Το ψυχικό υπόβαθρο

Απάντηση: Το ψυχικό υπόβαθρο

Δεν μπορώ να καταλάβω για ποια 'είσοδο' μιλάμε με τόσο στόμφο...Οι ασύμμετρες σχεσεις, τα mind games πάντα υπήρχαν κι ας μην είχαν καθορισμένο πλαισιο. Δεν ήρθε το bdsm να μας αποκαλύψει το 'φως το αληθινό' ούτε να διαμορφώσει προσωπικότητες και τρόπο ζωής. Αυτές έχουν οριστεί προ πολλού και διαμορφώνονται λίγο ως πολύ πάνω στο βασικό πλάνο.Το bdsm, το αντιλαμβάνομαι ως μέσο διερεύνησης της ερωτικής μου φύσης, δρόμο/ους που με οδηγούν να αποκαλύψω πηγές ηδονής, να προσεγγίζω όλο και εγγύτερα τον στόχο της απόλαυσης.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, κανείς, πιστεύω, δεν κάνει μεγαλοπρεπή είσοδο σε bdsm κόσμους που υπόσχονται 'ηδονής ευαγγέλια'. Το ερωτικό δυναμικό υπάρχει μέσα μας, στο βαθμό που ο καθένας το έχει ενεργοποιήσει...στόχος είναι να αξιοποιηθεί στο καλύτερο δυνατό κι ακόμη περισσότερο κι αυτό δεν το εξασφαλίζει κανένα στάτους ούτε bdsm σκηνικό, αλλά εμείς οι ίδιοι, 'χτίζοντας' εκείνη τη σχέση με τον εαυτό μας κ τους άλλους που στα θεμέλια της βρίσκεται η αλήθεια μας.

 

Απάντηση: Το ψυχικό υπόβαθρο

Η κότα έκανε τα αυγό ή το αυγό την κότα 
Αν και πιστεύω πως έχεις δίκιο , τουλάχιστον εγώ τον εαυτό μου έτσι τον θυμάμαι ανέκαθεν 
Όπως έλεγε το κολοκυθάκι μου ‘’ BDSM people ‘’ 

 

Απάντηση: Το ψυχικό υπόβαθρο

θα το τηγανισω το κολοκυθακι σου

 

Απάντηση: Το ψυχικό υπόβαθρο

Θες να βασανίσεις το κολοκυθάκι μου:crosseyed6:
Να βρεις δικό σου:mad2:
Υγ.γι αυτό άνοιξε καινούριο προφίλ , για να μην την βρίσκεται και την πειράζετε  

 

Απάντηση: Το ψυχικό υπόβαθρο

φαντάζομαι ότι τον όρο bdsm τ χρσημοποιούμε χάρη συντομίας , αλλιώς θα φανταζόμουν την απορία της κοπέλας , "πότε συνηδειτοποιήσαμε ότι για να ερεθιστούμε μας βοηθάνε ακραιες καταστάσεις βίας/υποταγής/αισθήσεων/κλπ ) "

ή " τι ήταν αυτό μας καθόρισε να μας ερεθίζει το latex ; το συνεργείο ποδηλάτων της μαμάς ;;; "

 

Απάντηση: Το ψυχικό υπόβαθρο

Eντάξει, έξω απ' τον χορό' η απάντησή μου, δεν χρειάζομαι λάτεξ ούτε ακραια κατάσταση για να ερεθιστώ, η διέγερση μπορεί να συμβεί απλά κ φυσικά ακόμη κ μ' ένα φευγαλέο βλέμμα ή τυχαίο άγγιγμα...η έμπνευση την απλώνει και τη βαθαίνει, η τέχνη να μετουσιώνεις την ηδονή σε στάση ζωής. Όλα τ' άλλα ειναι βοηθητικά μέσα που καλό θα ήταν εμείς να τα ορίζουμε κι όχι αυτά εμάς.

 

Απάντηση: Το ψυχικό υπόβαθρο

Μπράβο!

