Η Ανάκριση

Απάντηση: Η Ανάκριση

Seduction,

μεχρι εδω καλα (ή ασχημα, οπως το δει κανεις).

Πιστευω ομως οτι δεν ειμαι η μονη που περιμενει τη συνεχεια.

Θα μας την πειτε;

cassie

 

Απάντηση: Η Ανάκριση

Eυχαριστώ και πάλι τις κυρίες για τα σχόλια τους.

 ​

Ολο το πρόσωπο της σφίχτηκε, ο πόνος δεν ήταν μεγάλος, αλλά στο μυαλό της εισερχόταν με εντελώς ξένο και πρωτόγνωρο τρόπο. Η σύγχυση και η πίεση που ένιωθε ήταν μη διαχειρίσιμες.

Επανέλαβα ακόμα μια φορά. Η πίεση στο δικέφαλο γαστροκνήμιο έγινε slide και έφτασε αργά μέχρι τον αχίλλειο τένοντα της. Είχα γίνει λίγο “κακός”, αλλά είχα διακόψει το trio και επέστρεψα στο solo.

Mezzo-forte. Aν πίεζα λίγο περισσότερο ο εγκέφαλος της θα το εκλάμβανε ως Fortissimo και θα έσπαγε, αλλά διάολε όχι. Ήθελα να τη χαρώ κι άλλο.

“Μπορώ να σπάσω σωματικά κάποιον που δεν είναι εκπαιδευμένος ή φανατικός, στο πρώτο λεπτό, αλλά είμαι απόλυτα συνειδητοποιημένος οπαδός της άποψης, ότι το BDSM είναι ένα puzzle από ερωτισμό και ηδονές και ποτέ από κακοποίηση. Ένα ετερόκλητο παζλ κάβλας που πρέπει να δένει αρμονικά με το ζητούμενο και το αποτέλεσμα…”

Το ξεφωνητό της διέκοψε τη σκέψη μου. Το ηθικό της είχε εξαντληθεί. Επρεπε να της το ανεβάσω.
Ο ιδανικότερος τρόπος για να το κάνω χωρίς να βγει από το mood, ήταν να την νευριάσω.

Πλησίασα το κεφάλι της, την άρπαξα από τα μαλλιά και την έφτυσα στο πρόσωπο. Τη χαστούκισα 2 φορές. Με πολύ γρήγορη κίνηση και από γωνία που μπορούσε να το δει καθαρά να έρχεται, αλλά με χαμηλή ένταση πρόσκρουσης στο δέρμα της. Να φοβηθεί αλλά να μη πονέσει. Να νιώσει δυνατή. Την έφτυσα πάλι και την έπιασα από το λαιμό.

Άρχιζα να τη βρίζω και να της λέω διάφορες μαλακίες δήθεν ταπείνωσης. Νόμιζε ότι την έπνιγα, αλλά ο αντίχειρας μου πίεζε από την μία, ενώ το μέσο δάχτυλο μέτραγε τον καρωτιδικό παλμό της από την άλλη.

23 χτύποι στα 10 δευτερόλεπτα. Χ 6 = 138. Περίπου στο 70% του επιθυμητού. Μια χαρά επανήλθε.

Της κάνω ελαφρύ μασάζ στα χέρια της και της δίνω το κλειδί να λύσει τις χειροπέδες. Σε άλλη φάση θα είχα ενεργοποιήσει το μπουτόν της διπλής ασφάλειας, αλλά όχι τώρα. Ήθελα να περάσει λίγη ακόμα ώρα χωρίς πρεσάρισμα.

Της έπιασα τα πόδια, ελαφριά διάταση, αργή κίνηση και χαλαρό μασάζ. Το μούδιασμα από την ακινησία μπορεί να προκαλούσε κράμπα τώρα που θα την σήκωνα.

