Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

συμφωνώ με την Syrah αλλα μερικές φορές η τιμωρία είναι και ένας τρόπος για να διασκεδάσει ο Κυρίαρχος...

 

Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

Παιδια σεβαστες οι αποψεις σας αλλα ελεος,πειτε τα slomosion γιατι ετσι αποτομα που τα λετε υπαρχουν και ατομα που ειναι σε ηλικια εμφραγματος μην μας παθουν και τιποτα..... 

 

Η τιμωρία είναι θέμα γνωριμίας; Ή παιδευτική; Ή εκδήλωση σαδισμού; Ή εκπλήρωση προσδοκιών της υποτακτικής; Ή συνδυασμός των ανωτέρω;

Η ερώτηση αφορά την επεξήγηση των λόγων της τιμωρίας. Απαιτείται; Αν όχι, γιατί;

 

Ο υποτακτικός δεν έχει συναίσθηση της "αμαρτίας"; Του λάθους;

Ο Κυρίαρχος δεν απολαμβάνει την έκφραση του σαδισμού του (έστω και ως παράπλευρο μπόνους);

 

α) Στα πρώτα στάδια της γνωριμίας, συχνά δεν αντιλαμβάνεται πού έσφαλε.

β) Εγώ προσωπικά απολάμβανα την επιβολή μίας τιμωρίας, αν αυτή περιείχε σωματικό πόνο. Σε συζήτηση που είχα όμως με εμπειρότερους Masters συνειδητοποίησα ότι αυτή η απόλαυση προφανώς γίνεται αντιληπτή από το υποτακτικό στοιχείο, το οποίο συνεπαγωγικά εισπράττει ευχαρίστηση από τη δική μου απόλαυση, επομένως η τιμωρία δεν μπορεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική.

 

Re: Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

εξακολουθω να υποστηριζω οτι ειναι ποιο καβλωτικο διχως λογο και αιτια ...

 

Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

Αν η τιμωρία είναι όντως τιμωρία και επιβάλετε για να συνετιστεί για κάποιο λάθος της, πρέπει να ξέρει ποιο είναι αυτό το λάθος ώστε να μην επαναληφθεί.
Αν ο Κυρίαρχος την τιμωρεί γιατί τον ηδονίζει η διαδικασία, πάλι της το λέει πως το κάνει επειδή του αρέσει και όχι για κάτι που έκανε εκείνη λάθος (στην πορεία βέβαια της σχέσεις παύει να της το λέει γιατί εκείνη έχει μάθει πια πως είναι ένας από τους τρόπους που ικανοποιήτε ο Κύριος της).
Και τέλος, αν οι τιμωρίες ικανοποιούν την υποτακτική, τότε της δίνονται ως επιβράβευση (και όχι ως τιμωρία) από τον Κυρίαρχο για κάτι "καλό" που έκανε. Πραγματική της τιμωρία θα είναι να μην την τιμωρήσεις (με τις γνωστές μεθόδους). Αλλά και πάλι της το λες.

Είτε έτσι, είτε αλλιώς, στην αρχή τουλάχιστον, πρέπει να ξέρουν για ποιο λόγο τιμωρούνται ή όχι.
Δεν παίρνεις άδεια για αυτό. Απλά, το δηλώνεις.

 

Πίστευα ότι μία τιμωρία μπορεί να επιβάλλεται εφ' όλης της ύλης. Δηλαδή υπάρχουν και σκέψεις οι οποίες δεν εκδηλώθηκαν ποτέ αλλά ίσως η υποτακτική να αισθάνεται ότι και αυτές πρέπει να τιμωρηθούν (τα υποτακτικά άτομα είναι συχνά πολύ σκληρά με τον εαυτό τους και δύσκολα τον συγχωρούν - αν αφήσετε μία υποτακτική να τιμωρήσει τον εαυτό της η τιμωρία θα είναι πολύ πιο σκληρή από αυτή που θα επέβαλε ένας Κυρίαρχος μέσα στη μεγαλοθυμία του).

Εν αντιθέσει λοιπόν με τον Ποινικό Κώδικα που τιμωρεί πράξεις και όχι σκέψεις μία υποτακτική ίσως θα τιμωρούσε τον εαυτό της και για τις σκέψεις της. Επίσης, ο Ποινικός Κώδικας δεν αναγνωρίζει την άγνοια του Νόμου, όμως ίσως στα υποτακτικά άτομα να μην έχουν δοθεί σαφείς οδηγίες παρά μόνο ενδείξεις. Φυσικά δεν είναι απαραίτητο το BDSM να ακολουθεί τον Ποινικό Κώδικα, απλά επειδή τον έχω πρόχειρο το επισημαίνω. Να τονίσω επίσης ότι οι ανήλικοι δεν τιμωρούνται από τον Ποινικό Κώδικα αλλά τιμωρούνται οι γονείς τους αντ' αυτών καθότι θεωρείται υποχρέωσή τους να φροντίζουν ώστε τα τσογλανάκια τους να γνωρίζουν τον Νόμο και όλες τις υποχρεώσεις τους ώστε να συμμορφώνονται με τις διατάξεις. Προσοχή: ανήλικοι θεωρούνται οι κάτω των 12 ετών. Αυτό επομένως ισχύει μόνο για υποτακτικές που εξισώνονται με ανήλικα κάτω των 12 ετών. Οι λεγόμενες teenagers δεν εμπίπτουν στις ευνοϊκές διατάξεις του νόμου αλλά τιμωρούνται κανονικά (και πιστεύω δίκαια).

