Κυριαρχία ή Τυραννία;

Όπως και με το φόβο, και μιας και μ'έχει πιάσει ο οίστρος αυτές τις μέρες, έκανα μια ανασκόπηση σε κείμενα που'χα γράψει παλιότερα τόσο σ'αυτό εδώ το forum όσο και στο ημερολόγιό μου, καθώς και κείμενα που είχαν γράψει άλλα μέλη του forum και συνέταξα ένα μικρό κειμενάκι για την Κυριαρχία και την τυραννία...

Πώς μπορεί να εξακριβωθεί η διαφορά ανάμεσα σε έναν τύραννο και έναν Κυρίαρχο; Υπάρχουν αποκαλυπτικά σημάδια; Υπάρχει καμιά σειρά από βήματα μπορεί κανείς να εφαρμόσει για να κατανοήσει με τι είδους άτομο επικοινωνεί;

Αυτές είναι εξαιρετικές ερωτήσεις που έχουν απίστευτη σημασία σε οποιοδήποτε ψάχνει για ένα σύντροφο, ακόμα και οι πιο μαζοχιστές ή οι σκλάβοι που τους αρέσει να υπηρετούν, θέλουν να ξέρουν ότι οι ανάγκες τους υπολογίζονται απ’το σύντροφό τους, είτε για ένα session, είτε για την υπόλοιπη ζωή τους.

Νομίζω ότι το σημαντικότερο πράμα που θα πρέπει να θυμούνται οι νέοι subs είναι ότι ακόμα πιο σημαντικό για έναν Κυρίαρχο σύντροφο να ΚΑΤΑΝΟΕΙ εσένα και τις ανάγκες σου και να αποφασίζει έχοντας στο μυαλό του αυτές τις ανάγκες. Αυτό ακριβώς κοιτάς σ’έναν Κυρίαρχο, κάποιον που δέχεται το βάρος της ευθύνης του να πάρει αποφάσεις για σένα που είσαι υποτακτική, είτε είναι το πόσες ξυλιές θα φας, είτε η απόφαση που θα παρθεί για ένα συμβόλαιο που θα επηρεάσει την οικονομική σου ευρωστία.

Και πώς ξέρεις αν το’χει;

Το αποδεικνύει, ξανά και ξανά, τόσο στα σημαντικά, όσο και στα ασήμαντα θέματα. Οι ανάγκες σου υπολογίζονται, το πώς αισθάνεσαι μετράει, το τι σκέφτεσαι μετράει, η σωματική και διανοητική σου κατάσταση είναι τόσο σημαντική όσο και η δικιά του!
Πώς μια υποτακτική βρίσκει αυτές τις αρετές σε έναν εν δυνάμει Αφέντη; Με το χρόνο… Χρειάζεται χρόνος, πολύς χρόνος και όσο καιρό είστε μαζί, ρωτάς τον εαυτό σου τις ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Νοιώθω ασφαλής σωματικά, ψυχικά και πνευματικά μ’αυτόν τον άνθρωπο;
2. Κάνει όλα όσα λέει; Πραγματοποιεί τις υποσχέσεις του; Μπορώ να τον εμπιστευτώ; Είναι αξιόπιστος;
3. Ενδιαφέρεται για σένα; Για τις σκέψεις σου, τα συναισθήματά σου, τις φοβίες σου, τις επιθυμίες σου; Μπορείς να είσαι ολοένα και περισσότερο ειλικρινής χωρίς να φοβηθείς ότι θα σε εγκαταλείψει ή ότι θα θυμώσει μαζί σου;
4. Κατανοεί τα λάθη του και αναλαμβάνει την ευθύνη; Προσπαθεί να τα λύσει χωρίς να ρίξει το φταίξιμο σε σένα;
5. Μπορείς να γελάσεις μαζί του ή νοιώθεις περιορισμένη σε τυπικούς ρόλους;
6. Το πώς ένας Κυρίαρχος συμπεριφέρεται σε μια δημόσια σκηνή δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι έχει τις ικανότητες να σε καθοδηγήσει στη ζωή. Αν είναι μια καλή σκηνή αυτό αποδεικνύει μόνο ότι ξέρει να κάνει μια καλή σκηνή, τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο!
7. Προσοχή στον Κυρίαρχο που θέλει να σε κόψει από τους φίλους και τους γνωστούς σου.
8. Αν ο Κυρίαρχός σου θέλει να σε κάνει να νοιώσεις φόβο μερικές φορές, φρόντισε ότι ο φόβος αυτός έχει να κάνει με τη σεξουαλική σου ζωή και είναι περισσότερο καλός παρά κακός. Δε θα έπρεπε ποτέ να φοβάσαι για τη ζωή σου, την υγεία σου ή την πνευματική σου διαύγεια!
9. Αν και είναι υπέροχο να νοιώθεις ότι ανήκεις κάπου, θα πρέπει πάντα να νοιώθεις ως μια ΠΟΛΥΤΙΜΗ περιουσία. Ποτέ δε θα πρέπει να νοιώσεις απόλυτα άχρηστη, ακόμα και οι σκληρά εξευτελιστικές σκηνές ποτέ δεν έχουν να κάνουν με το να νοιώσεις πραγματικά άχρηστη, έχουν να κάνουν με το να νοιώσεις ταπεινή, εκτεθειμένη, αλλά ποτέ άχρηστη!.
10. Ο Κυρίαρχός σου δε θα πρέπει ποτέ να σε κάνει να νοιώσεις ότι πρέπει να προσέχεις γιατί αλλιώς θα σ’αφήσει.