Άφησε τις χειροπέδες να πέσουν κάτω, γύρισε προς το μέρος μου και με ρώτησε

-Πόση ώρα ακόμη; Στο βλέμμα της είδα την πιθανότητα ότι τελικά μπορεί να μην έσπαγε.

Ωραία. Ακόμα ένα δόλωμα το δάγκωσε λαίμαργα.

Η απάντηση μου ήταν ένα χαστούκι στο πρόσωπο της. Την σήκωσα από τα μαλλιά και την έκανα δύο γρήγορους γύρους από τον πάγκο. Νόμιζε ότι είναι και αυτό παιχνίδι ταπείνωσης, αλλά ήθελα να αιματώσω τους μυς της.

Την πέταξα στον πάγκο με το στήθος της σε μένα. Επιασα τους αντίχειρες της και της πέρασα τη thump cuff. Σφιχτά. Είχε λεπτά δάχτυλα και οι αρθρώσεις της μπορεί να της επέτρεπαν να γλιστρήσει. Αυτές όμως ήταν pro και η αυλακοειδής χάραξη στο εσωτερικό τους θα καθιστούσε τη διαφυγή επώδυνη.

Όταν της πέρναγα ανάμεσα τους ένα σχοινί και τραβούσα πίσω τα χέρια της, άκουσα τη φωνή της

Δεν θα μου πάρεις το μυστικό. Το είπε σχεδόν με βεβαιότητα.

Χαμογέλασα. Eιναι περίεργα, αλλά ωραία, αυτά τα παιχνίδια που κάνει το μυαλό. Μόλις είχε αποβάλει το «ποτέ» από την πρόταση της

Σταθεροποίησα το σχοινί στη βάση του πάγκου και πήγα στην άλλη πλευρά. Της έδεσα τα πόδια με πανί, ελάχιστα πιο ψηλά από τα γόνατα της.

Πλησίασα τη σακούλα.

Κοίταξα τα μανταλάκια. Κίτρινα, πράσινα, κόκκινα και μπλε. Ας δούμε τι ξέρει

Πήρα 2 από κάθε χρώμα και πήγα κοντά της.

Της τα έδειξα.

-Μονο 8;

Είναι πολλά για σένα

-Τι λες; Θα αντέξω όσα έχεις στη σακούλα για 20 λεπτά

Θα χρησιμοποιήσω μόνο 4. Δεν θα αντέξεις πάνω από 2 λεπτά

-Χαχαχα, Εχεις πλάκα.

Ομορφα. Είχε επανέλθει αρκετά.

Διάλεξε 4. 2 από κάθε χρώμα.

-Τι;

Τη χαστούκισα.

Δεν παίζουμε εδώ πουτάνα. Διάλεξε 4. 2 από κάθε χρώμα.

-Τα μπλέ και τα κόκκινα… Τι σημασία έχει το χρώμα;

"Ακόμα ένας του χώρου που δεν το ξέρει! Ακόμα μια νοικοκυρά που το αγνοεί!
Δεν θα αντέξει με τα μπλέ ούτε 1 λεπτό!" Πήρα δύο πράσινα και δυο κόκκινα

Άφησα τα άλλα πάνω στη κοιλιά της.

Εσκυψα και έγλυψα για λίγο τις ρόγες της, Τις έπαιξα με τη γλώσσα μου. Ενιωσα την επιθυμία της να τις δαγκώσω. Δεν το έκανα.

Έβαλα από ένα πράσινο μανταλάκι οριζόντια στις ρόγες της και πήγα στο κινητό μου. Το έβαλα στο χρονόμετρο και το ρύθμισα στα 2 λεπτά. Της έδειξα την οθόνη και πάτησα το πλήκτρο. Το άφησα δίπλα στο αυτί της να χρονομετρά αντίστροφα.

