Ναι μεν αλλά...

Απάντηση: Ναι μεν αλλά...

Θλίβομαι για την ετεροχρονισμένη ανταπόκρισή Μου,
αλλά είχα καταβυθιστεί στο βιοπορισμό
και αδυνατούσα να μεριμνήσω για το «ουκ επ’ άρτον μόνο…».

Αγαπητή tender lilly.
Είμαι της άποψης ότι το ζήτημα που θέτεις
θα γίνει απλούστερο αν το απλώσουμε.
Επιγραμματικά, πιστεύω ότι η επόμενη μέρα θα είναι
όπως ο καθένας θα θελήσει να τη δει.
Η οπτική ξέρεις, είναι θεμελιώδης παράγοντας.
Για να γίνω δε περισσότερο αντιληπτός,
σκοπεύω να το πιάσω το θέμα από πολλές μεριές.


dora
Όχι πολλά χρόνια πριν, μπροστά στο μνημείο του Λεωνίδα
στις Θερμοπύλες, στεκόταν ένα Αμερικάνος τουρίστας με ξεναγό.
Ο τουρίστας, Ρεπουμπλικάνος λομπίστας στο επάγγελμα,
(επαγγελματίας της πειθούς), ζήτησε από την ξεναγό
να του μεταφράσει αυτολεξεί το επίγραμμα του Σιμωνίδη.
Αυτό που κατάλαβε από τη σχολαστική μετάφραση της ξεναγού ήταν
ότι κάποιοι υστερόβουλοι Λακεδαιμόνιοι έπεισαν κάποτε τους 300+1 πολεμιστές
να πάνε να αφήσουν τα κόκαλά τους «300 miles away from home».
Αυτό μπορούσε, αυτό γνώριζε, αυτό κατάλαβε.


Αγαπητή tender lilly.
Συμπλέω σε γενικές γραμμές με την προσέγγιση της elfcat στο ζήτημα.
Συγκρατώ ιδιαίτερα την άποψή της
περί αλαζονείας της επιδίωξης τελειότητας.
Υποπτεύομαι πως σύντομα θα μας φανεί χρήσιμη.
Σκέφτηκα πολύ απλοϊκά, πως τίποτα δεν μπορούσε να προκαθοριστεί
εάν δεν γνωρίζαμε το παρελθόν των Δ/δύο προσώπων.
Αυτός; Ήταν «διαβασμένος» Κ; Πρωτόπειρος;
Αυτή; Είχε ώρες πτήσης; Ήταν η παρθενική της αποστολή;
Πως μπορούμε να εξαγάγουμε συμπεράσματα;


dora
Δυό φιλαράκια, ένας βουλιμικός κι’ ένα πρεζάκι,
διάβαζαν παρέα τον τσελεμεντέ.
Μέσα στις διάφορες συνταγές και λέξεις υπήρχαν -φυσικώ τω λόγω-
και φράσεις όπως «δυό κουταλιές λάδι», «μια πρέζα αλάτι»,
«μαγειρεύουμε σε μέτρια φωτιά», «αλουμινόχαρτο», κ.ά.
Στο τέλος ο βουλιμικός μαγείρεψε και χόρτασε με ψητό κλέφτικο στο φούρνο,
ενώ το πρεζάκι πήρε τα σύνεργα και έφτιαξε τη δόση του.

Καθένας με τον πόνο Τ/του

Αγαπητή tender lilly.
Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις.
Ο Κ να στερείται εμπειρίας αλλά ουχί διαθέσεως.
Η υ να πλεονάζει διαθέσεως αλλά να στερείται κι’ εκείνη εμπειρίας.
Να είναι και Δ/δυό τους περπατημένοι.
Να βρέθηκαν για one night session. Να, να…
Τα βάζω όλα, εκτός από την περίπτωση να έχουμε να κάνουμε
με μία ήδη δρομολογημένη σχέση Κ/υ.
Θεωρώντας κατά τα λεγόμενα σου ότι η βραδιά δεν κύλησε κατά το δοκούν,
προσπαθούμε να προβλέψουμε τι μέλει γενέσθαι.
Βεβαίως και η σημαντικότερη παράμετρος
είναι οι χαρακτήρες και οι προσωπικότητες.
Αλλά και το τι πήρε μαζί Τ/του ο καθένας Τ/τους,
καληνυχτίζοντας και αποχωρώντας.
Πως «διάβασε» το τετελεσμένο;


dora
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ασχοληθεί κάποιος με το Mein Kampf.
1ος: Ένας ευρυμαθής αναγνώστης το διαβάζει με ενδιαφέρον.
2ος: Ένας βιβλιοδέτης εξετάζει το δέσιμο, την ποιότητα εξώφυλλου και χαρτιού,
το είδος της βιβλιοδεσίας (δερματόδετο, ελαφρύ εξώφυλλο, τσέπης, κ.λ.π.).
3ος: Ένας Χρυσαυγίτης, ψυχοπαίδι των Μανωλάκου / Πλεύρη (πατέρα),
το ενστερνίζεται σαν το πέμπτο Ευαγγέλιο.
4ος: Ένας Κνίτης-Πανσπουδαστικάριος, στο τρίτο στάδιο καθοδήγησης,
ανακαλύπτει τις επιρροές της Μαρξιστικής θεώρησης στη σκέψη του Αδόλφου.
(Το έχω δει, να φάω τα κόκαλά Μου αν λέω ψέματα).
5ος: Ένας που τον έχει κόψει τσίρλα, ανακαλύπτει τη λειτουργικότητά του ως κωλόχαρτο.
Εγώ προσωπικά έχω καταλήξει στον (κατ’ αυστηρή σειρά)
συνδυασμό του 1ου με τον 5ο τρόπο.

