Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Μπορεί... δύναται... να παρακαλέσει... αν είναι κάτι αρκετά σημαντικό για εκείνη, τη ψυχοσύνθεσή της... και κατά συνέπεια... τη σχέση...

Κάπου εκεί σταματάει το τι μπορεί να κάνει... και αποδέχεται/εργάζεται σύμφωνα με την τελική απόφαση του Κ.


Ανδρ(ε)ας

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Εγω το μονο που εχω να πω ειναι "Κανεις δεν ειναι Κανενος" Και με την ΚΤΗΤΙΚΟΤΗΤΑ χανεις πραγματικα αυτα που εχεις!

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Και η σκλάβα είναι κτητική και ο αφέντης είναι κτητικός και δεν είναι θέμα ανασφάλειας ή ελλιπούς διαχείρισής της, κάθε φυσιολογικό ανθρώπινο ον επιδεικνύει -ως ένα βαθμό τουλάχιστον- αυτό το πράγμα...

...είτε απλά δεν δίνει δεκάρα τσακιστή.

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Αυτά που μπορείς να χάσεις δεν οφείλονται στην κτητικότητα αλλά στην κακή διαχείρισή τους...

...ή και στην γκαντεμιά σου αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα.

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Οπως και να εχει παραμενω στο ιδιο κανεις δεν ειναι κτημα κανενος οποτε η κτητικοτητα ειναι λαθος που οριζεται! Κτημα μου ειναι ενα σπιτι οχι ενας ανθρωπος! Κτημα θα γινω κατα επιλογη και με ορους:innocent: 

 

Re: Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Από γκαντεμιά ίσως να χάσεις ένα λεωφορείο. Καθώς, όμως, ο λόγος γίνεται για ανθρώπινες σχέσεις, θεωρώ πως ο τελευταίος λόγος στον οποίο μπορεί να οφείλεται κάποια απώλεια, είναι η γκαντεμιά. Είναι απίθανο να χάσεις κάποιον γιατί έτυχε, απλά, τα πράγματα να πάνε στραβά. Συνήθως, εσύ είσαι αυτός που τα έκανε να πάρουν αυτή την τροπή ή, για κάποιο λόγο, αδυνατούσες να ανταποκριθείς στα θέλω του άλλου.

Αλήθεια, όμως, μια και περί διαχείρισης ο λόγος, η κτητικότητα δεν είναι κι αυτή ένας, λανθασμένος κατ' εμέ, τρόπος διαχείρισης μιας σχέσης;

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Και πιστεύω πως πολύ καλά θα κάνεις ωστόσο επίτρεψέ μου να σου υπενθυμίσω κάτι που λέει ο σοφός λαός: "Στο τέλος ξουρίζουν το γαμπρό."

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Επί του θεωρητικού θα συμφωνήσω. Επί του πρακτικού θα διαφωνήσω, ο κόσμος είναι γεμάτος ηλίθιους/ες που δεν μπορούν να εκτιμήσουν αυτό που έχουν και μετά θυμούνται το "στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα".

Η διαφορά της θεωρίας από την πράξη είναι μικρή στη θεωρία αλλά μεγάλη στην πράξη.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Άρα, αυτό που φταίει είναι το ξερό τους το κεφάλι, και όχι η γκαντεμιά, το κακό μάτι ή κάποιος ανάδρομος πλανήτης  

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Και θελω να θεσω ενα ερωτημα λοιπον πανω σε αυτο, λες εγω να μη μπορω να ειμαι κτητικη και να μου φαινεται παραλογο? Λες για αυτο να χανω οτι εχω? Πως μπορω να ορισω σε καποιον τι να κανει? Εχω δικαιωμα? Μηπως φταιει η ελευθερια που μεγαλωσα και δεν μπορω να το κανω αυτο?
    

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Και η τύχη σου που έμπλεξες μαζί τους. Δεν μιλάω για κισμέτ, μοίρα και διάφορα τέτοια γραφικά καθότι είμαι fan της ελεύθερης βούλησης αλλά καλώς ή κακώς η τύχη είναι μέρος του παιχνιδιού.

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Ως ένα βαθμό το να είσαι κτητικός είναι φυσιολογικό. Από ένα βαθμό και πάνω όχι.

Όσο για το πως να ορίσεις σε κάποιον τι θα κάνει, γιατί σου φαίνεται παράλογο; Μπορεί αυτό το "δικαίωμα" να το έχεις αποκτήσει λόγω θέσης ή καταστάσεων.