 

Απάντηση: Κυριαρχία ή Τυραννία;

Για να μην λιθοβοληθω..δεν εχω κανει ποτε σκλαβα και ουτε προκειται. Αυτες ειναι οι προσωπικες μου αποψεις και δεν χρειαζεται να συμφωνησει κανεις μαζι μου για να τις εχω  

 

.ΠΠΠ[

Εξαιρετικό το νήμα σου, Master_Spiler.

Ναι. Και μάλιστα πιστεύω ότι υπάρχουν κάποια γενικά guidelines, γενικοί κανόνες, που στην ολότητά τους οφείλουμε να σεβόμαστε και να ακολουθούμε, έτσι ώστε το είδος του BDSM που κάνουμε να παραμένει ευγενές. Είναι ανώφελο να προσποιούμαστε ότι η κάθε σχέση είναι μοναδική, μπλα-μπλα, μπλα-μπλα. Δηλαδή είναι μοναδική, σαφώς, σαφέστατα, ας μην αφαιρέσουμε τίποτε από την αίσθηση μοναδικότητας και αξίας και σπανιότητας, που τόσο έχουν ανάγκη οι περισσότεροι άνθρωποι. Αλλά εάν είναι BDSM σχέση, θα είναι σχέση που πληροί τις ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ του BDSM...Και τέτοια νήματα, θυμίζουν στους ανόητους και στους αήθεις και στους άσχετους, ότι τα Υ δεν τρώνε κουτόχορτο.

Υπάρχουν αρκετοί που διατείνονται ότι δεν υπάρχει Μάνιουαλ. Διαμαρτύρονται ενάντια σε αυτές τις σταθερές και ελάχιστες και αναγκαίες προϋποθέσεις, βάσει των οποίων χαρακτηρίζουμε μία πράξη ή σχέση ως BDSM. Την χαρακτηρίζουμε ως ΚΑΛΟ BDSM. Κακώς διαμαρτύρονται. Πιστεύω ότι το κάνουν για να καλύψουν την άγνοιά τους.

Προσωπικά, νιώθω ότι μπορώ πλέον να γράψω το Μάνιουαλ του BDSΜ. Και μάλιστα λέω να το κάνω. Φυσικά, αυτό θα με κάνει αυτομάτως μισητή σε πάσα ένα Κ στον ελλαδικό χώρο, ίσως και στα μισά Υ. Αλλά, είναι κάτι που χρειάζεται. Πολύ θα ήθελα να το δω αυτό στο μέλλον, όταν κάποιος λελές, σε ένα μπιντιεσεμικό σάιτ, αρχίζει να φωνάζει και να απαιτεί μαστιγώματα με το καλημέρα. Και η απάντηση της Υ είναι, "Τί βλακείες είναι αυτές; Δεν λέει έτσι στο μάνιουαλ. Πλάκα μας κάνεις; Άντε από κει καημένε, μη σου πω καμιά σοβαρή κουβέντα και σού πέσει δια παντός..."

Όποιος γνωρίζει οτιδήποτε περί management, ξέρει να καλύπτει ανάγκες, αλλά και επιθυμίες. Καλύπτει και το όραμα και το όνειρο και το συναίσθημα και το σώμα και το πνεύμα και το αίσθημα δικαίου, και...και...και...Ολόκληρες επιτροπές συστήνονται γι αυτά τα ερωτήματα και την αντιμετώπισή τους, για το πώς θα παραμείνει ευχαριστημένος ένας υπάλληλος, και πολύ παραγωγικός...Κι όμως εμείς εδώ μιλάμε για "προκάτ ιδέες" περί BDSM, και πόσο τάχα δεν χρειάζονται..Λόγω μοναδικότητας της σχέσης; Βρε δεν πάτε να δείτε αν έρχομαι; Θα βουλιάξει η ρημαδοεπιχείρηση, με τούτα και με κείνα...

Όσον αφορά τον κατάλογο των do's and don't's, με τα περισσότερα συμφωνώ, αν και όχι με όλα. Ένα Μάνιουαλ μας δίνει πάντα γενικές κατευθύνσεις, αλλά δεν μας προετοιμάζει για την εξαίρεση, παρά μόνο μέσω της επίγνωσης ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε την εξαίρεση εκτός Μάνιουαλ, λαμβάνοντας όμως υπόψη πάντα τους γενικούς κανόνες του Μάνιουαλ.

Αυτή είναι η άποψή μου περί Μάνιουαλ. Το βρίσκω απαραίτητο ως δεύτερο βήμα, μετά την "τάση", κυριαρχική ή υποτακτική...Το τρίτο βήμα, ακόμα μας διαφεύγει...Αλλά είμαι ανοιχτή σε προτάσεις. 

