Τσόκλης για βιασμους

του ζωγραφου Κωστα Τσόκλη
«Πολλές φορές μιλάμε για βιασμούς. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο βιαστής είναι πιο κακός άνθρωπος από τη γυναίκα που βγάζει τα βυζιά της απέξω, που φοράει τη φούστα και φαίνεται η κιλότα της, εγώ νομίζω όπως τη βία τη ζητάει η ίδια, θέλει να τη βιάσουν. Δεν καταλαβαίνω γιατί η αστυνομία πιάνει τον άνθρωπο που τη βίασε και τον βάζει μέσα και δεν βάζει αυτή την ίδια που τον προκαλεί. Αφού η φύση τον σπρώχνει να το κάνει αυτό. Ποιος είναι αλήθεια ο πιο ζωντανός άνθρωπος; Ο γεροηλίθιος που κάθεται στο σπίτι του και δεν έχει κανένα ερωτισμό μέσα του ή εκείνος που, ρισκάροντας τη ζωή του - την ίδια την ελευθερία του - επιτίθεται σ’ ένα πλάσμα σεξουαλικό και θέλει να το φιλήσει, να το αγκαλιάσει, να το σφίξει; Μα γιατί, ποιος είναι ο πιο καλός; Και πώς η ζωή θα γινότανε πιο ενδιαφέρουσα; Με κείνους τους ανέραστους που δεν συγκινούνται μπροστά στο φαινόμενο ή με κείνους που το πάθος ξεχειλίζοντας, τους κάνει να επιτεθούν; Και δεν είναι ωραίο πράγμα στο κάτω-κάτω, η επίθεση, βρε παιδί μου. Να καταλάβεις αυτό το πράγμα που η φύση έπλασε προκλητικό, να το γευτείς, να το χαρείς»

Κώστας Τσόκλης

Συμφωνήστε, διαφωνήστε, βρίστε, σχολιάστε ελευθέρα  

 

Απάντηση: Τσόκλης για βιασμους

Κάπου το ξαναπήρε το μάτι μου εδώ στο φόρουμ αυτό. Μήπως στις "Ειδήσεις";

 

Re: Απάντηση: Τσόκλης για βιασμους

Δεν γνωρίζω , εγω αλλού το είδα  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Τσόκλης για βιασμους

Δεν αμφέβαλλα. Εννοώ πως αν έχει ξεκινήσει μία συζήτηση εκεί, θα μπορούσε να συνεχιστεί εδώ ή το αντίθετο.  

 

Απάντηση: Τσόκλης για βιασμους

Λίγα πράγματα από την δουλειά του μου άρεσαν κάπως και πολλά καθόλου. Κανένα δεν βρήκα ερωτικό ώστε να πω ότι σφίζει ασυγκράτητος και του ξεφεύγουν τέτοιες μπούρδες.
Ούτε καλλιτεχνικά υπήρξε προκλητικός ώστε να τον "καταλαβαίνω" ως έναν από αυτούς τους πρωτοπόρους που "καλώς" προκαλούν - μέτριος είναι σε όλα.
Και τώρα μου είναι αντιπαθής.

 

Η άποψή μου είναι ότι αν δει τον Τσόκλη στο δρόμο καμιά Μίστρες, να βαδίζει έτσι προκλητικά αγέρωχος, με τα μαλλάκια να ανεμίζουν, η επιτομή της διανόησης, και σύρει το χούφταλο σε κανένα στενάκι και το ξεκωλιάσει, να μην παραπονιέται μετά ότι του πονάει η σούφρα.