Θα πρότεινα σε πολλούς-ες να σταθούν ιδιαίτερα, στην πρόταση που υπογράμμισα. Φρονώ ότι οι περισσότερες τοποθετήσεις των μελών, από το 2007 που είμαι στο φόρουμ, έχουν μια συνεχή και φθίνουσα πορεία σε οτι αφορά το D/s. To, κατά τη γνώμη μου, σπουδαιότερο στοιχείο και συστατικό που είναι ο εγκέφαλος, τείνει να υποσκελιστεί από τα flogs, τα gags τα plugs και τα dildos... To fetish ολοένα και περισσότερο εδώ μέσα, ταυτίζεται και γίνεται συνώνυμο με την ηδονή, λες και είναι αδύνατον να απογειωθεί αυτή, ακόμα και με ένα βλέμμα όπως πολύ σωστά αναφέρει η llazouli.

 

Απάντηση: Το ψυχικό υπόβαθρο

απέναντι σε ένα άνθρωπο ποέ δεν μπορείς να περιμένεις τι θα σε ερεθίσει ,είναι τόσες πολλές οι συνισταμένες που μπορείς να βρεις ερωτισμό στο στραβοκουμπωμένο πουκάμισο της ...

αλλά πέρα από τους ανθρώπους (όπου κάθε φορά είναι όχι απλά υποκειμενικό αλλά μεταβλητό και κάθε φορά.. ) είναι και καταστάσεις που προκαλούν ερεθισμό/εθισμό

το latex το ανέφερα σαν παράδειγμα ,έχω μιλήσει με "vanilla" άτομα που τη βρίσκουν με μπαλάκια στο στόμα ,τυπάδες που τους αρέσει να είναι δεμένοι ,εκείνα τα ρημάδια τα γυναίκια πόδια ; όλα αυτά δεν τα αντιλαμβάνομαι σαν βοηθητικά μέσα αλλά σαν ξεχωριστές καταστάσεις ακούγετε αρκετά εγωϊστικό αλλά είναι κακό αυτό ;

 

Απάντηση: Το ψυχικό υπόβαθρο

Να δούμε πρώτα τι εννοούμε με τη λέξη «χώρος». Όπως το καταλαβαίνω εγώ, ρωτάς μάλλον για την αιτία, την αφορμή ή τις συγκυρίες που οδήγησαν κάποιο άτομο να γνωρίσει και να συμμετάσχει σε έναν «κόσμο» που αποτελείται από πληροφορίες, οπτικοακουστικά μέσα και διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες (δημόσιες και ιδιωτικές συζητήσεις και συναντήσεις) κ.α. σχετικά με ό,τι περιέχει το bdsm. Κοινώς, μιλάμε για το πότε κάποιος ήρθε σε επαφή με το ίδιο το bdsm, σαν ορισμό και σαν κοινωνικό πλαίσιο.

Για μένα ήταν καθαρά θέμα εσωτερικής αναζήτησης.
Από μικρή ηλικία, φαντασιωνόμουν έντονα καταστάσεις, στις οποίες εγώ ήμουν κάτω από την εξουσία ενός άλλου ατόμου, άντρα ή γυναίκας. Αυτό που με αναστάτωνε περισσότερο από όλα ήταν η επιβολή αυτής της εξουσίας από το άλλο άτομο, είτε με σωματικό, είτε με εγκεφαλικό τρόπο και η καταστολή οποιασδήποτε δικής μου αντίδρασης.
Μέχρι περίπου την ηλικία των 12, τα σενάρια αυτά τα ζούσα καθημερινά. Ξάπλωνα στο κρεβάτι μου και αντί να κοιμηθώ, έπλεκα για ώρες θεατρικά παιχνίδια στο μυαλό μου, συχνά βάζοντας και τους διαλόγους τους με εξωτερική ομιλία. Φυσικά υποδυόμουν όλους τους ρόλους, όχι μόνο αυτής με την οποία εγώ ταυτιζόμουν. Τα πρόσωπα, εκτός από μένα, δεν ήταν πραγματικά.