Αγαπητή tender lilly.
Είμαι της άποψης πως εμείς οι άνθρωποι, γενικώς,
προκαθορίζουμε το μέλλον μας αναλόγως του ποιοι είμαστε
και πως κοιτάμε, (άρα και πως τελικά βλέπουμε).
Είμαι παραπάνω από σφόδρα υποψιασμένος ότι πράττουμε και μας συμβαίνει
αυτό που κατά βάθος θέλουμε ή αν θέλεις, αυτό που μπορούμε να θελήσουμε
ανάλογα με το πώς αντιλαμβανόμαστε το κάθε τι.
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος θα γίνω πιο κατανοητός.

dora
Παρέθεσες απόψεις δύο έγκριτων Συντρόφων που έχουν επανειλημμένα
κοσμήσει με την παρουσία Τους το ιδεοδρόμιο.
Απ΄ όσα διάβασες κατέληξες να αποστάξεις δύο πράγματα.
Ότι οι Κ είναι ματαιόδοξοι και πως ενίοτε σκυλιάζουν από το κακό Τους.
Καμία αντίρρηση.
Επειδή η επανάληψη εκτός από μαμά της μάθησης είναι και αδελφή της συνέπειας,
θα υπενθυμίσω ότι πολύ πρόσφατα είχα επισημάνει την τάση να τραβάνε κάποιοι
–αρκετοί- το bdsm από τα μαλλιά για να το φέρουν στα μέτρα τους.
Απλά δηλώνω αναρμόδιος σε περιπτώσεις σαν τη δική σου.
Αυτό όμως, αν και αδιάφορο για μένα, σε περιπτώσεις ιδεασμών
όπως οι δικοί σου, είναι επιβλαβές.
Με άλλα λόγια dora, αν κάποιος πρόκειται κάτι να χάσει
στη προκειμένη περίπτωση, αυτός σίγουρα δεν θα είμαι εγώ.
Θα καταλάβεις τι εννοώ, (αν και είσαι γνωστό σπίρτο).

Αγαπητή tender lilly.
Είναι δυνατόν μετά από μια ατυχή πρώτη επαφή,
το μέλλον να προκύψει ευοίωνο.
Είναι δυνατόν και το αντίστροφο.
Μια θαυμάσια πρεμιέρα να καταλήξει σε μεσομακροπρόθεσμη αποτυχία.
Από τι εξαρτάται;
Πιστεύω –δεν θεωρώ απλώς- από το πώς θα «διαβάσουν» οι αναμεμειγμένοι το πραχθέν
και πως θα το «μεταφράσουν» μελλοντικά.
Δηλαδή.
Αν στην περίπτωση των προσώπων του νήματος ο Κ προσήλθε στη συνεύρεση
–για παράδειγμα- απελπισμένος μετά από πολλές άγονες κρούσεις σε υ,
είναι πιθανό να επιμείνει για να ισιώσει την κατάσταση.
Αν αντίθετα ο Κ είναι τόσο μαγκιώρος και κάνει casting υποτακτικών
με αποτέλεσμα η ατυχήσασα συνεύρεση να ήταν απλά μια στάση
και τίποτα παραπάνω, τότε δεν υπάρχουν και πολλές ελπίδες.
Μη Με ρωτήσεις τώρα εάν υπάρχουν εδώ μέσα Κ που κάνουν casting.
Ρώτα καλύτερα τη φίλη σου τη dora. Αυτή ξέρει.