Πάθος είναι αυτό, τι να κάνουμε;

 

Επιστολή αναγνώστριας και απαντηση Κ. Τσόκλη

Προς Κώστα Τσόκλη

Πώς να σας προσφωνήσω αλήθεια;
Σεβαστέ; δεν πάει στο χέρι μου, παρά την ηλικία σας.
Αγαπητέ; Αυτό θα ήταν μεγάλο ψέμα.
Κύριε; Κι αυτό, φαίνεται να μην ταιριάζει όταν εμφανίζεστε ως υμνητής των βιαστών.
Καλλιτέχνη; Δέχομαι οι καλλιτέχνες να είναι ακραίοι και αιρετικοί μέσα από τα έργα τους, όχι δηλώνοντας πράγματα που ξεπερνούν την κοινή λογική και προκαλούν ακόμη και το κοινό ποινικό δίκαιο.
Παρότι μεγαλοφυΐες των Γραμμάτων και των Τεχνών υπήρξαν στην ιδιωτική τους ζωή εξαιρετικά διεστραμμένα μυαλά, ανώμαλοι ψυχισμοί και βίαιοι χαρακτήρες, δεν ξέρω άλλον, εκτός ίσως από τον Ρομάν Πολάνσκι, που να έπλεξε το εγκώμιο του βιαστή, προκαλώντας τις απανταχού βιασμένες γυναίκες.
Είμαι μία από αυτές κ.Τσόκλη. «Δεν έβγαλα τα βυζιά μου έξω», και με βίασε στο οικογενειακό μου περιβάλλον άνθρωπος «υπεράνω υποψίας», όπως συμβαίνει πολύ συχνά. Και εκτός από τον σωματικό και ψυχικό πόνο, είχα και αυτή την τεράστια ενοχή που εσείς ελαφρά τη καρδία αποδίδετε στα θύματα. Ευτυχώς που δεν με έκλεισαν και φυλακή, όπως προτείνετε και δεν άφησαν τον «παθιασμένο εραστή» να διδάξει τι εστί έρωτας και σε άλλες.
Ξέρω κι άλλες, πολλές, που έζησαν αυτή την ταπείνωση, την προσβολή, το μόνο έγκλημα που σε κάνει να ντρέπεσαι, περισσότερο από τον θύτη, που σε βάζει να απολογείσαι για το σώμα και την επιθυμία που μπορεί να προκαλεί.
Μιλάτε για την πρόκληση… Ναι, η πρόκληση, είναι μέρος του ερωτικού παιχνιδιού, μεταξύ γυναίκας και άνδρα, που το παίζουν σαν συνένοχοι, δεν δικαιολογεί σε καμιά περίπτωση ένα επιτιθέμενο με βία αρσενικό, που δεν ποθεί την γυναίκα, τη μισεί. Παιχνίδι και όχι εφιάλτης, όπως ο βιασμός.
Αυτό που μόλις σας έγραψα για να το καταλάβω και να το βάλω στη ζωή μου- ως θύμα βιασμού- έκανα πολύ κόπο και έτρεξαν πολλά δάκρυα για να μη συνεχίσω να μισώ όλους τους άνδρες, τον έρωτα, και τον ίδιο μου τον εαυτό.
Και τα κατάφερα, νομίζω. Προσπάθησα, εξαντλώντας τον ανθρωπισμό μου, να καταλάβω τι οδήγησε τον βιαστή μου για να μπορέσω να τον συγχωρήσω. Εκείνος ήταν άρρωστος και το παραδέχτηκε με μια συγνώμη, έστω και καθυστερημένη.
Εσείς διαφημίζετε τις απόψεις σας ως αναρχικές! Λυπάμαι, αλλά εκπροσωπείτε την πιο μισογύνικη, αναχρονιστική και επικίνδυνη άποψη. Και μου προκαλέσετε τέτοια ανατριχίλα, που δεν μπορώ να σας συγχωρήσω. Δεν μπήκατε και στον κόπο να ζητήσετε ούτε μια συγνώμη.
Κρίμα…

Κ.Μ

(Λυπάμαι που ακόμη δεν μπορώ να το πω επώνυμα. Με τέτοιες απόψεις που κυκλοφορούν, καταλαβαίνετε).»


Θα ήθελα μόνο να προσθέσω ότι πέραν της δικαιολογημένης οργής, όσοι βιάστηκαν να απειλήσουν τον Τσόκλη ότι θα του στείλουν κάποιους βιαστές για να καταλάβει, πέφτουν στο ίδιο ατόπημα: αθωώνουν τον βιαστή, αφού τον στέλνουν να «τιμωρήσει» κάποιον που προκάλεσε.