Ξεκούμπωσα τη ζώνη μου και το παντελόνι μου, τον έβγαλα έξω και πιάνοντας την από τα μαλλιά, της τον έχωσα βαθειά στο στόμα. Το άνοιξε αδιαμαρτύρητα. Της επέτρεψα να τον γλύψει για λίγο και μετά άρχισα να της το γαμάω. Εντονα, γρήγορα, δυνατά… Τον πίεσα βαθειά και έμεινα μέσα της.

Μέτρησα αντίστροφα

5
..

4
..

3
..

Αρχισε να πνίγεται. Εκανε προσπάθεια να τραβηχτεί αλλά δεν την άφησα. Πίεσα περισσότερο.

2
..

1

Βγήκα και ενώ έβρισκε την αναπνοή της, τοποθέτησα τα κόκκινα μανταλάκια κάθετα πάνω στη κεφαλή των άλλων. Πολλαπλασιασμός της ασκούμενης πίεσης. Θα το μάθαινε σε 1… 2… 3…. Τώρα

-Τι έκανες; Tι έκανες; Είναι αδύνατον να πονάω τόσο με 4 κωλομανταλάκια

-Βγάλτα μου. Δεν το αντέχω άλλο. Βγάλτα μου

Σήκωσα το κινητό μου και της το έδειξα

(Ηταν η ώρα για ένα ακόμα περισπασμό.)

Το πρόσωπο μου σκοτείνιασε

Αχρηστη πουτάνα. 1:25 και το μισό λεπτό ήσουν μόνο με δύο. Tι στο σκατοδιάολο ήρθες εδώ; Για να μου φας το χρόνο;

Τα μάτια της άρχισαν να βουρκώνουν

Eκανε μια προσπάθεια να αντέξει. Μάταια

-Σε παρακαλώ, δεν το αντέχω

Έβγαλα τα μανταλάκια. Την κοίταξα στα μάτια. Κατέβασε το βλέμμα της αμέσως.

-Φοβάμαι την τιμωρία, ψιθύρισε

Βούλωσε το ανίκανη

Πήγα στη σακούλα. Εβγαλα μια τεράστια σφήνα. Δεν με είχε προδώσει ποτέ «ο Γίγας» Πίσω της τοποθέτησα μια λεπτή με τρόπο που δεν φαινόταν.

Της την έδειξα

Φόβος

-Mη το κάνεις. Θα με σχίσει. Δεν θα το αντέξω

Ούτε φαντάζεσαι πόσο καριόλα είσαι. Τώρα θα το μάθεις της απάντησα άγρια.

Τρόμος

Σήκωσα τα πόδια της. Κλειστά όπως ήταν από το δέσιμο, δεν έβλεπε το χέρι μου. Εβγαλα τη σφήνα που ήταν για ώρα μέσα της

Πόνεσε

Την έφτυσα και την ώθησα ξανά. Της γάμησα τον κώλο για λίγο. Άλλη μια φορά. Την έβγαλα. Αφησα τον γίγαντα στον πάγκο και έχωσα τη λεπτή σφήνα βίαια.

Πήγε να φωνάξει, αλλά δεν ένιωσε πόνο. Το μυαλό της άρχισε να καταρρέει. Πάλι.

-Τι μου έχεις κάνει; Τι μου έχεις κάνει;

Συνεχίζεται…

 

Απάντηση: Η Ανάκριση

Γιά ξυπνήστε παρακαλώ γιατί περιμένουμε..........

 

Απάντηση: Η Ανάκριση

    

 

Απάντηση: Η Ανάκριση

Εντυπωσιακά καλο μέχρι τώρα...

οι εναλλαγές στα συναισθήματά της είναι εκπληκτικές (σύγχιση - ηδονή - επαναφορά και το ανάποδο) ... χμμμ απόλαυση !!!!  

Κύριε "πρέσβη" μας κακομαθαίνετε!!!!

γιατί μας βασανίζετε ομαδικός?? ..περιμένουμε να δούμε την συνέχεια...!!! 

 

Απάντηση: Η Ανάκριση

ανυπομονουμε για τη συνεχεια..!

