Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

αυτή είναι η σωστότερη τοποθετηση ..σε ο,τι αφορα την τιμωρια..τουλαχιστον κατα τη γνωμη μου...
αν το αντιμετώπιζαν όλοι με αυτό το σκεπτικό..οι σχέσεις υ/Κ θα ήταν απλά τέλεις ..ευχαριστώ που με βοήθησες να δω γραμμένα όσα σκέφτομαι....

 

Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

Η σωστή ερώτηση θα είταν:Φια ποιό λόγο ΔΕΝ με τιμωρείτε;.Αν συνέβαινε αυτό.Ο Αφέντης/τρα δεν χρειάζεται να εξηγήσει το γιατί εκτός κι αν θέλει να εξιτάρει περισσότερο την αγωνία του/της σκλαβου/ας.( mmeat4Sadists γλυκεία μου Ντόρα)

 

Re: Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

Παρουσιαζεις την αποψη σου ως δεδομενο και αυτο μπορει να αποπροσανατολισει καποιους.
Η αποψη σου δεκτη και σεβαστη φυσικα,
αλλα οι σχεσεις διαφορουν
και στον τροπο και στο χρονο που λειτουργουν 

Θα μου επιτρεψεις να διαφωνησω...
Υπηρξαν πολλες φορες που ο "Κυριαρχος" δεν ηξερε τι του γινοταν.
Ναι το ιδανικο ετσι θα ηταν!!!
Ο Κυριαρχος να ξερει , να οδηγει και να εξελισσει τη σκλαβα...
ελα ομως που δε ζουμε στα παραμυθια 
η πραγματικοτητα απεχει, δυστυχως.
Σε αυτο που θα με βρεις συμφωνη,
δεδομενου παντα πως μιλαμε για συνειδητοποιημενο Κυριαρχο,
ειναι πως η αλαζονια χριζει τιμωριας.

 

Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

Η χειρότερη τιμωρία για μένα δεν είναι ό,τι σχετίζεται με τον πόνο ή με τον εξευτελισμό από τον Κύριο μου, κλπ... Αυτά ανήκουν στο πεδίο της διερεύνησης και της διεύρυνσης των ορίων και των αντοχών μου και τα δέχομαι ως τα εξαιρετικά ηδονικά δώρα του Κυρίου μου προς εμένα, πού όχι μόνο μου χαρίζει αυτήν την δυνατότητα αλλά με επιβραβεύει και επιλέον και για κάθε βήμα που κατακτώ. Η καλύτερη "μάθηση", δηλαδή αποκάλυψη, γίνεται βιωματικά δια μέσω της διαπίστωσης της απόλαυσης και της ηδονής εκεί που πρότερα δεν υπήρχε, και η ευχαριστία μου στον Κύριο μου μετατρέπεται σε μία βαθύτατη ευγνωμοσύνη... Σ' αυτόν και στη ζωή που μου χαμογέλασε δίνοντας μου αναπάντεχα τέτοιον πλούτο...

Η χειρότερη τιμωρία για μένα είναι το να διαπιστώνω ότι ενώ δεν μου έχει δώσει ποτέ λόγο ή αφορμή να μην τον εμπιστεύομαι, οι ρημάδες οι άμυνες μου λειτούργησαν αυτοματικά, υποσυνείδητα, αντιδραστικά και παρορμητικά ως εμπόδια ζητώντας να διαδραματίσουν οπισθοδρομικό ρόλο... Ένα απειροελάχιστο βλέμμα είναι αρκετό για να με κάνει να "αυτομαστιγωθώ" με σφοδρότητα, δηλαδή να απαιτήσω από τον εαυτό μου να σταματήσει να φέρεται ως "παιδί" και να βρίσκω εσωτερικά τη δύναμη και τον τρόπο να αλλάξω έναν τρόπο "σκέψης" και "άμυνας" που δεν εξυπηρετεί ούτε εμένα, ούτε την ηδονιστική ζωή μας.

Όχι όμως μέσα από τις ενοχές, ή την ενοχική διαδικασία. Ο Κύριος μου δεν τις εμπιστεύεται, τις αντιπαθεί και μηχανεύεται ποικίλους τρόπους για να τις εξαλείψει από τη μεταξύ μας επικοινωνία. Με τη στάση του αυτή αποδυκνείεται άνώτερος και πιο δυνατός από εμένα και μου εμπνέει την αποφασιστικότητα να γίνομαι κι εγώ κάθε ώρα και στιγμή όλο και πιο αντάξια της εμπιστοσύνης του...

