Το τσίρκο της γλοιωδίας

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το τσίρκο της γλοιωδίας

Δεν με σοκαρει η κοπροφαγια. Δεν καταλαβαινω ομως γιατι την συγκρινες με την γυμνια; Σε ποιον προκαλει αηδια η γυμνια; Ντροπη ναι, αντε και σοκ αν κανεις τη βολτα σου στο κολωνακι και σου πεταγεται μπροστα ο τυπος με την ανοιχτη καπαρτινα και τη πουτσα καγκελο. Αηδια μονο εαν ειναι βρωμικος και γλοιωδης. Εαν την καπαρτινα τη φορα ο Ρουβας, σε βεβαιωνω καμμια αηδια  

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το τσίρκο της γλοιωδίας

Η συζήτηση περί παιδικών αντιδράσεων μου θύμισε την αντίδραση του γιου μου, την πρώτη φορά που δοκίμασε κόκα κόλα. Προσπαθούσε να ξύσει την γλώσσα του, για να γλιτώσει από τις χιλιάδες φυσαλίδες. 

Και το άγχος, που προκαλείται από την έλλειψη απόλαυσης, προκαλεί καρκίνο. Προσωπικά, προτιμώ την γαστρεντερίτιδα. Και τους μώλωπες από το μαστίγιο, την χειλοειδή ουλή του branding, τις τρύπες στο κορμί μου από τα piercing, τις μέρες και νύχτες που πέρασα ξάγρυπνη καθώς αναρωτιόμουν αν είμαι καλή σκλάβα ή όχι, κλπ.

Όποτε βλέπω παλιούς μου συμμαθητές στο δρόμο, εκπλήσσομαι. Είναι όλοι γέροι. Κοιτάζω τον καθρέφτη μου και βλέπω να μου κλείνει το μάτι μια πιτσιρίκα...Είναι σημαντικό να κυνηγάς τα όνειρά σου, πιστεύω. Εκεί είναι το μυστικό. Τα βακτήρια E.coli δεν ευδοκιμούν σε ευτυχισμένο περιβάλλον... 

Οι μπιντιεσεμικές πρακτικές έχουν να κάνουν με την επιβολή και την συναίνεση. Δεν δέρνω μόνη μου τον κώλο μου κάθε βράδυ, μπας και καυλώσω. Κατά το ίδιο σκεπτικό, δεν με καυλώνει ο πονόδοντος, ούτε πίνω ούρα ολημερίς κι ολονυχτίς. Πίνω πορτοκαλάδα. 

Το σκεπτικό είναι ότι η πόση των ούρων αποτελεί ταμπού. Πρόκειται επομένως περί βεβήλωσης, σε πλαίσιο επιβολής (ή σεξουαλικής εξερεύνησης). Εάν δεν ήταν ταμπού, δεν θα αποτελούσε μπιντιεσεμική (ή κινκ) πρακτική. Η συζήτηση έχει στραφεί, απ' ότι βλέπω, όχι σε θέματα υγιεινής, αλλά στο τί αποτελεί εν δυνάμει πηγή διέγερσης...

Το να κάνεις σεξ με συγγενή πρώτου βαθμού δεν προκαλεί βλάβη στην υγεία. Ούτε το να φαντασιώνεσαι σεξ με ανήλικους και να αυνανίζεσαι. Άρα, μερικοί καυλώνουν και με βεβηλώσεις που δεν κάνουν κακό στον εαυτό τους. Πώς θα το συνέδεες αυτό με το επιχείρημά σου ότι η βλάβη (αν υπάρχει κιόλας) στον εαυτό μας είναι το ταμπού; Εγώ θα έλεγα ότι το ταμπού είναι ταμπού, ανεξαρτήτως βλάβης. Θυμήσου την σκηνή με τον ευσταυρωμένο στον Εξορκιστή. Θα έλεγα ότι αυτή ήταν μία χοντρή παραβίαση ταμπού, χωρίς ουσιαστική βλάβη...Μπας και της είχαν τελειώσει τα αγγούρια; 

Συμφωνώ. Απλά θεωρώ ότι τα ταμπού είναι αυθαίρετα. Και ότι κάποιοι άνθρωποι καυλώνουν με την βεβήλωσή τους. Αυτό που αναρωτήθηκα είναι το γιατί καθώς και η διαδικασία εδραίωσης του συγκεκριμένου μηχανισμού διέγερσης...