 

Απάντηση: Η Ανάκριση

 ​

Την κοίταξα. Το ύφος μου μαλάκωσε…

Αλλαγή “μουσικής” και ταξίδι με jazz. Αυτοσχεδιασμός και επινόηση που θα την αιφνιδίαζε. Την ήθελα να μη μπορεί να ταυτιστεί με τα όσα συνέβαιναν. Η απόλυτη σύγχυση, ξανά και ξανά και ξανά…

Μου άρεσε η μικρή. Και είχα σκοπό να την γευτώ

Εβγαλα τη σφήνα από τον κώλο της και σήκωσα στιγμιαία τον «γίγαντα».

Λερώθηκες τσούλα. (Ελεγα ψέματα)

Τον πέταξα μακριά με ένα μορφασμό αηδίας

Ντράπηκε

Ωραία. Κατευθύνθηκα στη σακούλα. Καθυστέρησα επίτηδες

Επρεπε να είχε χρόνο να επεξεργασθεί, γιατί δεν πόνεσε με τόσο τεράστια σφήνα.

Πήρα το cane στο χέρι μου

Επανήλθε μόλις το είδε

-Μου αρέσει αυτός ο πόνος, αλλά το cane σου είναι λεπτό.

Χαμογέλασα

Την πλησίασα και τις έριξα μερικές οριζόντιες στο πάνω μέρος του στήθους της. Ο μείζων θωρακικός μύς, είναι συνηθισμένη πρακτική, αλλά για άλλο λόγο βρισκόμασταν εδώ...

Κάβλωσε

Σταμάτησα

Δεν είμαστε εδώ για να καβλώσεις

-Δεν θα σου το πω

Σου αρέσει ο πόνος καριόλα. Θα σε πάω εκεί λοιπόν. Αλλά από άλλο δρόμο

Φόβος

Ελυσα τα πόδια της και σταθεροποίησα τους αστραγάλους στα πλάγια μέρη του πάγκου. Με πανί φυσικά. Ποτέ με σχοινί σε αυτή τη στάση. Θα τρανταζόταν από τον πόνο. Υπήρχε κίνδυνος να τραυματίσει το έσω σφυρό. Δημιουργία «μαξιλαριού» και τύλιγμα για να σταθεροποιηθεί, μετά δέσιμο και ακινησία.

Στάθηκα όρθιος μπροστά στα λυγισμένα πόδια της.
Ωρα για να της δείξω τον άλλο δρόμο.

"Μuscle vibration". Aσύληπτο ραντεβού με τους υποδοχείς του πόνου. Ο εγγέφαλος της πάλι σε αλαλούμ. Σε πλήρες αλαλούμ

Λίγα χαστούκια στον τετρακέφαλο να ζωντανέψουν οι μυς και οριζόντια επαφή του cane στον ορθό μηριαίο. Παλμική κίνηση πάνω του με ελάχιστη πίεση σε βάθος.

Ξεφώνισμα. Ο άγνωστος πόνος φοβίζει πάντα.

Επανάληψη και μετά στον έσω πλατύ. Μικρότερη πίεση εδώ, αλλά τα ίδια αποτελέσματα. Επανάληψη

Κραυγή.

Την κοιτάζω. Δεν σου φτάνουν οι ενδορφίνες πουτάνα. Θέλω να πονέσεις και θα πονέσεις.

Τρόμος

Της κόβω το πανί, ελευθερώνοντας τα πόδια της και το σχοινί που κρατούσε τα χέρια της πίσω.
Τη σηκώνω και της απασφαλίζω τη thump cuff

-Φοβάμαι την τιμωρία, ψιθυρίζει ξανά

Ωρα να την περάσω σε ένα συνδυασμό φόβου και διέγερσης.