Κατά τα άλλα οι τιμωρίες είναι σαφώς απαραίτητες, ιδίως όταν το είδος της τιμωρίας είναι κάτι που η υποτακτική πραγματικά σιχαίνεται και δεν αντλεί καμία απόλαυση από αυτό, για την μελλοντική συμμόρφωση και αποφυγή του λάθους. Επίσης ενισχύουν την αίσθηση για την πραγματική φύση της σχέσης (με άλλα λόγια όταν αστράφτει και βροντάει στον Όλυμπο η υποτακτική πρέπει να το νιώθει στο πετσί της και να αισθάνεται ιδιαίτερα άβολα σαν να της έχουν αργάσει το τομάρι).

Συναισθήματα που προκύπτουν από την τιμωρία μπορεί να είναι: ντροπή, πόνος, τύψεις, ανορεξία, έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος, χαμηλή αυτοεκτίμηση, κομάρες, αυπνίες, φόβος σχετικά με την διάρκεια της τιμωρίας κλπ. Το πιο σημαντικό είναι πιστεύω για την υποτακτική να δείξει την μεταμέλειά της, να κατανοήσει πόσο πολύ απογοήτευσε τον Κύριό της και να βρει τον κατάλληλο τρόπο να ζητήσει συγγνώμη.

 

Προφανώς περιγράφεις τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια της συνειδητοποίησης του σφάλματος
Η τιμωρία έρχεται μετά τη (πρώτη) συνειδητοποίηση (προκειμένου να την ολοκληρώσει και να οδηγήσει στη πλήρη μεταμέλεια) και είναι επιθυμητή από την υποτακτική (δεν εννοώ σωματικά ηδονική)
Αυτό που φέρνει, ως αποτέλεσμα, είναι η κάθαρση και η ανακούφιση
Μετά την τιμωρία οι τύψεις και οι ένοχες (η εσωτερική αυτοτιμωρία) δεν έχουν λόγο πια να υπάρχουν αφού η τιμωρία από τον Κυρίαρχο απέδωσε την αντιστοιχία σε "πόνο" του παραπτώματος.
Αυτός που η υποτακτική εμπιστεύεται την κρίση του παραπάνω από τη δική της όρισε ποσοτικά την ποινή (σωματική κατά το συνηθέστερο) και είναι αυτό! ούτε παραπάνω, ούτε παρακάτω.
(Άλλος ένας λόγος που ο πόνος, συν τω χρονω, στο ds γίνεται ένα αγαπητό κομμάτι της σχέσης. Ανακουφίζει από τις ενοχές.)
Αν η υποτακτική μείνει με ενοχές και τύψεις μετά τη τιμωρία εκτελεί νέο παράπτωμα αυτό της αμφισβήτησης της κρίσης του Κυρίαρχου (τουλάχιστον)

Έτσι βλέπω σαν ένα σημαντικό εργαλείο την τιμωρία στο ds. Δέχεσαι την ποινή "καθαρίζεις" και πας παρακάτω (ή καλύτερα παραπάνω)
(γι αυτό οι σκλάβες είναι μες τη τρελή χαρά (είναι; ) )

Αφορμή όμως για την απάντηση μου έδωσε ένα από τα συναισθήματα που περιγράφεις
Τα υπόλοιπα συναισθήματα και καταστάσεις κατά τη διάρκεια της τιμωρίας τα κατανοώ πάνω κάτω
Πιθανότατα αναφέρεσαι σε μεγάλης διάρκειας τιμωρία και όχι σωματική
Άντε να καταλάβω και την έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος (όχι ότι θα μπορούσε να μου συμβεί ποτέ   )
αλλά… χαμηλή αυτοεκτίμηση; γιατί;
Η υποτακτική που έκανε (ή σκέφτηκε αφού αναφέρεσαι και στη σκέψη) μια βλακεία δεν είναι βλάκας
Η υποτακτική δεν είναι "μια άχρηστη που δεν ξέρω γιατί ασχολούμαι μαζί σου" (τότε δε θα λάμβανε τιμωρία αλλά ο κυρίαρχος θα έπαιζε μαζί της τις "τιμωρίες") αλλά ένα πολύτιμο απόκτημα που θέλει καθοδήγηση, φροντίδα (και τιμωρία) για να αναδείξει κάθε πτυχή της ποιότητας της και της αξίας της και να μονιμοποιήσει τον καλύτερο δυνατό εαυτό της

…Αυτό που έρχεται μετά τη τιμωρία είναι το "ευχαριστώ"

 

Ε τότε δεν μένει παρά να πω "ευχαριστώ".

Ευχαριστώ soutzoukakia μου, είσαι πάντα πολύ τρυφερή μαζί μου. Κι εγώ που σου "έβαλα χέρι" στην αρχή. Δεν είχα καταλάβει τι "διαμάντι" είσαι.  

 

Απάντηση: Re: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

          

 

Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

Δεν είναι απαραίτητο να εξηγεί εφόσον αρέσει στον υποτακτικό η τιμωρία και αυτό γιατί ο-η υπό περιμένει σκληρότητα και λίγες κουβέντες οπότε αν κάτσεις να εξηγείς ακόμα και τον ψεύτικο λόγο θα ξενερώσει στην καλύτερη..