Ο σκλάβος

Απάντηση: Ο σκλάβος

Δεν ξέρω τι νιώθει το υ που κάνει το τραπεζάκι δεν είναι του γούστου μου αυτά. Όσον αφορά το υποπόδιο, το δοκιμάζω κατά καιρούς -σαν άσκηση ταπείνωσης- αλλά ως εκεί.

Έχω διαφορετική φιλοσοφία σε σχέση με την αντιμετώπιση της υ, η ταπείνωση είναι εργαλείο και όχι αυτοσκοπός. Δεν ψηλώνεις πατώντας πάνω στην υ όπως δεν ψηλώνεις ανεβαίνοντας πάνω μια σε καρέκλα. Μπορεί να βλέπεις τον κόσμο από πιο ψηλά αλλά τελικά το μπόι σου δεν αλλάζει. Αν είσαι κοντός θα παραμείνεις κοντός.

But that's just me και στην τελική δεν κάνουν όλοι για όλους.

 

Απάντηση: Ο σκλάβος

Το ένα δεν αναιρεί το άλλο! Ικανή αλλά όχι αναγκαία συνθήκη... Δεν μπορώ να καταλάβω που αντιλαμβάνεσαι τη διαφωνία πραγματικά!

 

Απάντηση: Ο σκλάβος

Δεν λέμε το ίδιο πράγμα. Εσύ συμφώνησες απόλυτα με τον Perri με του οποίου τη θέση διαφωνώ οριζοντίως/καθέτως/πλαγίως και προς οποιαδήποτε κατεύθυνση του 11διάστατου -κατά τας φυσικάς γραφάς- σύμπαντός μας.

Ούτε ικανή συνθήκη είναι ούτε αναγκαία. Ανεβαίνοντας στην καρέκλα δεν ρίχνεις μπόι, απλά βλέπεις τον κόσμο από λίγο πιο ψηλά  

 

Απάντηση: Ο σκλάβος

Ως προς τον τροπο χρησης της λεξης αντικειμενο εννοω...

 

Απάντηση: Ο σκλάβος

Τότε πιάσε κόκκινο. Εσύ δηλαδή γιατί εγώ έχω μια ελαφρά αλλεργία  

 

Απάντηση: Ο σκλάβος

Κάτι ακόμα... Όσους Masters σέβομαι από αυτούς που γνωρίζω, μπορεί να φέρονται στο υ τους ως αντικείμενο λίαν συχνα αλλά μέσα τους είναι ότι πολυτιμότερο έχουν! Σε αντίθεση με πολλούς άλλους και άλλων στάτους που σέβονται λεκτικά το υ σαν οποιαδήποτε γκόμενα μ[πορεί να είχαν και στην ουσία μπορεί να την χρησιμοποιούν μόνο για να ξεκαυλώσουν....αυτοί για μένα της φέρονται όντως σαν αντικείμενο και τίποτε άλλο...

 

Απάντηση: Ο σκλάβος

Όπως έγραψα και σε προηγούμενο μήνυμα δεν κάνουν όλοι για όλους.

 

Απάντηση: Ο σκλάβος

Το λύσαμε κι αυτο....ουφφφφ  

 

Απάντηση: Ο σκλάβος

Τι, δε θα παίξουμε ξύλο;;;;;;;;;;;;  

Unfair!  

 

Απάντηση: Ο σκλάβος

Προκαλείς την τύχη σου! χαχαχαχα ειμαι πολυ mighty! 

 

Απάντηση: Ο σκλάβος

Feisty! I like!