 

Δεν πιστεύω οτι θα πρέπει να έχουμε manual με do’s and don’ts για να μπορέσουμε να ζήσουμε ή για να κάνουμε “bdsm” - οτιδήποτε αυτό μπορεί να σημαίνει για τον καθένα! Και ποιος άλλωστε μπορεί να καθορίσει τι είναι καλό και τι κακό bdsm για τον καθένα; Όλες οι υποτακτικές γυναίκες ή οι σκλάβες έχουν τα ίδια do’s and don’ts;

Αν τώρα μερικοί θεωρούν απαραίτητο ένα manual, και μια λίστα για να κάνουν “ευγενές” και “καλό” bdsm, ας το κάνουν, αυτό δε σημαίνει όμως οτι έτσι ΠΡΕΠΕΙ να είναι για όλους και όποιος δεν το ακολουθεί δεν κάνει bdsm.

Βέβαια δε λεω είναι πολλοί που τους δίνει μια σιγουριά η χρήση ενός manual. Μια ματά στο amazon, στα “how to” βιβλία και η λίστα είναι ατελείωτη, how to marry the rich, how to marry a divorced man, how to be adored, how to be a gentleman, how to be a tickle slave, how to end your addiction to another person, how to marry a millionaire, how to be a domestic goddess, how not be a domestic goddess and always go to bed on an argument, how not to look old. Μερικά μόνο από τα πιο δημοφιλή.

Διαβάζοντας παραπάνω το αρχικό ποστ του Master Spiler, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θα πρέπει να υπάρχει ένα checklist για να μπορέσει να καταλάβει μια υποτακτική τι της συμβαίνει. Δεν ξέρει μια υποτακτική γυναικα αν κάνει απλά ένα session ή έχει/βρίσκεται μέσα σε μια σχέση; Πιστεύω οτι ξέρει πολύ καλά τι συμβαίνει, απλά υπάρχουν φορές που ελπίζει οτι το session δεν είναι απλά ένα session, είναι το πρώτο από πολλά που θα ακολουθήσουν και είναι η αρχή μιας σχέσης.

Νοιώθω ασφαλής σωματικά, ψυχικά και πνευματικά μ’αυτόν τον άνθρωπο;

Λογικό ίσως ακούγεται το να θέλει μια υποτακτική να νοιώθει ασφαλής, σωματικά, ψυχικά αλλά και πνευματικά με έναν σύντροφο. Αλλά με έναν που έχει συνομιλήσει μερικές φορές online και έχεις ανταλάξει μερικά sms πως θα κάνει αυτή την αξιολόγηση; Με τι κριτήρια επιλέγει να ακολουθήσει τον τύπο που της την έπεσε στο μπαρ μέχρι το σπίτι του ή το κοντινότερο ξενοδοχείο ή το κοντινότερο πάρκο; Και ποιος μπορεί να κρίνει πόσο γρήγορα ή πόσο αργά συμβαίνουν αυτά σε μια σχέση 2 ανθρώπων; Και πως διαπιστώνει μια υποτακτική την ψυχική κατάσταση ενός Κυρίαρχου; Υπάρχει μήπως επιμέρους checklist και εδώ και τικάρει τα κουτάκια μετά από κάθε συνομιλία και συνάντηση και ανάλογα με τα περισσότερα α, β ή γ πάει και διαβάζει το αντίστοιχο κείμενο;

Κάνει όλα όσα λέει; Πραγματοποιεί τις υποσχέσεις του;

Τι είναι πάλι αυτό; Τι μπορεί να λέει και τι να υπόσχεται ενας Κυρίαρχος με το που γνώρισε μια υποτακτική ή έστω στη πορεία της γνωριμίας; Αν έχει πει οτι θα πάρει τηλέφωνο στις 5 αλλά πήρε στις 8, τι σημαίνει αυτό; Απλά είναι τα πράγματα, για να μην το κάνει, κάποιος λόγος θα υπάρχει. Είτε δεν μπόρεσε, είτε δεν ήθελε. Αν δεν ήθελε, θα το καταλάβει αργά ή γρήγορα η υποτακτική, αν πάλι δε μπόρεσε θα της το πει μόλις μπορέσει και επικοινωνήσει. Μα καλά που πήγε η υπομονή της υποτακτικής; Δεν υπάρχει καθόλου; Είναι έτοιμη να τον απορρίψει με το πρώτο «στραβοπάτημα», λες και του την έχει στήσει και τον περιμένει στη γωνία να κάνει το πρώτο λάθος; Να του πει πόσο αντάξιος ήταν της εμπιστοσύνης της;

Της υποσχέθηκε ένα καλό μαστίγωμα το βράδυ αλλά όταν φτάνει σπίτι είναι πτώμα απο τη δουλειά και το μόνο που θέλει είναι να φάει και να δει τον αγώνα ποδοσφαίρου; Μα τον άθλιο, καθόλου δε την σκέφτεται την υποτακτική του, που είχε ετοιμαστεί, είχε κάνει το μανικιούρ της, το πεντικιούρ της, τις χαλάουες και τι, έτσι, τίποτα; Αν το ήξερε τουλάχιστον θα είχε κανονίσει να δει τις φίλες της.