Με το χαμόγελό του, είτε σαρκαστικό, είτε τρυφερό, είτε περιπαικτικό, όπως και με την τσουχτερή γλώσσα του και κάποιες στιγμές με την φαινομενική "ψυχρότητα" του φροντίζει να με λυτρώνει από κάθε οπισθοδρομική ενοχικότητα και να με σπρώχνει μπροστά. Και όταν κρίνει ότι κάπου πάω να του "ξεφύγω", με "στριμώχνει" μέσω του διαλόγου μέχρι να είναι απόλυτα σίγουρος ότι συνειδητοποιώ τι και γιατί μου συνέβηκε... Δεν του ξεφεύγει το παραμικρό και αυτό το αντιλαμβάνομαι ως τη μέγιστη φροντίδα του, και καμμία σχέση όλο αυτό με "τιμωρία"... Η απαίτησή του για απόλυτη εξωτερίκευση έχει σταθεί κατά καιρούς πιο δύσκολη από οτιδήποτε άλλο, ο θαυμασμός μου γι' αυτήν του την απόλυτη επιμονή βαθαίνει τη σχέση και με ωθεί σε όλο και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και λατρεία. Και με τον καιρό όλα αυτά γίνονται πολύ πιο εύκολα ως προς την εξωτερίκευση τους και η ελευθερία της επικοινωνίας γίνεται όλο και πιο ουσιαστική...

Είναι ελάχιστες οι στιγμές που έχει χρειαστεί να με τιμωρήσει "εκπαιδευτικά". Αυτό ήταν κυρίως στην αρχή της γνωριμίας μας. Η χαρά και η ευτυχία μου είναι να ξέρω ότι και δεν του δίνω κανέναν λόγο και αφορμή να με αντιμετωπίσει ως "παιδί" που χρειάζεται να τιμωρηθεί προκειμένου να "μάθει" ή να "νουθετηθεί"... Ότι είναι ικανοποιημένος με την πορεία μας.

Οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με την καύλα του ή την "ψυχαγωγία" του, ή την όποια ικανοποίηση του σαδισμού του, το ηδονικό βλέμμα του είτε κατά την απαίτησή του, είτε κατά την εκπλήρωση της, είναι αρκετό για να πετάω στους εφτά ουρανούς και να είναι αυτοί πάντα δημιουργικά καινούργιοι και αποκαλυπτικοί... Η έλλειψη της ικανοποίησης του είναι η μοναδική απόλυτη τιμωρία.

 

Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

Χαίρομαι που σε βοήθησα.. Η (Trans)κατάσταση την οποία έχεις επιλέξει, είναι δύσκολη και απαιτητική..Καλό κουράγιο..

---------- Post added at 09:48 ---------- Previous post was at 09:32 ----------

Πολλοί είναι αυτοί που δεν ξέρουν τι τους γίνετε, γιατί δεν έψαξαν ποτέ μέσα τους, για να δούν τι ακριβώς γίνετε..Η εξέλιξη βαδίζει απο μέσα προς τα έξω..Πρέπει να μάθεις πρώτα να ελέγχεις τον εαυτό σου, για να ελέγξεις κάτι που είναι έξω απο σένα..Ο άνθρωπος είναι το πιό δύσκολο εργαλείο, λόγω του ότι είναι απρόβλεπτος..


Το ιδανικό δεν απέχει απο την πραγματικότητα..Μερικές φορές το ιδανικό, μπορεί να βρίσκετε ακριβώς δίπλα σου, αλλα να μήν το βλέπεις..Η πραγματικότητα είναι σαν τον ελέφαντα..Έγω βλέπω το κεφάλι, εσύ βλέπεις τα πόδια, άλλος την ουρά, αλλα κανείς δεν βλέπει ολόκληρο τον ελέφαντα.. Όσο εξελίσεσαι σταδιακά, συνδέεις όλο και περισότερα κομμάτια..
Όσο αναφορά τα παραμύθια..Καμία πραγματικότητα δεν θα με εμποδίσει να ζήσω το δικό μου παραμύθι..

