Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Θα παραθέσω δύο περιπτώσεις χυλόπιτας σε Κ, και τις απαντήσεις τους. Οι δύο χυλόπιτες χωρίζονται από 3 χρόνια.

2007

Χυλόπιτα: Θα φτιάξω μόνη μου την στρατηγική επιβίωσης που θεωρώ κατάλληλη για μένα. Μην μου ξαναγράψετε. Θέλω να διακόψω τον αυνανισμό σας επάνω μου. Δεν με γεμίζει πια. Αντίο.

Κ: Νάστε καλά.

........................................

2010

Κ: Θάταν ενδιαφέροντα κάποια σέσσιονς για περαιτέρω εκπαίδευσή σου...

Χυλόπιτα: Φοβούμαι ότι θα πρέπει να διακόψω αυτή την επικοινωνία μας, η οποία έπαψε πλέον να έχει νόημα. Λυπούμαι εάν χάσατε τον χρόνο σας. Τουλάχιστον δεν ήταν πολύ χρονοβόρα η διαδικασία. Σας εύχομαι ότι καλύτερο στην προσωπική σας ζωή και στις BDSM αναζητήσεις σας.

Κ: Με μόλις τρία χρόνια στη σκηνή και με βαθιά ελληνική νοοτροπία η καλή τύχη χρειάζεται σε σένα καλή μου...Ένα απλό «όχι προς το παρόν ευχαριστώ» αρκούσε. Δεν είσαι slave καλή μου, είσαι role-player/βιτσιόζα όπως σχεδόν όλοι της ελληνικής σκηνής...Αλίμονο στον Μάστερ που δεν θα δοκιμάσει την υποψήφια σκλάβα του πρώτα. Από εκεί ξεκινάνε όλα...

.......................................

Εάν για τους δύο K γνωρίζατε μόνον αυτές τις απαντήσεις τους, ποιον από τους δύο θα προτιμούσατε να γνωρίσετε και γιατί;

 

Παράξενο...

Έχω φάει ουκ ολίγες χυλόπιτες, δικτυακές και κατάμουτρα, κι έχω αντιδράσει και με τους δύο τρόπους. Άλλοτε με ειλικρινείς ευχές για καλή συνέχεια κι άλλοτε, σπανιότερα, με καρφιά και χριστοπαναγίες. Δεν είναι θέμα διάθεσης όμως. Είχα διαφωνήσει κάποτε με την εξιδανίκευση των κυρίαρχων, αλλά ας μην φτάσουμε στο άλλο άκρο να βάλουμε φωτοστέφανο στον καθένα που δηλώνει σκλάβος ή μαζοχιστής. Πολλά βούρλα κάθε είδους κυκλοφορούν εκεί έξω (εδώ μέσα).

Θέλω να πω πως όσο επιπόλαιο είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ο δεύτερος κυρίαρχος, άλλο τόσο επιπόλαιο θα ήταν να τον κρίνουμε από μια μεμονωμένη του απάντηση.

 

Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

παλι θ αναφερω τον Καβαφη
παλι θ αναφερθω στο "απολειπειν ο θεος Αντωνιον"

ειναι μεγαλη υποθεση να ξερεις να χανεις με αξιοπρεπεια .

 

Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Γιατί η αναφορά στη χρονιά?

 

Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

για μενα πρεπει ολοι να μαθουμε
το κύριος ηρθα και κυριος φευγω
πανω απ ολα η αξιοπρεπεια ολων μας
Κ και Υ

 

Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Ο πρώτος απάντησε ευγενικά και μετρημένα, ωστόσο δε μπορείς να ξέρεις τι πραγματικά θα ήθελε να απαντήσει...
Ο δεύτερος ναι μεν ξέσπασε και σου είπε ακριβώς τι σκεφτόταν, αλλά με άσχημο τρόπο...
.......................................

Με τόσο ελλειπή στοιχεία δε θα έκανα επιλογή.

Το σημαντικό για μενα σε αυτό το νήμα είναι η δική σου αλλαγή.Παρατήρησες τη Δώρα του '10?Πόσο πιο ετοιμόλογη είναι? Την αυτοπεποίθηση για τα θέλω της? 

 

--------------------------------


Με ποιο σκοπο να τους γνωρισουμε;

Αν ηθελα να μαθω ταυλι (πχ) θα προτιμουσα να συναναστραφω τον 2007. Ειναι ευγενης , εχει αυτοσυγκρατηση , αξιοπρεπεια, υπομονη, ξερει να χανει,προχωραει μπροστα, τουλαχιστον εχει ανακαλυψει ενα τροπο που του δινει ικανοποιηση και η μιζερια δεν δειχνει να ειναι "μονιμος κατοικος" του χαρακτηρα του. Υπαρχει πιθανοτητα να ειναι και διασκεδαστικος.