Της είπε οτι θα την πάρει μαζί του στο επόμενο επαγγελματικό που έχει στη Ρώμη αλλά τελικά θα πάει μόνος του. Η πιθανότητα δηλαδή να έχει πάρα πολύ δουλειά εκεί και να μην έχει καθόλου χρόνο για οτιδήποτε άλλο δεν παίζει καθόλου;

Φυσικά δεν μπορεί να υπάρχει η περίπτωση ο Κυρίαρχος να έχει προτεραιότητες άλλες σημαντικότερες πέρα απο την υποτακτική του. Δεν μπορεί να έχει παιδιά που χρειάζονται τη φροντίδα του, ή μια δουλειά που περνάει τρομερή κρίση και χρειάζεται την αμέριστη προσοχή του. Οχι, δε μπορεί να συμβαίνει αυτό, αφού της το είπε, αφού τόλμησε και το υποσχέθηκε, πρέπει και να το κάνει, δεν υπάρχει περίπτωση καμία να άλλαξε γνώμη ή οι συνθήκες και οι περιστάσεις να απαιτούν αλλαγές.

Και αυτό με τις αλήθειες, όλες τις αλήθειες!!! Λες και πρέπει όλα να τα ξέρουμε και όλα να έχουν σημασία. Αν επιθυμούμε να αναπτυχθεί η σχέση, πρέπει να της δώσουμε χώρο και χρόνο έτσι ώστε να μοιραστεί ο καθένας αυτά που θέλει και αυτά που έχει ανάγκη να μοιραστεί. Πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να μιλάνε για τα προβλήματα τους, τα καθημερινά, αυτά που τους ανεβάζουν την πίεση, άλλοι πάλι νοιώθουν οτι θα σκάσουν αν δε τα πούν όλα. Ο καθένας όπως αισθάνεται καλύτερα και όπως το νοιώθει. Ακόμα και το θέμα χώρος και χρόνος είναι σχετικός, άλλος δεν έχει υπομονή καθόλου, άλλος θέλει να το πάει το πράγμα σιγά σιγά. Ποιος είναι αυτός που θα καθορίσει στον καθένα πόσο πρέπει ή πόσο δεν πρέπει να περιμένει;

Μπορείς να είσαι ολοένα και περισσότερο ειλικρινής χωρίς να φοβηθείς ότι θα σε εγκαταλείψει ή ότι θα θυμώσει μαζί σου;

Για να καταλάβω εδώ, η ειλικρίνια μιας υποτακτικής εξαρτάται απο το πόσο φοβάται οτι θα την εγκαταλείψει ή οτι θα θυμώσει μαζί της ο Κυρίαρχος; Και πότε γίνεται αυτό; Όταν ή έστω αν - αυτό για τους πιο αισιόδοξους - ο Κυρίαρχος αποφασίσει ότι θέλει να αποχωρήσει απο μια σχέση ή θελει να την τελειώσει σημαίνει οτι εγκαταλείπει την υποτακτική; Δε χωρίζουν ποτέ οι Κ/υ, απλά οι Κυρίαρχοι εγκαταλείπουν; Ούτε πρέπει να θυμώνουν οι Κυρίαρχοι με τις υποτακτικές; Ποτέ;
Ααα και κάτι ακόμα που δεν καταλαβαίνω για την ειλικρίνια, τι ονομάζουμε ειλικρίνια και τι σημαίνει να είμαι ολοένα και περισσότερο ειλικρινής; Στην αρχή είμαι λίγο ειλικρινής και μετά γίνομαι πολύ;

Κατανοεί τα λάθη του και αναλαμβάνει την ευθύνη; Προσπαθεί να τα λύσει χωρίς να ρίξει το φταίξιμο σε σένα;

Μάλιστα, ένας Κυρίαρχος κάνει «λάθη»!!! Η υποτακτική δεν έχει καμία συμμετοχή ούτε στη επίλυση αλλά και ούτε φταίει; Για όλα φταίει ο Κυρίαρχος! (mmm giving it a second thought, this doesn’t sound bad!!)

Προσοχή στον Κυρίαρχο που θέλει να σε κόψει από τους φίλους και τους γνωστούς σου.

Αυτό όσες φορές το έχω συναντήσει γύρω μου το κάνουν γυναίκες (άσχετα από το status) και όχι άντρες. Και αυτές που εύκολα παρεξηγούνται και θίγονται είναι οι φίλες οι δικές της. Αν για παράδειγμα μια υποτακτική είναι ελεύθερη και κάθε σκ μέχρι τώρα το περνούσε με τις φίλες της αλλα και με γνωστούς της, όταν γνωρίσει έναν Κ και θέλει να περνάει τα σκ μαζί του κλεισμένη σπίτι του/της, τουλάχιστον στην αρχή, εκείνες που αρχίζουν τη «γκρίνια» και τις ερωτήσεις είναι συνήθως οι φίλες της.