Οι φαντασιώσεις αυτές συχνά με οδηγούσαν σε σεξουαλικό ερεθισμό, τον οποίο εκτόνωνα με αυνανισμό από ηλικία κοντινή στα 7 (από όσο θυμάμαι). Δεν ήταν, όμως, πάντα συνδεδεμένες με αυτό και θα έλεγα, πως τις περισσότερες φορές βίωνα μία καθαρά ψυχική ηδονή.
Όσο μεγάλωνα, άρχισα να τις συνδέω περισσότερο με τον ερωτισμό και τη σχέση μου με το άλλο φύλο. Όλα θα είχαν μία φυσική ροή, αν δεν μεσολαβούσε η περίοδος του Γυμνασίου και του Λυκείου. Οι ιδιαίτεροι τρόποι συμπεριφοράς (συχνά προβληματικοί) των εφήβων με έκαναν να βιώσω ένα είδος απόρριψης από το άλλο φύλο, την οποία δεν μπορούσα να διαχειριστώ επαρκώς, λόγω της υπερβολικής ευαισθησίας μου. Όσο πιο πολύ το ένιωθα αυτό (και τονίζω το «ένιωθα», γιατί μπορεί να ήταν περισσότερο ιδέα μου, παρά πραγματικότητα), τόσο κλεινόμουν στον εαυτό μου και τόσο περισσότερο οι άλλοι γύρω μου με πλήγωναν. Αυτό που έκανα σαν άμυνα, ήταν να «παγώσω» τον ερωτισμό μου. Φυσικά, φαντασιωνόμουν, ερεθιζόμουν, έπαιζα με το σώμα μου, αλλά είχα κλείσει τα παραβάν.

Στα 20 μου (για πολλούς προχωρημένη ηλικία) έκανα την πρώτη μου ουσιαστική σχέση και σεξ με διείσδυση. Από τότε, η αυτοεκτίμησή μου ανέβαινε σταθερά. Για τα επόμενα πέντε χρόνια, είχα έναν αριθμό σχέσεων και εμπειριών, στις οποίες αυτό που έψαχνα πάντα ήταν η σεξουαλική επιβολή πάνω μου και η γενικότερη κυριαρχία. Βέβαια, αυτές τις επιθυμίες μου τις ξεκαθάριζα σιγά-σιγά και όχι γρήγορα και εύκολα, μέσα από τον πειραματισμό και την εσωτερική ανάλυση.

Στα 24 ξεκίνησα να μένω σε μια άλλη πόλη της Ευρώπης, όπου άρχισα να απελευθερώνομαι βήμα-βήμα από τις διάφορες αναστολές που είχα στο να γνωρίσω πραγματικά τον εαυτό μου. Έκανα μία σχέση που δεν κράτησε πολύ, η οποία λειτούργησε όμως σαν καταλύτης για τον ερωτικό μου αυτοπροσδιορισμό. Στην επαφή μου με αυτό το άτομο έβγαιναν στη επιφάνεια όλο και πιο έντονα οι επιθυμίες μου να αισθανθώ την επιβολή (τώρα πλέον ξεκάθαρα και με τη μορφή του σωματικού περιορισμού και του πόνου) και να αισθανθώ ότι ανήκω σε κάποιον άντρα που με εξουσιάζει. Ο συγκεκριμένος σύντροφος αποδείχθηκε πως δεν εξέπεμπε στο ίδιο μήκος κύματος. Ήταν απλά λίγο kinky. Ο χωρισμός μας σηματοδότησε την είσοδό μου στο χώρο που λέγαμε. Γνωρίζοντας πλέον πολλές από τις επιθυμίες μου και έχοντας μπορέσει να τις ντύσω με λέξεις, κατέφυγα στο αγαπημένο μου μέσο πληροφόρησης, το internet. Πολύ σύντομα βρήκα τα «πάντα». Η πνευματική έξταση που ένιωθα τον καιρό εκείνο δεν περιγράφεται. Κατάλαβα πως αυτός ο χώρος είναι για μένα. Από τότε και έπειτα, ούτε για μία στιγμή δεν αμφέβαλα για αυτό.

Σε αυτήν την ερώτηση δεν μπορώ να απαντήσω με βεβαιότητα. Πάρα πολλοί κοινωνιολόγοι και ψυχολόγοι υποστηρίζουν πως η ψυχοσύνθεση του ατόμου διαμορφώνεται ολοκληρωτικά μέχρι τα πέντε έτη. Δεν ξέρω αν συμβαίνει αυτό. Όμως είναι πιθανόν καταγραφές που έκανα τη βασική εκείνη περίοδο να δημιούργησαν μια ανεξίτηλη σύνδεση ερωτισμού (η ερωτικής ένωσης) και υποταγής, η οποία προκάλεσε και τις ανάλογες ανάγκες.