 

Απάντηση: Ο σκλάβος

Γιατί πολλές δηλώνουν Κ αλλά θεωρούν τον σ. κατώτερο.
Επειδή δεν είναι αλλά δηλώνουν.
Κατηγορίες υπάρχουν πολλές. Από κοριτσάκια που απολαμβάνουν την αίσθηση εξουσίας, αλλά περιφρονούν αυτούς που τους την προσφέρουν, από γυναίκες make me υποτακτικές που θεωρούν πως γίνονται πιο αξιόλογες και πρόκληση για τους Κ αν δηλώσουν Κυρίαρχες και ένα σωρό άλλες κατηγορίες.
Οι πραγματικές Αφέντρες και ομολογώ πως στα χρόνια ενασχόλησης μου με τον χώρο έχω γνωρίσει μονάδες μετρημένες στα δάκτυλα ενός χεριού, ερωτεύονται υποτακτικούς κι εκτιμούν υποτακτικούς.
Εδώ θα πω, πως και οι σκλάβοι άντρες που έχω γνωρίσει, μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Οι πλείστοι είναι φετιχιστές ή φαντασιώνονται τη σκλαβιά για να έχουν ένα καλό οργασμό. Άμα η πραγματικότητα τους κτυπήσει την πόρτα, τότε λακίζουν.

Η μόνη μου ένσταση είναι φιλολογική μάλλον και βρίσκεται στην έννοια που εγώ προσδίδω στην υποταγή.
Θεωρώ πως δεν μπορούμε να μιλάμε για υποταγή στους bottom ή στους υποτακτικούς.
Μιλάμε για υπακοή.
Υποταγή μπορεί να είναι μόνο άνευ όρων και χρονικών πλαισίων, Υποταγή σημαίνει απόλυτη παράδοση.
Αν η "παράδοση" δεν είναι απόλυτη, γίνεται με όρους οποιασδήποτε μορφής, τότε είναι υπακοή.

Η Ninevi το έθεσε σωστά πιστεύω:
"Δεν δίνει κανένα έτοιμο γόητρο και κύρος η ταμπελίτσα του slave ή του Master."
Η σκλαβιά είναι απλά ένα άλλο μονοπάτι.
Ο σκλάβος αν πραγματικά είναι σκλάβος, δεν μπορεί να ζήσει αλλιώς.
Όχι με την έννοια της ανικανότητας, αλλά με την έννοια των υποχωρήσεων και των θυσιων και της σκλήρής δουλειάς που είναι διατεθειμένος να κάνει για να ανήκει.
Αν μπορεί να ολοκληρωθεί αλλιώς, τότε είναι υποτακτικός ή μπόττομ.
Και ειλικρινά προσωπικά αν μπορούσα να πατήσω ένα κουμπί και να πάψω να είμαι σκλάβα, θα το πατούσα χωρίς 2η σκέψη.
Όχι γιατί δεν αγαπώ αυτό που είμαι, όχι γιατί δεν είμαι περήφανη γι αυτο που γίνομαι, αλλά γιατί η ζωή είναι από μόνη της δύσκολη κι αν δεν χρειαζόταν να δυσκολευτώ και τόσο πολύ και στην προσωπική μου ζωή, αν μπορούσα να λειτουργήσω με περισσότερους από έναν τρόπους, δεν θα ήταν πιστεύω κακό.

Δεν είναι ο σκλάβος το ανώτατο επίπεδο του υποτακτικού με την έννοια του ανώτερου.
Δεν είναι χειρότερος ο μπότομ από τον υποτακτικό και δεν είναι χειρότερος από τον σκλάβο.
Είναι απλά άτομα με διαφορετικές ψυχοσυνθέσεις και ανάγκες.
Απλά ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ.
Το σημαντικότερο και η πραγματική μαγκιά, είναι να έχει κάποιος την απαραίτητη αυτογνωσία να ανακαλύψει ποιος πραγματικά είναι και ποιες οι πραγματικές του ανάγκες και με ποιους τρόπους να τις καλύψει.
(Γι αυτό βρίσκω αδικαιολόγητη την όποια έπαρση και την προσπάθεια υποτίμησης οποιουδήποτε στάτους με την έννοια και καλά εγώ τρώω 1000 βουρδουλιές ή είμαι στη διάθεση του κάθε στιγμή κι αυτό με κάνει καλύτερο.)

Ψήφισα "κάτι άλλο" επειδή θεωρώ πως ο ρόλος μου ως σκλάβα είναι να είμαι πέρα από υποταγμένη και σύντροφος και συνοδοιπόρος, και φίλη και ερωμένη και μητρική ενίοτε και όλα όσα μπορώ να είμαι.