Στο κάτω κάτω με τους ρυθμούς που ζούμε και τον περιορισμένο ελεύθερο μας χρόνο, αν είμαστε ελεύθεροι απο σχέσεις και αρχίσουμε να βλέπουμε κάποιον, λογικό δεν είναι να πρέπει να μειώσουμε τον χρόνο απο κάτι άλλο που συνήθως κάναμε ή κάποιους άλλους ανθρώπους που βλέπαμε πιο συχνά;

...αμα εσυ εισαι αχρηστη τοτε αυτος ειναι τεμπελης γιατι δεν σου εχει δειξει τον τροπο.

Δεν υπάρχει ΠΟΤΕ περίπτωση μια υποτακτική να είναι άχρηστη; Ένας Κυρίαρχος μπορεί να είναι βδέλλας, γλείτσας, mASTER (με μικρό μ), κακός player, να τρώει λεφτά, να λέει ψέμματα, να είναι παντρεμένος, να έχει άλλες σκλάβες, να είναι τεμπέλης (αχχ δε θυμάμαι άλλα...)!! Μάλιστα, ενδιαφέρον, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι!!

Την άποψη που έχει ο καθένας που μπαίνει και αποφασίζει να γράψει σε αυτό το φόρουμ για το καλό και το κακό bdsm, για τον καλό και τον κακό τον Master, για την καλή και την κακή σκλάβα την καταθέτει, άλλος με γλαφυρότητα και περίτεχνες λέξεις, άλλος με μπόλικο χιούμορ, άλλος μονολεκτικά και επιγραμματικά, άλλος μέσα απο μια προσωπική του ιστορία, άλλος με φιλοσοφικές αναλύσεις σελίδων, άλλος με βιντεάκια του youtube, άλλος με εικόνες, άλλος με ένα στίχο . Όταν το κάνει αυτό τότε θα πρέπει να σκεφτεί και πόσο ανοιχτός είναι στην οποιαδήποτε κριτική των όσων έχει αναρτήσει. Δεν είναι απαραίτητο οτι θα πρέπει να συμφωνήσουν όλοι με την άποψη του. Αν ήταν έτσι δεν θα υπήρχε και κανένας λόγος για καμία συζήτηση. Ή μπορεί να βάλει όρους συμμετοχής στο thread/ποστ του. Επιτρέπεται ο σχολιασμός μόνον όσων συμφωνούν με την άποψη μου! Όσοι διαφωνείτε να πάτε αλλού σε άλλο thread να τα πείτε.

Και κάτι πιτσιρίκια που ξέρω, όταν ο οποιοσδήποτε τους πει κάτι αρνητικό για την ομάδα τους, τον Ολυμπιακό, απαντούν αμέσως με τη φραση «Εσύ δεν ξέρεις, δεν είσαι Ολυμπιακός!!»

illusion

 

Απάντηση: Κυριαρχία ή Τυραννία;

Έχεις δίκιο illusion, πήξαμε στους ειδήμονες, στις καταγγελίες, στους θορύβους, στους αυτόκλητους καθοδηγητές.

 

Για κάποιο παράξενο λόγο, τα manual του bdsm μου θυμίζουν τα βιβλία μαγειρικής. Αν, λοιπόν, πάρω ένα βιβλίο μαγειρικής και εφαρμόσω κατά γράμμα τις συνταγές που έχει μέσα, θα μάθω να φτιάχνω κάποια πιάτα ικανά να ικανοποιήσουν το αίσθημα της πείνας μου και, ίσως, να ακούσω κι ένα χλιαρό "μπράβο" από τυχόν άτομα που θα δοκιμάσουν. Ωστόσο, με τίποτα δε θα καταφέρω να γίνω σεφ στη Σπονδή ή, έστω, στο Βυζαντινό. Από τις όποιες "δημιουργίες" μου θα λείπει εκείνη η προσωπική πινελιά, η έμπνευση, αυτό το "κάτι" που θα κάνει τα πιάτα μου ξεχωριστά και όποιος θα δοκιμάσει θα το θυμάται για καιρό.

Έτσι και με τα βδσμικά manuals. Το αποτέλεσμα της πιστής εφαρμογής κανόνων θα είναι μια σειρά τυποποιημένων συνομιλιών, τυποποιημένων συνεδριών, ίσως και κάποια τυποποιημένη σχέση. Άχρωμοι Master, άχρωμοι slaves, που απλά εφαρμόζουν αυτά που διαβάζουν. Ο εαυτός τους μικραίνει, χάνεται πίσω από ένα status, πίσω από τυποποιημένες συμπεριφορές, πίσω από do και don't. Για όσους αρκούνται σ' αυτό τι να πω; Καλή αναγνωση και καλή εφαρμογή! Για όσους, όμως, θέλουν να ζήσουν κάτι παραπάνω, θέλουν να είναι ο εαυτός τους και όχι απλά ένας καλοπαιγμένος (ή και κακοπαιγμένος) ρόλος, θεωρώ πως καλό είναι να αποφύγουν τα manual. Τους είναι παντελώς άχρηστα.

 

Απάντηση: Re: Κυριαρχία ή Τυραννία;

Τα βιβλία μαγειρικής και τα οποιαδήποτε manual είναι ένας τρόπος να εκμεταλευτούμε την υπάρχουσα γνώση και σοφία και να την εξελίξουμε μετά με δικές μας ανακαλύψεις.

Άν πριν από ένα χρόνο που ήρθα στην αθήνα φοιτητής δεν έπερνα βιβλίο μαγειρικής και περίμενα να φτιάξω φαγητά αυτοσχεδιάζοντας δε θα έφτανα πολύ μακρια΄.Άν στο πανεπιστήμιο αποφάσιζα να ανακαλύψω τα στατιστικά προγράμματα μόνος μου και δε διάβαζα το manual θα ήθελα ένα χρόνο για να περάσω κάθε μάθημα.

Όταν χρησιμοποιείται υπάρχουσα γνώση η εμπειρία μου λέει πως αυτοί που μπορούν θα την προσαρμόσουν στα μέτρα τους και θα την εξελίξουν.Οι υπόλοιποι δεν είχαν μέλλον χωρις την έτοιμη γνώση ούτως ή άλλως.

 

Απάντηση: Κυριαρχία ή Τυραννία;

Μιά χαρά τους βρίσκω τους κανόνες αυτούς και ασφαλώς οι κανονες δεν είναι Νόμοι, είναι απλοί κανόνες, φτιαγμένοι για να στρεβλώνονται, να στρογγυλεύουν κατά το δοκούν του καθενός ώστε να τον αποτρέψουν να αντιληφθεί κάποια βλακεία που κάνει αλλά θέλει να συνεχίσει να κάνει όσο κι αν το ένστιτκό του του λέει άλλα, να αιχμηραίνουν κατά τις ανάγκες του και να τρυπάνε τον ανυπεράσπιστο "άλλο", για τέτοια πράγματα.

Έχω γνωρίσει Κυρίαρχους των ολίγων χρήσεων, που είδαν φως, μπήκαν και δεν έφευγαν με τίποτα, αλλά στους "κανόνες" ήταν αστέρια! Τους κατείχαν, τους ανακάτωναν και τους μοίραζαν με επιδεξειότητα εμμονικού χαρτοπαίχτη. Από αυτούς που μένουν τελικά με μία (δανεική) ψάθα!

Υπάρχουν άνθρωποι - μια χαρά - ανάμεσά μας που τους καβλώνει έντονα η σκέψη ότι παίζουν με κανόνες.

Δεν υπάρχει τρόπος να το ξέρεις από πριν. Κυρίως επειδή δεν ξέρεις πώς θα είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ εσού και Αυτού. Δεν υπάρχει τρόπος να έχεις εμπειρία στο να σχετίζεσαι χωρίς να έχεις σχετιστεί  

Δεν τεστάρω, ούτε στην αρχή, ούτε σε καθημερινή βάση. Αρνούμαι να υποβάλω τον Άλλο σε ελέγχους. Γνωρίζω ότι οι ενδείξεις που θα έχω θα είναι πολύμορφες, και τα όμορφα και τα άσκημα και ότι δεν ξέρω τί θα προκύψει στην πορεία της σχέσης και ποιά θα αναδειχθούν τελικά.

Είτε αποδέχεται μια υποτακτική τί είναι και τί σχέση θα έχει με τον Κύριο ή δεν το αποδέχεται. Το τεστάρισμα για μένα είναι μια δικαιολογία και τίποτα άλλο.

Ο λόγος που η Κυριαρχία και η "τυραννία" δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσουν είναι επειδή συχνά υπάρχουν στον ίδιο άνθρωπο. Όπως η υποταγή και ο μαζοχισμός σέρνουν τα δικά τους αρνητικά, π.χ. της αυτοκαταστροφής, της αυτοϋπονόμευσης, της κατάθλιψης, της παθητικότητας και άλλα, έτσι και η κυριαρχία και ο σαδισμός. Για μένα είναι ανθρώπινο και αποδεκτό ότι ο Κυρίαρχος θα έχει τη σκοτεινή πλευρά Του, όπως και εγώ τη δική μου σκοτεινή πλευρά.

Ως προς τη λίστα, ο 1 για μένα είναι η αναγκαία συνθήκη, οι από 2 ως 5 είναι για όλες τις σχέσεις, τον 6 λογικό τον βρίσκω, από 7 και κάτω είναι θέμα γούστου και προσανατολισμού, για τους D/s σωστοί, για τους M/s ίσως αδιάφοροι ή και απορριπτέοι.

Προφανώς, για να σχετίζομαι. Και ασφάλεια και απόλαυση νιώθω. Για μένα, το έχω ξαναπεί, η αίσθηση της ασφάλειας εμπεδώνεται ή δεν εμπεδώνεται με το πρώτο πλήγμα. Αν δεν, δεν έχει και νόημα να ασχοληθώ με τα παρακάτω. Κάτι μέσα μου φωνάζει να μη σχετιστώ με αυτόν τον άνθρωπο, είναι απλό.

Ως εδώ είναι θέμα αγωγής όλα αυτά και ισχύουν για όλες τις ερωτικές σχέσεις που υπάρχουν.
Και ναι, αν ή όταν πάψουν να ισχύουν αρχίζει να μπάζει νερά η σχέση. Ό,τι "στρογγύλεμα" και να υπάρξει, του τύπου "είχε δουλειά", "ήθελε να μείνει μόνος του", "με τιμωρεί" κλπ, δε νομίζω ότι υπάρχει ερωτική σχέση που να αντέχει χωρίς να ισχύουν αυτά, εκατέρωθεν.

Για όσους κάνουν πιο "σκληρό" BDSM, προς M/s ας πούμε, λίγη προσοχή στην ειλικρίνεια, δεν είναι πασπαρτού. Οι εξουσίες εννοούν ένα πράγμα όταν απαιτούν ειλικρίνεια, συγκεκριμένα, απαιτούν το περιεχόμενο της ειλικρίνειας να είναι αυτό που οι ίδιες οι εξουσίες επιθυμούν.

Όχι δεν βολεύεται η κατάσταση με ψέματα ή υπεκφυγές. Απλά αν το περιεχόμενο της ειλικρίνειας δεν είναι το υποσχημένο της και το προσδοκώμενό Του, και να υπάρχει ειλικρίνεια δεν θα βοηθήσει για πολύ  

Όλα αυτά για τους σαδομαζοχιστές μπορεί να είναι αποδεκτά, δηλδαή, μπορεί να περνάνε καλά με αυτά, ακόμα και να τα έχουν ανάγκη.

Και η απομόνωση μπορεί να υπάρχει και καλώς υπάρχει, ο φόβος ο "κακός" επίσης μπορεί να υπάρχει και ίσως να είναι ανυπόροφος και εξαιρετικά οδυνηρός αλλά είναι εκεί και ούτε μπορεί να "φροντίσει" οτιδήποτε η φοβούμενη, το περί "πολύτιμης περιουσίας" ισχύει αλλά το θέμα δεν είναι να το νιώθει η εν λόγω περιουσία, το θέμα είναι να ισχύει.

Τέλος, ας είναι προετοιμασμένη ότι μπορεί να αργήσει κάποια να γίνει χρήσιμη ως σκλάβα, οπότε, αν έχει λίγο φιλότιμο, ίσως νιώσει πολλές φορές άχρηστη, θα αγχωθεί γι αυτό, θα απορήσει, θα θυμώσει ακόμα, θα νιώσει ακόμα πιο άχρηστη, θα φάει σφαλιάρες κ.ο.κ.

Σε μια σχέση τελικά μπορεί να μην ισχύουν οι από 7 ως 10 κανόνες και να υπάρχει "τυραννία" αλλά δεν απαραίτητα κακό αυτό, ιδίως αν ήταν γνωστό από πριν.

 

Έχεις απόλυτο δίκιο, φυσικά. Το ότι εγώ θεωρώ κάποια πράγματα εκ των ουκ άνευ, δεν σημαίνει και πολλά πράγματα, πέρα από το ότι η dora_salonica έχει αυτή την άποψη περί BDSM κι εκεί τελειώνει η ιστορία. Εάν κάποιος ενδιαφέρεται για την δική μου άποψη ή έχει εμπιστοσύνη στην κρίση μου, φαντάζομαι ότι θα με ρωτήσει ή θα με διαβάζει. Υπάρχουν ένα σωρό πολύ αξιόλογα μέλη εδώ πέρα που έχουν καταθέσει κατά καιρούς τις απόψεις τους. Τους διαβάζω με σεβασμό και προσοχή. Άλλοι πάλι, είναι εντελώς φαιδροί και μάλιστα έχουν αποδειχτεί και ανόητοι, πανελλαδικώς, λολ. Όλα είναι θέμα κρίσης, στην τελική. Και ο καθένας κάνει τις δικές του...

Συμφωνώ πάρα πολύ και με όλα τα υπόλοιπα που ανέφερες. Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα. Παρόλα αυτά, ο ασυνεπής και ψεύτης Μάστερ γρήγορα - ή και αργότερα - θα ξεφανερωθεί. Όπως και η σκλάβα ή το Υ που είναι μόνο λόγια και δεν μπορεί να "παραδώσει το εμπόρευμα", εάν μου επιτραπεί η έκφραση...

Ε αφού πήξαμε, είμαστε έτοιμοι για φάγωμα. Λολ. 

Πολύ σωστά. Γι αυτό όποιος λέει ότι εγώ φερ' ειπείν δεν "κάνω" για σκλάβα, ας φάει σκατά. 

Πολύ σωστά, συμφωνώ. Τα σέβη μου, Galatas. 

Σοφό.

Σοφότατο.

Αν και ένας Αφέντης, δεν μπορεί παρά να είναι πρωτίστως Αφέντης του εαυτού του. Αλλιώς δεν μπορεί να γίνει Αφέντης κανενός. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, συγχωρείστε με που την έχω και την διατηρώ και θα την διατηρώ εις τον αιώνα τον άπαντα. Αμήν. 

 

Ε, μια και συμφωνώ με την τοποθέτησή σου είπα να απαντήσω 
Εύγε κοριτσάρα μου! 

 

Κανείς δεν είπε οτι όλοι έχουν τα ίδια Do's and Don'ts, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει οτι όλοι γνωρίζουν τα πάντα περί ασφάλειας και περί συναντήσεων πάνω σ'αυτόν εδώ το χώρο, πόσο μάλλον τα νεοεισερχόμενα μέλη. Αν εσύ κάθησες και διάβασες 2000 διαφορετικά πράματα σε 200000 διαφορετικά σημεία για να μάθεις, δε σημαίνει οτι και κάποιος άλλος θα το κάνει. Ούτε αυτό σημαίνει οτι το BDSM μπαίνει σε καλούπια, απλά ορισμένα πράματα αναφέρονται πρώτα για την προστασία των ανθρώπων που ασχολούνται με αυτό το πράμα και έπειτα για να γίνει συνήθεια να βάζουμε το ανθρώπινο στοιχείο μπροστά απ'την καύλα μας. Καλό BDSM για εμένα προσωπικά είναι αυτό που βοηθάει τον υποτακτικό/σκλάβο να ξεπεράσει τα όριά του μέσα σε ένα ασφαλές περιβάλλον, και παράλληλα επιτρέπει στο εκάστοτε ζευγάρι να ζήσει τη ζωή του όπως αυτό θα επιλέξει. Κακό BDSM είναι αυτό που ΔΕΝ παίρνει υπ'όψιν την ασφάλεια, είτε σωματική, είτε πνευματική/συναισθηματική του υποτακτικού/σκλάβου καθώς και τα θέλω του υποτακτικού/σκλάβου και ο κυρίαρχος κάνει οτιδήποτε του καπνίσει. Το εν λόγω BDSM το θεωρώ ισάξιο με ένα απολυταρχικό καθεστώς που σκοπό έχει το "ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι γ......" και προφανώς ΔΕΝ το θεωρώ BDSM, γιατί δεν υπάρχει σεβασμός και αγάπη απέναντι στον υποτακτικό/σκλάβο που σου προσφέρει το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να σου προσφέρει κάποιος.

Με την ίδια λογική, ποιός μπορεί να σου πει οτι με τα ψέμματα μπορεί να κρατηθεί μια τέτοια σχέση; Προφανώς και μια BDSM σχέση χτίζεται πάνω στην ειλικρίνιεα και φυσικά η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι η ειλικρίνεια πρέπει να λείπει από τη σχέση. Όσον αφορά το τι σημαίνει για μένα προσωπικά η λέξη ειλικρίνεια, θα έλεγα οτι βρίσκεται μεταξύ της τιμιότητας και της αλήθειας.

Θα σταθώ σε ένα πολύ απλό πράμα... είμαστε άνθρωποι, λογικό είναι να κάνουμε λάθη... Για ποιό λόγο όμως ένας κυρίαρχος να ρίξει το φταίξιμο σε κάποιον άλλο που δεν έφταιγε; Η έλειψη ευθύνης και ακόμα δε περισσότερο η αποφυγή της είναι σοβαρά σημεία κατ'εμέ που χτυπάνε καμπανάκια στ'αυτιά μου όταν τα ακούω... Είναι σα να λέμε οτι όλοι εμείς δε φταίμε που βγάζαμε τους ίδιους πολιτικούς που φάγανε τα χρήματα, και τώρα που είναι να πληρώσουμε τη νύφη, δε μας αρέσει...

Άλλο πράμα η μείωση του χρόνου και άλλο η διακοπή διαπροσωπικής επαφής με τους φίλους/γνωστούς. Το ένα είναι λογικό, το άλλο όχι... Θα το ξαναπώ γιατί μου φαίνεται οτι δεν καταλαβαίνουμε τα πιο απλά... ο υποτακτικός/σκλάβος είναι πάνω απ'όλα άνθρωπος που έχει τους δικούς του φίλους/γνωστούς και το δικό του τρόπο ζωής. Σίγουρα κάποια πράματα αλλάζουν στον τρόπο ζωής, αλλά αυτό δε σημαίνει οτι οι φίλοι πρέπει να φύγουν. Αυτοί είναι που παραμένουν ακόμα και μετά την οποιαδήποτε σχέση με τον οποιοδήποτε κυρίαρχο.

Φυσικά και μπορεί, αλλά αν είναι όλα αυτά που περιέγραψες, τότε δε θα είναι Master. Θα είναι κατ'εμέ κάτι άλλο, κάτι επικίνδυνο, αλλά σίγουρα όχι Master! Ο Master για μένα είναι πρώτα απ'όλα Κύριος και μετά Κυρίαρχος.

Θα μου επιτρέψεις να ποστάρω κάτι που ξέθαψα σε ένα παλιό νήμα...

Το πλήρες κείμενο μπορείτε να το βρείτε εδώ: https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t5383/#post87531
Να σημειώσω εδώ όμως οτι οι απόψεις του κειμένου παραπάνω πιθανώς να θεωρηθούν προσβλητικές για μερικούς, οπότε όσοι δεν έχετε σκληρό στομάχι, παρακαλώ να μη το διαβάσετε...

 

Απάντηση: Κυριαρχία ή Τυραννία;

Master Spiller - ετοιμασου.Τον ανοιξες τον ασκο του αιολου νομιζω......