Στο οικογενειακό μου περιβάλλον δεν υπήρχε κάποια έντονη αυταρχική συμπεριφορά. Ήμουν αρκετά ανεξάρτητη (έως και απόμακρυσμένη) από τους γονείς μου και ζούσα στο δικό μου κόσμο. Για πέντε ολόκληρα χρόνια έζησα κάτω από το καθεστώς ενός υπέρμετρα ψυχαναγκαστικού συστήματος που είχα δημιουργήσει εγώ για μένα. Επειδή ίσως θα ήταν ακατάλληλο να το περιγράψω αναλυτικά στο παρόν νήμα, θα πω απλώς πως σχετιζόταν με επαναλήψεις κινήσεων και κάλυπτε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων μου με μεγάλη αυστηρότητα. Ήταν υπερβολικά βασανιστικό, αλλά τις φορές που είχα προσπαθήσει να απαλλαγώ απ’αυτό, η ανασφάλεια που ένιωθα ήταν ικανή να με κάνει να τρέξω πάλι μέσα του. Μετά από κάποια ηλικία, ήρθε η σταδιακή φθορά του και στη συνέχεια η εξάλειψή του γύρω στα 15.
Ανέφερα όλη αυτή την εμπειρία μου για να παρουσιάσω την πιθανότητα η ανάγκη μου να ανήκω και να κυριαρχούμαι από το σύντροφό μου να έχει προκύψει κατά ένα μέρος από την ουσιαστική απόσταση που είχα με τους γονείς μου, καθώς και από την έλλειψη διάθεσής τους να με μεγαλώσουν με σύστημα, μέδοθο και πειθαρχία.

 

Απάντηση: Το ψυχικό υπόβαθρο

Μια σαββατιάτικη τσάρκα σε κάτι μπουντρούμια παρέα με ένα μεθυσμένο (πιο πολύ από εμένα) Γλασκωβέζο.

Ή μπορεί να ήταν κάποια ευάλωτη κοριτσίστικη μορφή. Μόλις 16 και οι δυο μας, και κρυφά μάζευα τα μυστικά της παρατηρώντας το σφυγμό στο λαιμό της.

Ή μήπως ήταν εκείνη η ταινία με τη Μάργκο Χέμινγουεη που την έβλεπα στο εξοχικό του κολλητού μου, τρεις τη νύχτα, μέχρι που ξύπνησε και με προέτρεψε, "δεν τον κλείνεις τον καρκίνο να κοιμηθούμε;". Ακόμα σχολείο πηγαίναμε.

Κατά μια έννοια, τον καθοριστικότερο ρόλο τον έπαιξε ο παγκόσμιος ιστός, και η πρόσβαση σ'αυτόν από τα εργαστήρια της σχολής το 1993.

Μ'άλλα λόγια, ποιος ξέρει.

Αναρωτιέμαι, αν δεν είχε συμβεί τίποτα απ'όλα αυτά, θα ήμουν ο ίδιος;

 

Απάντηση: Το ψυχικό υπόβαθρο

hey αυτό με το λαιμό είναι δικό μου ... #@$%$ 5  

κάτι ανάλογο όταν κάποιοι ηλίθιοι και ναι τους ψηφίσατε (εγώ δεν είχα δικαίωμα τότε) αποφάσισαν τα online games σε μαγαζιά ότι είναι παράνομα ..! ε λοιπόν βρήκα άλλα παίγνια και εγώ ..  

ο ίδιος σίγουρα ,λίγο πιο φτωχός απλά  

 

Απάντηση: Το ψυχικό υπόβαθρο

Ο λόγος που δεν έκανα πιο συγκεκριμένες τις ερώτήσεις είναι, για να έχετε τη δυνατότητα να απαντήσετε σύμφωνα με τις προσωπικές σας απόψεις, χωρίς κάποια οριοθέτηση.