Το ξύπνημα

Απάντηση: Το ξύπνημα

έχεις φανταστεί προς πιά κατεύθηνση όμως μπορεί να προσωρήσει ; μπορεί να είναι και παραπάνω ...

 

Απάντηση: Το ξύπνημα

καλο Χαρη..συνεχισε..αναμενωμεν..

 

Απάντηση: Το ξύπνημα

Παρακάτω παρακάτω, ξέρω τι λέω   

---------- Post added at 20:49 ---------- Previous post was at 20:47 ----------

Ευχαριστώ φίλτατε  
Υπομονή και θα συνεχίσει  

 

Απάντηση: Το ξύπνημα

Ήρθε η ώρα για την συνέχεια.
Τα πραγματικά γεγονότα δεν έχουν καμία σχέση με την συνέχεια της ιστορίας όμως   (προς αποφυγήν παρεξηγήσεων)

Τίτλος: Τιμωρία και περισυλλογή

Ντριιιιν.
Το κινητό του Χ. άρχησε να χτυπάει σχηματίζοντας τον αριθμό της Ε. στην οθόνη. Αμέσως μετά ένας ακόμα ήχος έφτασε στα αυτιά του. Ήταν ο ήχος της καρδιάς του που ξεκίνησε να καλπάζει.
"Ψυχραιμία. Εσύ το ζήτησες", σκέφτηκε και προσπάθησε να ηρεμήσει πριν σηκώσει το κινητό.
Είχαν υποθεί αρκετά μέσω της διαδικτυακής επαφής που είχαν και είχε φτάσει η ώρα της γνωριμίας.
Το μέρος και η ώρα είχε κανονιστεί. Μια μπυρίτσα μετά την δουλειά στο χαλαρό, είχαν συμφωνήσει, όμως θα ήταν η πρώτη φορά που θα άκουγε ο ένας τον άλλον.
Ντριιιιν.
"Παρακαλώ;", απάντησε ο Χ. όπως συνηθίζει να λέει όταν απαντάει στο τηλέφωνο, και αμέσως σκέφτηκε "Τι παρακαλάς... Ξέρεις ποιός είναι... Φτου... Βλακεία".
"Γεια σου μικρέ μου", ακούστηκε μια χαρούμενη νεανική φωνή από την άλλη άκρη.
"Τι κάνετε ωραία μου κυρία;" κατάφερε να ξεστωμίσει φανερά επιρεασμένος από την έλλειψη ψυχραιμίας.
"Καλά είμαι μικρέ μου. Σε μισή ώρα στο μέρος που έχουμε πει ε;"
"Μα δουλεύω μέχρι τις 17:00 ωραία μου κυρία. Δεν θα προλάβω."
Δεν είχαν συμφωνήσει κάτι τέτοιο. Ο Χ., αν και κοντά στο σημείο συνάντησης, ήξερε ότι είχε περιθώριο μισής ώρας μετά το τέλος της δουλειάς για να φτάσει. Είχανε πει στις 17:30. Και η ώρα ήταν 16:45.
"Ξεκίνα λοιπόν. Δεν θα ήθελες να με στήσεις έτσι δεν είναι;", απάντησε χαρούμενα η Ε. και έκλεισε το τηλέφωνο χωρίς να αφήσει περιθώρια αντίδρασης.
Η ώρα 16:58.
"Και νωρίς έφτασα", σκέφτηκε ικανοποιημένος ο Χ.
Κατά έναν παράξενο τρόπο δεν συνάντησε την παραμικρή κίνηση και βρήκε να παρκάρει αμέσως, λες και το σύμπαν είχε συνομοτήσει υπερ του εκείνη την ημέρα.
Μετά από λίγο κοίταξε το ρολόι στο κινητό του.
Η ώρα 17:12.
Η καρδιά του άρχησε πάλι να καλπάζει και τα πλακάκια στο πεζοδρόμιο να βαριανασαίνουν από την συνεχή κίνηση πάνω κάτω.
Ακόμα ένα τέταρτο πέρασε και η Ε. δεν είχε κάνει την εμφάνισή της.
"Μάλλον θα ψάχνει να παρκάρει αν ήρθε με αυτοκίνητο", "Μπορεί να άργησε το λεωφορείο" ήταν κάποιες από τις σκέψεις που περνούσαν από το μυαλό του Χ.
Η ώρα 18:00. Κόσμος πάει κι έρχεται. Λεωφορεία και αυτοκίνητα επίσης. Εκείνη όμως πουθενά.
Η Ε. μέσα από την διαδικτυακή τους επαφή, είχε αφήσει να εννοηθεί ότι της αρέσουν τα παιχνίδια και απαιτεί ολοκληρωτική αφοσίωση.
"Μήπως περνάω κάποιο τεστ;", ήταν η φυσιολογική σκέψη του Χ. που βασάνιζε το μυαλό του όσο έβλεπε την ώρα να περνάει.
Ντριιιιν.
Ο αριθμός της Ε. είχε εμφανιστεί στην οθόνη του κινητού.
"Έχω φτάσει, σας περιμένω.", είπε ο Χ.
"Και γιατί δεν έρχεσαι μέσα μικρέ μου;"
Η απάντηση τον άφησε άγαλμα.
Ο Χ. κατάφερε να κάνει αυτό που ήθελε να αποφύγει εξ αρχής. Εκείνη ήταν ήδη εκεί και τον περίμενε. Την έστισε. Χωρίς σοβαρό λόγο.
Διάφορα υβριστικά επίθετα πέρναγαν από το μυαλό του προσπαθώντας να χαρακτηρίσουν την απερισκεψία του, αλλά τα πόδια του ήδη τον οδηγούσαν κοντά της δίχως να χάσει άλλο χρόνο.
"Συγγνώμη για το στήσιμο ωραία μου κυρία", απολογήθηκε ο Χ.
"Μην ανησυχείς μικρέ μου, θα τιμωρηθείς ανάλογα", αποκρίθηκε η Ε. και ένα πονηρό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλια της.
"Και τι γλυκιά τιμωρία που θα είναι", σκέφτηκε ο Χ. αντικρίζοντας την εντυπωσιακή γυναίκα που έβλεπε μπροστά του, όμως δεν τόλμησε να το ξεστομίσει.
"Λοιπόν, τι νέα μικρέ μου;", ρώτησε η Ε. και κάθισε απέναντι από τον Χ. βάζοντας σταυροπόδι τα υπέροχα πόδια της.
Ο Χ. της είχε εκμυστηρευθεί το φετίχ του για τα γυναικεία πόδια και η Ε. ήταν γυναίκα που ήξερε να εκμεταλλεύεται προς όφελός της τις αδυναμίες των άλλων.
Κατά την διάρκεια της συζήτησης που είχαν, ο Χ. προσπαθούσε να κρύβει την αδυναμία που είχε για τα γυναικεία πόδια και απέφευγε να κοιτάξει τα υπέροχα πόδια της Ε.
Ή νόμιζε ότι απέφευγε. Το πονηρό χαμόγελο της Ε. μαρτυρούσε την πραγματικότητα.
Είχε φτάσει η ώρα που θα έβαζε ένα κομμάτι τυρί στην φάκα που θα παγίδευε το πεινασμένο ποντικάκι.
"Σου αρέσουν τα πόδια μου μικρέ μου;", ήταν η ξαφνική και ευθεία ερώτηση της Ε.
Οι ρυθμοί της καρδιάς του Χ. ανέβηκαν.
"Πάρα πολύ ωραία μου κυρία", αποκρίθηκε ο Χ. χαμογελώντας κάπως αμήχανα συνειδητοποιώντας ότι δεν είχε καταφέρει να κρυφτεί ικανοποιητικά.
"Και είμαι σίγουρη πως θα ήθελες να τα γλείψεις, έτσι δεν είναι μικρέ μου;", συνέχισε η Ε. σπρώχνοντας την φάκα πιο κοντά στην φωλιά του ποντικιού.
Πλέον οι ρυθμοί της καρδιάς του Χ. έσπαγαν κάθε κοντέρ.
"Και όχι μόνο τα πόδια σας, ωραία μου κυρία", απάντησε αυθόρμητα ο Χ. που έτρεχε να πέσει στην παγίδα μη μπορώντας να αντισταθεί στην μυρωδιά του τυριού.
"Τι κρίμα. Έχασες την ευκαιρία σου από την στιγμή που άργησες", ήταν η κοφτή αποστομωτική απάντηση που βγήκε από τα χείλη της Ε.
Σιωπή...
Αμηχανία...
Οι επόμενες μέρες ήταν δύσκολες για τον Χ.
Το μυαλό του συνέχεια στριφογύριζε στα γεγονότα εκείνης της ημέρας.
Ο εσωτερικός πόλεμος μεταξύ του "Την απογοήτευσα." και του "Γιατί άφησα να μου συμβεί αυτό; Εγώ έπρεπε να έχω το πάνω χέρι." είχε ξεκινήσει και ήταν αμφίρροπος.
Ποια πλευρά θα κέρδιζε;
Ή μήπως θα επερχόταν συνθήκη μεταξύ των δυο πλευρών;
Το μέλλον θα δείξει...