Για οτιδηποτε, θα απεφευγα την συναναστροφη με τον 2010.

Ειναι, ταχα μου, γαλουχημενος με τα ξενα για μενα αλλοδαπα προτυπα, τα οποια θελει να επιβαλει.
Αγνοει τις διαφορετικες ταχυτητες με τις οποιες μπορει να ζουν δυο διαφορετικοι ανθρωποι καλυπτοντας διαφορετικα "διαστηματα" ουσιας εμπειριων και βιωματων.
Θελει να χειραγωγει ανθρωπους που του εναι ξενοι. Παρα το οτι ουδεμια τομη η επιρροη δεν θα ειχε στο μελλον μαζι τους, αντιδικει πικραμενος και προσβεβλημενος, μονο και μονο για να κρυψει την (αυτοερμηνευομενη) ηττα του.Το συναισθημα του υπολοιπομενου που αισθανεται, επιχειρει (με κωμικο τροπο) να επιστρεψει και να "βλαψει" ομοιως των οικειων συναισθηματων του, τα αλλοτρια.
Ακολουθει καταρακτης δικαιολογιων για την μονοχνωτη αναγκαστικα μοναχικη συμπεριφορα του εδω που καταντησε να ζει (στην "Ελλαδαρα των Ελληναραδων").
Καταληγει σε γενικευμενα και ισοπεδωτικα αποφθεγματα της κριτικης του, μια και μπορει να εχει την πειρα την εποπτεια και την διοραση για τα απελπιδα καθεστωτα γυρω του.
Αποπειραται κλεινοντας να ενισχυσει την ταμπελα του σφετεριζομενος ρευστους τιτλους και τις ιδιοτητες που περικλυουν, μη τυχον και τον ενθυμουμαστε ως τετοιον απο την τελευταια του εντυπωση στη μνημη μας.


με το μπαρδον , ε;


Γι ργος

 

Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

το 2007..καθε περυσι και καλλιτερα..

 

Σίγουρα τα λόγια του "Master 2010" κρύβουν μη αποδοχή της αποτυχίας του και την ψευδαίσθηση ότι είναι ο "Special 1". Ο "Master 2007" αποδέχεται αξιοπρεπές το αποτέλεσμα και τραβάει για άλλες πολιτείες. Και ξέρει ότι σύντομα θα βρει μια σχέση με καλύτερη χημεία.

ΥΓ. Αν και μάλλον είναι τυχαίο και οι δύο περιπτώσεις θα μπορούσαν να έχουν συμβεί αντίθετα μέσα στο χρόνο, να παρατηρήσω ότι οι άνθρωποι στην Ελλάδα γίνονται όλο και πιο απότομοι και ευέξαπτοι όσο περνάνε τα χρόνια (το βλέπω και από τη δουλειά μου όπου συναναστρέφομαι αρκετό κόσμο) και βέβαια θα συνεχίσουν να γίνονται λόγω των γνωστών οικονομικοκοινωνικών γεγονότων.

 

Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Από την στιγμή που στο μαγαζί σου μόνο χυλόπιτα σερβίρεις, τι σε ενδιαφέρει τι είναι αυτό που τελικώς ζητούσε ο κάθε πελάτης;

 

Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας στο νήμα. Είχα κάποιους ενδοιασμούς πριν ξαναρχίσω το παρόν πρότζεκτ, καθώς απεχθάνομαι τις κουτσομπολίστικες προσεγγίσεις, δυστυχώς όμως έχω καταλάβει ότι τα φιλοσοφικά κατεβατά είναι κουραστικά και δεν ενδείκνυνται για ένα φόρουμ που πραγματεύεται το BDSM, και δη με τόσο ανομοιογενές συζητητήριο. Το σκεπτικό μου λοιπόν ήταν ότι ένα αληθινό περιστατικό θα μπορούσε ίσως να μας διδάξει αρκετά πράγματα, αν είχαμε την νουνεχία να το δούμε με αναλυτική διάθεση...