"][Mp3]http://www.fileden.com/files/2010/9/8/2964656/Struggle_For_Pleasure.mp3[/Mp3]

Της ανοίγω λίγο τα πόδια και της φέρνω τα χέρια στη πρόταση. Βάζω πάνω στους πήχεις της το cane

Μην τολμήσεις να σου πέσει σκύλα

-Μάλιστα

Βγάζω τη ζώνη μου και τη κρεμάω στην ωμοπλάτη της. Στέκομαι δίπλα της με το πόδι ανάμεσα στα δικά της και αρχίζω να παίζω με το μουνί της. Είναι μούσκεμα

Το πρώτο χαστούκι μου στο μεγάλο γλουτό της, έπεσε ταυτόχρονα με την βίαιη εισχώρηση 3 δάχτυλών μου μέσα της. Συνέχισα για αρκετή ώρα να της σχίζω το μουνί και να της κοκκινίζω τα κωλομέρια. Slide καθοδικών και ανοδικών 45 μοιρών, snup, thrust, let it die. Oλες οι τεχνικές χόρευαν ξέφρενα στον κώλο της, ενώ την ξέσχιζα με 4 δάχτυλα. Ολο πιο δυνατά, όλο και πιο γρήγορα. Ασταμάτητα

Τα πόδια της έτρεμαν από κάβλα. Αρχισε να χύνει. Πολύ.

Βγήκα ξαφνικά από μέσα της

Οταν οι ματιές μας συναντήθηκαν, την έφτυσα στο πρόσωπο.

Ντροπή, αμηχανία...

Δεν την ήθελα σε τέτοιο mood κάβλας τώρα. Είχε έρθει η στιγμή να τη σπάσω

Πήρα τη ζώνη μου από τον ώμο της. Αργά. Με το ίδιο αργές κινήσεις τη δίπλωσα στα δύο και την έσφιξα στην παλάμη μου.

Πήγα πίσω της

1
2
3
4

Ακανόνιστος ρυθμός, στο ίδιο ακριβώς σημείο.

5

Τo cane έφυγε από τα χέρια της, τα πόδια της λύγισαν

-Δεν αντέχω άλλο. Σταμάτα. Νίκησες

Νίκησες…

Σε παρακαλώ, φέρε μου χαρτί και μολύβι

Τα 2 μηνύματα μου, που είχε ακούσει από το cd είχαν μείνει στο μυαλό της. Ομορφα

Πήρα μια κόλα Α4, ένα μολύβι και ένα ψαλίδι και στάθηκα μπροστά της.

Αυτή γονατιστή να με κοιτάζει

Πανέμορφη εικόνα, σκέφτηκα.

Πέταξα το μολύβι ανάμεσα στα πόδια της, πήρα τη κόλα και άρχισα να την κόβω με το ψαλίδι οριζόντια. Στα 2 και μετά πάλι στα 2, Πάλι… Πάλι

Εμεινε ένα λεπτό κομμάτι χαρτί

Το άφησα να πέσει στο πάτωμα. Το κοιτούσε σα χαμένη. Ακολούθησε όλη τη πορεία του και μετά με ξανακοίταξε.

Στα χέρια μου κρατούσα ένα κερί και αναπτήρα.

-Όχι, όχι ακόμα η τιμωρία. Δεν αντέχω

Με ποιο χέρι γράφεις;

-Mε το δεξί

Άναψα το κερί και έπιασα το αριστερό της χέρι. Palm up. Κράτησα σταθερά τα δάχτυλα της και άρχισα να στάζω κερί επάνω τους. Ξεκινώντας από το μικρό έφτασα ως τον αντίχειρα. Γρήγορα αλλά τελετουργικά.

Δεν πόνεσε, αλλά τα έχασε ακόμα περισσότερο. Με κοιτούσε σαστισμένη… εντελώς παραδομένη

Εβγαλα βαμβάκι από τη τσέπη μου και το τοποθέτησα στα ακροδάχτυλα της σε μικρά λεπτά κομμάτια.

Αισθητηριακή έλλειψη πέμπτη. Άγγιξε το απόλυτο.