 

Απάντηση: Το ξύπνημα

χα !

 

Απάντηση: Το ξύπνημα

Τι θέλει να πει ο ποιητής;  

 

Απάντηση: Το ξύπνημα

Σιγά ρε harri μην μας το παίξεις και Σταυρόπουλος τώρα:tongue2:
Άντε συνέχαε  

 

Απάντηση: Το ξύπνημα

Έχω το όνομα αλλά δεν έχω την χάρη  

Όσο για την συνέχεια...
- Σπεύδε βραδέως.
- Όποιος βιάζετε σκοντάφτει.
- Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι.
 

 

Απάντηση: Το ξύπνημα

Βρε ,το γοργών και χάριν( αυτό μετέφρασε το όπως θες ) έχει  

 

Απάντηση: Το ξύπνημα

Μπα;  
Αν είναι έτσι εσύ πως και δεν έχεις διαλέξει ακόμα μεταξύ Storm και lizard;
Επειδή δεν σε λένε Χάρη;
Να σε ξαναβαφτίσουμε αν είναι έτσι  

 

Απάντηση: Το ξύπνημα

Όσον αφορά τα συναισθηματικά μας ισχύει το ‘’ πάω αργά γιατί βιάζομαι ‘’ 
Σε όλα τα υπόλοιπα κολάι το ‘’ τρεχάτε ποδαράκια μου να μην σας χέσει ο κώλος μου ‘’   

 

Απάντηση: Το ξύπνημα

 
Κι εδώ συναισθηματικά αφορά.
Θα περιμένεις .-