ΥΓ: Ακόμη χειρότερα, όσοι έβαλαν στο εδώλιο την κόρη του. Εκτιμώ την δουλειά της Μάγιας Τσόκλη (την οποία δεν γνωρίζω προσωπικά) και δεν δέχομαι τα περί «οικογενειακής ευθύνης», ούτε το ρητό που λέει ότι οι αμαρτίες γονέων πρέπει να παιδεύουν τα τέκνα. Αλίμονο αν ο καθένας βρισκόταν στη θέση να απολογηθεί για διάφορες πιθανές απίθανες τοποθετήσεις του πατέρα του, όποιος κι αν ήταν αυτός.




ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΩΣΤΑ ΤΣΟΚΛΗ

Αγαπητή μου κυρία Κ.Μ.

Μέσα στις τόσες ανακρίβειες και προχειρότητες που ακούστηκαν αυτές τις μέρες και που μόνο θλίψη και αηδία μου προκάλεσαν, το δικό σας μήνυμα ομολογώ πως τάραξε τη ψυχή μου. Λυπάμαι γιατί δεν με αγαπάτε. Ίσως, -λέω ίσως-, αν με γνωρίζατε προσωπικά να αλλάζατε γνώμη. Το ότι δεν με σέβεστε, δεν με απασχολεί, γιατί ποτέ δεν επεδίωξα τον σεβασμό, είχα άλλες προτεραιότητες.
Το ότι δεν με εκτιμάτε όμως, με στεναχωρεί και γι αυτό θα προσπαθήσω ακόμη, παρά την ηλικία μου, να σας πείσω με το έργο μου ότι αξίζω την εκτίμησή σας.

Φοβάμαι ότι έτυχε να πέσετε θύμα ανήθικων ανθρώπων για μια ακόμη φορά, γιατί εκτός από το τραυματικό γεγονός του βιασμού που μαρκάρισε τη ζωή σας, αφήνεστε τώρα να παρασυρθείτε από μια άλλου τύπου ανηθικότητα δίνοντας βάση σε λόγια ανεύθυνα και κακοήθη. Κατασκευές ανθρώπων που παραφράζουν, κομματιάζουν και παραπιούν το νόημα κάποιων πραγμάτων που είπα στην Ιταλία, 11 χρόνια πριν μιλώντας, -ίσως με υπερβολικά έντονο ύφος- για Τέχνη και όχι για Ηθική.
Μη ξεχνάτε ότι η Τέχνη πάντα υπερβάλλει. Εγώ, ποτέ δεν είπα ότι είμαι υπέρ των βιαστών, τους οποίους απεχθάνομαι όσο κάθε υγιής και πολιτισμένος άνθρωπος.
Είπα όμως, όπως θα έλεγε κάθε λογικός και πολιτισμένος άνθρωπος, ότι εκτός από το να καταδικάζω, οφείλω να γνωρίσω και να κρίνω τις συνθήκες και τους λόγους της σεξουαλικής επιθετικότητας.
Και δεν μιλούσα φυσικά για απεχθείς βιασμούς ανηλίκων ή σεμνών αθώων πλασμάτων τα οποία θα υπερασπιζόμουν αν χρειαζόταν με το ίδιο μου το αίμα, αλλά για την ερωτική έξαρση που προκαλεί ή που θα έπρεπε να προκαλεί η ομορφιά της γυναίκας όταν αυτή χρησιμοποιείται ή από φιλαρέσκεια ή από μόδα ή από μια κοινωνία που θέλει τη γυναίκα προκλητικό σκεύος ηδονής. Και αναρωτήθηκα τότε, αν δεν είναι πιο υγιής και παραγωγική μια αρρενωπότητα, έστω και αν εκφράζεται επιθετικά στη χειρότερή της περίπτωση, από την ερωτική αδράνεια και αδιαφορία πολλών πια ανδρών προς τη γυναίκα, αδιαφορία που προσβάλλει την ίδια τη Φύση, την ίδια την ομορφιά.
Δεν είχα την απάντηση, μόνο το ερώτημα έθεσα. Έλεγα ακόμη, αν θυμάμαι καλά ύστερα από τόσα χρόνια, ότι είναι ωραία να μπορείς να αγκαλιάσεις το αντικείμενο του πόθου σου, και εδώ, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι καθόλου δεν υποτιμώ τη διάθεση της γυναίκας να επιδεικνύει τα κάλλη της. Είναι η ευλογία του Θεού. Αντίθετα, της είμαι ευγνώμων γιατί έτσι αφυπνίζει τον ερωτισμό μας και ομορφαίνει τη ζωή. Όμως για να τη σεβαστώ σαν υπεύθυνο άνθρωπο, θα ήθελα, -αν συνειδητά προκαλεί με τη συμπεριφορά και την εμφάνισή της- να έχει το θάρρος, αν κάτι απρόβλεπτο της συμβεί, να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί. Αυτό αφορά, όσες γυναίκες θέλουν να τις αφορά.
Τέλος, σας ζητώ συγνώμη, αν τα λόγια που είχα πει πριν από 11 χρόνια στην Ιταλία, βρήκαν την ευρωστία και τον τρόπο να ταξιδέψουν στο χρόνο και στο χώρο και να φτάσουν σήμερα σε σας, αποκομμένα από το γενικό πλαίσιό τους και κατ’επέκταση, φυσικά, παρανοημένα και να ανασκαλέψουν τη ψυχή σας δυσάρεστα. Όμως και πάλι παρασύρομαι και αναρωτιέμαι μήπως αιτία και σπόρος δημιουργικός της ευαισθησίας που αποπνέει το μήνυμα σας που με συγκίνησε, δεν είναι ακριβώς αυτή η τραυματική σας εμπειρία. Αυτό το οδυνηρά ιερό διαμάντι της υπάρξεώς σας.