 

Μετα απο δυο χρονια και κατι ψιλα ,τα βλεπω ολα σαν παιχνιδια ρολων. Η τιμωρια που απολαμβανεται δεν ειναι τιμωρια. Ωραια. Μου αρεσει και αυτη θελω. Η αλλη ειναι ανθρωπινο δικαιωμα και στα δυο μελη μιας σχεσης οποια κι αν ειναι αυτη. Μου εσπασες το παιχνιδι μου και δεν σου μιλαω για να σε τιμωρισω. Το κανει το παιδακι στη μαμα του η οποια ειναι η πρωτη του Κ. Ναι αλλα πριν ειχε κατουρησει στο απεναντι μπαλκονι πανω στην κυρια Βασιλικη που δεν ειναι ουρολαγνα οποτε καλα του εκανε για να μαθει. Ομως οταν σε μια μπουντουσουμοσχεση λεει ο Κ οτι θα τιμωρησει την υ του γιατι ετσι θα την μαθει, θα την κανει, θα την ρανει.... πολυ σπουδαιο μου ακουγεται. Δεν ξερω. Δηλαδη ο Κ ειναι παντα τοσο σπουδαιος; Μου κανει δηλαδη καπως ολο αυτο. Διαλεγει την υποτακτικη που θελει φιξαρισμα; Σκεψεις καθαρες ειναι αυτες. Δεν προκειται να βγαλω συμπερασματα και μαλλον δεν θελω να το αναλυσω και παρα πολυ. Βλεπω δηλαδη καποιους που το αναλυουν με απιστευτο τροπο και χανουν τις μεγαλυτερες απολαυσεις ολης της ιστοριας. Στο τελος θα χαλιονται πριν ξεκινησουν κατι. Κατα τη γνωμη μου την ταπινη λοιπον μας ενοχλει κατι σε καποιον; Του το λεμε. Πιστευουμε πως κανει καπου λαθος; Του το εντοπιζουμε και το επισημαινουμε. Το ξανακανει; Μας ενοχλει; Του το ξαναλεμε. Αν του κανει τοσο μεγαλο κακο και θελουμε το καλο του; Τον τιμωρουμε λεγοντας του και τον λογο. Αν δεν του κανει κακο αλλα κανει κακο σε μας, τον τιμωρουμε μια δυο παλι λεγοντας του οτι μας εχει σπασει τ αρχιδια. Συνεχιζει; Την κάνουμε με ελαφρα για αλλου. Το ιδιο ομως ισχυει και απο το αλλο μελος. Το μικρο αθωο υποτακτικο που δεν σημαινει πως ειναι κατι που πρεπει ντε και καλα να το πλασουμε. Κι αν δεν χρειαζεται πλασιμο; Ντε και καλα; Κι αν αυτο το αθωο θελει να πλαστει επισης ντε και καλα γιατι ετσι λενε οι κανονες; Θα ψαχνει εναν σπουδαιο μεγαλο και τρανο, δεν θα τον βρισκει και θα τα παιρνει στο κρανιο με ολους τους μαστεραδες για το υπολοιπο της ζωης της. Κι αν νομιζετε πως λεω αρλουμπες τοση ωρα να θυμισω το θεϊκο "δικος μου ειναι ο μαστερ, οτι θελω τον κανω. (και φυσικα αν μου την δωσει τον τιμωρω. Άνετα.)" (γεια σου thaleia)Κατα τη γνωμη μου λανθασμενα οριζεται η τιμωρια σαν κατι που ξεκιναει απο τον Κ στον υ και βαζουμε αυτο το ερωτημα (αν πρεπει να λεει το λογο που τιμωρει). Αν το ερωτημα ειναι ψιλολαθος απο τη ριζα του, η υποσημειωση θα εχει νοημα; Καθε σχεση πρεπει να ειναι ισοτιμη. Σταματαω γιατι θα αρχισω να λεω τα ιδια παλι απο την αρχη και αυτο που θελω τελικα, παλι δεν θα το εξηγησω.

 

Re: Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

Δεν διαφωνω στα παραπανω.
Επειδη ακριβως ομως ειναι πολλοι,
θα πρεπει να κατεβουμε απο το "ροζ συννεφακι" μας
και να προσεχουμε λιγο περισσοτερο....