Πάρε το μολύβι με το αριστερό σου χέρι και ξεκίνα να το γράφεις, τη διέταξα

-Μάλιστα

Ακούμπησε τη δεξιά της παλάμη στο πάτωμα και το ένιωσε. Έπιασε το μολύβι με το αριστερό και έσκυψε να γράψει.

Μετά από την τρίτη μουντζούρα που κατάφερε στο λεπτό χαρτί και μετά τη δεύτερη φορά που της έφυγε το μολύβι από τα χέρια, κατέρευσε

-Δεν μπορώ, δεν μπορώ…. Δεν μπορώ

-Σε παρακαλώ, μη με τιμωρήσεις… Σε παρακαλώ…

Είχε διανύσει πολύ δρόμο. Ηταν καιρός να γείρει και να ξαποστάσει.

Δεν υπάρχει λόγος μικρή. Δεν το είπες το μυστικό. Kανείς δεν θα σε τιμωρήσει.

Την αγκάλιασα και την έσφιξα δυνατά. Μόλις άρχισα να τη χαιδεύω τρυφερά στον αυχένα της, ξέσπασε σε λυγμούς. Την έσφιξα περισσότερο. Χάθηκε στην αγκαλιά μου

Κοίταξα το ρολόι μου. Η ώρα ήταν 3:56

ΤHE END


Συνεχίζεται… ( Οξύμωρο ε; )

 

Απάντηση: Η Ανάκριση

Πολύ καλό, αλλά εμείς που δεν σπουδάσαμε στην γυμναστική ακαδημία αλλά οικονομικά, πως θα καταλάβουμε ποιός μυς είναι ποιός κύριέ μου? ε?

 

Απάντηση: Η Ανάκριση

   

 

Απάντηση: Η Ανάκριση

Θα...γουγκλάρετε. 

 

Απάντηση: Η Ανάκριση

Σεντάξιον, με το νήμα σου αυτό φάνηκε ότι τελικά τα θηλυκά δεν θέλουν υποδείξεις και προστασίες με νήματα του τύπου "τι πρέπει να προσέχουν τα νέα θηλυκά μέλη για να αποφύγουν τους κακούς λύκους", "εδω ο καλός ο λύκος..." και άλλα τέτοιου είδους νήματα.

Είδες τελικά τι θέλουν τα θηλυκά;

Θέλουν να τους ρίχνεις μια ιστορία γαρνιρισμένη με μπόλικη σαντιγί βιαίας ανάκρισης μαζί με βανιλλομπιντιεσεμτσίδικη καύλα ή να γράφεις για βασιλόπουλα ερωτευμένα με ευαίσθητες ρομαντικές υπάρξεις και ώ του θαύματος...!!! Ξαφνικά οι ειρωνίες, τα ξεκατίνιασματα κ.λ.π. στα άλλα νήματα πηγαίνουν περίπατο... και γίνονται θαυμασμός, νυχτερινές και πρωινές θηλυκές καύλες (ανάλογα πότε διαβάζουν...) και παρακάλια να συνεχί(υ)σει ό γράφων.

Τελικά, φίλτατε, της γυναίκας η καρδιά και το μυαλό είναι μια άβυσσος... πότε κόλαση και πότε ο παράδεισος... απ΄ ότι απεδείχθει με τις απαντήσεις των θηλυκών στο νήμα σου αυτό.  

Ότι σου γράφω είναι απλές διαπιστώσεις απ΄ όσα νήματα έχεις γράψει και είναι εντελώς καλοπροαίρετα.

Και για να έρθουμε στο νήμα: καλή γραφή, κρατάει σε ένταση αυτόν/ην που διαβάζει.

Συνέχισε να γράφεις!

 

Απάντηση: Η Ανάκριση

Αυτό αγαπητέ MasterPerris είναι το καλύτερο.Να γράφει γιά να μην τσακώνεται....αστειεύομαι SEDUCTION:lol2: