.gr

 

Απάντηση: Πολυγαμία

αν και μονογαμικη,συμφωνω σε αυτα που λες. πολλοι το κανουν κρυφα. δεν εχει νοημα τοτε..

 

Για βανίλα καταστασεις... πώς καταφέρνει κάποιος (που θέλει) να επιτρεψει τη μη-μονογαμια στη σχεση του; Είναι ευκολο να πιεστει επιφανειακα και να επιτρεψει το οτιδηποτε.
Όμως μιλαω για τον εσωτερικο του κοσμο. Για τον εγωισμο του. Πώς να διαχειριστει κανεις το Εγω του; Πώς να νιωσει ελευθερος, πώς να νιωσει ηρεμος και σιγουρος για τις επιλογες του ;
Γιατι ολα αρχιζουν απο τον εαυτο μας, και τελειωνουν οπου θελουμε ή οπου δεν-μπορουμε-παραπερα. Αυτο το παραπερα, πώς το βρισκουμε; Πώς το φτάνουμε; Πως το εξερευνουμε, πώς το κατακτούμε;

Ισως μυριζει ελλειψη αυτοεκτιμησης/αυτοπεποιθησης το μηνυμα μου. Αυτο το ελλειμα, μηπως ειναι απο τους κυριους παραγοντες στο bdsm lifestyle ;

(Θετω απλα ερωτησεις, δεν κανω καμια τοποθετηση. Θα ευχαριστουσα ομως πιθανες απαντησεις που θα με βοηθουσαν να φτασω και εκει-στην τοποθετηση)

 

Καλώς ήρθες... 
Δεν ξέρω αν είμαι και ο πιο κατάλληλος άνθρωπος να απαντήσω αυτά σου τα ερωτήματα, αλλά νιώθω τουλάχιστον την αγωνία σου...
Η αρχική σου τοποθέτηση, θεωρώ ότι ισχύει σε όλες τις σχέσεις και όχι μόνο στις βανίλα-συμμετρικές-θεωρητικά...
Μάλλον απαιτείται ένα επίπεδο ωριμότητας και κάποια εμπειρία σε θέματα σχέσεων, καθώς επίσης κι ένα αυξημένο επίπεδο αυτογνωσίας...
Δεν το συσχετίζω μόνο με την ηλικία, για να μην θεωρήσεις ότι σου το λέω με διδακτισμό, έχω δει εγώ ανώριμους!!!(έχει κι άλλους, εκτός από μένα... )
Έχω διαβάσει τόσα κουλά επί του θέματος, που δεν μπορώ να ταυτιστώ απόλυτα με καμία άποψη...
Η πάλη με το εγώ, θεωρητικά είναι αέναη, αν κανείς το αντιμετωπίζει σαν τέρας που πρέπει να νικηθεί, ή ανύπαρκτη, αν προτάσσει το εγώ του και ουδόλως τον απασχολεί το τι πιστεύουν οι οποιοιδήποτε άλλοι, όπως εμείς, καλή ώρα... 

Το παραπέρα, αν δεν έρθει μοναχό του, φυσικά, γιατί νιώσαμε την έλξη και προχωρήσαμε στην πράξη -χωρίς πέντε χρόνια ψυχανάλυση και ενδελεχή, λεπτομερή αιτιολόγηση των πάντων- δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να το εκβιάσουμε από τον ίδιο μας τον εαυτό...
Η εξερεύνηση του παραπέρα, νομίζω ότι προκύπτει από την επιθυμία, είτε την γνήσια, την πρωτογενή, την δική μας, είτε από την πλάγια επιθυμία μας, να είμαστε με κάποιον που προβάλλει την δική του επάνω μας-και όχι μόνο-...
Κάπως έτσι ξεκινά συνήθως μία τέτοια ''αναζήτηση''...

Θεωρίες επί θεωριών, άπειρες...
Τι μπούσουλα να βρεις και να δώσεις για κάτι τόσο δυσερμήνευτο και δυσανάλυτο, ξεκάθαρο μόνο μέσα σε προσωπικά πλαίσια?
Τα χω ακούσει και διαβάσει όλα...
Από ψυχολογικές ερμηνείες και θεωρίες, μέχρι επιστημονικοφανείς και ιστορικομπαρουφολογικές αναγωγές...
Έχει θιγεί σε αρκετά νήματα και έχουν τοποθετηθεί σαφώς και εξαιρετικά κάποιοι άνθρωποι ανάλογα με τις εμπειρίες και την προσωπικότητά τους...

Ο @thanasis , έχει συστήσει, among others και κάποια διαφωτιστικά ως προς την θεωρία του όλου ερωτήματος links...
https://sexgeek.wordpress.com/2007/06/10/10-realistic-rules-for-good-non-monogamous-relationships/
Το άνω , κορωνίς όλων, με τα δικά μου κριτήρια...
Πιο αναλυτικό και πολύπλοκο, ειδικά άμα έχεις καμία εργασία στο πανεπιστήμιο, μπορεί να σου φανεί εξαιρετικό... 
http://aphroweb.net/papers/thesis/thesis.pdf
Συν, την ομάδα του fb, με συγκεκριμένο προσανατολισμό...
https://www.facebook.com/pages/Ανοιχτές-σχέσεις/123049717800505?fref=nf
Κι άλλα φυσικά, η λίστα δεν σταματά, προφανώς δυό-τρία εκατομμύρια απαντήσεων στις αναζητήσεις του Γούγλη, αλλά σε κάθε περίπτωση το ερώτημα κατ΄εμέ απαντάται ουσιαστικά μόνο προσωπικά, εγώ έχω σεβασμό στην επιλογή του καθένα, δεν έχω όμως πλήρως ξεκαθαρίσει και αποσαφηνίσει 100% την δική μου τοποθέτηση στο θέμα...

Προσωπική τοποθέτηση του συγγραφέα, αποτελεί και το παρακάτω...
https://www.morethantwo.com/polyamorywithoutrules.html
Εννοείται πως δεν ομονοούν όλοι μεταξύ τους, και φυσικά αυτά δεν αντανακλούν τις δικές μου απόψεις, απλά τα αναφέρω μήπως βοηθήσουν σε κάτι...

Σε ότι αφορά την έλλειψη αυτοπεποίθησης και κυρίως αυτοεκτίμησης, ένα έχω να σου πω...
Μην πέσεις σ΄αυτήν την παγίδα, δεν πάει έτσι το έργο...
Ποιος τα λέει αυτά για μας?  
Αν μιλήσω και πάλι κρίνοντας εξ΄ιδίων... 
Αν υποψιαστώ ότι είμαστε ένα συνονθύλευμα ηττοπαθών, ανασφαλών ανωμαλιάρηδων θα πεθάνωωωωωωωωωωωωω 

 

Φλουπ. Λοιπον
Ενας συντροφος ειναι αρκετος. Οπως και κανενας ειναι αρκετος. Κι ομως δεν ειμαστε εδω για να καλυπτουμε μονο αναγκες αλλα και πιο ποικιλες επιθυμιες.
Θεωρω οτι πιστος ειναι οποιος πιστευει οτι ειναι πιστος. Απο εκει κ περα αν εγω πιστευω οτι ειμαι πιστη κι εσυ πιστευεις οτι δεν ειμαι μαλλον καλυτερα να το σπαμε. Αρα η πιστη ειναι ατομικη υποθεση.
Δε θεωρω οτι υπαρχουν πειρασμοι.
Εχοντας υπαρξει σε σχεση εχω νιωσει πολλες φορες επιθυμια να συνυπαρξω με κατι διαφορετικο.
Αυτο ειναι φυσικο κ διολου κατακριτεο.
Οσο σε καλυπτει ο ανθρωπος σου δεν υπαρχει ζητημα πρακτικο.
Επειτα η σχεση διαρηγνυεται κ φιλιεστε σταυρωτα κ λετε καλη τυχη η μια στον αλλον κλπ.

Ελπιζω να εγινα κατανοητη. Γιατι πριν λιγο ξυπνησα.
Αγαπη κ πολυσυντροφικοτητα ψηφιζω.
Οχι απλως πολυγαμια

 

Κοίτα... αν αυτό σε στεναχωρεί αλλά (αντί να χωρίσεις) αποφασίσεις να το ανεχτείς και να γκρεμίσεις το εγώ σου και να αυτό-μαστιγωθείς σαν Ισουίτησσα τότε παίζει και να βανιλαγιάσεις.

Το θέμα είναι αυτό να σου είναι ευχάριστο! (Να το γνωρίζεις και να συναινείς). Να έρχεται ο άλλος με την βρομόπουτσα που μυρίζει μουνοψαρίλα από την άλλη και εσύ να την γλύφεις τρελή από καύλα. Στα πουτσοσκάμπιλα να φαντάζεσαι να σε σφαλιαρίζει εκείνη και να νιώθεις χαρά απ’ αυτόν τον «εξευτελισμό».

Στην πρώτη περίπτωση πας (βανιλο)παράδεισο, στην δεύτερη... καλά είσαι και εδώ...