..ετσι ωστε να ζησει ο καθενας μας το δικο του παραμυθι!
Αποψη μου ειναι πως το ιδανικο αθελα μας, ισως,
το προσαρμοζουμε για να μην απεχει απο την πραγματικοτητα.
Επισης ειναι πολυ δυσκολο να ενωσεις τα κομματια
που θα σου επιτρεψουν να δεις το "ολο".
Πραγματι ομως οταν καταφερεις να τα ενωσεις...
το αποτελεσμα ειναι μοναδικο 

 

Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

το ιδανικό είναι δική μας,νοητική η καλύτερα,φαντασιακή κατασκευή.Πως ειναι δυνατόν να βρίσκεται μεσα στην πραγματικότητα;
..εκτος αν προσαρμόσουμε εμείς την πραγματικότητα στα μέτρα του ιδανικού μας και οχι το αντίστροφο, ζουζού,οπότε ζούμε το παραμύθένιο ιδανικό μας.
(μα πως τα λέω ο αμπελοφιλόσοφος ...μόνο με 38 υπό σκιάν και 100% υγρασία εχω τέτοια διαύγεια πνεύματος   )

 

Re: Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

χαχαχα, υπο αυτες τις συνθηκες μια χαρα τα λες!
Μου αρεσει ο τροπος που σκεφτεσαι 
... την καλημερα μου.

 

Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

Αν έχουμε μια συγκεκριμένη εικόνα και βάλουμε δέκα διαφορετικά άτομα να την περιγράψουν, ο καθένας θα την περιγράψει διαφορετικά..Εδώ μπαίνουμε στην κλίμακα της υποκειμενικότητας.. Τα πάντα όμως, διέπονται απο αντικειμενικούς νόμους..Δηλαδή αν υποθέσουμε οτι εγώ θέλω να φτιάξω ένα εργαλείο, μια κατασκευή πολύ περίεργη, που δεν υπάρχει στο εμπόριο, που είναι καθαρά προϊόν της φαντασίας μου, πάλι σε αντικειμένικους νόμους πρέπει να βασιστώ..Η βίδα βιδώνει έτσι και όχι αλλιώς, το ξύλο λυαίνεται έτσι κι όχι αλλιώς.. Υπάρχουν περιορισμοί..

 

Re: Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

Τελικά μία εβδομάδα ήταν αρκετή...Η ολιγάρκειά μου με εκπλήσσει. 

Πίστευα ότι η τιμωρία ανακοινώνεται ξεκάθαρα, όπως και ο λόγος αυτής (εξ ού και το νήμα). Προφανώς έκανα λάθος. Άρα μερικές φορές επαφίεται στη σκλάβα να καταλάβει ότι μία φράση ή μία κίνηση του Κ που μπορεί και να είναι κάπως διφορούμενη, στην ουσία αποτελούν την τιμωρία. Ίσως πρέπει να ξεκαθαρίσει μόνη της και την αιτία της δυσαρέσκειας. Παράξενο, πολύ παράξενο. Πώς μπορεί ένας Κυρίαρχος να επιθυμεί το assuming της σκλάβας; Assuming is not allowed, is it?

Ακόμη, σαν να θυμάμαι κάτι που είχατε πει κάποτε, ότι η τιμωρία απλά υπογραμμίζει τη δυσαρέσκεια...Άρα ίσως η δυσαρέσκεια του Κυρίαρχου να είναι τελικά η αιτία για την συμμόρφωση της σκλάβας. Ίσως η τιμωρία πράγματι να είναι "φραμπαλά", ασχέτως σκληρότητάς της. Απλά αναρωτιέμαι μεγαλοφώνως και επιχειρώ ένα πολύ χοντρό assuming, εκ του ασφαλούς. 

@angel42, θα συμφωνήσω εμφατικά με το ποστ σου, απομονώνοντας το ακόλουθο:

Θα συμφωνήσω και με τον Savazios, ξέροντας πλέον αυτά που δεν ήξερα πριν...

Πολύ όμορφο...

 

Re: Απάντηση: Για ποιο λόγο με τιμωρείτε;

Μπορεί όντως να απαγορευθεί το assuming; Εμένα γιατί μου φαίνεται απλά ανθρώπινο;