Μέσα στο τριετές διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στα δύο περιστατικά έκανα δύο σχέσεις, τις οποίες ακολούθησα με όσο μεγαλύτερη συνέπεια μπορούσα, παρά το γεγονός ότι και οι δύο σχέσεις έχουν λήξει. Ανέφερα τις χρονιές γιατί το πρώτο περιστατικό έγινε πριν να προχωρήσω στις δύο αυτές σχέσεις "μαθητείας" - εξ ού και η κάπως εριστική απόρριψη προς τον γλυκύτατο Μάστερ - ενώ το δεύτερο έγινε πολύ πρόσφατα, σε κάποιο άλλο φόρουμ όπου είμαι μέλος. Δεν μου διέφυγε αυτή η διαφορά στον τρόπο με τον οποίο συνδιαλλέγομαι με τους άλλους, και σ' ευχαριστώ engelsblood για το θετικό σου σχόλιο. Είναι αλήθεια ότι σήμερα γνωρίζω τα θέλω μου πολύ καλύτερα από ότι πριν 3 χρόνια. Αυτό ίσως να φαίνεται στην δεύτερη απόρριψη. Δεν θα μπορούσε ποτέ να με ενδιαφέρει μία σχέση με κάποιον που πιστεύει ότι ένα σέσσιον μπορεί να αποτελέσει "εκπαίδευση". Αυτό ασφαλώς δεν μου δίνει το δικαίωμα να είμαι αγενής, και νομίζω πως δεν ήμουν.

Ναι, τόπιασα κι εγώ ότι ο τύπος θεωρεί ότι είναι κάτι σπέσιαλ. Ίσως και να είναι. Δεν ταιριάζουν όλοι με όλες όμως, τί να κάνουμε. Έτσι γίνεται με τις σχέσεις. Άλλες τις απορρίπτουμε, για χίλιους δυο λόγους, και σε άλλες προχωρούμε. Όπως είπε και ο Master Thanassis, καλό είναι να γίνονται όλα με αξιοπρέπεια. Και μάλιστα, και από τις δύο πλευρές. Η υποτακτικότητα δεν είναι δικαιολογία για κατινιές.

Ενδιαφέρον αυτό που λες. Ίσως και να έχει μια δόση αλήθειας. Προτείνω, εμείς που ασχολούμαστε κάπως πιο επισταμένως με θέματα αυτογνωσίας, να αντιμετωπίσουμε το επερχόμενο κύμα αρνητικότητας, οργής, αγένειας, και ότι άλλο μας πλήξει ως κοινωνία, με ψυχραιμία και σύνεση.

Χαίρομαι πολύ που επέστρεψες στο φόρουμ, Astarty. Ελπίζω να είσαι καλά.

Επί του ερωτήματός σου, θα μου επιτρέψεις να σου υπενθυμίσω το θέμα που συζητούμε:

Παρέθεσα τα δύο αυτά περιστατικά, γιατί μου έκανε εντύπωση η μεγάλη διαφορά στον τρόπο με τον οποίο αντέδρασαν οι δύο Μάστερς. Πιστεύω ότι στις δύσκολες καταστάσεις, όπως η απόρριψη, η απώλεια, η ήττα, αναδύεται ο πραγματικός χαρακτήρας ενός ανθρώπου.

Δεν αναφέρθηκα καθόλου στο είδος της σχέσης που επεδίωκε ο καθένας από τους εν λόγω Κυρίους, αν και στην δεύτερη περίπτωση νομίζω πως όλοι μας καταλάβαμε τί περίπου είχε στο νου του. Θεωρώ ότι η απόφασή μου να διακόψω την επικοινωνία μου μαζί του ήταν ορθή.

Ελπίζω να μην πιστεύει κανείς ότι είμαι καμία φαντασμένη που ρίχνει χυλόπιτες από δω κι από κει.   Εξάλλου, έχω δεχτεί κι εγώ αρκετές απορρίψεις, τις οποίες αντιμετώπισα με τον μόνο λογικό τρόπο: τις αποδέχτηκα με ηρεμία και προχώρησα με τη ζωή μου.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Case Study 2: Η Χυλόπιτα

Δεν θα το έλεγα επιστροφή  Λίγο την πόρτα έχω ανοίξει και σας κάνω κανα "Τσα!" που και που χα χα χα!
Είμαι πολύ καλά. Σε ευχαριστώ.

Μάλλον προσπαθώντας να αστειευτώ δεν εκφράστηκα ορθώς. Αυτό που ήθελα να πω είναι το εξής: Από την στιγμή που και στους δύο έχεις ρίξει χυλόπιτα ποιος ο λόγος να καθίσεις να ασχοληθείς πως το πήρε αυτός που την έφαγε. Εκτός και αν εμμέσως μας λες ότι αν γνώριζες πως θα αντιδρούσε ο καθένας τους θα ήταν διαφορετική και η δική σου πρωταρχική δράση (χυλόπιτα).

Γράφεις πως στις δύσκολες καταστάσεις όπως η απόρριψη αναδύεται ο πραγματικός χαρακτήρας του ανθρώπου. Δεν έχω λόγο να διαφωνήσω. Εξάλλου φαντάζομαι εκεί στοιχειοθετήθηκε και η απόφαση σου να ρίξεις χυλοπίτα. Στον πραγματικό χαρακτήρα του άλλου.