Έχω και εγώ στο σώμα μου και στη ψυχή μου πολλά τραύματα. Μα δεν τα φέρω σα βάρος, ούτε τα χρησιμοποιώ σαν άλλοθι. Αντίθετα προσπαθώ να τα μετατρέψω σε πηγές ομορφιάς και συγκίνησης για τους άλλους, για εσάς, που όπως λέτε δεν με αγαπάτε. Προσπαθήστε τουλάχιστον να με καταλάβετε και μην ξεχνάτε, παρακαλώ, ότι είμαι δημιουργός διψασμένος για έμπνευση, για αυτό, αν τα λόγια που είπα τότε σας προσέβαλαν, συγχωρέστε με.


Με όλη μου την εκτίμηση και τον σεβασμό,

Κώστας Τσόκλης

 

Νομίζω ότι ο Τσόκλης άρχισε να εκτοξεύει τις πέτρες που ζωγράφισε.
Μήπως θα ήταν καλύτερα να τον πάρουν με τις πέτρες που ζωγράφισε;  

 

Α εντάξει. Απαλλάσσεται λόγω βλακείας.

 

Απάντηση: Re: Τσόκλης για βιασμους

Τώρα για να δώσω και ένα δίκιο στον Τσόκλη για την ομορφιά που είπε:
Αλήθεια θα ήθελε καμιά να τον ξεκωλιάσει;  

 

Λες και ο τσοκλης ειπε κατι το οποιο η ταξη μου(εργατικη) λεει εδω και χρονια.Λεει και αλλα η ταξη μου οπως μπατσοι βαρατε-δασκαλε δωσε ξυλο-εξω οι ξενοι-κτλ-κτλ.Σιγα μη σοκαριστο απο τσοκλη και καθε τσοκλη.Πιο σοκαριστικος ειναι ο ανδριανοπουλος για μας αποτι ο καθε τσοκλης.Πλακα -πλακα ομως απορια μου ειναι γιατι τωρα τελαιυταια η ταξη του τσοκλη(Μεγαλοαστικη)αρχιζει να πιπιλιζει δικες μας θεωριες περι ζωης και αρετης.Αραγε σωθηκε ο πλανητης??Ελεος.Η ουσια ειναι μια...Πανε τσοκλη και ριξε εναν που... σε καμια που ντηνετε εξαλλα και μετα πες τις φιλοσοφιες σου στο δικαστηριο.Θελω να πω δηλαδη υπαρχουν ΝΟΜΟΙ,για τις αποριες του τσοκλη.