Μιας και το ‘φερε η κουβέντα…

dora
Είχαμε μείνει στο να καταλάβεις τι εννοώ.
Δεν θα το πιάσω από την αρχή αλλά απ’ τη μέση.
Σε κάποιο στάδιο της πορείας μίας σκλάβας
(εντός ή εκτός εισαγωγικών, - καθώς εισήγαγες τον όρο φρεναπάτη),
η παρατεταμένη καταβύθιση (δεν εξετάζω τις αιτίες που οδήγησαν εκεί,
είπαμε το πιάνω από τη μέση), συνδυασμένη με άλλους παράγοντες,
(π.χ. απόσταση, μοναξιά, παραμέληση, κ.λ,π.), δύναται να οδηγήσει
σε φαντασιακές προσπάθειες αναπλήρωσης των κενών.
Το υποτακτικό, μην έχοντας καλυμμένες ζωτικές του ανάγκες
που απορρέουν από την ουσία του status του,
καταπέφτει σε αυτό που επίσης πρόσφατα ονόμασα
(είπαμε η επανάληψη είναι αδελφή, κ.λ.π.) υποτακτικό αυνανισμό.
Αναπληρώνει φαντασιακά τις ελλείψεις του έχοντας την ψευδαίσθηση (φρεναπάτη)
πως μεταξύ άλλων οι υποτακτικές του κεραίες είναι ικανές να λαμβάνουν κάθε λογής συχνότητες,
μεταξύ αυτών και Κυριαρχικές.
Αυταπατόμενο (το υ) ότι τα «πιάνει όλα» ολισθαίνει προς μία κατάσταση
που μπορεί να ονομαστεί Κυριαρχικός ιδεασμός,
(κατά το «αυτοκτονικός ιδεασμός»).
Συμπτώματα του Κυριαρχικού ιδεασμού, μεταξύ άλλων
είναι η υπερπαραγωγή ψευδοκυριαρχικής παραφιλολογίας,
η διαστρέβλωση της καθαυτής Κυριαρχικής φιλολογίας,
τάση δημιουργίας μίας νέας σειράς θεωριών που μας απαλύνουν τον πόνο, κ.ά.
Με δυό λόγια, αφού δεν μπορώ να απολαμβάνω το ποθητό όπως πρέπει,
μεταλλάσω το υπαρκτό σε ιδανικό.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία μεταswitch κατάσταση
όπου το υποκείμενο από υπό έχει μετατραπεί σε ένα αυτιστικό ψευδο-switch,
δηλαδή από μόνο του και κατ’ ανάγκην, (σχηματικά μιλώντας),
το πρωί λειτουργεί ως υπό, το μεσημέρι κάνοντας το πρώτο ταμείο της ημέρας
αρχίζει να αμφιταλαντεύεται, το απόγευμα μασκαρεύεται
σε κυριαρχική ιδιοσυγκρασία προσπαθώντας να βρει εξηγήσεις στα κενά του
και τη νύχτα καταλήγει ξάγρυπνο να οδύρεται,
ενίοτε παράγοντας αστείρευτη «βιβλιογραφία».
Κάνει οτιδήποτε εκτός από το να βιώνει αυτό που υποτίθεται ότι είναι.
Α, και πασχίζει επίσης να το επιβάλει παντού όπου μπορέσει.

Αγαπητή tender lilly.
Σε κούρασα.
Θα καταλήξω λοιπόν εκεί απ’ όπου ξεκίνησα.
Η επόμενη μέρα πιστεύω ότι θα είναι αυτό που ο καθένας τους
αλλά και οι δύο μαζί θα θελήσουν να είναι.
Μία ευκαιρία ή μία παράδοση στην αρνητική συγκυρία.
Θεωρώ ότι μία πρώτη ατυχής συνεύρεση δεν μπορεί να αξιολογηθεί
σαν τίποτα παραπάνω από μία απλή αρνητική συγκυρία,
οπότε σχέσεις βιωματικές και περίπλοκες σαν την (έστω επιδιωκόμενη) Κ/υ
δεν μπορούν να καθοριστούν από μία και μόνη συνεύρεση.
Το ερώτημα είναι:
Ε/εκείνοι θα το δουν έτσι;
Εσύ ίσως ξέρεις.

Εν κατακλείδει
Αγαπητή dora.
Δεν προτίθεμαι προσωπικά να συμπράξω σε μία συντακτική επιτροπή
του νέου μεταbdsmικού λόγου.
Είμαι γνωστός Οπαδός της Παράδοσης.
[...]
Δεσμεύομαι να μην παρεμβαίνω στις εξάρσεις σου.
Σου εύχομαι καλή τύχη.

Υ.Γ.
Η συνταγή σου δεν ήταν πλήρης γιατρέ Μου.
Παρέλειψες να Μου πεις με τι να κάνω γαργάρες.
Αναγκαστικά αυτοσχεδίασα χρησιμοποιώντας στιψολίβανο.
Περαστικά Μου.

 

Moderator's notification:

Παρακαλώ πολύ μεταφέρατε τις προσωπικές σας αντιπαραθέσεις / αξιολογήσεις / επιθετικές ψυχαναλύσεις έξω από τα fora του Greek BDSM Community.

Στο εξής οποιοδήποτε σχόλιο προσωπικού χαρακτήρα θα διαγράφεται πάραυτα.

 

Απάντηση: Ναι μεν αλλά...

Ωραίο θέμα tender

Αρχικά δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι σαδιστές δεν είναι Κ που έχουν τη θέληση να εκπαιδεύσουν, να καθοδηγήσουν, να διδάξουν... Δεν γνωρίζουν το πως ή δεν τους ενδιαφέρει να πάρουν το υλικό της υ και να δημιουργήσουν πάνω του. Και αγνοούν παντελώς το σημαντικότερο. Την ύπαρξη μυαλού των υ. Αγνοούν ότι η ηδονή είναι πρωτίστως εγκεφαλική πράξη και περιεχόμενο. Δεν υπάρχει απόλαυση χωρίς την ενεργή συμμετοχή του μυαλού. Και η απόλαυση μέσα σε μια σχέση είναι και ζωτικής σημασίας αλλά και κάτι που αφορά ΚΑΙ τους 2.

Ωστόσο θα προσπαθήσω να "συνεισφέρω" στην ενδιαφέρουσα συζήτηση σας.

Με ποιό τρόπο αναφέρεσαι στο "γιατί αυτά που τού έδωσε..."; O K παίρνει από την υ αυτά που θέλει και όχι αυτά που του δίνει ή υ (!) Αν η ίδια ήταν εκεί για να ευχαριστήσει τον Κ της, τότε κατά την γνώμη μου ευθύνεται ο Κ που δεν ευχαριστήθηκε. Βέβαια στο "σενάριο" σου δεν μας πληροφορείς τον χρόνο της σχέσης που παίζει ρόλο. Οχι αμελητέο.

Μπορεί να ξεπεραστεί σαν κάτι που απλά δεν συνέβη. Φρονώ όμως πως η συζήτηση με τον Κ είναι απαραίτητη.

lara

Eνας σεισμός ίσως? Αστειεύομαι. Απολύτως τίποτα δεν πρέπει να εμποδίζει έναν Κ στα ερωτήματα που πολύ σωστά θέτεις.

soutzoukakia

Συμφωνώ απόλυτα με τον συλλογισμό σου

dora

Aλίμονο για όσους ισχύει κάτι τέτοιο ως γενική αρχή και άποψη και για όσες το βιώνουν κατ' επανάλειψη. Φυσικά και είναι ζητούμενο και η απόλαυση της υ (!) Αλλιώς ας πάρουν έναν καλό δερμάτινο σάκο της πυγμαχίας. Υπάρχουν με life time εγγύηση. Οταν ο πρωταρχικός στόχος του Κ δεν είναι το μυαλό της υ, τότε μιλάμε για οτιδήποτε άλλο εκτός από Κ.

dora

Σωστό. Και θα συμπλήρωνα, όχι σε μικρό ποσοστό. Και ακόμα υπάρχουν περιπτώσεις που δεν φταίει καθόλου το άλογο.

dora

Δεν είναι ματαιοδοξία του Κ, αλλά σε όλα τα άλλα, είναι όπως ακριβώς το περιγράφεις

Οι αντιδράσεις της σκλάβας που βγάζει, μεγαλώνει, δημιουργεί, γεννάει και καθοδηγεί ο Κ.

[quote....να την καθοδηγήσει ώστε να το επιτύχει. Ποια η δουλειά του εξάλλου; Να γαμάει και να δέρνει; [/quote]

Σωστό. Επιτέλους (!)

Δεν υπάρχουν κατατονικοί Κ, λίγο λιγότερο ή λίγο περισσότερο Κ. Κάποιος ή είναι Κ ή δεν είναι. Τελεία και παύλα.

elfcat

Συμφωνούμε

masterdo
Eχεις αναρωτηθεί ποτέ αν σε ένα φόρουμ που δεν είναι φτιαγμένο για "επιστημονικές" μακροσκελείς αναλύσεις, σε διαβάζει κανείς? Απλή απορία.

Syrah

Eίναι χρέος σου ως Moderator να κρατάς το επίπεδο στα νήματα, αλλά πιστεύω πως μια τέτοια λογοκρισία θα αφαιρούσε από το φόρουμ παρά θα πρόσθετε.

 

Απάντηση: Ναι μεν αλλά...

Συμφωνώ με τα λεγόμενα του Seduction - όπως και αρκετοί τους οποίους Quote-άρει φαντάζομαι...

Κράτησα επίσης το:

+1


Ανδρ(ε)ας

 

Απάντηση: Ναι μεν αλλά...

η κάθε ημέρα είναι διαφορετική... διαρκής ανανέωση και feedback ανάμεσα στον Κύριο και την σκλάβα του...Δεν μπορεί να προδιαγραφεί η επόμενη ημέρα...μόνο να 'κρεμαστεί' από συναισθήματα και στιγμές έντονες, όποιες και αν είναι αυτές...

 

Re: Απάντηση: Ναι μεν αλλά...

Αλίμονο, πράγματι. Και αλίμονο σε όσες έχουν Κ υπηρέτη. Γιατί αν ισχύει αυτό, ότι η πληρότητα της απόλαυσης του Υ είναι απαραίτητη για την πληρότητα της απόλαυσης του Κ, τότε πρέπει να ισχύει και η άποψή μου περί ματαιοδοξίας. Ειδάλλως, ο Κ είναι ένας υπηρέτης - ο υπηρέτης της απόλαυσης του Υ. Εάν από την άλλη αδιαφορεί για την απόλαυση του Υ, είναι ένας απλός σαδιστής. Υπάρχουν και τέτοιοι, φαντάζομαι...

Ένα από τα πράγματα που έχω εκπαιδευτεί να κάνω είναι να αξιοποιήσω ένα ήδη προϋπάρχον ταλέντο, το να αφουγκράζομαι τον άλλον. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να παρακολουθεί ένα Υ τις αντιδράσεις του άλλου, τον τρόπο με τον οποίο κοιτάζει, αγγίζει, μιλάει, χύνει, κινείται κλπ. Μία σκλάβα τα κοιτάζει όλα αυτά πολύ προσεκτικά και μπορεί να κάνει σαφέστατες εκτιμήσεις, περί του αν το ευχαριστήθηκε ο καλός της κακός της. Ελπίζω και άλλες να είναι σαν εμένα και να μην νοιάζονται μόνο για του μουνιού τους τον χαβά. Δεν πιστεύω ότι πρόκειται για "Κυριαρχικό ιδεασμό", αλλά για μία στάνταρ συμπεριφορά, την οποία συναντούμε και σε βανίλλα γυναίκες, σε όσες δεν είναι εντελώς selfish bitches δηλαδή. Ξέρω ότι η απόλαυσή μου είναι σημαντική για τον Κ μου, γιατί όταν απολαμβάνω, βλέπω τί αντίκτυπο έχει αυτό στα μάτια του Κυρίου μου. Μου ζητάει να τον κοιτάζω στα μάτια όταν τελειώνω.

Δεν βλέπω λοιπόν γιατί αυτό δεν στέκει ως έγκριτο επιχείρημα στο θέμα μας, γιατί δεν μπορώ να καταθέσω προσωπικές απόψεις επί του θέματος και γιατί πρέπει να γίνομαι αντικείμενο χλευασμών, τύπου "άρες μάρες κουκουνάρες" και τα συναφή. Ένας Κ δεν εκφράζεται ποτέ έτσι, προς κάποιο Υ, ένα Υ το οποίο ήδη ζει υπό τον έλεγχο κάποιου και θα μπορούσε να τιμωρηθεί, ή ακόμη και να εκδιωχθεί από την σχέση του, εάν φερθεί με απρέπεια. Ακόμη και αν το μόνο που επιχειρεί να κάνει, είναι να εκφράσει την αφοσίωσή του και την εμπιστοσύνη του στον Κ του. Ο οποίος επίσης βάλλεται, με μπηχτές του τύπου "casting" κλπ. Όχι, δεν ξέρω κανέναν που να κάνει casting για σκλάβες. Ξέρω τον Κ μου, ένα έντιμο και καλό άτομο, που έχει πολλές γνώσεις, συνέπεια στη συμπεριφορά του, διάθεση προσφοράς και είναι και ένας πολύ γοητευτικός άντρας με πολύ ενδιαφέροντα βίτσια. By the way, πριβέ επιστολή μου η οποία ζητούσε συγνώμη για κάποιο άστοχο ποστ μου, γεγονός το οποίο δημοσιοποιήθηκε για κάποιον λόγο, ήταν αποτέλεσμα εντολής του Κ μου, και όχι δείγμα δικής μου αστάθειας. Εγώ, τα μάτια μου τα έχω για να βλέπω. Ξέρω ποιος φέρεται ως Κ και ποιος όχι. (Μάλλον ήδη το μετάνιωσε που μου ζήτησε να στείλω εκείνη την επιστολή...)

Παρένθεση: Το αν γράφω πολύ ή όχι στο φόρουμ, θα το κρίνω εγώ και ο Κύριός μου. Όπως και τις αιτίες της ενασχόλησής μου. Μου αρέσει να ασχολούμαι με την διαδικτυακή επικοινωνία, είναι επιλογή μου, έχω καταπιαστεί με ένα λογοτεχνικό πόνημα που επιβάλλει αυτήν ακριβώς την ενασχόληση και δεν θα έπρεπε να αναγκάζομαι για ακόμη μία φορά να υπερασπίσω το δικαίωμά μου να κανονίζω μόνη μου τον καταμερισμό του χρόνου μου. Κλείνει η παρένθεση, επισημαίνοντας ότι στα δύσκολα - αποτοξίνωση από μακρόχρονο αλκοολισμό και τετράμηνη απομόνωση - μου συμπαραστάθηκαν 3 άτομα: η αλίκη, η άννα και ο θωμάς. Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο, απλά ψεύδονται. Δεν υπήρξαν άλλες δύσκολες εποχές για μένα.

Το ξέρω ότι είναι έτσι. Πάντως, ευχαριστώ πολύ για την τοποθέτηση. Φαίνεται ότι μία σκλάβα χρειάζεται και την στήριξη "έγκριτων" μελών του φόρουμ, ωσάν η βία της λογικής να μην αρκούσε. Ή πρέπει να τα λέω με "γλυκύτητα" και "υποτακτικότητα" για να ισχύουν;

Εάν λοιπόν δεν είναι ματαιοδοξία, τότε τί είναι; Μήπως είναι διάθεση προσφοράς; Μήπως είναι διάθεση να φτιάξει κανείς κάτι όμορφο, εκεί που πριν υπήρχε κάτι άσχημο; Είναι δημιουργικότητα; Ναι, μάλλον αυτό είναι.

Θυμάμαι όμως τον τρόπο με τον οποίο εκφραζόταν καλλιτέχνες, όπως ο Νταλί και ο Πικάσο, για τον εαυτό τους, και χαμογελώ. Θυμάμαι τον Νταλί, λίγο πριν πεθάνει, σε αναπηρική καρέκλα, να ωρύεται και να αναφωνεί, "είναι ντροπή να πεθαίνουν άνθρωποι σαν εμένα..." Δεν πιστεύω ότι είναι δυνατόν κάποιος να είναι δημιουργικός, αν δεν έχει απόλυτη πίστη στο ταλέντο του. Αυτό ονομάζω ματαιοδοξία. Είναι ματαιοδοξία με αντίκρισμα, Όποιον ακούτε να μυξοκλαίει για την αρετή της ταπεινότητας, το κάνει γιατί δεν έχει να προτάξει τίποτε άλλο. Οι υπόλοιποι, κάνουν απλά τη δουλειά τους. Δημιουργούν. Δεν την δείχνουν την ματαιοδοξία τους γιατί είναι πολύ απασχολημένοι με το να δημιουργούν. Την έχουν όμως. Και καλά κάνουν και την έχουν, γιατί την αξίζουν.

Εσείς δεν είστε ένας εξαιρετικός εκπαιδευτής; Ποιος ο λόγος να μην το παραδέχεστε; Τί να την κάνετε την ταπεινότητα; Να την κορνιζώσετε; Και δεν απολαμβάνετε τις δικές σας επιτυχίες πάνω στο δικό σας Υ;

Αυτό είπα κι έγινε χαμός. Σιγά το πράμα... 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ναι μεν αλλά...

dora

Tι ορίζουμε ως ματαιόδοξο; Tην μεγάλη ιδέα που έχει κάποιος για τον εαυτό του από μονομερή υπερεκτίμηση; Τον άνθρωπο που νοιάζεται κενόδοξα να επιδείξει πράγματα που στην ουσία τους είναι ασήμαντα ως κάτι σημαντικό;
Kαι πως προσδιορίζουμε τη ματαιοδοξία; Ως συμπεριφορά που έχει το γνώρισμα να επιδιώκει μάταια πράγματα; Ως ανθρώπινη στάση που αποζητά τη δόξα με κάθε τίμημα, χωρίς προσπάθεια να κάνει κάτι για να την αξίζει;

Aν συμφωνούμε στα παραπάνω, τουλάχιστον ως προς το γενικό πλαίσιο τους, που ακριβώς βρίσκεις τη ματαιοδοξία σε έναν K που ψάχνει, αναλύει και μαθαίνει την υ του ώστε να αποκτήσει τη γνώση του υλικού που έχει στα χέρια του και παράλληλα να το διαμορφώσει, να το πλάσει, να το σχηματίσει έτσι όπως επιθυμεί ώστε να απολαμβάνουν και οι δύο ουσιαστικά το αποτέλεσμα στη κοινή διαδρομή τους;

Προσωπικά δεν μου καίγεται καρφί το να επιδείξω την δουλειά που έχω κάνει στην υ μου στον οποιονδήποτε (!) και σε κάθε περίπτωση ο στόχος και ο σκοπός μου μέσα από την εκπαίδευση της είναι το να βιώνουμε ωραία και γεμάτα τις στιγμές μας. Και κάτι τέτοιο δεν το θεωρώ καθόλου ασήμαντο. Απεναντίας.

Η γνώμη μου είναι πως ο σαδισμός ελάχιστη σχέση έχει με την κυριαρχία. Δεν θεωρώ τις γυναίκες που το κύριο ζητούμενο τους είναι να νιώσουν πόνο ως υ, ούτε τους άνδρες που αποκλειστικό αντικείμενο τους είναι να προκαλέσουν πόνο ως Κ.

Εγκριτα μέλη στο φόρουμ? Αν και καταλαβαίνω τι εννοείς, είναι εντελώς υποκειμενικό. Βέβαια στο φόρουμ υπάρχουν ορισμένα πολύ ιδιαίτερα μυαλά με εξαιρετικό τρόπο γραφής και ανάπτυξης της σκέψης τους και της εμπειρίας τους, αλλά δεν μπορούμε να μιλάμε για καθολικούς τίτλους καταξίωσης σε ένα φόρουμ που τα μέλη του δημιουργούν και απαρτίζουν ένα τόσο ποικιλόμορφο παζλ και που φυσικά για πλείστους λόγους απουσιάζει η αμεροληψία.

Τώρα για Τύπους Που Ακολουθούν Σε Κάθε Βήμα Τους (αλλά και για άλλους) , το γνωστό σλόγκαν "δεν νομίζω, γνωρίζω" του επιτραπέζιου παιχνιδιού "φωτεινός παντογνώστης", έχω να τους πω μόνο το εξής. Η φωτοσκίαση που προκαλεί ο λαμπτήρας σε κάθε τους λέξη, είναι μόνο στο μυαλό τους, -ας αναρωτηθούν πόσο ευτελές γίνεται το αγώγιμο υλικό τους σε παρόμοιες φανφαρώδεις τοποθετήσεις τους- και εδώ dora είναι απόλυτα σωστός ο χαρακτηρισμός σου "ματαιόδοξοι".

Φυσικά και είναι δημιουργικότητα. Αν και πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος την ορίζει με διαφορετικό τρόπο, εντούτοις είναι ένας σωστός ορισμός να αποτυπώσει το όποιο έργο έχει παραχθεί. Θα έλεγα, από την πλευρά του Κ, να προστεθεί και η έννοια της αρμονίας. Δηλαδή μια συνεπή σχέση του θέλω, επιθυμώ, κάνω.

Ας μη ξεχνάμε πως ακόμα και σε vanilla καταστάσεις είναι ανόητο και μάταιο να θέλει κάποιος-α να εισπράξει κάβλα χωρίς να την έχει δημιουργήσει.

Αν κάποιος προσπαθεί να παρουσιάσει τη μουτζούρα που έκανε με το μολύβι του σε ένα χαρτί την ώρα που μιλούσε στο τηλέφωνο ως την Γκερνίκα του Πικάσο, τότε δεν είναι μόνο ματαιόδοξος αλλά και ηλίθιος.

Αυτό σίγουρα δεν είναι ματαιοδοξία! Αλλά μιας και το θίγεις, ας σε πάω σε ένα άλλο πεδίο. Το ταλέντο είναι άχρηστο αν δεν συνοδευτεί με αφοσίωση και προσήλωση σε εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες ωρών πριν φτάσει σε υψηλά επίπεδα της έμφυτης δυνατότητας που έχει ο άνθρωπος (ως ταλέντο).

Τα πέντε βασικά στοιχεία που χρειάζεται η οποιαδήποτε δημιουργία, ο Κυρίαρχος τα έχει και τα διαχειρίζεται αλλιώς. Δεν χρειάζεται "ενθάρρυνση", το "κίνητρο" του είναι η ίδια του η φύση, δεν περιμένει "ευκαιρίες" αλλά τις παράγει και τις οικοδομεί και η "κατάρτιση" του έρχεται μέσα από την "πρακτική". Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα.

dora o μη ταπεινός ορίζεται αυτομάτως ως ματαιόδοξος; (!)

Δεν μπορεί να κάνει χαμό ο masterdo με το "άρες μάρες κουκουνάρες" (το γνωρίζεις) παρά μόνο να δείξει την εμπάθεια του στο πρόσωπο σου. Δεν με αφορά, ούτε και τα άλλα μέλη του φόρουμ φαντάζομαι, το αν έχει δημιουργηθεί βάσιμα ή αβάσιμα... Το θέμα κατά την γνώμη μου είναι να μένουμε στην ουσία του κάθε νήματος, όσοι συμμετέχουμε σε αυτά καταθέτοντας τα σχόλια και τις απόψεις μας.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ναι μεν αλλά...

Ματαιόδοξη ονόμασα την συμπεριφορά ενός ανθρώπου που αντλεί την απόλαυσή του από τον δικό του έλεγχο πάνω σε κάποιον άλλον, μέσα σε μία ερωτική σχέση. Δεν ασχολήθηκα με άλλα είδη ματαιοδοξίας, παρά μόνο με το είδος που συναντούμε στο BDSM. Σε άλλα φόρα, θρησκευτικά ως επί το πλείστον, ασχολούνται και με τα υπόλοιπα, τα ξέρετε, vanity of vanities, all is vanity κλπ.

Εάν το Υ είναι ο καθρέφτης των ικανοτήτων του Κ και ο Κ απολαμβάνει αυτήν ακριβώς την αντανάκλαση, αυτό είναι μία ωραιότατη και πολύ δυνατή και αδιαμφισβήτητη έκφραση ματαιοδοξίας, κατά την άποψή μου. Κι ας περνάμε όλοι ωραία και καλά και ας το βιώνουμε μια χαρούλα. Γιατί να μην πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη;

Γι αυτό στεναχωρέθηκε ο άνθρωπος του παραδείγματος. Γιατί ένας Κ την βρίσκει με το γεγονός ότι κάτι πήγε όπως το είχε σχεδιάσει ο ίδιος, επειδή ο ίδιος έχει λειτουργήσει ως Κ και επειδή συνεχίζει να είναι ένας πολύ καλός Κ. Όχι επειδή η άλλη συντριβανίζει...Who gives a fuck?

Δεν μπορώ να το δω πιο ρομαντικά, λυπάμαι. Παραμένω ανοιχτή όμως στις πολύ χρήσιμες επεξηγήσεις που επιτέλους δίδονται, από κάποιον Κ. Η επιθυμία μου είναι να καταλάβω, όχι να επιτεθώ, ούτε να κριτικάρω. Δεν κριτικάρω. Εάν βέβαια κάτι δεν έχω καταλάβει σωστά, δεν έχω κανένα απολύτως ζόρι να εμμείνω σε λανθασμένες απόψεις...

