Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Real Experiences

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Εμπειρίες' που ξεκίνησε από το μέλος Syrah, στις 19 Μαρτίου 2010.

Tags:
  1. Syrah

    Syrah Contributor

    Σάββατο, 24 Απριλίου 2010


    Τρέχω. Βαθμηδόν επιταχύνω. Το χρονικό διάστημα ανάμεσα από κάθε πάτημα των ποδιών μου στο έδαφος γίνεται όλο και μεγαλύτερο. Μετά από κάθε πάτημα σχεδόν πηδώ και υπερίπταμαι για λίγα δευτερόλεπτα. Ο ουρανός είναι λευκός. Συνεχίζω να επιταχύνω. Απογειώνομαι. Πετώ.
     
  2. cadpmpc

    cadpmpc Contributor

    Απάντηση: Real Experiences

    Αφήστε όλα τα μπουμπούκια ν' ανθίσουν..!
    Μάο Τσε Τουνγκ

    ΥΓ:
    - Τι έκανε "το Χίτλερ" στην Εύα του;
    - Ναζάκια!
     
  3. Syrah

    Syrah Contributor

    Τετάρτη, 26 Μαΐου 2010


    Ξυπνάω. Πηγαίνω στο μπάνιο, στερεώνω τα μαλλιά μου πίσω και σκύβω μπροστά στο νιπτήρα ακουμπώντας τα χέρια μου στη βρύση. Τα χέρια μου μου φαίνονται όμορφα. Ρίχνω κρύο νερό στο πρόσωπό μου και σκουπίζομαι με την πετσέτα.

    Με κοιτάζω στον καθρέπτη. Τα μάτια μου δεν έχουν κόρες. Πλησιάζω στον καθρέπτη και παρατηρώ τους λευκούς βολβούς.
     
  4. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Αυτό δεν είναι τίποτα. Οι μπαμπάδες μου δεν έχουν κόρες, και δεν είναι καν όνειρο... 
     
  5. Elysium

    Elysium Contributor

    Απάντηση: Real Experiences

     ​
     
  6. Syrah

    Syrah Contributor

    Κυριακή, 15 Αυγούστου 2010


    Ξυπνάω. Πηγαίνω στο μπάνιο και πλένω το πρόσωπό μου. Το νερό είναι παγωμένο. Τα χέρια μου είναι λευκά και παγωμένα. Με κοιτώ στον καθρέπτη. Κουνώ το κεφάλι μου δεξιά - αριστερα: είναι άδειο. Με βάζω να σκεφτώ τί θα απογίνω με ένα άδειο κεφάλι αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα. Περιμένω όρθια μπροστά στο νιπτήρα κάποια εντολή. Με βάζω να σκεφτώ οτιδήποτε, αλλά δεν το κάνω. Με βάζω να κινηθώ αλλά δεν κινούμαι. Μένω να κοιτάζομαι στον καθρέπτη.
     
  7. blindfold

    blindfold Contributor

    Απάντηση: Real Experiences

    end of dreams ?
     
  8. Elysium

    Elysium Contributor

    Απάντηση: Real Experiences

    We live, as we dream - Alone

    Joseph Conrad
     
  9. blindfold

    blindfold Contributor

    Απάντηση: Real Experiences

    ή όπως έγραψε και ο Ρίτσος , "στον έρωτα και στο θάνατο είμαστε μόνοι μας"
     