Νομίζω πως το σχόλιο αυτό είναι εκτός θέματος. Δεν μιλούμε για την σωστή διατροφή, αλλά για την διαδικασία παρέκβασης από τους συνήθεις και κοινωνικά αποδεκτούς (πλειοψηφικά) τρόπους διέγερσης.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το τσίρκο της γλοιωδίας

Επαναλαμβανω. Για μενα το μεγαλυτερο ταμπου ειναι οτι ηδονιζομαστε προκαλωντας πονο (σωματικο και ψυχικο) και οτι μας αρεσει να τον βιωνουμε.


Η διαδικασια παρεκβασης απο τους συνηθεις και κοινωνικα αποδεκτους τροπους διεργεσης ειναι δουλεια μαλλον για τους επιστημονες που εχουν στη διαθεση τους γνωση, εργαλεια και μεθοδους να τα μελετησουν. Ειμαστε περιπλοκοι, τι να κανουμε; Ας δουλεψουμε να το αποδεκτουμε μιας και να το εξηγησουμε ειναι σαφως πολυ πιο δυσκολο και χρονοβορο.

Κανενα απο τα σχολια μου δεν εχουν τον σκοπο της προσωπικης επιθεσης. Ζητω συγνωμη για τους μπλε χαρακτηρες αλλα εδω μου βγηκε το σαδιστικο και οχι το μαζοχιστικο μου... 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το τσίρκο της γλοιωδίας

Αμ δεν πεθενει!!!! Μην ακουω βλακειες ολα τα παιδια τα τρωνε!!! Οπως τρωνε αμμο, χαρτια, παπουτσια, ποδια χερια!!!! Διοτι τα παιδια για να καταλαβουν τι ειναι το καθε πραγμα πρεπει να το γευστουνε και να το μυρισουνε!!!
Τυχαιο?????

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το τσίρκο της γλοιωδίας

Κατ'αρχας μην γινεσαι προσβλητικη...Οχι γιατι ειμαι μη μου απτου αλλα γιατι αν σου απαντησω οπως θα ηθελα θα μας κοβανε τα ποστ.

Κανε και λιγο κρατει στα διεργετικα, γιατι κολλανε τα δαχτυλα στα σημεια στιξης. Αλλο δοκιμαζω αλλο τρωω καθημερινα. Αιντε.

 

Το επιχείρημα έγκειται στο ότι η τοποθέτησή σου κατατρύχεται από το άγχος της προσωπικής βλάβης (βακτηρίδια κλπ), ενώ η δική μου από εμμονή στην ευδαιμονία, whatever the cost. Θεωρώ πως είναι πιο σημαντικό να ρισκάρω κάποια πράγματα για να εκπληρώνονται οι επιθυμίες μου, παρά να ζω μέτρια και προσεκτικά. Πάλι προσεκτικά ζω, αλλά όχι υποχονδριακά. Το BDSM - όπως το κάνω εγώ τουλάχιστον, και αρκετοί άλλοι - δεν είναι άνευ ρίσκου, ούτε άνευ κόστους (ψυχικού και σωματικού). Αλλά τα βακτηρίδια που καταναλώνονται στην βρώση κοπράνων και στην κατάποση ούρων (και στο γλύψιμο του πατώματος κλπ) είναι τα λιγότερο αβλαβή στην όλη υπόθεση...

Αναφέρομαι στην μόλυνση από αυτά, κατά την μεταφορά τους στο στομάχι μας. Νόμισα πως αυτό σε απασχολούσε. Στον πρωκτό γιατί να μας ενοχλούν;

Μερσί. Δεν το πλήρωσα πολύ ακριβά, γιατί δεν φαίνεται να έχω επιλογή σ' αυτό που κάνω. Νομίζω πως και οι υπόλοιποι έτσι το κάνουν. Δεν θα ήθελα να κομπάσω επειδή αντιμετωπίζω την ζωή με τον τρόπο που το κάνω. Είναι αποτέλεσμα χιλιάδων παραγόντων, από την ιδιοσυγκρασία έως την ανατροφή, από την παιδεία έως τις συγκυρίες. Η άποψή μου είναι ότι η απόλαυση (η έλλειψή της, διεκδίκησή της κλπ) είναι κομβικής σημασίας στην (ψυχική και σωματική) υγεία. Πιστεύω πως τα πάντα αφορούν την απόλαυση, ακόμη και ο τρόπος με τον οποίο οργανώνουμε τον χρόνο εργασίας μας σε σχέση με τον χρόνο της απόλαυσης, ακόμη και το αν θα ερωτευθούμε ή όχι.

Δεν με χαρακτηρίζει αυτή σου η προσέγγιση. Για μένα προσωπικά είναι δυσλειτουργική και ανεπιθύμητη. Μπορείς να διαβάσεις αυτό το άρθρο, εάν επιθυμείς να κατανοήσεις περαιτέρω την σημασία του πλαισίου του πόνου: https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t23798/

Όσον αφορά τον έλεγχο της επιβολής του πόνου:

Η φαντασίωση που περιλαμβάνει σεξ με ανήλικο δεν έχει σχέση με σαδισμό, αλλά με παραβίαση ταμπού. Το ίδιο και η συναινετική αιμομιξία. Το ίδιο και η χρήση ενός σταυρού για την διακόρευση της παρθενίας. Δεν απαιτείται να ηδονιστεί κάποιος ή να χύσει για να παραβιάσει ένα ταμπού. Η απόλαυση είναι εγκεφαλική. Κατά την άποψή μου, δεν απαιτείται η μετάβαση στην σωματική απόλαυση.

Εδώ:

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Έχω άφθονο χρόνο στη διάθεσή μου και όσα εργαλεία χρειάζομαι για μία τέτοια διερεύνηση: κυρίως, το μυαλό μου.

 

μιας και μιλαμε για Coprofagia:

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το τσίρκο της γλοιωδίας

Προκαλει.Στην υγεια του απογονου.

 

Re: Απάντηση: Re: Το τσίρκο της γλοιωδίας

Αυτο που κανουν τα μωρα οταν φαινεται πως τρωνε τα κοπρανα τους, ειναι αποτελεσμα της βασικης βιολογικης προγραμματικης εντολης που ολοι μας εχουμε σε αυτη την ηλικια, να καταγραφουμε και στις 5 συνειδητες αισθησεις μας, στοιχεια που αποθηκευονται στη μνημη μας, ωστε με την ανακληση των καταγραφων αυτων να μπορουμε να αναγνωριζουμε τον φυσικο κοσμο γυρω μας. Η πιθανη επαναληψη της "δοκιμης" των κοπρανων απο ενα μωρο, δεν σημαινει πως το κατεταξε στα βρωσιμα, αλλα πως (οπως συμβαινει με καθε ειδους καταγραφη) χρειαζονται αρκετες επαναλληψεις αυτης της δοκιμης ωστε να μπορεσει να επεξεργαστει/συγκρινει τα "γνωστα" με τα "αγνωστα" και να επιβεβαιωσει την ορθη ή οχι καταταξη τους.
Συνεπως, θα παρατηρησουμε ενα μωρο, κατα τη διαδικασια των καταγραφων των πληροφοριων στη μνημη του να: βλεπει ενα αντικειμενο (οραση), να το πιανει (αφη), να το χτυπαει στη συνεχεια (ακοη), να το βαζει στο στομα του (γευση), να το φερνει στη μυτη του (οσφρυση) . Οταν ενα βρεφος σπαει ενα βαζο δεν εχει την προθεση να προκαλεσει καταστροφη! Τη γνωση αναζητα! Αυτο που κανει ειναι η ακουστικη ξαταγραφη του συγκεκριμενου ακουσματος του συγκεκριμενου αντικειμενου. (αν σπασει το βαζο.... δεν ειναι σκανταλιαρικο μην το μαλωσεις! Δουλεια κανει!   )

Γι ργος

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το τσίρκο της γλοιωδίας

Μάλλον δεν εκφράστηκα σωστά. Ας προσπαθήσω να επαναδιατυπώσω για να γίνω πιο κατανοητός.

Δεν συνέκρινα την κοπροφαγία με την γύμνια, συνέκρινα τον μηχανισμό διαμόρφωσης της αηδίας με τον αντίστοιχο της αιδούς επειδή πιστεύω πως είναι παρόμοιοι, δηλαδή διαδικασίες μάθησης κι όχι έμφυτες ιδιότητες. Κοντολογής μαθαίνουμε τι (πρέπει να) μας αηδιάζει όπως μαθαίνουμε και τι (πρέπει να) μας κάνει να ντρεπόμαστε.

Ας δούμε ένα πιο ταιριαστό παράδειγμα συγκρίνοντας κοπροφαγία κι εντομοφαγία. Γνωρίζω από άλλο σου σχόλιο πόσο σιχαίνεσαι τα έντομα και τ' αυγά τους κι είμαι σίγουρος πως ούτε με σφαίρες δεν θα τα έβαζες στο στόμα σου. Αναρωτήθηκες όμως ποτέ το γιατί; Σε αντίθεση με τα κόπρανα, τα έντομα ούτε βλαβερά, ούτε βρωμερά, ούτε άνοστα είναι, τουναντίον αποτελούν μια θρεπτικότατη και νοστιμότατη τροφή που συμπεριλαμβάνεται στο διαιτολόγιο πολλών λαών. Αυτοί άραγε γιατί δεν τα σιχαίνονται;

[ame=http://en.wikipedia.org/wiki/Eating_insects]Entomophagy - Wikipedia, the free encyclopedia[/ame]


Στοιχηματίζω όμως πως αυτή η ορθολογιστική προσέγγιση δεν θα σε πείσει νʼ αντικαταστήσεις μια ωραία μακαρονάδα μʼ ένα πιάτο λαχταριστά σκουλήκια…Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου άλλωστε…

Όσο για την αμφιβολία σου για το εάν τα μωρά τρώνε τις ακαθαρσίες τους, αρκεί να πληκτρολογήσεις στο Google το σχετικό ερώτημα Do babies eat feces? Ο αριθμός των απαντήσεων θα σε ξαφνιάσει…



Εκεί που συμφωνώ μαζί σου είναι πως η σεξουαλική διέγερση του διεστραμμένου προέρχεται ακριβώς από την παραβίαση του ταμπού κι όχι από την γεύση ή την όσφρηση του αντκειμένου του πόθου του. Υποστηρίζω επιπλέον την άποψη πως πολλές διαστροφές, όχι όλες βέβαια, συνιστούν αταβιστικές απόπειρες επιστροφής στην βρεφική ηλικία, που για τους περισσότερους ανθρώπους αποτελεί την μοναδική πραγματικά ευτυχισμένη περίοδο της ζωής τους

 

Για το πολιτισμικό σοκ που προκαλεί ένας άντρας ο οποίος φέρεται προς τις γυναίκες ως υπάκουος γλοιώδης σκλάβος τι λέτε;

 

Απάντηση: Re: Το τσίρκο της γλοιωδίας

Σκ..α τρώει?