 

The devil is in the details.


(no greek fonts where I am, and, feeling like a good girl not wanting to break forum rules, english is acceptable, I presume)


Ps.

excellent term Master Do . Excellent overall.

 

Απάντηση: Ναι μεν αλλά...

tender,

σε μια textbook BDSM σχέση το ζήτημα που θέτεις απλώς δεν υπάρχει. Το υ μέλος δεν έχει να ασχοληθεί καθόλου ούτε με το αν το Κ μέλος ικανοποιήθηκε ή όχι, ούτε με το τί πρέπει να γίνει την επόμενη μέρα: none of it's fuckin' business (to put it mildly). Αυτά είναι θέματα που απασχολούν το Κ μέλος.

BDSM σχέση σημαίνει ακριβώς την αφαίρεση αυτού του διακυβεύματος από το τραπέζι, ακυρώνοντας εν τω γεννάσθαι και αυτές τις επεξεργασίες από μεριάς υ.

Σε μια textbook BDSM σχέση δεν υπάρχει κάποιο περιθώριο "διαλόγου" όπου θα αναλυθεί και θα εξηγηθεί και θα διελευκανθεί και θα και θα και θα (μη χέσω..).

Ο,τι θέλει να εξηγήσει το Κ μέλος, αν θέλει, θα το εξηγήσει όπως νομίζει: με λόγια, με φάπες, με κατέβασμα τηλεφώνου, με κατέβασμα βρακιού κλπ. Το υ μέλος απλώς θα ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ και θα ΥΠΑΚΟΥΣΕΙ ("απλώς" το λες; που θα 'λεγε και η camera...)

Μπορούμε εδώ να ανοίξουμε μια κουβέντα για το αν αυτή η υπόσχεση (απαλλαγής από τη "δουλεία" του άγχους της επόμενης μέρας / ώρας / στιγμής με αντάλλαγμα τη δουλεία) σπρώχνει τα βήματα ατόμων που δεν αντέχουν αυτό το άγχος προς τα κει. Αλλά δεν θα την ανοίξω εγώ, αυτή τη συζήτηση.

Βέβαια, τα τελευταία 43 χρόνια που παρακολουθώ τα τεκταινόμενα δεν υπάρχουν textbook ανθρώπινες σχέσεις, πόσο μάλλον textbook BDSM σχέσεις.

Κι έτσι έχουμε όλο το φάσμα των επεξεργασιών στα ζευγάρια, κυρίως από την μεριά της γυναίκας, επεξεργασιών που αρχίζουν από την απλή αναρώτηση και καταλήγουν στο γνωστό (βανίλα) ανέκδοτο όπου έχουμε ένα παντρεμένο ζευγάρι που μόλις έχει κάνει κακό σεξ ένα Σάββατο:

Εκείνη γράφει στο ημερολόγιό της:"Τί να φταίει; Μήπως τα δυό κιλά που πήρα; Αυτό που του είπε η μάνα μου στο τραπέζι; Να φταίει η κρίση και η πιθανότητα να απολυθεί; Δεν είμαι τόσο δοτική όσο πρέπει; Ισως τον ξενέρωσε αυτό με το τσιμπούκι - αλλά αφού πνίγηκα, τί να 'κανα, να μην έβηχα; πρέπει να καταλάβω τί φταίει..."

Εκείνος γράφει στο δικό του: "Σκατά μέρα. Νταμπλ ο βάζελος. Τουλάχιστον γάμησα".

Δεν ξέρω αν γίνομαι αντιληπτός, ε;

Dream

ΥΓ. Προφανώς αυτή η (όντως, MasterDo) σάχλα που ανεγράφη περί ματαιοδοξίας των μαστεράδων δεν με αφορά. Η "ματαιοδοξία" είναι χριστιανική εφεύρεση, η λέξη δεν υπάρχει καν στα ελληνικά, είναι μεταφορά από τα γαλλικά / ιταλικά και τον καθολικισμό. Ας ασχοληθούν οι masters που θρησκεύονται με αυτά τα πράγματα και οι θεούσες υπό τους. Τα απογεύματα του καλοκαιριού μπορούν να παίζουν και πινγκ-πονγκ με τα κόμπλεξ τους.

 

Re: Απάντηση: Ναι μεν αλλά...

Σαχλή του V

ΥΓ. Στη δική σας περίπτωση - with all due respect, may it please the court - η διάγνωση είναι D-altonism και αρχές Alzheimer. Να το κοιτάξετε, έρχεται επιδημία.

ΥΓ2. Ασφαλώς, μπορείτε πάντα να ισχυριστείτε ότι επρόκειτο περί αστεϊσμού. Εξάλλου, το θαυμαστικό βοηθάει!

 

Verba volent, scripta manent...