  10. Syrah

    Syrah Contributor

    Κυριακή, 12 Σεπτεμβρίου 2010

    Περπατάω από το γραφείο προς εκεί όπου έχω σταθμεύσει το αυτοκίνητό μου. Περνώντας από το πάρκο, τα τακούνια των παπουτσιών μου βυθίζονται στους αρμούς από τις πέτρες και προσπαθώ να διατηρήσω την ισορροπία μου. Ανοίγω την αριστερή πόρτα του αυτοκινήτου μου και μπαίνω μέσα. Το τιμόνι δεν βρίσκεται στη θέση του. Κοιτώ δεξιά. Ένας καλοξυρισμένος κύριος περίπου 65 ετών, με γκρί μαλλιά και ευγενική φυσιογνωμία κάθεται δίπλα μου και έχει μπροστά του το τιμόνι. Με χαιρετά στον πληθυντικό. Του απαντώ. Μου ζητάει συγγνώμη για την αναστάτωση που ίσως προκάλεσε η μικρή αλλαγή που έκανε στο αυτοκίνητο. Δεν απαντώ. Μου λέει ότι καταλαβαίνει πως πονούν τα πόδια μου από τα τακούνια και πως σκέφτηκε να με ξεκουράσει οδηγώντας με ως το σπίτι. "Πονάνε τα πόδια σας, έτσι δεν είναι;" μου λέει. Κουνώ το κεφάλι καταφατικά. Ξεκινά να οδηγεί προς το σπίτι μου. Με ρωτά αν θα ήθελα να βγάλω τις γόβες και να ανεβάσω τα πόδια μου στο ταμπλό. Το κάνω. Ανοίγω το ράδιο στα 104.4. "Έχετε αργήσει πάλι δεσποινίς.", μου λέει. "Αυτή την ώρα μιλούν μόνο ούρντου". Κλείνει το ράδιο. Με ρωτά αν θέλω να μου τραγουδήσει εκείνος. Κουνώ το κεφάλι μου καταφατικά. Έχει βαριά φωνή και τραγουδάει εξαιρετικά, δεν ακούω τα λόγια αλλά συμπεραίνω πως υπαινίσσεται ότι είμαι η Τουραντό. Γυρίζω το κεφάλι μου προς τα δεξιά και τον κοιτώ. Τον ρωτώ αν είναι ο Placido Domingo. Γνέφει θετικά ενώ συνεχίζει να τραγουδά. Γυρίζω το κεφάλι μου προς τα αριστερά και κοιτώ τα δέντρα. Ρυθμίζω την πλάτη του καθίσματος στο χαμηλότερο σημείο. Βρίσκομαι ημι-ξαπλωμένη στο κάθισμά, με τα πόδια στο ταμπλό, κοιτώ επάνω και αριστερά βλέποντας μόνο τις κορυφές των δέντρων που κινούνται προς τα πίσω. Αναρωτιέμαι πότε θα απαλλαγώ από έλξη προς τους υποτακτικούς, τους ποδολάγνους και τη γεροντοφιλία. Σκέπτομαι ότι ίσως πεθάνει ο πατέρας μου σύντομα. Αποκοιμιέμαι.
     
  11. cadpmpc

    cadpmpc Contributor

    Απάντηση: Real Experiences

    # σταθμεύσει... οχι παρκάρει ή αφήσει
    # στους αρμούς από τις πέτρες... όχι στους αρμούς του λιθόστρωτου ή από τις πλάκες του πεζοδρομίου ή κάτι άλλο... οτιδήποτε
    # Ανοίγω την αριστερή πόρτα του αυτοκινήτου μου... να ανοίξει κάποιος την δεξιά, προφανώς θα υπάρχει κάποιος λόγος, το να ανοίξει την αριστερή, από την στιγμή που δεν προσθέτει στην ιστορία, προς τι να γραφτεί... το τιμόνι θα ελειπε έτσι ή αλλιώς, και ο κυριοϋλης δεν φαινόταν απ¨έξω επίσης...
    # Κουνώ το κεφάλι καταφατικά πρβλ. Γνέφει θετικά
    # ράδιο ... όποιος σταθμεύει ...τότε ακούει ραδιόφωνο και όχι ραδιενεργά μέταλλα
    # ημι-ξαπλωμένη... μισοξαπλωμένη ναι, το να γραφτεί σε καθαρεύουσα δεν απαιτείται παύλα, είναι δεν είναι δόκιμο...
    # ταμπλό... όποιος σταθμεύει ... πίνακας οργάνων
    # απαλλαγώ από έλξη ...? ασχολίαστο ...για πιο προχωρημένους...
    # Αποκοιμιέμαι... ποιητική-εκφραστική αδεία... επιτέλους!


    Δεν θα το ξανακάνω, δεν θα το ξανακάνω..!
    Α, να χαθεί η παλιογλώσσα... άλλα γράφει, άλλα λέει...
     
  12. blindfold

    blindfold Contributor

    Απάντηση: Real Experiences

    μαζοχιστής .